Ik heb een tijdje met dit gevoel rondgelopen en me bedacht wat ik ermee moest doen. Ze was ondertussen ook gewoon een goede vriendin van me en ik wilde die vriendschap niet om zeep helpen. Ik heb daarom geprobeerd mijn gevoelens voor haar in de ijskast te zetten, maar na een tijdje merkte ik dat dat niet lukte. De gedachte "what if" bleef toch constant in mijn hoofd rondspoken. Nadat ik hierover met een vriend heb gepraat, besloten om er dan toch maar voor te gaan en te kijken wat ervan zou komen, zodat ik dit voor mijzelf in ieder geval kon afsluiten met een ja of een nee. Ik heb mijn gevoelens naar haar toe duidelijk proberen te maken (door mijn houding, nog niet door er echt met haar over te praten) en dat werd op een gegeven moment erg gezellig. Uiteindelijk kwam dan ook die eerste zoen. Ze gaf daarbij echter al vrij snel aan dat ze ergens mee zat.
We hebben hier samen goed over gepraat, en duidelijk is voor mij in ieder geval dat zij prima om kan gaan met de situatie en dat onze vriendschap hier niet onder hoeft te lijden. Hetgeen waar zij mee zit, is dat ze recentelijk wat dingen heeft meegemaakt waardoor ze toe is aan vrijheid. Ze heeft aangegeven dat ze me erg leuk vind, maar dat ze gewoon niet klaar is voor een vaste relatie op dit moment. Ze zei daarbij ook dat ze met een ander persoon minder problemen zou hebben met wat scharrelen omdat het haar "gewoon niet interesseert", maar dat ik als vriend te belangrijk was voor en dat ze me dus geen pijn wilde doen door mij een verkeerd idee te geven over haar intenties. We hebben toen afgesproken dat we samen zouden doen wat goed voelde, niks overhaasten etc en zouden kijken waar het toe zou leiden.
Inmiddels hebben we heel wat gezellige momenten gehad, samen wat dingen ondernomen, en tijdens wat nachtjes blijven slapen bij elkaar is ook wel het een en ander gebeurd. Toen ik haar deze week echter vroeg wanneer we elkaar weer zouden zien, gaf ze aan dat ze dat liever niet plande. Ze gaf aan dat ze niet te vaak met mij wilde afspreken omdat ze bang was dat het dan toch te serieus zou worden, en ze gaf daarbij wederom aan dat ze bang was me daarmee te kwetsen. Ze gaf ook aan dat ze het in principe niet erg vond om op deze manier verder te gaan, maar dat ze wel bang was dat ze me hier uiteindelijk wel pijn mee zou doen.
Ik heb hier voor mezelf over nagedacht en ik kan er niet echt uit komen. We hebben nu erg leuke momenten samen en ik kan mijn gevoelens kwijt richting haar. Ik zou het erg vervelend vinden om dat compleet weg te duwen en te doen alsof er niks aan de hand is tussen ons, terwijl ik weet dat niet zo is. De andere kant van het verhaal is echter dat ik inderdaad misschien meer wil van de situatie dan dat zij dat wil. Ik denk dat ik wel kan omgaan met deze situatie, maar weet het niet zeker. Ik wil niet dat deze "scheve verhouding" uiteindelijk de vriendschap kapot gaat maken.
Zijn er mensen die ervaring hebben met een dergelijke situatie of hun wijsheden kunnen delen?
Ps. ik denk niet dat dit een "friends with benefits" situatie is. Ik denk dat het meer is dan dat. Er zijn wel echt gevoelens in het spel en draait niet alleen om de lust..
Wat ik wel apart vind is dat er dan wel wat dingen gebeuren. Dus zij wil wel de lusten, maar wanneer het háár uitkomt (immers, ze wil het niet plannen, maar dat wil ze wel, want als ZIJ wil dan laat ze je dat ook weten, en jij wil wel, want ja) en niet de lasten.
Overigens denk ik dat zij wel degelijk gevoelens voor je heeft, maar ze speelt hard-to-get. Want ze doet wel dingen met je, ze blijft wel slapen, jullie doen ook ándere dingen dan batsen, dus alleen maar voor de sex is het ook niet.
Dat ze vervolgens met de opmerking komt dat ze 't niet wil plannen en niet te vaak wil afspreken omdat het dan misschien serieus wordt is volledig tegenstrijdig, met de andere dingen die ze doet.
Ik kan niet in haar hoofd kijken, en dat kan niemand hier, dus ik focus dan maar even op jou. Jij gedraagt je als een puppy. Je vraagt wanneer je haar weer ziet, etc etc. Jij draagt naar haar toe heel duidelijk uit dat jij meer wil, en je geeft haar daarmee alle macht in handen.
Jij wil haar, volledig, of helemaal niet. Jij twijfelt of je met de huidige situatie om kunt blijven gaan en ik denk dat je dat niet kunt, immers, je bent verliefd op haar en je wil veel meer en dat gaat je uiteindelijk frustreren, dus lijkt het mij dat je haar volledig wil, of helemaal niet.
Ik zou stoppen met je als hondje gedragen. Jij bent -denk ik- altijd beschikbaar voor haar, als zij aangeeft te willen. Je bent geen enkele moeite, je gaat mooi zitten als ze dat wil en gaat braaf voor de deur liggen wachten als zij er niet is, en dat weet zij. Je bent op afroep beschikbaar.
Je bent een vent he. Fuck that shit. Hup, groei een ruggegraat en some balls en neem de controle terug. Als zij jou belt dan kun je een keer niet. Ja, dat gaat in tegen alles wat je voelt en wil, maar als jij je nou eens wat schaarser beschikbaar maakt, en een beetje vent bent, dan gaat zij denken als jij een keer niet beschikbaar bent van 'hm, kut'. Dat is helemaal niet erg.
Het gevaar daarvan is dat zij naar een ander gaat, maar als jij toch geen relatie met haar gaat krijgen komt er uiteindelijk iemand voorbij waarmee ze dat dan alsnog krijgt, en dan ben je haar ook 'kwijt', dus in het geval dat je haar niet als vriendin krijgt raak je haar vroeg of laat toch kwijt.
Dus ik zou zeggen; man up. Laat haar af en toe maar hangen, dan gaat ze misschien nadenken over dat ze je toch leuker dan leuk vind (ik denk nl dat dat zo is, alleen wil ze dat aan zichzelf en de rest van de wereld niet toegeven).
Maar zij wil zich niet binden, dit kan diverse redenen hebben. Ze is in ieder geval niet verliefd op je en wil geen relatie met je.
Ze heeft geen problemen met zo doorgaan als het nu gaat, want voor haar zijn het wel de lusten, niet de lasten. Totdat jij je natuurlijk als een jaloers/claimerige 'vriend' gaat gedragen, dan ben je haar zo kwijt
Ik heb haar ook gezegd dat als ze iemand echt leuk zou vinden, dat ze dan waarschijnlijk geen behoefte zou hebben aan "vrijheid". Daarop zei ze dat dat misschien zou kunnen kloppen maar dat ze dat nu moeilijk kon beoordelen.
Ik ga wat minder contact met haar zoeken en zien wat ervan komt, kijken hoe zij daarop reageert. Ik denk dat zij wel degelijk meer voelt dan gewoon vriendschap maar dat ze dat zelf misschien niet helemaal beseft of voor zichzelf wil toegeven. Mocht dat niet zo zijn, dan is dat meteen een mooi moment voor mij om wat meer afstand te nemen. Leuk dat je dit opmerkt overigens (@ CoolGuy)
Klopt inderdaad dat ik vaak wat te gewillig ben, weet ik van mezelf ook. Blijft lastig om daar iets aan te doen.
Pas op ts uiteindelijk zit jij er mee.
Waarschijnlijk wishful thinking. Alles wat je zegt wijst erop dat de posters hierboven helemaal gelijk hebben.quote:Ik denk dat zij wel degelijk meer voelt dan gewoon vriendschap maar dat ze dat zelf misschien niet helemaal beseft of voor zichzelf wil toegeven
Dit klopt (helaas) denk ik helemaal.quote:Ze vindt je leuk, lief en aardig. Ze vindt de aandacht fijn en ze vindt het fijn om bij je te zijn. Ze is echter niet verliefd op je en de kans dat ze dit wel nog zal worden is klein. Houdt er rekening mee dat het op een gegeven moment voor 1 van beiden (waarschijnlijk voor jou) te frustrerend wordt op deze manier en dat jij uiteindelijk degene bent die wordt gekwetst.
Overigens heb ik haar niet "de liefde verklaard". We hebben het in algemene zin over de situatie gehad. Zoals ik ik in de OP ook heb geschreven, heb ik geprobeerd om het hele gedoe van me af te zetten, en ik wilde dit ook liever niet direct zo met haar bespreken omdat ik zelf ook wist dat dat waarschijnlijk niet tot veel goeds zou leiden. Uiteindelijk begon ik er echter een beetje van door te draaien (stalk-achtig gedrag op facebook bijvoorbeeld
overigens geen dingen waarvan zij iets heeft gemerkt, ik heb haar niet lastig gevallen ofzo) en vond ik het zelf echt niet gezond meer hoe ik bezig was. Vandaar dat ik toen besloten heb dat dit gewoon opgehelderd moest worden voor mezelf, en dat heeft ook wel geholpen. Ik voel me nu een stuk beter dan eerst. Wat dat betreft is dit in ieder geval wel een goede keuze geweest.De vraag waar ik nu echter mee zit, is wat voor mij de beste richting zou kunnen zijn om op te gaan.
1. Alle leuke/intieme momenten afweren en gewoon als vrienden met haar omgaan, niks meer dan dat.
2. Op deze manier met haar om blijven gaan waarbij ik er zelf ook nog een slaatje uit sla, ik heb een goede tijd met haar enz.
In beide gevallen zou het inderdaad erg vervelend zijn als er opeens iemand is waarop ze wel verliefd wordt (situatie waar ik inderdaad ook aan heb gedacht en waarvan ze zelf, toen ik daarnaar vroeg, ook heeft gezegd dat dat misschien zou kunnen gebeuren, maar dat ze niet kan beoordelen of ze op dit moment tot zulke gevoelens in staat is, maw: ze weet niet of ze gewoon niet verliefd is op me of dat het aan haar situatie ligt waardoor ze op dit moment moeilijk zulke gevoelens kan hebben. Ze geeft aan dat ze meer voor me voelt dan gewoon goede vrienden, en dat ze ook aan me moet denken, maar ik merk dat ze erg voorzichtig is met hier te positief over te zijn naar mij toe. Ze wil me geen loze hoop geven.), maar bij punt 1 zit ik daarnaast dan ook nog met het punt dat ik mijn gevoelens moet verbergen en als gewoon vrienden met haar om moet zien te gaan (dat kan ik bijna niet ontwijken, aangezien we beide meerdere gezamenlijke vrienden hebben). Bovendien weet ik niet of bij punt 1 de schade minder zou zijn indien ze met een andere kerel komt aanzetten.
Ze heeft overigens geen slechte bedoelingen bij deze situatie, dat is mij wel duidelijk. Ze geeft zelf aan dat ik hiermee moet uitkijken, en dat ze zelf moeilijk kan beoordelen hoe deze situatie zich kan ontwikkelen. Ze pusht mij nergens toe, eerder integendeel. Ik vraag me dus echter af of ik er wat mee zou opschieten als we nu gaan doen alsof we alleen maar vrienden zijn. Mijn gevoelens blijven hetzelfde.
[ Bericht 30% gewijzigd door sdoet op 04-05-2012 14:36:16 ]
Vooral als ze ineens iemand tegen het lijf loopt waar ze wel hoteldebotel verliefd op wordt en iets mee begint terwijl jij nog hoop koesterdequote:Op vrijdag 4 mei 2012 14:09 schreef sdoet het volgende:
Jammer om te horen, maar helaas zal er wel een kern van waarheid in zitten. Wat betreft "alles op tafel leggen", ik weet niet of dat de oorzaak is. Toen zij aangaf dat ze met dit "probleem" zit en hoe ze hierover dacht, hadden we nog niet gesproken over gevoelens of wat dan ook. Dat hebben we daarna pas gedaan omdat we beiden niet goed wisten wat we met de situatie aanmoesten.
[..]
Dit klopt (helaas) denk ik helemaal.
Auw Wat dan?quote:
Inmiddels hebben we heel wat gezellige momenten gehad, samen wat dingen ondernomen, en tijdens wat nachtjes blijven slapen bij elkaar is ook wel het een en ander gebeurd.
Nieuwsgierigheid, maakt verder niet veel uit toch, kun je net zo goed vertellenquote:
Nou, ik denk dat de 2e optie die je beschrijft al niet kan. Immers, je wil dat hele gedoe niet, je wil juist afstand nemen. Als je met het 'gedoe' door blijft gaan kom je nooit over haar heen, waarbij je vroeg of laat gegarandeerd mee gaat maken dat zij verliefd wordt op een of andere gast, en dan zit jij met de pijn.
Wat betreft het leuke/gezellige/etc afweren en 'gewoon als vrienden' door het leven gaan klinkt wel leuk, maar dit is niet haalbaar. Vrienden (gewoon, vrienden) zijn niet verliefd op elkaar. Er zou hier sprake zijn van een valse vriendschap, want jij bent niet uit op vriendschap, jij bent uit op veel meer.
Van een gelijkwaardige vriendschap kan dus nooit sprake zijn. In deze gevallen is het eigenlijk altijd alles of niets, dwz, als je volledig eerlijk naar jezelf bent. Je wil vrienden blijven omdat dat beter is dan niets, en omdat je in je achterhoofd nog altijd hoop koestert.
Je wil haar óf als vriendin, óf, als dat niet kan, helemaal niet, want alles wat bestaat uit contact hebben met haar anders dan dat het je vriendin is leidt uiteindelijk tot het punt dat jij met pijn zit te kijken omdat zij er met iemand anders vandoor gaat.
Het is alles of niets. Zij wil niets blijkbaar, dus dan rest er jou maar 1 optie.
Dat moet je haar natuurlijk wel uitleggen, niet ineens de botte boer gaan zijn, maar gewoon uitleggen van luister, ik vind je heel erg leuk, en dit gaat me uiteindelijk gewoon pijn doen, dus ik kan geen gewone vriendschap hebben met jou.
Dan kunnen er 3 dingen gebeuren.
1. indien ze een echte vriend is snapt en accepteert ze dat.
2. ze wordt kwaad (in dat geval is het toch niet zon echte vriend en maakt ze zich vooral druk om de vleiende aandacht die ze kwijt raakt)
3. ze realiseert zich na verloop van tijd dat je toch wel heel speciaal bent voor haar, en dan heb je geluk
Ik snap dat je op 3 hoopt, maar wil 3 uberhaupt kunnen gebeuren zul je alles moeten afkappen.
Ik denk dat je de realiteit onder ogen moet zien en ermee moet stoppen.
Dit inderdaadquote:
.
Ik zou stoppen met je als hondje gedragen. Jij bent -denk ik- altijd beschikbaar voor haar, als zij aangeeft te willen. Je bent geen enkele moeite, je gaat mooi zitten als ze dat wil en gaat braaf voor de deur liggen wachten als zij er niet is, en dat weet zij. Je bent op afroep beschikbaar.
Je bent een vent he. Fuck that shit. Hup, groei een ruggegraat en some balls en neem de controle terug. Als zij jou belt dan kun je een keer niet. Ja, dat gaat in tegen alles wat je voelt en wil, maar als jij je nou eens wat schaarser beschikbaar maakt, en een beetje vent bent, dan gaat zij denken als jij een keer niet beschikbaar bent van 'hm, kut'. Dat is helemaal niet erg.
Het gevaar daarvan is dat zij naar een ander gaat, maar als jij toch geen relatie met haar gaat krijgen komt er uiteindelijk iemand voorbij waarmee ze dat dan alsnog krijgt, en dan ben je haar ook 'kwijt', dus in het geval dat je haar niet als vriendin krijgt raak je haar vroeg of laat toch kwijt.
Je bent je nu veel te veel naar haar wensen aan het gedragen.