R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zo nu en dan heb ik de sterke behoefte op zoek te gaan naar mijn innerlijke en diepste 'ik', wie ben ik nou echt en hoe toon ik mij aan de buitenwereld. This may not be the right place to talk about it... But I'll give it a try.
Ik woon in het noorden van ons land, dit land, Nederland. Een niet nader te noemen plaats, het is hier een echte plaats om als Turkse te leven. Het beste van beide werelden zou men het haast noemen. De vrijheid van een Nederlandse, met het temperament van een Turkse. Echter geldt hier de regel: schijn bedriegt. Dit uit in een identiteitscrisis, ik weet werkelijk waar me niet hoe te gedragen in diverse gezelschappen. Is mijn gedrag niet te los van het Turkse en andersom in Nederlandse gezelschappen: gedraag ik mij niet te orthodox?
Nou ben ik op een punt beland dat ik vooraf bestudeerde zinnen toepas in deze diverse gezelschappen.
Laten we landen op het volgende probleem. De druk is hier groot. Van de ene kant wordt er verwacht dat ik puur blijf, maar toch zijn het de Turkse dames die vrolijk vragen of ik geen mannetje heb. In de zomer is het een paleis a la zuid-amerikaans gedragende turkse dames hier. Ik ben het einde zoek. Ik zie door de bomen het bos niet meer. Kan me nergens bij aan sluiten. Daarnaast heb ik een erg afwijkende studie wat mij belemmert met het gros mee te gaan, ook op de studie kom ik niet mee. Misschien zou het makkelijker zijn als ik op kamers ga, weg van het noord-nederland-turkenhuis. Nu zit ik tussen twee werelden in.
Ik heb mijn uiterste best gedaan om mijn situatie begrijpelijk te maken. Pijnlijk genoeg verkeer ik nu in een ergere situatie dan zo verteld ik heb echt heel veel pijn.
Heeft iemand een plan om te werken aan dit probleem. Ik wil genieten van beide werelden en mij niet ongemakkelijk voelen. Ik overweeg serieus op kamers te gaan
Ik woon in het noorden van ons land, dit land, Nederland. Een niet nader te noemen plaats, het is hier een echte plaats om als Turkse te leven. Het beste van beide werelden zou men het haast noemen. De vrijheid van een Nederlandse, met het temperament van een Turkse. Echter geldt hier de regel: schijn bedriegt. Dit uit in een identiteitscrisis, ik weet werkelijk waar me niet hoe te gedragen in diverse gezelschappen. Is mijn gedrag niet te los van het Turkse en andersom in Nederlandse gezelschappen: gedraag ik mij niet te orthodox?
Nou ben ik op een punt beland dat ik vooraf bestudeerde zinnen toepas in deze diverse gezelschappen.
Laten we landen op het volgende probleem. De druk is hier groot. Van de ene kant wordt er verwacht dat ik puur blijf, maar toch zijn het de Turkse dames die vrolijk vragen of ik geen mannetje heb. In de zomer is het een paleis a la zuid-amerikaans gedragende turkse dames hier. Ik ben het einde zoek. Ik zie door de bomen het bos niet meer. Kan me nergens bij aan sluiten. Daarnaast heb ik een erg afwijkende studie wat mij belemmert met het gros mee te gaan, ook op de studie kom ik niet mee. Misschien zou het makkelijker zijn als ik op kamers ga, weg van het noord-nederland-turkenhuis. Nu zit ik tussen twee werelden in.
Ik heb mijn uiterste best gedaan om mijn situatie begrijpelijk te maken. Pijnlijk genoeg verkeer ik nu in een ergere situatie dan zo verteld ik heb echt heel veel pijn.
Heeft iemand een plan om te werken aan dit probleem. Ik wil genieten van beide werelden en mij niet ongemakkelijk voelen. Ik overweeg serieus op kamers te gaan
Dat snap ik niet. Verder, op kamers gaan is nooit verkeerd, minder familie om je heen, wat vrijer. Hoeft niet eenzaam te zijn, genoeg verenigingen, wellicht een gezellig studentenhuis.quote:Nou ben ik op een punt beland dat ik vooraf bestudeerde zinnen toepas in deze diverse gezelschappen.
Ik begrijp helemaal niks van je verhaal, maar op kamers gaan zal vast goed zijn voor je.
Tombstone shadow, stretchin' across my path.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Net 20 maar zo makkelijk wordt op kamers niet geaccepteerd. Erg spijtig vanwege het zelfstandige aspect ervan.quote:Op donderdag 10 mei 2012 14:40 schreef Charcot het volgende:
Ga op kamers. Afstand van zo'n omgeving zal je goed doen. Hoe oud ben je als ik vragen mag?
Wat ik ermee bedoel is het volgende: gedraag ik me te afstandelijk of te persoonlijk? Hier zit nogal een verschil in bij deze bevolkingsgroepenquote:
[..]
Dat snap ik niet. Verder, op kamers gaan is nooit verkeerd, minder familie om je heen, wat vrijer. Hoeft niet eenzaam te zijn, genoeg verenigingen, wellicht een gezellig studentenhuis.
als je boven de 18 bent is het geen keuze die geaccepteerd moet worden, het is gewoon een besluit, wie het ermee oneens is gaat maar lekker optiefen toch?
En dat kan zomaar.....?
Jouw bijdrage is iets waar ik mee kan, toch ben ik het er niet mee eens. Wel heb ik er wat aan om mijn verhaal toe te lichten. Om het verhaal simpel te houden laat ik uitzonderingen en dergelijke erbuiten, ik ga generaliseren. Jij bent het voorbeeld van een typische Nederlander. Het probleem is dat ik dit niet kan. Turken zijn meer afhankelijk van elkaar en verbonden aan elkaar dat zet je niet zomaar op het spelquote:
als je boven de 18 bent is het geen keuze die geaccepteerd moet worden, het is gewoon een besluit, wie het ermee oneens is gaat maar lekker optiefen toch?
Ze komt uit een andere cultuur. TS, in het noorden zijn er ook wat projecten voor jongeren zoals jij. Google eens op transculturele hulpverlening. Ik geloof dat ze je goed kunnen begeleiden bij het op kamers gaan.quote:Op donderdag 10 mei 2012 14:43 schreef Lienzz het volgende:
als je boven de 18 bent is het geen keuze die geaccepteerd moet worden, het is gewoon een besluit, wie het ermee oneens is gaat maar lekker optiefen toch?
Op
Ik ga ernaar kijken maar ik weet niet of ik hulp zal aannemen. Er rust namelijk een taboe op hulpverlening, er is al snel iets mis met je.quote:Op donderdag 10 mei 2012 14:47 schreef Charcot het volgende:
[..]
Ze komt uit een andere cultuur. TS, in het noorden zijn er ook wat projecten voor jongeren zoals jij. Google eens op transculturele hulpverlening. Ik geloof dat ze je goed kunnen begeleiden bij het op kamers gaan.
Tja, zo'n kader heb je dan weer zelf in de hand. Niemand hoeft te weten dat je hulp hebt gezocht. En daarnaast kan het evengoed een jongerenwerker zijn die met je mee gaat denken 
.
.
je kan niet weg en je kan geen hulp krijgen. Wat verwacht je precies dat je hier gaat krijgen?
Heel veel groetjes, Catch22
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
als je naasten je psychisch helemaal lam leggen, dan verdienen ze het niet om je naasten te zijn. misschien is dat te nederlands gedacht maar ik meende dat TS in nederland woonde
En dat kan zomaar.....?
Ik denk dat het ook echt een onderdeel is van je leeftijd
maar ik kan mij voorstellen dat het door de twee culturen niet makkelijker word
ik denk dat je moet doen wat alle mensen in jouw leeftijdsgroep doen: creëer je eigen 'wereld'
en daarmee bedoel ik dat je je los maakt van thuis en je eigen thuis gaat maken
je eigen vrienden, die jouw accepteren als de interessante mix die je bent
de meeste mensen die gaan studeren ontwikkelen in die tijd een vriendengroep die ze zelf samen stellen uit mensen met de zelfde interesses etc
deze vrienden groepen gaan vaak heel lang mee juist omdat dit de eerste vrienden zijn die je echt kiest
(op de middelbare school is het toch nog vaak een kliekjesgebeuren etc)
maar ik kan mij voorstellen dat het door de twee culturen niet makkelijker word
ik denk dat je moet doen wat alle mensen in jouw leeftijdsgroep doen: creëer je eigen 'wereld'
en daarmee bedoel ik dat je je los maakt van thuis en je eigen thuis gaat maken
je eigen vrienden, die jouw accepteren als de interessante mix die je bent
de meeste mensen die gaan studeren ontwikkelen in die tijd een vriendengroep die ze zelf samen stellen uit mensen met de zelfde interesses etc
deze vrienden groepen gaan vaak heel lang mee juist omdat dit de eerste vrienden zijn die je echt kiest
(op de middelbare school is het toch nog vaak een kliekjesgebeuren etc)
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Als ik dit lees, trek ik één conclusie. Jij zit letterlijk gevangen in je emoties door je afkomst. Ja je bent een turkse, maar we leven in Nederland anno 2012. Je kan niet in het verleden blijven denken en je afkomst als argument gebruiken. Stap er over heen.quote:
[..]
Ik ga ernaar kijken maar ik weet niet of ik hulp zal aannemen. Er rust namelijk een taboe op hulpverlening, er is al snel iets mis met je.
Klinkt alsof je iedereen wilt pleasen door in verschillende gezelschappen verschillend te reageren en je anders op te stellen.
Als je nu eens begint met consequent zijn? Je moet je gedragen als jezelf, niet zoals je denkt dat anderen dat van je verwachten.
Als je nu eens begint met consequent zijn? Je moet je gedragen als jezelf, niet zoals je denkt dat anderen dat van je verwachten.
maar iemand die bijvoorbeeld van het platteland komt en naar de stad verhuist zal zoiets ook ervarenquote:
[..]
Jouw bijdrage is iets waar ik mee kan, toch ben ik het er niet mee eens. Wel heb ik er wat aan om mijn verhaal toe te lichten. Om het verhaal simpel te houden laat ik uitzonderingen en dergelijke erbuiten, ik ga generaliseren. Jij bent het voorbeeld van een typische Nederlander. Het probleem is dat ik dit niet kan. Turken zijn meer afhankelijk van elkaar en verbonden aan elkaar dat zet je niet zomaar op het spel
(ik noem maar 2 cultuur verschillen binnen nederland)
je hoeft je Turkse familie en vrienden niet meteen opzij te schuiven
gedraag je gewoon relatief aangepast (zo ver het dragelijk is) als je daar bent en bouw je eigen thuis daar buiten
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Maar lieverd dat ik in Nederland woon betekent toch niet dat ik me aan iedere gedragsregel in nederland kan houden? Net zomin als een nederlander dat niet kanquote:
als je naasten je psychisch helemaal lam leggen, dan verdienen ze het niet om je naasten te zijn. misschien is dat te nederlands gedacht maar ik meende dat TS in nederland woonde
Ts, misschien is de drempel te hoog. Maar er zijn niet voor niets instanties die zich op jongeren als jij richten. Stuur ze eens een mailtje, leg je verhaal uit. Misschien kan het voor een groot deel via de mail. (vaak wel)
Charcot ik denk dat het beter is me consequent te gedragen zoals error ook zei als dat mislukt, dan hulp van buitenaf.
ga 1-2 weken in een hutje ergens op de hei zitten, geen contact met de mensen uit je omgeving, kijken wie er na 2 weken uitkomt
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Istem01, het zal moeilijk worden omdat ze dat niet van je gewend zijn. Je zult vooral in het begin heel assertief moeten zijn.
Met wie heb je er over gepraat? Internet is anoniem, ik ga er dan ook even vanuit dat je het nog niet met je omgeving gedeeld hebt. Hoe zouden je vrienden tegen je probleem aan kijken? De opleiding die je nu doet, wat voor een opleiding is dat bijvoorbeeld? Dit is wel de tijd om de keuzes te maken voor de rest van je leven.
Er zijn al goede suggesties gedaan mbt hulpverlening die je kunnen helpen om bijv. op kamers te gaan. Je ouders zijn streng? Er was in het verleden ook een topic van een Turkse dame die ook tegen de wil van de ouders (met name de vader) was ingegaan maar volgens mij wel goed geëindigd was.
Er zijn al goede suggesties gedaan mbt hulpverlening die je kunnen helpen om bijv. op kamers te gaan. Je ouders zijn streng? Er was in het verleden ook een topic van een Turkse dame die ook tegen de wil van de ouders (met name de vader) was ingegaan maar volgens mij wel goed geëindigd was.
In plaats van in een hutje op de hei te gaan zitten zoals hierboven gesuggereerd wordt, denk ik dat je beter een weekje in Istanbul rond kunt gaan lopen. Als er ergens een stad bestaat die een brug tussen oost en west heeft weten te slaan dan is het wel daar.
Verder is het belangrijk om je ervan bewust te zijn dat groepen de neiging hebben om zich in zichzelf te keren door hun eigenheid en verschil met de niet-groepsleden te benadrukken. Met andere woorden: Turken in het buitenland gedragen zich daar vaak “Turkser” dan in Turkije (dit is overigens een menselijke eigenschap: Nederlanders in het buitenland doen precies hetzelfde). Denk je dat een Turkse in Izmir zich er druk over maakt of ze niet te “temperamentvol” is? Natuurlijk niet, die is gewoon zichzelf.
De manier om hier uit te komen is door zelf ook de afstand te overbruggen: verdiep je in beide culturen, zie de verschillen, zie de overeenkomsten en realiseer je dat het geen strijd is maar een enorme verrijking van je persoonlijkheid dat je het beste uit de twee kunt halen. Het is niet “of-of”, het is “en en”.
Stop je strijd, omarm je culturele rijkdom en ga je eigen keuzes maken.
Verder is het belangrijk om je ervan bewust te zijn dat groepen de neiging hebben om zich in zichzelf te keren door hun eigenheid en verschil met de niet-groepsleden te benadrukken. Met andere woorden: Turken in het buitenland gedragen zich daar vaak “Turkser” dan in Turkije (dit is overigens een menselijke eigenschap: Nederlanders in het buitenland doen precies hetzelfde). Denk je dat een Turkse in Izmir zich er druk over maakt of ze niet te “temperamentvol” is? Natuurlijk niet, die is gewoon zichzelf.
De manier om hier uit te komen is door zelf ook de afstand te overbruggen: verdiep je in beide culturen, zie de verschillen, zie de overeenkomsten en realiseer je dat het geen strijd is maar een enorme verrijking van je persoonlijkheid dat je het beste uit de twee kunt halen. Het is niet “of-of”, het is “en en”.
Stop je strijd, omarm je culturele rijkdom en ga je eigen keuzes maken.
Ik als Nederlander ken het wel .. in amsterdam heb ik ook een identiteitscrisis, ik vind het ook vervelend
Draag je een hoofddoek oid? Ben je gelovig?quote:
Ja ik zit ook dichtbij amsterdam. Denk soms ben ik nou zo anders of te gewoontjes
Oke nou Nederland heeft niet echt een cultuur zegt menquote:
verwerp niets van mijn geloof maar hou me er ook niet volledig aan en ik heb geen hoofddoek
Maar als reactie op je laatste zin ga met feestdagen gewoon nederlandse dingen doen, kleed je oranje tijdens het EK (
) en behoud je eigen feestdagen.. ik weet niet of je dat bedoelt van genieten van beide werelden?+ je moet t wel leuk vinden
Ik ben geen feestvarken.
Het gaat om het hebben van verschillende vriendengroepen die niet te combineren zijn
Het gaat om het hebben van verschillende vriendengroepen die niet te combineren zijn
Blijf je toch wel houden denk ik.. Dan is het t beste om naar een multi-culti stad te verhuizen daar zijn die grenzen wat vervaagd zegmaar
quote:
ik woon juist heel multi-culti dat had ik al aangegeven
ik ben dr niet helemaal bij.. ik ik ... ik 
Uuhm ....Tja ik ben pure kaas dus ik kan niet zeggen dat het herkenbaar is oid..denk dat je niet veel van die 'druk' moet aantrekken en je eigen mening daarin kenbaar moet maken
Ja, alleen jij hebt makkelijk praten omdat jij niet uit die cultuur komt.quote:
als je boven de 18 bent is het geen keuze die geaccepteerd moet worden, het is gewoon een besluit, wie het ermee oneens is gaat maar lekker optiefen toch?
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Nederland heeft geen cultuur dan hou je dr maar 1 over tochquote:
[..]
Ja, alleen jij hebt makkelijk praten omdat jij niet uit die cultuur komt.
Wat wil jij dan dat er gebeurt.quote:
[..]
Ik ga ernaar kijken maar ik weet niet of ik hulp zal aannemen. Er rust namelijk een taboe op hulpverlening, er is al snel iets mis met je.
Je moet 2 dingen op een rijtje krijgen
1) Wat is nu precies je probleem?
2) Welke oplossingen heb je hier zelf al voor bedacht?
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Op
Ik weet hoe moeilijk het is voor een Turkse om haar ouders ervan te overtuigen dat op kamers gaan goed is, maar misschien kan je voorstellen om samen met een paar vriendinnen (eventueel ook Turkse) te gaan wonen in een normaal huis ipv. een studentenhuis.
Gamesua, dan zien ze je al gauw als losbandig. Ja, ook met vriendinnen. (over het algemeen dan.) Maar misschien het proberen waard, later. Voor nu moet de TS zelf een afweging maken. Wat weegt zwaarder? Gaat je assertiever opstellen helpen? Zo nee, welke wegen kan ze dan bewandelen? En is ze er wel klaar voor die wegen te bewandelen?
Nee dat losbandige is toch wat minder als het met Turkse meiden zijn denk ik, maar je hebt wel gelijk in principe. Maar daarom zeg ik al, in een normale studentenhuis gaan is waarschijnlijk al helemaal uit den boze.quote:
Gamesua, dan zien ze je al gauw als losbandig. Ja, ook met vriendinnen. (over het algemeen dan.) Maar misschien het proberen waard, later. Voor nu moet de TS zelf een afweging maken. Wat weegt zwaarder? Gaat je assertiever opstellen helpen? Zo nee, welke wegen kan ze dan bewandelen? En is ze er wel klaar voor die wegen te bewandelen?
TS kan zich ook alvast voorbereiden: inkomsten genereren, stufi-lenen (mits je het in de toekomst kan terugbetalen), alvast kamer zoeken etcetera om in ieder geval financieel gezien geen problemen te krijgen, het idee aangeven bij je ouders en assertiever opstellen.
Join the club!
Na 25,5 jaar bij m'n ouders vond ik het leuk geweest. Nu woon ik 100km bij hen vandaan. Het heeft even geduurd eer m'n ouders en familie het hebben geaccepteerd.
Na 25,5 jaar bij m'n ouders vond ik het leuk geweest. Nu woon ik 100km bij hen vandaan. Het heeft even geduurd eer m'n ouders en familie het hebben geaccepteerd.
Ik ben ook 100% kaaskop. Maar kijk eens naar wat JIJ wilt. Niet wat andere van jou willen. Het is jouw leven en jij bent er verantwoordelijk voor dat je het naar je zin hebt. Kan dat door andere mensen niet? Wie zijn hun om jou te beperken in het jezelf zijn?
I solemnly swear i'm up to no good
Je innerlijke en diepste 'ik' is niet gebonden aan regio, cultuur, etc, probleem is dat je werkelijke ik niet vrij kan zijn wanneer je meer waarde toekent aan al die externe factoren die je noemt.quote:
Zo nu en dan heb ik de sterke behoefte op zoek te gaan naar mijn innerlijke en diepste 'ik', wie ben ik nou echt en hoe toon ik mij aan de buitenwereld. This may not be the right place to talk about it... But I'll give it a try.
Ik woon in het noorden van ons land, dit land, Nederland. Een niet nader te noemen plaats, het is hier een echte plaats om als Turkse te leven. Het beste van beide werelden zou men het haast noemen. De vrijheid van een Nederlandse, met het temperament van een Turkse. Echter geldt hier de regel: schijn bedriegt. Dit uit in een identiteitscrisis, ik weet werkelijk waar me niet hoe te gedragen in diverse gezelschappen. Is mijn gedrag niet te los van het Turkse en andersom in Nederlandse gezelschappen: gedraag ik mij niet te orthodox?
Op de vraag hoe je te gedragen; als jezelf. Zal je die wel moeten gaan ontdekken en vervolgens worden
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Meh, als hij had gezegd 'blonde vrouwen met blauwe ogen zijn mooi' had niemand er wat van gezegd, dus niet zo hypocriet doen.quote:
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Ik kom heel veel in Istanbul en het is hier zo anders dan daar. De turken zijn hier zo overdreven turks.
Wat je ook ziet met nederlanders ge-emigreerd naar de VS, die nog steeds klompen dansen doen terwijl we dat hier al 60 jaar niet meer doen ofzo.
Het hoort denk ik wel een beetje bij emigreren
Wat je ook ziet met nederlanders ge-emigreerd naar de VS, die nog steeds klompen dansen doen terwijl we dat hier al 60 jaar niet meer doen ofzo.
Het hoort denk ik wel een beetje bij emigreren
Als Turkse jongen heb je het toch makkelijker (weet ik uit ervaring). Voor mij was de oplossing om uit huis te gaan en samen te gaan wonen met vrienden. Voor Turkse meiden moet er ook zo'n oplossing mogelijk zijn lijkt me. Mijn nichtje mocht pas uit huis (op kamers) van mijn oom als ze een serieuze relatie had, dus die heeft ze toen direct geregeld haha. Die Turkse studentenhuizen van de Gulenbeweging lijken mij trouwens echt afgrijselijk... net een internaat, dan kun je nog beter thuis wonen. Heb je geen oom/tante of kennis van de familie waar je als opstapje eerst een paar maanden een kamer zou kunnen huren? Als je oma (of moeder?) jaren voor zichzelf kon zorgen op duizenden kilometers afstand in Turkije toen je opa als gastarbeider hier heen kwam, dan moet jij je toch ook wel op een paar uur afstand van je ouders kunnen redden. Dat je je persoonlijkheid aanpast aan de groep vrienden waarin je je op dat moment bevind is trouwens ook zo voor Nederlanders die verschillende vriendengroepen hebben. Dat hoeft geen probleem te zijn.
|
|
