keuzes maken: kind niet welkom op bruiloft van familie (deel II)

Hallo iedereen,

Ik heb een probleem en hoor graag wat meningen hierover, lees wel graag eerst heel mijn bericht voordat je een mening vormt/geeft.

Mijn nicht gaat binnenkort trouwen. Ik heb een kind van 2,5 wat haar achterneefje is. Ik had gereageerd op de uitnodiging dat mijn man, ik en onze zoon kwamen en onze wensen doorgegeven voor het diner.
In onze familie komen wel allemaal op elkaar verjaardag en mijn nicht werkt met kinderen en heeft hiervoor geen afkeur.
Dezelfde dag dat ik gereageerd heb op de uitnodiging (nu een week geleden) kreeg ik een e-mail terug dat ze het leuk vonden dat we kwamen, maar dat de uitnodiging aan mij en mijn man was geadresseerd en dan ons kind niet welkom is omdat ze vanwege het groot aantal kinderen besloten hebben om alleen directe nichtjes of neefjes op de bruiloft toe te laten (hun bruidskinderen).
Nu is de bruiloft een eind uit de buurt en mijn ouders zijn ook uitgenodigd. Er is geen verschil tussen dag en receptiegasten en de uitnodiging geld voor de gehele dag. Mijn schoonouders zijn dan op vakantie dus ik heb geen onbetaalde oppas mogelijkheid. Ik betaal een meisje van 19, 5 euro per uur als ze hier oppast. Dit betekend dat ik zo'n 100 euro kwijt ga zijn aan opvang voor onze zoon tijdens de bruiloft.
De bruidskinderen zijn zelfs nog jonger dan onze zoon. En mijn nichtjes van 10 en 13 beide met heftige ADHD zijn wel welkom.

Ik heb begrip voor dat een bruiloft een speciale dag is voor iemand en dat kinderen 's avonds tijdens het feest niet welkom zijn. Bij vrienden doe ik ook niet moeilijk als mijn zoon overdag niet welkom is. Dit gaat echter om mijn nicht en onze zoon is de enige achterneef van haar in de familie. De andere kinderen waar mijn nicht over praat zijn kinderen van vrienden en kennissen.
Ik heb er begrip voor dat iemand zelf mag bepalen wie hij wel of niet uitnodigd.

Toch merk ik dat ik het heel moeilijk met de situatie heb. Onze zoon is niet uitgenodigd terwijl de overige kinderen in de familie wel uitgenodigd zijn. Ik merk dat het me raakt en verdrietig en boos maakt.
Ik heb nog niet gereageerd op hun verzoek of we de etenswensen voor 2 personen door kunnen geven en zit met mijn handen in het haar. Onze zoon meenemen is dus blijkbaar geen optie. Opvang regelen voor 100 euro is voor ons financieel ook geen optie, ander opvang is niet mogelijk. Ik wil haar niet beledigen, ik weet dat ik het zwarte schaap in de familie ben als ik niet ga. Ik wil haar dag niet verzieken, dus weet ook niet in hoeverre ik dit met haar kan bespreken. Waarschijnlijk ziet zij het dan alsof ik mijn wensen boven die van haar stel terwijl het haar dag is. Ik wil haar dag niet verpesten. Als ik niet ga verziek ik het ook voor haar. Als 1 van ons twee gaat is het voor hun ook niet leuk.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, ik ben zo boos en verdrietig. Ik vraag me af of ik de enige ben die het raar vind dat mijn zoon die overigens FAMILIE is niet uitgenodigd is als enige op de bruiloft....

Financieel zitten wij krap bij kas. Ik ben nog student en we hebben een kind en leven van een dun salaris en mijn studiekosten moet ik zelf betalen. Dus ja 5 euro per uur voor een oppas is voor ons veel geld. Ook een huwelijkscadeau is veel geld. Nu lijkt het net alsof wij geen geld overhebben voor mij nicht maar dat is niet waar.

Onze familie heeft goed contact, mijn zoon zien ze regelmatig, die gaat ook weleens bij hun logeren.

Alle mensen die kunnen oppassen zijn uitgenodigd. Gezien onze banden relatief gelijk zijn. De buren hebben we weinig contact mee, de buurvrouw aan de ene kant is gisteren uitgezet omdat ze haar huur maandenlang niet betaald had en haar huis stond volgens de makelaar vol met gestolen waar. Ik heb dus niet het type buur waar ik mijn kind achter kan laten.

Ja ik heb wel begrip voor de situatie. Immers ben ik zelf ook getrouwd (overigens was ik toen 32 weken zwanger). De keuze is aan hun om wel of geen kinderen uit te nodigen. Ik weet wat voor stress het is om een feest te organiseren en wat een paar mensen extra kost. Het is inderdaad hun dag en hun keuze, daar gaat de discussie dan ook niet om.

Ik heb inderdaad stress over de keuze die ik maak, geld uitgeven aan een oppas... geld dat we niet hebben (overigens wel voor ze over hebben). Stress over wat er van ons gedacht wordt als we niet gaan, stress over wat er van ons gedacht wordt als er maar 1 persoon gaat. Stress over de kosten van de brandstof van de auto ect ect.

Overigens is mijn zoon wel de enige achterneefje in de familie.. Ook aan zijn kant, dit weet ik omdat we dus allemaal op elkaar verjaardag komen. De bruidegoms zijn familie zijn nog geen kinderen van de nichten en neven. Aan mijn kant van de familie ben ik de eerste die kinderen heeft.

Overigens heb ik de bruid wel gebeld omdat ook uit dit forum weer blijkt dat ik vaak anders op schrift over kom dat ik bedoel.
Ik heb haar uitgelegd dat ik hun situatie begrijp en dat welke beslissing wij ook nemen dit dus niks te maken heeft met hun persoonlijk. Dat het dus niet is dat we geen moeite voor hun willen doen of dat ze niet belangrijk voor ons zijn.
Zij heeft me uitgelegd dat hun inderdaad een keuze maken en ergens de grens moeten leggen en zij geen 13 kinderen op hun bruiloft wilden hebben en het niet iedereen naar hun zin kunnen maken. Ze vat het niet persoonlijk op als we niet komen. Gelukkig maar....

De stress blijft de keuze blijft bij ons. Vind het moeilijk om keuzes te maken....