Ik sta in het midden van gigantische puinhopen en probeer de boel aan elke kant vast te houden en te verstevigen maar heb het idee de grip te gaan verliezen

Wegens omstandigheden hebben wij een gedeeltelijk bijstandsuitkering en gedeeltelijk een inkomen. Dit samen is een inkomen op bijstandsniveau. Omdat we vorig jaar een periode zonder enig inkomen hebben gezeten is er een achterstand ontstaan in diverse vaste lasten. Omdat we hier niet meer zelf uit konden klimmen hebben we ons aangemeld bij de schuldhulpverlening. Ook aangegeven dat we niet afgestudeerd zijn in boekhouden en dat we in de toekomst deze ellende absoluut niet meer willen en dus vrijwillig in de budgetbeheer willen.
Eén van de voorwaarden van de schuldhulpverlening is dat lopende rekeningen van de vaste lasten betaald moeten blijven. Dus netjes elke maand gas/licht/water/huur/verzekeringen. Dit komen we trouw na terwijl de schuldhulpverlening aan het opstarten is.
Vrijdag een brief gekregen, van de woningbouw. Binnen 2 weken worden we ontruimd vanwege de achterstand. Ook al betalen we de lopende huur, de achterstand moeten we binnen 5 werkdagen ophoesten, anders gaan we er uit. Gebeld met de deurwaarder. Mijn contactpersoon bij de schuldhulpverlening moet contact opnemen met hun. Misschien dat er dan toch uitstel verleend kan worden. Vandaag contact gehad met Sociale Zaken. De uitkering en het vakantiegeld was nog steeds niet gestort. Die blijkt dus geblokkeerd te zijn omdat ze de arbeidsovereenkomst niet kunnen vinden en niet vast kunnen stellen hoeveel uur er gewerkt wordt per week. Dat ze dit niet op de arbeidsovereenkomst terug kunnen vinden ivm een 0-urencontract, maakte niets uit. Moet nu een nieuwe kopie opsturen en dan bekijken ze binnen 10 werkdagen of mijn geld + vakantiegeld gestort kan worden. Tot die tijd dus geen geld op mijn rekening én dus ook geen mogelijkheid om de lopende vaste lasten te betalen! Hierdoor kan ik dus nog verder in de shit raken bij de woningbouw en bij de schuldhulpverlening! Prioriteit nummer 1 is het betalen van de vaste lasten! Gebeurt dat niet, trekken ze zich terug en mogen we het zelf uitzoeken!
En in dat alles sta ik in het midden, te schreeuwen in stilte, niemand die me hoort en ik voel me steeds verder afglijden. Slaap sinds ik die brief kreeg geen enkele nacht meer. Heb tramadol en seresta liggen, maar wil ze niet innemen, bang dat ik er teveel van pak. Bewust of onbewust. Heb het gevoel dat het steeds duisterder wordt om me heen, dat niemand mijn geroep om hulp hoort.. en dat ik verdrink..
Kan morgenochtend mijn contactpersoon bij de schuldhulpverlening pas bereiken, hopenlijk kan hij iets regelen bij de woningbouw. Ondertussen blijf ik Sociale Zaken bestoken met telefoontjes. Door acties van de een komt het ander in gevaar en ik heb het idee niets te kunnen doen en alleen machteloos te kunnen toekijken..
Vriendinnen zijn hier niet van op de hoogte, familie tot zekere hoogte. Waarom ik dit hier vertel weet ik niet, jullie kunnen er vrij weinig mee, maar het lucht mij misschien wel op om dit nu zo van mij af te typen. Geen idee of het warrig is of duidelijk allemaal, durf het niet terug te lezen voor ik het plaats, bang dat ik het wegklik en niet meer durf te plaatsen....