Wettelijke status huisdier.

Een dier is inderdaad een 'goed' in wettelijke zin.

Bijvoorbeeld: je mag je eigen dier doden (mits je het dier niet laat lijden e.d.). Wanneer je een dier van een ander zou doden mag dit niet, dat wordt dan gezien als vernieling.

Ik weet niet precies wat je bedoelt met het gedeelte over overdraagbaar zonder verdere verplichtingen overigens.

Edit; ik heb trouwens nog nooit in een overeenkomst van een asiel zien staan dat het dier eigendom blijft van dat asiel. Zou ik ook niet voor tekenen, maar dat terzijde.

quote:

Op vrijdag 7 september 2012 18:18 schreef Lyza666 het volgende:

Edit; ik heb trouwens nog nooit in een overeenkomst van een asiel zien staan dat het dier eigendom blijft van dat asiel. Zou ik ook niet voor tekenen, maar dat terzijde.

Staat er overigens wel heel vaak in hoor, heb ikzelf ook meerdere keren meegemaakt.
Overigens stelt het weinig voor die regel, dus om dan niet te tekenen is nou ook wel weer het andere uiterste.
De reden dat deze regel erin staat is dat je het dier dus niet kunt ophalen bij een asiel en vervolgens doorverkoopt of als je het zat bent naar een ander asiel brengt.

Ze komen niet controleren en je hoeft ook niet ieder jaar iets in te vullen.

Het overlijden moet je eigenlijk wel melden, maar als je het niet doet gebeurt er niets mee.

quote:

Op vrijdag 7 september 2012 18:12 schreef Netsplitter het volgende:
Rare TT, i know.

Er staat in veel overeenkomsten van asielen dat een dier wat daar vandaan komt ten alle tijden "eigendom" blijft van het betreffende asiel.
Volgens een tekst welke ik vond op een ander forum ziet de wet een huisdier als een goed.
En zegt dat een goed overdraagbaar is zonder daar verdere verplichtingen aan te kunnen hangen.
Klopt dit?

Blijkbaar niet, zo kan er in een contract bij raskatten bv een fokverbod worden bedongen, dat is al eens overeind gebleven voor de rechtbank;
http://www.ragdollsvandebinnendijk.nl/rechter.htm

Ik ben zelf actief voor een stichting die zwerfkatten vangt, castreert en terugzet.Tamme (gedumpte) katten en kittens gaan naar een gastgezin voor socialisatie en worden daarna herplaatst. Wij werken met een plaatsingscontract. Ons contract was voorheen geen "bruikleenovereenkomst" zoals jij hier schetst en we hebben het contract destijds zelf opgesteld.
Eerder dit jaar hebben we een akkefietje gehad met mensen die tegen ons hebben gejokt om een bepaalde kat te bemachtigen, we hebben hen destijds op het contract gewezen en gelukkig hielden ze zich daaraan. Maar omdat de schrik er toen wel in zat hebben we een in dierenrecht gespecialiseerde jurist in de arm genomen die een nieuw contract voor ons gaat opstellen zodat wij meer zekerheid hebben dat we sterk staan mocht er ooit weer zo iets aan de hand zijn.

Afgezien van de zaak met de fokkater hierboven is er volgens mij niet veel jurisprudentie op dit vlak. De juriste vind het uiteraard ook een interessante kwestie, we hebben nu de afspraak dat als we ooit een probleem met iemand hebben onder het nieuwe contract dat we dan ook daadwerkelijk naar de rechter gaan. We hebben al een fonds gevonden wat de stichting daarbij financieel wil ondersteunen.

Even kijken bij het Haags Dierencentrum hanteren ze: Het dier blijft de eerste zes maanden eigendom van het HD. Na zes maanden gaat het eigendom over op 'de koper'. Verder is het ten alle tijden verboden om het eigendom over te dragen zonder toestemming van het HD, met het dier te fokken, het dier verzorging te onthouden en zonder medische indicatie te laten euthanaseren.

Zover ik heb begrepen zijn die contracten niet rechtsgeldig.
De eigenaar van een dier is volgens de wet degene die de kosten en zorg voor het dier draagt. Een asiel kan na een jaar zeggen dat het hun beest is, maar als jij kan aantonen dat jij de dierenartsrekening en het voer betaald, is het jouw beest.
Ik heb dit vooral veel gelezen in zaken waarin een dier uitgeleend werd (dit gebeurt nog wel eens met fokreuen of met paarden). Als degene die het dier geleend had het dier niet meer terug wilde geven, had de eigenaar een probleem. Dan maakte het niet eens uit of de eigenaar de papieren nog had, zodra de lener het dier meer dan 6 maanden (oid) had verzorgd en dit kon aantonen, mochten ze het dier houden.

Bij beide asiels waar ik een hond heb gehaald heb ik trouwens een dergelijk contract getekend. In beide contracten stond bijvoorbeeld ook dat er niet met de hond gefokt mocht worden. Maar daar wordt nooit meer naar terug gekeken.
De voorwaarden zijn wel begrijpelijk, want anders blijven de asiels bezig door pretnestjes.
Mijn huidige hond is een rashond en wat ze wel hebben gedaan is het stamboom in handen houden. Ik heb alleen zijn paspoort meegekregen. Zo kunnen ze voorkomen dat iemand met kwade bedoelingen het dier direct op marktplaats zet of inzet als fokhond.

Dit is trouwens volledig gebaseerd op eigen ervaring en wat ik aan ervaringen op internet heb gelezen.

Als het in het contract staat kan je hond toch beschouwd worden als een soort 'geleased' goed?

quote:

Op vrijdag 7 september 2012 19:12 schreef Jill-RMC het volgende:
Even kijken bij het Haags Dierencentrum hanteren ze: Het dier blijft de eerste zes maanden eigendom van het HD. Na zes maanden gaat het eigendom over op 'de koper'. Verder is het ten alle tijden verboden om het eigendom over te dragen zonder toestemming van het HD, met het dier te fokken, het dier verzorging te onthouden en zonder medische indicatie te laten euthanaseren.

Heb daar ook ooit een hond vandaan gehaald, 2 zelfs en toen bleef het eigendom bij hun.
Hoewel ik me wel kan voorstellen dat met de tweede hond die ik daar vandaan haalde ze erg blij waren dat ze ie hond kwijt waren en nooit meer terug wilden hebben.

Heb zelf met die hond nooit moeite gehad, maar ieder pensioen waar die verbleef tijdens vakanties was tevens de enige en laatste keer, overal waren ze blij dat wij terug waren van vakantie.

Het scheen een kreng te zijn als wij er niet bij waren.

quote:

Op vrijdag 7 september 2012 20:58 schreef Nagelschaartje het volgende:
Zover ik heb begrepen zijn die contracten niet rechtsgeldig.
De eigenaar van een dier is volgens de wet degene die de kosten en zorg voor het dier draagt. Een asiel kan na een jaar zeggen dat het hun beest is, maar als jij kan aantonen dat jij de dierenartsrekening en het voer betaald, is het jouw beest.
Ik heb dit vooral veel gelezen in zaken waarin een dier uitgeleend werd (dit gebeurt nog wel eens met fokreuen of met paarden). Als degene die het dier geleend had het dier niet meer terug wilde geven, had de eigenaar een probleem. Dan maakte het niet eens uit of de eigenaar de papieren nog had, zodra de lener het dier meer dan 6 maanden (oid) had verzorgd en dit kon aantonen, mochten ze het dier houden.

Bij beide asiels waar ik een hond heb gehaald heb ik trouwens een dergelijk contract getekend. In beide contracten stond bijvoorbeeld ook dat er niet met de hond gefokt mocht worden. Maar daar wordt nooit meer naar terug gekeken.
De voorwaarden zijn wel begrijpelijk, want anders blijven de asiels bezig door pretnestjes.
Mijn huidige hond is een rashond en wat ze wel hebben gedaan is het stamboom in handen houden. Ik heb alleen zijn paspoort meegekregen. Zo kunnen ze voorkomen dat iemand met kwade bedoelingen het dier direct op marktplaats zet of inzet als fokhond.

Dit is trouwens volledig gebaseerd op eigen ervaring en wat ik aan ervaringen op internet heb gelezen.

Kennelijk, want juridisch slaat jouw verhaal nergens op. Eigendom gaat niet ineens over op diegene die de kosten betaalt. Echt niet.

quote:

Op zaterdag 8 september 2012 11:24 schreef DonJames het volgende:

[..]

Kennelijk, want juridisch slaat jouw verhaal nergens op. Eigendom gaat niet ineens over op diegene die de kosten betaalt. Echt niet.

Geloof dat dat in Amerika wel zo is. Dacht em iets soortgelijks te herinneren tussen de huilbuien door als ik Animal Cops aan het kijken ben