R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb vaker topics aangemaakt hier.
Het gaat een beetje hierom: kern van het probleem ligt hierin:
Mensen hebben contact met elkaar, dat doen mensen via communicatie. Die communicatie kan begrepen worden door een verbinding, een band tussen twee individuen. Twee individuen zien of horen elkaar, en stellen zichzelf voor hoe het andere individu het ene individu voorstelt. Dit is een manier van communicatie waarbij direct sprake is van een manier van een band die intuïtief is, omdat men een voorstelling van elkaar kan maken en voorstellen hoe de ander zou doen of wat de ander zou zeggen in bepaalde situaties. Dit is een relatie gebaseerd op connection (zoals ik dat noem). Bij andere individuen is er wel een communicatie, maar die is fundamenteel anders. Je ziet of hoort de ander, maar de voorstelling van het andere individu van jou komt daar niet in voor, dit is hetgene wat ik heb. Je zou zeggen: dit hoeft toch geen probleem te zijn als je meer op je hobbies gericht bent? En verder plezier in je leven hebt?
Het probleem is: Ondanks dat ik hierdoor een sociale beperking heb, ben ik vrij sociaal ingesteld. Ik probeer altijd mensen te helpen, als ik hoor van een kind met een hechtingsstoornis dat een knuffel kwijt is moet ik gewoon bijna huilen bij de voorstelling hoe verschrikkelijk dat voor dat kind moet zijn en ik vind het altijd belangrijk dat het goed gaat met mensen. Ik heb ook enige, zoals ik ze noem, vriendschappen, ook al zie ik die mensen eigenlijk alleen op school. Ik praat met die mensen over allerlei dingen, zoals ons leven, of ik maak grapjes en dergelijke.
Eerst had ik hier moeite mee, toen ik niet wist dat je je kon inleven. Toen was de wereld onbegrijpelijk voor me. Maar toen ik inleven besefte, snapte ik waar de fout lag waarom iedereen soms boos op me werd, dat kwam door een verschil in communicatiebegrip. Zodra ik mezelf inleef, dan snap ik hoe ik mijzelf kan veranderen om normaal gedrag aan te nemen, want IK ben de stoorfactor, dus IK moet mezelf veranderen. En dat is redelijk goed gelukt, ik ben altijd beleefd tegen klasgenoten en dergelijke en ik probeer nooit iemand bewust te beledigen etc. Ik kan wel beredeneren hoe dat in elkaar zit, hoe dat voor andere mensen overkomt, maar terwijl ik handelingen uitvoer, kan ik me niet voorstellen hoe ik overkom op anderen. Dat geeft een gevoel van eenzaamheid. Alsof je niet echt een band met andere mensen voelt, terwijl daar wel behoefte aan is.
Het probleem is dat het neurologisch is, zo zitten mijn hersens gewoon in elkaar, dit heb ik heel mijn leven al, en ik kwam er pas op mijn 16de ongeveer achter dat je je kunt inleven. Nu heb ik twee vragen eigenlijk: 1. Wat kan ik doen aan dat permanente gevoel van eenzaamheid omdat je je normaal gezien nooit kan inleven, alleen als je er echt op gaat concentreren in je gedachtes. 2. Kan ik leren om mezelf automatisch in te leven op een of andere manier?
Het is wel heel leuk dat mensen vaak zeggen dat ze me intelligent en heel slim vinden, maar ik zou liever ook gewoon sociaal willen zijn en een band met andere mensen voelen.
Wat ben ik eigenlijk? Een sociale autist?
[ Bericht 0% gewijzigd door Decisions op 13-05-2012 01:34:16 ]
Het gaat een beetje hierom: kern van het probleem ligt hierin:
Mensen hebben contact met elkaar, dat doen mensen via communicatie. Die communicatie kan begrepen worden door een verbinding, een band tussen twee individuen. Twee individuen zien of horen elkaar, en stellen zichzelf voor hoe het andere individu het ene individu voorstelt. Dit is een manier van communicatie waarbij direct sprake is van een manier van een band die intuïtief is, omdat men een voorstelling van elkaar kan maken en voorstellen hoe de ander zou doen of wat de ander zou zeggen in bepaalde situaties. Dit is een relatie gebaseerd op connection (zoals ik dat noem). Bij andere individuen is er wel een communicatie, maar die is fundamenteel anders. Je ziet of hoort de ander, maar de voorstelling van het andere individu van jou komt daar niet in voor, dit is hetgene wat ik heb. Je zou zeggen: dit hoeft toch geen probleem te zijn als je meer op je hobbies gericht bent? En verder plezier in je leven hebt?
Het probleem is: Ondanks dat ik hierdoor een sociale beperking heb, ben ik vrij sociaal ingesteld. Ik probeer altijd mensen te helpen, als ik hoor van een kind met een hechtingsstoornis dat een knuffel kwijt is moet ik gewoon bijna huilen bij de voorstelling hoe verschrikkelijk dat voor dat kind moet zijn en ik vind het altijd belangrijk dat het goed gaat met mensen. Ik heb ook enige, zoals ik ze noem, vriendschappen, ook al zie ik die mensen eigenlijk alleen op school. Ik praat met die mensen over allerlei dingen, zoals ons leven, of ik maak grapjes en dergelijke.
Eerst had ik hier moeite mee, toen ik niet wist dat je je kon inleven. Toen was de wereld onbegrijpelijk voor me. Maar toen ik inleven besefte, snapte ik waar de fout lag waarom iedereen soms boos op me werd, dat kwam door een verschil in communicatiebegrip. Zodra ik mezelf inleef, dan snap ik hoe ik mijzelf kan veranderen om normaal gedrag aan te nemen, want IK ben de stoorfactor, dus IK moet mezelf veranderen. En dat is redelijk goed gelukt, ik ben altijd beleefd tegen klasgenoten en dergelijke en ik probeer nooit iemand bewust te beledigen etc. Ik kan wel beredeneren hoe dat in elkaar zit, hoe dat voor andere mensen overkomt, maar terwijl ik handelingen uitvoer, kan ik me niet voorstellen hoe ik overkom op anderen. Dat geeft een gevoel van eenzaamheid. Alsof je niet echt een band met andere mensen voelt, terwijl daar wel behoefte aan is.
Het probleem is dat het neurologisch is, zo zitten mijn hersens gewoon in elkaar, dit heb ik heel mijn leven al, en ik kwam er pas op mijn 16de ongeveer achter dat je je kunt inleven. Nu heb ik twee vragen eigenlijk: 1. Wat kan ik doen aan dat permanente gevoel van eenzaamheid omdat je je normaal gezien nooit kan inleven, alleen als je er echt op gaat concentreren in je gedachtes. 2. Kan ik leren om mezelf automatisch in te leven op een of andere manier?
Het is wel heel leuk dat mensen vaak zeggen dat ze me intelligent en heel slim vinden, maar ik zou liever ook gewoon sociaal willen zijn en een band met andere mensen voelen.
Wat ben ik eigenlijk? Een sociale autist?
[ Bericht 0% gewijzigd door Decisions op 13-05-2012 01:34:16 ]
Ik geloof niet dat je dit kan aanleren en al helemaal niet automatisch.
Eigenlijk moet je dat ook niet constant willen, word je alleen maar depri van.
Iedereen is zich denk ik bewust van het moment dat ze zich gaan inleven.
Ieder persoon doet dit anders, sommige mensen doen het ook gewoon liever niet.
Als je het toch echt belangrijk vind om je in te leven in een ander, probeer het minstens elke dag 1x
Ik vind dit een moeilijke situatie, maar ik hoop dat mijn reactie een beetje helpt, anders heb ik het minstens geprobeerd.
Eigenlijk moet je dat ook niet constant willen, word je alleen maar depri van.
Iedereen is zich denk ik bewust van het moment dat ze zich gaan inleven.
Ieder persoon doet dit anders, sommige mensen doen het ook gewoon liever niet.
Als je het toch echt belangrijk vind om je in te leven in een ander, probeer het minstens elke dag 1x
Ik vind dit een moeilijke situatie, maar ik hoop dat mijn reactie een beetje helpt, anders heb ik het minstens geprobeerd.
You fought the world alone and found finally the right track.
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Als je het al heel je leven hebt is het niet eng, dan is het gewoon normaal. Maar ik kan begrijpen dat het voor mensen die zich normaal altijd inleven nogal eng overkomt.quote:
Ja, ik denk dat je ergens wel gelijk hebt. Als ik me inleef in mensen, voel ik me meteen beter, dan voel ik een soort band met mensen opeens die ik normaal niet voel, maar als ik er mee stop dan val je meteen weer terug in die soort verdwazende eenzaamheid op de wereld. Hoewel ik denk dat dat juist hetgene is wat voor intelligentie zorgt, ik kwam namelijk op deze theorie:quote:Op zondag 13 mei 2012 01:44 schreef Ritsuka.x.Soubi het volgende:
Ik geloof niet dat je dit kan aanleren en al helemaal niet automatisch.
Eigenlijk moet je dat ook niet constant willen, word je alleen maar depri van.
Iedereen is zich denk ik bewust van het moment dat ze zich gaan inleven.
Ieder persoon doet dit anders, sommige mensen doen het ook gewoon liever niet.
Als je het toch echt belangrijk vind om je in te leven in een ander, probeer het minstens elke dag 1x
Ik vind dit een moeilijke situatie, maar ik hoop dat mijn reactie een beetje helpt, anders heb ik het minstens geprobeerd.
Hoe meer men zich richt op andere mensen, hoe meer men op het intuïtieve en contact gericht is en hoe minder men de structuren in de werkelijkheid kan benaderen. Terwijl, als men slechts de fenomenen, de verschijnselen in de wereld dus, ziet, kan men daar allerlei structuren in gaan zoeken, waardoor je eerder dingen ziet die mensen die zich normaal altijd inleven en meer gericht zijn op contact niet zien, omdat die dat vanzelf doen, in plaats van de zaken te beredeneren.
Iemand die zo bezig is met zich proberen in te leven en zich vervolgens eenzaam voelt als dat niet lukt, kan volgens mij nooit autistisch zijn. Eenzaamheid en autisme is dat niet een contradictio in terminis?
Je maakt de dingen ook wel erg ingewikkeld. Ik moet mijn volle aandacht erbij halen om het te begrijpen.
Je maakt de dingen ook wel erg ingewikkeld. Ik moet mijn volle aandacht erbij halen om het te begrijpen.
Mijn broer is niet licht autistisch en mijn vader zeer vermoedelijk ook autistisch. Daarnaast voldoe ik aan vrij veel kenmerken van het Asperger Syndroom, eveneens aan best wat kenmerken, maar ik ben er nooit op getest dus hoeft dat niet zo te zijn, van hoogbegaafdheid, maar ik heb wel problemen met inleven. Er is een verschil tussen je in een normale situatie altijd gewoon kunnen inleven, en dat gewoon niet kunnen. Ook zei een autisme-expert op een van mijn vorige scholen dat die bijna zeker wist dat ik Asperger syndroom zou hebben.quote:
Iemand die zo bezig is met zich proberen in te leven en zich vervolgens eenzaam voelt als dat niet lukt, kan volgens mij nooit autistisch zijn. Eenzaamheid en autisme is dat niet een contradictio in terminis?
Jij denkt dat autisten geen behoefte kunnen hebben aan sociaal contact?quote:
Iemand die zo bezig is met zich proberen in te leven en zich vervolgens eenzaam voelt als dat niet lukt, kan volgens mij nooit autistisch zijn. Eenzaamheid en autisme is dat niet een contradictio in terminis?
Je maakt de dingen ook wel erg ingewikkeld. Ik moet mijn volle aandacht erbij halen om het te begrijpen.
Volgens mij moet je je wat meer inlezen voordat je zulke vreemde uitspraken doet.
Er staat een vraagteken na mijn zin, ik weet het niet. Kan een autist zich eenzaam voelen? Ik dacht dat een autist juist weinig behoefte heeft aan sociaal contact?quote:
[..]
Jij denkt dat autisten geen behoefte kunnen hebben aan sociaal contact?
Volgens mij moet je je wat meer inlezen voordat je zulke vreemde uitspraken doet.
Volgens de informatie die erover bekend is, is dit bij Asperger Syndroom juist niet zo, waar Klassiek Autisten geen behoefte hebben aan sociaal contact, is er bij mensen met Asperger Syndroom juist wel behoefte aan sociaal contact.quote:
[..]
Er staat een vraagteken na mijn zin, ik weet het niet. Kan een autist zich eenzaam voelen? Ik dacht dat een autist juist weinig behoefte heeft aan sociaal contact?
Waar komt je eenzaamheid nog meer vandaan? Of komt het echt door het gebrek aan inlevingsvermogen?
You fought the world alone and found finally the right track.
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Dat is dan een misvatting. Er zijn wel autisten die bijvoorbeeld kluizenaar worden, maar een groot deel heeft gewoon behoefte aan sociaal contact zoals iedereen, maar hebben misschien geen sociaal leven omdat het moeilijk voor ze is. Jij praat over autisten alsof ze ook allemaal last hebben van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis.quote:
[..]
Er staat een vraagteken na mijn zin, ik weet het niet. Kan een autist zich eenzaam voelen? Ik dacht dat een autist juist weinig behoefte heeft aan sociaal contact?
Weinig vrienden, moeite om vrienden te maken, veel gepest in het verleden, op HAVO totaal geen aansluiting met de klas, het leek alsof ze me allemaal vervelend vonden door mijn intelligentie of omdat ik me anders gedroeg toen. Ik heb me in de loop der tijd meer aangepast en normaal gedrag ontwikkeld, waardoor ik op VWO daar wel minder last van had, er zijn een paar mensen waar ik mee omga, maar de meerderheid van de mensen zijn toch, ze zijn niet onaardig, maar het zijn een ander soort mensen dan mij heb ik het idee. Op VMBO was het een en al ellende, hoewel ik er een goede vriendin aan heb overgehouden, maar die kan ik bijna nooit zien door afstand.quote:
Waar komt je eenzaamheid nog meer vandaan? Of komt het echt door het gebrek aan inlevingsvermogen?
Oh het is trouwens bewezen dat ieder persoon een lichte autistische ''afwijking'' heeft.
(wist even geen andere woord, weet niet of het goed is om dit een afwijking te noemen)
(nee ik heb geen cijfers, dit werd in het ziekenhuis aan mij verteld)
(wist even geen andere woord, weet niet of het goed is om dit een afwijking te noemen)
(nee ik heb geen cijfers, dit werd in het ziekenhuis aan mij verteld)
You fought the world alone and found finally the right track.
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Hoezo dat? Of maak je een grap?quote:
MDMA en LSD zouden jou in een goede setting wellicht een hoop op kunnen leveren.
Moet je heel eerlijk vertellen dat je verhaal over aansluiten bij andere groepen verdomd dichtbij mijn eigen leven komt (op dat gebrek van inlevingsvermoging na).
Ik heb ook nooit die aansluitint gbij mensen gevonden, vraag me soms ook af of het gewoon aan mij ligt en ik heb net als wat jij zegd, wel behoefte aan sociaal contact.
Daarom denk ik ook dat ik je verhaal goed begrijp.
Ik heb ook nooit die aansluitint gbij mensen gevonden, vraag me soms ook af of het gewoon aan mij ligt en ik heb net als wat jij zegd, wel behoefte aan sociaal contact.
Daarom denk ik ook dat ik je verhaal goed begrijp.
You fought the world alone and found finally the right track.
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Gezien je UI en naam vermoed ik een interesse in Anime en dat is sowieso vaker bij alternatieve mensen, en die vallen vaker buiten de groep, want uitgaan en sport, voetbal, dat vinden mensen leuker dan vage dingen voor hen zoals anime, filosofie, kunst en dergelijke. Ik vind zelf trouwens ook bepaalde anime wel leuk.quote:
Moet je heel eerlijk vertellen dat je verhaal over aansluiten bij andere groepen verdomd dichtbij mijn eigen leven komt (op dat gebrek van inlevingsvermoging na).
Ik heb ook nooit die aansluitint gbij mensen gevonden, vraag me soms ook af of het gewoon aan mij ligt en ik heb net als wat jij zegd, wel behoefte aan sociaal contact.
Daarom denk ik ook dat ik je verhaal goed begrijp.
Lijkt me sterk. Ook mensen in een ziekenhuis kunnen uit hun nek lullen, zeker als je nagaat dat veel onderzoeken elkaar tegen kunnen spreken. Vooral op het vlak van diagnoses.quote:
Oh het is trouwens bewezen dat ieder persoon een lichte autistische ''afwijking'' heeft.
(wist even geen andere woord, weet niet of het goed is om dit een afwijking te noemen)
(nee ik heb geen cijfers, dit werd in het ziekenhuis aan mij verteld)
Ik vind het soms ook moeilijk om te beoordelen hoe ik overkom op andere mensen. Is dat vreemd? Ik vind dat niet zo vreemd. Hoe ik overkom op iemand ligt daarnaast ook aan door wat voor bril die ander naar mij kijkt. Dus omdat dan helemaal op mezelf te gaan betrekken, niet nodig.
Dit hoor ik wel vaker ja, dat MDMA op autisten een erg positieve uitwerking heeft qua sociaal zijn.quote:
MDMA en LSD zouden jou in een goede setting wellicht een hoop op kunnen leveren.
Bij een vriend van mij werd er ook pas iets vastgesteld na 6 jaar therapie te hebben gehad, bleek het dat hij gewoon een ''verkeerde label'' opgeplakt kreeg.
Je moet voor onderzoek eisen, als je zulke vermoedens hebt.
Het is altijd goed als je begleiding krijgt, want eenzaamheid kan je opvreten.
Je moet voor onderzoek eisen, als je zulke vermoedens hebt.
Het is altijd goed als je begleiding krijgt, want eenzaamheid kan je opvreten.
You fought the world alone and found finally the right track.
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Je zou de mensen in Nederland met "een soort permanent gevoel van eenzaamheid" eens de kost moeten geven. Ik denk dat het er een boel zijn. Neemt de ernst niet weg, maar wellicht wel de uitzonderlijkheid.
Ik heb een aantal persoonlijke redenen om liever niet naar het GGZ te gaan, onder andere dat ik bij mezelf al zonder professionele hulp zoveel heb kunnen verbeteren dat ik nu redelijk normaal overkom, waar ik eerst vreemd overkwam altijd.quote:
Bij een vriend van mij werd er ook pas iets vastgesteld na 6 jaar therapie te hebben gehad, bleek het dat hij gewoon een ''verkeerde label'' opgeplakt kreeg.
Je moet voor onderzoek eisen, als je zulke vermoedens hebt.
Het is altijd goed als je begleiding krijgt, want eenzaamheid kan je opvreten.
Je hebt een aantal opties om je sociale leven op een hoger niveau te krijgen. Je gaat met mensen om en houdt je in bij conversaties en dergelijke. Dit kan op een gegeven moment heel vervelend worden en vreet aan je energie. Je past jezelf als het ware aan zodat relaties niet spaak lopen.
Of je gaat om met gelijkgestemden, zoekt ze desnoods op, en je kunt jezelf blijven.
Of je gaat om met gelijkgestemden, zoekt ze desnoods op, en je kunt jezelf blijven.
|
|
