F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Wanneer je uitgaat van een heelal of universum, sluit je alles daarbinnen in. Dat is logisch, want de woorden heel-al en uni-versum zijn naar hun aard, dwz hun betekenis, allesomvattend. Een universum waar iets buiten valt is geen universum. Dus ben je getransformeerd tot onderdeel er van. Er is geen hemel en aarde meer, maar een universeel geheel van dingen waarbinnen je zelf een onderdeel bent.
De natuurkunde gelooft dat alles valt binnen de universele wetten van het universum. Het universum is geen onvoorspelbare chaos, maar een systeem met regelmatigheden en verbanden. De natuurkunde is van dezelfde makelij als het rationalisme van Descartes, Leibniz en Spinoza; een exponent van het voortschrijdend wiskundig inzicht.
Zijn wij een onvermijdelijk verschijnend fenomeen, een tandwiel in het universele uurwerk? Of is het idee van een zo'n uurwerk een gedachte, voortgebracht door onszelf? Was het ei er eerder of de kip?
Maakt het uit?
Of je nu een tandwiel in een uurwerk heet of en bezield lichaam, de wereld is zoals ze is, toch?
Dan is het denken losgerukt van het zijnde, zoekende naar een eenheid.
Leibniz zag de mogelijkheid om de kloof te dichten.
Maar andersom kan ook:
De wereld verschijnt in het licht van de dominante semantiek, die als een kracht strijdt om jou als toeschouwer van haar eigen wereld.
Plat gezegd kun je dingen dus anders zien en ervaren vanwege de kracht die bepaalde begrippen op je uitoefenen.
Voor een moslim betekent het woordje 'Allah' iets heel anders dan voor mij.
Het probleem is: woorden kun je niet wegen. Een gelijk krijgen bij dit soort 'vragen' is onbewijsbaar omdat de methode ontbreekt.
De natuurkunde gelooft dat alles valt binnen de universele wetten van het universum. Het universum is geen onvoorspelbare chaos, maar een systeem met regelmatigheden en verbanden. De natuurkunde is van dezelfde makelij als het rationalisme van Descartes, Leibniz en Spinoza; een exponent van het voortschrijdend wiskundig inzicht.
Zijn wij een onvermijdelijk verschijnend fenomeen, een tandwiel in het universele uurwerk? Of is het idee van een zo'n uurwerk een gedachte, voortgebracht door onszelf? Was het ei er eerder of de kip?
Maakt het uit?
Of je nu een tandwiel in een uurwerk heet of en bezield lichaam, de wereld is zoals ze is, toch?
Dan is het denken losgerukt van het zijnde, zoekende naar een eenheid.
Leibniz zag de mogelijkheid om de kloof te dichten.
Maar andersom kan ook:
De wereld verschijnt in het licht van de dominante semantiek, die als een kracht strijdt om jou als toeschouwer van haar eigen wereld.
Plat gezegd kun je dingen dus anders zien en ervaren vanwege de kracht die bepaalde begrippen op je uitoefenen.
Voor een moslim betekent het woordje 'Allah' iets heel anders dan voor mij.
Het probleem is: woorden kun je niet wegen. Een gelijk krijgen bij dit soort 'vragen' is onbewijsbaar omdat de methode ontbreekt.
Het conceptuele denken ontaardt vaak in formele gedachte systemen. Laten we het eens van een andere kant bekijken. Hoeveel moet een mens van de wereld begrijpen om goed te kunnen leven? Ik denk daarbij aan de Taoïstische wijsheid ondergebracht in de volgende spoiler:quote:Op vrijdag 4 mei 2012 23:57 schreef sneakypete het volgende:
Wanneer je uitgaat van een heelal of universum, sluit je alles daarbinnen in. Dat is logisch, want de woorden heel-al en uni-versum zijn naar hun aard, dwz hun betekenis, allesomvattend. Een universum waar iets buiten valt is geen universum. Dus ben je getransformeerd tot onderdeel er van. Er is geen hemel en aarde meer, maar een universeel geheel van dingen waarbinnen je zelf een onderdeel bent.
De natuurkunde gelooft dat alles valt binnen de universele wetten van het universum. Het universum is geen onvoorspelbare chaos, maar een systeem met regelmatigheden en verbanden. De natuurkunde is van dezelfde makelij als het rationalisme van Descartes, Leibniz en Spinoza; een exponent van het voortschrijdend wiskundig inzicht.
Zijn wij een onvermijdelijk verschijnend fenomeen, een tandwiel in het universele uurwerk? Of is het idee van een zo'n uurwerk een gedachte, voortgebracht door onszelf? Was het ei er eerder of de kip?
Maakt het uit?
Of je nu een tandwiel in een uurwerk heet of en bezield lichaam, de wereld is zoals ze is, toch?
Dan is het denken losgerukt van het zijnde, zoekende naar een eenheid.
Leibniz zag de mogelijkheid om de kloof te dichten.
Maar andersom kan ook:
De wereld verschijnt in het licht van de dominante semantiek, die als een kracht strijdt om jou als toeschouwer van haar eigen wereld.
Plat gezegd kun je dingen dus anders zien en ervaren vanwege de kracht die bepaalde begrippen op je uitoefenen.
Voor een moslim betekent het woordje 'Allah' iets heel anders dan voor mij.
Het probleem is: woorden kun je niet wegen. Een gelijk krijgen bij dit soort 'vragen' is onbewijsbaar omdat de methode ontbreekt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dat levert een natuurlijk beginpunt die voorkomt dat je maar heen en weer blijft redeneren. Het beginpunt van kennis is ons natuurlijke vermogen om informatie te verkrijgen over de wereld om ons heen. Dat bestaat uit onze zintuigelijke waarneming en een natuurlijk gevoel voor logica (tellen, rangschikken en ruimtelijk inzicht) dat we min of meer vanzelf ontwikkelen vanaf onze geboorte. Wetenschap is een systematische methode om daar het beste van te maken. Mijn inziens is deze natuurlijke basis dieper dan onze cultuur en dus een fundamenteel referentiepunt voor iedere cultureel bepaalde zienswijze.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 05-05-2012 00:33:50 ]The view from nowhere.
1in vz 1 binnen de ruimte van: in huis, een haar in de soep 2 omringd door: in wolken van rook 3 in de toestand van: in vriendschap 4 gedurende: in de zomer 5 door: iets zeggen in welgekozen termen 6 in de hoeveelheid van: in drieën breken 7 in de richting van: in huis komen 8 tot: in stukken vallen
intern / externquote:
1in vz 1 binnen de ruimte van: in huis, een haar in de soep 2 omringd door: in wolken van rook 3 in de toestand van: in vriendschap 4 gedurende: in de zomer 5 door: iets zeggen in welgekozen termen 6 in de hoeveelheid van: in drieën breken 7 in de richting van: in huis komen 8 tot: in stukken vallen
introvert / extravert
insider / outsider
in de mode / uit de mode
inbeelding / uitbeelding
inzoomen / uitzoomen
inherent / transcendent
inademen / uitademen
interactie
Kortom, in de wereld
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 05-05-2012 11:33:51 ]
The view from nowhere.
Het is bizar en stuitend hoe weinig lezers deze topic heeft. Nou moet ik zeggen dat het ook wel een belachelijk moeilijk te bespreken onderwerp is, wat onmiddelijk de vraag doet rijzen wat de plaats van de lezer is ten opzichte van het onderwerp. Want vanzelf sta je buiten het te bespreken onderwerp, wat ook thematisch wordt als het standpunt of perspectief vanwaaruit je wel moet kijken, maar wat zelf niet tot dat wat wordt beschouwd mag behoren. ( dwz het mag wel, maar filosofisch is dan de vraag, hoe doe je dat ? en is de levensbeschouwing die je wilt gaan beschouwen dan al niet voorondersteld in je beschouwing: dwz er existeert een transcendentaal ego; existentie hoe dan? )
Ik ben onder andere(n) benieuwd naar de oplossing van Leibniz .
Ik ben onder andere(n) benieuwd naar de oplossing van Leibniz .
Inderdaad, een belachelijk moeilijk te bespreken onderwerp. Het is de moeder van alle filosofische problemen.quote:Op zondag 6 mei 2012 01:24 schreef declassering het volgende:
Het is bizar en stuitend hoe weinig lezers deze topic heeft. Nou moet ik zeggen dat het ook wel een belachelijk moeilijk te bespreken onderwerp is, wat onmiddelijk de vraag doet rijzen wat de plaats van de lezer is ten opzichte van het onderwerp. Want vanzelf sta je buiten het te bespreken onderwerp, wat ook thematisch wordt als het standpunt of perspectief vanwaaruit je wel moet kijken, maar wat zelf niet tot dat wat wordt beschouwd mag behoren. ( dwz het mag wel, maar filosofisch is dan de vraag, hoe doe je dat ? en is de levensbeschouwing die je wilt gaan beschouwen dan al niet voorondersteld in je beschouwing: dwz er existeert een transcendentaal ego; existentie hoe dan? )
Het was zeker zijn hoofdthema. (http://www.iep.utm.edu/leib-met/).quote:Ik ben onder andere(n) benieuwd naar de oplossing van Leibniz .
En speciaal voor Eventjes-danquote:We are now, finally, ready to get a picture of what Leibniz thinks the universe is really like. It is a strange, and strangely compelling, place. Around the end of the Seventeenth Century, Leibniz famously began to use the word “monad” as his name for substance. “Monad” means that which is one, has no parts and is therefore indivisible. These are the fundamental existing things, according to Leibniz. His theory of monads is meant to be a superior alternative to the theory of atoms that was becoming popular in natural philosophy at the time. Leibniz has many reasons for distinguishing monads from atoms. The easiest to understand is perhaps that while atoms are meant to be the smallest unit of extension out of which all larger extended things are built, monads are non-extended (recall that space is an illusion on Leibniz’s view).
quote:Time, then, has three levels, according to Leibniz
1. the atemporality or eternality of God;
2. the continuous immanent becoming-itself of the monad as entelechy;
3. time as the external framework of a chronology of “nows.”
The view from nowhere.
Een psychologische interpretatie? Wat is volgens jou de rol van het begrip reincarnatie in het Boeddhisme?quote:
In boeddhistische stromingen bestaat de dood doorgaans niet omdat er geen "Ik" / "ego" bestaat die dood kan gaan. Heeft weinig met een wereld te maken die niet sterft.
The view from nowhere.
Reïncarnatie binnen het boeddhisme betekent volgens mij veel verschillende dingen en heeft daarom ook verschillende rollen. [ je hebt nu al een punt hoor...hierbij toegegeven ]quote:
[..]
Een psychologische interpretatie? Wat is volgens jou de rol van het begrip reincarnatie in het Boeddhisme?
Het grote thema in de Non-dualistische stromingen is het verlies van het ego.
De rol die het speelt binnen reïncarnatie is afhankelijk of het ego wordt gezien als iets reëels of niet.
Als ego wordt gezien als fenomeen dat ontstaat door identificatie... "Ik ben dit, Ik ben dat",
dan is het ego niet meer dan een gedachte of illusie.
zonder identificatie blijft er een ongedefinieerd "Ik ben" of "Zijn" over.
Je kunt dit alleen nog duiden in ontkenningen, Ik ben niet dit, niet dat of "Ik heb niet'
De vraag is dan wie of wat is het dan nog dat reïncarneert binnen de boeddistische traditie?!
Zo gezien staat incarnatie gelijk aan identificatie... En incarneer je ieder moment wanneer er een identificatie plaats vindt met een herinnering, gedachte, standpunt, lichaam of bezit.
Ik zie reïncarnatie van een ziel van het ene lichaam naar een nieuw eerder als een kinderlijk bijgeloof, zoals vanuit de christelijke traditie mensen geloven in een lichamelijke opstanding van de doden bij de terugkomst van Jezus op een wolk.
De rol van het begrip reincarnatie in het Boeddhisme dat je niet sterft omdat de ziel een nieuw lichaam krijgt is eerder een psychologische, dan een rol die IMHO vanuit de eigen traditie hard te maken is.
Je zou wel kunnen zeggen dat zolang de mensheid het "Ik ben" identificeerd met "dit of dat" er geen spaken kan zijn van het losraken van het aardse bestaan. En in die zin zou je inderdaad kunnen zeggen dat het "Ik" niet sterft zolang er een wereld is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Eventjes-dan op 06-05-2012 14:47:40 ]
Non scire
Inderdaad. Zelfidentificatie, en je hechten aan de voortzetting daarvan, is de bron van alle problemen. Dat is de kern van de Boeddhistische leer.quote:
[..]
Reïncarnatie binnen het boeddhisme betekent volgens mij veel verschillende dingen en heeft daarom ook verschillende rollen. [ je hebt nu al een punt hoor...hierbij toegegeven ]
Het grote thema in de Non-dualistische stromingen is het verlies van het ego.
De rol die het speelt binnen reïncarnatie is afhankelijk of het ego wordt gezien als iets reëels of niet.
Als ego wordt gezien als fenomeen dat ontstaat door identificatie... "Ik ben dit, Ik ben dat",
dan is het ego niet meer dan een gedachte of illusie.
zonder identificatie blijft er een ongedefinieerd "Ik ben" of "Zijn" over.
Je kunt dit alleen nog duiden in ontkenningen, Ik ben niet dit, niet dat of "Ik heb niet'
Dat lijkt mij ook de enige consistente uitleg.quote:De vraag is dan wie of wat is het dan nog dat reïncarneert binnen de boeddistische traditie?!
Zo gezien staat incarnatie gelijk aan identificatie... En incarneer je ieder moment wanneer er een identificatie plaats vindt met een herinnering, gedachte, standpunt, lichaam of bezit.
Dit probleem met het begrip reincarnatie zit in het Boeddhisme zelf. Denk aan de reincarnatie van de Dalai Lama en het idee dat je karma invloed heeft op je volgende leven. Ik zie niet in hoe je dat consistent kunt uitleggen, zoals bijvoorbeeld hier:quote:Ik zie reïncarnatie van een ziel van het ene lichaam naar een nieuw eerder als een kinderlijk bijgeloof, zoals vanuit de christelijke traditie mensen geloven in een lichamelijke opstand van de doden bij de terugkomst van Jezus op een wolk.
De rol van het begrip reincarnatie in het Boeddhisme, dat je niet sterft omdat de ziel een nieuw lichaam krijgt, is eerder een psychologische, dan een rol die IMHO vanuit de eigen traditie hard te maken is.
Gelijkenissen waar je niet wijzer van wordt.quote:Zelfloze wedergeboorte
Alhoewel er volgens het boeddhisme wel wedergeboorte plaatsvindt, is er geen 'wezen' dat herboren wordt. Om dit uit te leggen wordt vaak de gelijkenis van de kaars gebruikt. Wanneer de kaars op is en op het punt staat uit te gaan, kan men het laatste beetje vuur van de oude kaars gebruiken om een nieuwe kaars aan te steken. De vlam springt dus over van de oude naar de nieuwe kaars. Alhoewel er een oorzakelijk verband bestaat tussen het vuur van de oude kaars en het vuur van de nieuwe kaars, is het niet hetzelfde vuur. Maar men kan wel zeggen dat het nieuwe vuur van het oude kwam. Het vuur staat in deze gelijkenis symbool voor het bewustzijn (Pali: viññana) dat onder invloed staat van verlangen, aversie en ignorantie.
Als men daarnaast ook goed op de vlam let kan men zien dat het vuur niet een constant iets is maar voortdurend flikkert en veranderlijk is. Deze veranderlijkheid (Pali: anicca) is een belangrijk aspect van het boeddhisme, en leidt ertoe dat het bestaan van een onveranderlijke ziel niet erkend wordt. In het boeddhisme is er dus geen ziel of 'Ware Ik' die door verlichting bevrijd kan worden, of verlossing kan vinden door toevlucht te zoeken in een God. Zelfs het bewustzijn is veranderlijk en niet-zelf (zonder ultieme bezitter), en daarom kan er geen sprake zijn van een 'herboren persoon'.
Om deze vergankelijkheid aan te geven, worden in het mahayana boeddhisme regelmatig de termen 'bewustzijnsstroom' of 'mentaal continuüm' gebruikt.
Ik bedoelde iets anders. Als je de samenhang der dingen doorziet dan los je jezelf op in de wereld. Geen ik en geen dood. Volgens mij een halve waarheid. De andere halve waarheid is dat zelfcontinuering het levensprincipe is.quote:Je zou wel kunnen zeggen dat zolang de mensheid het "Ik ben" identificeerd met "dit of dat" er geen spaken kan zijn van het losraken van het aardse bestaan. En in die zin zou je inderdaad kunnen zeggen dat het "Ik" niet sterft zolang er een wereld is.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 06-05-2012 15:48:32 ]
The view from nowhere.
Persoonlijk kan ik ook weinig met dat karma "jouw volgende persoonlijke leven" zou beinvloeden.quote:Dit probleem met het begrip reincarnatie zit in het Boeddhisme zelf. Denk aan de reincarnatie van de Dalai Lama en het idee dat je karma invloed heeft op je volgende leven. Ik zie niet in hoe je dat consistent kunt uitleggen, zoals bijvoorbeeld hier:
quote:
Zelfloze wedergeboorte
Alhoewel er volgens het boeddhisme wel wedergeboorte plaatsvindt, is er geen 'wezen' dat herboren wordt. Om dit uit te leggen wordt vaak de gelijkenis van de kaars gebruikt. Wanneer de kaars op is en op het punt staat uit te gaan, kan men het laatste beetje vuur van de oude kaars gebruiken om een nieuwe kaars aan te steken. De vlam springt dus over van de oude naar de nieuwe kaars. Alhoewel er een oorzakelijk verband bestaat tussen het vuur van de oude kaars en het vuur van de nieuwe kaars, is het niet hetzelfde vuur. Maar men kan wel zeggen dat het nieuwe vuur van het oude kwam. Het vuur staat in deze gelijkenis symbool voor het bewustzijn (Pali: viññana) dat onder invloed staat van verlangen, aversie en ignorantie.
Als men daarnaast ook goed op de vlam let kan men zien dat het vuur niet een constant iets is maar voortdurend flikkert en veranderlijk is. Deze veranderlijkheid (Pali: anicca) is een belangrijk aspect van het boeddhisme, en leidt ertoe dat het bestaan van een onveranderlijke ziel niet erkend wordt. In het boeddhisme is er dus geen ziel of 'Ware Ik' die door verlichting bevrijd kan worden, of verlossing kan vinden door toevlucht te zoeken in een God. Zelfs het bewustzijn is veranderlijk en niet-zelf (zonder ultieme bezitter), en daarom kan er geen sprake zijn van een 'herboren persoon'.
Om deze vergankelijkheid aan te geven, worden in het mahayana boeddhisme regelmatig de termen 'bewustzijnsstroom' of 'mentaal continuüm' gebruikt.
Gelijkenissen waar je niet wijzer van wordt.
Hoe kan Karma mijn volgend leven beinvoeden als er geen persoon is?
Karma als oorzaak en gevolg is logisch, maar dan kan je hooguit zeggen dat het invloed heeft op de ontwikeling van het menselijk bewustzijn als geheel en niet op persoonlijk vlak.
Ik denk dat je het daarom ook niet zo letterlijk kan zien, en beschouw ik het meer als een ontwikkelt dogma binnen de boeddische traditie.
Net als de Dalai Lama overigens...
Als je dat bedoelde was mijn opmerking overbodig wat betreft die ene halve waarheid.quote:Ik bedoelde iets anders. Als je de samenhang der dingen doorziet dan los je jezelf op in de wereld. Geen ik en geen dood. Volgens mij een halve waarheid. De andere halve waarheid is dat zelfcontinuering het levensprincipe is.
Wat betreft die andere halve waarheid is dat waar voor zowel het "Ik ben dit" als "Ik ben".
De dood van het ego is een illusie dat is doorzien.
De dood voor "Ik ben", heeft geen betekenis.
Wat overblijft zijn vormen die veranderen,
niets gaat verloren.
Misschien kom ik nog wel terug om even stil te staan bij de uitleg van "Zelfloze wedergeboorte"
Maar moet even ander zaken doen
[ Bericht 0% gewijzigd door Eventjes-dan op 06-05-2012 20:41:33 ]
Non scire
Voor mij is logisch dat alle dingen, de werklijkheid zelf, 1 geheel is en dat niets los van elkaar gezien kan worden.quote:Zelfloze wedergeboorte
Alhoewel er volgens het boeddhisme wel wedergeboorte plaatsvindt, is er geen 'wezen' dat herboren wordt. Om dit uit te leggen wordt vaak de gelijkenis van de kaars gebruikt. Wanneer de kaars op is en op het punt staat uit te gaan, kan men het laatste beetje vuur van de oude kaars gebruiken om een nieuwe kaars aan te steken. De vlam springt dus over van de oude naar de nieuwe kaars. Alhoewel er een oorzakelijk verband bestaat tussen het vuur van de oude kaars en het vuur van de nieuwe kaars, is het niet hetzelfde vuur. Maar men kan wel zeggen dat het nieuwe vuur van het oude kwam. Het vuur staat in deze gelijkenis symbool voor het bewustzijn (Pali: viññana) dat onder invloed staat van verlangen, aversie en ignorantie.
Als men daarnaast ook goed op de vlam let kan men zien dat het vuur niet een constant iets is maar voortdurend flikkert en veranderlijk is. Deze veranderlijkheid (Pali: anicca) is een belangrijk aspect van het boeddhisme, en leidt ertoe dat het bestaan van een onveranderlijke ziel niet erkend wordt. In het boeddhisme is er dus geen ziel of 'Ware Ik' die door verlichting bevrijd kan worden, of verlossing kan vinden door toevlucht te zoeken in een God. Zelfs het bewustzijn is veranderlijk en niet-zelf (zonder ultieme bezitter), en daarom kan er geen sprake zijn van een 'herboren persoon'.
Om deze vergankelijkheid aan te geven, worden in het mahayana boeddhisme regelmatig de termen 'bewustzijnsstroom' of 'mentaal continuüm' gebruikt.
De dood van een lichaam staat daarom niet opzichzelf en is en blijft deel van het geheel.
Is dood en geboorte met elkaar verbonden? Ongetwijfelt.
Het "Zijn" wat overblijft als alle identificatie verdwenen is [van het Boeddisme], Of het NU [van eventjes-dan] of het "the atemporality or eternality of God " [van Leibniz ], is wanneer ik concequent ben, ondeelbaar, en vormloos.
Waar ik moeite mee heb, is de voorstelling van de vlammetjes, misschien wel te vergelijken met de goddelijke vonk in de gnostiek, die een vorm insinueert.
Vanaf hier wordt het echt speculeren...
Ik begrijp niet hoe ik dat zou moeten zien anders dan energie die zich op de een of andere manier in een ander vorm manifesteert.
....
???
Non scire
Ja, je moet de werkelijkheid conceptueel spitsen om erover na te kunnen denken. Maar als je de werkelijkheid splitst blijkt dat de delen diep met elkaar verweven zijn. Ik denk aan splitsingen zoals:quote:
[..]
Voor mij is logisch dat alle dingen, de werklijkheid zelf, 1 geheel is en dat niets los van elkaar gezien kan worden.
De dood van een lichaam staat daarom niet opzichzelf en is en blijft deel van het geheel.
Is dood en geboorte met elkaar verbonden? Ongetwijfelt.
Het "Zijn" wat overblijft als alle identificatie verdwenen is [van het Boeddisme], Of het NU [van eventjes-dan] of het "the atemporality or eternality of God " [van Leibniz ], is wanneer ik concequent ben, ondeelbaar, en vormloos.
1. Decor (tijdruimte) en inhoud (materie)
2. Spelers (materie) en spelregels (natuurwetten)
3. Ik en de wereld
Volgens mij zijn er binnen het Boeddhisme ook geen antwoorden op deze vragen, maar slechts speculatieve ideeen en verdeeldheid.quote:Waar ik moeite mee heb, is de voorstelling van de vlammetjes, misschien wel te vergelijken met de goddelijke vonk in de gnostiek, die een vorm insinueert.
Vanaf hier wordt het echt speculeren...
Ik begrijp niet hoe ik dat zou moeten zien anders dan energie die zich op de een of andere manier in een ander vorm manifesteert.
(De Engelstallige Wikipedia geeft veel informatie over het Boeddhisme voor de mensen die er meer over willen weten.)
The view from nowhere.
Bedankt trouwens voor je goede vragen.quote:
Op een forum als dit zie je vaak dat mensen die de confrontatie opzoeken om de confrontatie...
[ heb ik soms ook last van
]Met wat wetenschappelijk termen gooien omdat dat zo'n fijn gevoel geeft over zichzelf.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik jouw ook zo zag toen je voor het eerst op het NU onderwerp reageerde.
Een vergissing... Al je bijdrage die ik tot nu toe gelezen heb, zijn diep doordacht, respectvol en prikkelend.
Best wel indrukwekkend.
Bij deze, je ziet maar wat je met deze veer doet
Non scire
Dank je voor deze ego-boostquote:
Bij deze, je ziet maar wat je met deze veer doet
.
The view from nowhere.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |