F&S Films & Series
Flitsende films en spannende series, bespreek het hier met elkaar!
Heb niet de boeken gelezen maar vond het een ontzettend bout film, 2 hours and 20 minutes of my life i never get back.quote:Op vrijdag 17 augustus 2012 01:02 schreef EnterToets het volgende:
Raar hoe iedereen The Hunger Games hier zo laag scoort terwijl hij toch aardig op IMDB scoort (7.4 atm). Zelf wist ik werkelijk niets van de film af de boeken of uberhaupt het verhaal en zou hem zelf toch wel rond de 8 scoren. Misschien dat mensen dezelfde soorten emoties die ze hadden toen ze het boek lazen verwachten, maar in een film heb je toch echt minder tijd en moet je toch keuzes maken wat je wilt laten zien en hoe en wanneer.
Hachiko (2009)
Hachiko gaat over een jonge Akita hond die op een dag op het treinstation gevonden wordt door schoolprofessor Parker Wilson (Richard Gere). Aangezien ze niet weten wat we met de hond moeten doen (gevonden voorwerpenbalie ging dicht, dierenasiel zit vol) en niemand hem claimt besluiten ze de hond (Hachiko) te houden. Elke dag loopt de hond met zijn baasje mee naar het station en weer terug. Als op een dag Parker Wilson onverwachts overlijdt, blijft Hachiko elke dag op het station op hem wachten.
Van tevoren zat ik in dubio of ik deze film wel zou willen zien. Aangezien de reviews er goed waren toch besloten om deze film te gaan kijken (een hoop geëmotioneerde reacties) maar eerlijk gezegd deed de film mij helemaal niks. Het levensverhaal van de hoofdpersoon Parker Wilson kabbelt gewoon door, zonder enige beleving of diepgang. Er wordt helemaal niet ingegaan op de relaties in de familie en de dagen gaan voorbij als minuten van de klok. Spannend wordt het nergens, voor mij is het net zoals een dagboek lezen van een gemeenteambtenaar ("vandaag uit het raam gekeken en een paar brieven gestempeld, net als gisteren en morgen").
Ik weet dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, maar dat betekend niet dat ze er geen leuk verhaal van kunnen maken. Wil je een leuke film met honden zien, die je wel emotioneel weet te raken? Kijk dan Marley & Me...
IMDB: 8.1
Mijn cijfer: 6 (en een sticker van de meester voor de moeite)
Hachiko gaat over een jonge Akita hond die op een dag op het treinstation gevonden wordt door schoolprofessor Parker Wilson (Richard Gere). Aangezien ze niet weten wat we met de hond moeten doen (gevonden voorwerpenbalie ging dicht, dierenasiel zit vol) en niemand hem claimt besluiten ze de hond (Hachiko) te houden. Elke dag loopt de hond met zijn baasje mee naar het station en weer terug. Als op een dag Parker Wilson onverwachts overlijdt, blijft Hachiko elke dag op het station op hem wachten.
Van tevoren zat ik in dubio of ik deze film wel zou willen zien. Aangezien de reviews er goed waren toch besloten om deze film te gaan kijken (een hoop geëmotioneerde reacties) maar eerlijk gezegd deed de film mij helemaal niks. Het levensverhaal van de hoofdpersoon Parker Wilson kabbelt gewoon door, zonder enige beleving of diepgang. Er wordt helemaal niet ingegaan op de relaties in de familie en de dagen gaan voorbij als minuten van de klok. Spannend wordt het nergens, voor mij is het net zoals een dagboek lezen van een gemeenteambtenaar ("vandaag uit het raam gekeken en een paar brieven gestempeld, net als gisteren en morgen").
Ik weet dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, maar dat betekend niet dat ze er geen leuk verhaal van kunnen maken. Wil je een leuke film met honden zien, die je wel emotioneel weet te raken? Kijk dan Marley & Me...
IMDB: 8.1
Mijn cijfer: 6 (en een sticker van de meester voor de moeite)
Dat lijkt me idd de meest logische verklaring. Dat je nu hier veel negatieve reviews hier leest, komt omdat het voornamelijk 20+ mannen zijn, die juist geen fan van het boek zijn, en een slap Amerikaans aftreksel van Battle Royale zien.quote:Op vrijdag 17 augustus 2012 01:38 schreef RacerDKB het volgende:
[..]
Op IMDb is het meest gegeven cijfer een 10. Dit zie je vaak met nieuwe films, waar een grote hype om is. Soms heb je echt dat een cijfer op IMDb bepaalt wordt door het gemiddelde van 10en en 1en, dat valt hier nog wel mee, maar opvallend veel mensen die een 10 geven.
Overigens scoort ie ook opvallend hoog bij mensen onder de 18 jaar, en dan met name bij vrouwen onder de 18 jaar. En ik heb het idee dat de demografie hier toch wel wat anders ligt (25+, scheve verdeling vrouwen/mannen).
Zelf nog niet gezien omdat het mij niks lijkt, zoveelste hype onder Amerikaanse tieners.
Moest gelijk aan Commando's denken toen ik dat plaatje zag!quote:Op vrijdag 17 augustus 2012 00:32 schreef andreas612 het volgende:
The Expendables 2 (2012)
[ afbeelding ]
Heb er geen woorden voor, dit is de meest zieke, extreme, brute en grootste actiefilm die ik ooit gezien heb. James Bond is er niks bij, Rambo (t/m 4) is er niks bij, Terminator is er niks bij, fast five is er niks bij, expendables 1 is er niks bij.. wat een geweld
Daarbij nog de nodige (droge) humor waarbij ze soms elkaar een beetje te kak zetten (o.a. chuck norris fact er tussen door).
En dan nog de castmet de kopstukken als stallone, schwarzenegger, statham, willis, van damme en norris. Samen is het echt het perfecte team voor deze film.
Ik heb deze film in de grootste zaal van de bios gezien wat wel heeft bijgedragen aan de beleving ervan.
Ik ben er nog steeds van onder de indruk in iedergeval, echt een aanrader, gewoon heen gaan als je van actie houdt
Ben van de week tevens ook naar de dark knight rises geweest, als je dat veel geweld vond, ga hier maar eens heen.. (verder niet met elkaar te vergelijken natuurlijk ivm verhaal e.d.)
IMDB: 8.0/10
Ik: 8.5/10
Ik heb zelf voor de 2e keer Mononoke Hime gekkeen, de eerste keer was ik alleen en in totale rust, toen vond ik hem geweldig, maar nu keek ik met iemand die het niet super interessant vond en praatte er constant doorheen.
Het zijn duidelijk films waar je je helemaal moet laten gaan en je jezelf moet wanen in die wereld.
De vorige keer vond ik hem geweldig, dikke 8, op deze manier een 7,5. Binnenkort ook maar weer Howl's Moving Castle, Nausicaa en Spirited Away (mijn favo) kijken!
Weet niet of het nog steeds kan, maar de mediaan is vaak logischer.quote:
[..]
Op IMDb is het meest gegeven cijfer een 10. Dit zie je vaak met nieuwe films, waar een grote hype om is. Soms heb je echt dat een cijfer op IMDb bepaalt wordt door het gemiddelde van 10en en 1en, dat valt hier nog wel mee, maar opvallend veel mensen die een 10 geven.
Overigens scoort ie ook opvallend hoog bij mensen onder de 18 jaar, en dan met name bij vrouwen onder de 18 jaar. En ik heb het idee dat de demografie hier toch wel wat anders ligt (25+, scheve verdeling vrouwen/mannen).
Zelf nog niet gezien omdat het mij niks lijkt, zoveelste hype onder Amerikaanse tieners.
Oh dat is zelfs een 8 hier, maar dat wordt nog wel een 7 na een tijdje. Lijkt wel alsof half amerika naar die film is geweest met school ofzo en daarna een cursus internet hebben gehad met als testsite IMDB
Deze film is niet alleen gebaseerd op, maar ook hét verhaal, precies goed zo, niet nodig om er een zogenaamd "mooier" verhaal van te maken! Vind ikquote:
Hachiko (2009)
[ afbeelding ]
Hachiko gaat over een jonge Akita hond die op een dag op het treinstation gevonden wordt door schoolprofessor Parker Wilson (Richard Gere). Aangezien ze niet weten wat we met de hond moeten doen (gevonden voorwerpenbalie ging dicht, dierenasiel zit vol) en niemand hem claimt besluiten ze de hond (Hachiko) te houden. Elke dag loopt de hond met zijn baasje mee naar het station en weer terug. Als op een dag Parker Wilson onverwachts overlijdt, blijft Hachiko elke dag op het station op hem wachten.
Van tevoren zat ik in dubio of ik deze film wel zou willen zien. Aangezien de reviews er goed waren toch besloten om deze film te gaan kijken (een hoop geëmotioneerde reacties) maar eerlijk gezegd deed de film mij helemaal niks. Het levensverhaal van de hoofdpersoon Parker Wilson kabbelt gewoon door, zonder enige beleving of diepgang. Er wordt helemaal niet ingegaan op de relaties in de familie en de dagen gaan voorbij als minuten van de klok. Spannend wordt het nergens, voor mij is het net zoals een dagboek lezen van een gemeenteambtenaar ("vandaag uit het raam gekeken en een paar brieven gestempeld, net als gisteren en morgen").
Ik weet dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, maar dat betekend niet dat ze er geen leuk verhaal van kunnen maken. Wil je een leuke film met honden zien, die je wel emotioneel weet te raken? Kijk dan Marley & Me...
IMDB: 8.1
Mijn cijfer: 6 (en een sticker van de meester voor de moeite)
Ik heb tranen met tuiten gejankt bij Hachiko en vind Marley & Me echt niet met Hachiko te vergelijken. Als ik tussen die 2 films moest kiezen zou ik sowieso Hachi aanraden. Maar ja, smaken verschillen he.quote:
Hachiko (2009)
[ afbeelding ]
Hachiko gaat over een jonge Akita hond die op een dag op het treinstation gevonden wordt door schoolprofessor Parker Wilson (Richard Gere). Aangezien ze niet weten wat we met de hond moeten doen (gevonden voorwerpenbalie ging dicht, dierenasiel zit vol) en niemand hem claimt besluiten ze de hond (Hachiko) te houden. Elke dag loopt de hond met zijn baasje mee naar het station en weer terug. Als op een dag Parker Wilson onverwachts overlijdt, blijft Hachiko elke dag op het station op hem wachten.
Van tevoren zat ik in dubio of ik deze film wel zou willen zien. Aangezien de reviews er goed waren toch besloten om deze film te gaan kijken (een hoop geëmotioneerde reacties) maar eerlijk gezegd deed de film mij helemaal niks. Het levensverhaal van de hoofdpersoon Parker Wilson kabbelt gewoon door, zonder enige beleving of diepgang. Er wordt helemaal niet ingegaan op de relaties in de familie en de dagen gaan voorbij als minuten van de klok. Spannend wordt het nergens, voor mij is het net zoals een dagboek lezen van een gemeenteambtenaar ("vandaag uit het raam gekeken en een paar brieven gestempeld, net als gisteren en morgen").
Ik weet dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, maar dat betekend niet dat ze er geen leuk verhaal van kunnen maken. Wil je een leuke film met honden zien, die je wel emotioneel weet te raken? Kijk dan Marley & Me...
IMDB: 8.1
Mijn cijfer: 6 (en een sticker van de meester voor de moeite)
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Marley en Me is meer een romcom. Als je Owen Wilson en Jennifer Aniston als hoofdrolspelers hebt weet je al een beetje het niveau van de film. Hackiko is wat serieuzer imho
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Iedereen bekijk Hachiko op zijn eigen manier, ik zeg alleen dat het mij absoluut niets deed. Imo moet je emotioneel flink in de knoop zitten als je tranen met tuiten ga huilen hiervan, maar dat is mijn mening.
Oke. Goeie redenatiequote:
Iedereen bekijk Hachiko op zijn eigen manier, ik zeg alleen dat het mij absoluut niets deed. Imo moet je emotioneel flink in de knoop zitten als je tranen met tuiten ga huilen hiervan, maar dat is mijn mening.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Lief dagboek...quote:
Iedereen bekijk Hachiko op zijn eigen manier, ik zeg alleen dat het mij absoluut niets deed. Imo moet je emotioneel flink in de knoop zitten als je tranen met tuiten ga huilen hiervan, maar dat is mijn mening.
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Domste opmerking van de maand.quote:
Iedereen bekijk Hachiko op zijn eigen manier, ik zeg alleen dat het mij absoluut niets deed. Imo moet je emotioneel flink in de knoop zitten als je tranen met tuiten ga huilen hiervan, maar dat is mijn mening.
The Boy in the Striped Pyjamas
Zojuist gezien op de BBC, maar holy fack, wat een indrukwekkend einde. Zit nog steeds een beetje na te sidderen
. Het verhaalt draait erom dat de zoon (Bruno) van een hoge Duitse SS-pief bevriend raakt met een joods jongetje die in een concentratiekamp zit (Shmuel). Dit terwijl hij tegelijkertijd van jan en alleman te horen krijgt dat joden verderfelijk zijn. Zijn zus is ook een fanatieke nazi-in-wording; hun moeder daarentegen vindt het stiekem eigenlijk maar niks wat manlief met de joden uitvoert.
Een zwaar thema voor een film natuurlijk (ok het is gebaseerd op een boek
), maar ik vind zelf dat het mooi in beeld is gebracht. Het verhaal is niet echt diepgaand, en het plot is wellicht wat dubieus, maar dit doet voor mij geen afbreuk aan de film. Vraagtekens kunnen ook worden gezet bij het realisme van enkele gebeurtenissen, maar op het algehele gevoel wat ik bij deze film overhoud heeft het geen invloed.
Mede door het ijzingwekkende einde geef ik deze film een 8,0 (IMDb: 7,8) .
Zojuist gezien op de BBC, maar holy fack, wat een indrukwekkend einde. Zit nog steeds een beetje na te sidderen
. Het verhaalt draait erom dat de zoon (Bruno) van een hoge Duitse SS-pief bevriend raakt met een joods jongetje die in een concentratiekamp zit (Shmuel). Dit terwijl hij tegelijkertijd van jan en alleman te horen krijgt dat joden verderfelijk zijn. Zijn zus is ook een fanatieke nazi-in-wording; hun moeder daarentegen vindt het stiekem eigenlijk maar niks wat manlief met de joden uitvoert.Een zwaar thema voor een film natuurlijk (ok het is gebaseerd op een boek
), maar ik vind zelf dat het mooi in beeld is gebracht. Het verhaal is niet echt diepgaand, en het plot is wellicht wat dubieus, maar dit doet voor mij geen afbreuk aan de film. Vraagtekens kunnen ook worden gezet bij het realisme van enkele gebeurtenissen, maar op het algehele gevoel wat ik bij deze film overhoud heeft het geen invloed.Mede door het ijzingwekkende einde geef ik deze film een 8,0 (IMDb: 7,8) .
Ik vond Hachiko ook niks, maar ik kende het verhaal ook al lang (en voor de rest gebeurt er inderdaad weinig anders in), en honden doen me ook weinig.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ook geen wonder dat die film zo slecht is, het boek waar het op gebaseerd is is minstens zo slecht.quote:Op vrijdag 17 augustus 2012 08:53 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Dat lijkt me idd de meest logische verklaring. Dat je nu hier veel negatieve reviews hier leest, komt omdat het voornamelijk 20+ mannen zijn, die juist geen fan van het boek zijn, en een slap Amerikaans aftreksel van Battle Royale zien.
Mijn vriendin leest het momenteel, dus ik heb de eerste 10 paginas van boek 1 eens gelezen.
Het is echt tenenkrommend slecht geschreven.
[ Bericht 7% gewijzigd door BlaZ op 18-08-2012 01:14:21 ]
Ceterum censeo Turciam delendam esse.
12 Angry Men (imdb 8.9, 1957)
Eindelijk voor het eerst gezien. Wat een topfilm. 12 Mannen zijn opgeroepen voor jury duty. Het begint als de rechtzaak voorbij is en ze in de jury room moeten beslissen of een jongen schuldig of onschuldig is aan moord, en daarvoor de elektrische stoel krijgt. De zaak lijkt overduidelijk, en elf mannen weten zeker dat hij schuldig is. Eentje twijfelt en probeert de anderen te overtuigen.
Je weet eigenlijk vanaf het begin al hoe de film gaat lopen, maar dat geeft niet. Het is mooi om te zien hoe een zaak die als kijker zonneklaar lijkt toch langzaam maar zeker begint te schudden door dingen die je zelf ook over het hoofd hebt gezien. Het acteerwerk is fantastisch en de gehele film lopen de knappe dialogen hartstikke natuurlijk en geloofwaardig. Afgezien van dat de film in zwart wit is en zich vrijwel volledig in een kamer afspeelt heeft het de tand des tijds uitstekend weerstaan. Ook als ie nu in de bioscoop zou verschijnen zou hij prijzen winnen.
Toch vallen er nog wel wat dingen op aan te merken. Tegen het eind worden nieuwe elementen in de zaak geintroduceerd die je als kijker voorheen niet wist en daarom niet zo knap aanvoelen, en op een enkel moment schijnt de toneelherkomst van het verhaal iets te veel door, en gedragen de acteurs zich wat onnatuurlijk. Maar bij zo'n film is het een kniesoor die er op let.
9/10
Eindelijk voor het eerst gezien. Wat een topfilm. 12 Mannen zijn opgeroepen voor jury duty. Het begint als de rechtzaak voorbij is en ze in de jury room moeten beslissen of een jongen schuldig of onschuldig is aan moord, en daarvoor de elektrische stoel krijgt. De zaak lijkt overduidelijk, en elf mannen weten zeker dat hij schuldig is. Eentje twijfelt en probeert de anderen te overtuigen.
Je weet eigenlijk vanaf het begin al hoe de film gaat lopen, maar dat geeft niet. Het is mooi om te zien hoe een zaak die als kijker zonneklaar lijkt toch langzaam maar zeker begint te schudden door dingen die je zelf ook over het hoofd hebt gezien. Het acteerwerk is fantastisch en de gehele film lopen de knappe dialogen hartstikke natuurlijk en geloofwaardig. Afgezien van dat de film in zwart wit is en zich vrijwel volledig in een kamer afspeelt heeft het de tand des tijds uitstekend weerstaan. Ook als ie nu in de bioscoop zou verschijnen zou hij prijzen winnen.
Toch vallen er nog wel wat dingen op aan te merken. Tegen het eind worden nieuwe elementen in de zaak geintroduceerd die je als kijker voorheen niet wist en daarom niet zo knap aanvoelen, en op een enkel moment schijnt de toneelherkomst van het verhaal iets te veel door, en gedragen de acteurs zich wat onnatuurlijk. Maar bij zo'n film is het een kniesoor die er op let.
9/10
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Of dat ie gewoon droog ze gun trekt tegen een messenzwaaiende kerel, de anekdote gaat dat hij dat deed omdat ze geen 2e mes op de set haddenquote:
🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️ TikTok next Block
Van begin tot eind één en al actie. Echt een good old classic knal film dus. Echt een aanradar om te gaan kijken, vond het jammer dat Jet Li alleen een cammo had en is vervangen door die chick.quote:
The Expendables 2 (2012)
[ afbeelding ]
Heb er geen woorden voor, dit is de meest zieke, extreme, brute en grootste actiefilm die ik ooit gezien heb. James Bond is er niks bij, Rambo (t/m 4) is er niks bij, Terminator is er niks bij, fast five is er niks bij, expendables 1 is er niks bij.. wat een geweld
Daarbij nog de nodige (droge) humor waarbij ze soms elkaar een beetje te kak zetten (o.a. chuck norris fact er tussen door).
En dan nog de cast
Ik heb deze film in de grootste zaal van de bios gezien wat wel heeft bijgedragen aan de beleving ervan.
Ik ben er nog steeds van onder de indruk in iedergeval, echt een aanrader, gewoon heen gaan als je van actie houdt
Ben van de week tevens ook naar de dark knight rises geweest, als je dat veel geweld vond, ga hier maar eens heen.. (verder niet met elkaar te vergelijken natuurlijk ivm verhaal e.d.)
IMDB: 8.0/10
Ik: 8.5/10
Requiem for a Dream (2000) gisteren gezien.
Bovendien vond ik de grenzen tussen scenes heel vaag (positief). Bij bijna alle films wordt er her en der een establishing shot gebruikt om aan te duiden waar de volgende scene zich af gaat spelen, is bij deze film niet aan de orde. Je wordt gewoon in een scene gedropt, zo hop je van het ene naar het andere. Iedere keer weer een verrassing waar het toe gaat leiden. Dat heeft gedurende de hele film veel nieuwsgierigheid bij mij opgewekt en dat is zo gebleven tot aan het einde van de film.
De filmmuziek bestaat geloof ik uit slechts twee nummers en die hoor je hier en daar de hele film door. Heb me er totaal niet aan gestoord, het paste super bij de feel van de film. Acteerwerk was erg sterk, vooral van de krankzinnig wordende moeder, gespeeld door Ellen Burstyn. Ook Jared Leto weet zijn rol heel overtuigend te spelen.
De film begint eigenlijk best lekker, er valt best wel even wat te lachen, het is een positief begin waarin iedereen eigenlijk nog wel goed in zijn vel zit. Nou ja en in de rest van de film gaat het al gauw mis, alles wat mis kan gaan gaat ook echt mis en het laatste kwartier van de film riep bij mij sterke gevoelens op, weet niet of het uit walging of fascinatie was. Walging omdat ik nooit had gedacht dat de film zo eindigen zou, zeker van een bepaald personage had ik het niet zo gedacht, gaat om een vrij expliciete scene. Niet dat ik preuts ben, kwam gewoon niet in mij op!
En dat is dan weer de fascinatie, de film heeft een krankzinnige twist gekregen en weet nog niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Moet het laten bezinken, denk ik. Verder ook een vlaag van medelijden, anderzijds ook weer een eigen schuld dikke bult en dan toch weer tja, wat triest als je erover nadenkt dat mensen die niks om handen hebben zich vastklampen aan de drugs, welke vorm dan ook. Dieetpillen, lijntje, ook de tv is een soort drugs, de liefde is een soort drugs. De film weet het erg mooi te brengen.
Verder erg goede film. Scoort hoog wat camera- en montagetechnieken betreft. Vervolgens het acteerwerk. Ook het originaliteitsgehalte is onwijs hoog.
Imdb: 8.4
Ik: 8.5
Aanrader!
Wauw, film die erg lekker gefilmd en gemonteerd is. Kijkt heerlijk weg, heb nog niet eerder een film gezien die zoveel verschillende technieken door elkaar heeft gebruikt. Overigens ook lekker gebruik van een steadicam.quote:De weduwe Sara Goldfarb krijgt te horen dat ze uitgekozen is om in een spelshow mee te doen. Aangezien ze niet meer in haar favoriete jurk past, begint ze met dieetpillen, waar ze al snel aan verslaafd raakt. Ondertussen mislukken de pogingen van haar zoon Harry, z'n vriendin en een vriend om het te maken in de drugsscene. Langzamerhand glijden de hoofdpersonages verder en verder weg in een neerwaartse spiraal van drugsgebruik, misdaad en prostitutie.
Bovendien vond ik de grenzen tussen scenes heel vaag (positief). Bij bijna alle films wordt er her en der een establishing shot gebruikt om aan te duiden waar de volgende scene zich af gaat spelen, is bij deze film niet aan de orde. Je wordt gewoon in een scene gedropt, zo hop je van het ene naar het andere. Iedere keer weer een verrassing waar het toe gaat leiden. Dat heeft gedurende de hele film veel nieuwsgierigheid bij mij opgewekt en dat is zo gebleven tot aan het einde van de film.
De filmmuziek bestaat geloof ik uit slechts twee nummers en die hoor je hier en daar de hele film door. Heb me er totaal niet aan gestoord, het paste super bij de feel van de film. Acteerwerk was erg sterk, vooral van de krankzinnig wordende moeder, gespeeld door Ellen Burstyn. Ook Jared Leto weet zijn rol heel overtuigend te spelen.
De film begint eigenlijk best lekker, er valt best wel even wat te lachen, het is een positief begin waarin iedereen eigenlijk nog wel goed in zijn vel zit. Nou ja en in de rest van de film gaat het al gauw mis, alles wat mis kan gaan gaat ook echt mis en het laatste kwartier van de film riep bij mij sterke gevoelens op, weet niet of het uit walging of fascinatie was. Walging omdat ik nooit had gedacht dat de film zo eindigen zou, zeker van een bepaald personage had ik het niet zo gedacht, gaat om een vrij expliciete scene. Niet dat ik preuts ben, kwam gewoon niet in mij op!
En dat is dan weer de fascinatie, de film heeft een krankzinnige twist gekregen en weet nog niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Moet het laten bezinken, denk ik. Verder ook een vlaag van medelijden, anderzijds ook weer een eigen schuld dikke bult en dan toch weer tja, wat triest als je erover nadenkt dat mensen die niks om handen hebben zich vastklampen aan de drugs, welke vorm dan ook. Dieetpillen, lijntje, ook de tv is een soort drugs, de liefde is een soort drugs. De film weet het erg mooi te brengen.
Verder erg goede film. Scoort hoog wat camera- en montagetechnieken betreft. Vervolgens het acteerwerk. Ook het originaliteitsgehalte is onwijs hoog.
Imdb: 8.4
Ik: 8.5
Aanrader!
Dat is Indiana Jones.quote:
[..]
Of dat ie gewoon droog ze gun trekt tegen een messenzwaaiende kerel, de anekdote gaat dat hij dat deed omdat ze geen 2e mes op de set hadden
Op
The Cabin in the Woods (2011)
Vijf twintigers besluiten om een weekendje in een afgelegen hut te spenderen, midden in het bos. Al gauw wordt duidelijk dat de vijf - drie mannen, twee vrouwen - meer op hun bord krijgen dan een idyllisch uitje alleen. Het oplezen van een spreuk uit een dagboek leidt tot dood en verderf, en allerlei bizarre gevolgen van dien.
Wat een ongelooflijk boutfilm. Het ene cliché komt naar het andere. Heb het halfverwege maar afgezet.
Vijf twintigers besluiten om een weekendje in een afgelegen hut te spenderen, midden in het bos. Al gauw wordt duidelijk dat de vijf - drie mannen, twee vrouwen - meer op hun bord krijgen dan een idyllisch uitje alleen. Het oplezen van een spreuk uit een dagboek leidt tot dood en verderf, en allerlei bizarre gevolgen van dien.
Wat een ongelooflijk boutfilm. Het ene cliché komt naar het andere. Heb het halfverwege maar afgezet.
Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar was dat niet juist de bedoeling?
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Je zou denken van wel. Het leek wel op een parodie van een dertien in een dozijn film. Niks voor mij dusquote:
Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar was dat niet juist de bedoeling?
Ik heb echt het gevoel dat je loopt te trollen, je weet toch wel dat de eerste helft zo cliche mogelijk is gemaakt om in de tweede helft met de genreconventies te spelen? .
.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Nee.quote:
Ik heb echt het gevoel dat je loopt te trollen, je weet toch wel dat de eerste helft zo cliche mogelijk is gemaakt om in de tweede helft met de genreconventies te spelen?
