Genderdysforie - deel 29

In dit soort gevallen heb ik toch wel het idee dat je de juiste keuze op het juiste moment maakt. Ik denk ook wel eens, als de huisarts vijftien jaar geleden iets meer had doorgevraagd... Maar dan zou mijn leven er heel anders hebben uitgezien.

quote:

Op maandag 16 juli 2012 14:08 schreef wonderer het volgende:
In dit soort gevallen heb ik toch wel het idee dat je de juiste keuze op het juiste moment maakt. Ik denk ook wel eens, als de huisarts vijftien jaar geleden iets meer had doorgevraagd... Maar dan zou mijn leven er heel anders hebben uitgezien.

Tja, zo denk ik soms ook wel... Op m'n 13e wist ik nog niet dat er zoiets als transgender bestond...

Maarja, ik ben nu 24 dus het valt nog mee. Niet getrouwd en een gezinnetje enzo, want dat zou ik erger vinden.
Maar qua stem had ik het toch fijner gevonden als er wat eerder iets van een diagnose geweest zou zijn.

quote:

Op maandag 16 juli 2012 14:08 schreef wonderer het volgende:
In dit soort gevallen heb ik toch wel het idee dat je de juiste keuze op het juiste moment maakt. Ik denk ook wel eens, als de huisarts vijftien jaar geleden iets meer had doorgevraagd... Maar dan zou mijn leven er heel anders hebben uitgezien.

Dat heb ik ook heel erg, ik heb een tijd terug een hele hoop oude foto's gescanned van mij, en het is op sommige zooooo ontzettend duidelijk dat ik vroeger gewoon al een meisje was, dat ik het heel vreemd vond dat mijn ouders dat nooit gezien hebben. (Ik speelde in de verkleedpartijtjes met m'n broertjes ook altijd het meisje e.d. - maar dan ook weer met het technisch lego )

Dus dat heb ik een tijdje terug ook nagevraagd, en dan krijg je dus wel antwoorden "Ja, we wisten dat je anders was, maar het ging zo goed vroeger dat we er niet verder naar gekeken hebben". Opzich best logisch, je gaat met een kind niet zomaar naar een psycholoog ofzo, en van iets als transgender had je in 1990 nog nooit gehoord, dus tja...

Maar wel jammer. Ik vraag me af hoeveel problemen het me had bespaard als ik het wel door had gehad op die leeftijd. Of als anderen het wel gezien hadden en door hadden gevraagd / me hadden laten onderzoeken. Enerzijds zou ik dat heel erg graag willen weten, maar anderzijds: ik was dan ook nooit geweest wie ik nu ben. En daar ben ik eigenlijk wel tevreden over. In ieder geval qua karakter

Ik heb helemaal niets over van mijn jeugd.. nouja, een foto van toen ik 5 was staat hier nog te pronken op de vensterbank, maar voor de rest niets. Ik herinner er ook vrij weinig van. Alleen maar een paar dingen die ik met mijn vrienden deed.

Ik weet wel dat ik een tijdje dacht dat we allemaal hetzelfde lichaam hadden, totdat ik biologie kreeg.

quote:

Op maandag 16 juli 2012 14:28 schreef Abby79 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook heel erg, ik heb een tijd terug een hele hoop oude foto's gescanned van mij, en het is op sommige zooooo ontzettend duidelijk dat ik vroeger gewoon al een meisje was, dat ik het heel vreemd vond dat mijn ouders dat nooit gezien hebben. (Ik speelde in de verkleedpartijtjes met m'n broertjes ook altijd het meisje e.d. - maar dan ook weer met het technisch lego )

Dus dat heb ik een tijdje terug ook nagevraagd, en dan krijg je dus wel antwoorden "Ja, we wisten dat je anders was, maar het ging zo goed vroeger dat we er niet verder naar gekeken hebben". Opzich best logisch, je gaat met een kind niet zomaar naar een psycholoog ofzo, en van iets als transgender had je in 1990 nog nooit gehoord, dus tja...

Maar wel jammer. Ik vraag me af hoeveel problemen het me had bespaard als ik het wel door had gehad op die leeftijd. Of als anderen het wel gezien hadden en door hadden gevraagd / me hadden laten onderzoeken. Enerzijds zou ik dat heel erg graag willen weten, maar anderzijds: ik was dan ook nooit geweest wie ik nu ben. En daar ben ik eigenlijk wel tevreden over. In ieder geval qua karakter

Mijn moeder was vroeger een tomboy dus die dacht er niet eens bij na.

Mijn ouders dus wel, maar nooit in die mate er iets mee te moeten doen

Ik denk dat mijn ouders ook wel iets in de gaten hadden, wat werd bevestigd toen ik per ongeluk een boxershort en mijn hesje in de was gooide.

Maar jij weet het zelf al. Ik niet. Tenminste, alleen onbewust. Ik had misschien wel graag gehad dat iemand er eens over door vroeg.

Als ik mijn leven over zou doen dan had ik ook wel eerder aan de bel willen trekken. Maar ik was gewoon een jongen met wat meisjestrekjes. Achteraf dus een enorme aha-erlebnis.

quote:

Op maandag 16 juli 2012 09:12 schreef Abby79 het volgende:
Misschien toch maar even nabellen daarna dan Fixers

Dat werkt dus ook niet. Vorige week vrijdag was ik bij het VU voor een Dexa scan en een driemaanden voortgangsgesprek en ik had begrepen dat ik nog naar de Endo zou moeten. Mooi want mijn androcur was bijna op. Na de psych nog even aam Jos gevraagd of ik naar de arts zou moeten, want nieuw recept nodig. Maar dat hoefde dan niet, dat zouden ze per post opsturen.

Op zaterdag geen post. Op maandag geen post, op dinsdag geen post. Op woensdag post van het VU, maar dat was de afspraakbevestiging voor de KNO arts. Maar weer gebeld. Te na lang wachten te horen gekregen dat "er iets mis was gegaan." Ik heb toen maar woord voor woord het recept gedicteerd, te horen gekregen dat het pas vrijdag zou kunnen en dat het dan alsnog opgestuurd zou worden. Nou ja, we leven maandag. Vanmorgen mijn laatste pilletje genomen maar nog steeds geen nieuw recept.

Morgen moet ik voor dat stemonderzoek toch in het VUmc zijn gelijk maar door naar het genderteam. Dat het nu wel nijpend wordt. Dan trekken ze maar de eerste de beste andere internist aan zijn jas. Het is een ziekenhuis, artsen genoeg die een receptje kunnen schrijven.

quote:

Op maandag 16 juli 2012 19:24 schreef wonderer het volgende:
Maar jij weet het zelf al. Ik niet. Tenminste, alleen onbewust. Ik had misschien wel graag gehad dat iemand er eens over door vroeg.

Als mijn kennis niet naar het VU ging had ik het ook niet geweten hoor. Alleen een raar gevoel dat ik niet thuis zit in mijn eigen lichaam, maar ik dacht dat ik er maar mee moest leven, ook al raakte ik er soms depri van, of had ik woedeuitbarstingen zonder enige reden. Er ging echt een wereld voor mij open

quote:

Ik heb toen maar woord voor woord het recept gedicteerd, te horen gekregen dat het pas vrijdag zou kunnen en dat het dan alsnog opgestuurd zou worden. Nou ja, we leven maandag. Vanmorgen mijn laatste pilletje genomen maar nog steeds geen nieuw recept.

Klopt, ze schrijven op vrijdag alle recepten voor die week uit, meestal krijg ik de dinsdag er na het recept binnen, en dan moet je nog langs je apotheek waar (bij die van mij althans) meestal blijkt dat ze niet alles op voorraad hebben. Ik bel zelf altijd ruim op tijd, als ik nog voor 3 a 4 weken pillen op voorraad heb. Je hoeft zeker niet tot het laatste moment te wachten met je aanvraag.

Overigens ga je van een paar dagen pillen overslaan niet dood hoor, zo snel komt je oude hormoonhuishouding niet weer op gang. Merk zelf dat ik al behoorlijk laks met die medicijnen beginnen te worden, mis regelmatig een dagdeel en soms ook wel meerdere op een rij

Wtf, ik hoorde net van mijn moeder dat mijn ouders twijfelden om 15 jaar geleden naar het VU te gaan met mij, maar omdat ik soms een jurk aantrok voor haar vonden ze het niet nodig en ze vertelde allemaal dingen die ik mij echt niet meer kan herinneren. Dat is ook vreemd, dat je delen van je eigen leven niet meer herinnert.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 10:46 schreef Nezhi het volgende:
Wtf, ik hoorde net van mijn moeder dat mijn ouders twijfelden om 15 jaar geleden naar het VU te gaan met mij, maar omdat ik soms een jurk aantrok voor haar vonden ze het niet nodig en ze vertelde allemaal dingen die ik mij echt niet meer kan herinneren. Dat is ook vreemd, dat je delen van je eigen leven niet meer herinnert.

Dat klinkt bekend... omdat ik niet altijd meisjeskleren droeg dachten mijn ouders er ook niks van.

Helaas veranderen antwoorden op vragen als "wat als er 15 jaar geleden..." niet je huidige situatie. Zou soms wel handig zijn als we ons verleden konden wijzigen...

Als ik dat zou kunnen had ik de afgelopen anderhalve week heel wat minder 'problemen' gehad. Ik merk dat ik de laatste tijd weer wat met mezelf in de knoop zit, niet heel fijn. Daar kom ik ook wel weer uit hoor, maar als ik het hele traject 15 jaar geleden doorlopen had, had ik het niet nu gehad

Weet iemand of ik een ziekenhuispasje moet laten maken bij de receptie? Ik heb er al zo veel

Nee, niet dat ik weet, of het moet net veranderd zijn.

Okee, dankje.

Je moet wel een of ander dossier laten aanmaken maar dat wijst zichzelf

Ja ik moet vrijdag ook een vragenlijst ofzo invullen. Daarvoor moet ik een uur vantevoren aanwezig zijn. Ik denk niet dat die echt zo lang is...

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 14:40 schreef Nezhi het volgende:
Ja ik moet vrijdag ook een vragenlijst ofzo invullen. Daarvoor moet ik een uur vantevoren aanwezig zijn. Ik denk niet dat die echt zo lang is...

Jawel, dat duurt best even...

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 14:41 schreef wonderer het volgende:

[..]

Jawel, dat duurt best even...

Ik had hem in een half uur af geloof ik

Ik heb de screening inmiddels achter de rug.

Het invullen van de vragenlijst duurde bij mij ook ongeveer een half uur en het gesprek met de psycholoog ook. Volgens mij is die vragenlijst eigenlijk gemaakt voor mtf en daarna gewoon omgedraaid voor ftm's, en dat maakt sommige gedeeltes een beetje merkwaardig, vond ik. Maar goed, heel makkelijk verder hoor.

Ik ben door naar de volgende ronde, geen enkele twijfel bij de psych. Nu anderhalf jaar wachten. Ach ja, lekker fitnessen enzo.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 15:23 schreef robinpunt het volgende:
Het invullen van de vragenlijst duurde bij mij ook ongeveer een half uur en het gesprek met de psycholoog ook. Volgens mij is die vragenlijst eigenlijk gemaakt voor mtf en daarna gewoon omgedraaid voor ftm's, en dat maakt sommige gedeeltes een beetje merkwaardig, vond ik. Maar goed, heel makkelijk verder hoor.

Volgens mij waren sommige van die vragen ook voor mij als mft behoorlijk merkwaardig En het is ook de bedoeling dat het lijstje makkelijk is denk ik, als je bij die lijst nog echt twijfelt over dingen, ben je denk ik ook nog niet zeker van jezelf

Mooi dat je door bent! Helaas dat die wachtlijst zo lang is, maar daar is niets aan te doen...

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 15:36 schreef Abby79 het volgende:
Volgens mij waren sommige van die vragen ook voor mij als mft behoorlijk merkwaardig

Haha, snap ik! Sommige vragen vond ik ook best ongemakkelijk... Maar goed, het hoort erbij. Het waren wel allemaal dingen waarvan ik het, in deze context, logisch vond dat ze het vroegen. Maar ik bedoel vooral de vragen over het "omkleden" of "verkleden" als het andere geslacht, of je dat wel eens (al dan niet stiekem) doet enzo. Als ik als meisje in een jongensbroek loop dan kijkt niemand op of om dus het leek niet echt relevant. Er rust niet echt een taboe op jongenskleding dragen, als meisje.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2012 15:44 schreef robinpunt het volgende:
Haha, snap ik! Sommige vragen vond ik ook best ongemakkelijk... Maar goed, het hoort erbij. Het waren wel allemaal dingen waarvan ik het, in deze context, logisch vond dat ze het vroegen. Maar ik bedoel vooral de vragen over het "omkleden" of "verkleden" als het andere geslacht, of je dat wel eens (al dan niet stiekem) doet enzo. Als ik als meisje in een jongensbroek loop dan kijkt niemand op of om dus het leek niet echt relevant. Er rust niet echt een taboe op jongenskleding dragen, als meisje.

Ah, zo. Ja, dat zijn wat minder nuttige vragen. Hoewel, als je dat als ftm nooit gedaan hebt (om wat voor reden dan ook), is dat toch een nuttige denk ik