quote:
In relatie tot de wedstrijd Ajax-Real Madrid heb ik heel veel mensen horen praten over het verschil in financieel budget tussen beide clubs. Volgens mij beginnen we dat aspect aardig te overdrijven in ons land. Alsof het een omstandigheid is waarachter we voor altijd een bepaald onvermogen kunnen verstoppen. Misschien om het gevoel te creëren dat er geen beginnen aan is en dat we maar moeten berusten zolang we niet allemaal over precies evenveel geld beschikken. Iedereen praat elkaar nu allemaal na, het grote geld tegen die kleine calimero's uit Nederland. Was het vroeger anders dan?
Tussen 1969 en 1975 was het Nederlandse clubvoetbal de baas in heel de wereld. En ook toen hadden clubs als Inter Milaan, AC Milan, Real Madrid en Bayern München veel grotere budgetten dan wij. Hoe konden we toen beter worden en blijven? Door te geloven in onze eigen spelopvatting en door kei- en keihard te trainen. Dat kan nu nog steeds, ook al bleven destijds spelers langer bij een club dan nu het geval is.
Laten we Ajax als voorbeeld nemen. Het is eigenlijk te gek voor woorden dat Ajax tegen zowel Real Madrid als gisteren tegen FC Utrecht - twee nogal verschillende elftallen - met precies hetzelfde probleem geconfronteerd wordt. De ploeg komt onmiddellijk in de moeilijkheden als de tegenstander Ajax onder druk zet. Het balbezit en het positiespel, meestal in de achterste linie, is op het eerste gezicht goed verzorgd bij Ajax, maar zodra de tegenstander in balbezit is, komen ze er voetballend nauwelijks meer uit. Ze hebben te veel tijd nodig, missen de snelheid van handelen en de concentratie om snel weer in balbezit te komen.
Dat laatste is de essentie van het spel zoals Ajax en zoals wij in Nederland eigenlijk allemaal willen voetballen. Hoog tempo, jagen op de tegenstander en zodra we in balbezit zijn direct vooruit spelen. Liefst naar het tweede beschikbare station, zodat het overgeslagen eerste station als extra afspeelmogelijkheid dient in een aanvallende beweging, waardoor de druk op de tegenstander toeneemt. De enige ploeg die dit echt probeert in de Eredivisie is gek genoeg ADO Den Haag. Bij de rest zie ik het nauwelijks.
Dat ik het bij Ajax niet zie, is gezien hun traditie en het kabaal dat ze daar vaak maken nog het ergst. Vooral in zo'n wedstrijd tegen Real Madrid wordt het gewoon zielig. Volgens mij ligt de oplossing van dit probleem in de trainingen. Er moet over de gehele linie, vermoed ik, harder getraind worden in ons profvoetbal. Je moet meer van je spelers eisen. En daarbij mag er geen mededogen met onvermogen zijn. Je mag best eens een collega helpen. Maar over het algemeen maak je je medespeler sterker en scherper door hem constant te dwingen snel te handelen en snel van de eigen verdedigingslinie weg te spelen. Van balbezit op zich moet je geen doelstelling maken, balbezit in een hoog tempo op de helft van de tegenstander, dat moet het doel zijn. Ik snap best dat je zoiets tegen Real Madrid niet meteen waarmaakt. Maar tegen FC Utrecht, met alle respect voor die club, mogen de spelers van Ajax niet de onderliggende partij worden. Dan is er structureel iets mis in je selectie.
In Frank de Boer als trainer-coach heb ik best veel vertrouwen, daarom verwacht ik dat hij het lek boven krijgt. Hij is een praktijkman die geen genoegen neemt met half werk, ook niet als het tegen Real is. Dat merkte je meteen na afloop van die wedstrijd aan hem. Maar als je dan vier dagen later tegen FC Utrecht ongeveer hetzelfde ziet gebeuren, snap ik dat je als trainer heel even moedeloos wordt.
Deze beter naar wens dan?