Dat weet ik zelf uit ervaring ben er zelf door hulpverlening juist wat beter mee om leren gaan en ik denk ook dat het me daarom juist raakt , plus dus ook de ervaring van die vriend die ook zelfmoord pleegde waar niet het hele pesten juist tot de zelfmoord leidde maar er wel een groot onderdeel van was.quote:Op maandag 5 november 2012 21:56 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Dat komt dus omdat het doorwerkt. De persoon raakt wantrouwend, en elk plagerijtje of scherpe opmerking doet de twijfel toeslaan. Het is vaak zelfs zo erg dat men volkomen van slag kan raken van een kutopmerking van een onbekende (bij de kassa of in de trein of whatever) en weer in die afwijzing en eenzaamheid en wanhoop teruggeworpen kan worden (al is het slechts tijdelijk). Langdurig en stelselmatig pesten levert een enorm gapend gat op in het zelfvertrouwen van mensen en in het vertrouwen in andere mensen.
Wat was pijnlijk iemand aftuigen waar niemand anders iets tegen durfde te doen? Het is iets wat ik niet uit kan leggen wat ooit tegen mij gezegd is: sterven terwijl je voor een ander opkomt is een goed iets. Sorry ben er te verknipt voor om van zulke dingen pijn te krijgenquote:Op maandag 5 november 2012 21:53 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Jij hebt "geluk" gehad (ja, je deed het zelf, dat weet ik) dat je daar toe in staat was. Al moet het ook voor jou zeer pijnlijk geweest zijn dat iedere keer weer opnieuw te moeten doen.
Logisch dat het je raakt.. En helemaal omdat er vaak lacherig over wordt gedaan, alsof het niets voorstelt.. Terwijl mensen er éçht diepe psychische wonden van oplopen als het langdurig en stelselmatig is.quote:Op maandag 5 november 2012 21:59 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Dat weet ik zelf uit ervaring ben er zelf door hulpverlening juist wat beter mee om leren gaan en ik denk ook dat het me daarom juist raakt , plus dus ook de ervaring van die vriend die ook zelfmoord pleegde waar niet het hele pesten juist tot de zelfmoord leidde maar er wel een groot onderdeel van was.
Ik kan hier eigenlijk weinig over zeggen. Of iemand wel of niet uit de put komt is afhankelijk van hoe anderen op hem/haar overkomen.quote:Op maandag 5 november 2012 21:53 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Het lag iets anders degene had wel degelijk vrienden en mensen die om hem gaven maar juist omdat die door het vele pesten en dus die waarheid van vroeger geloofde , zag die in het nu de mensen niet meer die er wel voor hem waren.
Velen probeerden hem dat duidelijk te maken maar dat lukte niet ....... en dat was voor hem het gevolg van het pesten. Met mij sprak die er juist vaak over omdat hij mij ook zo zag als een buitenstaander en dat ik hem juist wel begreep.
Dat je het vaker moest doen doelde ik op (voor jezelf opkomen teneinde niet gepest te worden)..quote:Op maandag 5 november 2012 22:00 schreef FAUSTINO het volgende:
[..]
Wat was pijnlijk iemand aftuigen waar niemand anders iets tegen durfde te doen? Het is iets wat ik niet uit kan leggen wat ooit tegen mij gezegd is: sterven terwijl je voor een ander opkomt is een goed iets. Sorry ben er te verknipt voor om van zulke dingen pijn te krijgen
In de kern klopt het wel, maar loslaten is moeilijk als het compleet is doorgewerkt in iemands persoonlijke leven. Het loslaten levert extra stress op.quote:Op maandag 5 november 2012 22:06 schreef FAUSTINO het volgende:
Word toch altijd zo makkelijk gezegd dat is het verleden moet je loslaten en gewoon doorlopen alsof er niets is gebeurt. Hoe vaak hoor je dat niet wel
Dat is inderdaad veel makkelijker gezegd dan gedaan. Oneindig veel makkelijker gezegd dan gedaan. En voor het merendeel door mensen die zelf niets ingrijpends hebben meegemaakt.quote:Op maandag 5 november 2012 22:06 schreef FAUSTINO het volgende:
Word toch altijd zo makkelijk gezegd dat is het verleden moet je loslaten en gewoon doorlopen alsof er niets is gebeurt. Hoe vaak hoor je dat niet wel
Dat klopt wel of de mensen waar het voor uitkomt dat je het verleden loslaat maar die hebben niet in jouw schoenen gelopen en snappen dus niet hoe het door kan werken. Sommige dingen hebben wel degelijk een stuk van je karakter bepaald en nee daar stap je niet zo maar met een magisch toverstokje overheen.quote:Op maandag 5 november 2012 22:08 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Dat is inderdaad veel makkelijker gezegd dan gedaan. Oneindig veel makkelijker gezegd dan gedaan. En voor het merendeel door mensen die zelf niets ingrijpends hebben meegemaakt.
Het opkomen voor mensen in zijn algemeen. Geef niks om mijzelf lang verhaal ga ik je verder niet mee lastig vallen. Maar nee ik voel niets als ik op zulke momenten iemand sta af te tuigen wetend in mijn achterhoofd dat hij allemaal levens verneukt heeft of daarmee bezig was. En mocht dat voor mij gevolgen hebben zoals de dood dan is dat maar zo dat is het lot de weg die ik zelf bewandel.quote:Op maandag 5 november 2012 22:07 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Dat je het vaker moest doen doelde ik op (voor jezelf opkomen teneinde niet gepest te worden)..
Hoewel ik over het algemeen geen voorstander ben van aftuigen van mensen.
Mensen met een leuk leven zullen dat soort zaken niet snel kunne begrijpen klopt.quote:Op maandag 5 november 2012 22:08 schreef Comp_Lex het volgende:
[quote]Op maandag 5 november 2012 22:08 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Dat is inderdaad veel makkelijker gezegd dan gedaan. Oneindig veel makkelijker gezegd dan gedaan. En voor het merendeel door mensen die zelf niets ingrijpends hebben meegemaakt.
Levert stress op?quote:Op maandag 5 november 2012 22:08 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
In de kern klopt het wel, maar loslaten is moeilijk als het compleet is doorgewerkt in iemands persoonlijke leven. Het loslaten levert extra stress op.
Bij mij is er een knop om gegaan in mijn "flip periode". In plaats van zelfmoord te plegen werd ik juist extreem agressief en wilde ik ten koste van alles uit mijn sociaal isolement komen. Ik dacht "Nu is het genoeg! Nu is het afgelopen met deze onzin!" en toen ben ik rustig naar opties gaan kijken om meer in contact te komen met andere mensen. Het is uiteindelijk wel wat aan het lukken, maar mensen kunnen aan mij merken dat ik wat "sociale problemen" heb. Ik schijn erg nerveus en angstig over te komen op mensen. Dat is die extra stress die ik heb zodra ik contact heb met anderen.quote:Op maandag 5 november 2012 22:14 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Levert stress op?
Hoe laat je iets wat en groot deel van je leven heeft verwoest, je een gapend gat in je zelf vertrouwen heeft opgeleverd plus een intrinsiek wantrouwen naar anderen, "gewoon los"?
Het is een deel van die persoon geworden.. Het is niet zoiets als een nagel afknippen: pijnloos en gemakkelijk als je het maar durft.. Het is eerder heel voorzichtig en stukje bij beetje met hulp van de chirurg (lees psycholoog/psychiater) een tumor stukje bij beetje wegsnijden. In de hoop dat die tumor inderdaad helemaal verwijderd kan worden en niet teruggroeit. Helaas is de succesrate verre van 100%..
Wat (langdurig en stelselmatig) pesten met mensen doet wordt vreselijk onderschat door de meeste mensen.
Ok, helder. We bedoelen hetzelfde, maar jij noemt het "extra stress" en ik noem het "een gapend gat in het zelfvertrouwen plus een intrinsiek wantrouwen naar anderen".quote:Op maandag 5 november 2012 22:22 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Bij mij is er een knop om gegaan in mijn "flip periode". In plaats van zelfmoord te plegen werd ik juist extreem agressief en wilde ik ten koste van alles uit mijn sociaal isolement komen. Ik dacht "Nu is het genoeg! Nu is het afgelopen met deze onzin!" en toen ben ik rustig naar opties gaan kijken om meer in contact te komen met andere mensen. Het is uiteindelijk wel wat aan het lukken, maar mensen kunnen aan mij merken dat ik wat "sociale problemen" heb. Ik schijn erg nerveus en angstig over te komen op mensen. Dat is die extra stress die ik heb zodra ik contact heb met anderen.
Bij mij is het meer het beschermende muurtje en ben ik meer argwanend naar anderen het duurt langer om bij mijn vertrouwen te winnen en dat zijn dus dingen die intern zijn met pesten. De een word agressief en de ander introvert maar het vormt wel een stukje karakter.quote:Op maandag 5 november 2012 22:22 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Bij mij is er een knop om gegaan in mijn "flip periode". In plaats van zelfmoord te plegen werd ik juist extreem agressief en wilde ik ten koste van alles uit mijn sociaal isolement komen. Ik dacht "Nu is het genoeg! Nu is het afgelopen met deze onzin!" en toen ben ik rustig naar opties gaan kijken om meer in contact te komen met andere mensen. Het is uiteindelijk wel wat aan het lukken, maar mensen kunnen aan mij merken dat ik wat "sociale problemen" heb. Ik schijn erg nerveus en angstig over te komen op mensen. Dat is die extra stress die ik heb zodra ik contact heb met anderen.
Ja we bedoelen hetzelfde. Ik vind wantrouwen een iets te groot woord, maar het dekt de lading redelijk. Het is meer een soort irrationele angst. Het is een soort angst als angst voor spinnen, slangen en de tandarts.quote:Op maandag 5 november 2012 22:24 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Ok, helder. We bedoelen hetzelfde, maar jij noemt het "extra stress" en ik noem het "een gapend gat in het zelfvertrouwen plus een intrinsiek wantrouwen naar anderen".
Niet voor iedereen sommigen houden er echt hele erge klachten aan over.quote:Op maandag 5 november 2012 22:26 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ja we bedoelen hetzelfde. Ik vind wantrouwen een iets te groot woord, maar het dekt de lading redelijk. Het is meer een soort irrationele angst. Het is een soort angst als angst voor spinnen, slangen en de tandarts.
Laat ik het zo zeggen: het is een willen vertrouwen, maar dat niet helemaal durven want "je weet maar nooit". En vergis je niet: gepeste mensen kunnen dat als heel klein stukje twijfel en terughoudendheid ook blijven houden bij vriendschappen die al meer dan 10 jaar duren. Want "deze persoon vind me wel aardig en lief en leuk zoals ik nu ben, maar als ik ooit mijn hele echte zelf laat zien dan keert hij of zij zich alsnog net als alle anderen (al dan niet met de toevoeging "walgend") van me af". Ergens blijf dat gevoel bij heel veel (langdurig en stelselmatig) gepesten.. Of ze "even" mee mogen doen, maar niet weten wanneer dat plotseling ineens weer over kan zijn..quote:Op maandag 5 november 2012 22:26 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ja we bedoelen hetzelfde. Ik vind wantrouwen een iets te groot woord, maar het dekt de lading redelijk. Het is meer een soort irrationele angst. Het is een soort angst als angst voor spinnen, slangen en de tandarts.
Over onder andere dat soort dingen (en ook heftiger) heb ik het inderdaad.quote:Op maandag 5 november 2012 22:25 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Bij mij is het meer het beschermende muurtje en ben ik meer argwanend naar anderen het duurt langer om bij mijn vertrouwen te winnen en dat zijn dus dingen die intern zijn met pesten. De een word agressief en de ander introvert maar het vormt wel een stukje karakter.
Ja, maar je kunt er een beetje van afkomen als je het gecontroleerd en met kleine stappen doet. Bij mij heeft het helaas meer dan 10 jaar geduurd. Ik had ook dat wantrouwen richting onbekende mensen, maar in een goede context (zoals een sportclub) wilde ik wel een gokje wagen.quote:Op maandag 5 november 2012 22:31 schreef FAUSTINO het volgende:
[..]
Niet voor iedereen sommigen houden er echt hele erge klachten aan over.
Helaas ook hier geld weer dat het vaak niet altijd over gaat en er altijd frictie zal blijven zijn. Hoe hard zij ook proberen.quote:Op maandag 5 november 2012 22:34 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ja, maar je kunt er een beetje van afkomen als je het gecontroleerd en met kleine stappen doet. Bij mij heeft het helaas meer dan 10 jaar geduurd. Ik had ook dat wantrouwen richting onbekende mensen, maar in een goede context (zoals een sportclub) wilde ik wel een gokje wagen.
Ik ken iemand die er meer dan 20 jaar later nog steeds niet van af is. Functioneert prima op het werk en heeft een prima baan, heeft ook meerdere vrienden, een liefhebbende familie (breder dan allleen het directe gezin) etc. Maar de gevoelens zoals hierboven beschreven zijn er nog steeds.quote:Op maandag 5 november 2012 22:34 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ja, maar je kunt er een beetje van afkomen als je het gecontroleerd en met kleine stappen doet. Bij mij heeft het helaas meer dan 10 jaar geduurd. Ik had ook dat wantrouwen richting onbekende mensen, maar in een goede context (zoals een sportclub) wilde ik wel een gokje wagen.
Ik heb die stress na de veranderingen nog steeds in een bepaalde mate. Daar zal ik waarschijnlijk nooit meer van afkomen.quote:Op maandag 5 november 2012 22:36 schreef FAUSTINO het volgende:
[..]
Helaas ook hier geld weer dat het vaak niet altijd over gaat en er altijd frictie zal blijven zijn. Hoe hard zij ook proberen.
Kijk dat bedoel ik dus.quote:Op maandag 5 november 2012 22:37 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ik heb die stress na de veranderingen nog steeds in een bepaalde mate. Daar zal ik waarschijnlijk nooit meer van afkomen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |