R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik loop al tijden rond om mijn eigen topic te openen om mijn probleem te beschrijven.
dit verhaal heb ik warschijnlijk al 100 keer in mijn hoofd afgespeeld maar nog nooit neergepend.
Ik ga het hele verhaal neerschrijven, hoe het begon en hoe het me veranderd heeft.
Zodat wanneer ik uiteindelijk naar de psycholoog ga, ik zeker niets vergeet te vermelden. En misschien kunnen reacties in dit topic me helpen.
Ik ben altijd al een verlegen plasser geweest, op feestjes ging ik liever niet aan een urinoir staan of als ik ergens was zonder wc, was ik degene die wat verder het bos in liep dan nodig was om te plassen.
Een aantal jaar geleden( denk dat het 2010 was want ik was net afgestudeerd) zat ik met een vriend in de auto toen ik ontzettend dringend moest plassen.
Ik vroeg hem om te stoppen wat gedaan werd, maar het lukte totaal niet. Ik stapte terug in, we reden verder en hoe dichter we bij mijn huis kwamen hoe drukkender het gevoel werd. Ik voelde me slecht, mijn blaas leek barstens vol en het leek alsof ik ieder moment in mijn broek kon doen. Dit was achteraf gezien mijn eerste paniek aanval.
éénmaal thuis aangekomen, me onmiddellijk op de wc gezet en dat deed ontzettend deugd.
Aan dit voorval gaf ik niet al teveel aandacht, bij mezelf dacht ik dat dit kwam omdat ik een verlegen plasser was en op dat moment weinig privacy had.
Vanaf die dag moest ik naar de wc wanneer het niet kan, het is een gevoel alsof je hoogdringend naar het toilet moet.
Een paar dagen later zat ik bij een andere vriend in de auto en ik moest opnieuw dringend plassen, uit het niets. Gevraagd of hij wou stoppen wat gedaan werd. en opnieuw kon ik niet plassen, ik voelde me zo ontzettend slecht en zenuwachtig, dit was mijn 2e paniekaanval die de eerste liet verbleken.
Uit ellende maar in de auto gestapt en gevraagd of hij alsjeblieft snel kon rijden want ik voelde me niet zo goed. De hele rit leek het alsof ik ieder moment in mijn broek kon doen.
Uiteindelijk toen ik echt nietmeer kon vroeg ik aan hem om te stoppen en dat ik wel tevoet verder ging.
Het moment dat ik uit de auto kon voelde ik me onbeschrijfelijk goed omdat ik eindelijk uit die auto was en wist dat ik binnen enkele minuten thuis was.
Sinds die dag mijd ik in de auto zitten als de pest, in die 2 jaar heb ik misschien nog 4x in een auto gezeten.
Sinds die dag is ook mijn leven volledig veranderd, van de persoon die zelden thuis was werd ik een shut-in.
Na die tweede paniek aanval ben ik naar de huisarts gegaan die me pillen meegaf en me vroeg om een staaltje urine wat ik thuis produceerde want in zijn praktijk lukte dat niet.
Enkele dagen later wist hij me te vertellen dat er niets mis was met mijn water maar dat hij dacht aan een hyperactieve/prikkelbare blaas zodus regelde hij een afspraak bij de uroloog.
Hier zag ik tegenop want wist dat ik die verplaatsing met de auto moest afleggen, gelukkig was het niet te ver. Volgens de uroloog was er niets mis met mij of mijn prostaat en moest ik regelmatiger en gezonder leven.
Uiteindelijk hielp dit allemaal niet.
Mentaal kon ik ook steeds slechter en slechter met de situatie omgaan, dit probleem begon mijn leven te beheersen.
Ik begon me steeds slechter en slechter te voelen, niet continue maar alleen wanneer het probleem naar boven kwam.
Als ik voor de zoveelste maal een uitnodiging moest afslaan en een slecht excuus verzon.
Vroeger was ik alleen thuis om te slapen en te eten, tegenwoordig ben ik alleen van huis om sigaretten te halen. Mijn vrienden die ik dagelijks zag, zie ik nog zelden. Wat niet hun schuld is, ik ben degene die uitnodigingen afslaat en smoesjes verzint.
Al de plaatsen waar naar de wc gaan niet evident is mijd ik. Uitgaan, festivals bezoeken, naar de tandarts/kapper/oogarts gaan. Ook verre verplaatsingen mijd ik, ook al is daar een wc.
Ik bleef/blijf thuis puur omdat ik nooit meer zo een paniekaanval wil hebben, die plotse aandrang om te plassen wanneer het niet kan, die schrik om de controle over mijn blaas te verliezen en me belachelijk te maken.
Ik ben er serieus over na aan het denken om een psycholoog te raadplegen iets wat ik waarschijnlijk al veel eerder had moeten doen. Misschien had ik dan geen 2 jaar van mijn leven verloren.
Het enige probleem is dat die verplaatsing met de auto is.
Maar het zal wel moeten, ik heb geen idee hoe dit anders op te lossen valt.
dit verhaal heb ik warschijnlijk al 100 keer in mijn hoofd afgespeeld maar nog nooit neergepend.
Ik ga het hele verhaal neerschrijven, hoe het begon en hoe het me veranderd heeft.
Zodat wanneer ik uiteindelijk naar de psycholoog ga, ik zeker niets vergeet te vermelden. En misschien kunnen reacties in dit topic me helpen.
Ik ben altijd al een verlegen plasser geweest, op feestjes ging ik liever niet aan een urinoir staan of als ik ergens was zonder wc, was ik degene die wat verder het bos in liep dan nodig was om te plassen.
Een aantal jaar geleden( denk dat het 2010 was want ik was net afgestudeerd) zat ik met een vriend in de auto toen ik ontzettend dringend moest plassen.
Ik vroeg hem om te stoppen wat gedaan werd, maar het lukte totaal niet. Ik stapte terug in, we reden verder en hoe dichter we bij mijn huis kwamen hoe drukkender het gevoel werd. Ik voelde me slecht, mijn blaas leek barstens vol en het leek alsof ik ieder moment in mijn broek kon doen. Dit was achteraf gezien mijn eerste paniek aanval.
éénmaal thuis aangekomen, me onmiddellijk op de wc gezet en dat deed ontzettend deugd.
Aan dit voorval gaf ik niet al teveel aandacht, bij mezelf dacht ik dat dit kwam omdat ik een verlegen plasser was en op dat moment weinig privacy had.
Vanaf die dag moest ik naar de wc wanneer het niet kan, het is een gevoel alsof je hoogdringend naar het toilet moet.
Een paar dagen later zat ik bij een andere vriend in de auto en ik moest opnieuw dringend plassen, uit het niets. Gevraagd of hij wou stoppen wat gedaan werd. en opnieuw kon ik niet plassen, ik voelde me zo ontzettend slecht en zenuwachtig, dit was mijn 2e paniekaanval die de eerste liet verbleken.
Uit ellende maar in de auto gestapt en gevraagd of hij alsjeblieft snel kon rijden want ik voelde me niet zo goed. De hele rit leek het alsof ik ieder moment in mijn broek kon doen.
Uiteindelijk toen ik echt nietmeer kon vroeg ik aan hem om te stoppen en dat ik wel tevoet verder ging.
Het moment dat ik uit de auto kon voelde ik me onbeschrijfelijk goed omdat ik eindelijk uit die auto was en wist dat ik binnen enkele minuten thuis was.
Sinds die dag mijd ik in de auto zitten als de pest, in die 2 jaar heb ik misschien nog 4x in een auto gezeten.
Sinds die dag is ook mijn leven volledig veranderd, van de persoon die zelden thuis was werd ik een shut-in.
Na die tweede paniek aanval ben ik naar de huisarts gegaan die me pillen meegaf en me vroeg om een staaltje urine wat ik thuis produceerde want in zijn praktijk lukte dat niet.
Enkele dagen later wist hij me te vertellen dat er niets mis was met mijn water maar dat hij dacht aan een hyperactieve/prikkelbare blaas zodus regelde hij een afspraak bij de uroloog.
Hier zag ik tegenop want wist dat ik die verplaatsing met de auto moest afleggen, gelukkig was het niet te ver. Volgens de uroloog was er niets mis met mij of mijn prostaat en moest ik regelmatiger en gezonder leven.
Uiteindelijk hielp dit allemaal niet.
Mentaal kon ik ook steeds slechter en slechter met de situatie omgaan, dit probleem begon mijn leven te beheersen.
Ik begon me steeds slechter en slechter te voelen, niet continue maar alleen wanneer het probleem naar boven kwam.
Als ik voor de zoveelste maal een uitnodiging moest afslaan en een slecht excuus verzon.
Vroeger was ik alleen thuis om te slapen en te eten, tegenwoordig ben ik alleen van huis om sigaretten te halen. Mijn vrienden die ik dagelijks zag, zie ik nog zelden. Wat niet hun schuld is, ik ben degene die uitnodigingen afslaat en smoesjes verzint.
Al de plaatsen waar naar de wc gaan niet evident is mijd ik. Uitgaan, festivals bezoeken, naar de tandarts/kapper/oogarts gaan. Ook verre verplaatsingen mijd ik, ook al is daar een wc.
Ik bleef/blijf thuis puur omdat ik nooit meer zo een paniekaanval wil hebben, die plotse aandrang om te plassen wanneer het niet kan, die schrik om de controle over mijn blaas te verliezen en me belachelijk te maken.
Ik ben er serieus over na aan het denken om een psycholoog te raadplegen iets wat ik waarschijnlijk al veel eerder had moeten doen. Misschien had ik dan geen 2 jaar van mijn leven verloren.
Het enige probleem is dat die verplaatsing met de auto is.
Maar het zal wel moeten, ik heb geen idee hoe dit anders op te lossen valt.
Dat was het linkje dat ik zocht http://en.wikipedia.org/wiki/Paruresis 
Cognitievegedragstherapie behandeling zou ook kunnen helpen. Raadpleeg gerust een psycholoog hiervoor.
Verder pis liever ook niet overal hoor
Cognitievegedragstherapie behandeling zou ook kunnen helpen. Raadpleeg gerust een psycholoog hiervoor. Verder pis liever ook niet overal hoor
Elke man heeft dat wel eens denk ik.
Openbare wc met 3 of 4 pisbakken naast elkaar sta ik ook liever alleen, als er 1 naast me komt staan kan ik zelf niet meer (als de slang nog niet open staat). Andere keren wil het wel, kan me er niet al te druk over maken
Openbare wc met 3 of 4 pisbakken naast elkaar sta ik ook liever alleen, als er 1 naast me komt staan kan ik zelf niet meer (als de slang nog niet open staat). Andere keren wil het wel, kan me er niet al te druk over maken
Maar niet dat je er een paniekaanval door krijgt of dat het je leven beheerst.quote:Op woensdag 18 april 2012 18:31 schreef Wrijfhout het volgende:
Elke man heeft dat wel eens denk ik.
Openbare wc met 3 of 4 pisbakken naast elkaar sta ik ook liever alleen, als er 1 naast me komt staan kan ik zelf niet meer (als de slang nog niet open staat). Andere keren wil het wel, kan me er niet al te druk over maken
bekkenbodemtraining. hierdoor krijg je meer controle over de sluitspieren bij de blaas. dit icm met gedragstherapie zou misschien wel iets voor je kunnen betekenen.
Dankje, nu heb ik er tenminste een naam voor.quote:
Dat was het linkje dat ik zocht http://en.wikipedia.org/wiki/Paruresis
Verder pis liever ook niet overal hoor
Bekkenbodemtraining staat hier los van het is de gedragstherapie die nodig isquote:
bekkenbodemtraining. hierdoor krijg je meer controle over de sluitspieren bij de blaas. dit icm met gedragstherapie zou misschien wel iets voor je kunnen betekenen.
jij bent arts? gezien je stellige uitspraak.quote:
[..]
Bekkenbodemtraining staat hier los van het is de gedragstherapie die nodig is
verder heb ik er persoonlijke ervaring mee. met bekkenbodemtraining om de blaas beter te kunnen controleren.
Je hebt 2 dingen die los van elkaar staan, en als je TS verhaal eens goed doorleest... dan kun je hier goed in opmaken dat TS last heeft van een geestelijke blokkade meer dan overduidelijk trouwens Paruresis past daar goed bij.quote:
[..]
jij bent arts? gezien je stellige uitspraak.
verder heb ik er persoonlijke ervaring mee. met bekkenbodemtraining om de blaas beter te kunnen controleren.
ik heb ook een vage gedachtenkronkel hoor ts, maar niet zo erg dat ik niet meer buiten kom!
ik kan niet plassen als er veel geluid is
ik kan thuis niet plassen als er iemand in de hal loopt!
als ik in openbare gelegenheden een wc zie MOET ik plassen
en s'avonds moet ik 2x plassen voor ik kan slapen!
ja ik ben maf, maar gelukkig beinvloedt het mijn sociale leven niet, ik hoop en ga ervan uit dat er wel een oplossing voor is!
ik kan niet plassen als er veel geluid is
ik kan thuis niet plassen als er iemand in de hal loopt!
als ik in openbare gelegenheden een wc zie MOET ik plassen
en s'avonds moet ik 2x plassen voor ik kan slapen!
ja ik ben maf, maar gelukkig beinvloedt het mijn sociale leven niet, ik hoop en ga ervan uit dat er wel een oplossing voor is!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik kan ook niet pissen bij een urinoir.
Heb toch mijn privacy nodig, zolang ik de deur achter mij dicht kan trekken heb ik geen probleem.
Dit is eigenlijk vooral bij het uitgaan weleens k*t, maar voor de rest boeit het niet echt.
Ook op festivals hebben ze vaak gewoon wc's waar je privacy hebt. Je moet dan gewoon wat langer in de rij wachten.
Bij de tandarts en de kapper ga ik ook altijd eerst naar de wc. Kan daar ook gewoon.
Je hoeft dus echt niet thuis te blijven hierom.
Heb toch mijn privacy nodig, zolang ik de deur achter mij dicht kan trekken heb ik geen probleem.
Dit is eigenlijk vooral bij het uitgaan weleens k*t, maar voor de rest boeit het niet echt.
Er zijn genoeg uitgaansgelegenheden waar de toiletten prima geregeld zijn. Ik weet inmiddels prima welke kroegen wel een nette wc hebben en welke niet, dus ga ik gewoon naar de kroegen waar het wel goed geregeld is.quote:
Al de plaatsen waar naar de wc gaan niet evident is mijd ik. Uitgaan, festivals bezoeken, naar de tandarts/kapper/oogarts gaan. Ook verre verplaatsingen mijd ik, ook al is daar een wc.
Ook op festivals hebben ze vaak gewoon wc's waar je privacy hebt. Je moet dan gewoon wat langer in de rij wachten.
Bij de tandarts en de kapper ga ik ook altijd eerst naar de wc. Kan daar ook gewoon.
Je hoeft dus echt niet thuis te blijven hierom.
Tombstone shadow, stretchin' across my path.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Als ik dit zo lees weet ik dat je gelijk hebt, maar iets in me zegt:quote:
Ook op festivals hebben ze vaak gewoon wc's waar je privacy hebt. Je moet dan gewoon wat langer in de rij wachten.
Bij de tandarts en de kapper ga ik ook altijd eerst naar de wc. Kan daar ook gewoon.
Je hoeft dus echt niet thuis te blijven hierom.
"Wat als je op dat moment niet kan plassen" of "wat als je plots opnieuw naar de wc moet terwijl de tandarts aan het boren is"?
Om zo van die domme dingen maak ik me druk.
Ik moet een "knop" leren omdraaien of iets dergelijks en me niet om zo'n dingen druk maken op voorhand.
heb je wel eens in je broek geplast, puur omdat je voelde dat je ineens heel nodig moest?
waarschijnlijk is dit antwoordt mee, dus werkt de spier gewoon goed! probeer dat in gedachten te houden
waarschijnlijk is dit antwoordt mee, dus werkt de spier gewoon goed! probeer dat in gedachten te houden
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Is het een idee dat je jezelf aanleert om met regelmaat te plassen? Als je een beetje op je water inname en jezelf traint, kun je best in een ritme komen. Misschien dat dat je meer rust geeft. Dan kun je denken 'ah, nog een uur tot de volgende plastijd, ik kan even naar de supermarkt.' Als het ware.
Verder kan het inderdaad misschien meer rust geven om meer te trainen met je plas ophouden. Moet je ook niet teveel opvoeren, maar af en toe kan geen kwaad. Dat kan je ook de rust geven dat je weet van 'ik ben over vijf minuten thuis, dat haal ik makkelijk'.
En een psycholoog is heus niet eng hoor, ze zijn vaak heel lief. En als hij/zij niet lief is, kan je een ander vragen.
Verder kan het inderdaad misschien meer rust geven om meer te trainen met je plas ophouden. Moet je ook niet teveel opvoeren, maar af en toe kan geen kwaad. Dat kan je ook de rust geven dat je weet van 'ik ben over vijf minuten thuis, dat haal ik makkelijk'.
En een psycholoog is heus niet eng hoor, ze zijn vaak heel lief. En als hij/zij niet lief is, kan je een ander vragen.
Chocoladetaartjes.
Op donderdag 25 juli 2013 18:44 schreef trovey het volgende: Evert, de vrouwelijke versie. :P
Op donderdag 25 juli 2013 18:44 schreef trovey het volgende: Evert, de vrouwelijke versie. :P
controle over je blaas kan wellicht wat meer vertrouwen geven dat het lukt. het is (denk ik) heel vaak een combinatie van factoren, en niet zo zw/w als jij het nu stelt.quote:
[..]
Je hebt 2 dingen die los van elkaar staan, en als je TS verhaal eens goed doorleest... dan kun je hier goed in opmaken dat TS last heeft van een geestelijke blokkade meer dan overduidelijk trouwens Paruresis past daar goed bij.
diagnoses stellen doe ik niet aan.
quote:Op woensdag 18 april 2012 18:59 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
als ik in openbare gelegenheden een wc zie MOET ik plassen
.
Dafuq did I just read?
Maar even serieus. Je kan het simpel oplossen
Maar even serieus. Je kan het simpel oplossen
Op zondag 20 mei 2012 01:05 schreef waaromniet1988 het volgende:
JAAAAAA EINDELIJK wint Chelsea de CL!!!!!
JAAAAAA EINDELIJK wint Chelsea de CL!!!!!
Dafuq did I just read?
Maar even serieus. Je kan het simpel oplossen. Wat ik altijd doe is luiers aantrekken (niet van het merk Pampers) waarin al door een andere baby is gescheten.
Trust me, it works
Maar even serieus. Je kan het simpel oplossen. Wat ik altijd doe is luiers aantrekken (niet van het merk Pampers) waarin al door een andere baby is gescheten.
Trust me, it works
Op zondag 20 mei 2012 01:05 schreef waaromniet1988 het volgende:
JAAAAAA EINDELIJK wint Chelsea de CL!!!!!
JAAAAAA EINDELIJK wint Chelsea de CL!!!!!
Anders kanker je even op met je kut commentaar!quote:
Dafuq did I just read?
Maar even serieus. Je kan het simpel oplossen. Wat ik altijd doe is luiers aantrekken (niet van het merk Pampers) waarin al door een andere baby is gescheten.
Trust me, it works
En ja ik zeik ook liever in een hokje dan in een urinoir.
Nou Nou, ben met je eens dat het commentaar niet echt op zijn plaats is, verre van zelf, maar houd het zelf aub ook ff fatsoenlijk.quote:
[..]
Anders kanker je even op met je kut commentaar!
Never argue with idiots, they will dragg you down to their level and will beat you with experience.
@TS
De stap naar de psych is / lijkt enorm maar valt achteraf altijd enorm mee.
Jouw leven wordt nu comlpeet beinvloed door je probleem, gaat ten koste van de kwaliteit van je leven.
Mijn tip, zoek op google een aantal adressen van psychologen (in de buurt dus zonder auto te bereiken), mail ze met je probleem (zou het iets bondiger houden dan in de topic start, en vraag of ze je kunnen helpen en of ze tijd hebben. Mochten ze jou niet kunnen helpen vraag dan of ze een adres hebben waar je wel heen kan ( als ze dit al niet uit zichzelf doen want ze hebben zelf een prima netwerk dus weten vast wel de juiste collega)
Check ook even de polis van je zorgverzekering of het gedekt is.
Ik kan het niet beoordelen, maar 1 ding weet ik zeker je leven kan er alleen op vooruit gaan door dit te doen.
Kortom topic starten was dapper en stap 1 , nu de volgende stap !
Moeilijk maar ik weet zeker dat als je je verhaal publiek durfde te maken de volgende stap echt een stuk makkelijker is !
Heel veel sterkte !
---hellohelpdeskithinkmyspacebarisbroken---
Ik denk dat je het niet groter moet maken dan het is. Ik heb er ook last van gehad, kennelijk een of andere schaamte waardoor je blokkeert, en dan krijg je schaamte voor die schaamte en dan wordt het erger.
Op een gegeven moment ben ik het gewoon gaan benoemen als zijnde plasangst en ben ik op gaan houden me daarvoor te schamen. Dat is nou eenmaal een trekje van mij, beetje apart misschien en soms lastig, maar als je er geen probleem van maakt is het ook geen probleem. Meestal is er wel een wc met deur, en daar staan ook vaak mannen voor te wachten, je bent echt niet de enige. Een beetje zelfspot kan ook wonderen doen, ook als je er commentaar op krijgt van vrienden of zo in een drukke plee van een kroeg als je je plek aan het urinoir voorbij laat gaan en wacht tot de deur opengaat. 'Heb je iets te lezen bij je, ik ga even uitgebreid poepen', 'anders moet ik op mijn tenen staan zodat mijn lul niet in die pisbak hangt'. Het gaat niet om de kwaliteit van de humor maar dat je er een geintje mee kunt maken. Zij weten dan ook wel dat je dan een (niet eens zo) apart trekje hebt dat je in je eentje wil plassen. Is het trouwens wel apart? Poepen doe je toch ook niet open en bloot?
Vanaf het moment dat ik er gewoon met vrienden over ging praten, en dan niet in de categorie probleem bespreken maar in de categorie ontspannen noemen en de humor ervan inzien, op de plee zelf en daarbuiten, werd het steeds minder. Nu is het helemaal weg volgens mij. Wat is er nou eigenlijk mis mee om gewoon te zeggen 'ik heb even wat privacy nodig' en een boom verderop op te zoeken of te wachten tot de wc-pot vrij is? Als je er zelf geintjes over kunt maken ben je ook niet kwetsbaar voor andermans spot. Zo heeft iedereen wel wat waar je hem een beetje om kunt uitlachen.
Op een gegeven moment ben ik het gewoon gaan benoemen als zijnde plasangst en ben ik op gaan houden me daarvoor te schamen. Dat is nou eenmaal een trekje van mij, beetje apart misschien en soms lastig, maar als je er geen probleem van maakt is het ook geen probleem. Meestal is er wel een wc met deur, en daar staan ook vaak mannen voor te wachten, je bent echt niet de enige. Een beetje zelfspot kan ook wonderen doen, ook als je er commentaar op krijgt van vrienden of zo in een drukke plee van een kroeg als je je plek aan het urinoir voorbij laat gaan en wacht tot de deur opengaat. 'Heb je iets te lezen bij je, ik ga even uitgebreid poepen', 'anders moet ik op mijn tenen staan zodat mijn lul niet in die pisbak hangt'. Het gaat niet om de kwaliteit van de humor maar dat je er een geintje mee kunt maken. Zij weten dan ook wel dat je dan een (niet eens zo) apart trekje hebt dat je in je eentje wil plassen. Is het trouwens wel apart? Poepen doe je toch ook niet open en bloot?
Vanaf het moment dat ik er gewoon met vrienden over ging praten, en dan niet in de categorie probleem bespreken maar in de categorie ontspannen noemen en de humor ervan inzien, op de plee zelf en daarbuiten, werd het steeds minder. Nu is het helemaal weg volgens mij. Wat is er nou eigenlijk mis mee om gewoon te zeggen 'ik heb even wat privacy nodig' en een boom verderop op te zoeken of te wachten tot de wc-pot vrij is? Als je er zelf geintjes over kunt maken ben je ook niet kwetsbaar voor andermans spot. Zo heeft iedereen wel wat waar je hem een beetje om kunt uitlachen.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Herken exact het verhaal dat jij hier uitteen zet en ben er 100% mee eens. Zo doe ik dat ook altijd.quote:
Ik denk dat je het niet groter moet maken dan het is. Ik heb er ook last van gehad, kennelijk een of andere schaamte waardoor je blokkeert, en dan krijg je schaamte voor die schaamte en dan wordt het erger.
Op een gegeven moment ben ik het gewoon gaan benoemen als zijnde plasangst en ben ik op gaan houden me daarvoor te schamen. Dat is nou eenmaal een trekje van mij, beetje apart misschien en soms lastig, maar als je er geen probleem van maakt is het ook geen probleem. Meestal is er wel een wc met deur, en daar staan ook vaak mannen voor te wachten, je bent echt niet de enige. Een beetje zelfspot kan ook wonderen doen, ook als je er commentaar op krijgt van vrienden of zo in een drukke plee van een kroeg als je je plek aan het urinoir voorbij laat gaan en wacht tot de deur opengaat. 'Heb je iets te lezen bij je, ik ga even uitgebreid poepen', 'anders moet ik op mijn tenen staan zodat mijn lul niet in die pisbak hangt'. Het gaat niet om de kwaliteit van de humor maar dat je er een geintje mee kunt maken. Zij weten dan ook wel dat je dan een (niet eens zo) apart trekje hebt dat je in je eentje wil plassen. Is het trouwens wel apart? Poepen doe je toch ook niet open en bloot?
Vanaf het moment dat ik er gewoon met vrienden over ging praten, en dan niet in de categorie probleem bespreken maar in de categorie ontspannen noemen en de humor ervan inzien, op de plee zelf en daarbuiten, werd het steeds minder. Nu is het helemaal weg volgens mij. Wat is er nou eigenlijk mis mee om gewoon te zeggen 'ik heb even wat privacy nodig' en een boom verderop op te zoeken of te wachten tot de wc-pot vrij is? Als je er zelf geintjes over kunt maken ben je ook niet kwetsbaar voor andermans spot. Zo heeft iedereen wel wat waar je hem een beetje om kunt uitlachen.
Het is inderdaad jammer dat er genoeg boeren en tokkies zijn die niet verder dan hen eigen referentie kader denken. En dan op feestje naast schijten ook roepen of je nog een kilo coke gaat snuiven, of dat meiden zoiets hebben van 'waarom sta je hier in de rij?'. Ja dat vind ik zo nu en dan nog vervelend, maar enig zelfspot is inderdaad dan de beste oplossing, of een goede grap. Zo nu en dan heel eerlijk zijn werkt ook, zeggen dat je pissen in een pisbak niet relaxt vind.
|
|
