R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Stel je voor dat je een relatie (welk soort dan ook, verloofd/getrouwd etc) hebt met een meisje. Op een dag word ze verkracht, en blijkt dat ze zwanger is van een kind dat niet van jou is. Abortus is geen optie meer. Jullie zijn wel volwassen genoeg om kinderen op te voeden en hebben/hadden ook de wens om kinderen te krijgen. Kan jij van dat kind houden? Zal het kind jou niet altijd herinneren aan de werkelijke vader?
Heeft een band hebben en houden van je kind te maken met zaadcellen en dna? Of dat je het ziet opgroeien en 9 maanden heb gevoeld in de buik van de vriendin?
Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat je na 30 jaar achterkomt dat je een verloren zoon/dochter hebt, je ineens houd van dat kind.
Voor de duidelijkheid: dit is niet iets wat bij mij gebeurt is of in mijn omgeving. Ik vroeg het me gewoon af. Misschien komt er een leuke discussie uit
Heeft een band hebben en houden van je kind te maken met zaadcellen en dna? Of dat je het ziet opgroeien en 9 maanden heb gevoeld in de buik van de vriendin?
Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat je na 30 jaar achterkomt dat je een verloren zoon/dochter hebt, je ineens houd van dat kind.
Voor de duidelijkheid: dit is niet iets wat bij mij gebeurt is of in mijn omgeving. Ik vroeg het me gewoon af. Misschien komt er een leuke discussie uit
Ik zou het nogal wat vinden om iemand's kind op te voeden terwijl papa in de kroeg zit of op straat hangt.
Vooral voor de moeder lijkt het afstaan ervan me heel zwaar, alswel het opvoeden van een kind waarbij het verwerkken een horrorverhaal is geweest dat altijd zal blijven hangen.
Vooral voor de moeder lijkt het afstaan ervan me heel zwaar, alswel het opvoeden van een kind waarbij het verwerkken een horrorverhaal is geweest dat altijd zal blijven hangen.
Zou ik zeker wel kunnen. Maar de opvoeding ligt in de eerste plaats (tuurlijk help ik daarbij mee) bij mijn partner.
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Ligt natuurlijk heel erg aan het feit hoe je zelf in elkaar zit. Of je het kan accepteren dat het vanuit een verkrachting is gekomen, of dat je daar het kind als ware daardoor als een last ziet.
Waarom heb je het alleen over de man?
Mij lijkt dat de vrouw ook niet echt blij is met een kind vanuit een verkrachting.
[ Bericht 20% gewijzigd door Luxuria op 18-05-2012 12:51:21 ]
Mij lijkt dat de vrouw ook niet echt blij is met een kind vanuit een verkrachting.
[ Bericht 20% gewijzigd door Luxuria op 18-05-2012 12:51:21 ]
All she wants and needs is just a little taste..
Abortus is geen optie meer? Als mijn vriendin verkracht wordt is dat toch wel iets waar boven gemiddelde aandacht naar uit gaat. Zou mijn partner het kind per se willen houden dan zou dat wellicht einde relatie betekenen.
Als het kind uit een verkrachting voort komt (waarbij ik het achteraf erg laks van het slachtoffer vind dat er geen zwangerschaps tests gedaan zijn om een eventuele abortus te regelen, en dan is laks nog wel een understatement) denk ik dat het erg moeilijk is vanwege de lading die er aan vast zit, al kan het kindje daar zelf natuurlijk helemaal niets aan doen.
Een kindje van een ex-partner accepteer je als je een relatie aangaat met een moeder. En ja, ik denk echt wel dat je van zo'n kindje kan houden alsof het van jezelf was.
Een kindje van een ex-partner accepteer je als je een relatie aangaat met een moeder. En ja, ik denk echt wel dat je van zo'n kindje kan houden alsof het van jezelf was.
What you pay attention to, you become conscious of...
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Je zegt het op een manier alsof je het niet meent en mijn vraag een rare vind. Ik heb dit aan iemand verteld en diegene zei dit : "proberen weg te halen, ik zal nooit van dat kind houden, het zal altijd herinneren aan zijn vader". En diegene meende het ook echt.quote:Op vrijdag 18 mei 2012 12:40 schreef autodief het volgende:
Nee natuurlijk zou je niet van dat kind houden gewoon meteen adoptie ofzo weg ermee
Waarom is abortus geen optie? Na verkrachting word er medisch onderzoek gedaan en die zien een zwangerschap, dan is het nog lang niet te laat.
En ik ga niet voor het kind zorgen van de man die mijn vrouw verkracht heeft.
En ik ga niet voor het kind zorgen van de man die mijn vrouw verkracht heeft.
It's not too late to change your hikikomori ways!
Omdat dat niet de vraag is waar TS in geintresseerd isquote:
Waarom is abortus geen optie? Na verkrachting word er medisch onderzoek gedaan en die zien een zwangerschap, dan is het nog lang niet te laat.
Ik ben sowieso al niet zo'n kinderliefhebber, maar als ik de niet-barende partner was in zo'n relatie zou ik toch weinig trek hebben dat kind op te voeden hoor. En ik kan me maar moeilijk voorstellen dat de barende partner daar geen moeite mee zou hebben.
Maar verder denk ik dat als je vanaf de geboorte de vader/moeder van zo'n kind bent, de band niet echt te onderscheiden is van de band die je met je genetische kind gehad zou hebben.
Maar verder denk ik dat als je vanaf de geboorte de vader/moeder van zo'n kind bent, de band niet echt te onderscheiden is van de band die je met je genetische kind gehad zou hebben.
If I had known it was harmless, I would have killed it myself.
Sommige reacties begrijp ik niet. Het kind kan er tenslotte niets aan doen dat zijn vader een verkrachter is ...
TS, het hangt helemaal af van hoeverre jij en je vriendin hiermee om kunnen gaan. Ik geloof dat het mogelijk is van het kind te houden, deze is tenslotte onschuldig. Veel sterkte iig.
TS, het hangt helemaal af van hoeverre jij en je vriendin hiermee om kunnen gaan. Ik geloof dat het mogelijk is van het kind te houden, deze is tenslotte onschuldig. Veel sterkte iig.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Natuurlijk is het ook moeilijk voor de vrouw. Zou is immers en verkracht (traumatische ervaring) en baart een kind dat niet van haar parter is. De vrouw zal daarintegen wel van het kind houden omdat zij het draagt en gewoon van haar is. Moeilijk zal het wel zijn omdat ze altijd aan de verkrachting zal denken als ze het kind ziet. Volgens mij kun je je er wel op lange termijn overheen zetten doormiddel van hulp van buitenafbijv psychologen.
Wat ik uit sommige reacties lees is eigenlijk dat "houden van een kind dat niet van jou is" gewoon in je hoofd zit (psychologisch). Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
En zeg nu niet van "de vrouw zal dit nooit voor zich kunnen houden omdat je niet kunt faken alsof er niks gebeurt is. Ze zal dit niet in haar eentje kunnen verwerken. Het zal niet goed zijn voor de relatie, want je gaat wat merken etc".
Want daar gaat het niet om
Wat ik uit sommige reacties lees is eigenlijk dat "houden van een kind dat niet van jou is" gewoon in je hoofd zit (psychologisch). Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
En zeg nu niet van "de vrouw zal dit nooit voor zich kunnen houden omdat je niet kunt faken alsof er niks gebeurt is. Ze zal dit niet in haar eentje kunnen verwerken. Het zal niet goed zijn voor de relatie, want je gaat wat merken etc".
Want daar gaat het niet om
of dat het van een ex is waar je niets van weet/hoort. Dan vinden mensen het vaak al snel een stukje minder erg.quote:Op vrijdag 18 mei 2012 13:29 schreef qwerty-nl het volgende:
Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
Pardon? Ik denk dat dat voor iedereen persoonlijk is en je dat zeker niet zo kan stellen. Er zullen ook moeders zijn die er niet mee om kunnen gaan en het liever kwijt dan rijk zijn..quote:
Natuurlijk is het ook moeilijk voor de vrouw. Zou is immers en verkracht (traumatische ervaring) en baart een kind dat niet van haar parter is. De vrouw zal daarintegen wel van het kind houden omdat zij het draagt en gewoon van haar is. Moeilijk zal het wel zijn omdat ze altijd aan de verkrachting zal denken als ze het kind ziet. Volgens mij kun je je er wel op lange termijn overheen zetten doormiddel van hulp van buitenafbijv psychologen.
Wederom, dit zal zeker niet voor iedereen gelden. En het is helemaal niet alleen psychologisch, vanuit een genetisch en dierlijk oogpunt ben je niet bezig met het zorgen van je eigen nageslacht. Dat in de dierenwereld adopties ook mogelijk zijn staat vast, maar is zeker niet een standaard reactie..quote:Wat ik uit sommige reacties lees is eigenlijk dat "houden van een kind dat niet van jou is" gewoon in je hoofd zit (psychologisch). Stel dat je vriendin nooit verteld over een verkrachting en je dus je hele leven zal denken dat het kind van jou is en houd vanb dat kind.
En zeg nu niet van "de vrouw zal dit nooit voor zich kunnen houden omdat je niet kunt faken alsof er niks gebeurt is. Ze zal dit niet in haar eentje kunnen verwerken. Het zal niet goed zijn voor de relatie, want je gaat wat merken etc".
Want daar gaat het niet om
What you pay attention to, you become conscious of...
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Tja, een verkrachting is lastig omdat daar nog heel veel andere emotionele aspecten bij komen kijken, maar gewoon een kind van een ander, van een ex of iets in die geest zie ik niet zozeer als een probleem.
Mijn biologische vader is overleden toen ik 1 jaar werd, ben toch wel blij dat ik op mijn 3de een nieuwe vader kreeg die ons heeft opgevoed als zijn eigen kinderen. Voor mij was dat gewoon mijn vader en voor hem was ik gewoon zijn dochter.
Bij een verkrachting kan ik me bijna niet voorstellen dat dat geen emotionele achtbaan van hier tot gunter gaat worden, daar zit zoveel meer aan dat ik niet snel een antwoord kan geven erop.
Mijn biologische vader is overleden toen ik 1 jaar werd, ben toch wel blij dat ik op mijn 3de een nieuwe vader kreeg die ons heeft opgevoed als zijn eigen kinderen. Voor mij was dat gewoon mijn vader en voor hem was ik gewoon zijn dochter.
Bij een verkrachting kan ik me bijna niet voorstellen dat dat geen emotionele achtbaan van hier tot gunter gaat worden, daar zit zoveel meer aan dat ik niet snel een antwoord kan geven erop.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik weet niet wat ik lees. Je kunt er voor kiezen om een band met het kind te ontwikkelen of niet. In het eerste geval neem je de verantwoordelijkheid voor de opvoeding en in het laatste geval hoef je niet bij je partner te blijven. Het is mij dan ook een raadsel waarom je ervoor zou kiezen om de verantwoordelijkheid op je partner af te schuiven.
Overigens, waarom doet het ertoe van wie het kind is?
Overigens, waarom doet het ertoe van wie het kind is?
in principe zou ik er geen enkele moeite me hebben. je vaderlijke instincten gaan toch wel werken, of dat kind van jou is of niet.
maar uit een verkrachting, dat zou wel moeilijk zijn. maar dan vooral voor die vriendin. omdat dat kind haar altijd aan die verkrachter zal herinneren.
maar uit een verkrachting, dat zou wel moeilijk zijn. maar dan vooral voor die vriendin. omdat dat kind haar altijd aan die verkrachter zal herinneren.
Hoeveel rollen zijn er?quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
...as always
Het gaat hier geloof ik niet over BDSM.quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
Raak en plezierig.
Op het moment dat de man er voor kiest van het kindje te kunnen houden en te vergeten waar het kind vandaan komt, zal er nog steeds niet de band ontstaan die een vader normaal met zijn kind zal hebben. Normaal gesproken maken vader en zoon een stofje aan genaamd oxytonice. Een stofje dat de band tussen vader en zoon versterkt. Daarom is het ook van belang dat het kind bij de ouders opgroeit. Het liefst bij de vader en of moeder.
wat de?????quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
quote:
[..]
Het gaat hier geloof ik niet over BDSM.
Wordt er geen oxytocine aangemaakt door stiefouders dan?quote:
Op het moment dat de man er voor kiest van het kindje te kunnen houden en te vergeten waar het kind vandaan komt, zal er nog steeds niet de band ontstaan die een vader normaal met zijn kind zal hebben. Normaal gesproken maken vader en zoon een stofje aan genaamd oxytonice. Een stofje dat de band tussen vader en zoon versterkt. Daarom is het ook van belang dat het kind bij de ouders opgroeit. Het liefst bij de vader en of moeder.
...as always
Ik ben van mezelf geen groot fan van kinderen, maar ik ben dol op het zoontje van mijn vriend. Ik heb ook wel het geluk dat het een hele lieve is. 
In het geval van verkrachting zou ik het zelf weg willen laten halen, denk ik. Ik zou het erg moeilijk hebben om dat kindje niet met die gebeurtenis te associeren en dat verdient een onschuldig kind niet. En als ik ooit een kind zou krijgen, wil ik dat alleen van mijn vriend. Maar sta er nog niet echt om te springen.
Ik heb ook wel het geluk dat het een hele lieve is. In het geval van verkrachting zou ik het zelf weg willen laten halen, denk ik. Ik zou het erg moeilijk hebben om dat kindje niet met die gebeurtenis te associeren en dat verdient een onschuldig kind niet. En als ik ooit een kind zou krijgen, wil ik dat alleen van mijn vriend. Maar sta er nog niet echt om te springen.
Jij bent eenkennigquote:
En als ik ooit een kind zou krijgen, wil ik dat alleen van mijn vriend. Maar sta er nog niet echt om te springen.
Ik wil het graag even wegtrekken bij verkrachting, dat is meteen een wat extreme situatie... Maar dat je een kind wat biologisch niet van jezelf is kan opvoeden alsof het wel biologisch jouw kind is en er conform van houden lijkt mij evident. Vaak genoeg gezien in mijn omgeving.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Zijn onderzoeken naar geweest die zeggen dat de oxytocine waarden bij stiefouders/het kind dat opgevoed wordt door stiefouders veel lager is dan het geval is bij moeder/kind of vader/kind.quote:
[..]
Wordt er geen oxytocine aangemaakt door stiefouders dan?
Op
Is daarbij onderscheid gemaakt dan wel gecorrigeerd voor ''perceptie''?quote:
[..]
Zijn onderzoeken naar geweest die zeggen dat de oxytocine waarden bij stiefouders/het kind dat opgevoed wordt door stiefouders veel lager is dan het geval is bij moeder/kind of vader/kind.
quote:
Ligt er een beetje aan wat de rol van mijn vrouw/vriendin was tijdens die verkrachting.
Het wordt een beetje te doorzchtig nu
Ze hebben de waardes van oxytocine opgemeten en het blijkt dat deze veel lager zijn. Verder blijkt dat kinderen die niet door hun biologische ouders worden opgevoed een grotere kans hebben op symptonen die lijken op autisme later in hun leven.quote:
[..]
Is daarbij onderscheid gemaakt dan wel gecorrigeerd voor ''perceptie''?
http://holtinternational.(...)ng-hormone%E2%80%9D/
Het aanmaken van dit hormoon gebeurt door ouderschap, en gebeurt niet vanzelf. Verschillen in levels en extreem lage levels heb je ook in gewone ouders. Nieuwe onderzoeken wijzen ook uit dat Postnatale Depressies hiermee verband hebben, en ook hiermee te genezen zouden zijn:
http://oxytocincentral.com/2012/05/oxytocin-and-parenting/
Als je een baby dus opvoed van baby af aan zal de hoeveelheid van dit hormoon volgens de theorie niet afwijken van kinderen die je zelf hebt gebaard, je eigen houding durende de opvoeding zal het hormoon bepalen..
Er zijn weldegelijk gevallen van adoptie bekend waarbij ouders en/of kinderen geen band op bouwden, en in alle gevallen het hormoon vrijwel afwezig was. Maar dit is absoluut niet het geval bij alle adopties.. Het spreekt wel vanzelf dat een adoptie van een ouder kind veel lastiger is op dit gebied omdat het proces vanaf 0 opgebouwd zal moeten worden.
Het aanmaken van dit hormoon gebeurt door ouderschap, en gebeurt niet vanzelf. Verschillen in levels en extreem lage levels heb je ook in gewone ouders. Nieuwe onderzoeken wijzen ook uit dat Postnatale Depressies hiermee verband hebben, en ook hiermee te genezen zouden zijn:
http://oxytocincentral.com/2012/05/oxytocin-and-parenting/
Als je een baby dus opvoed van baby af aan zal de hoeveelheid van dit hormoon volgens de theorie niet afwijken van kinderen die je zelf hebt gebaard, je eigen houding durende de opvoeding zal het hormoon bepalen..
Er zijn weldegelijk gevallen van adoptie bekend waarbij ouders en/of kinderen geen band op bouwden, en in alle gevallen het hormoon vrijwel afwezig was. Maar dit is absoluut niet het geval bij alle adopties.. Het spreekt wel vanzelf dat een adoptie van een ouder kind veel lastiger is op dit gebied omdat het proces vanaf 0 opgebouwd zal moeten worden.
What you pay attention to, you become conscious of...
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Je zou het kind beter ter adoptie kunnen afstaan. Ik kan mij, als vrouw, goed voorstellen dat een man woedend is op de vader en het kind ergens ook onbewust als reden van ellende ziet. Dat kind heeft uiteraard nergens schuld aan maar zo'n koppel lijkt me niet geschikt als ouders voor zo'n kind.
Ik weet niet of ik het zou kunnen, en als mijn vriendin verkracht wordt dan moet ze sowieso gecheckt worden op ziektes en zwangerschap
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Ik denk dat je er in de eerste plaats alleen maar respect voor kunt hebben dat ze er voor heeft gekozen om het kind een kans te gunnen en het kind op te voeden in plaats van te kiezen voor de "makkelijke" weg en het kind te vermoorden d.m.v. een abortus.
Dan houden van een kind dat niet van jou is. Ik denk best wel dat het kan. Als ik naar mezelf kijk, dan moet ik wel bekennen dat ik dan wel erg gek op haar zou moeten zijn en dat het kind me niet al te veel zou moeten irriteren. Paar keer gedate met dames met een kind. Heb me flink geergerd aan die kinderen. Moet er wel bij zeggen dat ook andere mensen deze kinderen erg vervelend vonden.
Dan houden van een kind dat niet van jou is. Ik denk best wel dat het kan. Als ik naar mezelf kijk, dan moet ik wel bekennen dat ik dan wel erg gek op haar zou moeten zijn en dat het kind me niet al te veel zou moeten irriteren. Paar keer gedate met dames met een kind. Heb me flink geergerd aan die kinderen. Moet er wel bij zeggen dat ook andere mensen deze kinderen erg vervelend vonden.
|
|
