quote:
Vermeende risico's
In 1983 worden voor het eerst kritische kanttekeningen geplaatst bij het gebruik van aspartaam. De Britse krant The Guardian plaatst rond de toelating in Groot-Brittannië een hele serie artikelen tegen de zoetstof. Zo zou aspartaam onder andere het hongergevoel bevorderen, de bloeddruk verhogen, de pijngevoeligheid van het lichaam beďnvloeden, en zou het slapeloosheid veroorzaken. In 1984 beweerde het Amerikaanse burgerinitiatief Common Cause dat de testen die voor de toelating werden gebruikt, vol fouten zitten.
Aan het eind van de jaren tachtig wordt beweerd dat het oogziekten en psychiatrische ziekten zou veroorzaken. In 1990 wordt door The Guardian beweerd dat testen door de producent van NutraSweet waren vervalst.
In 2002 evalueerde de EFSA (Europese autoriteit voor voedselveiligheid) alle tot op dat moment verrichte wetenschappelijke onderzoeken.[5] Zij ziet daarbij geen reden om haar aanbeveling van een toelaatbare dagelijkse inname van maximaal 40 mg per kilogram lichaamsgewicht te wijzigen.
Giftigheid door methanol
De concentratie van methanol in het bloed als gevolg van het gebruik van aspartaam wordt niet verhoogd, wanneer aspartaam met gebruikelijke mate (4 mg/kg tot 10 mg/kg) wordt ingenomen. Slechts bij een dosis waarbij uitzonderlijk veel light-producten met aspartaam worden geconsumeerd (>50 mg/kg aspartaam) is een effect op de methanolconcentratie in bloed waarneembaar.[5] Methanol komt ook voor in vruchtensappen (via pectine[6]) en in alcoholische dranken zoals bier en wijn (in combinatie met ethanol, dat de giftige werking van het methanol blokkeert, doordat methanol niet wordt gemetaboliseerd in aanwezigheid van voldoende ethanol). [7][8] Bij de afbraak van methanol in het lichaam kunnen formaldehyde en mierenzuur ontstaan, beide kunnen giftig voor het lichaam zijn. Formaldehyde is giftig, doordat het reageert met de aminozuren in eiwitten; mierenzuur doordat het de functie van mitochondriën in de cel verstoort.[bron?]
Verhoogde concentratie van fenylalanine en asparaginezuur in het bloed
De bedenkingen richten zich hier op het verschil tussen opname van deze aminozuren in combinatie met andere aminozuren (zoals het geval is bij normaal eten) en de geďsoleerde inname als gevolg van het gebruik van aspartaam.
Neuro-endocriene concentratieveranderingen in de hersenen
De bedenkingen richten zich hier op veranderde concentraties van dopamine, serotonine en noradrenaline (neurotransmitters) in de hersenen, die ertoe zouden kunnen leiden dat signalenoverdracht in de hersenen wordt gestoord. De afwezigheid van overige aminozuren wanneer aspartaam wordt ingenomen, kan leiden tot een lokale overconcentratie van fenylalanine.
Epilepsie, hoofdpijn en hersentumoren
Het ontstaan van tumoren, epilepsie en hoofdpijn zou zijn oorzaak kunnen vinden in het bij de afbraak vrijgekomen methanol en het in het afbraakproces ontstane formaldehyde en mierenzuur, of door aspartaam zelf. Hiervoor is echter nooit wetenschappelijk bewijs gevonden.
Controverse
Aspartaam is een controversieel onderwerp. Er zijn vele websites waarop de onderzoeken naar de veiligheid van aspartaam door zowel de FDA als de producenten van aspartaam in twijfel wordt getrokken, of ronduit wordt gesteld dat deze onderzoeken vervalst zijn. Er zijn ook verschillende onderzoeken uit universitaire hoek waarin geprobeerd wordt aspartaam vanuit een neutraal standpunt te beschrijven. Op diverse websites van met name de producenten van aspartaam wordt gepoogd de door tegenstanders gemelde negatieve effecten te ontzenuwen, aan de hand van onderzoek door overheidsinstellingen .
Hier volgt een overzicht van de belangrijkste vermeldingen van beide kanten. Vast staat dat aspartaam ongeschikt is voor mensen die aan fenylketonurie lijden. De argumenten hieronder gaan over de gevaren voor normale gebruikers.
Argumenten van de tegenstanders
Aspartaam zou mogelijk kankerverwekkend kunnen zijn. In verschillende rattenstudies is getracht dit aan te tonen maar de conclusie is nog niet definitief [9][10][11], aangezien er (nog) geen effecten bij mensen zijn beschreven.
Er worden een groot aantal bijwerkingen van aspartaam door consumenten gemeld bij de FDA, zoals o.a. hoofdpijn en migraine, smaakverlies, oorsuizingen, duizelingen, misselijkheid en vele andere[12] (dit kan te wijten zijn aan de grote persaandacht met betrekking tot mogelijke gevaren van aspartaam).
In aspartaam zitten de aminozuren fenylalanine en asparaginezuur in geďsoleerde vorm. Alhoewel dit beide essentiële aminozuren zijn en ze in voedsel aanwezig zijn als eiwit (een eiwit is een aaneenschakeling van aminozuren met een specifieke ruimtelijke structuur), zijn er vragen over de risico's van inname van geďsoleerde aminozuren[13].
Uit aspartaam kan methanol gevormd worden.
Het product leidt niet tot gewenst gewichtsverlies: er zijn integendeel sterke indicaties dat het gewicht toeneemt[14].
Argumenten van de voorstanders
De methanol in het lichaam die ontstaat door de metabolisering van aspartaam na het drinken van een glas light frisdrank is minder dan de hoeveelheid die ingenomen wordt bij het drinken van een glas vruchtensap of melk [15].
De acceptabele dagelijkse inname (40 mg/kg) is zo hoog, dat het vrij onwaarschijnlijk is dat het wordt bereikt (alleen in extreme gevallen)[16]. Onderzoeken hebben aangetoond dat zelfs bij een verhoogde inname van 75 mg/kg geen negatieve effecten vastgesteld konden worden.[bron?]
Fenylalanine en asparaginezuur die in het lichaam worden gevormd uit aspartaam zijn onmisbare aminozuren.
Wetenschappers van de Universiteit van Illinois beweerden dat het gebruik van aspartaam het ontstaan van cariës tegenwerkt [17].
Wetenschappers van de Universiteit van Leeds beweerden dat aspartaam goed is voor de lijn, omdat het weinig calorieën bevat. Daarnaast vermindert het het hongergevoel, hetgeen van pas komt bij het afvallen.
Volgens prof.dr. Martijn Katan, "er zijn weinig onderdelen van uw voeding zo grondig onderzocht als aspartaam of cyclamaat".[18] Er is dus niets mis met aspartaam.[18] Hij beweert dat de slechte naam van aspartaam heeft te maken met roddelen via het internet.[18]
bron