†quote:Op vrijdag 6 juli 2012 09:10 schreef lexgauw007 het volgende:
"Opinies zijn vermoeiend omdat het zo gemakkelijk is ze te hebben".
Gerrit Komrij.
"Met de doodsrochel in de keel, mijn voeten half in de klei, sta ik met mijn gezicht naar het verleden gekeerd. Ik zie mezelf aankomen".quote:
Volgens mij mag allebei, al geef ik persoonlijk voorkeur aan het eerste.quote:Op donderdag 12 juli 2012 12:47 schreef Captain_Fabulous het volgende:
Is het eigenlijk de bedoeling hier zelf te dichten of om werk van anderen te plaatsen?
Ik vind het prachtig. Het zou niet misstaan in een dichtbundel.quote:Op zaterdag 14 juli 2012 15:08 schreef Muisraket het volgende:
Vond dit vandaag terug, heb het jaaaren geleden ooit geschreven. Loopt niet overal even lekker, maar ach.
Zie je de posters hangen?
Hij wordt sinds kort gezocht
Schijnbaar gesignaleerd in parken
En in een afgelegen bos
Men ziet slechts een schaduw
En toch wordt hij herkend
Zijn schrift geklemd in zwarte handen
Zijn naam voor ieder onbekend
Smiespelend noemt men hem een fluisteraar
De woordenkunstenaar
Zo jong al zijn tong verloren
Gedichten uit zijn vingers geboren
Bij ochtendgloren is keer op keer
De stad versierd met vilanellen en sonetten
Van de in duisternis gehulde heer
Nieuwsgierige blikken die voetgangers beletten
Met overvolle tassen naar fout geparkeerde auto's te sjezen
Verdrongen door zij die de werken trachten te lezen
De onschuldige dader heeft men nooit
Op heterdaad weten te betrappen
Op het vermelden van zijn naam
Toch zet men de zoektocht voort
De nabijgelegen stad zou graag grof geld betalen
Voor de man van het geschreven woord
Die de meest moedeloze maandag hult in zonnestralen
Maar onze schrijver is timide
Hij houdt niet van zijn naam
Geeft niet graag zijn schaduw op
Voor een befaamd bestaan
Dus zodoende zal ik zwijgen
Want hij is mijn compagnon
Nooit zal zijn naam het daglicht zien
Zich slechts verschuilen voor de zon
Nou, wat is hier nou mis aan. Helemaal niksquote:Op zaterdag 14 juli 2012 15:08 schreef Muisraket het volgende:
Vond dit vandaag terug, heb het jaaaren geleden ooit geschreven. Loopt niet overal even lekker, maar ach.
Zie je de posters hangen?
Hij wordt sinds kort gezocht
Schijnbaar gesignaleerd in parken
En in een afgelegen bos
Men ziet slechts een schaduw
En toch wordt hij herkend
Zijn schrift geklemd in zwarte handen
Zijn naam voor ieder onbekend
Smiespelend noemt men hem een fluisteraar
De woordenkunstenaar
Zo jong al zijn tong verloren
Gedichten uit zijn vingers geboren
Bij ochtendgloren is keer op keer
De stad versierd met vilanellen en sonetten
Van de in duisternis gehulde heer
Nieuwsgierige blikken die voetgangers beletten
Met overvolle tassen naar fout geparkeerde auto's te sjezen
Verdrongen door zij die de werken trachten te lezen
De onschuldige dader heeft men nooit
Op heterdaad weten te betrappen
Op het vermelden van zijn naam
Toch zet men de zoektocht voort
De nabijgelegen stad zou graag grof geld betalen
Voor de man van het geschreven woord
Die de meest moedeloze maandag hult in zonnestralen
Maar onze schrijver is timide
Hij houdt niet van zijn naam
Geeft niet graag zijn schaduw op
Voor een befaamd bestaan
Dus zodoende zal ik zwijgen
Want hij is mijn compagnon
Nooit zal zijn naam het daglicht zien
Zich slechts verschuilen voor de zon
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |