Door wat erfelijke dingen ken ik de Intensive care van een tweetal ziekenhuizen al van binnen. Die klachten zijn niet goed, maar een terugval is nu door 1 pilletje per dag te voorkomen.
Mijn rug is er ondertussen ook mee aan het stoppen. Ik heb sinds maart vorig jaar 4 keer een hernia gehad (op 1 mri waren er 3 tegelijk te zien) en er is vastgesteld dat de ruimte voor de zenuwen in mijn rug beperkt is, dus het is al snel mis dan. Ik ben nu nog steeds aan het herstellen van hernia 4, gelukkig wel bij een goede fysio.
Nu heb ik van de week te horen gekregen dat ik steunkousen moet gaan dragen. De aderen in beide onderbenen zijn toch kapot gegaan de door erfelijke klachten. Hierdoor blijft er vocht in zitten. Daarnaast lijkt het, maar dat hoor ik morgen, dat er huidkanker in mijn been zit.
Ik ben er dus helemaal klaar mee, zie even het uiteinde niet. Wie heeft er goede tips om hier mee om te gaan?
dit...quote:
Kan het inderdaad wel meenemen. Al ga ik liever niet naar een psych als het niet nodig zou zijn, en zoek ik manieren om het 'zelf' op te lossen.
dat gaat je niet lukken denk ik.quote:Op woensdag 4 juli 2012 17:38 schreef madalay het volgende:
Ik ga morgen naar de huisarts om een verwijzing te halen naar de oogarts.
Kan het inderdaad wel meenemen. Al ga ik liever niet naar een psych als het niet nodig zou zijn, en zoek ik manieren om het 'zelf' op te lossen.
want wees nou zelf eens eerlijk, denk je dat je dit zelf kunt? je geeft zelf al aan het uiteinde even niet te zien
Wees eerlijk naar jezelf en zoek echt professionele hulp.quote:
Ik ga morgen naar de huisarts om een verwijzing te halen naar de oogarts.
Kan het inderdaad wel meenemen. Al ga ik liever niet naar een psych als het niet nodig zou zijn, en zoek ik manieren om het 'zelf' op te lossen.
Je moet het niet zien als een zwaktebod maar als praatpaal en een vangnet.
Wat erg voor je! Ik snap heel goed hoe jij je voelt, ik ben chronisch ziek en daarbij heb ik ook nog een x aantal extra aandoeningen waardoor het ziekenhuis ook mijn tweede huis is. Ik ken het gevoel van 'er helemaal klaar mee zijn' maar al te goed. Ik kan je aanraden om hier wel professionele hulp voor te zoeken, het heeft mij ook heel erg geholpen om met die gevoelens om te gaan.quote:
Helaas heb ik een niet al te goede gezondheid.
Door wat erfelijke dingen ken ik de Intensive care van een tweetal ziekenhuizen al van binnen. Die klachten zijn niet goed, maar een terugval is nu door 1 pilletje per dag te voorkomen.
Mijn rug is er ondertussen ook mee aan het stoppen. Ik heb sinds maart vorig jaar 4 keer een hernia gehad (op 1 mri waren er 3 tegelijk te zien) en er is vastgesteld dat de ruimte voor de zenuwen in mijn rug beperkt is, dus het is al snel mis dan. Ik ben nu nog steeds aan het herstellen van hernia 4, gelukkig wel bij een goede fysio.
Nu heb ik van de week te horen gekregen dat ik steunkousen moet gaan dragen. De aderen in beide onderbenen zijn toch kapot gegaan de door erfelijke klachten. Hierdoor blijft er vocht in zitten. Daarnaast lijkt het, maar dat hoor ik morgen, dat er huidkanker in mijn been zit.
Ik ben er dus helemaal klaar mee, zie even het uiteinde niet. Wie heeft er goede tips om hier mee om te gaan?
wat is het voordeel van een orthomanueel arts tov van een fysio? Ik heb een specialistische fysio in een zkh die ook de patienten behandeld die een herniaoperatie gehad hebben.quote:
Sowieso een psych en ik raad je aan naar een orthomanueel arts te gaan; die gasten weten vaak meer van ruggen en wervels dan chirurgen. Van der Veen in Heemstede is een geweldige (heb er al een paar meegemaakt): nuchter, daadkrachtig, boekt resultaat en verkoopt geen onzin.
[ Bericht 27% gewijzigd door Daniel1976 op 04-07-2012 18:19:28 ]
Als was ik jou de gedachtes van voortgang in mijn hoofd blijven houden en naar iets leuks toeleven. De medischetechnologie is in NL erg ver gevorderd dus grote kans dat het grotedeels goed komt. Warschijnlijk zal dat niet makkelijk zijn, maar al blijf je in een deprische gedachte dan wordt elke dag erg zwaar en ondragelijk.
Sterkte
Het enige dat ik je kan aanraden is om gewoon een beetje uit te kijken naar bepaalde zaken die je leuk lijken, zoals binnenkort een leuke film in de bios, of iets anders kleins waar je plezier uit haalt. Niet te ver vooruitkijken. Niet te veel focussen op het grotere geheel, het nut van alles, etc etc.
Ja, leer eens lezen.quote:Op woensdag 4 juli 2012 17:52 schreef spierbal het volgende:
Iedereen die de psych maar aanraadt, zijn jullie er zelf wel eens geweest ?
Als was ik jou de gedachtes van voortgang in mijn hoofd blijven houden en naar iets leuks toeleven. De medischetechnologie is in NL erg ver gevorderd dus grote kans dat het grotedeels goed komt. Warschijnlijk zal dat niet makkelijk zijn, maar al blijf je in een deprische gedachte dan wordt elke dag erg zwaar en ondragelijk.
Sterkte
Wat toen goed werkte was sporten, alleen is dat nu zo goed als geen optie.
[ Bericht 99% gewijzigd door Daniel1976 op 04-07-2012 18:18:56 ]
Verder heb ik spijtig genoeg geen briljante tips voor je. Hoop dat het weer beter met je zal gaan!
-Een psych is er niet alleen voor ''gekke'' ''verwarde'' mensen of mensen met een psychiatrische afwijking.
-Een psych gaat niet je hele leven proberen door te spitten en alleen maar praten over allerlei shit die mee maakt of meegemaakt hebt.
Ik zelf heb ook even bij een psych gelopen en zij heeft mij heel goed kunnen helpen. Ik ben er heen gegaan heb verteld wat mijn probleem was (ontlopen van conflictsituatie's, extreem uitstelgedrag). Zij heeft mij gewoon wat praktische handvatten en tips gegeven.
Ga gewoon een keer heen heb een goed gesprek.
Als eerst wil ik je zeggen dat ik het vervelend voor je vindt om het mee te moeten maken allemaal.
Ik weet heel zeker dat je sterk bent en de kracht bezit om ermee om te gaan.
Besef dat het een momentopname is wanneer je ervaart dat je het 'niet ziet zitten'. Er zijn namelijk heel veel mensen om je heen, die de rest van hun leven niet meer 'zullen zien zitten' als jij wil opgeven.
Heb je iemand om je heen waar je openlijk mee kunt praten over je gevoelens? Kun je met iemand delen wat het allemaal met je doet?
Vergeet niet dat een Psycholoog een persoon is die graag naar je luistert en waarbij je je ei kwijt kunt als je niet iemand anders hebt bij wie je dit kan. Uit je post merk ik op, dat je het schijnt te zien als een 'drempel' omdat je het 'zelf' wil oplossen. De keuze maken om met een Psycholoog te spreken kan een grote stap voor je lijken, maar als je uiteindelijk deze keuze zou maken, heb je het alsnog zelf opgelost door hulp in te schakelen! Hulp inschakelen wanneer je het even niet meer ziet zitten is iets menselijks. Soms heb je eenmaal even een ander nodig, iedereen!
En daarbij moet je niet vergeten, dat als je met een Psycholoog wil praten, je niet perse gek bent
Je psychisch welbevinden is erg belangrijk. Het is niet raar om te spreken met iemand die je welbevinden kan bevorderen wanneer je het zelf even niet meer weet.
Via je huisarts kun je een verwijzing krijgen naar een eerstelijns Psycholoog, die overigens vergoedt wordt door je zorgverzekering (een kleine bijdrage moet je tijdens je consult betalen +/- 10 euro).
Ik wens je veel sterkte verder. Ik vind het overigens heel erg knap van je dat je de keuze hebt gemaakt om het in ieder hier te delen hoe je je voelt. Je weet dus heel erg goed wat je voelt en lijkt er ook behoefte aan te hebben om het te delen. Nu kan dat gelukkig hier, maar als je echte professionele feedback wil zou je naar een Psycholoog kunnen gaan.
Fysio doet alleen spieren, orthomanueel arts corrigeert de standen van individuele wervels (in tegenstelling tot een chiropractor, wat gewoon een ordinaire, lompe kraker is) en zorgt daarmee voor het terugkeren van de natuurlijke stand van de wervels, zonder afknelling van zenuw- en bloedbanen. Van der Veen, die ik eerder noemde, heeft zich daarnaast ook nog eens gespecialiseerd in spieren, dus die is allround.quote:
[..]
wat is het voordeel van een orthomanueel arts tov van een fysio? Ik heb een specialistische fysio in een zkh die ook de patienten behandeld die een herniaoperatie gehad hebben.
Ik heb die gasten wonderen zien verrichten: hernia-operaties voorkomen, mensen van de meest vreemde klachten (hoofdpijn, wazig zien, chronische pijn in alle spieren, chronische darmklachten en ga zo maar door) verlossen, etc. Mijn vader is er compleet door gerevalideerd na een zwaar auto-ongeluk.
Er komen mensen uit het buitenland speciaal voor dit soort specialisten; zegt genoeg denk ik.
Meer informatie hier; in het bijzonder over hernia's hier.
Bespreken met je huisarts wat voor jou geschikt is, is altijd het verstandigste. Misschien helpt het al als er praktische dingen worden geregeld door anderen. Dan heb je misschien al veel minder zorgen, maar ook psychologische hulp is er in allerlei maten en vormen.
Eerder werd ook verwezen naar een orthomanueel therapeut. Daarvan moet je wel weten dat daar geen wetenschappelijke basis voor is, en dat het nogal controversieel is. Google het en je ziet een diversiteit aan meningen en ervaringen. Maar dat is een persoonlijke afweging.
Als het echt werkt zoals jij het zegt dan ga ik toch eens even langsquote:
[..]
Fysio doet alleen spieren, orthomanueel arts corrigeert de standen van individuele wervels (in tegenstelling tot een chiropractor, wat gewoon een ordinaire, lompe kraker is) en zorgt daarmee voor het terugkeren van de natuurlijke stand van de wervels, zonder afknelling van zenuw- en bloedbanen. Van der Veen, die ik eerder noemde, heeft zich daarnaast ook nog eens gespecialiseerd in spieren, dus die is allround.
Ik heb die gasten wonderen zien verrichten: hernia-operaties voorkomen, mensen van de meest vreemde klachten (hoofdpijn, wazig zien, chronische pijn in alle spieren, chronische darmklachten en ga zo maar door) verlossen, etc. Mijn vader is er compleet door gerevalideerd na een zwaar auto-ongeluk.
Er komen mensen uit het buitenland speciaal voor dit soort specialisten; zegt genoeg denk ik.
Meer informatie hier; in het bijzonder over hernia's hier.
Dank je wel
Als je pijn in je rug hebt zit neuken er niet in!quote:
Weet niet hoe je financieel zit? Gewoon is wat geld verbrassen aan leuke dingen, weekje langer vakantie. toch dat iets kopen etc beetje genieten en neuken.
Ga wel naar een specialistisch forum waar mensen met dezelfde ervaring zitten. Er is dus een hernia forum. Daar zitten mensen die ook een hernia hebben (hebben gehad) deze geven tips die wel bruikbaar voor jou KUNNEN zijn.
Geen punt; laat even weten het gegaan is, ben benieuwd.quote:Op donderdag 5 juli 2012 03:52 schreef Ayumu2.0 het volgende:
[..]
Als het echt werkt zoals jij het zegt dan ga ik toch eens even langs
Dank je wel
Echt wat een klote gesprek was dat. Ze wilden dan maar een nieuw biopt nemen omdat het onderzoek naar het vorige niet klaar was
Wel bij de ha geweest, een verwijzing naar een psych kan ik krijgen als ik dat wil (bellen is nu genoeg).
En verder nu even zorgen dat het niet te ver dippen wordt, dus zo maar naar bed, verder ging het best goed de afgelopen dagen.
Van der Veen al gecontacteerd?quote:
Nog geen nieuwe afspraak gemaakt voor de uitslagen. Gelukkig maar want sinds vanochtend is het weer helemaal mis met mijn rug. Het is (nog) geen hernia, maar die zal er wel van komen zo te voelen.
Zou er wel zo snel mogelijk gaan buurten; eerste keer dat ik erheen ging kon moest ik ook koppelen door op mijn been te drukken met mijn hand (om maar even een indruk te geven) maar ik ben er wel enorm van opgeknapt.quote:
Nee, heb met mijn fysio en een huisarts gesproken. Zit weer aan de morfine en morgen kijk ik verder. Nu naar Heemstede is niet eens een beetje op optie.
Sterkte in ieder geval en houd ons op de hoogte!
Ik weet niet hoe het in Nederland zit met ziekteverzekering en -kosten, maar hier in België is het totale bureaucratie. Al dat heen en weer gehol naar artsen en instanties om de nodige bewijzen te verkrijgen, en een rechtmatige afwezigheid te vergaren voor mijn baan, doen er meer slecht dan goed aan.
Ik kan niet direct tips geven. Mijn ervaring is dat je levenskwaliteit aan veel meer ligt dan enkel je ingesteldheid. Het klinkt kinderachtig l'enfère, c'est les autres. Toch vind ik dat er wat inzit. Ikzelf ben eerder goedgeluimd en positief ingesteld, maar dat verandert niets aan hoe anderen, de maatschappij of zelfs het beleid van een land tegenover jou en je situatie.
Je zal maar eens epilepsie hebben in een land waarin je dan wordt bekeken als kind van de duivel, terwijl je in West-Europa aan de juiste medicatie geraakt en een bijna aanvalsvrij, normaal leven kan leiden.
Als je het geluk hebt een erkende ziekte te hebben in de lage landen, is hét vangnet, maar toch wordt ziekte gezien als niet in staat iets te kunnen bijdragen aan de samenleving, en dus iets wat vermeden moet worden. Daar kan nog wat aan gesleuteld worden, aangezien de pijn en last van het ziek zijn al erg genoeg is voor de persoon in kwestie en die er niet bij gebaat is nog bijkomende negativiteit te verdragen.
Leer zo wel mijn 'vrienden' kennen. Of de paar die ik nog overhad dan.
Enige geluk nu is dat ik wel weer iets lopen kan. Straks dus maar eens boodschappen gaan doen, kijken hoe dat gaat.
Dank jullie voor de reacties in ieder geval.
Dat was toen. Niet nu. En je les is dus dat je geen psychiaters laat mee kijken.quote:
Ik ben in het verleden al eens bij een psych geweest. Voor een fijne depressie. Op zich had het wel iets nut, maar het ging daar mis toen er een psychiater mee kwam kijken een keer. Liever niet dus.
Ouch dat is wel heftig. Respect dat je er toch probeert uit te gaan!quote:
Enige geluk nu is dat ik wel weer iets lopen kan. Straks dus maar eens boodschappen gaan doen, kijken hoe dat gaat.
Heb wel weer extra schade opgelopen in mijn been. Het 'dove' gevoel is erger geworden en de kracht is toch iets afgenomen. Die kracht is er wel weer bij te trainen, maar dit moet moet niet te vaak meer gaan gebeuren.
De rest van het hele 'gezondheids'traject heb ik op stop gezet. Eerst mijn rug een stuk sterker en weer volledig werken, daarna ga ik rustig de rest doen. Dit is de manier waarop ik het nu het best kan handelen.