Zwangerschap en kindertjes....deel 22
as. papa's en mama's:
12 augustus 2002: Illogical (papa)
13 augustus 2002: gebruikersnaam (papa)
23 augustus 2002: Balou (papa)
28 augustus 2002: Sweej
29 augustus 2002: hollandse drop
13 september 2002: XyonN (papa)
4 november 2002: Angelic1
6 november 2002: Spuuglokje
19 februari 2003: Karin
?? februari 2003: dice (papa)
3 maart 2003: Dinus
Babietjes:
29 september 2001: Duco Yannik, zoon van NoNick & Kozzmic
14 november 2001: Jillian Delphine, dochter van Meaghan
22 November 2001: Kay, zoon van dice
5 december 2001 : Esther Paula, dochter van Dinus
6 december 2001: Kim, dochter van mooni
16 december 2001: Bo, dochter van Jessie
12 februari 2002: Iris Lani Patricia, dochter van Gaoxing
1 maart 2002: Suzanne, dochter van SignOTheTimes
3 mei 2002: Kajira Alicia Cosette, dochter van Knorretje en Danny
24 mei 2002: Freek, zoon van Leah
28 mei 2002: Zoë, dochter van Moralia
1 juli 2002: Melanie, dochter van otisclub
10 augustus 2002 - 
11 augustus 2002: Mink, zoon van moussy
Dreumesjes:
13 augustus 2000: Jim Remo, zoon van Knuffie
19 oktober 2000: Christan Maurits, zoon van Rewimo & qltel
15 februari 2001: Daan, zoon van Grijs en K3
10 maart 2001 : Annabel, dochter van Mees
23 maart 2001 : Sven, zoon van beertje_
23 mei 2001 : Jorden, zoon van Nausicaa
23 mei 2001 : Eva Sophie, dochter van Lois & Clark
Peutertjes:
13 mei 1999: René, dochter van moussy
16 september 1999: Caitlin, dochter van Angelic1
26 november 1999: Anouk, dochter van berney
9 februari 2000: Sterre, dochter van Spuuglokje
30 juli 2000: Damien, zoon van Angel22
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 12-08-2002 12:54]
Dit is niet leuk meer
Ik hoop zo dat het allemaal goed gaat
*nog steeds hevig meepuft*
Beterschap van Christan! En van mij natuurlijk 
Potverdrie, ben ik druk aan het posten, is het topic ineens dicht!
Wij gaan dalijk kijken voor een fietsstoeltje. Heb er helemaal zin om met die kleine te gaan fietsen. Hoe gaat dat fietsen eigenlijk bij de andere moeders? Eng?
En nog tips voor het kopen van een fietsstoeltje?
Alvast bedankt weer
Een Bobike stoeltje is handig omdat je er meerdere bevestigingsblokken bij kunt kopen. Daarmee hang je het stoeltje zo aan een andere fiets, zonder ingewikkeld geschroef en zo. Ik heb nu nog een stoeltje voorop, maar over een tijdje zal Christan toch achterop moeten snif Qua rijden moet je even oefenen met een leeg stoeltje. Het rijdt wel anders. Maar wel heel gezellig, zo'n kletsend en wijzend kindje onder je neus Ik ga mijn inmiddels wat blerende kind maar eens even badderen
quote:Geen tip van een moeder, maar van een ex-fietsen verhuurster.
Op zondag 11 augustus 2002 10:28 schreef jessie het volgende:En nog tips voor het kopen van een fietsstoeltje?
We hadden zitjes die vastzaten dmv een soort veer. Als je die uit elkaar trok, konden de 'beugels' om de bagagedrager heen. Het stoeltje zat wel stevig, maar heel wat mensen kregen die veren niet open of lieten ze ineens los, waardoor hun vingers er tussen zaten. *au*
We hadden ook een ander systeem, het duurde langer om het zitje op een fiets te zetten, maar werkte wel beter. Onder het stoeltje zal een ijzeren platte stang. Deze kon eraf. Deze schoof je onder de bagagedrager door en maakte hem dan weer vast. Deze stoeltjes zaten op 2 punten vast aan de bagagedrager, de andere maar op 1 punt.
Met deze stoeltjes waren we langer bezig, maar die vonden we wel fijner.
Als je het stoeltje er altijd op laat zitten, maakt het voor jou natuurlijk niet zoveel uit.
Succes met kopen
nog wat: trek een keer flink aan het 'kind-vastmaak-riempje, soms trokken we die dingen er bij nieuwe stoeltjes zo uit
quote:thx, maar we zoeken een stoeltje voor voorop (is nog te klein voor achter) Maar weten we als ze later naar achter moet in ieder gaval waar we op moeten letten
Op zondag 11 augustus 2002 10:34 schreef YPPY het volgende:[..]
Geen tip van een moeder, maar van een ex-fietsen verhuurster.
We hadden zitjes die vastzaten dmv een soort veer. Als je die uit elkaar trok, konden de 'beugels' om de bagagedrager heen. Het stoeltje zat wel stevig, maar heel wat mensen kregen die veren niet open of lieten ze ineens los, waardoor hun vingers er tussen zaten. *au*
We hadden ook een ander systeem, het duurde langer om het zitje op een fiets te zetten, maar werkte wel beter. Onder het stoeltje zal een ijzeren platte stang. Deze kon eraf. Deze schoof je onder de bagagedrager door en maakte hem dan weer vast. Deze stoeltjes zaten op 2 punten vast aan de bagagedrager, de andere maar op 1 punt.
Met deze stoeltjes waren we langer bezig, maar die vonden we wel fijner.
Als je het stoeltje er altijd op laat zitten, maakt het voor jou natuurlijk niet zoveel uit.
Succes met kopen
nog wat: trek een keer flink aan het 'kind-vastmaak-riempje, soms trokken we die dingen er bij nieuwe stoeltjes zo uit
Rewimo,
Dat klinkt goed die bobike. Vooral omdat hub en ik allabei wel eens met haar willen fietsen.
Thx voor de info weer
quote:Ik ben idd wel weer erg slim. Het is wel duidelijk dat ik nog niet zoveel met kids heb.
Op zondag 11 augustus 2002 10:40 schreef jessie het volgende:[..]
thx, maar we zoeken een stoeltje voor voorop (is nog te klein voor achter) Maar weten we als ze later naar achter moet in ieder gaval waar we op moeten letten
Gebruikersnaam heeft vandaag nog gepost, maar van illogical kan ik niet zo snel iets vinden van de afgelopen 3 dagen...
Moussy zet hem op!! (en dat mannetje van je ook ntuurlijk)
En ik ben natuurlijk ook erg benieuwd naar die kleine (aanstaande?) wereldburgertjes
He aanstaande of misschien inmiddels al vader. Meldt jullie eens:)
Wij gaan dus vanmiddag naar de stad op zoek naar fietsstoeltje. Verkopen ze die dingen bv ook bij v en d ofzo of moet je echt naar een fietsenzaak. (moet ik dus eerst weer fietsenzaak opzoeken die op zondag in de stad open is)
quote:Verkopen ze die dingen toevallig niet bij de Halfords?
Op zondag 11 augustus 2002 12:20 schreef jessie het volgende:
Wij gaan dus vanmiddag naar de stad op zoek naar fietsstoeltje. Verkopen ze die dingen bv ook bij v en d ofzo of moet je echt naar een fietsenzaak. (moet ik dus eerst weer fietsenzaak opzoeken die op zondag in de stad open is)
quote:Oww ja, werp nog es een kjoet kindje mijn richting op!! Issie al zindelijk? Want anders neem ik oude Anouk
Op zondag 11 augustus 2002 10:24 schreef Rewimo het volgende:
Hee Toot, hier is in elk geval iets om je een beetje op te vrolijken:Beterschap van Christan! En van mij natuurlijk
Potverdrie, ben ik druk aan het posten, is het topic ineens dicht!
! Enne, hoest met nichtje Anouk eik? En waar zijn idd die hoogzwangeren gebleven?*astma krijgt van al dat meepuffen*
Ondertussen zit ik hevig te overpeinzen wat ik moet morgen: wel of niet gaan werken. Ik vind het zoooo erg dat ik na zes weken vakantie me meteen ziek zou moeten melden 
Durfikniet! Vind ik te erg!
quote:Neuh, je zult het dan met oude Anouk moeten doen. De mijne doet nog vrolijk zijn luiers vol. Hij zegt wel bah!
Op zondag 11 augustus 2002 12:27 schreef Catootje het volgende:[..]
Oww ja, werp nog es een kjoet kindje mijn richting op!! Issie al zindelijk? Want anders neem ik oude Anouk
*astma krijgt van al dat meepuffen*
Ondertussen zit ik hevig te overpeinzen wat ik moet morgen: wel of niet gaan werken. Ik vind het zoooo erg dat ik na zes weken vakantie me meteen ziek zou moeten melden
Toot, als je niet kunt werken kun je niet werken. Desnoods ga je het proberen, dan kun je aan je collega's laten zien dat het echt niet gaat. Voel je je misschien wat minder schuldig (ik herken het wel hoor, zou het zelf ook heel vervelend vinden).
Ze groeit als een idioot
(gisteravond 1935 gram; 85 gram boven het geboortegewicht) En ze ligt niet meer aan de monitor. (dus geen rare plakkers meer op dat kleine borstje) Ze ligt alleen nog maar in de couveuse voor de temperatuur.
En heel voorzichtig wordt er al gedacht aan vervroegd thuiskomen.
Meisje, ik weet precies hoe je je voelt. In het vorige deel schrijf je: "weer aan de pil gaat en laat die koters maar zitten'. My thoughts exactly. Heb precies hetzelfde gedacht van de week.
Na weer anderhalf week overtijd weer ongesteld geworden en ben er behoorlijk ziek van. (We gaan gelijk op is me opgevallen )
Ik heb me de afgelopen 2 maanden ook al 2 keer ziek gemeld en elke keer valt dat samen met ongesteld worden. Ik vind het verschrikkelijk om me ziek te melden, voel me er vreselijk schuldig onder en kan (lees: durf) het op mijn werk ook niet uitleggen. Ik denk steeds: het lukt nu al 2 jaar niet, ik ga gewoon weer aan de pil, zwanger word ik toch niet, en dan ben ik gelijk minder ziek elke keer.
Maar ik doe het niet en jij ook niet . Volgend jaar gaan wij een kindjes-meeting organiseren met onze eigen kindjes. Zo
quote:Juist! Count me in!
Op zondag 11 augustus 2002 12:37 schreef Tinkerbell het volgende:Maar ik doe het niet en jij ook niet
*beide dames even flink knuffelt*
Toot, envelop staat klaar.. nu die postzegel nog zien te vinden
Ik wilde dat ik es flink kon huilen, dames. BEEHH!! Maar Tinkie, ik ben blij dat er iig ook iemand is die hetzelfde heeft: ziek en overtijd. Het lijkt er idd op dat we gelijk opgaan... *Heel erg huilen gaat en maar es flink leunt op ET en Tink*
*tonguitsteeksmilie van zovty*
quote:Hoe betrouwbaar dit nieuws is weet ik niet, ik weet niet wat de relatie is van diegene die het gepost heeft met Moussy maar dit is wat ik, dankzij Sweej, heb kunnen vinden.
Mink is geboren met een open ruggetje en doordat zijn urinewegen niet goed werken, had ie weinig vruchtwater en daardoor werken zijn longetjes niet goed. Zijn niertjes zijn ook beschadigd en hij heeft ook al een kleine hersenbloeding gehad. Hij is vanmiddag om 15.03 geboren en zijn toestand was nu wel stabiel, maar nog wel heeeeel zorgelijk. Ik hoop dat ik het zo goed vertel, maar het is dus een heel verhaal.
quote:Oe k*t!!! *toch al zin om te janken had*
Op zondag 11 augustus 2002 12:50 schreef Lois het volgende:
Jongens ik heb een beetje nieuws. Op het forum van babybrabbel staat het volgende bericht (het is van vannacht half 1)
[..]Hoe betrouwbaar dit nieuws is weet ik niet, ik weet niet wat de relatie is van diegene die het gepost heeft met Moussy maar dit is wat ik, dankzij Sweej, heb kunnen vinden.
Moussy, jouw kindje gaat niet het eerste dooie kindje zijn hoor...Ik verbied het!! K*Tquote:Als ik zo naar de namen kijk en deze vergelijk met de namen op de site waar ook de foto's van het babykamertje stonden.. Kan 't bijna niet missen
Gister (10/8) om 15.03 is Mink geboren. Zoon van *vera* en Peter, broertje van Rene. Mink is geboren met een open Ruggetje (zoals van te voren al bekend was) Helaas gaat het niet zo goed met Mink, omdat zijn longetjes en niertjes niet goed functioneren. Om deze reden hebben de meiden van de zwangere lijst het idee opgepakt om op 12.00 uur een kaarsje voor Mink te branden. Wil jij een berichtje in het forum voor Mink en ouders achter laten klik dan hier of mail naar vandenborn@quicknet.nl Wij van Brabbel wensen Mink en familie heel veel sterkte en succes
*hoopt nog meer dat iemand snel zeker weet hoe het gaat*
Goed voorbeeld doet goed volgen.... * Lois steekt ook een kaarsje op*
quote:
Op zondag 11 augustus 2002 13:01 schreef Lois het volgende:
[afbeelding]Goed voorbeeld doet goed volgen.... * Lois steekt ook een kaarsje op*
Kaarsje van mij en Christan
sterkte moussy en hubby 
Aan de namen te zien moet ze het bijna wel zijn!
*duimt verschrikkelijk hard voor ze!*
Tink en Catoot... jullie ook vol houden!
Sterkte allemaal
Ik wilde even laten weten dat Vera vandaag om 15.03 is bevallen van een zoon: MINK
Hij ligt op de IC en het gaat niet zo heel goed, zijn longetjes en niertjes werken niet zo goed en hij wordt beademd. Hopelijk red ie het wel, t is nog een beetje onzeker allemaal.
Ik hoop niet dat Vera het erg vindt dat ik dit hier heb verteld. Ik heb het gelezen op de zwangerenlist bij Babybrabbel.
Liefs Sylvia (ik was degene die Vera op deze site had gewezen)
Dit las ik gisteravond op Babybox, moet Moussy wel zijn zo te lezen....
Ik durfde het niet te posten, voor het geval dat ik het mis had.
Hier branden de kaarsjes weer, ik hoop zo dat het goed komt met het mannetje!!
Krijg het er koud van Hang in there Mink, Moussy, Peter en Renee!
Moussy en aanhang natuurlijk heel veel sterkte!!!!
En kleine Mink doorvechten hoor!!! Je kan meer dan je denkt.
Ow, sorry voor het vals alarm dat nu weer bij mensne afgaat....
quote:Zo en nu ff luisteren!! Toot lekker zeiken jij!! Niemand schiet er iets mee op als we hier niet meer "mogen" zeuren/zuchten/kreunen en steunen omdat een ander het erger heeft. Natuurlijk is het vreselijk wat er aan de hand is en natuurlijk leven we met zijn allen mee en ik weet zeker dat Moussy hier weer alle steun krijgt die ze nodig heeft maar.. ondertussen gaat het leven door, dus ook onze eigen "problemen", hoe klein ze nu ook lijken te zijn.
Op zondag 11 augustus 2002 15:32 schreef Catootje het volgende:
ik zit de hele dag al te wachten...nu mag ik niet zeiken, want ik neem aan dat Moussy nog erger zit te wachten. Maar ik hoop steeds zo op nieuws!Ow, sorry voor het vals alarm dat nu weer bij mensne afgaat....
Misschien komt het hard over en doe ik er mensen pijn mee en dat is zeker niet de bedoeling.
quote:Je hebt gelijk! Dank je wel.
Op zondag 11 augustus 2002 15:51 schreef just me het volgende:[..]
Zo en nu ff luisteren!! Toot lekker zeiken jij!! Niemand schiet er iets mee op als we hier niet meer "mogen" zeuren/zuchten/kreunen en steunen omdat een ander het erger heeft. Natuurlijk is het vreselijk wat er aan de hand is en natuurlijk leven we met zijn allen mee en ik weet zeker dat Moussy hier weer alle steun krijgt die ze nodig heeft maar.. ondertussen gaat het leven door, dus ook onze eigen "problemen", hoe klein ze nu ook lijken te zijn.
Misschien komt het hard over en doe ik er mensen pijn mee en dat is zeker niet de bedoeling.
Nou, hier gaat dus alles kut. Volgens mij ben ik hartstikke regelmatig want het is psies een maand geleden dat ik mijn vorige luie ei had! Weet iemand waarom je daar zo rot van wordt? Vorige keer was ik echt beroerd (nu ook weer: alhoewel ik toch echt denk dat er iets grieperigs meespeelt) en nu weer hmm 
....En hier is het hartstikke mooi weer geweest om dingen te doen en ik kan dus echt geen fuck en we zouden gaan zeilen en dat ging dus ook al niet door ! Morgen meld ik me ziek want mooi dat ik met dit brakke lijf me niet ga lopen forceren. Bovendien als het een virus is, gaat dat dus weer met rust over!
EN ER ZIT MIJ AL DE HELE DAG EEN GIGA HUILBUI DWARS EN IK KAN MAAR NIET HUILEN!!!!
so. Dank je wel. Dat lucht op. Nu moet ik stoppen want ik heb spierpijn in me vingers (zie je wel griep)
EN IK WIL GEWOON DUIDELIJKHEID: GA IK NOU NORMAAL EITJES LEGGEN OF NIET!!! IK VERDIEN GEWOON EEN HEEL LEUK BLOND KINDJE EN WEL FOKKING NU!!! IK WORD HEEL SIMPEL VAN AL DAT LICHAAMGE-ANALYSEER VAN MEZELF! eN DE WERELD IS OOK HARTIKKE GEK GEWORDEN!
Ik heb er echt buikpijn van en heb ook al even flink zitten janken toen ik het las Catootje, jij ook sterkte met alles. Klaag maar lekker, dat lucht gewoon lekker op!
Met mij gaat alles prima (alleen wat lage rugpijn, maar ik durf eigenlijk niet meer te mopperen). Morgenmiddag gaat Sterre voor het eerst naar de peuterschool, spannend! Wouters school begint morgen ook weer, dat wordt dus een rustig dagje... Dan ga ik denk ik bezig met de babykamer/-kleertjes, want het begint al een beetje te kriebelen
Catoot hebben ze bij jou wel eens een echo gemaakt. Ik werd ook steeds veel later ongesteld enzo (voor Bo) en op een gegeven moment helemaal niet. En ik maar steeds denken dat ik zwanger was (wat ik heel graag wilde) heb er wat testen doorheen gesleept Maar ik bleek dus een cyste te hebben (na operatie kwamen ze er achter dat het een endo cyste is lang verhaal) Die cyste bleek dus de eitjes te zijn die niet weg konden doordat een eileider verkleeft was. Kinderen krijgen zou voor ons moeilijk worden (waren met adoptie bezig ) Maar toen toch nog een wondertje (na operatie en medicijnen) Bo dus
Halfords was open in de stad, maar verkoopertje kon niet echt advies geven (waar tegenwoordig nog wel) We vonden die bobike wel handig omdat je die zo van fiets kon wisselen, maar wat we daar weer minder aanvonden was dat er geen steuntje voor aanzat (dus waar ze op kon leunen ofzo) Besloten morgen nog maar eens op ons gemakkie te kijken en hopen dat er dan verkopers zijn die er iets meer over kunnen vertellen en kunnen voordoen.
Christan is gewoon nooit in slaap gevallen op de fiets. Veel te veel te zien en te beleven Hij zit in de Bobike trouwens erg goed vast met die gordeltjes, ik denk niet dat hij ernstig weg zal zakken als hij in slaap valt. Ik heb er trouwens ook een windscherm bij. En ik heb een simpel speeltje aan het stuur vastgemaakt, gewoon met zo'n tie-ripje. Een rammelding waaraan hij kan draaien en er zit een spiegeltje aan. Niet iets wat we vreselijk zullen missen als het gejat wordt, maar wel leuk om mee te spelen.
Oja, en wat ie ook een leuk spelletje vindt (maar ik iets minder ) is zijn handjes laten hangen zodat ze tegen mijn knieën aan tikken. Dolle pret
Moet lachen om je post dat Christan niet in slaap valt tijdens het fietsen en dus die slaaprol niet zal missen. Hub en ik zeiden toe eigenlijk tegelijk, haha dat is ook weer zo Bo zzal ook niet slapen op de fiets (lol echt te druk voor, voor de gein noemen we ze wel eens Bo-tje adhd-tje) Hoe oud was Christan toen die voor het eerst mee ging in dat zitje en ging dat goed?
En eigenlijk is een BObike voor Bo natuurlijkw el heeeel grappig
Ik bedenk me ineens dat ik al een heeeeel poos niks van Meaghan gehoort heb.
Meaghan hoe is het met Jillian?????
quote:Hahaha Jessie, dat had ik ook al bedacht
Op zondag 11 augustus 2002 18:07 schreef jessie het volgende:
En eigenlijk is een BObike voor Bo natuurlijkw el heeeel grappig
Christan was eh... 9 maanden denk ik, toen hij zelf kon gaan zitten en dus meekon op de fiets. Hij vond het meteen al schitterend Uiteraard moet je rustig aan beginnen maar al snel ging hij overal mee naartoe op de fiets. En ik geniet er nog steeds van hoor. Dat wijzende vingertje en het geklets, heerlijk!
quote:(owww, Moralia af en toe gillen is zooo fijn
Op zondag 11 augustus 2002 17:50 schreef jessie het volgende:
He sweej voor jou ook heel spannend nu he. En spuuglokje laat je rug maar lekker masseren hoor door je hubbie!!Catoot hebben ze bij jou wel eens een echo gemaakt. Ik werd ook steeds veel later ongesteld enzo (voor Bo) en op een gegeven moment helemaal niet. En ik maar steeds denken dat ik zwanger was (wat ik heel graag wilde) heb er wat testen doorheen gesleept
)Hmm, jaaaa...ik heb wel es een echo gehad, toen ik pfeiffer had. De internist heeft toen een echo gemaakt van mijn hele buik. Naief als ik ben dacht ik dat als er dan wl iets raars met mijn eileiders of baarmoeder (cystes, vleesbomen whatever) zou zijn, hij dat dan wel zou zien. Maar nee, zegt mijn huisarts. Hij is niet van de baarmoeder. Dus.
Ach..ik hobbel wel eens naar mijn nieuwe huisarts. Effe afwachten hoe dit nu gaat. Ik meld me morgen iig ziek. Want dat ik iets onder de leden heb is duidelijk. En dan wacht ik nog even af wanneer de menstruatie doorzet/niet komt. Lastige is: door vertraging van de vorige keer en de daarop volgende kuur is mijn tijdsbeeld een beetje van slag. Zo denk ik dat ik nu (nog maar) twee dagen over tijd ben. Dus zo lang is dat nog niet...tenminste (als ik nu naar de huisarts ga zegtie toch kijk het nog effe aan)..
Morgen even een nieuwe voorraad voor-alle-zekerheid-testjes kopen. Horror. Ik vind het echt vreselijk vervelend die tests. Want ik doe het toch niet om te weten of ik zwanger ben, ik doe het om uit te sluiten. En dammit, ik wil zo'n reclammevrouw zijn die vertwijfeld met een glimlach om haar gezicht bij het raam staat te denken ja of nee....en ik wil gewoon niet bij de vrouwen horen die iets mankeren aan hun lijf waardoor....ik wil het gewoon niet weten, niet mee geconfronteerd worden en daarom wil ik die tests niet doen! En ik ben nog maar zo kort bezig. Godver, straks zit ik hier over vijf jaar nog kinderloos en zijn jullie allemaal weg bij fok omdat jullie vier gezonde tienerzonen teveel aandacht opeisen!!!
Maar het gaat een stuk beter (who am i kiddin).. *vandaag ben ik niet leuk*
quote:*nu heel erg moet huilen, oww Vera, wat erg!!! Owww, wat erg!!
Op zondag 11 augustus 2002 18:38 schreef moussy het volgende:
Mink
PS: het is trouwens een prachtige naam, Mink. Heel mooi.
[Dit bericht is gewijzigd door Catootje op 11-08-2002 18:46]
ik post hier normaal nooit maar volg wel de verhalen, sterkte
Ik lees altijd in dit topic mee en wil jou en je gezin heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit grote onvoorstelbare verlies.
Gecondoleerd....
Cali
In elk geval van harte gefeliciteerd met de geboorte van Mink (wat een sterke mooie naam!), en ook gecondoleerd met dit grote verlies. Het klinkt misschien gek, maar geniet van de momenten die jullie met hem gegund zijn. Neem veel foto's, hand- en voetafdrukjes, knip een lokje haar af... Alles wat hem voor jullie tastbaar houdt. Heel veel sterkte voor jullie alledrie en jullie familie.Liefs, Renée en een kusje van Christan voor Mink en René
quote:Dat is wel een goed idee, om dingetjes zoals haarlok te bewaren. Ik hoop dat jullie daar ook bij geholpen zijn in het ziekenhuis. Doordat een capabel team om jullie heen staat (hoop ik tenminste) zuleln ze jullie vast met dat soort tips geholpen hebben!
Op zondag 11 augustus 2002 18:51 schreef Rewimo het volgende:
Ach Moussy, wat verschrikkelijk...Liefs, Renée en een kusje van Christan voor Mink en René
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 11-08-2002 19:24]
Hij is prachtig... Nu komen de tranen om dit mooie manneke dat jullie niet verder mogen leren kennen... Wat een verdriet moet dat zijn voor jullie, als het bij mij al zeer doet
quote:wat een snoepie
Op zondag 11 augustus 2002 19:24 schreef moussy het volgende:
Mink
Dank je wel voor de mooie foto, meis.
Wat een ongelofelijk verlies; ik kan bij het zien van die foto m'n tranen ook niet terugdringen.
Nogmaals heel veel sterkte voor jou en je gezin.
Ook hier wil ik jullie alle sterkte en kracht toewensen.
Wat een mooi, sterk mannetje om te zien. En toch heeft ie het niet gered. Het is zo oneerlijk! Ik vind het zoooo ontzettend erg, ik moet steeds huilen. Wat een pijn voor jullie... Hopelijk krijgen jullie alle tijd en mogelijkheid om afscheid te nemen van jullie lieve zoontje en broertje. Ow, wat heel heel erg toch
Negen maanden lang een kanjer
Een vechter, we leefden met je mee
Nu ben je geboren
Maar je blijft niet bij ons...
Al die maanden was je er al
Je mama, papa en zusje,
Ze houden zo van jou
Maar je blijft niet bij ze...
Het verdriet is groot
Om wat je had kunnen zijn
We mogen je niet leren kennen
Want je blijft niet bij ons...
Toch zul je voortleven
In al die harten van de mensen
Die al voor je geboorte van je hielden
Ook al blijf je niet bij ze...
Rust zacht lieve Mink,
Geboren als engeltje
Te mooi om waar te zijn
Ergens... blijf je bij ons...
Renée
quote:Mink komt morgen naar huis. wij zijn nu al thuis. Wij hebben dit zo heel bewust besloten zodat we alle tijd kunnen nemen om bij ons mannetje te zijn en dit leek ons ook beter voor Rene
Op zondag 11 augustus 2002 20:01 schreef Spuuglokje het volgende:
Moussy, ik heb in het speciale topic voor Mink al gereageerd, maar wil hier toch ook nog even reageren.Wat een mooi, sterk mannetje om te zien. En toch heeft ie het niet gered.
Ik zal van de week, of vanavond ff het hele verhaal vertellen, nu gaan we weer verder met het regelwerk.
Allemaal heel erg bedankt voor jullie reactie's het doet ons erg goed ondanks de pijn en het grote verdriet
het was overigens een natuurlijk bevalling, maar die ging razendsnel, na 3 minuten persen was Mink er, 46 cm en 2450 gram, onze grote kleine man
Ik denk niet dat dit het moment is om te vertellen hoe het met mij gaat, dus dat doe ik later deze week wel... Ik lees in ieder geval weer mee.
Moussy misschien vind je me stom en klinkt het heel raar maar in het andere topic condoleer ik je, maar eigenlijk wil ik je toch ook nog feliciteren met je mooie zoon en ik denk dat dit topic het topic is om dat te doen.
quote:Oh wat erg, wat een verdriet.....
Op zondag 11 augustus 2002 20:04 schreef Rewimo het volgende:Prachtige tekst......
En zoals zo vaak al gezegd is, wat een prachtige naam voor een heel mooi jongentje....
Rewimo, wat heb je dat mooi geschreven....
Als Mink je zou zien zou hij trots op je zijn. Hoe goed je voor hem gezorgd hebt 9 maanden lang. Hoe knap je hem ter wereld hebt geholpen. Trots op zijn 'grote' zus. Die erg naar hem uitkeek en waar hij altijd een plek in haar hartje heeft. En trots op zijn pappa! Hij zal rust hebben en jullie mee willen geven dat het goed is zo.
Maar het is zo verdomd oneerlijk allemaal.
Een hele grote dikke warme knuf van mij.
Dag Mink, bink!!
meiden samen lachen.. samen huilen!!
quote:Zo is het maar net, Just Me! Dit hoort ook bij zwangerschap en kindertjes...
Op zondag 11 augustus 2002 22:18 schreef just me het volgende:meiden samen lachen.. samen huilen!!
Hoest met de zwangeren, hangin' in there?
weet uit ervaring hoe verdriet en hormonen combineren
Zonet ging ik even kijken of Esther lekker lag te slapen en als ik dan zo'n kleintje lekker in haar bedje zie liggen, zo heel veilig en tevreden dan hou ik het weer even niet droog. Dan besef je weer hoe mooi en bijzonder het is als je kind gezond is.
En dan denk ik natuurlijk aan het kleintje in m'n buik en dat ik hoop dat alles daarmee goed is....
Een kind is een prachtig bezit, en dat kwijt raken is het ergste wat er is. Ik moet er ook voortdurend aan denken, hoe moet je in vredesnaam omgaan met zo'n groot verdriet, wat komt er allemaal op je af... Heel erg Moussy, hubby en René moeten zich vast verschrikkelijk voelen.
Ik wou dat ik iets van hun pijn kon wegnemen.
Jaren geleden heb ik de pijn bij mijn ouders gezien toen mijn zus overleed, die was toen 22. Verschrikkelijk om die 2 sterke mensen zo vol van verdriet te zien.
Daarom wil ik jullie echt op het hart drukken om met volle teugen van jullie kroost te genieten. Het is en blijft een wonder als ze gezond ter wereld komen en groot worden zonder teveel zorgen en steeds een glimlach hebben!
voor iedereen van een aangeslagen Eveline!
Ik hoop dat jullie straks thuis samen met Mink een mooi afscheid kunnen nemen.
Korine en Marco
"Oneerlijk" is het enige woord wat momenteel door mijn hoofd zweeft.
Wat een mooi kereltje om te zien moussy en wat fijn dat jullie Mink nog eventjes bij je kan houden in je eigen huis. Wij wensen jou en al je dierbaren veel liefde en sterkte.
[Dit bericht is gewijzigd door Havoc op 12-08-2002 03:16]
Al vroeg ging het fout, je lichaampje wilde niet wat je geest wilde. Je lichaam ging zijn eigen weg, jouw geest te zwak om te protesteren. Lichaam en geest samen in die veiligheid, die buik waar je kon groeien. Maar groeien deed je, Geest probeerde lichaam te dwingen.
De geest probeert wat hij kan, maar verliest helaas te vaak van het lichaam. Wij zijn wel in staat om die lichamelijke dingen te bevechten, maar eens te meer, als we maar net even fout zitten mag het niet baten.
Mink, gegroeid en geboren, alleen maar om heen te gaan. Alleen maar om weg te gaan en verdriet achter te laten. Mink het was niet jouw keus. Jij kan er niets aan doen.
Misschien ben jij wel een zo'n oude geest, die geboren wordt, in deze pijn, die de laatste beproeving voor jou zou moeten zijn.
Mamma en Pappa zijn kapot, zijn op en weten niet meer hoe ze verder moeten. Zijn zij de dragers van oude geesten die op hun weg zijn? Naar het definitieve? Die geesten die eindelijk hun einde hebben bereikt ? Of zijn Moussy en Hubbie gewoon de pechvogels waar leven even geen tijd voor heeft? De antwoorden hebben we niet, dus...
Elke dag sterven kinderen, kinderen zoals Mink, elke dag kan je treuren en huilen om dat verlies. Zij die gelukkig zijn met een kind en in hun handjes mogen knijpen dat zij een gezond kind hebben. BID, bid nog een keer. Leven neem je niet, net zoals je een kind niet neemt.
Het is een geschenk, en soms wordt het weer net zo hard van je afgenomen. Je kunt er zelf geen deel in spelen. Het gebeurt of het gebeurt niet. Je kan niet anders dan accepteren wat er gebeurt.
Moussy en Hubbie, Ik kan niet eens voelen hoe veel pijn dit bij jullie moet doen, of hoe erg het verlies is. Het enige wat ik en de andere mensen kunnen is met jullie mee-leven en hopen dat het de volgende keer wel goed komt... Als er een volgende keer is.
De foto, wat een mooi ventje............
Ik wens jullie heel veel moed toe de komende tijd en heel veel kracht. Misschien dat het in de toekomst een plaats zal krijgen in jullie hart.
Mink mocht niet zijn, Mink is weg.... Maar niet alleen Mink heeft verloren.
[Dit bericht is gewijzigd door Havoc op 12-08-2002 03:11]
quote:Hij is wel kjoet hoor Moussy (lief rond koppie). Wel erg dattie van het leven alleen maar buisjes en toestanden gekend heeft. Ergens ben ik wel blij voor hem dat hij niet heel lang heeft moeten knokken, lang pijn gehad heeft. Maar het lijkt zo nutteloos om een klein mannetje eerst op de wereld te mogen zetten om hem daarna weer weg te halen. Onbegrijpelijk.
Op zondag 11 augustus 2002 19:24 schreef moussy het volgende:
Mink
Ik kan niet meer slapen en weet op dit moment geen weg met mn gevoelens. Ik voel me zo ontzetend leeg en eenzaam, letterlijk en figuurlijk leeg... Zo zit je nog met een dikke buik die alle kanten op gaat en zo heb je echt helemaal niets meer. Dit gevoel is gewoon niet te omschrijven....
Ik wil wel graag even tegen jullie allemaal zeggen dat jullie gewoon door moeten gaan met het van je af tikken, bekend maken, willen delen van jullie eigen dingen , leuk of niet leuk, hier in dit topic. Ondanks alles moeten we niet vergeten dat het leven gewoon door gaat voor iedereen, zo ook voor Mink ook al is dat meer bij ons.
Mink heeft er zelf alles, maar dan ook alles voor gegeven om bij ons te kunnen zijn. Gelukkig heeft hij ons nog 20 uur aan ons gegeven van zijn korte maar helaas hele leventje. We hebben nog mogen genieten, hem nog heel even horen huilen maar vooral mogen aanraken en laten voelen en horen dat we bij hem waren.
Mink is om 15:03 geboren na een razendsnelle maar voor mij super zware bevalling. vooral zwaar omdat ik het gevoel had en ook uitgeschreeuwd had dat ik dit niet aankon. Dit omdat we wisten dat de zware tijd zou komen op het moment dat de navelstreng doorgeknipt zou worden.
s'nachts had ik al last van wat ik dacht voorween, ach die hoeven niets te betekenen dacht ik nog, dit zet niet door. Mink zou toch ingeleid geboren worden ?
Na een korte controle hier in het ziekenhuis om 8 uur wordt verteld dat ik al 3 cm ontsluiting had. Geweldig, ik had er haast geen pijn aan gehad. We besluiten om met eigen vervoer naar het VU te gaan om daar te bevallen. Eenmaal daar aangekomen en op de verloskamer te zijn bleek na een flinke tijd dat ik nog maar 4 cm ontsluiting had. Verdomme dacht ik nog , het eerste stukje ging zo snel. Misschien kwam dat wel omdat Rene nog bij me was. Rene begreep donders goed wat er aan de hand was. Mama had erge pijn in dr buik omdat ze nu eindelijk eens grote zus werd!! Opa en Oma waren ook al een tijdje in het ziekenhuis om later als ik dat aan zou geven met Rene weg te gaan en om dan pas na de geboorte terug te komen.
Doordat er een CTG werd gemaakt zagen we dat Mink nog wel lekker zat en dat we gewoon door konden gaan met de "normale" bevalling. Voor mijn gevoel schoot het allemaal niet op, maar niets was minder waar. Rond half 15 bleek ik op 7 cm ontsluiting te zitten... Nog ff dachten we, dan mogen we eindelijk ons kereltje zien. Na 1 flinke wee met pieken en dalen heeft Peter de zuster opgeroepen met het welbekende belletje omdat ik het gevoel het het echt niet meer aan te kunnen en was in paniek geraakt. De verpleegkundige zou de arts er bij halen om te kijken of ik iets van pijnbestrijding kon krijgen. Ze was de kamer nog niet uit, om de overdracht te doen of ik gilde dat ze terug moest komen. Hij wil er uit brulde ik nog....!!! Het was 10 voor 15 en Karin de verpleegkundige kwam weer terug, dan maar nog geen overdracht. 5 minuten later kwam de arts er ook aanhobbelen om te kijken of ik nog pijnbestrijding kon krijgen. nou mis dus, ik had volledige ontsluiting en ik mocht gaan persen. dit laatste stukje was dus heel erg snel gegaan.
Ik heb in die zeer korte tijd gebruld, gevloekt en gescholden dat ze hem maar veilig moesten laten zitten!! Tja... en dat gaat dus niet.... Na 3 minuten persen was hij daar eindelijk, onze zoon Mink Voor mn gevoel duurde dat persen eeeeeeeuwen.... maar toen ik mn moeder aan de telefoon had om te vragen of ze aub met Rene kon komen kreeg ik van de gyn te horen dat het maar 3 minuten waren en 2 persweeen.
Mink lag boven op me, HIJ BEWOOG ZIJN BEENTJES!!!! Geen ander nieuws was zo mooi en zo goed. Dit hield in dat Mink zn benen kon gebruiken en later kon leren lopen!!!! Hij is zo mooi en maar 46 cm groot en 2450 gram hoorde we later op de IC neonatologie. Toen de navelstreng nog niet was doorgeknipt had Mink nog de kracht om 2 kreetjes te geven.... De tranen liepen over mn wangen. Hij kon huilen, het zat goed!! Niets was minder waar. Peter heeft de navelstreng doorgeknipt en Mink werd naar het kamertje naast de verloskamer gebracht. Ik hoorde hem niet meer huilen en schrok, maar dacht toch dat het wel goed zou gaan. Na 2 tellen stonden er 2 verpleegkundige aan mijn bed om te vertellen wat ze met Mink gingen doen. Mink zou zo naar boven gaan om gestabiliceerd te worden en als hij dat was mochten wij ook komen kijken naar ons wondertje... Peter had ik naar Mink gestuurd, ik zou me toch wel redden hier en hij moest maar naar zn zoon gaan. Mink was op dat moment nog in het kamertje naast ons , maar er stonden al een heel stel artsen om hem heen dus hij kwam weer terug naar mij. Terwijl we aan de telefoon waren om wat mensen te bellen kwamen die 2 verpleegkundigen..... We moesten met een rot vaart naar Mink toe, hij had het op dat moment ontzettend slecht ..... Ik kon alleen nog maar stilletjes huilen..... en was bang dat ons grote kleine man het niet zou halen..... Op de ic , speciaal voor prematuurtjes ziet het er zwart van de artsen, allemaal waren ze met Mink bezig ik kon hem niet eens zien
Mink was op dit moment zo vreselijk sterk dat hij zelfs tegen de beademing lag te vechten!! Dat me dat verteld werd dacht ik alleen maar die haalt het wel!!! Ondertussen kreeg Mink morfine toegediend zodat hij de mogelijkheid niet meer had om te knokken tegen de beademing. Mink zou het zeker niet halen als hij daar mee door ging, omdat zijn longetjes zo minimaal waren gerijpt dat ze geen zuurstof op konden nemen om door te voeren in zijn bloed.
Mink is begonnen aan een "normaal" beademingsapparaat, die met het systeem van zeg maar een fietspomp de zuurstof in en uit zn longetjes pompte. dit leek redelijk te gaan ondanks dat hij 100% pure zuurstof toegediend kreeg , wat normaal maar 20% was. even werd ik met mijn bed naast Mink gezet, ik mocht hem eindelijk aanraken. Maar waar ? Hij had zo verschikkelijk veel slangetjes aan en in zijn lijfje dat we eigenlijk alleen zijn voetjes en zn handjes aan konden raken. Heel even moest ik hem onder zn voetjes kriebelen om te kijken wat er gebeurde HIJ BEWOOG ZELFS ZN TEENTJES!!!! zn ruggetje zat dus helemaal goed!! Wat een kereltje !! Echt een mannetje om trots op te zijn!!
Mink moest uit uit die 100% pure zuurstof minimaal 90% zuurstof halen.... helaas dit kon hij niet. Op dat moment haalde hij er maar 65 a 68% uit.... Dit was dus veel te weinig, dat hij het zo echt niet zou halen. Mink werd aangesloten op een andere beademing. Een apparaat wat de zuurstof zo krachtig in zn longetjes zou blazen dat de longetjes open zouden gaan... met het risico dat er zelfs longblaasjes zouden knappen. Maar als dit niet gedaan werd zou Mink het echt niet halen.... Mink werd dus overgelegd. Het zag er heel aandoenlijk uit. zijn kleine pieterige borstkastje stond onder constante druk , dus helemaal gespannen en zo werd de lucht er in getrild.
Het sloeg aan!!! Mink pakte op een geven moment 90% zuurstof en dit was het minimale wat hij moest hebben!! Alle hoop hadden we er op gezet, hij zou dit halen. Na een paar uur bij hem geweest te zijn en gezien te hebben dat hij rond die 90% bleef, en nadat ons verteld werd dat hij stabiel was, maar zeer kritiek zijn we naar onze kamer gegaan om wat te slapen. Dit was om 23 uur. Om half twaalf worden we wakker gemaakt door de gyn die aan mn bed stond. Hij wilde even nog komen vertellen dat ik vreselijk goed mn best had gedaan ondanks dat ik zo verschrikkelijk bang was. Uiteraard hebbenw e voornamelijk verteld hoe trots we waren , en nog zijn op ons mooie mannetje, want dat is hij!! Aan de buitenkant helemaal perfect....
Om half 8 schiet bed Peet zijn bed uit en schrok omdat hij dacht dat het half 10 was. Mink, daar kon hij alleen nog maar aan denken en hij zou zo in zn box de gang op schieten om naar de afdeling van Mink te bellen om te vragen hoe de nacht was. Hij edacht zich nog net op tijd en schiet weer terug de kamer in om snel te douchen en zich aan te kleden. Ik word er wakker van. Gelijk komt er een verpleegkundige aan met wat te eten voor mij. Peter moest in de personeelskantine eten , maar wilde mij niet alleen laten. Toch gaat hij snel om 8 uur even de afdeling bellen waar Mink is. Het gaat goed, Mink is nog steeds stabiel!!!!
Ik schuif snel een boterham naar binnen en we gaan even roken buiten. Mink was toch stabiel , aankleden deed ik wel als ik Mink gezien had. Buiten zitten we een peukkie te doen maar we zitten niet op ons gemak. Peukkie uit, en snel naar Mink!!
Eenmaal op de afdeling gluren we door de glazen deur en konden we hem zien. Vol trots en goede moed gaan we de sluis in om onze handen te ontsmetten en naar Mink te gaan. We zijn de sluis nog niet uit of de alarm knop bij mink wordt ingedrukt...... paniek. Overal kwamen mensen vandaan, artsen, verpleegkundigen... het was een gekkenhuis. wij worden op een afstandje gezet, ik in de rolstoel, Peter op een krukje. al heel snel wordt gezegd dat Mink het zwaar heeft en Peter besluit mijn ouders te bellen zodat ze met Rene konden komen. Ze was de dag er voor al geweest, maar toen kon ze er niet bij, ze had dr kleine broertje nog niet eens gezien.... Heel stilletjes kijken we toe en spreken we Mink vanaf een afstandje moed in dat we trots op hem zijn en dat hij goed zn best moest doen.
Op een moment schiet er door mijn hoofd dat ze hem maar bij me op schoot moeten leggen en hem maar af moeten koppelen. De arts had heel even daarvoor vereld dat Mink het heel slecht had..... Mink is weer wa stabiel en we zien zelfs dat Mink boven de 90% zuurstof zit !! Hoera, hij haalt het, hoe had ik kunnen denken dat ze hem maar los moesten koppelen!! Hij had zelfs een piek van 98% toen Rene binnen kwam!! In eerste instantie wilde ze niets van hem weten, helaas, maar we wilde niets dwingen.
Na een minuut of 5, misschien wel langer, tijdsbesef was er even niet. Kwam er een arts die met ons wilde praten...... Hij vertelde ons dat Mink niet meer kon, dat Mink gevochten heeft maar op was. ook de artsen konden niets meer doen. Omdat Mink aan die 100% zuurstof kon er niet nog meer gegeven worden als Mink wat overkwam, en dat punt was nu..
Om 11 uur is Mink los gekoppelt van alle slangetjes behalve de beademing, ook kreeg hij nog extra morfine dat als hij nog wat zou voelen dat hij toch echt niets zou voelen. Mink werd bij mij op schoot gelegd ..... en om 11:05 is de beademing losgekoppeld. Op dat moment waren mijn ouders in de sluis met Rene aan het wachten. Op het moment gelijk aan dat de beademing van Mink los werg gekoppeld, begon Rene zo verschrikkelijk intens te schreeuwen, ik zal het nooit meer vergeten... zo'n verdriet als dat er uit dat kleine meisje klonk is onbeschrijfelijk!!
Mink is heel rustig bij mij op schoot ingeslapen, met een heel tevreden smoeltje... Peter en ik hebben hem bewonderd bekeken, tegen hem gepraat en hem aangeraakt overal waar maar kon.
Toen kwam het moment dat ze Rene gingen halen... Ze zag Mink en het enige wat ze deed was mij aankijken, weer naar Mink kijken, en vragen, Hij is weg he mama.... ja meisje hij is weg..... Mink heeft nu geen zeer meer he mam.... nee meisje ..... ze noemde zich op dat moment zn grote zus en gedroeg zich heel trots maar ook heel verdrietig. Heel voorzichtig heeft ze hem aangeraakt, op schoot genomen, wat ze allemaal zelf wilde... we wilde een meisje van 3 niet dwingen.
Nadat de opa's en oma's en een tante er waren hebben we Mink van mink zn handjes en voetjes afdrukjes gemaakt en hebben Peter en Rene hem in bad gedaan. Vooral Rene heeft hem gewassen , ze was zo trots en noemde zich zelf ook nog steeds zijn grote zus. Dat is ze ook en zal ze altijd blijven!! Ze beseft , zo ver ze dat kan dat Mink overleden is. ze zegt ook af en toe da Mink dood is... maar dat is niet erg he zegt ze er dan snel achter aan.
Na een paar uur kwam het meest afschuwelijke dat je maar kan bedenken, we gingen met zn 3-en naar huis Peter, Rene en ik. we mochten we nog blijven en Mink bij ons houden, ergens wilde we dat ook wel, maar thuis stonden en staan nog een heleboel regel dingen op ons te wachten, zo besluiten we om naar huis te gaan. Wat is de weg van amsterdam naar Den Helder verschrikkelijk lang en wat kan je je eenzaam voelen ook al ben je bij elkaar. Letterlijk en figuurlijk voelde ik me ontzettend leeg.. en nog.....
Aan 1 stuk door hebben we aan de teleoon gezeten en heb ik de tijd nog even gevonden om hier te plaatsen dat we een zoon hebben maar ergens toch ook niet hebben, vooral om het van me af te tikken maar ook omdat dit 1 van de weinige plaatsen was waar ik mijn ei kwijt kon en begrip kon vinden.
Vandaag is de dag dat Mink naar huis komt. Ondanks de angst kijken we er alle 3 ontzettend naar uit. Hij mag nog even naar zijn eigen kamertje om bij ons te zijn...
Mink wordt van de week in besloten kring gecremeerd, daarna zien we wel weer.
een ding is zeker, we hebben een zoon waar we trots op kunnen zijn, onze zoon Mink
moussy; ontzettend bedankt dat je dit met ons wilt delen
Ik heb het verhaal al huilend gelezen.
Ik hoop dat jullie de kracht vinden om met het verlies van Mink om te gaan!!!!!
Nogmaals gecondoleerd van mij....
er zijn echt geen woorden om te beschrijven hoe veel bewondering ik voor de grote kleine Mink heb!
En natuurlijk voor zijn mama papa en grote zus!
Heel veel sterkte en kracht toegewenst moussy
Kippenvel.
Vorig jaar juni stond ik aan het grafje van Maaike.
De prachtdochter van vrienden van mij die helaas met 28 weken, met een groeiachterstand van 5 weken, geboren werd en het niet redde.
Jouw verhaal werpt me terug naar die dag. De pijn van die 2 mensen was onbeschrijflijk. En dat voel ik nu weer.
Wees trots op jullie grote man! En blijf over hem praten.
Heel veel sterkte.
(Op dit moment ligt diezelfde vriendin al weer 5 weken in het ziekenhuis met vervroegde weeen. Ze is nu 32 1/2 week en het kindje ligt bovenin de groeicurve, maar ik hoop dat het nog even bij mama blijft zodat het een goede start kan maken)
toevoeging: wat lijken andere dingen triviaal trouwens op dit moment. Druk op het werk, auto stuk etc. etc.
Van nu afaan mogen er alleen nog maar kindjes geboren worden die het ook halen. Weeffoutjes of niet, maar als ze maar niet meer zomaar weggerukt worden. Het is zo oneerlijk. Buik leeg, armen leeg. Dat hoort zo niet te zijn.
[Dit bericht is gewijzigd door Brighteyes op 12-08-2002 09:01]
quote:Wat ontzettend goed dat je het zo op kunt schrijven!
Op maandag 12 augustus 2002 08:40 schreef moussy het volgende:
een ding is zeker, we hebben een zoon waar we trots op kunnen zijn, onze zoon Mink
Toch nog gefeliciteerd met jullie stoere en dappere zoon. Wat een vechtertje!
Zit hier nu bijna te janken op m'n werk.
Dikke knuffel voor jullie allevier!
Moussy , nogmaals heel veel sterkte
...prachtig!Moussy terwijl de tranen van verdriet over mijn wangen rollen sta ik tegelijkertijd versteld van jullie kracht. Wat zijn jullie sterk en wat was Mink een dapper vechtertje.
Hele dikke knuffel van mij voor Rene, die stoere grote zus.
Leg Mink maar in zijn mooie kamertje, tussen de schelpen en vissen.
Ik kan alleen geen woorden vinden die geen afbreuk doen aan het gevoel dat bij mij raast. Het verdriet en de onmacht
De grootste nachtmerrie die je je kunt bedenken..
We hebben zo met je meegeleefd vanaf 't moment dat je een positieve test had, hebben we met z'n allen je zwangerschap meebeleefd. Alle leuke en minder leuke dingen heb je ons deelgenoot van gemaakt.
En dan dit
Alles is eigenlijk al gezegd.. Ik wil alleen nog kwijt dat ik jullie zo ontzettend dapper vindt!!!!
Dag lieve Mink..
Moussy wat een verhaal. Hoe je het omschrijft, wat hou jij je ontzettend sterk!
Zoveel verdriet...
Bedankt dat je met ons dit verhaal wilde delen, ik hoop dat het voor jou fijn is om het een keer goed van je af te schrijven!
We kunnen de pijn niet van je overnemen, we kunnen hooguit het verdriet met je delen en jou, je man en grote zus Renee het beste toewensen!
Sterkte!
En dan is het denk ik over met
So wish me Luck.
Wel even melden hier hè, als er wat gebeurt Zijn ze er al???*nog versteld staat van de beentjes, dat hij dat toch kon! wat jammer dat de rest van zijn lichaam toch niet goed bleek*
Er zitten nog een aantal mensen hoogzwanger (of misschien niet meer) te wezen: ik hoop dat het met hen heel erg goed gaat en dat hier straks een paar hele mooie berichten staan.
Ik heb met trouwens ziekgemeld: nog steeds grieperig en gisteren echt ook een kutdag gehad. Ik weet dat het nu helemaal niet druk is (er is waarschijnlijk niets te doen op het werk) dus gemist word ik niet. En ik moet uitzieken en mijn schouders er weer onder zetten. Afwachten is nu eenmaal niet mijn sterkste kant.
quote:hartstikke goed dat je je ziek gemeld hebt Toot!! en trouwens.. ziek is ziek of het nu wel druk is of niet
Op maandag 12 augustus 2002 11:59 schreef Catootje het volgende:Ik heb met trouwens ziekgemeld: nog steeds grieperig en gisteren echt ook een kutdag gehad. Ik weet dat het nu helemaal niet druk is (er is waarschijnlijk niets te doen op het werk) dus gemist word ik niet. En ik moet uitzieken en mijn schouders er weer onder zetten. Afwachten is nu eenmaal niet mijn sterkste kant.
Moet de hele ochtend al aan jullie denken Moussy.
Moest ook denken aan een of ander citaat uit de Griekse oudheid, waarin wanhopige ouders naar Hades (de god van de doden) uitroepen waarom hij hun prachtige dochtertje al zo snel heeft meegenomen: "wist je dan niet dat ze (ooit) toch wel zou komen".
Waarom mocht Mink niet oud worden, waarom zo vroeg al. Niemand weet het. Maar wat is het wreed.
-edit-
Hierbij de letterlijke tekst:
Hades, hoe kwam je erbij om kleine Hymnis weg te halen,
negen jaar oud, onze zon,
lieveling van het gezin?
Onverbiddelijke, kon je niet eventjes wachten? Je wist toch dat ze op de lange duur
toch wel gekomen zou zijn?
Krinagoras, eerste eeuw voor Christus
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 12-08-2002 16:01]
Moussy, heel veel kracht toegewenst ... vind het knap dat je het zo kunt verwoorden.
Ik wens jullie vandaag heel veel kracht en liefde toe. En een kus voor Mink van alle fokmoedertjes en hun koele kids.
Jessie
quote:Ik zit ook uitgebreid op de bank (behalve nu dan
Op maandag 12 augustus 2002 13:11 schreef jessie het volgende:
Catootje goed dat je je ziek gemeld heb hoor!! En zoals JustMe al schreef het moet helemaal geen ene **** uitmaken of ze het druk hebben op je werk. Ziek is ziek. Instaleer je maar lekker op de bank of in bed met een paar kussens een boekie en wat te drinken en een snoepie!!
) maar MIIIJJN god wat verveel ik me ....naja. Ik kan ook vrij weinig, heb overal spierpijn en zit dus naar de meeste gekke dingen te kijken. (ik koop zo'n superhandigmegaleukenfijnkleinnaaimachientje als ik niet uitkijk)quote:*trots op Catoot is*
Op maandag 12 augustus 2002 13:39 schreef Catootje het volgende:[..]
Ik zit ook uitgebreid op de bank (behalve nu dan
Fijn dat je lekker niets doet!
Verveel je maar lekker!
Enne... als je toch dingen bij Tellsell enzo gaat bestellen... ik wil reduce fast fat! Ik moet van die vetkwabben af!
quote:bij mij is het nog steeds niet zover.
Op maandag 12 augustus 2002 11:43 schreef Rewimo het volgende:
Illogical en gebruikersnaam, doe ook es even melden!
mijn vrouw en ik wachten er met smart op.
gek worden we van die goedbedoelde telefoontjes van familie en vrienden, die vragen of alles goed is, of aan mijn vrouw vragen of ze nog steeds zwanger is.
zodra de kleine geboren is zal ik zeker een paar fotoos plaatsen. volgens de verloskundigen krijgen we niet een kleine baby, maar ook geen grote. de schatting is 7 pond.
ik heb expres de afgelopen tijd niks gepost hier, omdat ik niet wist hoe ik met de treurige situatie moet omgaan en om de rouwende ouders ook wat ruimte te geven om hier hun hart te kunnen luchten.en ik hoop voor hun dat ze er ooit bovenop kunnen geraken.dit soort dingen gun je niemand, en zeker niet bij mensen waarbij de baby zo welkom was, zoals het bij hun het geval was.ook al ken ik jullie niet persoonlijk, of via fok! toch heb ik heel vaak aan jullie moeten denken.
Sterkte, voor de hele familie.
Zit jij je maar lekker te vervelen daar, uitgebreid op de bank. Goed voor jezelf zorgen, denk je erom? Kallem an en eerst naar de dokter als je dat nodig vindt. Heb je je foliumzuur al trouwens?quote:Fijn weer even wat van je te horen. Ik kan me voorstellen dat het voor jullie ook moeilijk is, de geboorte en het overlijden van Mink, terwijl jullie wachten op jullie eigen wondertje. Heel dubbel allemaal. Ik hoop dat jullie gauw jullie kleintje in jullie armen mogen sluiten en ik kijk nu al uit naar de foto's!
Op maandag 12 augustus 2002 13:47 schreef gebruikersnaam het volgende:[..]
bij mij is het nog steeds niet zover.
mijn vrouw en ik wachten er met smart op.
gek worden we van die goedbedoelde telefoontjes van familie en vrienden, die vragen of alles goed is, of aan mijn vrouw vragen of ze nog steeds zwanger is.
zodra de kleine geboren is zal ik zeker een paar fotoos plaatsen. volgens de verloskundigen krijgen we niet een kleine baby, maar ook geen grote. de schatting is 7 pond.ik heb expres de afgelopen tijd niks gepost hier, omdat ik niet wist hoe ik met de treurige situatie moet omgaan en om de rouwende ouders ook wat ruimte te geven om hier hun hart te kunnen luchten.en ik hoop voor hun dat ze er ooit bovenop kunnen geraken.dit soort dingen gun je niemand, en zeker niet bij mensen waarbij de baby zo welkom was, zoals het bij hun het geval was.ook al ken ik jullie niet persoonlijk, of via fok! toch heb ik heel vaak aan jullie moeten denken.
Ik denk sinds gisteren al aan jullie, en zit nu weer te grienen voor mijn pc.
Is Mink al thuis?
Net een fietsstoeltje. Toch zo'n gm nog wat dinges. Echt een hele schattige met nijntje en een nijntje scherm en een nijntje slaaprol(die ze waarschijnlijk niet vaak nodig zal hebben maar goed )
Hubbie is hem nu aan het instaleren en dan meot het natuurlijk nog wel even droog blijven!!!!!
zodat je niet met Bo en al over de straat rolt Vanavond zal ik vertellen van mijn avontuur;)
Was geen gezicht maar ik vond het wel fijn. Even goed kijken waar het zwaartepunt zit enzo.
Fietsen met kinderen is geweldig!!
Ik pas niet tussen het zitje en me zadel. Hoe doen jullie dat? Hub net klaar ik kom er gewoon niet tussen het zitje zit echt tegen me buik aan. Heb ook niet idee dat iemand met een kleinere buik er nu beter tussen zou passenquote:Wij (Rewimo en ik) hebben een speciale mamafiets. Daar pas je prima tussen. Er niet tussen passen en het feit dat mijn stuur alle kanten op zwabberde was voor mij een reden om een andere fiets te zoeken.
Op maandag 12 augustus 2002 14:52 schreef jessie het volgende:
Baal er van bah
Of een mama-fiets inderdaad, daar pas ik met mijn ruimzittende lichaam uitstekend tussen Maar ja, da's weer een stukje duurder dan een zitje...Lois, we zouden nog steeds eens samen gaan fietsen weet je nog?
Maar comfortabel is anders Nou zo me zadel nog iets lager en dan weer even passen
Jessie hier een mama met hetzelfde verhaal en met een Bobike fietszitje, nieuwe fiets en bijna tot niet ertussenpassen. Ik ga heel ingewikkeld doen en via achterop opstappen en zorg dat ik in stilstand met met tenen/voeten de grond kan raken mocht het nodig zijn en na een paar keer ben je al best goed geoefent
Oja, zadel omlaag zetten scheelt vaak al, en meestal kan je zadel ook nog wat naar achteren geschoven worden. Laat Hubbie er zijn technisch oog eens even op los laten.
En lach niet
O nee ik lees al van beertje dat dat net zo moeilijk gaat
Hub is nu druk bezig En gaat nu (bedankt voor de tip) me zadel ook nog iets naar achter schuiven)
En dan maar op de mannenmanier de fiets op
[Dit bericht is gewijzigd door jessie op 12-08-2002 15:07]
Dat laat ik wel aan Christan over
Stelletje mutsen!!!!Het kan dus makkelijker...jullie horen het
En hoe ging het aardappelzak?
Nou ben dus met 2 zakken appels (aardappels was te weinig ) wezen fietsen. Volgende probleem kondigde zich aan. Als ik nu een bocht maak kan ik die niet zo strak nemen zeg maar want dan zitten de voetensteuntjes in de weg. Pfff wat een gedoe zeg. Bo ligt inmiddels op bed, hopelijk is het na het eten nog droog zodat we met Bo kunnen gaan fietsen ipv appels
O en Beertje probeer ook het een en ander te verstellen want nu pas ik wel 'gewoon' op me fiets en kan met wringen 'normaal' opstappen
Even nog een andere vraag... Pas geleden was er volgens mij iemand hier die een Tummy Tub had gekocht met een mooie sierstandaard. Ik vraag me af waar deze gekocht is en hoe duur ie is...
quote:dat was ik..... ik heb hem hier bij een speciaal zaak gekocht. Hij was 55 euro, de standaard alleen dan he
Op maandag 12 augustus 2002 17:06 schreef Angelic1 het volgende:Even nog een andere vraag... Pas geleden was er volgens mij iemand hier die een Tummy Tub had gekocht met een mooie sierstandaard. Ik vraag me af waar deze gekocht is en hoe duur ie is...
Verdorie zeg, ik ben ook zo'n meelezer en had eigenlijk gehoopt dat het beter ging en dit bericht nu, ik schrik er vreselijk van.
Het leven is niet te vangen, de herinnering wel, vang hem en koester hem.
Heel veel kracht gewenst!
Jacqueline
Ik heb die standaard inmiddels ook in babyzaken gezien (de bekende grote toko's), weet alleen niet wat hij daar kost.
quote:Bedankt Moussy en Leah. Ik ben hem nog niet tegengekomen in de babyzaken. Nog even verder kijken dan... de prijs valt wel mee voor zo'n mooi ding vind ik.
Op maandag 12 augustus 2002 18:12 schreef Leah het volgende:
Dag Moussy, hoe gaat het met jullie? Is Mink thuis?
Ik heb die standaard inmiddels ook in babyzaken gezien (de bekende grote toko's), weet alleen niet wat hij daar kost.
Mink komt eerst in zijn eigen bedje te liggen en gaat daarna over naar een wit kistje dat Rene mag beschilderen.
Mink zal vrijdag om 13 uur gecremeerd worden in besloten kring.
Moussy, waar haal je de kracht toch vandaan om zo rechtop te blijven staan, niet alleen voor jezelf en je familie, maar ook ons nog eens op de hoogte houden (al snap ik ook wel dat het vast ook een 'van je afschrijven-functie' heeft). Ongelofelijk. Je bent niet alleen moeder van een overleden kindje, maar ook nog eens pas bevallen, en de moeders onder ons weten wat pas-bevallen zijn voor je lichaam betekent. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik je gigantisch bewonder. Wat ben jij sterk zeg!
(Maar als je straks nog een grote klap mocht krijgen, in alle heftigheid, ik bedoel, zo na de crematie, als de dingen die geregeld moeten worden geregeld zijn), dan moet je niet schromen om ook dan hier te komen, weet dat nu alvast).
Nou net dus wezen fietsen. Wat een plezier heeft die kleine dan zeg. Gillen dat ze deed niet normaal. Ze zat ook best stevig, niet te zwabberen met haar hoofd of lijf ofzo. Maar ik vond het nog wel eng hoor. Best nog ff eng met sturen enzo, ook al was het minder eng als ik verwachtte. En die bochies he..... *liever op een groot stuk weg rijd*
quote:Alleen de mensen die ons ontzettend gesteund hebben tijdens de zwangerschap mogen bij de crematie zijn.... dat zijn er ondertussen maar ontzettend weinig uit onze directe omgeving.... Dat zijn 10 mensen en misschien nog een stel vrienden van ons, die nog niet wisten of ze het aan zouden kunnen.
Op maandag 12 augustus 2002 19:02 schreef moralia het volgende:
Moussy, heb je alleen familie bij de crematie, of ook vrienden en vriendinnen? Het lijkt me zo moeilijk om te bepalen wie je er wel en wie je er niet bij wil hebben. En heb je ook rouwkaarten gestuurd of zet je nog een advertentie?
We hebben geen kaarten verstuurd, of een advertentie geplaatst. Dit doen we pas na de crematie. De mensen die we het wilde laten weten hebben we telefonisch op de hoogte gebracht. En jullie dan gewoon via een berichtje hier op het forum, net zoals bij de babybrabbel.
quote:Ze weet het nog niet, we zullen het haar vertellen op het moment dat ze mag gaan kliederen.
Op maandag 12 augustus 2002 19:21 schreef jessie het volgende:
Moussy wat een goed idee zeg om Rene het kistje te laten beschilderen. Hoe vind ze dit?
quote:ik moest hier eerst even over nadenken hoe ik dit precies neer zou zetten, omdat ik bang was dat dit niet het topic zou zijn om het te plaatsen
Op maandag 12 augustus 2002 19:00 schreef Nausicaa het volgende:
Ow god dat zijn allemaal van die dingen die je helemaal niet weet natuurlijk, van die lichaamseigen stoffen.Moussy, waar haal je de kracht toch vandaan om zo rechtop te blijven staan, niet alleen voor jezelf en je familie, maar ook ons nog eens op de hoogte houden (al snap ik ook wel dat het vast ook een 'van je afschrijven-functie' heeft). Ongelofelijk. Je bent niet alleen moeder van een overleden kindje, maar ook nog eens pas bevallen, en de moeders onder ons weten wat pas-bevallen zijn voor je lichaam betekent. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik je gigantisch bewonder. Wat ben jij sterk zeg!
Ik ben niet sterk hoor, ik ben geen problemen-prater en dit is eigenlijk het enige dat ik kan. Thuis met Peet kan ik er wel over praten, of met Rene er over kletsen, maar er buiten lukt het me gewoon niet. Ik heb in de afgelopen tijd ook nog maar 1 iemand aan de telefoon gehad, omdat ik het gewoon weg mn strot niet uit kan krijgen.... Ik had zo graag een gezond kindje bij me gehad, dat huilde en bewoog en nu lekker inz n bedje kon liggen slapen
Mijn eigen lijf... het voelt als verdooft aan... buiten de dikke buik die er nog zit heb ik helemaal het gevoel niet dat ik bevallen ben.
quote:
(Maar als je straks nog een grote klap mocht krijgen, in alle heftigheid, ik bedoel, zo na de crematie, als de dingen die geregeld moeten worden geregeld zijn), dan moet je niet schromen om ook dan hier te komen, weet dat nu alvast).
quote:Ik denk dat het wel in dit topic past....
Op maandag 12 augustus 2002 22:10 schreef moussy het volgende:[..]
ik moest hier eerst even over nadenken hoe ik dit precies neer zou zetten, omdat ik bang was dat dit niet het topic zou zijn om het te plaatsen
Ik ben niet sterk hoor, ik ben geen problemen-prater en dit is eigenlijk het enige dat ik kan. Thuis met Peet kan ik er wel over praten, of met Rene er over kletsen, maar er buiten lukt het me gewoon niet. Ik heb in de afgelopen tijd ook nog maar 1 iemand aan de telefoon gehad, omdat ik het gewoon weg mn strot niet uit kan krijgen.... Ik had zo graag een gezond kindje bij me gehad, dat huilde en bewoog en nu lekker inz n bedje kon liggen slapenMijn eigen lijf... het voelt als verdooft aan... buiten de dikke buik die er nog zit heb ik helemaal het gevoel niet dat ik bevallen ben.
[..]
Zwangerschap en kindertjes toch? En het was jouw zwangerschap en Mink is jouw kindje.
Ik pieker me rot over woorden van troost, en ik heb ze niet voor je, die zijn er ook niet voor zoiets verschrikkelijks als dit.
Een dikke virtuele zoen heb ik wel voor jullie .
Wat een ontzettend mooi mannetje is Mink trouwens Moussy!
Hoe was het nu eigenlijk met Minks ruggetje? Want je schreef dat hij zijn beentjes en zelfs zijn teentjes bewoog. Betekent dat dat het met die open rug eigenlijk erg meeviel? Ik was daar eigenlijk wel verbaasd over, toen ik dat las. Weet je daar al iets meer over?
quote:Waar we zo verschrikkelijk bang voor waren viel zo verschrikkelijk mee... zoals het er uit zag had hij gewoon kunnen lopen... Het zag er naar uit dat alleen zijn blaasje niet werkte , daar had hij mee kunnen leven. Zo ook was het met zijn hoofdje, hij had echt een minimaal waterhoofdje, wat zelfs niet eens groter hoefde te worden zoals het er allemaal uit zag.
Op maandag 12 augustus 2002 22:57 schreef Rewimo het volgende:Hoe was het nu eigenlijk met Minks ruggetje? Want je schreef dat hij zijn beentjes en zelfs zijn teentjes bewoog. Betekent dat dat het met die open rug eigenlijk erg meeviel? Ik was daar eigenlijk wel verbaasd over, toen ik dat las. Weet je daar al iets meer over?
Had Mink gewoon kunnen plassen dan had hij zijn longetjes kunnen ontwikkelen en had het een vrolijk en springerig jongetje kunnen zijn. maar de zekerheid of dat het alleen was hebben we nog niet, dat komt pas als we de uitslagen hebben van de obductie
quote:Wat ik berijp is de doodsoorzaak dan nog niet echt bekend? Zijn het de niertjes geweest (wat frustrerend Mous: je denkt aan het ene en het andere blijkt je zoon bij je weg te halen
Op maandag 12 augustus 2002 23:10 schreef moussy het volgende:[..]
Waar we zo verschrikkelijk bang voor waren viel zo verschrikkelijk mee... zoals het er uit zag had hij gewoon kunnen lopen... Het zag er naar uit dat alleen zijn blaasje niet werkte , daar had hij mee kunnen leven. Zo ook was het met zijn hoofdje, hij had echt een minimaal waterhoofdje, wat zelfs niet eens groter hoefde te worden zoals het er allemaal uit zag.
Had Mink gewoon kunnen plassen dan had hij zijn longetjes kunnen ontwikkelen en had het een vrolijk en springerig jongetje kunnen zijn. maar de zekerheid of dat het alleen was hebben we nog niet, dat komt pas als we de uitslagen hebben van de obductie
)
(mijn stemming is wel flink verbeterd, op wat lichamelijke klachten na. Nu is 'ineens' mijn vriend uit zijn hum en hangerig....zeer tegen zijn karakter in. Dus: als je last krijgt van hangerig, humeurig, overal beetje pijn en last...dan ist een virus en geen PMS of watdanook.)
betekend dit dat de bevalling gaat beginnen.?
moet ik mij er op instellen dat ik niet de dag volmaak op mijn werk?
quote:JA !!!!!!!!!!!!!!!!
Op dinsdag 13 augustus 2002 08:42 schreef gebruikersnaam het volgende:
ik word net op mijn werk gebeld door mijn vrouw.met de mededeling dat ze wat bloed verloreren is op het toilet.
betekend dit dat de bevalling gaat beginnen.?
moet ik mij er op instellen dat ik niet de dag volmaak op mijn werk?
quote:Wat verschrikkelijk zonde is dat... Ik vind het zo oneerlijk allemaal. Je realiseert je gewoon niet hoe alles bij zo'n kindje-in-de-maak met elkaar samenhangt. Hoeveel gevolgen het heeft als 'een onderdeeltje' niet goed werkt.
Op maandag 12 augustus 2002 23:10 schreef moussy het volgende:[..]
Waar we zo verschrikkelijk bang voor waren viel zo verschrikkelijk mee... zoals het er uit zag had hij gewoon kunnen lopen... Het zag er naar uit dat alleen zijn blaasje niet werkte , daar had hij mee kunnen leven. Zo ook was het met zijn hoofdje, hij had echt een minimaal waterhoofdje, wat zelfs niet eens groter hoefde te worden zoals het er allemaal uit zag.
Had Mink gewoon kunnen plassen dan had hij zijn longetjes kunnen ontwikkelen en had het een vrolijk en springerig jongetje kunnen zijn. maar de zekerheid of dat het alleen was hebben we nog niet, dat komt pas als we de uitslagen hebben van de obductie
Ik hoop dat jullie vandaag en de komende dagen nog veel kostbare tijd mogen delen met jullie kleine mannetje. Koester hem nu het kan, je kunt nu herinneringen opbouwen waar je heel lang op kunt teren. Sterkte lieve Moussy, Peter en René
quote:heel mooi, ik ben er toch al niet zo met mijn hoofd bij op mijn werk de laatste dagen.
Op dinsdag 13 augustus 2002 08:46 schreef just me het volgende:[..]
JA !!!!!!!!!!!!!!!!
kan iemand uit ervaring zeggen in welke fase van de bevalling ze nu zit, en moet ze de verloskundige bellen?
quote:Zou ik zeker doen ja
Op dinsdag 13 augustus 2002 08:42 schreef gebruikersnaam het volgende:
ik word net op mijn werk gebeld door mijn vrouw.met de mededeling dat ze wat bloed verloreren is op het toilet.
betekend dit dat de bevalling gaat beginnen.?
moet ik mij er op instellen dat ik niet de dag volmaak op mijn werk?
Hee! Je wordt papa! Niet zenuwachtig worden!
quote:Ze hoeft nu nog niet te bellen hoor, pas als de weeën echt doorzetten. Maar eh, moet jij niet naar huis
Op dinsdag 13 augustus 2002 08:49 schreef gebruikersnaam het volgende:[..]
heel mooi, ik ben er toch al niet zo met mijn hoofd bij op mijn werk de laatste dagen.
kan iemand uit ervaring zeggen in welke fase van de bevalling ze nu zit, en moet ze de verloskundige bellen?
quote:
Op dinsdag 13 augustus 2002 08:50 schreef Rewimo het volgende:[..]
Zou ik zeker doen ja
Niet zenuwachtig worden!
ik ben bloed nerveus.dat begon vanmorgen al toen ik wakker werd, ik heb heel onrustig geslapen, en zit nu nog steeds met kriebels in mijn buik.weet ik ook gelijk war dat van komt.
het liefste zou ik nu al naar huis gaan, en lekker bij mijn vrouw gaan zitten.
quote:*pakt tas in van Gebruikersnaam*
Op dinsdag 13 augustus 2002 08:54 schreef gebruikersnaam het volgende:[..]
dat begon vanmorgen al toen ik wakker werd, ik heb heel onrustig geslapen, en zit nu nog steeds met kriebels in mijn buik.weet ik ook gelijk war dat van komt.
het liefste zou ik nu al naar huis gaan, en lekker bij mijn vrouw gaan zitten.
*meldt hem af bij de chef*
Nou daaaaaaaag!!!!
GOGOGOGO!!! En vooooor je je ouders belt: eerst een foto op fok hee, je weet het!
BO
quote:Enne, waar blijft die fietsfoto nou
Op dinsdag 13 augustus 2002 09:02 schreef dop het volgende:
[afbeelding]
BO
quote:Wat een verschrikkelijk lekker ding!
Op dinsdag 13 augustus 2002 09:02 schreef dop het volgende:
[afbeelding]
BO
GEBRUIKERSNAAM!!!! JE WORDT PAPA!!! (ik denk... laat ik het nog een keer schreeuwen... misschien ga je het jezelf dan beseffen!!!)
Wil het gejubel niet verpesten, maar het kan nog wel enkele dagen duren voordat de bevalling echt begint, maar het kan ook nu beginnen.
Hou ons op de hoogte dan puffen we mee
quote:Mij is altijd verteld dat ik met bloedverlies moest gaan bellen
Op dinsdag 13 augustus 2002 09:49 schreef jessie het volgende:
Wil het gejubel niet verpesten, maar het kan nog wel enkele dagen duren voordat de bevalling echt begint, maar het kan ook nu beginnen.
Niet alleen bij mijn vorige zwangerschap.
Mink is thuis
quote:*volledig in de war raakt van altijd die tegenstrijdige berichten van artsen enz.* Ik wil gewoon een boekje dat zegt: als je dit hebt is het dat en dan moet je dat en dan voel je dat en dan komt er dan van..niet dat moeilijke
Op dinsdag 13 augustus 2002 11:42 schreef moussy het volgende:[..]
Mij is altijd verteld dat ik met bloedverlies moest gaan bellen
Mink is thuis
(hoest met Mink? Wat voor kleertjes heeft ie aan? Heb je speciaal iets voor hem gekocht, of had je wat liggen? Issie nog steeds zo mooi, of ist misschien wat raar..hij zal nu niet meer warm en zacht aanvoelen? )
Wat fijn dat Mink thuis is Moussy, koester deze dagen...
Alles loopt door elkaar heen, alles kan, blijdschap en intens verdriet.
Zit je net met een brok in je keel van de ervaringen van Moussy met haar lieve kleine mooie Mink, kijk ik ineens recht in het even zo lieve mooie gezichtje van Bo
En weet je wat....je lacht door je tranen heen.
Wat goed kan het toch zijn je ervaringen op deze manier te delen, elkaar te steunen, wat belangrijk is het toch om het van je af te schrijven en altijd! een luisterend oor te vinden.
Misschien ooit schrijf ik het ook nog eens allemaal op, want ook na 17 jaar (11 augustus 1985)kan je die pijn van het verlies van je baby nog net zo voelen als in het begin.
Erg belangrijk om het een plek te geven in je leven, en dat je er altijd over kan praten met b.v. je partner, beste vrienden of je ouders.
Wegstoppen, wat veel mensen automatisch doen is zo fout, en het komt nog heviger terug als het dan wel eens ter sprake komt.
Moussy, je hoeft niet sterk te zijn, wat heeft dat nou voor zin, laat je meedrijven in deze moeilijke verradelijke golven als je het kan en huil, huil, zoveel je kan.
quote:welkom Bluezz
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:39 schreef Bluezz het volgende:
Dit is een heel bijzonder topic zeg.
en of verdriet nu heel recent is of iets langer geleden, hier mag je er altijd over praten als jij zover bent!
quote:En dan ook nog op die datum... Je hebt het nu vast dubbel moeilijk.
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:39 schreef Bluezz het volgende:
11 augustus 1985
Jij ook sterkte en een *knuf*.
moussy: geniet er maar veel van dat jullie Mink nog kunnen zien.
toen mijn overbuurjongetje (van 8) overleed, mochten zijn ouders hem niet meer zien, dit vinden ze nog steeds vreselijk
quote:I know..
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:41 schreef just me het volgende:welkom Bluezz
en of verdriet nu heel recent is of iets langer geleden, hier mag je er altijd over praten als jij zover bent!
quote:Mijn moeder heeft ook haar 2 kindje verloren op 9 december 1947. Zij mocht het ook niet meer zien, er werd eerst nog vanalles met het kind uitgespookt ...klapjes op billen, wisselbaden, ze wisten er toen ook nog zo weinig van...
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:48 schreef YPPY het volgende:
toen mijn overbuurjongetje (van 8) overleed, mochten zijn ouders hem niet meer zien, dit vinden ze nog steeds vreselijk
Het is vreselijk wreed om je kind niet meer te mogen zien,
hoe moeilijk het ook is.
quote:Geweldig verwoordt!
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:51 schreef Catootje het volgende:
*bedenkt zich wat* Om het scala compleet te hebben, 'moeten'' we nog een ongewilde zwangerschap en een adoptie...dan zijn we echt compleet! Bizar hoor, wel mooi dat het kan!
Mens, wat kan jij dat goed
quote:Oef. Gelukkig leven we in een tijd waarin ze over het algemeen wat meer rekening houden met dit soort emoties. Als je nu je kind niet meer mag zien, is er zoveel mee gebeurd dat het misschien echt te gruwelijk is. Maar dat idee alleen al( je kind niet mogen zien omdat er niets meer van over is bijv.) lijkt me genoeg om jarenlang nachtmerries te hebben.
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:54 schreef Bluezz het volgende:[..]
Mijn moeder heeft ook haar 2 kindje verloren op 9 december 1947. Zij mocht het ook niet meer zien, er werd eerst nog vanalles met het kind uitgespookt ...klapjes op billen, wisselbaden, ze wisten er toen ook nog zo weinig van...
Het is vreselijk wreed om je kind niet meer te mogen zien,
hoe moeilijk het ook is.
Soms lijkt het hebben van kinderen echt te eng.
Mijn vriendinnetje voelde zich hier enorm door gekwetst, maar eigenlijk kan je het die Oma niet eens kwalijk nemen. Die weten niet beter.
Gelukkig is het nu anders en konden die vrienden in alle rust afscheid nemen van hun kleine Maaike en hebben zij haar nog een paar uur lekker bij zich kunnen houden.
(Ik blijf door duimen, want hun 2e kindje zit al vanaf de 28e week te rommelen dat het eruit wil, maar nu zitten ze al in week 33, dus gaat helemaal goed komen.)
"Ach je moet het zien als een verloren wedstrijd."
Zo'n k*t opmerking vergeet je van je leven niet meer.
Maar moeilijker is het de juiste dingen te zeggen hoor, eigenlijk is er zijn genoeg.
Ik kreeg b.v. van een kennis een enorme bos rozen, omdat ik toch de bevalling heb moeten doorstaan zei ze erbij.
Zooo lief.
Notabene iemand waar ik helemaal niet zoveel kontakt mee had.
quote:Nou, die hebben jullie ook hoor! Ik ben nu 20 weken zwanger van een kindje dat absoluut niet gepland was en waarvan ik nog elke dag twijfel of ik het wel wil Wordt wel met de dag minder gelukkig!.
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:51 schreef Catootje het volgende:
*bedenkt zich wat* Om het scala compleet te hebben, 'moeten'' we nog een ongewilde zwangerschap ....
Zo op het eerste gezicht is hier absoluut geen reden voor. Ik ben net getrouwd met een lieve, leuke, betrouwbare man die heel erg graag kinderen wil. Ik heb een eigen huis, we kunnen het ons financieel veroorloven, ik ben lichamelijk in goede conditie, heb er 'de leeftijd voor', we zijn beiden tot rust gekomen etc. De ideale situatie voor een kind, niet waar?
Maar ik ben er zelf nog helemaal niet klaar voor!!!! Na jaren slecht in mijn vel gezeten te hebben, familieproblemen, ernstige ziektes etc. heb ik gewoon heel erg veel behoefte aan rust, tijd voor mezelf en egocentrisme. Ik ben volgens mij helemaal niet toe aan een kind. Daarbij komt dat ik eigenlijk ook helemaal geen kinderwens heb. Volgens mij kan ik heel erg gelukkig zijn zonder een kind. Ik zie echt niet wat er zo leuk is aan het moederschap. Ja, die verhalen van 'je krijgt er zoveel voor terug' ken ik wel. Maar ik heb helemaal geen behoefte aan dat 'zoveel', ik vind het wel prima zo.
Maar goed, ik ben nu dus zwanger en mijn man is er helemaal gelukkig mee. Heel langzamerhand begin ik zelf ook aan het idee te wennen en op sommige momenten lijkt het me zelfs wel leuk om een kind te hebben. Zijn wel heel kort, die momentjes, hoor!. Ik hoop eigenlijk dat ik na de geboorte overspoeld word door moedergevoelens en dat het dan allemaal wel goed komt, maar ik heb er hevig mijn twijfels over.
Jammer genoeg wordt ik door de hulpverlenende instellingen van het kastje naar de muur gestuurd (ja, ik heb echt alle opties geprobeerd), dus we zullen er zelf uit moeten komen. Gelukkig is mijn partner heel begrijpend, dat maakt het allemaal een stukje beter draagbaar.
quote:Een onverwachte zwangerschap is ook goed?
Op dinsdag 13 augustus 2002 12:51 schreef Catootje het volgende:
*bedenkt zich wat* Om het scala compleet te hebben, 'moeten'' we nog een ongewilde zwangerschap en een adoptie...dan zijn we echt compleet! Bizar hoor, wel mooi dat het kan!
nee-eeh niet ikke.* Nausicaa probeert al de hele tijd een vriendin over te halen om gezellig mee te gaan schrijven, ze is op 5 maart uitgerekend....
maar tot nu toe nog geen bericht van ** kunnen ontdekken, helaas
quote:Wat naar dat je je zo voelt Tinkepink. Ik weet niet goed wat ik je voor "wijze raad" zou kunnen geven. Dat het normaal is om dubbele gevoelens te hebben, zelfs als er heel weinig positieve en heel veel negatieve gevoelens zijn? Misschien komt het inderdaad na de geboorte gewoon op z'n pootjes terecht. Maar het kan ook zijn dat je nog ontzettend moet wennen aan je kind. Dat kan zelfs als je alleen maar op een roze wolk hebt gezeten. Tel daar nog eens bij op dat je net de grootste inspanning van je leven hebt geleverd, en je zult begrijpen dat je je na de bevalling niet meteen tiptop zult voelen, om het maar zo uit te drukken.
Op dinsdag 13 augustus 2002 13:17 schreef Tinkepink het volgende:[..]
Je zult vast en zeker hele mooie dingen mee gaan maken met je kind. Maar er zullen - en dat garandeer ik je - ook momenten zijn dat je hem of haar het liefste achter het behang zou willen plakken. Hoeveel je ook van je kindje gaat houden.
Ik kan niet zeggen dat het zomaar goed gaat komen, want dat weet ik natuurlijk niet. Wel wil ik zeggen dat je niet schuldig hoeft te voelen over de manier waarop je je voelt. Ook al zullen er mensen zijn die dat niet begrijpen, nou ja, jammer dan.
Sterkte, en keep in touch!
Moedig dat je het verteld hebt!
quote:Ik begrijp je dubbele gevoel..
Op dinsdag 13 augustus 2002 13:17 schreef Tinkepink het volgende:-een heel moedig en eerlijk verhaal-
Maar vraag me echt af of je je moet focussen op je acute moedergevoelens als je beebietje op je buik ligt.
Dit lijkt me ook onwijs moeilijk, die gevoelens die je heen en weer slingeren.
Gelukkig heb je een lieve begrijpende partner!
En ik denk ook dat je deze gevoelens niet met iedereen kan delen, ze zullen het niet begrijpen ben ik bang.
Probeer het positief te blijven zien, en als je beebietje er is (wanneer?)hou je echt nog tijd genoeg over voor jezelf hoor, vooral in het begin is het eten en slapen.
Rust in ieder geval goed uit voor de bevalling.
Lieve Moussy,
Ik lees dit topic al sinds Lois dit opende ("in mijn buik"...mede omdat ik toendertijd ook zwanger was). Mijn zoontje heeft de eerste dagen ook gevochten voor zijn leven terwijl er bij ons trouwens niet "die dingen" speelden zoals bij jullie. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik een beetje (maar dan ook maar een heel klein beetje) begrijp wat jullie nu door moeten maken.
Gedurende je zwangerschap, en de ontwikkelingen daarin, bleek al dat je een sterke vrouw bent, veel sterker dan ik (denk ik) ooit zou kunnen zijn.
Ik ken jullie niet maar ik schrik hier vreselijk van omdat hier toch maar weer uit blijkt hoe kwestbaar de mens is en hoe snel het afgelopen kan zijn.
Ik wens jullie dan ook heel veel sterkte toe met het verlies van jullie prachtige zoon Mink.
[Dit bericht is gewijzigd door lily op 13-08-2002 14:01]
Zo spannend als ik het vind voor gebruikersnaam, zo verdrietig word ik als ik aan Moussy en Mink denk. En daar denk ik heel veel aan, het laat me niet meer los. En ik ben niet de enige hier, dat merk ik wel.
En daar tussendoor lopen dat Tink, ET , Tootepoot. Ieder weer met andere verhalen, die weer andere gevoelens bij me geven.
Meiden, jullie zijn stuk voor stuk kanjers. Ik geniet dagelijks van hoe open en kwetsbaar jullie je in dit topic opstellen, hoe jullie " ons" (de lurkers) een blik geven in jullie leven. Hoe we pijn, verdriet, geluk en liefde mogen delen. En ik leer er elke dag weer van. Dank jullie wel
You're all in my thoughts
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik het geweldig vond, en dat bij ons juist qltel er heel erg aan moest wennen (hij wilde geen vader worden). Die negen maanden hebben wij dus ook hard nodig gehad. Neem die tijd, wie weet denk je er aan het eind van die negen maanden al heel anders over. Het verandert immers al een beetje, geef je zelf al aan. Sterkte, ook voor jou, en schrijf het hier lekker van je af als je daar behoefte aan hebt. Ik geloof niet dat iemand hier in dit topic ooit iets gek vindt, of onbespreekbaar.Ook al doe ik het nog heel vaak; denken dat zeg ik maar niet want nu is die-of-die...hier is het heel fijn dat je veel kunt zeggen waar je irl niet zo veel mee kan. ik kan niet tegen mijn collega's/familie/partner zeggen dat ik bang ben dat ik over drie jaar nog niet zwanger ben, of dat ik misschien een slechte moeder ben, of dat mijn wolk helemaal niet roze is, zijn kinderen eik wel zo leuk en ben ik wel zo sociaal genoeg...!!! Want dan zegt men toch: ach dat komt wel, of je leest de bladen er op na: mooie foto's met perfecte strakke moeders met mooie gladde babietjes. Niemand wil de negatieve kanten echt bespreken of horen, niemand wil weten of je na drie jaar nog huilt om je verloren kind. Nou, toevallig wel dus!!
quote:Dank je wel dat je mijn woorden hier hebt neergezet!
Op dinsdag 13 augustus 2002 14:11 schreef Barb het volgende:
Mensen, wat maakt dit topic toch een hoop gevoelens los. Waar anders worden je de contrasten in het leven, je zo om de oren geslingerd. Ik wissel af tussen lachen, huilen, grinneken, verdrietig zijn, blij zijn, zenuwachtig zijn en noem maar op.Zo spannend als ik het vind voor gebruikersnaam, zo verdrietig word ik als ik aan Moussy en Mink denk. En daar denk ik heel veel aan, het laat me niet meer los. En ik ben niet de enige hier, dat merk ik wel.
En daar tussendoor lopen dat Tink, ET , Tootepoot. Ieder weer met andere verhalen, die weer andere gevoelens bij me geven.
Meiden, jullie zijn stuk voor stuk kanjers. Ik geniet dagelijks van hoe open en kwetsbaar jullie je in dit topic opstellen, hoe jullie " ons" (de lurkers) een blik geven in jullie leven. Hoe we pijn, verdriet, geluk en liefde mogen delen. En ik leer er elke dag weer van. Dank jullie wel
You're all in my thoughts
Ik denk er net zo over!
Dit zijn de beste topics ooit gemaakt!!!!
(enne Barb... bedankt dat je gisteren aan me dacht!!!)
quote:Ons niet-geplande kindje is inmiddels een heerlijk ventje van bijna 11 maanden
Op dinsdag 13 augustus 2002 13:17 schreef Tinkepink het volgende:[..]
Nou, die hebben jullie ook hoor! Ik ben nu 20 weken zwanger van een kindje dat absoluut niet gepland was en waarvan ik nog elke dag twijfel of ik het wel wil Wordt wel met de dag minder gelukkig!.
Na mijn eerste heb ik altijd gezegd "noooooooooooit weer"
Maar het leven gaat niet altijd zoals we dat zelf in gedachten hebben en halleluja wat ben ik daar nu blij om.
Jij hebt nog een week of 20 om verder aan het idee te wennen en geloof me, die gevoelens horen bij de zwangerschap.. geplanned of ongeplanned zwanger.
Ik heb beide meegemaakt en bij beide had ik gevoelens waar ik me nu rot voor zou schamen 
quote:Freekje was heeeel gepland en gewenst, en ik heb me minstens 1 keer per dag afgevraagd waar ik in hemelsnaam aan begonnen was, en ik was ZO bang dat ik misschien wel niet van hem zou kunnen houden...
Op dinsdag 13 augustus 2002 15:43 schreef No Nick het volgende:[..]
Jij hebt nog een week of 20 om verder aan het idee te wennen en geloof me, die gevoelens horen bij de zwangerschap.. geplanned of ongeplanned zwanger.
Ik heb beide meegemaakt en bij beide had ik gevoelens waar ik me nu rot voor zou schamen
Dat durf je dan tegen niemand te zeggen, daar ga je alweer met je roze wolk!
Volgens mij was Sweej's zwangerschap ook een verrassing trouwens?
BTW, waar ben je Sweej?? Doet eens melden?
Wat ik me net zat de bedenken is dat het een geweldig topic is idd, maar ook vooral een vrouwen-topic, of vergis ik me daarin
quote:Vrouwen zijn toch ook geweldig
Op dinsdag 13 augustus 2002 16:04 schreef Bluezz het volgende:
Wat ik me net zat de bedenken is dat het een geweldig topic is idd, maar ook vooral een vrouwen-topic, of vergis ik me daarin
quote:Ja, maar beslist niet verboden voor mannen
Op dinsdag 13 augustus 2002 16:04 schreef Bluezz het volgende:
Wat ik me net zat de bedenken is dat het een geweldig topic is idd, maar ook vooral een vrouwen-topic, of vergis ik me daarin
Die zijn ook heel erg welkom.quote:'t Is alleen zo jammer dat die mannen zo snel uitgepraat zijn
Op dinsdag 13 augustus 2002 16:57 schreef Rewimo het volgende:[..]
Ja, maar beslist niet verboden voor mannen
quote:*meldt*
Op dinsdag 13 augustus 2002 15:51 schreef Leah het volgende:Volgens mij was Sweej's zwangerschap ook een verrassing trouwens?
BTW, waar ben je Sweej?? Doet eens melden?
Nog niks aan de hand hoor hier. Klees netjes alles mee, zit al de hele dag te lurken maar nog geen gelegenheid gehad om te reageren.
Mijn zwangerschap was inderdaad ontzettend ongepland. Laatste jaar van mijn studie, scriptie afmaken, nog geen idee wat ik daarna eigenlijk wil doen, niet een heel erg gunstige financiele positie... etc....
In het begin vond ik het eerlijk gezegd ook verschrikkelijk! Ik voelde me alleen maar beroerd en wist helemaal niet wat ik er nou mee aan moest.
Maar zodra ik (wij natuurlijk) besloten had dat dit kindje toch wel erg welkom was en we het iedereen verteld hadden werd het steeds makkelijker en vooral leuker.
De omgeving reageerde ontzettend enthousiast en dat hielp ook wel.
De eerste tijd wilde ik er niks van weten. Alles wat maar over zwangerschap en kindertjes ging vermeed ik angstvallig. Toen ging ik me erin verdiepen en begon het steeds leuker te vinden. Binnen no-time was ik veranderd in een ontiegelijke mama-meut!
En nu hou ik al zo ontzettend veel van dit kindje! Tuurlijk twijfel ik nog weleens, en ben ik weleens bang of ik wel een goede moeder zal zijn en of ik het wel aankan.
Maar het gevoel van liefde is toch sterker.
Tinkepink, ik snap dat jouw gevoelens waarschijnlijk niet dezelfde zijn als de mijne. En ik vind het echt knap van je dat je het zo openlijk durft te vertellen. Gelukkig kan dat hier ook. Zoals Barb het verwoordt, zo is het precies. Alles wordt hier gezegd en kan hier ook gezegd worden. Dat is zo ontzettend mooi. Ik hoop gewoon voor jou dat je alles goed op een rijtje kan zetten en echt van je zwangerschap kan genieten. Hoe raar dat misschien ook klinkt voor jou.
En zoals al werd gezegd, die 9 maanden zijn er niet voor niets. Ik heb ze echt wel nodig gehad.
Ik zit hier de afgelopen dagen mee te lezen met het verhaal van Moussy en ik voel me zo dankbaar dat het bij mij tot nu toe allemaal zo goed gaat. Maar ik voel me soms ook verdrietig als ik dat getrappel in mijn buik voel.
En eerlijk toegegeven ook weleens bang dat mijn kindje misschien wel niet gezond is....
Gelukkig is er een plek als dit om alles even kwijt te kunnen. Heel bijzonder.
Ps. Wat fijn dat Mink thuis is.
Bluezz, ik kan me zo goed voorstellen dat je verdriet nooit kwijt raakt. Ook niet na 17 jaar!! Zal best weer meer omhoog komen nu je dit van Moussy leest lijkt me. Dikke knuf van mij en kom lekker lang hier in dit topic!!
Tinkepink, wat zit jij in een lastige situatie lijkt me. Eigenlijk kan ik me helemaal niet voorstellen hoe je je moet voelen, want ik wilde zo dolgraag een kindje (wij waren al met adoptie bezig) en was juist jaloers/pissig op mensen zoals jij. Zo van verdomme ik wil graag kinderen maar kan ze niet krijgen, en jij krijgt er 1 maar wil het niet. Dat gevoel is natuurlijk ook niet redelijk, maar gevoel is ook niet altijd redelijk
Gelukkig ging dat gevoel over. Juist ook doordat we met de adoptie bezig waren. Daardoor begrijp je beter waarom sommige mensen geen kinderen willen. Ik hoop zo voor je dat je achter je keuze komt te staan. Praat er veel over samen met je hubbie, en kom hier vaak langs om je gevoelens te delen als je dat wilt. Lucht vaak op.Nou wij hebben dus vandaag weer veel gefiets. O zo leuk. Ik zit bijna net zo als Bo te schateren Maar nou heb ik weer eens een vraag (jaja weer!! ) Ik zou wel een buggy mee willen nemen voor op de fiets. (handig als je met de fiets naar de winkels gaat ofzo) Nou hoorde ik dat een maclaren ofzo handig is. (heb je daar niet veel soorten in en zo ja wat voor?) Of zijn er ook nog andere handige.
Groetjes Jessie
Enne gebruikersnaam wat ben jij verdacht afwezig!!
Als je wilt kan ik even spieken welk type MacLaren het is, hij is verstelbaar (Christan kan er goed in liggen voor een slaapje) en er zit een zonnekap en een stevig regenscherm bij. Hij was best duur (f 300) maar hij is het wel waard vind ik. Ik had eerst een goedkope buggy maar dat was dus echt drie keer niks. Het ding stuurde voor geen meter
ik hou jullie op de hoogte.
Nog maar even geduld dus...Jessie heeft alleen even geen 300gulden centjes
Ik zag op de prenatalsite een maclaren voor 75 euro in de aanbieding. Is er ook een maclarensite? Kon hem niet vinden.
Gebruikersnaam. Spannend. Ik gok er op dat vanacht de weeen gaan beginnen. En goed je vrouw de rug masseren en koude washandjes pakken voor haar gezicht. En als ze gaat schelden of niks van je moet hebben. Het is niet persoonlijk hoor
quote:Ik kan me vaag herinneren dat ik daar ook weleens naar gezocht heb. Ook vergeefs
Op dinsdag 13 augustus 2002 21:13 schreef jessie het volgende:
Thx Rewimo,
Jessie heeft alleen even geen 300gulden centjes
Ik zag op de prenatalsite een maclaren voor 75 euro in de aanbieding. Is er ook een maclarensite? Kon hem niet vinden.
Kijk even of die buggy verstelbaar is, dat is wel prettig.Door ernstig slaapgebrek even geen tijd om overal op te reageren maar ik ben wel geweldig ontroerd door alle openhartige verhalen.
Wat is dit toch een mooi topic!
quote:Ah juist. Die ik heb lijkt het meest op de Daytripper. Maar volgens mij heet ie toch anders.
Op dinsdag 13 augustus 2002 21:21 schreef Lois het volgende:
jessie: www.maclarenstrollers.com
Ja, het is inderdaad een heel verschil met de wandelwagen en de maxi-taxi. Maar goed, als ik lang wil lopen dan zorg ik ervoor dat ik een van die twee bij me hebt (en dan dus niet op de fiets ga).
Ik denk dat het daarom gewoon de vraag is wat je ermee wil doen, en hoeveel het je mag kosten.
quote:Ook dat hoort er een beetje bij aan het eind van je zwangerschap, Sweej.
Op dinsdag 13 augustus 2002 17:48 schreef Sweej het volgende:[..]
*meldt*
En eerlijk toegegeven ook weleens bang dat mijn kindje misschien wel niet gezond is....
Tenminste, ik had dat wel, en hoorde ook van andere zwangeren dat ze dat hadden.
Door de keizersnee zag Hub Freek eerder dan ik, en ik lag maar vanaf die operatietafel te gillen: "Is ECHT alles goed?"
Het werd pas beter toen ik zelf mijn "jong" kon inspecteren.
*Nausicaa wat jij zegt is ook wel weer zo. Voor de stukken wandelen heb ik de bugaboo al. Ik heb de buggy nodig voor een klein boodschapje bij de winkel ofzo. Dan kan ik inderdaad eigenlijk net zo goed een goedkoop ding kopen (zijn vaak nog erg licht ook) Nou ik ga binnenkort eens op onderzoek uit
Hmmmz, klinkt onduidelijk merk ik wel.... je wandelt dan dus met je fietsstoeltje als buggy.
Misschien weet iemand wat ik bedoel en heeft een fotootje ook nog??
Vond het er zelf zo aan het stuur nogal gevaarlijk uitzien. Dan heb je helemaal zo gevaarte aan je fiets hangen. Bo heeft er in halfords nog even ingezeten Blijdschap en verdriet: jullie delen álles met elkaar.
Hier heb ik groot respect voor, het overgrote deel van Fok zou een voorbeeld aan jullie moeten nemen!
Helaas zal ik zelf nooit actief aan deze topicreeks kunnen deelnemen, en dat doet vaak pijn als ik zo meelurk.
Maar het is ook héerlijk om zo met jullie mee te leven, en dat wilde ik even kwijt.
quote:Lijkt mij ook een gevaarte aan het stuur, vanmiddag ook nog even gefietst met Sven(weer lachen natuurlijk)
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:29 schreef jessie het volgende:
Ja klopt is voor de Bobike, maar die hebben we dus niet
Gek kind, is net een clown op de fiets
Ander probleem kondigt zich al aan: fietszitjes voorop zijn gemiddeld genomen goed tot je kindje ongeveer 3 jaar is.
Sven is eind deze maand 17 maanden maar is er nu al zo goed als uitgegroeid.
Z'n voetjes krijg ik met moeite goed en zo hoog tillen kost me nogal wat moeite of ga weer door m'n rug. Best waardeloos eigenlijk
Maar fietsen blijft leuk
) Het is een superding, ben er nu al aangehecht Ik kan gewoon koffie zetten in de keuken en mijn kopje mee naar de woonkamer nemen. Eindelijk weer gewoon ouderwets koffieleuten sochtends. Het afwasje na de keuken brengen, etc etc.
Ben vandaag al naar het park geweest en naar de winkels (gelijk maar even een korte broek gekocht). Echt superding. Het gaat niet snel, moet veel rusten en het loopt een beetje onhandig, zeker met zo'n kleintje bij je, maar voor kleine stukjes is ie zeeeeeeeeeeeeeeeeer geslaagd en welkom
Zal danny vragen deze week ff foto te maken
Stapje voor stapje en jij rent er straks weer over
Veel plezier deze week want het wordt mooi weer.
-edit- Nu niet gelijk overmoedig worden en alles TE overbelasten hoor
quote:he wat gaaf!!!!
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:44 schreef Knorretje het volgende:
Ik ben kapot, bekaf, doodmoe!! maar heb vandaag mijn rollator ontvangen (ja zo'n ouwe wijvengevalIk kan gewoon koffie zetten in de keuken en mijn kopje mee naar de woonkamer nemen. Eindelijk weer gewoon ouderwets koffieleuten sochtends. Het afwasje na de keuken brengen, etc etc.
Ben vandaag al naar het park geweest en naar de winkels (gelijk maar even een korte broek gekocht). Echt superding. Het gaat niet snel, moet veel rusten en het loopt een beetje onhandig, zeker met zo'n kleintje bij je, maar voor kleine stukjes is ie zeeeeeeeeeeeeeeeeer geslaagd en welkom
Zal danny vragen deze week ff foto te maken
zie hieronder |
|
|
V
[Dit bericht is gewijzigd door Bluezz op 13-08-2002 22:59]
quote:Geweldig!!
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:44 schreef Knorretje het volgende:
Ik ben kapot, bekaf, doodmoe!! maar heb vandaag mijn rollator ontvangen (ja zo'n ouwe wijvengevalIk kan gewoon koffie zetten in de keuken en mijn kopje mee naar de woonkamer nemen. Eindelijk weer gewoon ouderwets koffieleuten sochtends. Het afwasje na de keuken brengen, etc etc.
Ben vandaag al naar het park geweest en naar de winkels (gelijk maar even een korte broek gekocht). Echt superding. Het gaat niet snel, moet veel rusten en het loopt een beetje onhandig, zeker met zo'n kleintje bij je, maar voor kleine stukjes is ie zeeeeeeeeeeeeeeeeer geslaagd en welkom
Zal danny vragen deze week ff foto te maken
En ze zien heus wel dat je geen bejaarde bent hoor, maakt het uit.
Ben zo blij voor je dat je mobiel bent.
Maar waar o waar laat je nou Alicia??
quote:ik heb twee mogelijkheden voor haar. Of in de buikdrager (dan kan ik tenminste zitten op dat rekje om te rusten of in het autostoetje wat met touwen op allerlei manieren moet worden vast gebonden aan de rollator. Nadeel is dan dat ik het perse moet volhouden tot er een publiekelijk bankje langs de kant van de weg staat en das niet vaak
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:57 schreef Bluezz het volgende:[..]
Geweldig!!
En ze zien heus wel dat je geen bejaarde bent hoor, maakt het uit.
Ben zo blij voor je dat je mobiel bent.
Maar waar o waar laat je nou Alicia??
Dus buikdrager voorlopig. Zo zwaar is ze gelukkig nog niet.
quote:die fout heb ik al eens gemaakt en ben van plan die niet nog een keer te maken.. hoop ik. Het is heel moeilijk om rustig te revalideren. Ik wil zo veel en zo graag van alles zien. Wil dolgraag weer eens een keer naar de binnenstad (nu bijna een jaar niet meer gezien) en zo zijn er nog een aantal dingen die ik al zo lang niet meer heb kunnen doen, etc etc etc )
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:46 schreef beertje_ het volgende:
-edit- Nu niet gelijk overmoedig worden en alles TE overbelasten hoor
quote:Ik weet hoe moeilijk het is en ben zelf nog maar sinds kort weer een beetje fit. Ik had volgens mijn fysio geen bekkeninstabiliteit maar wel de symptomen
Op dinsdag 13 augustus 2002 23:05 schreef Knorretje het volgende:[..]
die fout heb ik al eens gemaakt en ben van plan die niet nog een keer te maken.. hoop ik. Het is heel moeilijk om rustig te revalideren. Ik wil zo veel en zo graag van alles zien. Wil dolgraag weer eens een keer naar de binnenstad (nu bijna een jaar niet meer gezien) en zo zijn er nog een aantal dingen die ik al zo lang niet meer heb kunnen doen, etc etc etc )
Maakt verder ook niet uit maar het duurt verschrikkelijk lang om weer een beetje op gang te komen en niet overmoedig te worden
(pas geleerd nadat het 20 a 30 keer fout is gegaan en me er eindelijk bij neergelegd zo eigenwijs te zijn) quote:Welke kleur is het geworden??
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:44 schreef Knorretje het volgende:
Ik ben kapot, bekaf, doodmoe!! maar heb vandaag mijn rollator ontvangen (ja zo'n ouwe wijvengeval
quote:
Op dinsdag 13 augustus 2002 23:37 schreef just me het volgende:[..]
Welke kleur is het geworden??
een bordeau rooie met zwarte accentjes
de zitting is zwart, het mandje is zwart. het dienblaadje doorzichtig, de onderste laadklep weer bordeau. M'n zwarte krukken kleuren er prima bij. Zeker om dat die weer een accentje chroom hebben wat je ook weer terugvindt in de uitschuifbare buizen van de rollator. En nee ik neem hem niet mee naar de dierentuin de 31e
Daar hebben we deze foto laten maken door een of andere dame in een pak van de diergaarde ...
quote:You go girl!!
Op dinsdag 13 augustus 2002 23:57 schreef Tinkepink het volgende:
Dank jullie wel voor jullie lieve reacties! Ik lees dit topic regelmatig in de hoop door middel van jullie verhalen een beter gevoel te krijgen bij het moederschap. Uiteraard heeft iedereen een ander verhaal, maar één ding staat altijd centraal: de liefde die je voor je kind voelt. Het kan dus bijna niet anders of ook bij mij zal die liefde komen bovendrijven.
quote:Het kan een paar dagen duren,(na de geboorte bedoel ik) maar het komt geheid, Tinkepink.
Op dinsdag 13 augustus 2002 23:57 schreef Tinkepink het volgende:
Dank jullie wel voor jullie lieve reacties! Ik lees dit topic regelmatig in de hoop door middel van jullie verhalen een beter gevoel te krijgen bij het moederschap. Uiteraard heeft iedereen een ander verhaal, maar één ding staat altijd centraal: de liefde die je voor je kind voelt. Het kan dus bijna niet anders of ook bij mij zal die liefde komen bovendrijven.
Trust me!
quote:Jij bent echt niet de eerste die deze twijfels heeft, denk dat iedere aanstaande ouder dat wel heeft.
Op dinsdag 13 augustus 2002 23:57 schreef Tinkepink het volgende:
Dank jullie wel voor jullie lieve reacties! Ik lees dit topic regelmatig in de hoop door middel van jullie verhalen een beter gevoel te krijgen bij het moederschap. Uiteraard heeft iedereen een ander verhaal, maar één ding staat altijd centraal: de liefde die je voor je kind voelt. Het kan dus bijna niet anders of ook bij mij zal die liefde komen bovendrijven.
Als je je kind in je armen hebt weet je ineens wat je hebt gemist tot nu toe, en na een paar dagen is het net of je al jaren een kind hebt ...
quote:Je haalt me de woorden uit de mond
Op woensdag 14 augustus 2002 00:08 schreef dice het volgende:[..]
Jij bent echt niet de eerste die deze twijfels heeft, denk dat iedere aanstaande ouder dat wel heeft.
Als je je kind in je armen hebt weet je ineens wat je hebt gemist tot nu toe, en na een paar dagen is het net of je al jaren een kind hebt ...
Komt goed hoor Tink
quote:Die zitjes van Bobike gaan tot 3 jaar of 15 kilo. Christan haalt de 15 kilo ook ruim voor zijn 3e jaar hoor. Bij de laatste weging was ie ruim 13 kilo. Maar hij past er gelukkig nog steeds in, dus hij blijft nog even gezellig voorop
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:37 schreef beertje_ het volgende:[..]
Lijkt mij ook een gevaarte aan het stuur, vanmiddag ook nog even gefietst met Sven(weer lachen natuurlijk)
Gek kind, is net een clown op de fiets
Ander probleem kondigt zich al aan: fietszitjes voorop zijn gemiddeld genomen goed tot je kindje ongeveer 3 jaar is.
Sven is eind deze maand 17 maanden maar is er nu al zo goed als uitgegroeid.
Z'n voetjes krijg ik met moeite goed en zo hoog tillen kost me nogal wat moeite of ga weer door m'n rug. Best waardeloos eigenlijk
Maar fietsen blijft leuk
quote:Knor, da's goed zeg! Zo'n ding is heel handig, omdat je er ook op kunt zitten. Weer een stukje zelfstandigheid terug, lekker voor je
Op dinsdag 13 augustus 2002 22:44 schreef Knorretje het volgende:
Ik ben kapot, bekaf, doodmoe!! maar heb vandaag mijn rollator ontvangen (ja zo'n ouwe wijvengevalIk kan gewoon koffie zetten in de keuken en mijn kopje mee naar de woonkamer nemen. Eindelijk weer gewoon ouderwets koffieleuten sochtends. Het afwasje na de keuken brengen, etc etc.
Ben vandaag al naar het park geweest en naar de winkels (gelijk maar even een korte broek gekocht). Echt superding. Het gaat niet snel, moet veel rusten en het loopt een beetje onhandig, zeker met zo'n kleintje bij je, maar voor kleine stukjes is ie zeeeeeeeeeeeeeeeeer geslaagd en welkom
Zal danny vragen deze week ff foto te maken
quote:Beebie! zei Christan enthousiast toen hij deze foto zag
Op dinsdag 13 augustus 2002 23:55 schreef dice het volgende:
Hmmm, wij zijn op verzoek van Kay van de week naar blijdorp geweest ... ( op de een of andere manier bleef hij maar ratelen over een titituin
Daar hebben we deze foto laten maken door een of andere dame in een pak van de diergaarde ...
Slim is dat kind toch hè? En was het leuk in de Titituin? Willen de moeders, vaders, en zwangere plofmutsies de polissen van de uitvaartverzekering nakijken....
Ik zal het even kort uitleggen.
In mijn zwangerschap hebben we natuurlijk al veel informatie gehad. Ook de informatie dat Mink het misschien niet zou halen. Met die info heb ik de verzekering van mn hub gebeld, daar vallen de ongeboren kindjes bij in de polis. Ik kreeg de melding dat Mink verzekerd zou zijn op het moment dat hij geboren zou worden. En dat zou voor een minimale begravenis/crematie zijn. Hij kon niet apart verzekerd worden. Stomme ik, ik heb nooit nagevraagd wat het bedrag zou zijn waar hij voor verzekerd zou zijn. wij hebben dus gister te horen gekregen dat dat maar 750 euro is.... Hier kan je dus echt geen moer mee.
Ik wist niet goed hoe ik hier over moest beginnen, maar wilde het toch aangeven, je weet maar nooit hoe alles kan lopen. Ik vind het ook heel vervelend om aan te geven, maar wil niet dat het jullie ooit zal overkomen, het overlijden alleen al niet, maar dit is zo bikkel hard om nog even er bij te krijgen.
eigenlijk zou ik jullie best graag alles willen vertellen wat er hier allemaal gebeurt, maar ik denk niet dat dit de plaats is om dat te doen
Zit je net op te wachten op zulk nieuws... Getver! Ik zal het voor alle zekerheid ook eens navragen, bedankt voor de tip, alleen wel triest dat je hier op deze manier achter moet komen...
En wat mij betreft mag je hier alles posten wat je kwijt wilt over alles wat er gebeurt rond Mink. Als dat ergens kan, is het toch wel in dit topic denk ik zo.
quote:Dit is wel de plaats om alles te posten wat je kwijt wil.jullie verlies is al erg genoeg, en ik lees heel veel steun betuigingen richting jullie in dit topic.
Op woensdag 14 augustus 2002 09:06 schreef moussy het volgende:eigenlijk zou ik jullie best graag alles willen vertellen wat er hier allemaal gebeurt, maar ik denk niet dat dit de plaats is om dat te doen
quote:Doen!
Op woensdag 14 augustus 2002 09:06 schreef moussy het volgende:eigenlijk zou ik jullie best graag alles willen vertellen wat er hier allemaal gebeurt, maar ik denk niet dat dit de plaats is om dat te doen
De boel van je afschrijven helpt juist, en dit topic is daar toch ook voor?
Wat jullie is overkomen hoort (hoe vreselijk ook) toch ook bij het leven, dus schroom niet om te vertellen wat je kwijt wil.
Ik post niet veel, maar lees des te meer, soms weet ik niet eens hoe te reageren maar ik leef zo met iedereen mee...
Nogmaals een hele dikke *knuf* voor jullie allemaal!
En tuurlijk kan je hier wel voor alles terecht. Zoals de anderen al opmerken. Leven en dood liggen nu eenmaal jammer genoeg dicht bij elkaar en horen dus ook zo zeker in deze topic thuis.
Weer een dikke knuf van mij en Bo
Jessie