Ingekort.quote:Op woensdag 2 mei 2012 23:55 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Hmm nou is de OP weer helemaal anders
Ok duidelijk, ik vond dat van je vriend wel een mooie toevoeging maar je moet schrijven wat je zelf wilt natuurlijkquote:
Psycholoog nutiig? Ik heb best veel psychologen meegemaakt in mijn werk en prive en mij is wel duidelijk geworden dat je er wel een soort van 'klik' (jaja, daar is ie weerquote:Op woensdag 2 mei 2012 23:56 schreef MsMelkboer het volgende:
Topic aangepast. Ik wil weten:
- Of een psycholoog nuttig is. Hoe jullie het hebben ervaren.
- Hoe jullie het volwassen worden fase überhaupt hebben ervaren.
Grappig, dat ervaar ik precies zo.quote:Op donderdag 3 mei 2012 00:17 schreef MsMelkboer het volgende:
Ik heb alle benodigde dingen gedaan om antwoorden te krijgen op mijn vragen (over het leven; incl. mezelf, vriendschappen, relaties, werk, religie). Dat me alleen in een korte tijd down-to-earth gebracht.
...
Ik weet niet waar ik mijn emotionele energie nu uit moet halen nu ik de wereld zie zoals het is.
Herkenbaar en ik ben het er ook volledig mee eens. Een klik met een psycholoog of therapeut is heel belangrijk overigens en je moet eerlijk en open kunnen zijn...duidelijk. Ik heb heel lang mijn probleem niet duidelijk kunnen krijgen omdat ik het eigenlijk allemaal mooier voor deed komen dan het werkelijk was. Je moet durven veranderen en een beetje hulp en steun daarbij is mooi meegenomen.quote:Op donderdag 3 mei 2012 00:27 schreef Hallmark het volgende:
[..]
Grappig, dat ervaar ik precies zo.
Mijn oplossing is om plezier te halen uit het dagelijks leven. Dus als ik uit mijn werk naar huis rijdt, dan herhaal ik hardop de drie leukste momenten van die dag. Ook als ik ben wezen stappen met vrienden.
N.b. het gaat niet weg. Regelmatig kom ik compleet leeg thuis, en dan moet ik heel bewust weer de positieve dingen omhoog halen. Maar ik heb niet meer die diepe dalen.
Ik heb daar voorafgaand een traject met twee psychologen doorlopen. Die raadpleegde ik dan om de twee maanden ofzo, over een periode van vijf jaar. Ik vond het in het begin ronduit slopend, want ik was niet gewend om zo open te zijn. Maar het went. Ik heb er nooit echt energie van gekregen, maar wel van de geboden oplossingen. Die zorgden voor een betere kwaliteit van leven. En voor veel en lekker seksen, want je wordt stukken zelfverzekerder ervan, en dus handiger met de andere sekse :-)
Ja dat kan. Ik heb het meerdere mensen zien doen, maar dan moet je er wel aan werken, en dat gaat waarschijnlijk het makkelijkste met een psycholoog.quote:Op donderdag 3 mei 2012 01:27 schreef MsMelkboer het volgende:
Kan ik ooit weer stralen van geluk? Dat zweverig gevoel beleven? Of houdt dat gewoon op als je volwassen bent geworden?
Is het maximale wat ik kan bereiken: minder diepe dalen en een beetje meer energie om het leven door te komen?
Het voelt alsof het nooit meer goed komt namelijk. Ik leef van dag tot dag. Probeer rond te komen, mezelf en huis (met veeeeel moeite) te onderhouden (huishouden). Nou doet mijn vriend een hoop voor mij en vul ik hem aan. Ik voel me schuldig dat ik hem niet kan belonen voor zijn effort, omdat ik moeite heb met me oké voelen. Hij is gelukkig niet zo oppervlakkig om alles te doen voor iets in ruil. Hij is allang blij dat ik er ben en we elkaar kapot irriteren en daar weer om lachen. Dat is waarschijk het enige wat me nog het gevoel geeft dat ik leef. Verder voel ik me vaak een kasplant.
Het is mijns inziens wel zo dat bepaalde dromen precies dat zijn; dromen. Al die vage shit over rijk worden, de ideale man, net-zoals-je-ouders leven, enzovoort, daar ben je van af, en dat is maar beter ook.quote:Op donderdag 3 mei 2012 01:27 schreef MsMelkboer het volgende:
Kan ik ooit weer stralen van geluk? Dat zweverig gevoel beleven? Of houdt dat gewoon op als je volwassen bent geworden?
1. Een psycholoog kan met praktische tips komen om met bepaalde dingen om te gaan (stress, angst, etc). En soms kan het fijn zijn om er met iemand over te praten. Bij een psycholoog kun je dat wat makkelijker doen dan bij vrienden, omdat je weet dat hij / zij het niet doorvertelt.quote:Op woensdag 2 mei 2012 23:56 schreef MsMelkboer het volgende:
1. Of een psycholoog nuttig is. Hoe jullie het hebben ervaren.
2. Hoe jullie het volwassen worden fase überhaupt hebben ervaren.
Heel veel mensen lopen bij een psych of hebben dat gedaan. Ze hangen het niet aan de grote klok, maar je hoeft je nergens voor te schamen, je wil je problemen oplossen en daar hoef je je niet voor te generen.quote:Op donderdag 3 mei 2012 12:51 schreef MsMelkboer het volgende:
Bedankt voor de reacties. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Heb namelijk de neiging om me te verbergen voor de maatschappij. Of te doen alsof er niets aan de hand is, wat heel vermoeiend is.
Je zou ook eens kunnen denken aan een coach, want op basis van bovenstaande lijkt mij dat wel wat voor je. Afhankelijk van de regio waar je zit kan ik je er wellicht een aanbevelen.quote:Op donderdag 3 mei 2012 01:27 schreef MsMelkboer het volgende:
Kan ik ooit weer stralen van geluk? Dat zweverig gevoel beleven? Of houdt dat gewoon op als je volwassen bent geworden?
Is het maximale wat ik kan bereiken: minder diepe dalen en een beetje meer energie om het leven door te komen?
Het voelt alsof het nooit meer goed komt namelijk. Ik leef van dag tot dag. Probeer rond te komen, mezelf en huis (met veeeeel moeite) te onderhouden (huishouden). Nou doet mijn vriend een hoop voor mij en vul ik hem aan. Ik voel me schuldig dat ik hem niet kan belonen voor zijn effort, omdat ik moeite heb met me oké voelen. Hij is gelukkig niet zo oppervlakkig om alles te doen voor iets in ruil. Hij is allang blij dat ik er ben en we elkaar kapot irriteren en daar weer om lachen. Dat is waarschijk het enige wat me nog het gevoel geeft dat ik leef. Verder voel ik me vaak een kasplant.
Er zijn psychologen die gericht zijn op concrete probleme., namelijk gedrags/cognitieve therapeuten.quote:Op donderdag 3 mei 2012 23:51 schreef spoor4 het volgende:
Tja, een psycholoog vaart er wel bij als jij de rest van je leven langs blijft komen. Ik denk dat het belangrijk is dat je concrete psychologische problemen probeert op te lossen met hulp van een psycholoog en dus de psycholoog niet gebruikt als een klaagmuur, in dat geval heeft de psycholoog er uiteindelijk meer profijt van dan jij.
Dit kan ik beamen. Het duurde even voordat ik het doorhad, maar het helpt mijns inziens als je de psycholoog meer als een vakman ziet.quote:Op donderdag 3 mei 2012 22:13 schreef Skitzofrenix het volgende:
Het kan heel goed helpen, maar altrecht raad ik af. Ik heb geen flikker aan hen! Sowieso moet je het zelf allemaal doen, met of zonder hulp.
Als jij 8 (!) psychologen hebt gehad en dat werkte niet voor je, ligt het dan echt aan al die psychologen of misschien wel een heel klein beetje aan jezelf?quote:Op vrijdag 4 mei 2012 10:14 schreef Murdera het volgende:
Ik heb er 8 gehad, maar bij geen van allen had ik het gevoel dat ik er iets aan had.
Voor mij was het gewoon een gesprek als met een vriend, maar dan voor heel veel geld.
Geen toevoegingen, geen verassende vragen, geen dingen waar ik nog niet aan had gedacht.
Of aan mijn specifieke problemen.quote:Op vrijdag 4 mei 2012 11:42 schreef Kluts het volgende:
[..]
Als jij 8 (!) psychologen hebt gehad en dat werkte niet voor je, ligt het dan echt aan al die psychologen of misschien wel een heel klein beetje aan jezelf?
Huh, wat is het verschil dan? De iater is met medicijnen en oloog zonder toch?quote:Op vrijdag 4 mei 2012 10:05 schreef Swiffer het volgende:
Ik vind mijn psychiater (ook Burnout en depressie) een aanvulling op mijn gedachten. Hij houdt m,e bij tijd en wijlen een spiegel voor, en plant soms nadenk'bommetjes' waardoor ik simpeler denk over dingen waar ik voorheen moeilijk over deed. Hij stuurt me ook aan om over de hoofdlijnen te blijven praten, 'anders kan hij er ook niks mee'.
Maar de klik moet er inderdaad zijn. Ik heb dan ook een 'iater'en geen óloog' omdat een 'oloog'mij meet een praatmuur leek die niet veel toevoegde, en veel te diep op zaken inging. Maar dat is per psych verschillend lijkt me.
In elk geval veel succes, het kan je zeker helpen, ookal ga je er misschien soms met tegenzin naar toe. (Je moet wel bereid zijn je bloot te geven, en dat doet ook auw.)
Ik had op den duur ook medz nodig inderdaad.. maar een iater kijkt dus evt ook naar medische oorzaken.quote:Op vrijdag 4 mei 2012 15:07 schreef MsMelkboer het volgende:
[..]
Huh, wat is het verschil dan? De iater is met medicijnen en oloog zonder toch?
Nope, je hebt altijd een eigen bijdrage heh.. en mijn psych heeft geen contract met de ziektekostenverzekeraar, dus 1/5de betaal ik elk jaar zelf.quote:Op vrijdag 4 mei 2012 15:04 schreef MsMelkboer het volgende:
Jullie hebben het steeds over kosten. Worden die niet vergoed?
Ik vraag mij af wat er dan is gebeurt? Dromen heb je inderdaad nodig om beetje stand te houden in het dagelijks leven, maar dromen zijn deels bedrog. Echter het gaat om het realiseren van je droom. je hebt toch wel levensdoelen gesteld? Als die nou niet lukken, en je weet waarom heb je weer wat over jezelf geleerdquote:Op donderdag 3 mei 2012 00:17 schreef MsMelkboer het volgende:
Ik heb alle benodigde dingen gedaan om antwoorden te krijgen op mijn vragen (over het leven; incl. mezelf, vriendschappen, relaties, werk, religie). Dat me alleen in een korte tijd down-to-earth gebracht. Ik kijk realistischer naar alles en daardoor droom ik niet meer. En als ik droom, zoek ik weer keiharde feiten om te voorkomen dat ik weer op aarde val. Ik heb gewoon geen dromen meer die mijn energie geven. Eerder gezegd; de dromen die mij energie gaven blijken nu bedrog te zijn die ik zelf creeerde in mijn hoofd. Voorbeeld: de ware, vrienden voor het leven, wereld veroveren (studie/stage/wonen buitenland), etc etc.
Ik weet niet waar ik mijn emotionele energie nu uit moet halen nu ik de wereld zie zoals het is.
Er is sprake van een omschakeling van een oppervlakkige mindset naar een één met meer diepgang.
Achter gekomen dat sommige vrienden niet oprecht waren. Keer op keer. Op een gegeven moment ben ik een hoooooop mensen door de zeef gaan gooien. Dan heb ik mijn nummer, msn en facebook verwijderd.quote:Op vrijdag 4 mei 2012 15:31 schreef Godshand het volgende:
[..]
Ik vraag mij af wat er dan is gebeurt?
Ik had doelen, maar die waren veel te rozekleurig kom ik nu achter. Er komt veel meer bij spelen als je daadwerkelijk achter een doel aan gaat. Achteraf gezien passen ze geen eens meer bij me. Daarom lukt het ook al een tijdje niet om ze te verwezenlijken. Ik werkte aan een doel die ik jaren terug heb vastgesteld. Omdat dat mij toen verstandig leek. En dan hebben we het over een paar jaar geleden.quote:Dromen heb je inderdaad nodig om beetje stand te houden in het dagelijks leven, maar dromen zijn deels bedrog. Echter het gaat om het realiseren van je droom. je hebt toch wel levensdoelen gesteld? Als die nou niet lukken, en je weet waarom heb je weer wat over jezelf geleerd
Mijn mening uiten. Assertiviteit. Daar blijk ik erg last van te hebben. Omdat ik een passieve rol aanhoud op moment, laat ik alles aan mijn vriend over, ook al ben ik het er niet mee eens. Hij pusht me wel om toch mijn mening te uiten, omdat hij een gelijkwaardige relatie wilt. Door invloed van mijn vader uit mijn jeugd, ben ik vaak relaties aangegaan met mannen bij wie ik onbewust mijn goedkeuring ging zoeken. Ik doe het vaak nog. En dit veranderen is heeeeel lastig.quote:Even wat van je dromen doornemen: de ware. Tsja je kan op iemand helemaal hoteldebotel zijn, maar de ware, tsja daar werk je ook zelf aan. Na de verliefdheid komt misschien houden van. Komt houden van niet, dan is het wellicht niet iemand die bij je past. Een persoon is altijd anders dan jij, maar in interaktie met elkaar kan je er wat van makenDat betekent dus elkaars grenzen opzoeken en je eigen grenzen ook verdedigen. Etc. Nogal een leerproces dus ook, maar dat kan alleen maar leuk zijn
Niet iedereen bleek er voor me te zijn toen het minder ging. En dit was anders dan verwacht. Omdat ik niet zo heeeeel sociaal was, wist ik ook niet hoe het in de buiten wereld ging. Ik was namelijk erg gehecht aan mijn comfortzone en ook al hield ik oppervlakkige gesprekken met iedereen; daarbuiten hield ik geen contact. Ik leidde een dubbel leven. Maar ik heb het idee dat meer dat doen en dit niet raar is?quote:Vriendschappen? In mijn ogen zijn vrienden er voor het leven, als je ze niet vergeet staan ze ook na relaties voor je klaarIk heb vrienden langer dan mn relaties
Mijn vriend heeft diabetes type 1. Gezien Nederland een specialist is in deze ziekte, kan hij beter hier blijven. Ik ook automatisch. Ik zou mijn relatie niet willen opgeven voor deze droom. Misschien was het ook geen droom zozeer, maar een fantasie; denken dat het geweldig is. Want meer doen het. Ik ben zelf een paar maanden in het buitenland geweest. Toen was ik nog single. Het was geen moer aan. Ik wil ergens ook niet meer weg, omdat ik eindelijk iets wil opbouwen. Ik zit al jaren op de HBO te zwoegen voor niets, omdat ik niet studeer wat ik leuk vind. D.m.v. mijn vriend heb ik meer rust gekregen qua mezelf ''bewijzen'' aan de wereld. Daardoor ben ik nu meer in staat om te luisteren naar mijn eigen gevoel. En die is geinteresseerd in Gezondheidswetenschappen aan de WO ipv International Business, wat mij de afgelopen jaren GEWELDIG leek. De branch is keihard, egoistisch, veeleisend en oppervlakkig. Dat ik hier achter kwam, was pijnlijk, maar het verlichtte me ook op een manier. Nog steeds voelt het kut jaren te hebben verspild aan iets waar ik achteraf mee zou stoppenquote:Wereld veroveren, a la buitenland wonen, buitenl studie etc. Waar ben je in teleurgesteld? Je hebt het doel niet gehaald? Dat kan alsnog, ook op je 40ste kan je nog wonen in het buitenland en zelfs studeren. Waarom niet? Wil je het trouwens echt wel, of is het alleen maar om straks mooie verhalen te kunnen vertellen( Ja mensen, oma MsMelkboer heeft vroeger echt zandkorrels in de Sahel geteld!)?
Ik ga er achter komen...... Ik heb 9 zittingen waarvan ik gebruik mag maken. Volgend week even een afspraak maken, want mijn huisarts is met vakantie.quote:Overigens heeft een psycholoog alleen maar nut, als het klikt, en als je ook gemotiveerd bent om wat aan je situatie te doen. Een goede psycholoog luistert, maar geeft ook zinnig advies. Een goed psycholoog oordeelt ook niet
Heel erg bedankt voor je berichtje.quote:Suc6
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |