Beste mede-fokkers,
TT is uiteraard met een korreltje zout te nemen, maar zit hier wel met een paar vragen. Ikzelf (20) heb zo’n anderhalf jaar geleden een meisje (16, toen 15) ontmoet. De eerste periode verliep prima, tot op het moment dat ik meer wilde en zij niet wist of ze er aan toe was etc. Ze was echter wel verliefd zei ze. Na wat gerel en gezeik het contact verbroken om maar over haar heen te komen.
In die periode ben ik mij gaan focussen op mijn uiterlijk. Was gewoon dik. In die maanden ben ik zo’n 20 kilo afgevallen. Toen kwam ik haar toevallig tegen en schrok ze. Ze kreeg gelijk haar gevoelens voor me terug, terwijl ik wat terughoudender was. Wilde natuurlijk niet hetzelfde riedeltje weer. Heb het toch een kans gegeven. En ja, je raad het nooit, hetzelfde riedeltje was een feit. Ik wilde meer, zij wist niet of ze er aan toe was en die ongein. Na een goed gesprek het contact gebroken.
In de periode daarna weer 12-13 kilo afgevallen. Qua vrouwelijk schoon heb ik niks te klagen. Echter kwam ik haar afgelopen zaterdag tegen. Ze vertelde aan een vriend dat ze bang was voor de confrontatie en mij liever niet wilde spreken. Via de sms kreeg ik al berichten dat ze de moed niet kon opbrengen en dat mij alles toch niet boeide. Toen ben ik maar naar haar toegegaan om even bij te praten. Ik heb haar mijn kant van het verhaal verteld, dat ik niet opzoek was naar een whatsapp-relatie, die gesprekken kan ik echt met iedereen voeren. Ik was op zoek naar het meisje dat ik leerde kennen tijdens het daten en als we samen waren. Uiteindelijk haar maar gezoend en toen straalde ze weer. Ze was opeens zo vrolijk en je zag gewoon dat ze blij was. Ze vertelde me dat ze nog steeds verliefd is.
Afgelopen zondag ben ik met kameraad en zijn vriendin (Zus van meisje in kwestie) naar een feest gegaan. En toen ging ze uit het niets mee. Heb haar thuis moeten afzetten en heb onderweg gevraagd of ze spijt had van afgelopen zaterdag. „Nee” was het antwoord. Daarop dus de vraag of ze het zo weer zou doen. „Ja” knikte ze heel lief. Toen de auto stil gezet en wederom gezoend. Opnieuw straalde ze weer en zei ze „waar zou ik spijt van moeten hebben?”.
Nu zou je denken, wat is het probleem dan? Ik heb via die kameraad gehoord dat ze me ontzettend lief vond, leuk, knap, alles, maar dat ik te weinig tegengas gaf. Ik deed werkelijk alles voor haar en dat is dus het probleem? Moet ik wat vaker nee zeggen? Mijn eigen mening doordrukken? Niet alles zo plannen dat ik ook haar zin geef? Dit is het meisje waar ik ondanks alles nog steeds verliefd op ben en zij is het gewoon.
Maar hoe kan ik aan mezelf werken zodat ik ook die tegengas kan bieden, die ze nodig heeft?
Samenvatting van oerlang saai verhaal:
TS leert meisje kennen, twee keer wil ze geen relatie. Afgelopen weekend haar weer tegengekomen en weer verliefd. Probleem is de tegengas geven, die ik haar niet kan bieden... Hoe nu verder? Ik ben nog steeds verliefd en voor mij is zij het gewoon. Zij is ook nog steeds verliefd, maar wil tegengas (ontzettend breed begrip, zo onduidelijk?)
Wie wil zoekt een mogelijkheid, wie niet wil zoekt een excuus.