Het grote "rammelaars"-topic deel 37

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:27 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik sta voor de volle 100% achter die keuze.
Ik vind alleen je 'maak je niet gek' en 'hmz...' nogal neerbuigend overkomen...
En dat irriteert.

Prima.

Aventura lastig die tegenstrijdige 'berichten'. Hoe oud is jullie zoontje nu?

Brighteyes, ik begrijp best dat je af en toe dat idee nodig hebt ookal is de beslissing eigenlijk wel definitief, dat betekent niet dat je af en toe niet behoefte kunt hebben aan het idee dat het wel meevalt..

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:32 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Is hij altijd van eentje uit gegaan, of is dat ontstaan na de geboorte van de eerste?

Hij vond de eerste al een spannend en gewaagd avontuur. We zien wel, als het niet lukt is het ook goed: zo stapten we er beide in. Ik zag mezelf nooit als ouder, laat staan als ouder van 2. Hetzelfde geldt voor mijn man. De wens voor een tweede is bij mij ontstaan na de uitstekend gelukte eerste We hebben zo'n lol met hem, het gaat zo goed, dat ik denk: waarom niet nog zo een? @Bubbles, zoontje is nu 13 maanden. Nog niet zo oud, maar ik ben zelf 'al' wel 34.

Owja, en ik snap wel hoe jij denkt BE. Het is een mechanisme dat geruststelling en troost biedt. Dat heb je soms nodig.

Hier is het ook wel zo goed als duidelijk dat er geen nummer 3 (en 4..) komt..

Willen doen we allebei wel (heel graag zelfs), maar de weg ernaartoe (eerst operatie, dan weer IVF.. waar we uiteraard hopen dat het met 1 IVF gedaan is, maar de kans is groter dat er nog meer tijd overheen gaat), de zwangerschappen die hier niet super lekker lopen, met de huidige economie wordt het financieel wat meer bikkelen voor nóg een kindje (en dan niet als baby, we hebben alles wel maar straks met school, opvang/bso, clubjes en al dat soort dingen...) We kunnen het wel betalen, maar we willen ook nog wel een beetje de luxe houden die we nu hebben...

AARRRGGHHH...

En ergens is het ook wel goed zo. 2 gezonde meiden, wat doen we onszelf aan om al die stappen weer opnieuw te gaan nemen? En met de onzekerheid dat we niet eens weten of het dan zou lukken?

Dus binnenkort gaan de eerste kleertjes maat 50 & 56 in de verkoop. En babyspul wat niet meer gebruikt wordt/waar V te groot voor wordt gaat ook weg.... Slik.

Wel hebben we afgesproken dat als we de staats/postcode loterij winnen we er nog voor gaan. Maar dan willen (voor zover je wat te willen hebt) nog wel 2 of 3 kindjes... Maar dan ook gelijk 2 au pairs een groot huis. En de hele mikmak. een mens mag dromen toch?

Maar dat rammelen... Voor altijd!! Daar kom ik nooit vanaf, vrees ik...

Wel grappig hoe je ideeën over je leven kunnen veranderen van jezelf nooit als ouder zien naar heel erg nadenken over een tweede.

En 34, dan kan ik me voorstellen dat je wat meer 'druk' voelt..

Haha, gerberaatje
Lastig dat het lichamelijk heel lastig verloopt allemaal. Maar 2 gezonde meiden is ook veel waard en misschien win je het wel joh!

Aventura maar hij heeft die deur nog niet dicht gegooid want anders zou hij altijd stellig zijn.

Ik rammel als een gek. Maar ik ben dan ook net zwanger zijn we pas achtergekomen. Mijn man riep altijd (voor het hele ziekenhuistraject al) dat hij een groot gezin wel zag zitten. Toen dat gedoe in het ziekenhuis was hij er eigenlijk wel klaar mee en wilde geen tweede keer het traject in. Maar omdat ik graag wilde (en het meeste in het ziekenhuis moet zijn) wilde hij het een jaar proberen. Nu dat we natuurlijk zwanger zijn geraakt weet ik niet of we stoppen na nummer 2. Maar zo ver denk ik nog even niet Laat ik eerst maar genieten van mini en iemiemienie

Hahaa Tally!! Maar ik herken het wel, als ik spontaan zwanger had kunnen worden (en dat kan écht niet) dan waren een heleboel bezwaren voor een groot deel al weg... Denk dat we het dan zeker nog wel geprobeerd hadden

Maar soms is het zoooo lastig!! Beide willen we wel een groot gezin, op zich zou ik de IVF zo weer doen (ben d'r gek ook eigk) zelfs het zwanger zijn wil ik best nog een keer aangaan (oh jee.. maar met die operatie is de kans op pijn in de zwangerschap ws terug te brengen naar bijna niks, dus dat scheelt dan ook al) en... en... en....

Eigenlijk wil ik wel graag dat meneer definitief de knoop doorhakt en gewoon eens zegt: het blijft hierbij! Maar nee, telkens als ik de verstandelijke punten op een rij heb, deze zeg, dan roept hij wel weer iets waardoor ik blijf twijfelen

Stom is het gewoon eigenlijk denken we er zelfs iets teveel over na wel maarja, gewoon doen met al dat zkh gedoe erbij en al 2 meiden, is ook wel een stap te ver

En ja Bubbles, kom maar door!

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:39 schreef Gerberaatje het volgende:
Hier is het ook wel zo goed als duidelijk dat er geen nummer 3 (en 4..) komt..
met de huidige economie wordt het financieel wat meer bikkelen voor nóg een kindje (en dan niet als baby, we hebben alles wel maar straks met school, opvang/bso, clubjes en al dat soort dingen...) We kunnen het wel betalen, maar we willen ook nog wel een beetje de luxe houden die we nu hebben...

Wel hebben we afgesproken dat als we de staats/postcode loterij winnen we er nog voor gaan. Maar dan willen (voor zover je wat te willen hebt) nog wel 2 of 3 kindjes... Maar dan ook gelijk 2 au pairs een groot huis. En de hele mikmak. een mens mag dromen toch?

Jaaaa Gerberaatje, vooral dat laatste, daar fantaseer ik ook over. Dan ga ik onmiddelijk aan een hele kinderschare beginnen (Als je weleens in SHO komt: net als Tori Spelling, bijvoorbeeld)

Morgen oppassen op een kereltje van 6 maanden oud, Hij is zo onwijs leuk dat ik er alleen maar harder van ga rammelen! en als ik dan zie hoe mijn meneer met hem omgaat, dan kun je mn eierstokken bijna opvangen....

Ja, OMG dan was ik nu alweer zwanger geweest (mijn mini is vandaag net 8 weken) daar moet ik dan nog even niet aan denken...

Het is hier ook alleen de financiële situatie dat we nog niet bezig zijn eigenlijk. Als mn vriend gewoon een baan had gehad, dan waren we al zoveel verder. Mja, dat is gewoon niet, en een baan voor hem in nederland zie ik ook niet snel gebeuren..

Bij ons is het twijfelpunt voor een tweede ook redelijk de financiële situatie. Ik overzie nog steeds niet helemaal waarvan we de opvang zouden moeten betalen.
Maar het zou erg vervelend zijn als het daarop niet zou gebeuren, gelukkig hebben we ook afgesproken dat we er over een tijdje wel eens goed voor gaan zitten om alles te berekenen en te bekijken.

Het hele berekenen wat de opvang kosten zijn etc is ook lastig.
Moet ik wel weer zeggen dat de situatie ieder jaar zomaar ineens anders kan zijn door regeltjes en overheid etc.Zo betaal ik nu bakken met geld meer terwijl de situatie hetzelfde is.

En als je geen 2e kind hebt dan is het ook nog eens lastig inschatten wat je kwijt bent.
Ik red het nu met 2 prima van dit geld, terwijl als ik er 1 zou hebben ik denk ik zou denken dat ik het niet zou redden.

Zo lastig dat het allemaal zomaar ineens kan veranderen en je ook nooit een keuze maakt op een situatie die altijd hetzelfde zal blijven.

Klopt Pvoesss, met 2 kinderen zouden wij bijvoorbeeld wel ineens kindgebonden budget krijgen, terwijl wij daar nu teveel voor verdienen. Het zijn kleine beetjes, maar alles helpt.

Je kunt van tevoren idd niet precies nagaan wat je kwijt gaat zijn aan opvang, maar wss wel hoeveel budget er ongeveer voor is.

Hier valt het rammelen even mee, ons eigen huisje is uitgesteld tot november terwijl we verwacht hadden er nu ongeveer in te kunnen. Als we daar gesetteld zijn verwacht ik wel dat ik heel veel harder ga rammelen!

Maar ook dat is lastig, zeker als de ander een weinig uren contract heeft maar veel meer werkt, en je zoals vorig jaar ineens nog maar terug krijgt van de minst werkende persoon. Het is lastig uitrekenen.

M'n vriend zit de programma's van een aantal politieke partijen uit te pluizen om er mooi op tijd achter te komen waar ie op wil stemmen. Eén van zijn aandachtspunten: de plannen voor kinderopvangtoeslag en kinderbijslag.

.

quote:

Op dinsdag 11 september 2012 20:56 schreef DevilsAndDust het volgende:
M'n vriend zit de programma's van een aantal politieke partijen uit te pluizen om er mooi op tijd achter te komen waar ie op wil stemmen. Eén van zijn aandachtspunten: de plannen voor kinderopvangtoeslag en kinderbijslag.

.

Ik hield vandaag een baby van 3 dagen oud vast. Ik heb nog nooit zo hard gerammeld.

Oooh 3 dagen (insert rammelend ei)

Vandaag heel de dag in het ziekenhuis gezeten voor een spoedoperatie voor de ogen van mijn vriend. Best heftig, maar alles ging heel goed, vanavond zei hij (heel blij) dat in december nog steeds het 'baby-maken' gepland staat. Dan is hij nog met herstel bezig (duurt heel lang) dus ik ben heel blij en trots op hem.
En hopelijk was het niet de after-effects van de narcose.

Ik heb dan ook eindelijk dat laatste doosje pilletjes in huis. Opluchting.