R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dus, na een relatie van 5 (bijna 6) jaar geeft zij aan een enorme kinderwens te hebben.
Door verschillende problemen, ik ben nauwelijks stabiel en heb op zekere momenten meer dan voldoende aan mijn werk en mijzelf wil ik ze niet.
Ik ben 30 en zij is nu halverwege de 20 maar geeft duidelijk aan dat: 'de biologische klok tikt'.
Ik geef heel veel om haar en we hebben wederzijds een prima relatie, echter voelen zowel zij als ik dat dit punt steeds meer een issue aan het worden is...
Nu gun ik haar alle geluk van de wereld, en overweeg met de relatie te kappen om haar maar de ruimte te geven om alsnog haar kinderwens dan maar met een ander te volbrengen.
Het nare is dat de relatie verder probleemloos verloopt. Ik durf zelfs te stellen dat ze mijn soulmate is.
Hebben mensen hier ervaring rondom dit issue? En is weggaan uiteindelijk hoe dan ook de beste optie, al geef je verder enorm veel om elkaar?
Onze relatie gaat dusdanig diep dat ik als ik weet dat het haar er echt mee zou helpen gelukkig te worden er per direct een einde aan zou maken ( aan de relatie dan)
Door verschillende problemen, ik ben nauwelijks stabiel en heb op zekere momenten meer dan voldoende aan mijn werk en mijzelf wil ik ze niet.
Ik ben 30 en zij is nu halverwege de 20 maar geeft duidelijk aan dat: 'de biologische klok tikt'.
Ik geef heel veel om haar en we hebben wederzijds een prima relatie, echter voelen zowel zij als ik dat dit punt steeds meer een issue aan het worden is...
Nu gun ik haar alle geluk van de wereld, en overweeg met de relatie te kappen om haar maar de ruimte te geven om alsnog haar kinderwens dan maar met een ander te volbrengen.
Het nare is dat de relatie verder probleemloos verloopt. Ik durf zelfs te stellen dat ze mijn soulmate is.
Hebben mensen hier ervaring rondom dit issue? En is weggaan uiteindelijk hoe dan ook de beste optie, al geef je verder enorm veel om elkaar?
Onze relatie gaat dusdanig diep dat ik als ik weet dat het haar er echt mee zou helpen gelukkig te worden er per direct een einde aan zou maken ( aan de relatie dan)
Maar wil je zelf kinderen?
Want je zegt nu dat je niet stabiel genoeg bent en genoeg aan je werk hebt. Maar dat zijn ook dingen waar eventueel aan gewerkt kunnen worden. Dus los daarvan, zou je kinderen willen?
Want je zegt nu dat je niet stabiel genoeg bent en genoeg aan je werk hebt. Maar dat zijn ook dingen waar eventueel aan gewerkt kunnen worden. Dus los daarvan, zou je kinderen willen?
Ik sta niet negatief tegenover kinderen nee.quote:Op vrijdag 11 mei 2012 10:13 schreef Jovatov het volgende:
Maar wil je zelf kinderen?
Want je zegt nu dat je niet stabiel genoeg bent en genoeg aan je werk hebt. Maar dat zijn ook dingen waar eventueel aan gewerkt kunnen worden. Dus los daarvan, zou je kinderen willen?
Zie ze verder ook niet als een belemmering van mijn vrijheid, meer in mijn functioneren (kamp al jaren (o.a.) met zware slaapproblemen).
Het is erg fragiel en december jongstleden ben ik bijvoorbeeld nog opgenomen geweest. Ik ben bang dat aan de ene kant een kind de situatie zal vergeren ten nadelen van mijn eigen geestelijke toestand/comfort, en ik ten tweede door die zaken ook niet bepaald een goede vader/ouder zou zijn.
Ik denk dat het positief is dat je zelf niet negatief tegenover kinderen staat. Ik kan me voorstellen dat je het niet verantwoordelijk vind, als je zelf niet geweldig stabiel bent, om kinderen op te voeden.quote:
[..]
Ik sta niet negatief tegenover kinderen nee.
Zie ze verder ook niet als een belemmering van mijn vrijheid, meer in mijn functioneren (kamp al jaren (o.a.) met zware slaapproblemen).
Het is erg fragiel en december jongstleden ben ik bijvoorbeeld nog opgenomen geweest. Ik ben bang dat aan de ene kant een kind de situatie zal vergeren ten nadelen van mijn eigen geestelijke toestand/comfort, en ik ten tweede door die zaken ook niet bepaald een goede vader/ouder zou zijn.
Volgens mij ligt de vraag een beetje in hoeverre jij, samen met je vriendin, eraan kan werken om stabieler te worden. En dan kijken hoe dat gaat, en dan over een x-aantal tijd evalueren hoe dat gaat en of jullie het aandurven.
Als zij graag wil en jij er ook niet negatief tegenover staat dan is er denk ik genoeg basis om dit te kunnen laten werken, maar het zal werken zijn. De vraag is dan of jullie dat voor elkaar over hebben, maar zo ik het kan beoordelen lijkt me dat goed te zitten.
Halverwege 20 roepen dat je biologische klok tikt 
Ik zou haar keihard uitlachen. Kom over 10 jaar maar met die smoes aanzetten.
Ik zou haar keihard uitlachen. Kom over 10 jaar maar met die smoes aanzetten.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
ik zou haar gewoon elke x zonder condoom volblaffen
Op zijn vroegst heb je dan pas over 9 maanden een kind. Dan ben je weer bijna een jaar verder en aan het idee gewend
Op zijn vroegst heb je dan pas over 9 maanden een kind. Dan ben je weer bijna een jaar verder en aan het idee gewend
Wǒ shì dá hóng, of the Eggman, of the Walrus
Ik snap niet waarom jij 2 dingen als kinderen nemen en de relatie verbreken zo dicht naast elkaar zet
Als ik ze niet wil en zij ziet het als de ultieme droom dan kom je vanzelf op zo'n punt. Al is het nu nog niet zoverquote:
Ik snap niet waarom jij 2 dingen als kinderen nemen en de relatie verbreken zo dicht naast elkaar zet
Dus jij hebt wel het gevoel dat wanneer jij expleciet geen kinderen zou willen en mevrouw wel dat ze dan liever de relatie verbreekt om ergens wel kindertjes te maken.quote:
Als ik ze niet wil en zij ziet het als de ultieme droom dan kom je vanzelf op zo'n punt. Al is het nu nog niet zover
Houd ze verder wel van je of gaat het puur om zaad?
Bekrompen instelling. Je hebt in een relatie het deel wat je met je partner deelt, hoe je met elkaar omgaat, hoe leuk het is samen etc. En gewoon je eigen eisen pakket. Je kan het namelijk ook andersom bekijken, zij wilt heel graag kinderen maar dat heeft hij niet voor haar over, houd hij dan wel van haar? Dus nee met die redenering kom je nergens! TS geeft aan het gewoon nu niet aan te kunnen, dat vind ik een verstandige houding, maar het gevolg kan zijn dat de relatie verbroken wordt.quote:
[..]
Dus jij hebt wel het gevoel dat wanneer jij expleciet geen kinderen zou willen en mevrouw wel dat ze dan liever de relatie verbreekt om ergens wel kindertjes te maken.
Houd ze verder wel van je of gaat het puur om zaad?
Als jij dolgraag kinderen wilt, maar de ander niet, dan kan dat een breekpunt zijn. Net zoals je ook mensen hebt die absoluut niet willen samenwonen, dan kan het nog zo super zijn samen, als de ander wel huisje boompje beestje wilt, dan pas je toch niet goed genoeg bij elkaar. En zo zijn er meerdere voorbeelden te verzinnen. Ik heb om zo een reden ook wel eens een relatie beeindigt. Ook de wensen van beide mensen moeten met elkaar in balans zijn voor een goede relatie.
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Dus als zij kinderen wil en hij niet moeten ze bij elkaar blijven? Voor wat eigenlijk? Zij wil zo graag kinderen en hij niet. Hoe kan dat goed komen binnen een relatie?quote:
Ik snap niet waarom jij 2 dingen als kinderen nemen en de relatie verbreken zo dicht naast elkaar zet
Ik heb dat met mijn vriendin ook al eens besproken. Ze heeft toen ook gezegd dat als ik (als het zover is uiteindelijk) nooit kinderen wil en zij wel, dat voor haar wel degelijk een reden is om het uit te maken.quote:
[..]
Dus jij hebt wel het gevoel dat wanneer jij expleciet geen kinderen zou willen en mevrouw wel dat ze dan liever de relatie verbreekt om ergens wel kindertjes te maken.
Houd ze verder wel van je of gaat het puur om zaad?
Don't let my username fool you...
Bij de één tikt het klokje wat harder / eerder dan bij de ander.quote:Op vrijdag 11 mei 2012 10:26 schreef SpecialK het volgende:
Halverwege 20 roepen dat je biologische klok tikt
Ik zou haar keihard uitlachen. Kom over 10 jaar maar met die smoes aanzetten.
Dat kan.
Ik heb dit overigens meerdere malen mee gemaakt in mijn omgeving TS, dit is een relatiebreker in een heel groot deel van de gevallen.
Als de biologische klokt tikt, ahh you can't fight nature...
Ik denk dat je nu kinderdrang met de term "biologische klok" samentrekt. Dat zijn 2 verschillende dingen.quote:
[..]
Bij de één tikt het klokje wat harder / eerder dan bij de ander.
Dat kan.
Ik heb dit overigens meerdere malen mee gemaakt in mijn omgeving TS, dit is een relatiebreker in een heel groot deel van de gevallen.
Als de biologische klokt tikt, ahh you can't fight nature...
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
Als je toch in de toekomst wel kinderen zou willen is dat geen reden om je relatie te verbreken. Ik zou gewoon nog een paar jaar wachten.
Voor wat eigenlijk? Omdat je het leuk vind om bij elkaar te zijn misschien? Moet er perse nageslacht komen? Waarom dat eingelijk? De kinderwens is blijkbaar groter dan de wil om bij elkaar te zijn. Nou, ik had het dan wel geweten...quote:
Dus als zij kinderen wil en hij niet moeten ze bij elkaar blijven? Voor wat eigenlijk? Zij wil zo graag kinderen en hij niet. Hoe kan dat goed komen binnen een relatie?
Het moet allemaal een beetje op elkaar aansluiten. Ik snap best dat het een breekpunt kan zijn. Maar bedenk dat dat vantevoren. Doe mij maar een vrouw die bij mij wil zijn in de eerste plaats. Wanneer het haar erom gaat een man te vinden welke een goede vader kan zijn dan is de relatie (en de man als persoon) ineens een bijzaak geworden
Zij is halverwege de 20 en jij wil later wel kinderen. Wat is het probleem nu?
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Dat is dus een moreel dillema, ik kan namelijk niet met zekerheid zeggen dat ik ze over pak hem beet 2 jaar wel wil. Of er tenminste aan toe ben.quote:
Als je toch in de toekomst wel kinderen zou willen is dat geen reden om je relatie te verbreken. Ik zou gewoon nog een paar jaar wachten.
Het laatste wat ik wil is haar nog eens 2 jaar aan het lijntje houden....
Ze is 26 bijna 27 dus bijna 30, of halverwege de 20 afhankelijk van hoe je het wilt uitleggen. Ze wil zelf dolgraag 'jongen' , haar 2 zussen hebben allebei ook kinderen dus dat versterkt de behoefte alleen maar verder heb ik het idee.quote:
Zij is halverwege de 20 en jij wil later wel kinderen. Wat is het probleem nu?
Dan vertel je haar dat toch en leg je de keuze bij haar.quote:
[..]
Dat is dus een moreel dillema, ik kan namelijk niet met zekerheid zeggen dat ik ze over pak hem beet 2 jaar wel wil. Of er tenminste aan toe ben.
Het laatste wat ik wil is haar nog eens 2 jaar aan het lijntje houden....
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Maak het jezelf niet zo moeilijk. Laat haar de keuze maar maken. Wat jou betreft nu nog even geen kinderen. Dat is geen belachelijk iets.
Wil ze perse nu kids dan weet je genoeg. Dan is dat voor haar dus belangrijker dan jou als persoon en weet je dat het klaar is.
Wanneer ze "op jou wil wachten" dan geeft dat al aan dat ze zeker waarde hecht aan jou als persoon en wat mij betreft geeft dit een veel stabielere basis
Wil ze perse nu kids dan weet je genoeg. Dan is dat voor haar dus belangrijker dan jou als persoon en weet je dat het klaar is.
Wanneer ze "op jou wil wachten" dan geeft dat al aan dat ze zeker waarde hecht aan jou als persoon en wat mij betreft geeft dit een veel stabielere basis
klinkt niet écht alsof je gelukkig bent met je jezelf...quote:
Door verschillende problemen, ik ben nauwelijks stabiel en heb op zekere momenten meer dan voldoende aan mijn werk
los ervan of je misschien later ooit kinderen zou willen, zou ik wel gewoon voor jezelf aanraden iig niet je eigen 'problemen' (zoals je het zelf al noemt) niet als een soort van 'wetmatigheid' te accepteren om niks te veranderen aan je leven.
bang te veranderen doordat je kennelijk nu problemen hebt, maar ook in die problemen een 'zekerheid' ziet, en misschien bang bent dat verandering 'eng' is... zelfs als die veranring misschien ook een uitweg uit je depressieve en negatieve instelling biedt..
Ik heb meerdere vrienden die om wat voor reden dan ook geen kinderen willen of nooit gehad hebben en dat kan een prima keuze zijn die mensen ook juist mogelijkheden biedt die mensen die wel kinderen _niet_ hebben...
enkel, neem alsjeblieft zulk een beslissing vanuit een 'positieve' levensvisie zodat je ook kunt genieten van je vrijheden en mogelijkheden die die vrijheid je oplevert...
de keuze nemen vanuit een negatieve instelling, gezeik over 'problemen' en 'nstabiliteit' gaat je volgens mij wel degelijk opbreken... niet zozeer omdat je kinderen zou _moeten_ hebben maar vool omdat die 'problemen' vaak ook verder je beperken in het genieten van je leven en je mogelijkheden vrij uit te nutten.
Wat betreft je partner... ze is 26 en verder is het hààr keuze en dus ook haar probleem..
jij kunt die beslising met jou verder te gaan niet vor haar nemen, hooguit eerlijk zijn dat je niet denkt en ook niet verwacht ooit kinderen te willen.
Zij moet dan maar die beslissing nemen (hooguit zou ik je wel aanraden op te passen dat een vrouw niet beslist over het krijgen van kinderen zònder dat jij daarin gehoord wordt; dat komt idd nog wel voor, dat vrouwen dan toch opeens 'per ongeluk' zwanger worden, als een man te lang loopt rond te twijfelen en een beetje onzeker doet)
[ Bericht 8% gewijzigd door RM-rf op 11-05-2012 11:30:53 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ja in principe wel, of moet je als gozer gewoon oprotten en haar de ruimte geven om het met een ander te proberen?quote:Op vrijdag 11 mei 2012 11:15 schreef Harajuku. het volgende:
[..]
Dan vertel je haar dat toch en leg je de keuze bij haar.
Behalve het gezeik over die tyfuskinderen hebben we het fijn samen, erg fijn durf ik te stellen.
De kans dat de relatie zou stranden binnen nu en 2 jaar op andere gronden dan haar prangende kinderwegs acht ik bijzonder klein. Dus nu stellen dat ik ze over 2 jaar wel zou willen is meer uitstel van executie voor beiden. En dan is zij dus 29, en moet ze ook nog een als een bezetene een vent zoeken die ook nog eens vrijwel onmiddelijk gehoor wil geven aan haar kinderwens....
Ben zelf ook niet bepaald duidelijk in feite
. Weet je he... Ik sta absoluut niet hatelijk tegenover kids of zo. Geloof zeker dat het ook mooie en positieve dingen kan brengen. Alleen door dat slappe gezeik met die opnames en het slechte slapen, maak ik me zorgen om de impact van het geheel... Je moet het spul ook onderhouden natuurlijk
Dit zijn zeer wijze woorden. Mijn moeder zei ook zoiets...quote:
[..]
klinkt niet écht alsof je gelukkig bent met je jezelf...
los ervan of je misschien later ooit kinderen zou willen, zou ik wel gewoon voor jezelf aanraden iig niet je eigen 'problemen' (zoals je het zelf al noemt) niet als een soort van 'wetmatigheid' te accepteren om niks te veranderen aan je leven.
bang te veranderen doordat je kennelijk nu problemen hebt, maar ook in die problemen een 'zekerheid' ziet, en misschien bang bent dat verandering 'eng' is... zelfs als die veranring misschien ook een uitweg uit je depressieve en negatieve instelling biedt..
Ik heb meerdere vrienden die om wat voor reden dan ook geen kinderen willen of nooit gehad hebben en dat kan een prima keuze zijn die mensen ook juist mogelijkheden biedt die mensen die wel kinderen _niet_ hebben...
enkel, neem alsjeblieft zulk een beslissing vanuit een 'positieve' levensvisie zodat je ook kunt genieten van je vrijheden en mogelijkheden die die vrijheid je oplevert...
de keuze nemen vanuit een negatieve instelling, gezeik over 'problemen' en 'nstabiliteit' gaat je volgens mij wel degelijk opbreken... niet zozeer omdat je kinderen zou _moeten_ hebben maar vool omdat die 'problemen' vaak ook verder je beperken in het genieten van je leven en je mogelijkheden vrij uit te nutten.
Wat betreft je partner... ze is 26 en verder is het hààr keuze en dus ook haar probleem..
jij kunt die beslising met jou verder te gaan niet vor haar nemen, hooguit eerlijk zijn dat je niet denkt en ook niet verwacht ooit kinderen te willen.
Zij moet dan maar die beslissing nemen (hooguit zou ik je wel aanraden op te passen dat een vrouw niet beslist over het krijgen van kinderen zònder dat jij daarin gehoord wordt; dat komt idd nog wel voor, dat vrouwen dan toch opeens 'per ongeluk' zwanger worden, als een man te lang loopt rond te twijfelen en een beetje onzeker doet)
Over mannen die er niet of nauwelijks zijn voor hun kinderen maar dan vanwege werk of omdat ze simpelweg schijt hebben... Dat je die verantwoording niet moet overdrijven dus.
Maar goed, dat instabiele is wel gebaseerd op een stukje praktijkervaring en realiteit. Niet op basis van onderbuik en en angst voor eventuele verandering.
Heb nu de boel redelijk op de rit, dwz dat de mindere perioden gecompenseerd kunnen worden, maar het is fragiel. Elke grote verandering en/of destabiliserende factor kan leiden tot een nieuwe dip of fase van minder functioneren.
De vraag is nu of je dit alles op het spel moet zetten omdat je ontzettend veel om iemand geeft, of je trouw moet blijven aan je eigen principes....
OP's die over dit onderwerp gaan vind ik toch altijd lastig. Het is een probleem wat eigenlijk niet goed op te lossen is. Als vrouw zijnde, stel dat ik een kinderwens had, dan zou mijn partner toch een stuk belangrijker voor me zijn. Zeker als je er al zes jaar mee samen bent. Ik heb al bijna anderhalf jaar een relatie en nu al zou ik het me niet voor kunnen stellen uit elkaar te moeten gaan vanwege een kinderwens ...
Aan de andere kant is het voor haar ook een stukje vrijheid, wat haar eigenlijk ontnomen zal worden door jou. Zij wil graag kinderen, dat is haar wens. Jij wil ze niet. Zij houdt toch van je, maar dat betekent dat zij eventueel die 'vrijheid' van het krijgen van kinderen op zou moeten geven. En mensen leveren niet graag vrijheid in.
Ik weet niet in hoeverre jij graag kinderen wilt, TS, maar je zei al dat je er niet negatief tegenover stond. Je kunt altijd voorstellen om sowieso even te wachten tot het wat beter met je gaat en je zelf voelt dat je stabiel bent. Zij weet ook wat je hebt meegemaakt, dus waarschijnlijk zal ze daar wel begrip voor tonen. Immers, het feit dat jij zelf aangeeft in deze toestand geen verantwoordelijke vader te kunnen zijn, spreekt positief voor jou. Daarmee laat je wel zien dat je het belangrijk vindt en er over nadenkt.
Succes ermee!
Aan de andere kant is het voor haar ook een stukje vrijheid, wat haar eigenlijk ontnomen zal worden door jou. Zij wil graag kinderen, dat is haar wens. Jij wil ze niet. Zij houdt toch van je, maar dat betekent dat zij eventueel die 'vrijheid' van het krijgen van kinderen op zou moeten geven. En mensen leveren niet graag vrijheid in.
Ik weet niet in hoeverre jij graag kinderen wilt, TS, maar je zei al dat je er niet negatief tegenover stond. Je kunt altijd voorstellen om sowieso even te wachten tot het wat beter met je gaat en je zelf voelt dat je stabiel bent. Zij weet ook wat je hebt meegemaakt, dus waarschijnlijk zal ze daar wel begrip voor tonen. Immers, het feit dat jij zelf aangeeft in deze toestand geen verantwoordelijke vader te kunnen zijn, spreekt positief voor jou. Daarmee laat je wel zien dat je het belangrijk vindt en er over nadenkt.
Succes ermee!
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
|
|
