Heeft een band hebben en houden van je kind te maken met zaadcellen en dna? Of dat je het ziet opgroeien en 9 maanden heb gevoeld in de buik van de vriendin?
Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat je na 30 jaar achterkomt dat je een verloren zoon/dochter hebt, je ineens houd van dat kind.
Voor de duidelijkheid: dit is niet iets wat bij mij gebeurt is of in mijn omgeving. Ik vroeg het me gewoon af. Misschien komt er een leuke discussie uit
Vooral voor de moeder lijkt het afstaan ervan me heel zwaar, alswel het opvoeden van een kind waarbij het verwerkken een horrorverhaal is geweest dat altijd zal blijven hangen.
Mij lijkt dat de vrouw ook niet echt blij is met een kind vanuit een verkrachting.
[ Bericht 20% gewijzigd door Luxuria op 18-05-2012 12:51:21 ]
Een kindje van een ex-partner accepteer je als je een relatie aangaat met een moeder. En ja, ik denk echt wel dat je van zo'n kindje kan houden alsof het van jezelf was.
Je zegt het op een manier alsof je het niet meent en mijn vraag een rare vind. Ik heb dit aan iemand verteld en diegene zei dit : "proberen weg te halen, ik zal nooit van dat kind houden, het zal altijd herinneren aan zijn vader". En diegene meende het ook echt.quote:Op vrijdag 18 mei 2012 12:40 schreef autodief het volgende:
Nee natuurlijk zou je niet van dat kind houden gewoon meteen adoptie ofzo weg ermee
En ik ga niet voor het kind zorgen van de man die mijn vrouw verkracht heeft.
Omdat dat niet de vraag is waar TS in geintresseerd isquote:
Waarom is abortus geen optie? Na verkrachting word er medisch onderzoek gedaan en die zien een zwangerschap, dan is het nog lang niet te laat.
Maar verder denk ik dat als je vanaf de geboorte de vader/moeder van zo'n kind bent, de band niet echt te onderscheiden is van de band die je met je genetische kind gehad zou hebben.
TS, het hangt helemaal af van hoeverre jij en je vriendin hiermee om kunnen gaan. Ik geloof dat het mogelijk is van het kind te houden, deze is tenslotte onschuldig. Veel sterkte iig.
Wat ik uit sommige reacties lees is eigenlijk dat "houden van een kind dat niet van jou is" gewoon in je hoofd zit (psychologisch). Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
En zeg nu niet van "de vrouw zal dit nooit voor zich kunnen houden omdat je niet kunt faken alsof er niks gebeurt is. Ze zal dit niet in haar eentje kunnen verwerken. Het zal niet goed zijn voor de relatie, want je gaat wat merken etc".
Want daar gaat het niet om
of dat het van een ex is waar je niets van weet/hoort. Dan vinden mensen het vaak al snel een stukje minder erg.quote:Op vrijdag 18 mei 2012 13:29 schreef qwerty-nl het volgende:
Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
Pardon? Ik denk dat dat voor iedereen persoonlijk is en je dat zeker niet zo kan stellen. Er zullen ook moeders zijn die er niet mee om kunnen gaan en het liever kwijt dan rijk zijn..quote:
Natuurlijk is het ook moeilijk voor de vrouw. Zou is immers en verkracht (traumatische ervaring) en baart een kind dat niet van haar parter is. De vrouw zal daarintegen wel van het kind houden omdat zij het draagt en gewoon van haar is. Moeilijk zal het wel zijn omdat ze altijd aan de verkrachting zal denken als ze het kind ziet. Volgens mij kun je je er wel op lange termijn overheen zetten doormiddel van hulp van buitenafbijv psychologen.
Wederom, dit zal zeker niet voor iedereen gelden. En het is helemaal niet alleen psychologisch, vanuit een genetisch en dierlijk oogpunt ben je niet bezig met het zorgen van je eigen nageslacht. Dat in de dierenwereld adopties ook mogelijk zijn staat vast, maar is zeker niet een standaard reactie..quote:Wat ik uit sommige reacties lees is eigenlijk dat "houden van een kind dat niet van jou is" gewoon in je hoofd zit (psychologisch). Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
En zeg nu niet van "de vrouw zal dit nooit voor zich kunnen houden omdat je niet kunt faken alsof er niks gebeurt is. Ze zal dit niet in haar eentje kunnen verwerken. Het zal niet goed zijn voor de relatie, want je gaat wat merken etc".
Want daar gaat het niet om
Mijn biologische vader is overleden toen ik 1 jaar werd, ben toch wel blij dat ik op mijn 3de een nieuwe vader kreeg die ons heeft opgevoed als zijn eigen kinderen. Voor mij was dat gewoon mijn vader en voor hem was ik gewoon zijn dochter.
Bij een verkrachting kan ik me bijna niet voorstellen dat dat geen emotionele achtbaan van hier tot gunter gaat worden, daar zit zoveel meer aan dat ik niet snel een antwoord kan geven erop.
Overigens, waarom doet het ertoe van wie het kind is?
maar uit een verkrachting, dat zou wel moeilijk zijn. maar dan vooral voor die vriendin. omdat dat kind haar altijd aan die verkrachter zal herinneren.
Hoeveel rollen zijn er?quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
Het gaat hier geloof ik niet over BDSM.quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
wat de?????quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
quote:
[..]
Het gaat hier geloof ik niet over BDSM.
Wordt er geen oxytocine aangemaakt door stiefouders dan?quote:
Op het moment dat de man er voor kiest van het kindje te kunnen houden en te vergeten waar het kind vandaan komt, zal er nog steeds niet de band ontstaan die een vader normaal met zijn kind zal hebben. Normaal gesproken maken vader en zoon een stofje aan genaamd oxytonice. Een stofje dat de band tussen vader en zoon versterkt. Daarom is het ook van belang dat het kind bij de ouders opgroeit. Het liefst bij de vader en of moeder.
Ik heb ook wel het geluk dat het een hele lieve is. 
In het geval van verkrachting zou ik het zelf weg willen laten halen, denk ik. Ik zou het erg moeilijk hebben om dat kindje niet met die gebeurtenis te associeren en dat verdient een onschuldig kind niet. En als ik ooit een kind zou krijgen, wil ik dat alleen van mijn vriend. Maar sta er nog niet echt om te springen.
Jij bent eenkennigquote:
En als ik ooit een kind zou krijgen, wil ik dat alleen van mijn vriend. Maar sta er nog niet echt om te springen.
Weer niet goed?quote:
Zijn onderzoeken naar geweest die zeggen dat de oxytocine waarden bij stiefouders/het kind dat opgevoed wordt door stiefouders veel lager is dan het geval is bij moeder/kind of vader/kind.quote:
[..]
Wordt er geen oxytocine aangemaakt door stiefouders dan?
Jawel trouw is iets mooisquote:
Op Is daarbij onderscheid gemaakt dan wel gecorrigeerd voor ''perceptie''?quote:
[..]
Zijn onderzoeken naar geweest die zeggen dat de oxytocine waarden bij stiefouders/het kind dat opgevoed wordt door stiefouders veel lager is dan het geval is bij moeder/kind of vader/kind.
quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
Het wordt een beetje te doorzchtig nu
Ze hebben de waardes van oxytocine opgemeten en het blijkt dat deze veel lager zijn. Verder blijkt dat kinderen die niet door hun biologische ouders worden opgevoed een grotere kans hebben op symptonen die lijken op autisme later in hun leven.quote:
[..]
Is daarbij onderscheid gemaakt dan wel gecorrigeerd voor ''perceptie''?
Het aanmaken van dit hormoon gebeurt door ouderschap, en gebeurt niet vanzelf. Verschillen in levels en extreem lage levels heb je ook in gewone ouders. Nieuwe onderzoeken wijzen ook uit dat Postnatale Depressies hiermee verband hebben, en ook hiermee te genezen zouden zijn:
http://oxytocincentral.com/2012/05/oxytocin-and-parenting/
Als je een baby dus opvoed van baby af aan zal de hoeveelheid van dit hormoon volgens de theorie niet afwijken van kinderen die je zelf hebt gebaard, je eigen houding durende de opvoeding zal het hormoon bepalen..
Er zijn weldegelijk gevallen van adoptie bekend waarbij ouders en/of kinderen geen band op bouwden, en in alle gevallen het hormoon vrijwel afwezig was. Maar dit is absoluut niet het geval bij alle adopties.. Het spreekt wel vanzelf dat een adoptie van een ouder kind veel lastiger is op dit gebied omdat het proces vanaf 0 opgebouwd zal moeten worden.
Neem dan een realistische stelling..quote:. Abortus is geen optie meer.
Dan houden van een kind dat niet van jou is. Ik denk best wel dat het kan. Als ik naar mezelf kijk, dan moet ik wel bekennen dat ik dan wel erg gek op haar zou moeten zijn en dat het kind me niet al te veel zou moeten irriteren. Paar keer gedate met dames met een kind. Heb me flink geergerd aan die kinderen. Moet er wel bij zeggen dat ook andere mensen deze kinderen erg vervelend vonden.