Gefrustreerd

Voor dit topic maar een toepasselijke clonenaam gekozen.

Om maar te beginnen, ben bijna 40 en heb nu zo'n 7 jaar een relatie met een vrouw die zo'n 10 jaar jonger is dan mij. So far so good, van alle relaties die ik heb gehad is zij echt mijn soulmate, we kunnen meer dan goed met elkaar overweg, en we vullen elkaar op bijna alle vlakken aan, ik zou haar ook never nooit kwijt willen, voel me geborgen en veilig bij haar en andersom is dat ook zo.

Ik zeg bijna want anders zou ik hier geen topic openen, de sex met haar is een groot probleem voor mij geworden.

Ik ben sinds mijn 14de sexueel actief, en zie sex als een deel van het leven net als ademen, eten slapen etc. Ben heel open en vrij, heb weinig tot geen grenzen …. vies is lekker en lekker is soms nu eenmaal vies. Zie mijzelf ook absoluut niet als een egoïstische lover. In mijn vorige relaties nooit problemen gehad met sexualiteit. Misschien ook wel gewoon mazzel gehad wat dat betreft, alles was altijd open en bespreekbaar and the sky was the limit, mijn ex vrouw was min of meer sexverslaafd wat mij soms wel eens wat teveel werd zelfs, dus heb NOOIT wat te klagen gehad wat betreft sexualiteit. Oraal/anaal light sm alles was in mijn ogen een normaal sexleven, iets waar alle mannen en vrouwen van houden, nooit geen gedachte aan verspilt dat het ook anders kon zijn eigenlijk.

Het eerste jaar van de relatie was op alle fronten geweldig, ook de sex was goed, er waren weinig remmingen bij haar ook al dat ze echt wel onervaren was. We konden geen genoeg van elkaar krijgen, we deden het dagelijks en soms wel 3 x en ze was niet te stoppen, ze nam veel tot altijd initiatief en was verslaafd aan klaarkomen en het liefst zo vaak mogelijk achter elkaar, er ging in mijn ogen een wereld van sexualiteit voor haar open. Er waren wel dingen zoals pijpen wat ze niks vond en aftrekken vond ze maar raar, voor mij was dat wel nieuw maar ik had daar in eerste instantie eigenlijk helemaal geen problemen mee want wat heerlijk was het om haar te zien en voelen genieten.

Nu heeft ze wel lichamelijke problemen (rugklachten en nog wat kwaaltjes) die dus in eerste instantie geen probleem vormden, is iets waar je rekening mee kunt houden en ik kan/kon me daar goed aan aanpassen. Nu is dat wel wat verergerd, maar ik heb mijn twijfels erover in hoeverre het haar in bed beperkt want ik het dagelijks leven kan ze als het haar uitkomt veel en barst ze van de energie.

Maar om een lang verhaal kort te houden (lukt al niet meer volgens mij), sex staat nu de laatste 4 jaar zeker op zero, we doen het misschien nog maar 6 x per jaar en de keren dat we het doen is een ramp ze neemt nooit initiatief, kan merken dat als ik initiatief neem dat ze probeert het af te wimpelen, ze is verkrampt, ligt erbij als een zoutzak, raakt mijn geslacht niet aan. Ze is totaal geen seksueel wezen meer. En wat het ergste is, is dat het TOTAAL NIET bespreekbaar is, als ik het balletje op wil gooien klapt ze dicht, zegt of niks of dat er maar gewoon niks aan de hand is. De dingen waar ik me zit zijn dan uiteraard: heeft ze geen libido meer, ben ik niet meer seksueel aantrekkelijk voor haar, doe ik iets verkeerd? . Wel vrij normaal om zo te gaan denken volgens mij, maar alles wat ik aandraag krijg ik geen respons op.

Wel hebben we beide een vrij problematische periode achter de rug (los van elkaar min of meer), ik gooide het daar wel eens op maar een keer houd het op toch, zeker nu we steeds meer in rustig vaarwater komen.

Nu is het al zover dat het niet meer werkt bij haar, als we het doen weet ik niet meer hoe het aan te pakken bij haar, vooral ook omdat ze echt geen poot uitsteekt en het maar laat gebeuren, en dan krijg je het volgende ik kom óf niet klaar omdat ik gewoon totaal niet gestimuleerd word óf kom maar gewoon zo snel mogelijk want dan is het maar over, want als we eenmaal bezig zijn met iets wat totaal niet meer op sex in mijn ogen lijkt raak ik alleen nog maar meer gefrustreerd. Ik ben totaal niet onzeker over mezelf wat betreft uiterlijk en over mijn kunnen als sexuele partner maar wat moet je hier nu mee. Ik zit tot over mijn oren vol met sexuele energie en kan er nergens mee heen. Kan mijn ei niet kwijt in porno, dat maakt het verlangen alleen maar groter.

Nogmaals ik wil haar niet kwijt en vreemdgaan is geen optie (alhoewel dat echt wel moeilijk is als iemand zich aanbied die je met huid en haar op kan vreten). Ik heb hier wel eens over gesproken met een ex van mij die nog steeds een goede vriendin van me is en die verklaard me voor gek dat ik bij haar blijf, zij weet hoe ik op sex gebied in elkaar zit en vind dat ik mezelf knap tekort doe. Die stelde maar voor om maar gewoon rond te gaan neuken...moeilijk moeilijk moeilijk. Maarja ik ben gek van die meid en ik kan me een leven zonder haar niet voorstellen, ik ga dat niet op het spel zetten door vreemd te gaan.

Maar nu ben ik er wel achter wat voor een groot probleem sexualiteit kan vormen en hoe het ALLES in je leven kan beïnvloeden, je word onzeker, krijgt het gevoel dat er iets niet helemaal goed met je is (terwijl je in je achterhoofd wel weet dat het niet aan jezelf ligt), en ik word en knap ongelukkig en kan zelfs zeggen dat het mijn, uit het verleden opgelopen depressie, erg aanwakkert.

Nu deze week het toch maar weer geprobeerd het weer bespreekbaar te maken, ik krijg dan meteen alles naar mijn geslingerd dat ik alles voor haar invul en dat ze niets hoeft te zeggen erover want ik weet toch hoe het zit, en ze komt eronderuit om er dan ook maar iets over te zeggen wat er bij haar speelt. Tja als je wilt vragen en praten en je krijg geen antwoorden over waarom dan ga je zelf invullen natuurlijk, mea culpa.

Het schijnt nu eenmaal voor haar geen probleem te zijn, haar dagelijkse leven met mij, haar werk en hobbys zijn genoeg voor haar.

Heb ook het gevoel dat die paar keren dat ik het bespreekbaar probeerde te maken het alleen nog maar moeilijker word, ik kan met al mijn problemen bij haar terecht alleen dit word het liefst maar gewoon genegeerd.

Nu is mijn idee om maar naar de huisarts te gaan en informeren om of het mogelijk is om mijn libido te verlagen, op een liefst natuurlijke wijze, google me suf maar kan niks concreets vinden. Nogmaals het is niet bespreekbaar met mijn partner en daar raak ik alleen nog maar meer gefrustreerd van. Ik push niks, ik dwing niks maar de laatste 2 jaar heb ik het 3x geprobeerd om het normaal te bespreken maar ik loop tegen een muur aan van ‘’nee, is niet waar, ik wil gewoon knuffelen’’ en de keren dat ik er bewust de tijd voor neem kan ze me nog glashard afwijzen, en toch nog glashard ontkennen dat er iets mis is. Zij is blijkbaar gelukkig zoals het nu is, zolang ik mijn mond maar houd over sex.

Advies vraag ik niet echt, het is ook meer even van me afschrijven en wil wel wat meningen horen over deze situatie, vooral ook van vrouwen die ook een laag tot geen libido meer hebben, en mannen die met hetzelfde problemen te maken hebben of hebben gehad.

// Frustr4ted

[ Bericht 0% gewijzigd door Frustr4ted op 12-07-2012 13:54:46 ]

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 10:11 schreef dr.Bellows het volgende:
Hoe is de rest van je relatie? Als seks niet bespreekbaar is, zijn er misschien meer/andere dingen iet bespreekbaar?

Alles behalve sex is bespreekbaar dat is dus het bizarre, we vullen elkaar verder op alle gebieden aan en we (nouja tenminste ik) voel me echt verbonden met elkaar.
Wat ik vergeten was te vermelden is dat in het eerste jaar was het wel bespreekbaar, ze had fantasieën en was echt nieuwsgierig, hoe kan zoiets nu zo drastisch veranderen is voor mij een raadsel.
Achteraf is ze ook nooit echt begaan geweest met mijn genot of bevrediging, mede ook denk ik omdat ik mijn bevrediging uit haar genot haalde.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 10:30 schreef SunShine_Sea het volgende:
Slikt ze veel medicijnen? Daardoor kan haar libido ook omlaag gaan, maar ik snap maar al te goed dat het jou frustreert. Ik heb ook een tijd lang lichamelijke klachten gehad, ik wou wel maar ik kon niet.

En dat voelt ook niet altijd even fijn. Ik begon te merken dat als ik in bed lag ik gewoon gelijk moe werd, mijn zin ging weg en we gingen maar slapen.

Heeft ze nu geen fantasie om te doen? Kaarsjes en alle romantische dingen helpen ook niet?
Is ze niet bang ergens voor?

Ze slikt de pil, en verder de normale pijnstillers, para/ibro/diclo maar niet in grote hoeveelheden.
En verder tja ik weet het niet, ik ben er nu van overtuigd dat er gewoon geen oplossing is eigenlijk en dat het gewoon nu eenmaal zo is en blijft.
Ze is een oester geworden wat betreft seksualiteit, ik weet wel dat ze onzeker is over haar lichaam (wat echt gewoon onzin is want ik kan haar wel opvreten)

Dat ze lichamelijk wat beperkt is is gewoon een feit, maar ik heb mijn twijfels wel dat ze het wel als een excuus gebruikt omdat ze als ze haar zinnen ergens op zet echt veel kan.
Maar helaas zet ze die zinnen niet op mij door, maar zoals ik al zei in mijn vorige reactie is mijn genot voor haar nooit echt belangrijk geweest, misschien mijn eigen fout en had ik in het begin van de relatie iets veel eisender moeten zijn.

En het romantisch maken en fantasien tja, ik probeerde wel eens wat maar ik doe het maar niet meer, of ze zegt niks (klapt dicht) of het is nee, ik weet echt niet hoe het aan te pakken of op te pikken.

[ Bericht 4% gewijzigd door Frustr4ted op 12-07-2012 11:16:07 ]

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 10:49 schreef Cue_ het volgende:
Je kan kijken of de pil mogelijk haar libido afremt. Dus of over naar iets anders of geheel stoppen met anticonceptie. Weet niet hoe ze daarover denkt.
Het wil wel eens de lust weer opwekken.

Ze is al eens gewisseld van pil om andere redenen, ik had dat ook in mijn achterhoofd van misschien veranderd er nu wel iets. Maar ik denk dat er serieus gewoon geen behoefte is aan sex.
Verder durf ik ook niks bij haar voor te stellen, het is gewoon niet bespreekbaar op geen enkele manier.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 10:55 schreef lievedraak het volgende:
Herkenbaar verhaal. Mijn ex wilde (bijna) geen sex meer, initiatief moest van mij afkomen en als ik geluk had wees hij me 1x in de maand niet af. Op een gegeven moment neem je dan zelf ook geen initiatief meer, uit angst wéér te worden afgewezen.

Zijn excuus was altijd dat hij moe was, maar hij wilde er niet mee naar de huisarts want er was niks mis.
Er liepen meerdere dingen in de relatie niet goed, en ik heb het uitgemaakt. Hoewel hij er kapot van was, is hij nu tot rust gekomen en kan hij veel meer dan toen we samen waren.

Ik zeg absoluut niet dat je het moet uitmaken, maar misschien is het een idee om een weekje afzonderlijk van elkaar op vakantie te gaan (echt op vakantie, niet dat 1 iemand in huis blijft, dat werkt niet, want dan laat je niet alles achter je). Gewoon om ieder wat tijd voor jezelf te hebben, en te kunnen opladen.

Zoiets hebben we min of meer al eens gedaan, en eigenlijk het laatste half jaar hebben we veel tijd apart, ze is wel eens een dag of wat van huis ivm familie en in het verleden ook met haar werk, maar ook dat maakt geen verschil.

Nouja nu lijkt het een beetje alsof ze de boevrouw is en ik een slachtoffer, zo wil ik het niet over laten komen natuurlijk.
Liefde uiten naar elkaar is moeilijk voor mij op de manier zoals het nu gaat, het is ook het verschil man/vrouw wat meespeelt natuurlijk.
Een man verbind liefde met het lichamelijke en een vrouw meer emotioneel, ben ik me helemaal van bewust, maar ik ben natuurlijk niet van steen.

Maar het gaat beperken in veel dingen, ze wil wel graag knuffelen op de bank en dan sta ik maar op en ga wat anders doen want ik behoed mezelf maar ervoor dat ik geil word of wil zoenen ofzo, zover gaat het dus al.
Want ondanks alles wind ze me nog steeds erg op, ze is een hele mooie vrouw.

[ Bericht 6% gewijzigd door Frustr4ted op 12-07-2012 11:32:21 ]

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 11:12 schreef Cue_ het volgende:
En zij mist waarschijnlijk daardoor weer 'gewone' intimiteit. en als ze het wel krijgt wil jij gelijk weer meer omdat je het toch probeert, wat haar dan weer tegen het hoofd steekt want 'hij wil altijd, hij kan niet eens meer gewoon knuffelen'

en dan heb je een mooie cirkel waar je heel lastig uit komt
_{zelf ook een tijdje ingezeten}

Ja daar ben ik me ook bewust van, maar het is zover dat ik het echt nog maar weinig probeer maar het word er al met al niet makkelijker op.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 11:33 schreef blek het volgende:
Dat "dichtklappen" zou ik niet accepteren. Een keer geen zin hebben in sex is natuurlijk heel normaal maar een partner die totaal geen interesse toont doet iets fout en zet de relatie op het spel. Dat besef moet hoe dan ook bij haar doordringen. Ze kan je niet blijven afwimpelen.

Persoonlijk zou ik gewoon uit het niets aankondigen dat je een tijdje ergens anders wilt gaan wonen. Okmop zoek gaan naar iets anders. Als ze de relatie, of wat ervan over is, echt wilt redden/behouden, zal zij aan het werk moeten niet jij.

Grote kans dat als jij wat afstand neemt, hopelijk heb je het lef daarvoor, je inziet hoe vreemd je bezig was.

Ik zie niet in hoe dit haar libido omhoog zou kunnen krikken, en voor het blok zetten is bij haar geen optie gezien haar verleden.
Ze zal het accepteren en er verder niet voor vechten, dat is nu eenmaal hoe ik haar ken.
Begrijp goed dat de relatie verder goed is, ik wil van de sex-issue geen halszaak maken want zoals ik al zei ze zou meteen het bijltje erbij neer gooien en het maar accepteren dat ik alleen verder zou gaan.
Enigste optie wat ik nu echt overweeg is mijn libido verlagen of in de hand houden, klinkt zwak en sukkelig misschien en ik kan echt wel andere vrouwen krijgen, zit niet aan haar vast omdat ik bang ben nooit meer een vrouw te treffen, maar ik wil haar gewoon niet kwijt.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 11:51 schreef blek het volgende:
Sorry, maar dan is je "relatie" verre van goed. Er is weinig van over.

Je wit haar gewoon niet kwijt ??? Je bent haar al kwijt. Ze heeft totaal niets voor je over.

Ja zo zou ik het ook zien als ik dit topic vanuit andere schoenen zou lezen, en dan zou ik zeggen helemaal waar, wat een waardeloze vrouw. Ze heeft veel voor me over alleen de sex niet, als je het hele plaatje schets hoe onze relatie in elkaar steekt is het een ander verhaal natuurlijk.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 12:01 schreef blek het volgende:
Wees eens eerlijk tegen jezelf jongen.

Het hele plaatje zonder sex is geen heel plaatje.

Geen sex = geen relatie. Het is niet anders.

Ja dat klopt, sex is relatie en relatie is sex, maar op een gegeven moment maak je een keuze wat nu belangrijk is, vooral ervaringen uit het verleden spelen daarbij een rol.
Ik heb het precies andersom gehad dan mijn situatie nu, sex was goed maar de relatie was verder 3 x niks

En verder: Opinions are like assholes...everyone has one

[ Bericht 3% gewijzigd door Frustr4ted op 12-07-2012 12:24:55 (overbodige info) ]

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 12:28 schreef lievedraak het volgende:
Damn wat een flutreacties zeg, als je al zo lang bij elkaar bent dan heb je gewoon een sterke band, en als er een goede relatie is die het vechten waard is, dan vecht je daarvoor.

En als de seks er weinig tot niet niet is, ga je kijken hoe je dat op kunt lossen ipv dat je direct de hele relatie overboord gooit.

De flutreacties kan ik wel overheen lezen, en er zal vast nog wel even een modje langs fietsen, no problemo .. .ken fok wel.

Wat blek zegt kan ik me best wel in vinden, een deel van mij denkt netzo, en het is ook een groot stuk egoisme van mijn partner op dit gebied maar wie ben ik om te oordelen over haar makke?, ik denk wel verder dan zwart/wit
Ik heb mijn eigen dingetjes ook wel ... ik ben verre van mr. perfect en die worden ook door haar geaccepteerd.

Ik kan haar niet aan de kant zetten alleen hierom, dat is nu eenmaal een feit, en wat de toekomst brengt wie weet. Misschien denk ik er volgend jaar of zelfs volgende maand wel anders over, maar dit is wat er nu bij mij speelt.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 13:18 schreef lievedraak het volgende:

[..]

Of zij zit in de knup met zichzelf/ is wel bereid te vechten maar weet niet hoe. Soms hebben mensen een bord voor hun hoofd die je niet zo makkelijk weg haalt.

TS: heb je er 4 jaar voor gevochten of heb je een tijdje afgewacht (wegens omstandigheden begreep je dat haar libido tijdelijk minder was) en ben je er pas achter dat het tijdelijke toch wel erg lang duurt? Als je zo lang geen seks hebt, gaat het voor haar niet genoeg zijn als je verder wilt gaan op de manier waarop jullie het eerder deden.
Dan is het tijd om opnieuw te beginnen met jullie seksleven, rustig aan en inderdaad gewoon eerst knuffelen op de bank, volgende keer met zoenen, maar verder niks enz.

Lijkt me verschrikkelijk moeilijk, maar als het werkt is het het waard.

Vechten nee, het initiatief nemen en vechten om bevredigd te worden was mij onbekend, voor mij was sex sowieso iets wat gebeurt en niet op aan gestuurd hoeft te worden ...
Ik heb braaf afgewacht en ja toen het te lang begon te duren begin je initiatief te nemen van kom op zeg nu mag het wel weer een keer, maar als dat afketst word dat natuurlijk ook steeds minder.
Op dit moment zou ik niet weten hoe op te bouwen want ik kan echt zeggen dat het gewoon helemaal weg is, en als erover praten al niet kan tja waar sta je dan?

Ik kan met haar over alles praten en discussies voeren maar dit is een onderwerp wat gewoon na de eerste zin al strand. En wat je dan krijg is dat je alles maar zelf in moet vullen wat natuurlijk niet geaccepteerd word.
Mijn conclusie is dus de behoefte is er bij haar nu eenmaal niet.

In de paar moeizame gesprekken die we hebben gehad in het verleden gaf ze aan dat ze best zin had maar de tijd niet kon vinden?, haar hoofd niet leeg kon maken?
En dat is best te snappen, maar het is echt gebeurt dat ik dus een half jaar niks heb geprobeerd en er dus ook een half jaar niks gebeurd is.
Dus dat ze wel zin/behoefte heeft kan ik niet meer geloven.

[ Bericht 6% gewijzigd door Frustr4ted op 12-07-2012 13:48:28 ]

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 14:12 schreef Cavalinho het volgende:
Nog even op d evalreep voordat ik were ga slapen...

Ik heb het vluchtig gelezen, ik zie een hoop ze ze ze ze. In zowel de OP als de reacties.

Je hebt zelf ook ene enorme bijdrage als het sexleven achteruit gaat.
Het lijkt wel alsof "na het begin" je het ene beetje als vanzelfsprekend ervaart dat ze mnaar voor je klaarligt als je zin hebt.
Ze heeft lichamelijke problemen en jullie hebben een rotperiode meegemaakt. Dat hakt er in bij vrouwen. Dan kun je wel denken dat ze ook wel energie en geen pijn heeft als ze dingen doet die ze leuk vindt, maar daar zit het hem juist he, dingen die ze leuk vind. Ze vind sex niet meer leuk, want je verwacht het, je bent er waarschijnlijk knorrig over dat je het niet krijgt en haalt haar misschien zelfs wel in het dagelijkse leven met opmerkingen naar beneden (sorry vul normaal niet in, maar stel me dat zo voor).

Waarom is sex in het begin zo geweldig? Je veroverd elkaar, je hebt alles voor elkaar over omdat je elkaar lief vindt etc. Zodra dingen gaan voortkkomen uit verwachtingen en er geen aandacht meer wordt besteed in het dagelijkse leven aan kleine dingetjes, complimentjes wegblijven en er gemopper of stilte voor in deplaats komt, breekt de magie.

En ja het is ook niet bespreekbaar als je begint vanuit een slachtofferrol. Je zou ook eens kunnen vragen wat jij kunt doen om het voor haar leuk te maken. En je zou je eens kunnen verdiepen in hoe vrouwen met hun gevoel bezig zijn en hoe dat hun sexleven beinvloed. (google eens op "geen sex meer" en zie dan de fora van vrouwenbladen bv.Dat zijn vrouwen onder elkaar, geeft goed inzicht).

Dus: Doe of je haar helemaal niet kent en opnieuw veroverd. Geef complimentjes, raak haar aan. Verras haar met kadootjes. Maar NIET om haar die avond in bed te krijgen, maar omdat je haar waardeert. Op ene gegeven moment bouw je vanzelf weer spanning op en dan is sex weer vanzelfsprekend, lijkt mij.

Verder, wat is er mis met jezelf aftrekken? Ik heb zelf een gigantisch libido (ben 19 jaar, half braziliaans), maar ik loop daar echt niet dagelijks mannen mee lastig te vallen. Ik ruk me gewoon een ongeluk.

Nouja heel fijn dat je met vluchtig erover heen lezen, zo'n duidelijk beeld hebt kunnen vormen van de situatie.

Er zijn geen verwachtingen meer, en de tijd van het terug proberen veroveren is al voorbij, ik kleineer niet. plaats geen opmerkingen wat betreft dit probleem tegen haar, gewoon simpel over het feit dat er vrijwel niks meer seksueels aanwezig is. Toch is er wel liefde.
Ik las als iets van als broer en zus leven in een van de reacties en ja zo ziet het er het laatst jaar vooral wel naar uit.

Ik zou even de tijd nemen en gewoon even rustig lezen, ik ben dacht ik wel vrij duidelijk geweest

Edit: Nevermind ... zelf ook vluchtig over je leeftijd heen gelezen.

quote:

Op donderdag 12 juli 2012 14:45 schreef mrspoeZ het volgende:
Als een zo fundamenteel onderdeel van een liefdesrelatie er al meer dan de helft van de duur van de relatie er niet meer is, is het dan nog wel een liefdesrelatie of is het dan verworden tot een erg diepgaande vriendschap? En hoe goed is de relatie als er over zoiets essentieels niet gepraat kan worden? Zijn er meer pijnpuntjes in de relatie, Frustr4ted, of is dit het enige wat jullie tegenkomen waarover geen gesprek mogelijk is?

Goed punt, ik heb vrienden en vriendinnen waar ik taboeloos mee kan praten, maar ik kan dat niet met mijn partner ... heel scherp opgemerkt. Dan kom je vanzelf bij waar eindigt een relatie en gaat het over in alleen maar vriendschap, en is dat punt misschien al gepasseerd?
Iets waar ik ook al wel 2 jaar over denk, en ook al eens over ben begonnen met mijn partner, ze ziet het niet zo... einde discussie. Maar heeft ze niet meer behoefte aan een goede vriend(in) dan echt een relatie?, het is wel duidelijk dat we verschillende behoeftes hebben.
Klinkt gek maar de verstorende factor is misschien dat de rest van de relatie gewoon goed is, en bij beide het gevoel is dat we elkaar niet kunnen missen.

Stof tot denken en misschien een andere insteek.