Foto's dan maar! Ik heb ze vanavond gemaakt tijdens het voeren.
Eerst de varkens. Ik heb twee foto's gemaakt van het zeugje met de zere poot (werktitel: Hinkie). Vanochtend heb ik haar eens even goed bekeken van dichtbij (manlief had haar gevangen, ik heb haar onderzocht) en mijn conclusie is dat ze een nagel van haar voorpootje mist. Dat doet uiteraard zeer, en daarom loopt ze moeilijk met haar pootje. Het was gelukkig niet ontstoken en lijkt al aardig dicht te groeien. Ik heb de dierenarts even gebeld om te vragen of mijn conclusie juist kon zijn (ja) en wat er aan gedaan kon worden (antibioticaatje en pijnstiller, zoals ongeveer 99% van alle behandelingen). Maar omdat ze al een poosje last had, en het pootje toch nog niet ontstoken is (voelde niet warm of dik, was alleen pijnlijk) en ze nog steeds goed eet en poept en meeloopt met de andere biggen heb ik er voor gekozen het nog even aan te zien zonder behandeling. De hoeveelheid antibiotica en andere medicatie in onze potentiële karbonades wil ik zo veel mogelijk proberen te beperken. Ik denk dat het vanzelf wel weer heelt en ik weet nu waar ik op moet letten.
Hinkie met het zere pootje, in de cirkel haar nagelloze teentje:
Gelukkig kan ze er nog best snel mee rennen:
Lekker binnen een hapje eten met z'n allen:
Nadeel is wel dat zo'n nageltje nooit meer zo mooi terug groeit als het was, en navraag bij de dierenarts bevestigde mijn vermoeden dat het pootje nooit meer echt 100% wordt. En dat is vervelend, want een volwassen varken van 250 kg moet 4 goede pootjes hebben om fatsoenlijk te kunnen lopen. Dit betekent dan ook dat Hinkie niet geschikt is om lang te laten leven en dat ze eigenlijk eind dit jaar of begin volgend jaar geslacht moet worden.
Toen de konijntjes, ik had witlof meegenomen voor de trotse moeder en tante zodat ik wat foto's kon maken.
Het nest met zo'n beetje een half konijn aan pluis:
Diep, heel diep onder al dat pluis lagen 5 of 6 (ik kon het deze keer niet goed voelen, maar volgens mij zijn het er nog wel 6) kleine konijntjes verstopt:
Eentje er uit gevist om van dichtbij op de foto te zetten:
Jut hield me steeds in de gaten, dus ik heb niet de tijd genomen om alle konijntjes uit het nest te halen en apart te leggen (ze zijn sowieso super beweeglijk dus dat is vrij lastig). Even checken of ik het nest wel goed achter had gelaten:
En op de terugweg wilde tante Jul ook nog even een aai over d'r bolletje:
Misschien krijgt zij over een weekje of zo ook nog een nestje. Ik ben wel benieuwd hoe ze dat gaat doen en of ze die bij de jonkies van Jut in gaat leggen of zelf een ander plekje zoekt. Ik hoop het laatste, want voor zulke kleintjes is het lastig om zich omhoog te worstelen tussen grotere jongen om voldoende te drinken.
Op het grasveld kwam ik Kip1 met een paar van haar kuikens nog tegen (Pim wachtte op de achtergrond ongeduldig op haar avondeten):
En door al die foto's duurde het voor sommige anderen wat te lang voor ik aan het serveren van hun eten toe kwam:
De meest brutale kip kwam het alvast uit mijn hand halen:
Gelukkig leveren al die kippen ook nog wat op, we hebben op het moment weer vrij veel eieren!:
Dat was het weer voorlopig
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!