TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Weer een topic over dieren, maar nu een wat andere insteek.
Hier gaat het over legendes, mythen en symboliek van dieren, niet over wat dieren voor het persoonlijke pad betekenen.
Ik weet wel een aantal mythen en legendes, ken ook wel wat symboliek rondom dieren, maar weet nog veel meer niet, wie aan wil vullen is dus meer dan welkom, wie wil praten over de verschillende verhalen e.d. is natuurlijk ook welkom.
Eigen verhalen, dromen e.d. die samenhangen met dit onderwerp zou ik ook leuk vinden om te zien!
Ik zal proberen de topic regelmatig aan te vullen, alles in 1 keer gaat me niet lukken, er zijn te veel verhalen. De verhalen zal ik in losse reactie's zetten, in deze openingspost zal ik wat algemene symboliek tonen. Later zal ik meer laten zien, ook de wat minder bekende.
Een symbool dat iedereen wel zal kennen, de vredesduif, van origine een witte duif met een olijftakje in de snavel. Symbool voor vrede.
De adelaar, hier de dubbele adelaar Heade, het symbool van het keizerrijk rusland.
Een oeroud symbool, adelaarsveren waren vroeger heilig, later toen een keizer stierf werd er een adelaar losgelaten om naar de hemel te vliegen. Een symbool voor nobelheid ook nog.
De koning der vogels staat symbool voor hemelbestormende macht en weerbaarheid, ook symboliseerde deze vogel het opvliegen van de ziel naar de goden.
Door de tijd heen veranderd de betekenis van de symboliek wel een beetje, maar het blijft altijd over grote kracht gaan en het zieltogen.
De zalm, ook een oeroud symbool, in de keltische overleveringen staat hij symbool voor de wetenschap, bij de noordelijke indianenstammen staat hij voor wijsheid, innerlijk weten.
Een symbool van wijsheid en eeuwigheid, maar ook van geheugen.
Het varken, geliefd en gehaat in vroegere egypte, alhoewel het varken aan de ene kant als onrein werd gezien werd er jaarlijks een offer met varkens aan osiris gedaan, het varken wordt hier en daar gezien in de archeologie van egypte en heeft een goede connectie met het dodenrijk.
Het meer bekende symbool waar het varken(everzwijn) voor staat is als strijder, krijger, hij staat voor onverschrokkenheid, agressie in de strijd, maar ook voor broederschap. Het symbool van wodan de krijgersgod.
Vroeger moesten jongens een zwijn doden om hun mannelijkheid te tonen, dit geduchte dier was een ware proef.
Deze symboliek wordt zowel in europa als amerika gedragen voor dit dier.
Zo, later meer symboliek, daar moet ik even wat verder induiken, wil niet teveel de symboliek van bepaalde culturen aanhalen die ik zo uit mijn hoofd weet, maar graag wat breder kijken de wereld in.
Hier gaat het over legendes, mythen en symboliek van dieren, niet over wat dieren voor het persoonlijke pad betekenen.
Ik weet wel een aantal mythen en legendes, ken ook wel wat symboliek rondom dieren, maar weet nog veel meer niet, wie aan wil vullen is dus meer dan welkom, wie wil praten over de verschillende verhalen e.d. is natuurlijk ook welkom.
Eigen verhalen, dromen e.d. die samenhangen met dit onderwerp zou ik ook leuk vinden om te zien!
Ik zal proberen de topic regelmatig aan te vullen, alles in 1 keer gaat me niet lukken, er zijn te veel verhalen. De verhalen zal ik in losse reactie's zetten, in deze openingspost zal ik wat algemene symboliek tonen. Later zal ik meer laten zien, ook de wat minder bekende.
Een symbool dat iedereen wel zal kennen, de vredesduif, van origine een witte duif met een olijftakje in de snavel. Symbool voor vrede.
De adelaar, hier de dubbele adelaar Heade, het symbool van het keizerrijk rusland.
Een oeroud symbool, adelaarsveren waren vroeger heilig, later toen een keizer stierf werd er een adelaar losgelaten om naar de hemel te vliegen. Een symbool voor nobelheid ook nog.
De koning der vogels staat symbool voor hemelbestormende macht en weerbaarheid, ook symboliseerde deze vogel het opvliegen van de ziel naar de goden.
Door de tijd heen veranderd de betekenis van de symboliek wel een beetje, maar het blijft altijd over grote kracht gaan en het zieltogen.
De zalm, ook een oeroud symbool, in de keltische overleveringen staat hij symbool voor de wetenschap, bij de noordelijke indianenstammen staat hij voor wijsheid, innerlijk weten.
Een symbool van wijsheid en eeuwigheid, maar ook van geheugen.
Het varken, geliefd en gehaat in vroegere egypte, alhoewel het varken aan de ene kant als onrein werd gezien werd er jaarlijks een offer met varkens aan osiris gedaan, het varken wordt hier en daar gezien in de archeologie van egypte en heeft een goede connectie met het dodenrijk.
Het meer bekende symbool waar het varken(everzwijn) voor staat is als strijder, krijger, hij staat voor onverschrokkenheid, agressie in de strijd, maar ook voor broederschap. Het symbool van wodan de krijgersgod.
Vroeger moesten jongens een zwijn doden om hun mannelijkheid te tonen, dit geduchte dier was een ware proef.
Deze symboliek wordt zowel in europa als amerika gedragen voor dit dier.
Zo, later meer symboliek, daar moet ik even wat verder induiken, wil niet teveel de symboliek van bepaalde culturen aanhalen die ik zo uit mijn hoofd weet, maar graag wat breder kijken de wereld in.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Uit het boek de boodschap van paarden van klaus ferdinand hempfling, een oude legende die hem verteld werd:
Het was in de 11de eeuw toen een schildknaap een kudde jonge, wilde hengsten tegenkwam. Die telde presies 9 stuks. De oude ridder nodigde hem uit de kudde zorgvuldig te onderzoeken want 1 van deze jonge hengsten zou de zijne zijn. Maar hij moest de juiste keuze maken want koos hij niet het juiste paard dan had hij al bij zijn eerste beproeving op weg naar het ridderschap gefaald.
De ene hengst beviel de knaap net zo goed als de andere. Maar toen hij ze wat nauwkeuriger met elkaar vergeleek en met zijn blik hun lichamen naliep, vond hij er eentje die mooier was dan alle andere die hij zag. En toen hij naar ze toe liep lieten ze zich niet door hem storen en aten door alsof hij er niet was. Alleen een kleine hengst, de nietigste van allemaal, spitste een beetje zijn oren. Hij stond wat afzijdig, en de bliken van de schildknaap negerend, sloeg hij iedere stap die de jongen zette gade.
's Avonds vroeg de ridder hem naar zijn keuze. De jongen aarzelde niet lang om die ene mooie hengst te noemen, maar zijn woorden bleven steken alsof ze werden tegengehouden door een onzichtbare macht. En in plaats hiervan hoorde hij zichzelf zeggen: 'Geef me de kleinste van de 9, die ene die naar me keek toen ik dichterbij kwam en me niet meer uit het oog verloor. Dat is mijn paard."
Zo ving hij de kleine, donkere, nog zwarte schimmel die nu de zijne was, uit de kudde en ze knipte zijn manen als teken dat hij uitverkorene was. De eerste jaren die ze met elkaar doorbrengen beleefde beide weinig plezier, want het paard had te lijden onder de fouten van de jonge schildknaap, onder zijn jeugdige, onrijpe gedrag, onder woede, zijn eerzucht en zijn onrechtvaardigheid. Maar met de jaren ging hij inzien dat de fouten bij hemzelf lagen en niet bij het paard en bij het inzien van die fouten verkreeg hij inzicht over zichzelf. Zo kon hij de donkere kanten van zijn ziel zuiveren, die dan in de loop der jaren "wit" werd. En gedurende die jaren werd ook de vacht van zijn kleine hengst wit. Hij werd een smetteloos witte schimmel.
Toen er tenslotte niets meer tussen hen stond, gebeurde het op een dag dat ze naar hem toegingen om hem in de witte mantel der ridders te hullen, als teken dat het reine zich met het reine tot een eenheid had verbonden. En toen hij vele jaren later zíjn schildknaap naar de jonge hengsten bracht-het waren er 9- waarschuwde hij hem met scherpe woorden om zijn keuze heel zorgvuldig te maken...
Het was in de 11de eeuw toen een schildknaap een kudde jonge, wilde hengsten tegenkwam. Die telde presies 9 stuks. De oude ridder nodigde hem uit de kudde zorgvuldig te onderzoeken want 1 van deze jonge hengsten zou de zijne zijn. Maar hij moest de juiste keuze maken want koos hij niet het juiste paard dan had hij al bij zijn eerste beproeving op weg naar het ridderschap gefaald.
De ene hengst beviel de knaap net zo goed als de andere. Maar toen hij ze wat nauwkeuriger met elkaar vergeleek en met zijn blik hun lichamen naliep, vond hij er eentje die mooier was dan alle andere die hij zag. En toen hij naar ze toe liep lieten ze zich niet door hem storen en aten door alsof hij er niet was. Alleen een kleine hengst, de nietigste van allemaal, spitste een beetje zijn oren. Hij stond wat afzijdig, en de bliken van de schildknaap negerend, sloeg hij iedere stap die de jongen zette gade.
's Avonds vroeg de ridder hem naar zijn keuze. De jongen aarzelde niet lang om die ene mooie hengst te noemen, maar zijn woorden bleven steken alsof ze werden tegengehouden door een onzichtbare macht. En in plaats hiervan hoorde hij zichzelf zeggen: 'Geef me de kleinste van de 9, die ene die naar me keek toen ik dichterbij kwam en me niet meer uit het oog verloor. Dat is mijn paard."
Zo ving hij de kleine, donkere, nog zwarte schimmel die nu de zijne was, uit de kudde en ze knipte zijn manen als teken dat hij uitverkorene was. De eerste jaren die ze met elkaar doorbrengen beleefde beide weinig plezier, want het paard had te lijden onder de fouten van de jonge schildknaap, onder zijn jeugdige, onrijpe gedrag, onder woede, zijn eerzucht en zijn onrechtvaardigheid. Maar met de jaren ging hij inzien dat de fouten bij hemzelf lagen en niet bij het paard en bij het inzien van die fouten verkreeg hij inzicht over zichzelf. Zo kon hij de donkere kanten van zijn ziel zuiveren, die dan in de loop der jaren "wit" werd. En gedurende die jaren werd ook de vacht van zijn kleine hengst wit. Hij werd een smetteloos witte schimmel.
Toen er tenslotte niets meer tussen hen stond, gebeurde het op een dag dat ze naar hem toegingen om hem in de witte mantel der ridders te hullen, als teken dat het reine zich met het reine tot een eenheid had verbonden. En toen hij vele jaren later zíjn schildknaap naar de jonge hengsten bracht-het waren er 9- waarschuwde hij hem met scherpe woorden om zijn keuze heel zorgvuldig te maken...
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Al sinds de Babylonische tijd is de adelaar een heraldisch figuur van macht, overwinning en soms onsterfelijkheid. Geen wonder dus dat hij vaak voorkomt op bijvoorbeeld Roomse of Napoleontische prenten.quote:Op vrijdag 25 mei 2012 13:42 schreef erodome het volgende:
De adelaar, hier de dubbele adelaar Heade, het symbool van het keizerrijk rusland.
Een oeroud symbool, adelaarsveren waren vroeger heilig, later toen een keizer stierf werd er een adelaar losgelaten om naar de hemel te vliegen. Een symbool voor nobelheid ook nog.
De koning der vogels staat symbool voor hemelbestormende macht en weerbaarheid, ook symboliseerde deze vogel het opvliegen van de ziel naar de goden.
Door de tijd heen veranderd de betekenis van de symboliek wel een beetje, maar het blijft altijd over grote kracht gaan en het zieltogen.
In de antieke mythologie wordt de adelaar verbonden met een aantal van de belangrijkste goden, in de Griekse wereld bijvoorbeeld met Zeus.
Uit het boek medicijnkaarten, dieren als symbolen van helende kracht door jamie sams en david carson:
Op een dag hoorde jong hert dat grote geest hem riep vanaf de top van heilige berg. Jong hert ging onmiddelijk op pad. Het wist niet dat een verschrikkelijke demon de weg naar de woonplaats van grote geest bewaakte. De demon probeerde alle wezens van de schepping weg te houden bij grote geest. Hij wilde dat alle schepselen zouden denken dat grote geest met rust gelaten wilde worden. Daardoor zou de demon zich machtig voelen; hij zou in staat zijn om alle schepselen angst in te boezemen.
Jong hert was helemaal niet bang toen het op de demon stuitte. Dit was merkwaardig. De demon was het archetype van alle afstotelijke monsters die er ooit bestaan hebben. De demon ademende vuur en rook uit en maakte walgelijke geluiden om jong hert bang te maken. Elk normaal wezen zou gevlucht zijn of ter plekke dood zijn gebleven van angst.
Jong hert zei echter vriendelijk tegen de demon: 'Laat me er alstublieft door. Ik ben op weg naar grote geest." De ogen van jong hert waren vol met liefde en mededogen voor deze uit zijn krachten gegroeide bullebak van een demon. De demoin was verbijsterd door het gebrek aan angst van jong hert. Hoe hij zijn best ook deed, hij kon jong hert niet bang maken, omdat de liefde van jong hert tot zijn gepantserde, lelijke hart was doorgedrongen.
tot groot ongenoegen van de demon begon zijn steenharde hart te smelten en zijn lichaam kromp tot het formaat van een walnoot. De volhardende liefde en zachtheid van jong hert hadden de demon doen smelten. Dankzij deze zachtheid en zorgzaamheid belichaamd door jong hert is de weg nu vrij voor alle kinderen van grote geest om heilige berg te bereiken zonder dat hun weg geblokkeerd wordt door de demonen van angst.
Op een dag hoorde jong hert dat grote geest hem riep vanaf de top van heilige berg. Jong hert ging onmiddelijk op pad. Het wist niet dat een verschrikkelijke demon de weg naar de woonplaats van grote geest bewaakte. De demon probeerde alle wezens van de schepping weg te houden bij grote geest. Hij wilde dat alle schepselen zouden denken dat grote geest met rust gelaten wilde worden. Daardoor zou de demon zich machtig voelen; hij zou in staat zijn om alle schepselen angst in te boezemen.
Jong hert was helemaal niet bang toen het op de demon stuitte. Dit was merkwaardig. De demon was het archetype van alle afstotelijke monsters die er ooit bestaan hebben. De demon ademende vuur en rook uit en maakte walgelijke geluiden om jong hert bang te maken. Elk normaal wezen zou gevlucht zijn of ter plekke dood zijn gebleven van angst.
Jong hert zei echter vriendelijk tegen de demon: 'Laat me er alstublieft door. Ik ben op weg naar grote geest." De ogen van jong hert waren vol met liefde en mededogen voor deze uit zijn krachten gegroeide bullebak van een demon. De demoin was verbijsterd door het gebrek aan angst van jong hert. Hoe hij zijn best ook deed, hij kon jong hert niet bang maken, omdat de liefde van jong hert tot zijn gepantserde, lelijke hart was doorgedrongen.
tot groot ongenoegen van de demon begon zijn steenharde hart te smelten en zijn lichaam kromp tot het formaat van een walnoot. De volhardende liefde en zachtheid van jong hert hadden de demon doen smelten. Dankzij deze zachtheid en zorgzaamheid belichaamd door jong hert is de weg nu vrij voor alle kinderen van grote geest om heilige berg te bereiken zonder dat hun weg geblokkeerd wordt door de demonen van angst.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Zijn er trouwens verzoeken om de symbologie van een bepaald dier uit te zoeken, of legende's/mythen van bepaalde dieren?
Ik wil er toch een heel aantal gaan doen(symbologie dan wat uitgebreider als in de OP) dus waarom dan niet iets wat iemand wilde weten.
Ik wil er toch een heel aantal gaan doen(symbologie dan wat uitgebreider als in de OP) dus waarom dan niet iets wat iemand wilde weten.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
De uil is boeiend. Bij de een wijsheid, de ander domheid en metgezel van belangrijke goden en godinnen. Ik dacht oa athene.
Whatever...
Ik zit te wachten tot de Slang aan bod komt, erg belangrijk dier in de symbologie dacht ik.
hier een mooie samenvatting: http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangen#Slangen_en_de_mens
De slang van een god tot een duivel/demoon , facinerend....
de slangencultus is ook zeer interresant leesvoer
http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangencultus
hier een mooie samenvatting: http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangen#Slangen_en_de_mens
De slang van een god tot een duivel/demoon , facinerend....
de slangencultus is ook zeer interresant leesvoer
http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangencultus
There is only one religion
Ik ga ze rustig langs, vanmiddag de eerste als de mannen hier op pad zijn samen en het toch beter vertoeven is hier in de schaduw bij de terrasdeuren 
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Het schijnt dat ik meer een kattenmens ben dan een hondenmens.
dus hier wat info over katten beperkt tot het thema van dit topic (bron is wikipedia)
Geschiedenis
De oudste vondst van een gedomesticeerde kat is in een neolithisch graf in de buurt van Shillourokambos in Cyprus van circa 9500 jaar geleden. De katten die op dit eiland voorkwamen, waren per boot meegenomen vanuit Klein-Azië door immigranten die al katten als huisdier hadden. Op een gevonden kleitablet met een verhuisinventarisatie stond bij de levende have ook een kat vermeld. Zevenduizend jaar geleden begonnen kleine wilde katten in Klein-Azië zich rondom graanopslagplaatsen op te houden vanwege de aanwezigheid van kleine prooidieren (muizen en ratten). De kittens werden naar binnen gebracht en tam gemaakt en langzamerhand ontstond hieruit de gedomesticeerde kat. Vergelijkend bottenonderzoek heeft inmiddels uitgewezen dat de huiskat afstamt van een mix van tenminste drie verschillende onderling verwante wilde kattensoorten uit die regio, de Felis libyca, Felis margarita en Felis chaus. Vanuit Klein-Azië werd de kat al heel vroeg meegenomen door reizigers en emigranten naar Europa en dieper Azië in.
De kat als cultusobject
Egyptische gemummificeerde kat
De kat bekleedt al zeer lang een belangrijke plaats, bijvoorbeeld in de Germaanse mythologie. Freya, de godin van de vruchtbaarheid, de liefde en de schoonheid, liet zich door de wolken rijden op een wagen die werd getrokken door wilde katten.
Bij de Egyptenaren was de kat het symbool van de vruchtbaarheid in de vorm van de kattengodin Bastet (soms: Bubastet). De kat stond in hoog aanzien en mensen die een kat doodden of mishandelden werden zwaar gestraft. Katten werden bij de Egyptenaren gemummificeerd en bijgezet. Als een kat in een huis stierf schoren bewoners soms hun werkbrauwen als teken van rouw.
Voor de Romeinen waren katten eveneens belangrijk, en zij werden beschouwd als beschermer en hoeder van hun bezittingen. In Azië was de kat al vroeg bekend, vooral in China, Japan en Siam. Ze werden vaak vereerd als tempeldieren die door de monniken verzorgd werden.
In Griekse huizen werden in de oudheid hermelijnen gehouden die de functie van de huiskat vervulden; tot in de negende eeuw van onze jaartelling waren katten daar niet algemeen verspreid.
Bij de christenen waren katten in de late middeleeuwen niet geliefd, waarschijnlijk omdat ze door hun nachtelijke "concerten" vaak geïdentificeerd werden met de "machten van de duisternis". In de 14e eeuw werden katten, omdat ze in verband werden gebracht met hekserij, in groten getale verbrand en doodgeknuppeld. Ook dienden katten als offer voor de boze geesten of ze werden levend begraven. Gevolg van deze slachtpartijen was een explosie van het aantal ratten, waardoor waarschijnlijk het optreden van pestepidemieën werd bevorderd.
Bijgeloof
Zwarte kat
In streken van Europa en Amerika bestaat het volksgeloof dat het ongeluk over je afroept, wanneer een zwarte kat je pad kruist en van je wegloopt. Als de kat naar je toeloopt brengt het dus juist geluk. In Engeland brengt een zwarte kat geluk en een witte kat ongeluk. In China is een zwarte kat ook een teken van ongeluk. Daar wordt de zwarte kat echter beschouwd als een waarschuwing, zodat men daarna extra goed op zijn hoede kan zijn.
Een kat die te dicht bij onze mond komt, zou de adem uit ons lichaam kunnen wegzuigen.[20] Het ruiken aan de mond is overigens gedrag dat katten vertonen bij soortgenoten en bij mensen, die zij dierpsychologisch gezien als soortgenoot beschouwen. De kat fleemt hiermee. Met het orgaan van Jacobson bevestigt hij een bestaande band.[bron?]
Een kat die sterft in je huis of meeverhuist, zou ongeluk brengen.[20] Een kat die zich over de neus aait is een voorbode van aangenaam bezoek, volgens de spreuk: "Als de kat zich wast, komt er onverwachts een gast."
dus hier wat info over katten beperkt tot het thema van dit topic (bron is wikipedia)
Geschiedenis
De oudste vondst van een gedomesticeerde kat is in een neolithisch graf in de buurt van Shillourokambos in Cyprus van circa 9500 jaar geleden. De katten die op dit eiland voorkwamen, waren per boot meegenomen vanuit Klein-Azië door immigranten die al katten als huisdier hadden. Op een gevonden kleitablet met een verhuisinventarisatie stond bij de levende have ook een kat vermeld. Zevenduizend jaar geleden begonnen kleine wilde katten in Klein-Azië zich rondom graanopslagplaatsen op te houden vanwege de aanwezigheid van kleine prooidieren (muizen en ratten). De kittens werden naar binnen gebracht en tam gemaakt en langzamerhand ontstond hieruit de gedomesticeerde kat. Vergelijkend bottenonderzoek heeft inmiddels uitgewezen dat de huiskat afstamt van een mix van tenminste drie verschillende onderling verwante wilde kattensoorten uit die regio, de Felis libyca, Felis margarita en Felis chaus. Vanuit Klein-Azië werd de kat al heel vroeg meegenomen door reizigers en emigranten naar Europa en dieper Azië in.
De kat als cultusobject
Egyptische gemummificeerde kat
De kat bekleedt al zeer lang een belangrijke plaats, bijvoorbeeld in de Germaanse mythologie. Freya, de godin van de vruchtbaarheid, de liefde en de schoonheid, liet zich door de wolken rijden op een wagen die werd getrokken door wilde katten.
Bij de Egyptenaren was de kat het symbool van de vruchtbaarheid in de vorm van de kattengodin Bastet (soms: Bubastet). De kat stond in hoog aanzien en mensen die een kat doodden of mishandelden werden zwaar gestraft. Katten werden bij de Egyptenaren gemummificeerd en bijgezet. Als een kat in een huis stierf schoren bewoners soms hun werkbrauwen als teken van rouw.
Voor de Romeinen waren katten eveneens belangrijk, en zij werden beschouwd als beschermer en hoeder van hun bezittingen. In Azië was de kat al vroeg bekend, vooral in China, Japan en Siam. Ze werden vaak vereerd als tempeldieren die door de monniken verzorgd werden.
In Griekse huizen werden in de oudheid hermelijnen gehouden die de functie van de huiskat vervulden; tot in de negende eeuw van onze jaartelling waren katten daar niet algemeen verspreid.
Bij de christenen waren katten in de late middeleeuwen niet geliefd, waarschijnlijk omdat ze door hun nachtelijke "concerten" vaak geïdentificeerd werden met de "machten van de duisternis". In de 14e eeuw werden katten, omdat ze in verband werden gebracht met hekserij, in groten getale verbrand en doodgeknuppeld. Ook dienden katten als offer voor de boze geesten of ze werden levend begraven. Gevolg van deze slachtpartijen was een explosie van het aantal ratten, waardoor waarschijnlijk het optreden van pestepidemieën werd bevorderd.
Bijgeloof
Zwarte kat
In streken van Europa en Amerika bestaat het volksgeloof dat het ongeluk over je afroept, wanneer een zwarte kat je pad kruist en van je wegloopt. Als de kat naar je toeloopt brengt het dus juist geluk. In Engeland brengt een zwarte kat geluk en een witte kat ongeluk. In China is een zwarte kat ook een teken van ongeluk. Daar wordt de zwarte kat echter beschouwd als een waarschuwing, zodat men daarna extra goed op zijn hoede kan zijn.
Een kat die te dicht bij onze mond komt, zou de adem uit ons lichaam kunnen wegzuigen.[20] Het ruiken aan de mond is overigens gedrag dat katten vertonen bij soortgenoten en bij mensen, die zij dierpsychologisch gezien als soortgenoot beschouwen. De kat fleemt hiermee. Met het orgaan van Jacobson bevestigt hij een bestaande band.[bron?]
Een kat die sterft in je huis of meeverhuist, zou ongeluk brengen.[20] Een kat die zich over de neus aait is een voorbode van aangenaam bezoek, volgens de spreuk: "Als de kat zich wast, komt er onverwachts een gast."
There is only one religion
De uil.
Het uiltje wat we hier zien is de steenuil, de latijnse naam is Athene Noctua, hij draagt dus de naam van de godin Athene.
Deze kleine uil vloog elke nacht voor de godin over de wereld om al het nieuws te verzamelen en over te brengen aan de godin, Athene de godin van wijsheid(en van strijd trouwens, maar daarin minder bekend) en haar steenuil die haar symbool werd voor wijsheid.
Er bestaat een gezegde, uilen naar Athene dragen, wat zoveel betekend als overbodig werk doen.
Ook in west europa en in noord europa was de uil een positief symbool, een symbool voor wijsheid, maar ook weer een symbool van de dood, van de overgang naar de andere wereld.
Dit laatste heeft de uil zijn kop gekost toen het christendom opkwam, mystiek nachtwezen dat hij is werd hij zwart gemaakt, duivels gemaakt, van letterlijke duivel naar symbool voor domheid, waar de uil vaak werd afgebeeld met een bril, om zijn domheid te onderstrepen, al die prachtige hulpmiddelen om te zien en toch een bril nodig. Hoe men tot dom is gekomen is niet helemaal duidelijk, maar het is een directe tegenhanger van de oorspronkelijke symbolisering en zal misschien samenhangen met het verdere losweken van het oude geloof.
Het uilskuiken staat zelfs geheel symbool voor domheid in deze tijd, je bent een uilskuiken zegt men dan, een domkop. Eigenlijk zegt men van oorsprong ermee, je ouders zijn dom, jij ook.
Vooral in de middeleeuwen had de uil het zwaar, hij werd als handlanger van de duivel gezien en in veel gevallen gedood als men ze kon krijgen. De symbolisering verschuift van een eervol tussenpersoon tussen deze en de andere wereld naar een onheilsbrenger. Er wordt dan ook geloofd dat als je een uil ziet vliegen er iemand zal sterven.
Dat laatste is een oud geloof, stamt uit de paganistische geloven, wat maakte dat ook in de oude tijd de uil voor een deel gevreest werd, als de booschapper van dood.
In de bijbel zijn er een paar verwijzingen naar uilen, ik heb helaas de uitleg er niet meer bij, als iemand dat wel weet, graag!
Deuteronomium 14.11, 15: Elke reine vogel moogt gij eten. Maar deze vogels zijn het, waarvan gij niet eten zult: Dan worden een aantal vogels genoemd waaronder ook de struisvogel en de meeuw, maar ook de katuil, de oehoe, de steenuil en de witte uil.
In psalmen 102:7 staat: Ik ben gelijk aan een pelikaan in de woestijn, ik ben als een steenuil te midden der puinhopen.
In het boek medicijnkaarten(staat eerder ook al vernoemd, wat completer) wordt meer gericht op de noord amerikaanse symbolisering van de uil.
In dit boek staat de uil voor misleiding.
Er staat: De kracht van uil wordt symbolisch geassocieerd met helderziendheid, astrale projectie en magie, zowel witte als zwarte. Uil wordt op de wielen van kracht van verscheidende indiaanse leraren uit amerika nachtadelaar genoemt. De uil bevind zich volgens de traditie in het oosten, de laats van verlichting.
Verder staat er dat veel inheemse volkeren bang zijn voor uil, dat ze zijn veren bedriegersveren noemen, dit omdat uil zo stil vliegt in de nacht waarin wij zo hulpeloos zijn.
Er staat ook dat uil vaak een krachtdier is van tovenaars en heksen en dat als uil je kracht is je moet oppassen voor de roep van het duister.
Ook hier staat uil voor wijsheid en ze leggen het mooi uit, uil kan zien wat anderen niet kunnen zien, wat de essentie van wijsheid is.
Als hulp verteld uil je volgens dit boek dat je gebruik moet maken van scherp en stil observatievermogen om een bepaalde levenssituatie bij intuitie te kennen, uil helpt je de gehele waarheid te zien. Dat is dan weer presies de rol die hij speelde voor de godin Athene, met 1 blind oog, waar bij de uil ervoor zorgde dat zij de gehele waarheid zag.
.jpg)
Het uiltje wat we hier zien is de steenuil, de latijnse naam is Athene Noctua, hij draagt dus de naam van de godin Athene.
Deze kleine uil vloog elke nacht voor de godin over de wereld om al het nieuws te verzamelen en over te brengen aan de godin, Athene de godin van wijsheid(en van strijd trouwens, maar daarin minder bekend) en haar steenuil die haar symbool werd voor wijsheid.
Er bestaat een gezegde, uilen naar Athene dragen, wat zoveel betekend als overbodig werk doen.
Ook in west europa en in noord europa was de uil een positief symbool, een symbool voor wijsheid, maar ook weer een symbool van de dood, van de overgang naar de andere wereld.
Dit laatste heeft de uil zijn kop gekost toen het christendom opkwam, mystiek nachtwezen dat hij is werd hij zwart gemaakt, duivels gemaakt, van letterlijke duivel naar symbool voor domheid, waar de uil vaak werd afgebeeld met een bril, om zijn domheid te onderstrepen, al die prachtige hulpmiddelen om te zien en toch een bril nodig. Hoe men tot dom is gekomen is niet helemaal duidelijk, maar het is een directe tegenhanger van de oorspronkelijke symbolisering en zal misschien samenhangen met het verdere losweken van het oude geloof.
Het uilskuiken staat zelfs geheel symbool voor domheid in deze tijd, je bent een uilskuiken zegt men dan, een domkop. Eigenlijk zegt men van oorsprong ermee, je ouders zijn dom, jij ook.
Vooral in de middeleeuwen had de uil het zwaar, hij werd als handlanger van de duivel gezien en in veel gevallen gedood als men ze kon krijgen. De symbolisering verschuift van een eervol tussenpersoon tussen deze en de andere wereld naar een onheilsbrenger. Er wordt dan ook geloofd dat als je een uil ziet vliegen er iemand zal sterven.
Dat laatste is een oud geloof, stamt uit de paganistische geloven, wat maakte dat ook in de oude tijd de uil voor een deel gevreest werd, als de booschapper van dood.
In de bijbel zijn er een paar verwijzingen naar uilen, ik heb helaas de uitleg er niet meer bij, als iemand dat wel weet, graag!
Deuteronomium 14.11, 15: Elke reine vogel moogt gij eten. Maar deze vogels zijn het, waarvan gij niet eten zult: Dan worden een aantal vogels genoemd waaronder ook de struisvogel en de meeuw, maar ook de katuil, de oehoe, de steenuil en de witte uil.
In psalmen 102:7 staat: Ik ben gelijk aan een pelikaan in de woestijn, ik ben als een steenuil te midden der puinhopen.
In het boek medicijnkaarten(staat eerder ook al vernoemd, wat completer) wordt meer gericht op de noord amerikaanse symbolisering van de uil.
In dit boek staat de uil voor misleiding.
Er staat: De kracht van uil wordt symbolisch geassocieerd met helderziendheid, astrale projectie en magie, zowel witte als zwarte. Uil wordt op de wielen van kracht van verscheidende indiaanse leraren uit amerika nachtadelaar genoemt. De uil bevind zich volgens de traditie in het oosten, de laats van verlichting.
Verder staat er dat veel inheemse volkeren bang zijn voor uil, dat ze zijn veren bedriegersveren noemen, dit omdat uil zo stil vliegt in de nacht waarin wij zo hulpeloos zijn.
Er staat ook dat uil vaak een krachtdier is van tovenaars en heksen en dat als uil je kracht is je moet oppassen voor de roep van het duister.
Ook hier staat uil voor wijsheid en ze leggen het mooi uit, uil kan zien wat anderen niet kunnen zien, wat de essentie van wijsheid is.
Als hulp verteld uil je volgens dit boek dat je gebruik moet maken van scherp en stil observatievermogen om een bepaalde levenssituatie bij intuitie te kennen, uil helpt je de gehele waarheid te zien. Dat is dan weer presies de rol die hij speelde voor de godin Athene, met 1 blind oog, waar bij de uil ervoor zorgde dat zij de gehele waarheid zag.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
mooi stukje , dacht dat de kraai ook met de dood in verband werd gebracht.
Dat vertelde mijne moeder, als er een kraai op "bezoek" kwam, was dat een boodschap dat er iemand dood zou gaan.
Over kraaien kon ik eigenlijk weinig vinden op wiki, maar kwam zodoende bij de Raaf terecht die tot de kraaiachtigen word gerekend en net als de uil zowel het goede als het kwade vertegenwoordigt.
Ja zelf een koninkrijk staat of valt met deze dieren( UK)
Hier wat ik vond op wiki:
De raaf is intelligent!
Intelligentie
Raven worden beschouwd als intelligente dieren. Er wordt beweerd dat raven in de natuur wel eens met wolven een pact vormen. Als de raaf een gewond dier ziet dan gaat hij op zoek naar een wolf en trekt diens aandacht. Nadat de wolf klaar is met de prooi kan de raaf aan zijn maal beginnen. Andere vogels kennen dit trucje overigens ook. Er is zelfs bekend dat raven 'gereedschap' gebruiken, door met stokjes voedsel uit holtes te peuteren en met stenen noten te kraken. Ook kan de raaf geluiden uit zijn omgeving imiteren, zoals de menselijke stem. In wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat raven weten wanneer een soortgenoot vanuit zijn positie iets niet kan zien; en dat raven bij het plunderen van een verstopplaats van voedsel extra voorzichtig zijn als de soortgenoot die het voedsel daar verstopt had (de 'eigenaar') in de buurt is, maar niet als een willekeurige andere raaf in de buurt is.
Raven zouden eveneens een vorm van troostend gedrag vertonen: als ze zien dat een familielid verslagen wordt in een gevecht, troosten ze die door lichamelijk contact te zoeken of diens veren schoon te maken. Hierdoor kunnen ze vermoedelijk zelf ook op meer troost rekenen. De verslagen raaf ervaart hierdoor minder stress, maar blijft nog steeds een hoger risico lopen op nieuwe aanvallen van het familielid.[2][3]
Raven in het Verenigd Koninkrijk
In de Londense Tower zijn vanouds raven aanwezig en deze vormen daar een toeristische attractie. Een legende zegt dat het Koninkrijk zal vallen als de raven de Tower verlaten. In het wild komen raven nog voor in Schotland en Wales.
Mythologie
In de mythologie vervullen raven vaak een belangrijke rol. De Germaanse god Wodan (Odin in het Scandinavisch) gebruikt twee raven, genaamd Huginn en Muninn, als boodschappers. In het middeleeuwse dierdicht Van den Vos Reynaerde komt eveneens een raaf voor, heer Tiecelijn, die een boodschap aan andere dieren overbrengt. De Kelten kenden er goddelijke kracht aan toe: waarzeggerskunst; overwinning in de strijd; vruchtbaarheid. Een totaal zwarte raaf is een boos teken, maar heeft hij een witte vlek, dan brengt hij geluk. Bij de Grieken en Romeinen is de raaf het symbool voor een lang leven; hij is de boodschapper van de zonnegod Apollo. Bij de Egyptenaren was hij juist symbool voor het kwaad. De Chinezen brengen hem in verband met de zon: een driebenige raaf verbeeldt de tijden van de zon: opkomst, zenit, ondergang. De Indianen zagen hem als de schelm. Voor de Joden was hij onrein; symbool van boosheid en kwaad. Ook voor de Christenen was hij op de eerste plaats een vogel die op aas afkomt, die anderen de ogen uitpikt: zo staat hij voor het kwaad dat de mensen verblindt. Hij is symbool van de zonde in tegenstelling tot de witte duif die pure goedheid belichaamt. Hij is ook symbool voor het rusteloos zwerven (Noach stuurde een raaf die na vergeefse omzwervingen terugkeerde in de ark); daarom is hij ook symbool van de eenzaamheid, en als zodanig de kluizenaars en woestijnmonniken zeer vertrouwd. Velen van hen werden op wonderbare wijze door raven gevoed: Elia, Paulus de woestijnmonnik, Benedictus; daarnaast kwamen de twee trouwe raven van Meinrad wraak nemen toen de heilige door twee onverlaten was vermoord. Daarnaast is de zwarte raaf een van de beschermers van de Karmapa.
Een mooi christelijk verhaal met raven/kraaien is het verhaal van godelieve en de raven.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Godelieve_(heilige)
Dat vertelde mijne moeder, als er een kraai op "bezoek" kwam, was dat een boodschap dat er iemand dood zou gaan.
Over kraaien kon ik eigenlijk weinig vinden op wiki, maar kwam zodoende bij de Raaf terecht die tot de kraaiachtigen word gerekend en net als de uil zowel het goede als het kwade vertegenwoordigt.
Ja zelf een koninkrijk staat of valt met deze dieren( UK)
Hier wat ik vond op wiki:
De raaf is intelligent!
Intelligentie
Raven worden beschouwd als intelligente dieren. Er wordt beweerd dat raven in de natuur wel eens met wolven een pact vormen. Als de raaf een gewond dier ziet dan gaat hij op zoek naar een wolf en trekt diens aandacht. Nadat de wolf klaar is met de prooi kan de raaf aan zijn maal beginnen. Andere vogels kennen dit trucje overigens ook. Er is zelfs bekend dat raven 'gereedschap' gebruiken, door met stokjes voedsel uit holtes te peuteren en met stenen noten te kraken. Ook kan de raaf geluiden uit zijn omgeving imiteren, zoals de menselijke stem. In wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat raven weten wanneer een soortgenoot vanuit zijn positie iets niet kan zien; en dat raven bij het plunderen van een verstopplaats van voedsel extra voorzichtig zijn als de soortgenoot die het voedsel daar verstopt had (de 'eigenaar') in de buurt is, maar niet als een willekeurige andere raaf in de buurt is.
Raven zouden eveneens een vorm van troostend gedrag vertonen: als ze zien dat een familielid verslagen wordt in een gevecht, troosten ze die door lichamelijk contact te zoeken of diens veren schoon te maken. Hierdoor kunnen ze vermoedelijk zelf ook op meer troost rekenen. De verslagen raaf ervaart hierdoor minder stress, maar blijft nog steeds een hoger risico lopen op nieuwe aanvallen van het familielid.[2][3]
Raven in het Verenigd Koninkrijk
In de Londense Tower zijn vanouds raven aanwezig en deze vormen daar een toeristische attractie. Een legende zegt dat het Koninkrijk zal vallen als de raven de Tower verlaten. In het wild komen raven nog voor in Schotland en Wales.
Mythologie
In de mythologie vervullen raven vaak een belangrijke rol. De Germaanse god Wodan (Odin in het Scandinavisch) gebruikt twee raven, genaamd Huginn en Muninn, als boodschappers. In het middeleeuwse dierdicht Van den Vos Reynaerde komt eveneens een raaf voor, heer Tiecelijn, die een boodschap aan andere dieren overbrengt. De Kelten kenden er goddelijke kracht aan toe: waarzeggerskunst; overwinning in de strijd; vruchtbaarheid. Een totaal zwarte raaf is een boos teken, maar heeft hij een witte vlek, dan brengt hij geluk. Bij de Grieken en Romeinen is de raaf het symbool voor een lang leven; hij is de boodschapper van de zonnegod Apollo. Bij de Egyptenaren was hij juist symbool voor het kwaad. De Chinezen brengen hem in verband met de zon: een driebenige raaf verbeeldt de tijden van de zon: opkomst, zenit, ondergang. De Indianen zagen hem als de schelm. Voor de Joden was hij onrein; symbool van boosheid en kwaad. Ook voor de Christenen was hij op de eerste plaats een vogel die op aas afkomt, die anderen de ogen uitpikt: zo staat hij voor het kwaad dat de mensen verblindt. Hij is symbool van de zonde in tegenstelling tot de witte duif die pure goedheid belichaamt. Hij is ook symbool voor het rusteloos zwerven (Noach stuurde een raaf die na vergeefse omzwervingen terugkeerde in de ark); daarom is hij ook symbool van de eenzaamheid, en als zodanig de kluizenaars en woestijnmonniken zeer vertrouwd. Velen van hen werden op wonderbare wijze door raven gevoed: Elia, Paulus de woestijnmonnik, Benedictus; daarnaast kwamen de twee trouwe raven van Meinrad wraak nemen toen de heilige door twee onverlaten was vermoord. Daarnaast is de zwarte raaf een van de beschermers van de Karmapa.
Een mooi christelijk verhaal met raven/kraaien is het verhaal van godelieve en de raven.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Godelieve_(heilige)
There is only one religion
Helemaal super dance!
Als je er nog meer hebt, laat maar komen!
Als je er nog meer hebt, laat maar komen!
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
graag gedaanquote:
Helemaal super dance!
Als je er nog meer hebt, laat maar komen!
Staat er ook nog iets over kraaien en raven in dat boek medicijnkaarten dat jij schijnt te bezitten?
alvast dank
There is only one religion
Natuurlijk staat er wat over in
Kraaien en raven worden los van elkaar gezien, maar liggen wel in dezelfde lijn.
De kraai is een zeer belangerijk symbool, hij staat voor wet. Alle heilige teksten staan onder de bescherming van kraai en het boek der wetten of boek der zegelen van de schepper is gebonden in kraaienveren. De veren van kraai vertellen over tot vlees geworden geest. Kraai is symbool van de wet volgens welke alle dingen uit vrouwen worden geboren.
Zeer krachtig symbool.
Bij de oude kelten is de kraai een symbool van de morighan, als je links van je een kraaienveer ziet liggen is dat een waarschuwing voor mogelijk naderend gevaar of problemen, is de veer rechts of recht voor je dan weet je dat je het juiste doet, het juiste pad bewandeld. Ook het krassen van de kraai in dromen, in het echt of gehoort in ander geluid is een waarschuwing.
Bij de eskimo's bestaat de oude legende van kraai die de zon stal van de goden en zo de mens het licht schonk en daarmee het leven.
Dat was een hachelijke onderneming en het is kraai dan ook maar gedeeltelijk gelukt, vandaar dat daar een periode van duisternis is, maar het licht wat kraai gebracht heeft leeft voort in de legende's en kraai wordt tot op de dag van vandaag ervoor geeert.
Kraaien en raven worden los van elkaar gezien, maar liggen wel in dezelfde lijn.
De kraai is een zeer belangerijk symbool, hij staat voor wet. Alle heilige teksten staan onder de bescherming van kraai en het boek der wetten of boek der zegelen van de schepper is gebonden in kraaienveren. De veren van kraai vertellen over tot vlees geworden geest. Kraai is symbool van de wet volgens welke alle dingen uit vrouwen worden geboren.
Zeer krachtig symbool.
Bij de oude kelten is de kraai een symbool van de morighan, als je links van je een kraaienveer ziet liggen is dat een waarschuwing voor mogelijk naderend gevaar of problemen, is de veer rechts of recht voor je dan weet je dat je het juiste doet, het juiste pad bewandeld. Ook het krassen van de kraai in dromen, in het echt of gehoort in ander geluid is een waarschuwing.
Bij de eskimo's bestaat de oude legende van kraai die de zon stal van de goden en zo de mens het licht schonk en daarmee het leven.
Dat was een hachelijke onderneming en het is kraai dan ook maar gedeeltelijk gelukt, vandaar dat daar een periode van duisternis is, maar het licht wat kraai gebracht heeft leeft voort in de legende's en kraai wordt tot op de dag van vandaag ervoor geeert.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Raaf staat voor magie, er wordt gezegt dat als je raaf vreest je misschien gebeunhaast hebt met krachten waarmee je niet moest spotten en dat betoveringen op je terugslaan, dat door je egen handelen, niet door raaf zelf.
Raaf zal je alleen vrezen als je iets over je innerlijke angsten of zelfgeschapen demonen moet leren.
Raaf is de boodschapper van de leegte, in de leegte woont groot mysterie, de leegte is de plek waar alles verblijft dat nog geen vorm heeft gekregen.
Raaf is ook een teken van verandering in bewustzijn.
Raaf staat eigenlijk door de hele geschiedenis symbool voor krachtige magie, in verschillende vormen, maar altijd 1 van de krachtigste diersymbolen op het gebied van magie.
Raaf zal je alleen vrezen als je iets over je innerlijke angsten of zelfgeschapen demonen moet leren.
Raaf is de boodschapper van de leegte, in de leegte woont groot mysterie, de leegte is de plek waar alles verblijft dat nog geen vorm heeft gekregen.
Raaf is ook een teken van verandering in bewustzijn.
Raaf staat eigenlijk door de hele geschiedenis symbool voor krachtige magie, in verschillende vormen, maar altijd 1 van de krachtigste diersymbolen op het gebied van magie.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
grappig , voor zover ik weet zijn kraaien ook dieren die op glimmende dingetjes vallen, van muntjes tot gouden ringetjes en zelfs pikken naar ogen (omdat ze glimmem).
Dat er dus een verhaal is dat tie de zon gestolen zou hebben spreekt dan wel weer tot de verbeelding.
Zou graag iets meer weten over kraai en de verhouding tot dat boek der zegelen en dat kraai wet symboliseert( duidend op vroeg christelijke achtergrond)
En dan wordt deze vogel ook nog onder de "zangvogels" gerekend
[ Bericht 15% gewijzigd door Dance99Vv op 28-05-2012 18:30:39 ]
Dat er dus een verhaal is dat tie de zon gestolen zou hebben spreekt dan wel weer tot de verbeelding.
Zou graag iets meer weten over kraai en de verhouding tot dat boek der zegelen en dat kraai wet symboliseert( duidend op vroeg christelijke achtergrond)
En dan wordt deze vogel ook nog onder de "zangvogels" gerekend
[ Bericht 15% gewijzigd door Dance99Vv op 28-05-2012 18:30:39 ]
There is only one religion
Niet duidend op vroeg christelijke achtergrond, dit gaat terug tot aan egypte, de kraai wordt ook als bewaker van de ogallah gezien, waarvan gedacht wordt dat die in egypte liggen.
Ik ga kijken wat ik kan vinden verder over dat boek der zegelen.
Bedenk je wel dat de wet die kraai symboliseerd niet de wet van de mens is, maar van het universum.
Ik ga kijken wat ik kan vinden verder over dat boek der zegelen.
Bedenk je wel dat de wet die kraai symboliseerd niet de wet van de mens is, maar van het universum.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Mooi topic dit. En dan blijkt dat je toch onbewust wel wat symboliek wist van de dieren, uil voor wijsheid en begeleiding, de raven als poortwachters van het geestenrijk.
The truth was in here.
Ok, the book of law.
Hier ga ik wat langer over doen om echt uit te zoeken, moet even wat rondvragen om wat meer langs de lijn van de noord amerikaanse indianen te kijken ipv langs de europeese lijnen.
Met het korte rondkijken even vlotjes kom ik hier uit op crowley die via automatisch schrift wat heeft geschreven wat hij the book of law noemt, maar crowley is een dubieus figuur, dat gaat niets opleveren wbt mijn zoektocht. Liber Al Vel Legis is dat.
Je kan hier ook wel wat vinden over het boek der 7 zegelen, maar dat is de christelijke versie, ook dat gaat wel verder terug, maar ook dat is een stevige zoektocht.
Ik ga iig even wat lijntjes uitzetten, even wat rondvragen om te zien of dat nieuwe aanknopingspunten geeft, tot nu toe nog niets nuttigs over dat in kraaienveren gebonden boek.
Hier ga ik wat langer over doen om echt uit te zoeken, moet even wat rondvragen om wat meer langs de lijn van de noord amerikaanse indianen te kijken ipv langs de europeese lijnen.
Met het korte rondkijken even vlotjes kom ik hier uit op crowley die via automatisch schrift wat heeft geschreven wat hij the book of law noemt, maar crowley is een dubieus figuur, dat gaat niets opleveren wbt mijn zoektocht. Liber Al Vel Legis is dat.
Je kan hier ook wel wat vinden over het boek der 7 zegelen, maar dat is de christelijke versie, ook dat gaat wel verder terug, maar ook dat is een stevige zoektocht.
Ik ga iig even wat lijntjes uitzetten, even wat rondvragen om te zien of dat nieuwe aanknopingspunten geeft, tot nu toe nog niets nuttigs over dat in kraaienveren gebonden boek.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Eigenlijk is dat heel logisch, dieren kunnen praten, alleen niet met woorden.quote:
Ik heb me altijd afgevraagd hoe fabels ontstaan zijn, waarin de dieren kunnen praten.
Hoe meer mensen met dieren optrekken, hoe meer ze begrijpen wat die dieren zeggen en ook de nuance erin krijgen. Er zijn niet veel dieren die lichamelijk instaat zijn om te spreken zoals mensen doen.
Ik vermoed dus dat de sprekende dieren heel wat minder mystiek waren als we nu denken, dat het dichterlijke vrijheid is om daar echt spreken van te maken, wat het verhaal een stuk interessanter maakt.
Vergeet vooral bij dit soort dingen niet dat de overlevering heel lang mondeling is geweest en zelfs toen er al schrift was was het grootste deel nogsteeds mondeling, dat bijna iedereen kan lezen en schrijven is nog niet zo oud.
In de regels rondom verhalen maken werd er ingezet op waarheid vertellen, maar dan vooral in de rode lijn van het verhaal, om een gevoel, een denkwijze, een moraal over te brengen.
Men wist heel prima dat letterlijk dingen mondeling doorgeven erg lastig is, niet betrouwbaar is en lastig te onthouden is. De verhaalvorm waarin dichterlijke vrijheid het interessant en makkelijker te onthouden maakt was dan ook erg populair en er was een zware erecode om het moraal van het verhaal te eren en daarin niets te veranderen, die altijd goed over te brengen.
Leuke verdieping, de bardentraditie, niet voor deze topic zo, gaat een spin off worden dan teveel, maar lees je maar eens een beetje in. De officiele verhalenvertellers van vroeger waren een groep, een gilde met hoog aanzien en een heel set aan regels, graden en initiatie's.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
met alle respect en dank , maar voor dat boek openen we dan wel een nieuw topic-jequote:
Ok, the book of law.
Hier ga ik wat langer over doen om echt uit te zoeken, moet even wat rondvragen om wat meer langs de lijn van de noord amerikaanse indianen te kijken ipv langs de europeese lijnen.
Met het korte rondkijken even vlotjes kom ik hier uit op crowley die via automatisch schrift wat heeft geschreven wat hij the book of law noemt, maar crowley is een dubieus figuur, dat gaat niets opleveren wbt mijn zoektocht. Liber Al Vel Legis is dat.
Je kan hier ook wel wat vinden over het boek der 7 zegelen, maar dat is de christelijke versie, ook dat gaat wel verder terug, maar ook dat is een stevige zoektocht.
Ik ga iig even wat lijntjes uitzetten, even wat rondvragen om te zien of dat nieuwe aanknopingspunten geeft, tot nu toe nog niets nuttigs over dat in kraaienveren gebonden boek.
There is only one religion
dit toch maar is wat uitwerken hier:quote:
Ik zit te wachten tot de Slang aan bod komt, erg belangrijk dier in de symbologie dacht ik.
hier een mooie samenvatting: http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangen#Slangen_en_de_mens
De slang van een god tot een duivel/demoon , facinerend....
de slangencultus is ook zeer interresant leesvoer
http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangencultus
De Oerslang:
De Oerslang is een begrip dat in talloze mythologieën terugkeert in licht gevarieerde vorm al naargelang de plaatselijke cultuur.
Het betreft telkens een (bijna) oppermachtig oerwezen dat zich in de oeroceaan ophoudt.
De Oerslang is doorgaans een symbool voor oorspronkelijke levenskracht, vruchtbaarheid, beweeglijkheid, regeneratie.
Zij wordt als dusdanig als vrouwelijk aanzien en is aanvankelijk dan ook sterk verbonden met de moedergodincultus.
Later wordt zij wegens haar belang als concept ook in andere cultussen overgenomen, zij het vaak in negatieve termen.
De slang neemt in mythen in het algemeen deze symbolische betekenis aan, omdat zij in staat blijkt zichzelf te regenereren en het vervellen wordt beschouwd als een wederopstanding uit de dood. Gezien haar respectabele leeftijd als oudste wezen in de kosmos wordt ook grote wijsheid met de Oerslang of 'Kosmische slang' geassocieerd.
Zij vertegenwoordigt vrijwel alle kennis die de natuur zich doorheen haar ontelbare jaren heeft eigen gemaakt.
In vrijwel alle mythologieën vergaat het deze slang niet zo best.
Zij wordt al snel tot afschuwelijke draak gedemoniseerd die dan door later ontstane godheden wordt bestreden en bedwongen.
Meestal staat de Oerslang ook voor het vrouwelijke aspect van de natuur en vertegenwoordigen deze 'strijders' godheden eerder een patriarchaal mannelijk aspect.
In sommige mythologieën verraadt de mythe ook herinneringen aan een onderliggende of zelfs uitgebroken strijd om de macht in de samenleving tussen aanhangers van het 'oude' en van het 'nieuwe' geloof met bijhorende gebruiken en visie op de sociale orde.
Voorbeelden van verzinnebeelding van de Oerslang:
Naga, goddelijke Ka of Adi Sesha in Indiase mythologieën
Naunet in de Egyptische mythologie, later Apepi
Nammu in de Sumerische mythologie
Tiamat in de Mesopotamische mythologie
Lahmu en Lahamu in de Akkadisch Babylonische mythologie
Slangengodin in de Minoïsche mythologie
Ouroboros in de oude Griekse mythologie
Illuyankas in de Hettitische mythologie
Perzische draak Azhi Dahaka (Grote Slang in het oud-Iraans) in de Perzische mythologie
Leviathan in de Joodse mythologie
Midgaardslang in de Noordse mythologie
Ladon in de latere Griekse mythologie
Quetzalcoatl in de Azteekse mythologie
Gucumatz - 'Gevederde Slang' in de Mayamythologie, scheppergod (Popol Vuh).
Regenboogslang in West-Afrika en bij de Aboriginals
Aido-Hwedo in de West-Aftrikaanse mythologie
Chinese draak in de Chinese mythologie en folkore
Nidhogg in de Noordse mythologie
Kur in de Akkadische mythologie
There is only one religion
Slangen en de mens:
Reeds in het Neolithicum, en mogelijk zelfs vroeger, was de mens vertrouwd met slangen en bestond er een slangencultus. Reptielen wekken bij de meeste mensen gevoelens van angst op en dit geldt zeker voor slangen, vanwege hun snelle voortbeweging, onverwachte (agressieve) gedrag en vermeende giftigheid. De starre blik door de onbeweeglijkheid van de ogen en het feit dat slangen in tegenstelling tot andere reptielen niet zichtbaar ademhalen dragen hier aan bij. Slangen spelen door hun verborgen levenswijze en gedrag een rol in de kunst en cultuur. Het bekendste verhaal in het Westen is dat van Adam en Eva en de slang uit de Bijbel. In veel culturen maakt de Oerslang vaak deel uit van de mythologie. Ook staan slangen symbool voor onder andere de geneeskunde, de farmacie, de vrede en zelfs voor het eeuwig leven.
De mens heeft over het algemeen een negatieve invloed op de slang. Het leefgebied van veel soorten wordt door de mens verwoest, veranderd of vervuild, waardoor de natuurlijke habitat verdwijnt. Slangen worden slachtoffer van stroperij om de huiden of 'voor de zekerheid' gedood en veel soorten worden verzameld omdat ze geld waard zijn in de handel in exotische dieren. In sommige streken worden traditionele medicijnen gemaakt van slangen, zoals 'slangenolie' uit China, die zou helpen tegen gewrichtspijn.
Jaarlijks worden 5,5 miljoen mensen gebeten door een slang, van wie ongeveer de helft een vergiftiging oploopt en ongeveer 125.000 overlijden. In Azië vallen jaarlijks 100.000 slachtoffers, in Europa 30 en in de Verenigde Staten 15.[22] Een slangenbeet komt vaak door een ongeluk, zoals op een slang gaan staan. In de praktijk zijn slangen met hun dieet van voornamelijk knaagdieren tamelijk nuttige dieren die de oogst verhogen.
De Slang en de Bijbel:
Ook in de Bijbel komen slangen voor. Veel Bijbelse vertellingen waarin slangen voorkomen zijn later gebruikt in andere verhalen en sommige hiervan zijn wereldwijd bekend. De slang speelt in de Bijbel een hoofdrol in het verhaal van de zondeval (Genesis 3). In dit verhaal wordt Eva verleid om Gods gebod te overtreden door een verboden vrucht te eten, waardoor de zonde in de wereld komt. Als straf moet de slang van die tijd af zich op zijn buik voortbewegen. Andere passages waarin slangen een belangrijke rol spelen zijn:
Mozes toont zijn goddelijke opdracht door op Gods gezag zijn staf te veranderen in een slang, en weer terug. (Exodus 7)
Tijdens de reis van het volk Israël door de woestijn werden zij gestraft met dodelijke gifslangen. Mozes maakte een koperen slang en wie zijn blik op die koperen slang richtte, bleef in leven. (Numeri 21)
In Psalm 58 worden de woorden van leugenaars vergeleken met het gif van een dove adder, die niet luistert naar de stem van zijn bezweerders.
Spreuken 23 vers 32 vergelijkt het verraderlijke effect van alcohol met de beet van een slang.
Jesaja hoofdstuk 11 vers 8 en 65 vers 25 schetsen een toekomstbeeld waarin een kind bij een slangennest kan spelen zonder iets te hoeven duchten.
In de Openbaring van Johannes wordt de duivel aangeduid als "de oude slang".
De slang wordt in de Bijbel ook een enkele maal in positieve zin genoemd, als voorbeeld hoe behoedzaam en voorzichtig te werk te gaan. Zo zegt Jezus tegen zijn volgelingen: "Zie, Ik zend u als schapen temidden van wolven; weest dan voorzichtig als slangen en argeloos als duiven." (Matteüs 10 vers 16).
In Johannes 3 vers 14 wordt Jezus in verband gebracht met de koperen slang die door Mozes omhoog geheven werd: En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden.
Lilith was een vrouwelijke stormdemon die verantwoordelijk werd geacht voor verschillende ziektes en vaak wordt afgebeeld met een slang.
Volgens de Bijbel verloor de slang zijn poten als straf van God. Op middeleeuwse prenten wordt de slang in de scène van het plukken van de appel door Eva dikwijls met ledematen weergegeven
In de cultuur:
De slang is terug te vinden in de hedendaagse symboliek, bijvoorbeeld de esculaap wat het symbool van de geneeskunde is in Europa. De Caduceus, de staf van de god Hermes die hem geschonken werd door Apollo, bevat twee omwonden slangfiguren. De Caduceus is in de Verenigde Staten het belangrijkste medische symbool. Hygieia, de Griekse godin voor de gezondheid, werd vergezeld door een slang, het zinnebeeld van de gezondheid. Deze kronkelt vanaf haar borst naar de drinkschaal in haar linkerhand. Deze schaal van Hygieia is het symbool van de farmacie. De Ouroboros of zelfverzwelger, de slang die zijn eigen staart opeet, is van oorsprong een symbool uit de alchemie en een van de oudste mythische symbolen die voorkomt in verschillende mythologieën, van de Azteken tot de oude Egyptenaren.
In mythen en sagen worden de slang meestal voorgesteld als toonbeeld van verraderlijkheid en gemeenheid. Waarschijnlijk komt dat omdat een aantal slangensoorten ook andere slangen op het menu heeft staan, ze eten elkaar op. Bovendien zijn sommige soorten dodelijk voor mensen en ze houden zich meestal verborgen om onverwacht toe te kunnen slaan. Slangen hebben iets ongrijpbaars door hun lichaamsbouw en 'glibberige', gladde en glanzende schubbenhuid.
In vroegere tijden werden misdadigers geëxecuteerd met het gif van slangen, de term slangenkuil is hiervan afgeleid.
In een aantal culturen, zoals het oude Griekenland of het huidige India, worden slangen als goden vereerd en staan symbool voor het eeuwig leven. Dat komt doordat slangen vervellen waardoor het lijkt alsof er uit een oude slang een nieuwe slang tevoorschijn komt. Een slang die aan vervelling toe is kleurt inderdaad grauwer en heeft een troebel waas voor de ogen, terwijl een net vervelde slang een feller afstekende kleur en heldere ogen heeft. Bovendien zijn oppervlakkige wonden na de vervelling genezen.
De regenboogslang speelt een grote rol binnen de levensbeschouwing van de Aborigines. De slang zou rivieren en valleien uitslijten en een zondvloed veroorzaken als hij boos wordt. Binnen het hindoeïstische mythologie komen vele slangachtige figuren voor. Shiva, een van de belangrijkste goden, wordt met een slang om haar nek afgebeeld.
In de oudheid geloofde men dat een slang door middel van toverspreuken onschadelijk gemaakt kon worden – het zogenaamde slangenbezweren. Slangenbezweren bestaat uit het irriteren van de slang. Als deze zich eenmaal heeft opgericht wordt de slang afgeleid door de bewegingen van de fluit van de bezweerder en ritmisch kloppen met de voet. Slangen die gebruikt worden bij het slangenbezweren zijn meestal niet-giftig, of giftige soorten met verwijderde giftanden.
Ook in de recente geschiedenis tot vandaag de dag spelen de slangen een rol. Omdat ze als verraderlijk en gemeen worden gezien, werden slangen bijvoorbeeld gebruikt in de propaganda. Slangen spelen soms ook in moderne producties een hoofdrol, bijvoorbeeld:
de slang Kaa, uit Junglebook van Rudyard Kipling. Kaa staat bekend als gemeen, stiekem en vraatzuchtig.
de film Anaconda, geregisseerd door Luis Llosa. Onderzoekers gaan op zoek naar een reusachtige anaconda (Eunectes murinus), met Jennifer Lopez en Jon Voight.
de film Snakes on a Plane (2006, geregisseerd door David R. Ellis). Een krat vol gifslangen wordt aan boord van een vliegtuig gebracht om de inzittenden te vermoorden, met Samuel L. Jackson en Nathan Phillips.
Fabeltjes:
Over slangen bestaan vele mythen, fabels en onjuistheden, die soms echter hardnekkig zijn. Onderstaand een aantal bekendere voorbeelden, die soms al behandeld zijn in dit artikel:
Wurgslangen doden hun prooi door deze te vermorzelen: wurgslangen grijpen de prooi met de bek en winden het lichaam eromheen. Iedere keer als de prooi uitademt, trekt de slang iets strakker aan, zodat de prooi steeds minder adem kan halen tot verstikking optreedt. Van het breken van botten is geen sprake.
Slangen zijn glibberig: slangen hebben altijd een droge huid die waterafstotend is, vaak is wel een olieachtige, iriserende glans aanwezig.
Slangen steken of 'bijten' met hun tong: De tong van slangen dient om geuren op te pikken en heeft alleen een zintuiglijke functie. Als een slang bijt wordt met de giftanden geprikt en niet met de tong.
Een boze slang zet de achtervolging in: Slangen zullen vrijwel altijd proberen te vluchten, er zijn maar enkele soorten bekend die agressief gedrag vertonen, een voorbeeld is de mangrovenslang (Boiga dendrophila) uit Azië.
Slangen kunnen prooien of mensen hypnotiseren: Slangen hebben een andere anatomie van het oog dan de meeste dieren, waardoor ze een starre blik hebben. Slangen kunnen hiermee echter niet hypnotiseren.
Zwarte slangen zijn gevaarlijker dan andere slangen: De kleur van een slang zegt niets over de giftigheid van de soort, zelfs de naam van een slang is wat dit betreft soms misleidend. De zwarte mamba bijvoorbeeld is niet zwart maar groengrijs van kleur.
Slangen drinken koeienmelk: Lange tijd werd dit wel serieus gedacht, de melkslang heeft er zelfs zijn naam aan te danken. Oorzaak van de vermeende gewoonte melk te drinken uit de uier van koeien is waarschijnlijk het feit dat slangen veel in stallen worden gevonden. De reden is de hogere temperatuur in de stallen en de aanwezigheid van prooidieren (knaagdieren).
Een gifslang waarvan de tanden zijn verwijderd is ongevaarlijk: De tanden van slangen worden regelmatig vervangen, waardoor de slang na verloop van tijd weer een nieuw gebit heeft.
Een slang kan een hoepelvorm aannemen: De slang zou zich in zijn staart bijten en zo als een hoepel van een helling af kunnen rollen. Dit gedrag is echter nog nooit waargenomen en is een broodje aap.
Een slang kan alleen bijten als hij is opgerold: Een slang kan altijd en vanuit iedere positie toeslaan. De lichaamshouding van de slang heeft weliswaar invloed op de reikwijdte, een slang hoeft zich echter niet eerst op te rollen.
Een moederslang beschermt haar jongen in haar bek: Slangen kennen geen broedzorg waarbij de jongen worden beschermd. Sommige slangen beschermen de eieren maar de juvenielen staan er alleen voor, in tegenstelling tot sommige soorten hagedissen. Het in de bek nemen van de jongen bij gevaar komt bij geen enkel reptiel voor, maar is wel beschreven bij een aantal soorten vissen (cichliden).
Een ratelslang krijgt er ieder jaar een ratel bij: De ratel van ratelslangen bestaat uit schijfjes, na iedere vervelling komt er eentje bij. Jonge slangen vervellen vaker dan volwassen dieren, het aantal schijfjes komt dus niet overeen met de leeftijd in jaren.
Bron wikipedia # slangen
Reeds in het Neolithicum, en mogelijk zelfs vroeger, was de mens vertrouwd met slangen en bestond er een slangencultus. Reptielen wekken bij de meeste mensen gevoelens van angst op en dit geldt zeker voor slangen, vanwege hun snelle voortbeweging, onverwachte (agressieve) gedrag en vermeende giftigheid. De starre blik door de onbeweeglijkheid van de ogen en het feit dat slangen in tegenstelling tot andere reptielen niet zichtbaar ademhalen dragen hier aan bij. Slangen spelen door hun verborgen levenswijze en gedrag een rol in de kunst en cultuur. Het bekendste verhaal in het Westen is dat van Adam en Eva en de slang uit de Bijbel. In veel culturen maakt de Oerslang vaak deel uit van de mythologie. Ook staan slangen symbool voor onder andere de geneeskunde, de farmacie, de vrede en zelfs voor het eeuwig leven.
De mens heeft over het algemeen een negatieve invloed op de slang. Het leefgebied van veel soorten wordt door de mens verwoest, veranderd of vervuild, waardoor de natuurlijke habitat verdwijnt. Slangen worden slachtoffer van stroperij om de huiden of 'voor de zekerheid' gedood en veel soorten worden verzameld omdat ze geld waard zijn in de handel in exotische dieren. In sommige streken worden traditionele medicijnen gemaakt van slangen, zoals 'slangenolie' uit China, die zou helpen tegen gewrichtspijn.
Jaarlijks worden 5,5 miljoen mensen gebeten door een slang, van wie ongeveer de helft een vergiftiging oploopt en ongeveer 125.000 overlijden. In Azië vallen jaarlijks 100.000 slachtoffers, in Europa 30 en in de Verenigde Staten 15.[22] Een slangenbeet komt vaak door een ongeluk, zoals op een slang gaan staan. In de praktijk zijn slangen met hun dieet van voornamelijk knaagdieren tamelijk nuttige dieren die de oogst verhogen.
De Slang en de Bijbel:
Ook in de Bijbel komen slangen voor. Veel Bijbelse vertellingen waarin slangen voorkomen zijn later gebruikt in andere verhalen en sommige hiervan zijn wereldwijd bekend. De slang speelt in de Bijbel een hoofdrol in het verhaal van de zondeval (Genesis 3). In dit verhaal wordt Eva verleid om Gods gebod te overtreden door een verboden vrucht te eten, waardoor de zonde in de wereld komt. Als straf moet de slang van die tijd af zich op zijn buik voortbewegen. Andere passages waarin slangen een belangrijke rol spelen zijn:
Mozes toont zijn goddelijke opdracht door op Gods gezag zijn staf te veranderen in een slang, en weer terug. (Exodus 7)
Tijdens de reis van het volk Israël door de woestijn werden zij gestraft met dodelijke gifslangen. Mozes maakte een koperen slang en wie zijn blik op die koperen slang richtte, bleef in leven. (Numeri 21)
In Psalm 58 worden de woorden van leugenaars vergeleken met het gif van een dove adder, die niet luistert naar de stem van zijn bezweerders.
Spreuken 23 vers 32 vergelijkt het verraderlijke effect van alcohol met de beet van een slang.
Jesaja hoofdstuk 11 vers 8 en 65 vers 25 schetsen een toekomstbeeld waarin een kind bij een slangennest kan spelen zonder iets te hoeven duchten.
In de Openbaring van Johannes wordt de duivel aangeduid als "de oude slang".
De slang wordt in de Bijbel ook een enkele maal in positieve zin genoemd, als voorbeeld hoe behoedzaam en voorzichtig te werk te gaan. Zo zegt Jezus tegen zijn volgelingen: "Zie, Ik zend u als schapen temidden van wolven; weest dan voorzichtig als slangen en argeloos als duiven." (Matteüs 10 vers 16).
In Johannes 3 vers 14 wordt Jezus in verband gebracht met de koperen slang die door Mozes omhoog geheven werd: En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden.
Lilith was een vrouwelijke stormdemon die verantwoordelijk werd geacht voor verschillende ziektes en vaak wordt afgebeeld met een slang.
Volgens de Bijbel verloor de slang zijn poten als straf van God. Op middeleeuwse prenten wordt de slang in de scène van het plukken van de appel door Eva dikwijls met ledematen weergegeven
In de cultuur:
De slang is terug te vinden in de hedendaagse symboliek, bijvoorbeeld de esculaap wat het symbool van de geneeskunde is in Europa. De Caduceus, de staf van de god Hermes die hem geschonken werd door Apollo, bevat twee omwonden slangfiguren. De Caduceus is in de Verenigde Staten het belangrijkste medische symbool. Hygieia, de Griekse godin voor de gezondheid, werd vergezeld door een slang, het zinnebeeld van de gezondheid. Deze kronkelt vanaf haar borst naar de drinkschaal in haar linkerhand. Deze schaal van Hygieia is het symbool van de farmacie. De Ouroboros of zelfverzwelger, de slang die zijn eigen staart opeet, is van oorsprong een symbool uit de alchemie en een van de oudste mythische symbolen die voorkomt in verschillende mythologieën, van de Azteken tot de oude Egyptenaren.
In mythen en sagen worden de slang meestal voorgesteld als toonbeeld van verraderlijkheid en gemeenheid. Waarschijnlijk komt dat omdat een aantal slangensoorten ook andere slangen op het menu heeft staan, ze eten elkaar op. Bovendien zijn sommige soorten dodelijk voor mensen en ze houden zich meestal verborgen om onverwacht toe te kunnen slaan. Slangen hebben iets ongrijpbaars door hun lichaamsbouw en 'glibberige', gladde en glanzende schubbenhuid.
In vroegere tijden werden misdadigers geëxecuteerd met het gif van slangen, de term slangenkuil is hiervan afgeleid.
In een aantal culturen, zoals het oude Griekenland of het huidige India, worden slangen als goden vereerd en staan symbool voor het eeuwig leven. Dat komt doordat slangen vervellen waardoor het lijkt alsof er uit een oude slang een nieuwe slang tevoorschijn komt. Een slang die aan vervelling toe is kleurt inderdaad grauwer en heeft een troebel waas voor de ogen, terwijl een net vervelde slang een feller afstekende kleur en heldere ogen heeft. Bovendien zijn oppervlakkige wonden na de vervelling genezen.
De regenboogslang speelt een grote rol binnen de levensbeschouwing van de Aborigines. De slang zou rivieren en valleien uitslijten en een zondvloed veroorzaken als hij boos wordt. Binnen het hindoeïstische mythologie komen vele slangachtige figuren voor. Shiva, een van de belangrijkste goden, wordt met een slang om haar nek afgebeeld.
In de oudheid geloofde men dat een slang door middel van toverspreuken onschadelijk gemaakt kon worden – het zogenaamde slangenbezweren. Slangenbezweren bestaat uit het irriteren van de slang. Als deze zich eenmaal heeft opgericht wordt de slang afgeleid door de bewegingen van de fluit van de bezweerder en ritmisch kloppen met de voet. Slangen die gebruikt worden bij het slangenbezweren zijn meestal niet-giftig, of giftige soorten met verwijderde giftanden.
Ook in de recente geschiedenis tot vandaag de dag spelen de slangen een rol. Omdat ze als verraderlijk en gemeen worden gezien, werden slangen bijvoorbeeld gebruikt in de propaganda. Slangen spelen soms ook in moderne producties een hoofdrol, bijvoorbeeld:
de slang Kaa, uit Junglebook van Rudyard Kipling. Kaa staat bekend als gemeen, stiekem en vraatzuchtig.
de film Anaconda, geregisseerd door Luis Llosa. Onderzoekers gaan op zoek naar een reusachtige anaconda (Eunectes murinus), met Jennifer Lopez en Jon Voight.
de film Snakes on a Plane (2006, geregisseerd door David R. Ellis). Een krat vol gifslangen wordt aan boord van een vliegtuig gebracht om de inzittenden te vermoorden, met Samuel L. Jackson en Nathan Phillips.
Fabeltjes:
Over slangen bestaan vele mythen, fabels en onjuistheden, die soms echter hardnekkig zijn. Onderstaand een aantal bekendere voorbeelden, die soms al behandeld zijn in dit artikel:
Wurgslangen doden hun prooi door deze te vermorzelen: wurgslangen grijpen de prooi met de bek en winden het lichaam eromheen. Iedere keer als de prooi uitademt, trekt de slang iets strakker aan, zodat de prooi steeds minder adem kan halen tot verstikking optreedt. Van het breken van botten is geen sprake.
Slangen zijn glibberig: slangen hebben altijd een droge huid die waterafstotend is, vaak is wel een olieachtige, iriserende glans aanwezig.
Slangen steken of 'bijten' met hun tong: De tong van slangen dient om geuren op te pikken en heeft alleen een zintuiglijke functie. Als een slang bijt wordt met de giftanden geprikt en niet met de tong.
Een boze slang zet de achtervolging in: Slangen zullen vrijwel altijd proberen te vluchten, er zijn maar enkele soorten bekend die agressief gedrag vertonen, een voorbeeld is de mangrovenslang (Boiga dendrophila) uit Azië.
Slangen kunnen prooien of mensen hypnotiseren: Slangen hebben een andere anatomie van het oog dan de meeste dieren, waardoor ze een starre blik hebben. Slangen kunnen hiermee echter niet hypnotiseren.
Zwarte slangen zijn gevaarlijker dan andere slangen: De kleur van een slang zegt niets over de giftigheid van de soort, zelfs de naam van een slang is wat dit betreft soms misleidend. De zwarte mamba bijvoorbeeld is niet zwart maar groengrijs van kleur.
Slangen drinken koeienmelk: Lange tijd werd dit wel serieus gedacht, de melkslang heeft er zelfs zijn naam aan te danken. Oorzaak van de vermeende gewoonte melk te drinken uit de uier van koeien is waarschijnlijk het feit dat slangen veel in stallen worden gevonden. De reden is de hogere temperatuur in de stallen en de aanwezigheid van prooidieren (knaagdieren).
Een gifslang waarvan de tanden zijn verwijderd is ongevaarlijk: De tanden van slangen worden regelmatig vervangen, waardoor de slang na verloop van tijd weer een nieuw gebit heeft.
Een slang kan een hoepelvorm aannemen: De slang zou zich in zijn staart bijten en zo als een hoepel van een helling af kunnen rollen. Dit gedrag is echter nog nooit waargenomen en is een broodje aap.
Een slang kan alleen bijten als hij is opgerold: Een slang kan altijd en vanuit iedere positie toeslaan. De lichaamshouding van de slang heeft weliswaar invloed op de reikwijdte, een slang hoeft zich echter niet eerst op te rollen.
Een moederslang beschermt haar jongen in haar bek: Slangen kennen geen broedzorg waarbij de jongen worden beschermd. Sommige slangen beschermen de eieren maar de juvenielen staan er alleen voor, in tegenstelling tot sommige soorten hagedissen. Het in de bek nemen van de jongen bij gevaar komt bij geen enkel reptiel voor, maar is wel beschreven bij een aantal soorten vissen (cichliden).
Een ratelslang krijgt er ieder jaar een ratel bij: De ratel van ratelslangen bestaat uit schijfjes, na iedere vervelling komt er eentje bij. Jonge slangen vervellen vaker dan volwassen dieren, het aantal schijfjes komt dus niet overeen met de leeftijd in jaren.
Bron wikipedia # slangen
There is only one religion
En dan vanuit de Egyptische mythologie de godin Bastet:
En vanuit de Griekse Mythologie de uil Bubo:
Die vroeger zelfs nog op de Griekse munten stond:
En vanuit de Griekse Mythologie de uil Bubo:
Die vroeger zelfs nog op de Griekse munten stond:
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
|
|
