Op de scans die ze genomen hadden, was nu ook visueel herstel te zien. Zijn organen waren nu terug in betere staat.
M'n vader liep gisteren voor de eerste maal sinds zijn longontsteking (met zware complicaties) zelfstandig rond(daarvoor had hij hulp nodig) en hij begint ook weer vloeibaar voedsel te eten nadat hij 14 dagen lang bijna niets had gegeten.
Wel is hij nog zo slap als een vod. Zo kreeg hij het plastieken deksel van zo'n klein potje met confituur niet eens open én moest ik hem daarbij helpen. Maar ja, hij zal te maken hebben met spierafbraak door zolang niks gegeten te hebben. Wel at hij daarna volledig zelfstandig. De arts overweegt dan ook volgende week de sondevoeding eraf te halen.
Hij wisselt nu slechte met goede dagen af, maar zijn goede dagen worden wel steeds beter. Ondanks het feit dat een longontsteking + schimmelinfectie in het bloed "gemiddeld" dodelijk is in 85-90% van alle gevallen, lijkt hij er toch door te komen.
Te weten dat mijn vader én kanker én een zwak hart én zwakke longen heeft, moet mijn vader toch echt wel een ijzeren wil hebben om er toch door te willen komen. Dit is voor de behandelende artsen ook een totale verrassing én bijna onbegrijpelijk. Maar ja, de wonderen zijn de wereld blijkbaar nog niet uit.
De arts heeft gezegd dat hij wel nog minstens 4 weken zal moeten recupereren in het ziekenhuis vooraleer er pas sprake kan zijn van naar huis te gaan. Hij mag gedurende die tijd ook geen nieuwe ziekte opscharrelen natuurlijk.
Stokoud zie ik mijn vader niet worden, maar elk moment dat hij er nog is, beschouw ik vanaf nu een extra moment hé?
[ Bericht 12% gewijzigd door makila_avatar op 17-06-2012 09:58:52 ]