R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kwam net een liedje tegen, geschreven over gepest worden.
Ik ben zelf vroeger ook gepest en merk dat dit nu nog steeds een heel grote impact op mij heeft.
Het doet veel met je onderbewuste , met je zelfbeeld. Misschien heb je het niet door, maar onbewust blijft het knagen. Je kunt er denk ik wel vanaf komen, maar het maakt je leven niet gemakkelijker als je langdurig gepest bent. Althans, dat is mijn ervaring.
Ik vroeg me hierbij af: Is er een reden dat ik juist degene was die 6 jaar lang gepest is? Waarom moesten ze mij altijd hebben? Waarom was ik nooit cool of geliefd?
Wat voor soort mensen worden eerder gepest en waarom?
Misschien vocht ik niet hard genoeg terug. Misschien liet ik het toe. Misschien was ik te eigenwijs, te slim, paste ik er niet goed genoeg tussen. Misschien was het omdat ik dik was - maar er waren wel meer dikke kinderen die niet gepest werden, hoe zit dat dan?
Het ironische is dat ik er vroeger totaal niet mee zat als mensen mij lelijk of dik vonden. Ik was eigenlijk best trots op mezelf. Echter, vanaf mijn 13e veranderde dat heel drastisch. Ik dacht dat mensen mij alleen serieus zouden nemen als ik slank was. Ik kreeg een eetstoornis, ik wilde nooit meer dik zijn, zoals vroeger. Ik wilde nooit meer stevig gevonden worden.
Voor het eerst in mijn leven was de mening van anderen bepalend voor mijn eigenwaarde. En sinds toen ben ik daar eigenlijk niet meer vanaf gekomen.. Het is t/m mijn 18e alleen maar erger geworden. Ik ben nu 19, en ik heb geen eetstoornis meer, maar ik voel me nog steeds vaak ontzettend kut over wie ik ben en heb elke dag wel twijfels zoals "Ben ik wel goed genoeg? Wat vinden andere mensen van mij?" en werd ook veeel te snel verliefd op jongens die helemaal niet goed voor me waren, enkel om die leegte in mij op te vullen.
Door al het gepest ben ik nu redelijk onzeker en sociaal teruggetrokken. Ik denk dat mensen mij niet gezellig vinden in sociaal contact, en stel me daarom ook maar moeilijk open. Misschien komt het door wie ik ben, dat mensen mij minder leuk vinden en ik daarom vroeger ook gepest ben. Ik weet dat dit niet 100% klopt, want ik heb een hele goede vriendin die me altijd zou steunen, maar toch..
Ik voel me soms zo somber, en dan weet ik niet hoe ik eigenlijk "lol" moet hebben. Ik vind uitgaan etc. steeds minder leuk omdat ik teveel nadenk en mezelf dan stom ga voelen en het niet meer leuk heb : Want, als je jezelf stom vindt, waarom zou je dan plezier in uitgaan hebben? Ik ga de laatste tijd hooguit 1x per maand uit, terwijl ik student ben. Ik vind het gewoon niet leuk en heb niet veel vrienden.
Ik heb het gevoel dat het steeds beter gaat en dat ik er uiteindelijk bovenop zal komen, maar vind het moeilijk om, als ik me een tijdje goed voel, niet weer terug te vallen naar periodes van gevoelens van eenzaamheid en waardeloosheid, en dan valt het beetje grip wat ik nog had weg. Herkenbaar?
edit - ik ben ook heeeel erg bang dat ik niet geschikt ben voor een relatie door mijn "issues", omdat mannen niet een onzekere piekerende vrouw willen
Wat me vervolgens nog onzekerder maakt.
[ Bericht 2% gewijzigd door just_agirl op 29-04-2012 16:28:01 ]
Ik ben zelf vroeger ook gepest en merk dat dit nu nog steeds een heel grote impact op mij heeft.
Het doet veel met je onderbewuste , met je zelfbeeld. Misschien heb je het niet door, maar onbewust blijft het knagen. Je kunt er denk ik wel vanaf komen, maar het maakt je leven niet gemakkelijker als je langdurig gepest bent. Althans, dat is mijn ervaring.
Ik vroeg me hierbij af: Is er een reden dat ik juist degene was die 6 jaar lang gepest is? Waarom moesten ze mij altijd hebben? Waarom was ik nooit cool of geliefd?
Wat voor soort mensen worden eerder gepest en waarom?
Misschien vocht ik niet hard genoeg terug. Misschien liet ik het toe. Misschien was ik te eigenwijs, te slim, paste ik er niet goed genoeg tussen. Misschien was het omdat ik dik was - maar er waren wel meer dikke kinderen die niet gepest werden, hoe zit dat dan?
Het ironische is dat ik er vroeger totaal niet mee zat als mensen mij lelijk of dik vonden. Ik was eigenlijk best trots op mezelf. Echter, vanaf mijn 13e veranderde dat heel drastisch. Ik dacht dat mensen mij alleen serieus zouden nemen als ik slank was. Ik kreeg een eetstoornis, ik wilde nooit meer dik zijn, zoals vroeger. Ik wilde nooit meer stevig gevonden worden.
Voor het eerst in mijn leven was de mening van anderen bepalend voor mijn eigenwaarde. En sinds toen ben ik daar eigenlijk niet meer vanaf gekomen.. Het is t/m mijn 18e alleen maar erger geworden. Ik ben nu 19, en ik heb geen eetstoornis meer, maar ik voel me nog steeds vaak ontzettend kut over wie ik ben en heb elke dag wel twijfels zoals "Ben ik wel goed genoeg? Wat vinden andere mensen van mij?" en werd ook veeel te snel verliefd op jongens die helemaal niet goed voor me waren, enkel om die leegte in mij op te vullen.
Door al het gepest ben ik nu redelijk onzeker en sociaal teruggetrokken. Ik denk dat mensen mij niet gezellig vinden in sociaal contact, en stel me daarom ook maar moeilijk open. Misschien komt het door wie ik ben, dat mensen mij minder leuk vinden en ik daarom vroeger ook gepest ben. Ik weet dat dit niet 100% klopt, want ik heb een hele goede vriendin die me altijd zou steunen, maar toch..
Ik voel me soms zo somber, en dan weet ik niet hoe ik eigenlijk "lol" moet hebben. Ik vind uitgaan etc. steeds minder leuk omdat ik teveel nadenk en mezelf dan stom ga voelen en het niet meer leuk heb : Want, als je jezelf stom vindt, waarom zou je dan plezier in uitgaan hebben? Ik ga de laatste tijd hooguit 1x per maand uit, terwijl ik student ben. Ik vind het gewoon niet leuk en heb niet veel vrienden.
Ik heb het gevoel dat het steeds beter gaat en dat ik er uiteindelijk bovenop zal komen, maar vind het moeilijk om, als ik me een tijdje goed voel, niet weer terug te vallen naar periodes van gevoelens van eenzaamheid en waardeloosheid, en dan valt het beetje grip wat ik nog had weg. Herkenbaar?
edit - ik ben ook heeeel erg bang dat ik niet geschikt ben voor een relatie door mijn "issues", omdat mannen niet een onzekere piekerende vrouw willen
Wat me vervolgens nog onzekerder maakt.[ Bericht 2% gewijzigd door just_agirl op 29-04-2012 16:28:01 ]
Ik denk dat mensen die tevreden zijn met wie ze zijn en sociaal vaardig zijn minder vaak gepest worden.
"We are all atheists about most of the gods that humanity has ever believed in. Some of us just go one god further." - Richard Dawkins
ik doe niet aan drugs...quote:Op zondag 29 april 2012 16:23 schreef Hans_van_Baalen het volgende:
Ga je morgen met mij mee zuipen en drugs gebruiken in Amsterdam.
Geen idee, maar ik pestte vroeger klasgenootjes die buiten het (voor mij) normale beeld vielen; dikke, onhygiënische en domme kinderen. Het hielp ook niet echt mee dat ze niet assertief waren en elke keer naar de leraar liepen (zelfs als je gewoon een opmerking maakte die niet als pesten bedoeld was), of dat hun ouders zich ermee gingen bemoeien, dat maakte het alleen maar erger natuurlijk.quote:Ik vroeg me hierbij af: Is er een reden dat ik juist degene was die 6 jaar lang gepest is? Waarom moesten ze mij altijd hebben? Waarom was ik nooit cool of geliefd?
Wat voor soort mensen worden eerder gepest en waarom?
waarom? Door de uitstraling? Betekent het feit dat ze in zichzelf geloven dat ze "beter gelukt" zijn?quote:Op zondag 29 april 2012 16:24 schreef DroogDok het volgende:
Ik denk dat mensen die tevreden zijn met wie ze zijn en sociaal vaardig zijn minder vaak gepest worden.
Hoe pestte je die kinderen dan? Deed het hen pijn ? Waarom deed je het dan? Om jezelf beter te voelen?quote:
[..]
Geen idee, maar ik pestte vroeger klasgenootjes die buiten het (voor mij) normale beeld vielen; dikke, onhygiënische en domme kinderen. Het hielp ook niet echt mee dat ze niet assertief waren en elke keer naar de leraar liepen (zelfs als je gewoon een opmerking maakte die niet als pesten bedoeld was), of dat hun ouders zich ermee gingen bemoeien, dat maakte het alleen maar erger natuurlijk.
Daar gaat het mis. Dan ben je ook niet stoer.quote:
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
In jezelf geloven is wel het meest fundamentele dat nodig is om 'gelukt' te zijn (te worden).quote:
[..]
waarom? Door de uitstraling? Betekent het feit dat ze in zichzelf geloven dat ze "beter gelukt" zijn?
Zelfde gaat op voor je relaties op allerlei fronten. Als je niet van jezelf kunt houden, hoe dan wel van een ander?
Ik had een beetje een provocerende persoonlijkheid vroeger. Wat ze bij mij deden was pesten, maar wat ik bij hen deed in zekere zin ook al was ik in mijn eentje en zij met een heleboel.
Hoe? Met woorden. En het heeft hun vast pijn gedaan, maar daar denk je als kind niet over na.quote:
[..]
Hoe pestte je die kinderen dan? Deed het hen pijn ? Waarom deed je het dan? Om jezelf beter te voelen?
Ik pestte mensen omdat ze me irriteerden, dikke kinderen bijvoorbeeld omdat ze slecht waren in gym en als ze in je team zaten je nooit won. Behalve bij trefbal, dan was zo eentje wel handig want die kon hard gooien
En domme kinderen omdat ze domme opmerkingen maakten waarvan ik dacht: 
.Niet om me beter te voelen, want ik voelde me eigenlijk altijd wel prima over mezelf. En door dat zelfvertrouwen ben je denk ik ook een stuk assertiever waardoor je zelf niet snel gepest wordt.
Je bent heel erg op de goede weg. Je hebt al een leuke vriendin en je wordt ook niet meer gepest. Je gaat ook 1 keer in de maand uit en dan kan je met je vriendin nieuwe mensen ontmoeten. Ik zie geen reden om te piekeren eerlijk gezegd.quote:
Ik heb het gevoel dat het steeds beter gaat en dat ik er uiteindelijk bovenop zal komen, maar vind het moeilijk om, als ik me een tijdje goed voel, niet weer terug te vallen naar periodes van gevoelens van eenzaamheid en waardeloosheid, en dan valt het beetje grip wat ik nog had weg. Herkenbaar?
edit - ik ben ook heeeel erg bang dat ik niet geschikt ben voor een relatie door mijn "issues", omdat mannen niet een onzekere piekerende vrouw willen
Werd je trouwens fysiek gepest?
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Wat ik me dan afvraag is hoe jij er nu instaat, jaren later, Heb je er spijt van of vind je het nog steeds terecht?quote:
[..]
Hoe? Met woorden. En het heeft hun vast pijn gedaan, maar daar denk je als kind niet over na.
Ik pestte mensen omdat ze me irriteerden, dikke kinderen bijvoorbeeld omdat ze slecht waren in gym en als ze in je team zaten je nooit won. Behalve bij trefbal, dan was zo eentje wel handig want die kon hard gooien
Niet om me beter te voelen, want ik voelde me eigenlijk altijd wel prima over mezelf. En door dat zelfvertrouwen ben je denk ik ook een stuk assertiever waardoor je zelf niet snel gepest wordt.
Dat ik dit vraag komt eigenlijk door het programma gepest op rtl, daar zie je verschillende reacties, jaren later.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik ben het hier toch niet helemaal mee eens. Ik was als jong kind erg tevreden met mezelf en was toen ook nog sociaal vaardig maar dat weerhield die kinderen er niet van om me te pesten.quote:
Ik denk dat mensen die tevreden zijn met wie ze zijn en sociaal vaardig zijn minder vaak gepest worden.
Better hang your dead palace than have a living home to lose.
klopt.. ik was ook tevreden met mezelf. Na jarenlang pesten was ik dat niet meer.. In vergelijking met nu was ik vroeger een heel stuk zelfverzekerder.quote:Op zondag 29 april 2012 20:48 schreef Mormor het volgende:
[..]
Ik ben het hier toch niet helemaal mee eens. Ik was als jong kind erg tevreden met mezelf en was toen ook nog sociaal vaardig maar dat weerhield die kinderen er niet van om me te pesten.
En ik was misschien dik, maar niet obees ofzo.. Enkel wat stevig/mollig.
Ik was zeker niet dom, ik was juist heel goed op school en heb een klas overgeslagen.
en ik speelde en sprak af met klasgenootjes, dus op sociaal vlak deed ik ook dingen.
Ik was op de 1 of andere manier gewoon altijd het pispaaltje.
Na al die jaren irriteer ik me nog steeds aan dat soort mensen, maar als je ouder wordt begrijp je wel dat pesten er niks aan verandertquote:
[..]
Wat ik me dan afvraag is hoe jij er nu instaat, jaren later, Heb je er spijt van of vind je het nog steeds terecht?
Dat ik dit vraag komt eigenlijk door het programma gepest op rtl, daar zie je verschillende reacties, jaren later.
Ik vind het wel erg als ik die kinderen daar vroeger pijn mee heb gedaan, maar ik kan niet zeggen dat ik er echt spijt van heb want als kind denk je gewoon niet na over de gevolgen.
Je irriteert je aan mensen omdat ze niet in jouw plaatje passen van hoe het zou moeten? Enkel omdat ze dik zijn ?quote:
[..]
Na al die jaren irriteer ik me nog steeds aan dat soort mensen, maar als je ouder wordt begrijp je wel dat pesten er niks aan verandert
Alles dat buiten het normale valt (in de ogen van kinderen that is) kan een pispaaltje van je maken, dikker zijn, klas overslaan... En zodra ze zien dat het effect op je heeft ben je de pineut, want als het geen effect heeft is de lol er natuurlijk snel vanaf.quote:
[..]
klopt.. ik was ook tevreden met mezelf. Na jarenlang pesten was ik dat niet meer.. In vergelijking met nu was ik vroeger een heel stuk zelfverzekerder.
En ik was misschien dik, maar niet obees ofzo.. Enkel wat stevig/mollig.
Ik was zeker niet dom, ik was juist heel goed op school en heb een klas overgeslagen.
en ik speelde en sprak af met klasgenootjes, dus op sociaal vlak deed ik ook dingen.
Ik was op de 1 of andere manier gewoon altijd het pispaaltje.
Nee, ik irriteer me nog steeds aan mensen die me bijvoorbeeld ophouden/belemmeren in het een of ander (zoals dikke kinderen toen deden als ze in je team zaten bij de gym). Maar goed, nu probeer ik die mensen te vermijden en reageer ik er niet (openlijk) meer op.quote:
[..]
Je irriteert je aan mensen omdat ze niet in jouw plaatje passen van hoe het zou moeten? Enkel omdat ze dik zijn ?
Dit zal wel weer een heel raar idee van mij zijn:quote:
[..]
Na al die jaren irriteer ik me nog steeds aan dat soort mensen, maar als je ouder wordt begrijp je wel dat pesten er niks aan verandert
Als je merkt dat die mensen er nog mee zitten (bijvoorbeeld in de vorm van te weinig zelfvertrouwen), dan kan je op z'n minst je excuses aan bieden.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ik heb die mensen al sinds de basisschool niet meer gezien, het is niet alsof we goede vriendinnen waren natuurlijkquote:
[..]
Dit zal wel weer een heel raar idee van mij zijn:
Als je merkt dat die mensen er nog mee zitten (bijvoorbeeld in de vorm van te weinig zelfvertrouwen), dan kan je op z'n minst je excuses aan bieden.
Maar als ik ze nog eens tegen zou komen en ze blijken er nog mee te zitten, ja dan wil ik uiteraard best m'n excuses aanbieden
