Dit is eigenlijk het punt.
We zijn beide nog thuiswonend en doen een studie. Haar ouders betalen die studie, mijne moet ik grotendeels zelf betalen. Zij verdient ook twee keer zoveel als ik, en heeft drie keer zoveel spaargeld, terwijl we ongeveer evenveel uren werken.. Haar ouders betalen ook haar zorgverzekering en de zorgtoeslag mag ze zelf houden. Net als haar stufi. Ik moet mijn verzekering zelf betalen en mijn stufi moet ik opzij houden om mijn studie te kunnen betalen. Vind ik ook logisch, eigenlijk, daar is het geld immers voor bedoeld.
Natuurlijk fijn voor haar dat ze zoveel verdient en praktisch geen kosten heeft, maar ik kan het niet laten om er jaloers op te zijn... we proberen vaak onze kosten samen te delen (als we wat leuks gaan doen bijv, uit eten gaan, boodschappen halen, etc) maar zij houdt zoveel meer over dan ik. Ik verdien veel minder dan haar terwijl we even hard werken, en wil graag ook eens wat sparen, voor later bijvoorbeeld. Dat lukt nou niet echt. Maar om haar nou meer te laten betalen vind ik ook niet kunnen.
Ik weet niet hoe het bij andere studenten zit met inkomsten en uitgaven. Is het raar dat ik jaloers ben op mijn vriendin? Moet ik niet zeuren (ik kom zelf immers ook prima rond zo)? Vind het zo vervelend dat ik jaloers op haar ben, om geld.
Huwelijk en dan scheiden. Dat is legale diefstal.quote:Op maandag 28 mei 2012 00:14 schreef Marie30 het volgende:
Tenzij je wil vragen hoe je haar geld legaal kan stelen, staat je topic in het verkeerde subforum.
Juist.quote:Op maandag 28 mei 2012 00:14 schreef De_Kardinaal het volgende:
[..]
Huwelijk en dan scheiden. Dat is legale diefstal.
Dit.quote:
Jank niet zo man, jij hebt weer het voordeel dat je beter met geld om leert gaan. Het leven is oneerlijk, helaas peanut butter cheese.
En verder --> R&P lijkt me.
Toch vind ik dat gezegd moet worden dat TS ergens voor uit komt wat vaak niet hardop gezegd wordt en dat dat 'waardering' verdient in die zin dat hij/zij in ieder geval eerlijk is over zijn/haar gevoelens. Geld is niet 'alles', maar het is wel verdomde lekker als je het hebt...
Mijn advies: laat je latente jaloerse gevoelens niet de vriendschap verpesten, TS!!!
Misschien heeft ze het zelf ook wel door... en baalt zij er van dat jij zoveel minder te besteden hebt dan zij, en weet zij ook niet precies hoe ze daar mee om moet gaan.
Misschien moet je er eens met haar over praten, niet op een jaloerse toon uiteraard? Als je dat kan, uiteraard. Misschien heeft zij ook wel zo haar problemen waar jij helemaal geen weet van hebt...
Bedenk: er is eigenlijk maar EEN ding in het leven waar je echt jaloers op mag zijn - iemands gezondheid.
Leef, wees zuinig en zorg dat je een tegenslag kunt opvangen.
ditquote:
Zou kunnen, ik dacht mijn post te verwoorden in algemene termen.quote:
Is een relatie niet gebaseerd op vriendschap in de eerste plaats?
De mijne wel.
Waarom is dat eerlijk? Dat snap ik dus nooit he. Als iemand meer verdient mag hij/zij toch ook zeker meer overhouden?quote:Op maandag 28 mei 2012 01:26 schreef kikoooooo het volgende:
Toen mijn ex en ik samenwoonden verdiende zij ook een stuk meer dan ik. Zij stortte toen gewoon extra geld op de gezamenlijke rekening. Wel zo eerlijk toch ?
Is het niet eerlijker dat jij harder gaat werken dan?quote:
Toen mijn ex en ik samenwoonden verdiende zij ook een stuk meer dan ik. Zij stortte toen gewoon extra geld op de gezamenlijke rekening. Wel zo eerlijk toch ?
Ze hield alsnog genoeg over. Ik studeerde toen nog, zij was al 3 jaar afgestudeerd en had een goede functie. Ik zou exact hetzelfde doen.quote:
[..]
Waarom is dat eerlijk? Dat snap ik dus nooit he. Als iemand meer verdient mag hij/zij toch ook zeker meer overhouden?
Maar waarom zou het eerlijk zijn dat degene die minder verdient wel al het overige zelf mag houden en de ander niet?quote:
[..]
Ze hield alsnog genoeg over. Ik studeerde toen nog, zij was al 3 jaar afgestudeerd en had een goede functie. Ik zou exact hetzelfde doen.
Dat je dat doet oke, maar eerlijk kun je het niet noemen.
Want de tering naar de nering zetten heeft ze nooit geleerd en we zitten wel in een crisis.
Die kinderen gaan het niet zo gemakkelijk krijgen.
Verder hebben de anderen hier natuurlijk gelijk, wanneer je een gezamenlijk iets hebt en de ene verdient meer dan de ander, dan laat je de ander gewoon verrekken. Frist een relatie enorm van op en maakt deze houdbaar voor de toekomst.
Was getekend: de visie van de VVD en ander rechts gedoe.
Ze komt gewoon verantwoordelijk over en je hoeft toch niet ervaring te hebben met arm zijn om een balans op te maken?
Als alles naar de positieve kant uitslaat heb je geen balans nodig en raak je des te eerder uit balans omdat je niet weet wat geld waard is.quote:
Hoezo zou ze dan niet met geld om kunnen gaan, alleen omdat ze het goed heeft?
Ze komt gewoon verantwoordelijk over en je hoeft toch niet ervaring te hebben met arm zijn om een balans op te maken?
Ik denk dat het eerder zo bedoeld is dat de lasten naar inkomen verdeeld worden, dat je naar verhouding even veel betaald aan de zaken die sowieso betaald moeten worden (huur gwl eten etc) en ook naar verhouding geld over houdt.quote:
[..]
Maar waarom zou het eerlijk zijn dat degene die minder verdient wel al het overige zelf mag houden en de ander niet?
Dat je dat doet oke, maar eerlijk kun je het niet noemen.
Je zegt: Het is niet eerlijk als degene die meer verdient minder over houdt. Het lijkt me ook niet eerlijk als degene die minder verdient minder overhoudt.
Ja.quote:
Is het raar dat ik jaloers ben op mijn vriendin
Dit dus. Zoek ander werk dat meer betaald.quote:Moet ik niet zeuren (ik kom zelf immers ook prima rond zo)?
In het grote-mensen-leven zullen er altijd mensen zijn die meer te besteden zullen hebben dan jij. Ben je daar dan ook jaloers op?
Wat betreft het meer of minder verdienen in relaties: ik snap de gescheiden rekeningen niet zo. Je wilt toch samen een toekomst opbouwen?
Als de één miljoenen heeft en de ander gewoon een goed salaris zou ik er ook niet voor kiezen om alles op één rekening te storten. En dan een gezamelijke rekening aanmaken is weer zo'n rompslomp waar je iedere maand geld op moet storten etc. Ik snap dat wel.quote:
Ik vind het niet raar dat ts een beetje afgunstig is. Helaas is het leven niet eerlijk en kun je er maar twee dingen tegen doen: je eroverheen zetten en/of een beter verdienende baan zoeken.
Wat betreft het meer of minder verdienen in relaties: ik snap de gescheiden rekeningen niet zo. Je wilt toch samen een toekomst opbouwen?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 28-05-2012 09:44:08 ]
Wat is het gevolg als ze daar geen zin in heeft, is het dan einde relatie?
[ Bericht 0% gewijzigd door Its-Jojo-4you op 28-05-2012 10:06:09 ]
en vervolgens een hele heisa van maken alleen maar om een schuldgevoel bij
iemand neer te leggen.
Ik zou er helemaal geen tijd en moeite meer insteken en zulke types mijden.
jaloers kan ik niet zijn, wel trots op mij, dat ik alle zaken zelf heb betaald zonder enig hulp van mama en papa. rijbewijs, meubel, school, boeken, kleding, verzekeringen, eigen risico's, eten, gadgets, vakanties, uitgaan etc. betaal ik allemaal zelf. zeg nou, wie moet jaloers zijn op wie?
ik heb alleen (nog) geen spaargeld, maar dat gaat binnenkort veranderen, al ben ik niet zo'n spaarfiguur!
Ik heb het ook allemaal alleen gedaan, en ben daardoor heel zelfstandig geworden. Maar dan nog kan ik begrijpen dat ts het moeilijk vindt.quote:
ik zie het dagelijks om me heen... "oh, mama betaalt mijn collegegeld. en mijn boeken. en mijn zorgverzekering. en mijn rijbewijs. en mijn kleding. en mijn borg voor de kamer waar ik net in ben verhuisd!".
jaloers kan ik niet zijn, wel trots op mij, dat ik alle zaken zelf heb betaald zonder enig hulp van mama en papa. rijbewijs, meubel, school, boeken, kleding, verzekeringen, eigen risico's, eten, gadgets, vakanties, uitgaan etc. betaal ik allemaal zelf. zeg nou, wie moet jaloers zijn op wie?
ik heb alleen (nog) geen spaargeld, maar dat gaat binnenkort veranderen, al ben ik niet zo'n spaarfiguur!
Ik ben juist iemand die alles betaald krijgt en ik moet zeggen dat ik bewondering heb voor mensen die alles zelf betalen, maar ik ben er niet jaloers op omdat het uiteraard veel meer moeite kost om alles zelf te bekostigen.quote:
ik zie het dagelijks om me heen... "oh, mama betaalt mijn collegegeld. en mijn boeken. en mijn zorgverzekering. en mijn rijbewijs. en mijn kleding. en mijn borg voor de kamer waar ik net in ben verhuisd!".
jaloers kan ik niet zijn, wel trots op mij, dat ik alle zaken zelf heb betaald zonder enig hulp van mama en papa. rijbewijs, meubel, school, boeken, kleding, verzekeringen, eigen risico's, eten, gadgets, vakanties, uitgaan etc. betaal ik allemaal zelf. zeg nou, wie moet jaloers zijn op wie?
ik heb alleen (nog) geen spaargeld, maar dat gaat binnenkort veranderen, al ben ik niet zo'n spaarfiguur!
Enige waar ik wel jaloers op ben is dat mensen zoals jij waarschijnlijk een stuk minder druk voelen vanuit ouders/familie, want je betaalt het zelf dus je hoeft ook geen verantwoording af te leggen (neem ik aan).
Maak je er niet druk over, komt vanzelf goed.
dat was sowieso geen probleem, maar het gevoel dat je "vrij" bent is gewoon onbetaalbaar. voor de rest heb ik zelfs een mastercard, stel je voor! hahaquote:
[..]
Ik ben juist iemand die alles betaald krijgt en ik moet zeggen dat ik bewondering heb voor mensen die alles zelf betalen, maar ik ben er niet jaloers op omdat het uiteraard veel meer moeite kost om alles zelf te bekostigen.
Enige waar ik wel jaloers op ben is dat mensen zoals jij waarschijnlijk een stuk minder druk voelen vanuit ouders/familie, want je betaalt het zelf dus je hoeft ook geen verantwoording af te leggen (neem ik aan).
Dat vrije gevoel heb ik inderdaad niet echt. Niet dat m'n ouders heel streng zijn maar je voelt gewoon de druk doordat ze elke keer willen weten hoe het ervoor staat, en dan een afkeurende toon als het niet snel genoeg gaat..quote:
[..]
dat was sowieso geen probleem, maar het gevoel dat je "vrij" bent is gewoon onbetaalbaar. voor de rest heb ik zelfs een mastercard, stel je voor! haha
Dus ja, ik ben ergens ook wel weer blij dat ik na het afstuderen voor m'n eigen inkomsten moet zorgen en kan doen en laten wat ik wil
Heb je het topic wel gelezen? De TS is juist degene die jaloers is.quote:Op maandag 28 mei 2012 12:18 schreef Iwanius het volgende:
Ik begrijp nooit goed waarom de TS zich inlaat met hen die jaloers op geld zijn
en vervolgens een hele heisa van maken alleen maar om een schuldgevoel bij
iemand neer te leggen.
Ik zou er helemaal geen tijd en moeite meer insteken en zulke types mijden.
Wat mij vaak opvalt is dat mensen die weinig steun krijgen vanuit huis altijd hun uiterste best doen om te benadrukken hoe positief dat is.quote:
[..]
Ik ben juist iemand die alles betaald krijgt en ik moet zeggen dat ik bewondering heb voor mensen die alles zelf betalen, maar ik ben er niet jaloers op omdat het uiteraard veel meer moeite kost om alles zelf te bekostigen.
Enige waar ik wel jaloers op ben is dat mensen zoals jij waarschijnlijk een stuk minder druk voelen vanuit ouders/familie, want je betaalt het zelf dus je hoeft ook geen verantwoording af te leggen (neem ik aan).
Om heel eerlijk te zijn wordt het leven wel weer een stuk gemakkelijker als je door je ouders ondersteund wordt. De 'druk' is voornamelijk een stok achter de deur om te blijven presteren. Daarnaast werkt het stimulerend als anderen (realistische) verwachtingen van je heeft die ervoor zorgen dat de lat hoog gelegd wordt.
Zoveel onzin in deze post komt zelden voor.quote:
Nou, ik zou er geen duurzame relatie mee aangaan en al helemaal geen kinderen mee nemen.
Want de tering naar de nering zetten heeft ze nooit geleerd en we zitten wel in een crisis.
Die kinderen gaan het niet zo gemakkelijk krijgen.
Verder hebben de anderen hier natuurlijk gelijk, wanneer je een gezamenlijk iets hebt en de ene verdient meer dan de ander, dan laat je de ander gewoon verrekken. Frist een relatie enorm van op en maakt deze houdbaar voor de toekomst.
Was getekend: de visie van de VVD en ander rechts gedoe.
wat???quote:
[..]
Wat mij vaak opvalt is dat mensen die weinig steun krijgen vanuit huis altijd hun uiterste best doen om te benadrukken hoe positief dat is.
Om heel eerlijk te zijn wordt het leven wel weer een stuk gemakkelijker als je door je ouders ondersteund wordt. De 'druk' is voornamelijk een stok achter de deur om te blijven presteren. Daarnaast werkt het stimulerend als anderen (realistische) verwachtingen van je heeft die ervoor zorgen dat de lat hoog gelegd wordt.
Reactie van iemand voor wie zelfs de kleren, die 't ie aan moet, worden klaar gelegd.quote:
Denk ik.
Je groeit er op een gegeven moment wel over heen, TS. Ik had namelijk in mijn puberjaren hetzelfde. Hoewel ik thuis niks te klagen had qua eten en kleding, ontbrak me wel altijd de luxe die andere kinderen wel kregen. Op mijn elfde had ik al een krantenwijkje en sindsdien heb ik altijd wel een bijbaantje naast mijn studie gehad. Vergeleken met de rest van mijn leeftijdsgenoten was ik altijd 'rijk'. Ik betaalde alles al zelf, van kleding tot zorgverzekering. Ik had wat dat betreft genoeg over, en had dus niks te klagen. Maar er waren er altijd nog een hoop anderen die alles maar van de ouders kregen zonder er een ruk voor te hoeven doen. Rijbewijs, studie, auto, vakanties, en ga zo maar door. Je kunt je er enorm boos over maken, maar beter kijk je gewoon naar jezelf, wat je hebt, en wat je bereikt hebt. Dan wordt het vanzelf leuker allemaal.dit... impossibru voor TS!quote:
Tja, meer dan dat de wereld niet eerlijk is kun je er niet over zeggen.
Er zijn tussen studenten grote verschillen, inderdaad. Ik had nog het geluk dat ik thuis kon blijven wonen omdat ik op ‘een school in de buurt’ studeerde. De andere kinderen waren geacht zelf alles opbrengen (uitwonen was een keuze) - zonder aanvullende beurs, wat officieel niet mogelijk is; volgens de IB-groep heeft de student recht op een bepaald bedrag (de ouderbijdrage).quote:
ik zie het dagelijks om me heen... "oh, mama betaalt mijn collegegeld. en mijn boeken. en mijn zorgverzekering. en mijn rijbewijs. en mijn kleding. en mijn borg voor de kamer waar ik net in ben verhuisd!".
jaloers kan ik niet zijn, wel trots op mij, dat ik alle zaken zelf heb betaald zonder enig hulp van mama en papa. rijbewijs, meubel, school, boeken, kleding, verzekeringen, eigen risico's, eten, gadgets, vakanties, uitgaan etc. betaal ik allemaal zelf. zeg nou, wie moet jaloers zijn op wie?
ik heb alleen (nog) geen spaargeld, maar dat gaat binnenkort veranderen, al ben ik niet zo'n spaarfiguur!
De inkomensregels van de IB-groep maken geen onderscheid in het aantal studerende kinderen.
En terecht.quote:
De inkomensregels van de IB-groep maken geen onderscheid in het aantal studerende kinderen.
Kinderen krijgen en vooral, hoeveel, is een keuze.
Je moet vooraf beseffen dat ze geld kosten.
Die JellieVrolijk lult eigenlijk altijd uit zijn/haar nek.quote:
[..]
Zoveel onzin in deze post komt zelden voor.
Dus maakt ze weleens kleinerende opmerkingen richting mensen die minder verdienen en/of misschien zelfs TS.
Ik heb zelf ook in een relatie gezeten met een vrouw die ik leerde kennen in haar studententijd en die binnen een paar jaar ca. ¤ 100.000,- per jaar verdiende (haar hele vriendenkring ook trouwens, allemaal tandartsen) en ik heb haar toen echt op een negatieve manier zien veranderen. Op een gegeven moment wilde ze zelf verhuizen naar een luxe wijk omdat ze niet langer tussen 'boerenmensen' wilde wonen. Needless to say ben ik op dit moment niet meer samen met haar.
Niks ergers dan mensen die naast hun schoenen gaan lopen... Alhoewel ik er ook wel eens van ben beschuldigd dat ik te veel doe pochen met mijn geld. Niet dat ik het er mee eens was, want ik schepte er nooit over op of zo, maar blijkbaar kunnen heel veel mensen er slecht tegen als jij alles kunt kopen wat je wilt en niet op de kleintjes hoeft te letten als je bijvoorbeeld gaat uit eten, of op een terrasje gaat zitten. Mensen zijn erg afgunstig.quote:
Ik denk dat het er ook vooral om gaat hoe de vriendin van TS met haar vermogen/salaris omgaat.
Dus maakt ze weleens kleinerende opmerkingen richting mensen die minder verdienen en/of misschien zelfs TS.
Ik heb zelf ook in een relatie gezeten met een vrouw die ik leerde kennen in haar studententijd en die binnen een paar jaar ca. ¤ 100.000,- per jaar verdiende (haar hele vriendenkring ook trouwens, allemaal tandartsen) en ik heb haar toen echt op een negatieve manier zien veranderen. Op een gegeven moment wilde ze zelf verhuizen naar een luxe wijk omdat ze niet langer tussen 'boerenmensen' wilde wonen. Needless to say ben ik op dit moment niet meer samen met haar.
Zo werd mij en mijn partner een keer verweten door een stel oud-vrienden dat wij te decadent waren, toen we het over een vakantie hadden die we met z'n vieren samen zouden gaan doen, maar mijn vriendin en ik het niet eens waren met budget-bestemmingen als Malgrat en Chersonissos.
Ja, door een negermeisje met een bot door haar neus die ik met een bamboetak een flinke swieperd op haar bibs geef als zij niet snel genoeg is.quote:
[..]
Reactie van iemand voor wie zelfs de kleren, die 't ie aan moet, worden klaar gelegd.
Denk ik.
Hypocriet? Leg uit? Het enige wat ik opmerk is dat ik gemerkt heb dat iemand die geen ondersteuning uit huis heeft gekregen of krijgt altijd even wil benadrukken dat hij/zij 'daardoor zoveel zelfstandiger is geworden' en meer van die meuk. Dat mag, ik denk dat de ouders in kwestie dan hun kind een klein beetje in de steek (hebben) (ge)laten.quote:
daar lijkt het iiv op... bovendien, een beetje hypocriet om zo iets te beweren
Wat niet gaat, gaat niet. Tegenwoordig heb ik echt niet te klagen omdat ik een leuke baan en een eigen bedrijfje heb die beiden goed verdienen, maar mijn ouders hebben altijd maar net genoeg verdiend dus ik moest met vroeger met kleren van de Wibra en Bristol doen. Ik moest met een gammel fietsje 10 km op en neer naar school fietsen terwijl klasgenoten met een splinternieuwe Aerox of Beta scooter aan kwamen scheuren. Mijn broodtrommeltje bestond uit Aldi producten en andere thuismerkjes-meuk terwijl mijn klasgenoten een rijkelijk belegde boterhamn en Coca Cola in de tas hadden. Maar dat is niet omdat mijn ouders mij in de steek hebben gelaten, dat is omdat ze het gewoon niet al te breed hadden en in de schulden zaten. Wellicht als gevolg van enkele domme keuzes die ze in het verleden gemaakt hebben, maar goed, wat doe je daar op zo'n moment aan.quote:
ik denk dat de ouders in kwestie dan hun kind een klein beetje in de steek (hebben) (ge)laten.
Dus om met clichés aan te komen: het heeft mij zeker in bepaalde mate geleerd om tevreden te zijn met het kleine, en ik ben doordat ik zelf op een gegeven moment maar ben gaan werken naast school om 'luxe' (Playstation, rijbewijs, ezn.) te kunnen hebben vroeger bewust geworden van de waarde van geld, en ik kan er enorm goed mee omgaan. Als ik naar het gros kijk van de lui die vroeger alles voorgedaan kregen, zit ik er tegenwoordig stukken warmer bij dan hen. Bedrijfjes die op de klippen lopen, relaties die stuk lopen waar een behoorlijke hypotheek mee gemoeid is, en zo kan ik nog wel wat meer voorbeelden noemen van wat ik onder andere met zulke lui zie gebeuren.
Geldgebrek kan een leven (zeker van een kind) flink tekenen. In Nederland zijn wij er altijd wat makkelijk in en vinden wij dat een kind die minimaal gevoed en gekleed wordt eigenlijk al dankbaar mag zijn. Dat je met je wibra kleding, provisorisch geplakte bril en de intens smerige lidl yogi op school buiten de boot valt en iedereen weet dat je arm bent is slechts bijzaak. Jij en je moedertje mogen al in hun handjes knijpen van dankbaarheid dat er voor moedertje een baantje als kassamevrouw is waarmee de huur en het gas betaald kan worden. Als kind heb je je ouders niet voor kiezen, en moet je het doen waarmee je God of je vader je mee heeft opgezadeld.
Des te vervelender dat er ook veel ouders zijn die wel over de eventuele financiële middelen zouden beschikken om hun kinderen te ondersteunen, maar er voor kiezen om dat niet te doen. Soms omdat zij het geld liever zelf willen behouden, soms omdat zij vinden dat een studie een luxe product is waar het kind zelf maar voor moet werken als hij/zij dat zou willen hebben.
Zo'n kind gaat dan zijn studie/studententijd in met minimale middelen. Waar voor andere kinderen/studenten een leuke kamer in het centrum, jaartje buitenland, dubbele studie, jaartje bestuur, chille bijbaan, leuke hockeyclub etc gewoon lijkt te zijn, is dat voor die mensen dat allemaal niet. Verantwoorde pedagogische keuze? Mijns inziens niet. Eerder een beperking van hetgeen dat je jouw eigen kind had kunnen bieden. En om even terug te komen op hetgeen dat gesteld is in de OP: inderdaad een oorzaak van jaloezie.
Daarom is hier de stufi ook voor de studie en moeten ze zakgeld vanaf hun 18de, zelf verdienen. En natuurlijk springen we bij in noodgevallen, maar als ze niet werken, hebben ze niet veel te besteden. Wij gaan niet dokken voor hun avondje stappen.
Dat is ook typisch Hollands. "Vanaf je 18e zoek je het zelf maar uit." Hier is weleens onderzoek naar gedaan, en dan blijkt dat Nederlandse ouders minder gul zijn dan het Europese gemiddelde. Ik denk dat het de calvinistische inslag is. Je hoeft geen begrotingsramingen te maken om in te zien dat de student uiteindelijk weer quitte speelt als hij/zij later de kinderen ook zelf laat betalen.quote:
De reden om een kind voor bepaalde zaken zelf te laten werken, kan ook zijn om hem te leren dat niet alles aan komt waaien.
Daarom is hier de stufi ook voor de studie en moeten ze zakgeld vanaf hun 18de, zelf verdienen. En natuurlijk springen we bij in noodgevallen, maar als ze niet werken, hebben ze niet veel te besteden. Wij gaan niet dokken voor hun avondje stappen.
In landen waar studenten veel minder (lees: niet) werken naast hun studie moet het geld ook ergens vandaan komen. Daar zal een deel ondersteuning van de ouders bij zijn, anders krijg je studieschulden die zeer hoog kunnen oplopen.
Ze worden ondersteund, maar niet voor hun avondje stappen, bijvoorbeeld.quote:
[..]
Dat is ook typisch Hollands. "Vanaf je 18e zoek je het zelf maar uit." Hier is weleens onderzoek naar gedaan, en dan blijkt dat Nederlandse ouders minder gul zijn dan het Europese gemiddelde. Ik denk dat het de calvinistische inslag is. Je hoeft geen begrotingsramingen te maken om in te zien dat de student uiteindelijk weer quitte speelt als hij/zij later de kinderen ook zelf laat betalen.
In landen waar studenten veel minder (lees: niet) werken naast hun studie moet het geld ook ergens vandaan komen. Daar zal een deel ondersteuning van de ouders bij zijn, anders krijg je studieschulden die zeer hoog kunnen oplopen.
Als ze geen geld hebben, krijgen ze heus wel kleding en zo. Wij betalen ook de boeken. Regel is alleen dat de stufi voor de studie is. Wat ze tekort komen passen we bij. Ze wonen gratis, krijgen te eten en te drinken. Maar voor zakgeld mogen ze zelf zorgen. Ik ga toch niet dokken, zodat zij de gulle gever uit kunnen hangen in de kroeg!
Kijk eens, dat is toch heel schappelijkquote:
[..]
Ze worden ondersteund, maar niet voor hun avondje stappen, bijvoorbeeld.
Als ze geen geld hebben, krijgen ze heus wel kleding en zo. Wij betalen ook de boeken. Regel is alleen dat de stufi voor de studie is. Wat ze tekort komen passen we bij. Ze wonen gratis, krijgen te eten en te drinken. Maar voor zakgeld mogen ze zelf zorgen. Ik ga toch niet dokken, zodat zij de gulle gever uit kunnen hangen in de kroeg!
Daar is de studiefinanciering ook voor, niet om van uit te gaan. Dat behoort tot de luxe-consumptie, niet tot noodzakelijke goederen en diensten.
Het ligt er ook wel aan wat de ouders zelf was toen ze zelf jong waren, of in hun jeugd. Dat maakt een en ander beter begrijpelijk. Mijn ouders hadden niet de luxe om te studeren, zijn zelfs opgegroeid in relatieve armoede. Zij wisten ook niet beter. Veel later had mijn vader zich had opgewerkt naar een goede baan, met een salaris vergelijkbaar met een beleidsadviseur bij een ministerie. Een gezin met vier kinderen draaide houden op één inkomen, dat is nu (met sobere sociale voorzieningen) bijna onmogelijk.
Ik zou als ouder al lang blij zijn dat mijn kinderen geen world of warcraftende autisten of hangjongeren met een petje en een Golf VW zijn, maar naast hun studie een gezond sociaal leven hebben en regelmatig een biertje drinken in de kroeg of zich met hun leeftijdsgenootjes vermaken op de lokale sportclub. Dat zij niet alleen maar achter de tv of in de boeken zitten, maar ook een leuk vriendinnetje/vriendje aan de haak slaan en tijd hebben om eventueel nog het een en ander spannends te ondernemen.
Kinderen verplichten om hun stufi aan studie te besteden vind ik ook een beetje karig. In principe zou je dat als ouder gewoon geregeld moeten hebben dat je kinderen qua opleiding helemaal niets tekort komen. Waar zij dan hun stufi centjes aan besteden mogen zij zelf weten. Wellicht aan een nieuwe hockeystick, of extra studieboeken omdat zij leren zo machtig interessant vinden of juist aan een paar extra biertjes in de kroeg of op partijen. Het karakter van het kind komt ook naar voren in de keuzes die zij daarmee maken.
Er is tijdens je jeugd (en de fase waarin een mens volwassen wordt) een heleboel te doen en te ondernemen. Zonde om dat je kinderen bewust te ontzeggen als je wel over de middelen beschikt om dat mogelijk te maken.
Mijn dochter zal gewoon kunnen studeren, als dat binnen haar mogelijkheden ligt qua capaciteiten. Maar ze zal net als ik, gewoon een baantje naast haar studie hebben om die nieuwe hockeystick (in haar geval eerder scubaspul) of die biertjes in de kroeg te betalen. Ik zie werkelijk niet in waarom zulke zaken door een ander (hetzij de overheid of ouders) gefinancierd dienen te worden.
Ik heb het over 18 jaar en ouder. Voor die tijd hebben ze de beschikking over hun eigen kinderbijslag gehad en betaalden wij alle schoolkosten. Vanaf 18 jaar vind ik het niet teveel gevraagd als ze bepaalde zaken zelf bekostigen.quote:
Wellicht is het een fundamenteel verschil in opvatting en er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden, maar:
Ik zou als ouder al lang blij zijn dat mijn kinderen geen world of warcraftende autisten of hangjongeren met een petje en een Golf VW zijn, maar naast hun studie een gezond sociaal leven hebben en regelmatig een biertje drinken in de kroeg of zich met hun leeftijdsgenootjes vermaken op de lokale sportclub. Dat zij niet alleen maar achter de tv of in de boeken zitten, maar ook een leuk vriendinnetje/vriendje aan de haak slaan en tijd hebben om eventueel nog het een en ander spannends te ondernemen.
Kinderen verplichten om hun stufi aan studie te besteden vind ik ook een beetje karig. In principe zou je dat als ouder gewoon geregeld moeten hebben dat je kinderen qua opleiding helemaal niets tekort komen. Waar zij dan hun stufi centjes aan besteden mogen zij zelf weten. Wellicht aan een nieuwe hockeystick, of extra studieboeken omdat zij leren zo machtig interessant vinden of juist aan een paar extra biertjes in de kroeg of op partijen. Het karakter van het kind komt ook naar voren in de keuzes die zij daarmee maken.
Er is tijdens je jeugd (en de fase waarin een mens volwassen wordt) een heleboel te doen en te ondernemen. Zonde om dat je kinderen bewust te ontzeggen als je wel over de middelen beschikt om dat mogelijk te maken.
Geen baan, geen geld, tja uiteraard betalen wij dan de zorgpremie, maar niet de biertjes in de kroeg.
[ Bericht 88% gewijzigd door Crutch op 29-05-2012 09:30:44 ]
Maar dat is dan een verdienste van jezelf, dat is je niet in de schoot geworpen door je ouders.quote:
Door aandelen etc. Is mijn inkomen ook met een flink aantal nullen per jaar. Betaal zelf alles en weet zelf goed met geld om te gaan. Dat ik dingen kan kopen die leeftijdsgenoten niet kunnen.. Tja ik loop er niet mee te koop iig.
Ik snap TS wel een beetje. Bij ons in de vriendengroep hebben wij ook 2 mensen waar van de ouders niet op geld hoeven te letten, met als gevolg dat dingen als een huis kopen etc voor hen gewoon veel gemakkelijker is. Kan niet zeggen dat ik heel erg jaloers op ze ben, maar heel soms is het inderdaad wel een beetje frustrerend om te zien hoe gemakkelijk zij dingen voor elkaar krijgen.
Tot dat ze het op een bepaald moment wel zelf moeten doen...quote:
[..]
Maar dat is dan een verdienste van jezelf, dat is je niet in de schoot geworpen door je ouders.
Ik snap TS wel een beetje. Bij ons in de vriendengroep hebben wij ook 2 mensen waar van de ouders niet op geld hoeven te letten, met als gevolg dat dingen als een huis kopen etc voor hen gewoon veel gemakkelijker is. Kan niet zeggen dat ik heel erg jaloers op ze ben, maar heel soms is het inderdaad wel een beetje frustrerend om te zien hoe gemakkelijk zij dingen voor elkaar krijgen.
Met genoeg geld achter de hand hoeft dat nietquote:
[..]
Tot dat ze het op een bepaald moment wel zelf moeten doen...
uiteindelijk zal iedereen ooit volwassen moeten worden en zijn eigen financiën moeten regelen.quote:
[..]
Met genoeg geld achter de hand hoeft dat niet
Klopt, maar afhankelijk van de buffer die je meekrijgt moet je wel ontzettend stom zijn om alles te verbrassen. Ben het met je eens; Het komt voor.quote:Op dinsdag 29 mei 2012 10:40 schreef Sjeen het volgende:
[..]
uiteindelijk zal iedereen ooit volwassen moeten worden en zijn eigen financiën moeten regelen.
Krijg je ¤20.000 mee, die zijn snel op, krijg je 20 miljoen mee, dan heb je meer kans dat diegene nooit echt op eigen benen hoeft te staan.
Tsja ach... de kans dat iemand 20 miljoen meekrijgt is in dit kikkerlandje niet direct de grootste. En verder, wat dan nog. Ik kan me er niet zo druk om maken eigenlijk, maak me liever druk om mijn eigen leven.quote:
[..]
Klopt, maar afhankelijk van de buffer die je meekrijgt moet je wel ontzettend stom zijn om alles te verbrassen. Ben het met je eens; Het komt voor.
Krijg je ¤20.000 mee, die zijn snel op, krijg je 20 miljoen mee, dan heb je meer kans dat diegene nooit echt op eigen benen hoeft te staan.
Ik heb zelf ook een relatie gehad, en qua carriere ging het haar stukken beter, ze knalde echt omhoog in het bedrijf waar ze werkte. Op een gegeven moment verdiende ze fors meer dan ik, en dat vond ik toch een lastige situatie.quote:
Ik weet niet hoe het bij andere studenten zit met inkomsten en uitgaven. Is het raar dat ik jaloers ben op mijn vriendin? Moet ik niet zeuren (ik kom zelf immers ook prima rond zo)? Vind het zo vervelend dat ik jaloers op haar ben, om geld.
In een relatie wil ik graag het gevoel hebben dat ik "zorg", dat ik een soort provider ben. Dat zat er echt niet in, op deze manier. Maar ook niet in andere aspecten, overigens; het was geen vrouw die me dingen kon toevertrouwen, en dat remt toch de groei in een relatie voor mij.
Bovendien is het imo een stuk fijner om financieel onafhankelijk te zijn en dan maar wat minder te besteden te hebben, dan je hele studententijd op je ouders te moeten blijven leunen.
Mijn ouders hebben simpelweg het geld niet om me bij te staan tijdens mijn studie, maar ik mis het ook niet hoor, kan tenminste mijn eigen boontjes doppen. Leren dat je ergens voor moet werken en sparen betekent vaak ook dat je er extra van geniet als het lukt.