Hallo,
Het klinkt allemaal heel vreemd.
Maar ik ben iemand die heel erg capuchon verslaafd is. Ik draag ze heel graag. En dat bijna elke dag. Ik heb zelf een slaaptrui met een capuchon.
Ik heb 8 truien in me kleerkast, en ze hebben allemaal een capuchon. Heb ook een aantal T-shirts met een capuchon aan. Dan heb ik een T-shirt met capuchon en een trui met capuchon aan. Dan sta het heel leuk met die 2 dingen.
Het feit is dat ik niet normaal denk over de capuchon, maakt me zorgen.Ben ik dan gek verklaard? of gewoon niet? Een normale persoon zou zeggen, een capuchon, tja dat is een ding dat je kan aandoen als je koud hebt of het regent. Maar voor ik is een capuchon een heel speciaal ding.
Het ergste is dat ik soms stiekem wil dat er iemand aan me capuchon trekt. of dat ik wil dat iemand aan me capuchon te trekt.
Het klinkt vreemd, maar het is zo

weet er iemand of ik me daarvoor moet behandelen, of is het normaal dat een mens eenmaal een voorwerp gek vindt?
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo