R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zit een beetje met een probleem. Nouja probleem mag ik het niet noemen, maar het houdt mij toch wel bezig: Ik heb weinig passie voor mijn huidige leven. Met andere woorden: ik begin het een beetje saai te vinden. En daar komt bij dat ik een beetje onzeker ben geworden over de keuzes die ik, al dan niet moet, maken. Ik beschrijf het misschien een beetje vaag, dus laat ik het een beetje kracht bijzetten met een verdere toelichting.
Tot vijf jaar geleden rommelde ik maar wat aan in mijn leven, waar het op school en werk aankwam. Dat deed ik sinds de MAVO zo'n 7 jaar lang. Na een bepaalde ingrijpende gebeurtenis ben ik gaan realiseren dat het zo niet verder kon, aangezien ik geen enkele basis/zekerheid had. Toen ben ik gaan werken aan mijn scholing en heb ik een MBO (in deeltijd) gedaan en daarna een HBO. Die HBO heb ik, al dan niet bewust, afgebroken omdat het vak mij eigenlijk niet lag en ik mijzelf liever naar de universiteit zag gaan. Toen ik er achter kwam dat ik aan bepaalde universitaire studies niet deel kon nemen i.v.m. mijn gebrekkige wiskunde-achtergrond, ben ik daar aan gaan werken en heb ik een Wiskunde A-kwalificatie gehaald. Omdat ik informatica studeren mij wel leuk leek, ben ik hierna begonnen aan Wiskunde B, dit heb ik echter laten vallen omdat mijn keus is gevallen op een studie waar A genoeg voor is. (In dit geval Kunstmatige Intelligentie). Ergens wil ik nog wel Wiskunde B doen, maar dat heeft geen prioriteit.
Nou ben ik echter (gevoelsmatig) op een punt gekomen dat ik mij afvraag wat ik nou moet. Ik denk dat ik een goede keus heb gemaakt door een studie te kiezen die bij mij past en die wat breder is dan Informatica. Dit is een studie waar ik vijf jaar geleden een moord voor zou hebben gepleegd, maar op dit moment ben ik er niet echt gepassioneerd over. Een beetje raar, aangezien dit precies is waar ik al die jaren voor gewerkt heb. Hoewel al mijn problemen natuurlijk niet spontaan verdampen wanneer ik aan deze studie begin. Toch had ik verwacht dat ik iets gepassioneerder zou zijn over het punt dat ik nu bereik. Dit is wat mij op het moment erg bezighoudt en mij bijna verlamd in het maken van verdere keuzes. Ik heb ergens ook een beetje spijt van het feit dat ik op mijn leeftijd nog een studie ga volgen. Ik weet dat het het beste is, maar het knaagt aan mij.
Tot vijf jaar geleden rommelde ik maar wat aan in mijn leven, waar het op school en werk aankwam. Dat deed ik sinds de MAVO zo'n 7 jaar lang. Na een bepaalde ingrijpende gebeurtenis ben ik gaan realiseren dat het zo niet verder kon, aangezien ik geen enkele basis/zekerheid had. Toen ben ik gaan werken aan mijn scholing en heb ik een MBO (in deeltijd) gedaan en daarna een HBO. Die HBO heb ik, al dan niet bewust, afgebroken omdat het vak mij eigenlijk niet lag en ik mijzelf liever naar de universiteit zag gaan. Toen ik er achter kwam dat ik aan bepaalde universitaire studies niet deel kon nemen i.v.m. mijn gebrekkige wiskunde-achtergrond, ben ik daar aan gaan werken en heb ik een Wiskunde A-kwalificatie gehaald. Omdat ik informatica studeren mij wel leuk leek, ben ik hierna begonnen aan Wiskunde B, dit heb ik echter laten vallen omdat mijn keus is gevallen op een studie waar A genoeg voor is. (In dit geval Kunstmatige Intelligentie). Ergens wil ik nog wel Wiskunde B doen, maar dat heeft geen prioriteit.
Nou ben ik echter (gevoelsmatig) op een punt gekomen dat ik mij afvraag wat ik nou moet. Ik denk dat ik een goede keus heb gemaakt door een studie te kiezen die bij mij past en die wat breder is dan Informatica. Dit is een studie waar ik vijf jaar geleden een moord voor zou hebben gepleegd, maar op dit moment ben ik er niet echt gepassioneerd over. Een beetje raar, aangezien dit precies is waar ik al die jaren voor gewerkt heb. Hoewel al mijn problemen natuurlijk niet spontaan verdampen wanneer ik aan deze studie begin. Toch had ik verwacht dat ik iets gepassioneerder zou zijn over het punt dat ik nu bereik. Dit is wat mij op het moment erg bezighoudt en mij bijna verlamd in het maken van verdere keuzes. Ik heb ergens ook een beetje spijt van het feit dat ik op mijn leeftijd nog een studie ga volgen. Ik weet dat het het beste is, maar het knaagt aan mij.
Misschien dat een beroepskeuzetest je verder kan helpen?
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Face it, het leven is vrij saai.
Totdat er iets ergs gebeurt, dan waardeer je die saaiheid weer.
Totdat er iets ergs gebeurt, dan waardeer je die saaiheid weer.
Op woensdag 23 januari 2013 16:22 schreef gnaeus het volgende:[/b]
Je denkt serieus dat een goede opvoeding dit kan voorkomen ? Het is juist vaak de oorzaak van misdragingen.
Je denkt serieus dat een goede opvoeding dit kan voorkomen ? Het is juist vaak de oorzaak van misdragingen.
Zou het?quote:Op woensdag 20 juni 2012 09:54 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:
Face it, het leven is vrij saai.
Totdat er iets ergs gebeurt, dan waardeer je die saaiheid weer.
En de rest van je leven, dat sprankelt ook niet?
Beetje vroeg voor een midlife crisis of niet.
Gauw die knop om want het is zonde van je tijd. En geloof me je bent echt zo oud hoor
Beetje vroeg voor een midlife crisis of niet.
Gauw die knop om want het is zonde van je tijd. En geloof me je bent echt zo oud hoor
Jaquote:
Wat heb je liever, elke dag maar een beetje aanmodderen zonder echte passie en dat je het een beetje saai vindt, of elke dag met stress thuiskomen en bezorgd zijn of persoon x nog wel in leven zal zijn morgen?[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-06-2012 13:17:35 ]
|
|
