Rolling Stones of The Beatles ?

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 00:07 schreef Jane het volgende:

[..]

Bedoel je de die flexi-plaatjes die ze elk jaar voor Kerst voor de fanclub-leden maakten? Sja, die heb ik geloof ik allemaal wel... (illegaal uiteraard, want officieel zijn ze nooit uitgebracht ).

Melig, maar hartstikke leuk. Een beetje Monty Python-achtig. Of ken je ze wel?

---

quote:

---

Op dinsdag 20 augustus 2002 22:33 schreef The_Beatles het volgende:
Mmm, ligt nogal voor de hand gezien mijn username. Laat ik maar een plaatje doen om het nog wat kracht bij te zetten:

[afbeelding]

Ik heb welgeteld 2 best of albums van The Rolling Stones, sommige nummers zijn best aardig maar absoluut niet zo geniaal/melodieus/mooi als die van The Beatles. Ik weet niet of het al in deze topic naar voren is gekomen (heb geen zin om alles door te lezen), maar The Rolling Stones hadden na hun eerste hit problemen met het opnieuw scoren van een nieuwe hit. Ze hadden daarom de hulp van Paul McCartney en John Lennon ingeschakeld die ze toevallig in de straten van Londen tegen het lijf liepen. Deze hadden net een nummertje geschreven en gaven het aan The Rolling Stones, toen zijn The Rolling Stones definitief doorgebroken.

---

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 00:31 schreef Ulx het volgende:
Hele ouwe stonesnummers zijn wel ok, maar na 1968 was het wel over.

Ik ga voor The Hollies.

Meer nummer een hits dan de Beatles en the Stones in de sixties.

---

quote:

---

Op dinsdag 20 augustus 2002 23:49 schreef The_Beatles het volgende:
Trouwens, even tussen neus en lippen door, weet iemand iets over 24-bit stereo remasters van (mono) Beatles platen?

---

The Stones zijn highly overrated.

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 00:59 schreef broer het volgende:
The Stones zijn highly overrated.

---

Ik vind het eigenlijk een beetje misplaatst neerbuigend. Het kan gebeuren dat een band gehypt wordt, daarom kortstondig ver boven zichzelf uitstijgt en veel meer aandacht en cash incasseert dan ze op grond van hun muzikale prestaties verdienen.
Bij een band die zo'n lange periode zo succesvol is geweest als de Stones, kun je van 'overrated' niet meer spreken vind ik. Dan wordt het gewoon een kwestie van smaak. Of, waar het bij het al dan niet waarderen van de Stones eigenlijk altijd om draait: ben je gevoelig voor dat onderbuik-gevoel of niet?

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 09:25 schreef Gert het volgende:
Ik vind het eigenlijk een beetje misplaatst neerbuigend.

---

* Jane zegt het voor de zekerheid nog maar een keer: Ik ben geen Stones-hater!

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 00:33 schreef ullie het volgende:

[..]

Ik vind dat de Stones op hele albums beter tot hun recht komen dan op best of albums. Probeer de albums Let it Bleed of Exile on Main Street eens in z'n geheel te luisteren, dat geeft een betere indruk van hun kunnen dan zo'n best of plaat.

---

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 00:51 schreef Theeboon het volgende:

[..]

Weet jij wat dan?

---

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 09:47 schreef Jane het volgende:
[..]
Ach, misschien... Maar The Beatles worden in dit topic de eerste boyband genoemd en dat is nog een stuk neerbuigender (en dommer!) vind ik.

---

Die boyband-opmerking doet de Beatles inderdaad absoluut geen recht, maar we zijn hier toch geen wedstrijdje aan het houden wie het meest neerbuigend doet? Ik niet in ieder geval.

quote:

---

als je het over muzikaal vernieuwend of zelfs invloedrijk hebt vind ik idd ook dat ze soms wat overrated zijn. Sorry!

---

Ik heb onderstaand stukje in het NRC gevonden om de ernorme invloed die de Stones hebben gehad op de hedendaagse popmuziek te onderstrepen:

[..]
De Stones zijn klassiekers, zoals een BMW, een Miele-koelkast, of een toneelstuk van Shakespeare. Niet eens omdat ze al zolang meedraaien, ook niet omdat ze al zoveel echtgenotes de berm hebben ingedrukt, en niet eens omdat ze drinkend en spuitend en joggend en in zwembaden dobberend en schilderijen verzamelend het forever young-levensgevoel zo voortreffelijk vertolken.

Nee, de Stones zijn klassiek geworden omdat zij sinds de jaren zestig het Brits-Amerikaanse pact belichamen dat popmuziek haar universele, commercieel onuitputtelijke waarde heeft gegeven.

In de openingsmaten van Satisfaction is dat al te horen. Een Amerikaanse gitaar-riff die even tijdloos is geworden als die van Chuck Berry in Johnny B. Goode, gevolgd door een snerende Britse zang die gemeen genoeg is om de bourgeois te epateren, en tegelijk een aanstellerige, feestelijke noot heeft die ontbreekt in andere burgermans-bashers zoals Bob Dylan's venijnige Ballad of a Thin Man.

Engeland gaf popmuziek de ironie, excentriciteit en decadentie van een eeuwenoude klassenmaatschappij. Amerika gaf rock de power, energie en het optimisme van een sociaal mobiele middenklasse. Engeland bracht Oscar Wilde, Amerika presenteerde Jack Kerouac.

The Beatles legden het eerste knetterende contact tussen beide polen, maar Mick Jagger en zijn Stones sloten deze definitief op elkaar aan - en het resultaat vonkte als nooit tevoren. ,,Voor Amerikanen, niet bepaald gevoelig voor ironie en poseursgedrag, werden Jaggers 'het-kan-mij-geen-reet schelen'-houding en zijn intimiderende gesnauw verplichte ingrediënten voor een rock-ster'', schrijft Peter Shapiro in The Rough Guide to Rock.

Alle Amerikaanse jongens die sindsdien als wellustige Germaanse oorlogsgoden door de ether vlogen, van Jim Morrison tot David Lee Roth en Steve Tyler van Aerosmith, zijn schatplichtig aan die heupwiegende hofnar met de rubberen lippen, Jagger.

En als geen ander vóór hen exploiteerden de Stones daarna hun eigen imago als archetypische rockers. Ze leverden zich als een van de eersten in de jaren tachtig over aan sponsors uit het bedrijfsleven, surften mee op trends en modes en buitten hun legende uit met megalomane wereldtournees. Zelfs op het toppunt van zijn roem kon een ster als Bruce Springsteen (door criticus Jon Landua ooit verwelkomd als 'de toekomst van rock-'n-roll') hun rol niet overnemen - te Amerikaans. Laat staan een cerebrale muzikant als Elvis Costello - te Engels èn te intellectueel.

En The Beatles, dit Engelse ensemble kwam er natuurlijk al helemaal niet meer aan te pas. Nadat het zo vroeg was uiteengevallen, wisten de kopstukken Lennon en McCartney ervan de boog tussen continent en Nieuwe Wereld niet gespannen te houden; Lennon dook onder in revolutionair en later therapeutisch Amerika, McCartney verdween in de stratosfeer van de internationale easy listening.
[..]
_{Sjoer de Jong}

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 10:36 schreef Gert het volgende:
Overrated in welk opzicht dan? Is het niet eerder zo dat niet-generatiegenoten de rol van de Stones wat "únderraten"?
Ik ben overigens ook geen generattiegenoot van de Stones, maar ik herken/voel de power in hun muziek.

---

Allereerst: Nee, ik ben niet van plan om een wedstrijd 'neerbuigend doen' te houden, maar eigenlijk ook niet om in een traditionele Beatles-Stones 'welles/nietes' discussie te verzanden. Daarom schreef ik ook expres 'ik vind'.
Nee, ik ben ook geen generatiegenoot van de Stones en dus ook niet van The Beatles. Ik heb de Beatles ook niet bewust meegemaakt (in tegenstelling tot de Stones, maar ja, dat geldt voor iedereen ).

Maar goed, jij vind het dus neerbuigend als ik zeg dat ik vind dat de Stones misschien wat overrated zijn als het over muzikale vernieuwing en invloed gaat? Ja sorry, maar daarin staan ze gewoon niet zo hoog op mijn lijstje. Ze komen voor mij dan sowieso al achter bijvoorbeeld Buddy Holly, Brian Wilson, Jimi Hendrix, Bob Dylan en ja... toch ook Elvis. Maar zegt op zich natuurlijk helemaal niks over welke muziek ik leuk vind. Ik luister wel degelijk graag naar (oude) Stones. Ik denk dat de Stones ook wel (veel) invloed hebben gehad, maar dan vooral door hun imago. Inderdaad dat van ruige rockers.

En verder blijft het gewoon een kwestie van persoonlijke voorkeur. Jij zult het waarschijnlijk niet eens zijn met mijn verhaal, net als ik het niet eens ben met het verhaaltje uit de NRC als de schrijver zegt dat na the Beatles 'McCartney verdween in de stratosfeer van de internationale easy listening'. Tja, dan kun je nooit naar Wings geluisterd hebben, denk ik dan...
Maar dat is dus geheel mijn mening.

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 10:36 schreef Gert het volgende:

[..]

My sweet lady Jane,

---

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 12:21 schreef Jane het volgende:

[..]
net als ik het niet eens ben met het verhaaltje uit de NRC als de schrijver zegt dat na the Beatles 'McCartney verdween in de stratosfeer van de internationale easy listening'. Tja, dan kun je nooit naar Wings geluisterd hebben, denk ik dan...
Maar dat is dus geheel mijn mening.

---

Maar goed, we komen er toch niet helemaal uit, geloof ik. Ik wil maar zeggen: dat McCartney af en toe mierzoet kan zijn, wil niet zeggen dat het geen muzikaal genie is.

Trouwens, wat betreft mierzoet kan hij nog wat leren van het brein achter jouw signature. Van dezelfde plaat, dit nummer, caramel-noga-suikerspin:

I'm steppin' out
I'm moving on
I'm gonna see the world
Like a... tja, like what ook alweer?

(en ja, ik ken het niet voor niets, Jeff Lynne is (ook) geweldig, maar goed, ik dwaal af).

[Dit bericht is gewijzigd door Gert op 21-08-2002 13:06]

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 12:21 schreef Jane het volgende:

[..]
Jij zult het waarschijnlijk niet eens zijn met mijn verhaal, net als ik het niet eens ben met het verhaaltje uit de NRC als de schrijver zegt dat na the Beatles 'McCartney verdween in de stratosfeer van de internationale easy listening'. Tja, dan kun je nooit naar Wings geluisterd hebben, denk ik dan...
Maar dat is dus geheel mijn mening.

---

Volgens mij was het John Lennon die lang geleden zei dat niemand moest treuren dat The Beatles uit elkaar waren gegaan, 'Pak een paar nummers van mijn album, daarbij een paar nummers van Paul en George en je hebt het nieuwe Beatles album'.

zegt genoeg!

makkelijk tog?

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 17:55 schreef fatima het volgende:
Let it be...

zegt genoeg!

---

quote:

---

Op woensdag 21 augustus 2002 00:31 schreef Ulx het volgende:
Hele ouwe stonesnummers zijn wel ok, maar na 1968 was het wel over.

Ik ga voor The Hollies.

Meer nummer een hits dan de Beatles en the Stones in de sixties.

---

Aantal nummer 1's (NL) 1960 - 1969
Beatles 21
Stones 4
Hollies 0

Aantal top 10's (nl) 1960 - 1969 (inclusief nummer 1's)
Beatles 32
Stones 19
Hollies 7

Hm waar jij je op basseert? Misschien dat het in de VS anders is, maar lijkt me niet...
wat een ontzettend verschil tussen Beatles en Stones eigenlijk ook (en terecht )

[Dit bericht is gewijzigd door ranja op 25-08-2002 19:11]

quote:

---

Op zondag 25 augustus 2002 14:16 schreef ranja het volgende:

wat een ontzettend verschil tussen Beatles en Stones eigenlijk ook (en terecht )

---

Tnx voor het opzoeken, ranja. Het zat mij ook al niet lekker.

_{Ik heb dacht ik wel eens gelezen dat Herman's Hermits in de jaren 60 succesvoller waren in de States dan de Stones, maar ik kan het niet onderbouwen en het is trouwens ook niet erg terzakedoend.}

* Overigens vindt Jane The Hollies ook leuk.

* Jane gaat nog steeds voor de Beatles, btw.

Oh now
I roll a stoney
Well you can imitate everyone you know
Yes you can imitate everyone you know
I told you so, all I want is you
Everything has got to be just like you want it to
Because...