Britney Spears en het verlies van de onschuld

Sommige chanante dingen van je tienerjaren blijven in je hoofd gegrift. Ik was zestien, zat beneden op de bank TMF te kijken terwijl m'n ouders ergens anders in de woonkamer waren, en Britney Spears' videoclip Hit Me Baby One More Time kwam voor het eerst op tv. Het lichte gekreun, het schooluniformpje, de bambi-ogen, ik had niet lang nodig om uit te roepen "die is niet gekozen voor d'r zangkunsten!". Dat was alleen voor de buhne (m'n ouders) want tegelijkertijd zat ik met enig schaamrood op de kaken, en zonder met m'n ogen te knipperen, de hele clip gebiologeerd te volgen. Britney Spears werd wat beroemder en met m'n beste maat had ik het erover, lekker wijf man, in alle gaatjes dit dat, tot hij een paar dagen met enige gene toegaf dat hij het album had gekocht.

"Ik snap er niks van man, ik heb gewoon een cd gekocht alleen voor de cover en de inlay, wat een geldverspilling". Nou was dit de tijd dat de eerste cd-branders in zwang begonnen te raken en iedereen bezig was zelf cd'tjes te branden en alles te kopieren dat los en vast zat. Zo vroeg ik aan mijn vriend of ik het album even mocht lenen om de inlay in te scannen voor mezelf en de cd te kopieren 'voor mijn kleine nichtje'.

Het was bro-code. We wisten allebei heel goed hoe het zat. Na jarenlang de kansloze bakvissen van de basis en middelbare school uitgelachen te hebben om achtereenvolgens NKOTB, Backstreet Boys en NSYNC, en alle bijbehorende sneuheid, was ik zelf even, heeel even, aan het einde van mijn tienerjaren een bakvis geworden. Ik had een crush op een popidool. Het was net uitgegaan met mijn eerste vriendinnetje (zonder gescoord te hebben). Dus met liefdesverdriet en een stijfje in m'n hand zat ik in de grote, droopy, reebruine ogen op de cover te verdrinken terwijl de cd op repeat stond op kansloos slechte ballads als

We gaan allemaal een verlies van onschuld door, maar in deze tijd werd dat niet beter verbeeld dan het leven in de spotlight van Britney Spears. Ze was legendarisch onschuldig. Gelovig meisje die maagd tot het huwelijk zou blijven. Of het een marketingplooi was of echt het gevolg van haar opgroeien in een heel klein dorpje (2000 inwoners) in het afgelegen zuiden van de VS is, weet ik niet, en man man man wat heb ik het vervloekt. Als puisterige seksueel gefrustreerde tiener zit je niet te wachten op een lekker wijf die belegen gaat zitten te doen. Maar het werkte. Ongelooflijk hoe goed het werkte. Nieuwe tienermeisjes stonden op, de een nog maagdelijker (Christina Aguilera) en de ander nog geloviger (Jessica Simpson). Mandy Moore probeerde het ook nog, maar die was eigenlijk al te laat. En allemaal werden ze langzaam maar zeker volwassener en gingen ze meer van zichzelf showen, wat de ballen blauwer en het fapplezier groter maakte.

De spectaculaire ondergang van Britney Spears (en haar fans, en CA en JS) hoef ik denk ik niet meer te vertellen. En oh wat heb ik ervan gesmuld. Inmiddels is Spears door de poorten van de hel weer teruggekomen. Ze begint zelfs langzaam maar zeker weer een beetje van haar perfecte ass (denk de yogapants in Stronger) terug te krijgen. Maar het werkt niet meer.

Het werkt niet meer.

Even afgezien van dat ze de trend van duffe housebliepjes en auto-tune volgt, is ze door al het geflirt met seks, die episode met k-fed, het krijgen van de kinderen, enzovoorts, haar magische maagdelijkheid verloren.

Uiteindelijk werd het allemaal te plat. Dat gebeurde zelfs al toen ze nog 'normaal was'. Spears' laatste geile nummer was dan ook niet Slave 4 U, want die was veel te zelfbewust seksueel, maar het veel eerdere en onschuldigere Don't let me be the last to know
waar ze dat net geen tienermeisje meer is, dat na zo lang gedwongen maagd te blijven bijna explodeert van seksuele spanning. Overigens was het gezoen met die tien jaar oudere gast het begin van de ruzie met Justin Timberlake, maar dat terzijde.

Mijn werkelijke klacht is dat er nu, misschien wel door Britney, helemaal geen geile meisjes tieneridolen meer zijn. Het is veertien jaar verder, en wie hebben we in de tussentijd gehad? Miley Cyrus en Selena Gomez. Beiden fapbaar, natuurlijk, maar Cyrus was altijd al een sloerie en Gomez is niet doorgebroken als zangeres maar meer als vriendinnetje van. Voor de rest is er een barre leegte. Waar is toch de dromerige magie van de maagdelijkheid, die de halve mannelijke wereld in zwang hield met de fantasie dat zij misschien wel degene waren die haar kers konden doorprikken. Kan het niet meer? Heeft de huidige generatie geen onschuld meer? Het ideaal is weg, en daar heeft onze generatie aan meegewerkt door in het sprookje van Britney Spears te geloven (ookal geloofde niemand er ooit echt in) en het toen tot de grond toe af te laten breken. Onze gulzigheid laat een kaal gebrek aan heimelijk fapplezier achter. Alles moet plat, waardoor er geen spanning of opbouw meer is, en de tieneridooltjes weer verdwenen zijn voordat ze interessant werden.

Er rest ons enkel nog Justin Bieber. En alhoewel geen onaantrekkelijk meisje, krijg ik er geen stijfje van.

tl;dr
Samenvatting:

Waar is de tijd van lekkere, onschuldige meisjes in de popmuziek.

[ Bericht 0% gewijzigd door speknek op 18-04-2012 14:05:35 ]

Antiklacht, foto's van Britney toen ze nog 17-20 was.

quote:

Op woensdag 18 april 2012 13:16 schreef sinepedraap het volgende:

[..]

Ik was vroeger zooooooo verliefd op haar. Na Lara Croft mijn eerste echte crush

zelfde dus .

Ik word alleen maar treuriger van dat laatste shot met Madonna. (ookal smulde ik er toen ook van). De wens om te behagen, het platte, en uitendelijk zitten we nog steeds met een hoogbejaarde Omadonna die in een badpak haar vellen rond staat te slingeren, terwijl de maagdelijke tienersensatie met het babyvet er niet meer is.

quote:

Op woensdag 18 april 2012 13:32 schreef ThaTim het volgende:
Prachtig lied:

Britney Spears Sometimes Lyrics

Doe dan met de clip, het moment dat mijn crush begon, alsmede alle geruchten over haar borstvergroting.

quote:

Op woensdag 18 april 2012 13:41 schreef Cracka-ass het volgende:

[..]

Jouw menu is wel heel erg beperkt als het bestaat uit vormloze hobbezakken en gratenhuizen ( ).

Vormloze hobbezak zal ik het niet noemen. Ze is nog steeds best goed geefbaar. Maar ze is enkel te geven terwijl je met pijn in je hart en tranende ogen terugdenkt aan wat is geweest en had kunnen zijn.