Irak doet moeilijk over Koerdische olie-deals, waarschuwt Turkije

quote:

Op zaterdag 21 juli 2012 11:53 schreef De_Dakgoot het volgende:
Kan dit niet leiden op nog een golfoorlog?

quote:

Op zaterdag 21 juli 2012 13:46 schreef Aladeen het volgende:

[..]

Hoezo is dat zot, het zijn 3 aparte regios, die ieder voor hun eigen economie verantwoordelijk zijn. De koerdische regio hoeft niks te delen met de andere regios.

quote:

Op zondag 22 juli 2012 13:26 schreef computerprobleem het volgende:

[..]

5000 militairen paardenpoep? 5000 PKK strijdertjes houden het ''almachtige Turkse leger'' al anders wel zo'n 30 jaar bezig, lololololololol .

quote:

Turkije heeft geen grens met Irak, wel met Zuid-Koerdistan.

quote:

Turkije kan die 10 kilometer grond niet pakken, dat zou in strijd zijn met internationale wetten en dat zou de KRG sowieso niet toelaten.
Denk voortaan na voordat je van plan bent om domme dingen te zeggen. En als je er over na hebt gedacht, kom dan aub tot het besluit de domme dingen toch maar niet te zeggen.

quote:

Turkije speelt niet slim op de situatie. Turkije heeft problemen met Iran, Syrië, Irak, problemen met de PKK en problemen met Israël. Turkije heeft momenteel alleen een stabiele relatie met de KRG.
Mocht Turkije iets doen wat de KRG niet zint, kan ik je garanderen dat het uiteindelijk veel negatiever zal uitpakken voor Turkije dan voor de KRG.

quote:

En de Koerden kunnen tegen de Arabieren op hoor.

De Peshmerga troepen bestonden destijds uit max 50,000 man en vochten met een AK47 en wat lichte mortieren tegenover het sterkste en grootste leger van de Arabische wereld + Turkije + Iran, namelijk dat van Saddam. Saddam is er niet in geslaagd de Peshmerga te verslaan, sterker nog: de Koerden hebben de strijd uitiendelijk gewonnen.

Nu is het leger van de KRG niet alleen groter dan dat van de centrale regering, maar ook beter getraind, ervaren en uitgerust. Als Irak de KRG aanvalt, zullen ze bij de grens ingemaakt worden en zal de KRG vast en zeker Arabisch land innemen.

Momenteel bezetten troepen van de KRG Kirkuk, een van de betwiste gebieden (dus officieel valt het nog onder de Centrale Regering). Ze hebben ook al voor het grootste deel de controle overgenomen en de olie-industrie daar is al voor 2/3 in handen van de KRG. De centrale regering en het Iraakse leger durft er helemaal niets aan te doen .

quote:

Op zondag 22 juli 2012 13:40 schreef computerprobleem het volgende:
Maar ja, Zuid-Koerdistan is al een defacto-staat. De Koerden in Syrië weigeren de Arabieren momenteel de toegang om West-Koerdistan binnen te komen en het bestuur van ''Syrisch Koerdistan'' of ''West-Koerdistan'' is al uitgeroepen. Sommige buitenlandse media (waaronder de Turkse) spreken al van een ''2e Koerdistan'' op komst.

quote:

Op zondag 22 juli 2012 16:15 schreef computerprobleem het volgende:

[..]

Nee hoor, in de Koerdische stad Qamishli wordt hevig gevochten bij het hoofdkwartier van de geheime dienst.

quote:

Perhaps most crucially, there's also the PKK. To most residents of Nusaybin, the organization is a champion of Kurdish rights, a symbol of resistance to decades of assimilationist politics and oppression at the hands of the Turkish state. However, to many of their cousins across the border, the group, whatever its record in Turkey, has become something else — one of the Assad regime's allies, if not an actual agent in the repression of antiregime sentiment among the Kurds of Syria.

As a recent study by the Henry Jackson Society, a British-based think tank, concludes, the PKK and Damascus, united by their hostility toward Turkey, have been engaged in "tactical cooperation." The PKK, according to the report, has helped the regime put down protests in Kurdish areas of Syria by "silencing other anti-regime opposition groups through violence."

"The PKK oppose any demonstration that opposes Bashar; they threaten to kill people," says Ibrahim, a young man who fled Qamishli this February. "Also, they have free movement. They set up checkpoints. They found Kurdish language and culture schools across Syria. You cannot do any of that without working with the government."

A confidential Baath-party strategy paper recently leaked to al-Jazeera TV by a Syrian defector appears to lend credibility to such claims. Outlining a number of steps to deal with the unrest in Aleppo, Syria's second largest city, the document allegedly recommends the following: "to place Kurdish areas under surveillance; and to coordinate with the Kurdistan Labour Party [PKK] in secret to quell protests and protesters."

It wouldn't be the first time that Damascus and PKK have entered a marriage of convenience. Throughout the 1990s, the Syrians hosted the leader of the PKK, Abdullah Ocalan, providing his fighters with access to training camps in the Lebanese Bekaa Valley and on the border with Turkey. It was only in late 1998, after Turkey threatened to invade Syria, that the regime sent Ocalan packing. (He was captured several months later and is now serving a life sentence in Turkey.) Over the subsequent decade, as Turkey's relations with Syria improved, Damascus began to crack down heavily against the PKK. According to Sertac Bucak, a former head of a minor Kurdish political party and a founding member of the Diyarbakir Institute for Political and Social Research, the rebellion against Assad's rule brought the process to a halt. Turkey's decision to side with the Syrian rebels convinced Assad to reverse the policy completely and once more embrace the PKK, says Bucak.

The PYD, the PKK's Syrian offshoot, has vehemently denied reports of collusion with Assad. Such allegations, it has claimed, are part of a Turkish-led disinformation campaign. In an interview posted on its website, the group's leader Salih Muslim Muhammad claimed, "Clearly and explicitly we condemn the Baath authoritarian ruler and we call for the fall of the mono [sic] Baathist regime." A PKK spokesperson contacted by TIME did not reply to questions about the group's stance vis-à-vis the Assad government.

Aware that Syria's Kurds may well hold the key to the success of the rebellion against his rule, Bashar has been doing his utmost to appease them, or at least to ensure that they remain on the sidelines. Last year, the Syrian dictator offered to grant citizenship to 300,000 stateless Kurds descended from families who escaped Turkey after a series of brutally suppressed uprisings. His regime is also said to have also ordered its security forces to exercise restraint in suppressing Kurdish protests.