Einde vriendschap?

Hoi allemaal. Bereid je voor op een lap tekst

Ik zit in een situatie waarvan ik echt niet weet wat ik er mee aan moet. Ik heb een vriendin die al een lange tijd een vriend heeft, zo dik een jaar. Wij kennen elkaar via een woongroep (ben uit huis geplaatst geweest) en het klikte vrijwel direct al wel. Allebei veel dezelfde dingen meegemaakt. We gingen heel veel met elkaar om, het was altijd gezellig. Kon met haar lachen en huilen. Nu ben ik vorig jaar Juli weer naar huis gegaan en als vanzelfsprekend zouden we contact blijven houden. We wonen 10 kilometer van elkaar af, zitten op dezelfde school, dus opzich ook niet moeilijk om contact te blijven houden. genoeg mogelijkheden om elkaar te blijven zien zou je zeggen.

Het gedonder begon toen al. Ze had vrijwel nooit tijd, en pas 3 maanden later heb ik haar weer gezien. Het was toen supergezellig, en ik kon het haar opzich ook wel vergeven. Ze had het druk met school, kamertraining, en haar vriend. Ok, prima, ik pas me wel aan voor zover dat lukt. Toch heb ik haar eind november goed de waarheid gezegd, dat het op die manier voor mij niet ging werken omdat vriendschap van 2 kanten moet komen, en het ook een kwestie van tijd maken is. We zitten bij elkaar op school, dus zo moeilijk is het ook niet om eens af te spreken. Ze was het er mee eens dat ze meer tijd moest maken. En dat ze het lastig vond want doordat ze altijd zooo druk is ze me letterlijk vergeet . In het vervolg zouden we elkaar minimaal 1 keer in de maand gaan zien.

Begin februari ben ik nog op haar verjaardag geweest, en ik heb haar in de voorjaarsvakantie nog een keer gezien. Maar zoals voorheen kreeg ik nooit eens een spontaan smsje met hoe het gaat. Afgelopen week was ik jarig en ik heb haar 3 weken van te voren een bericht gestuurd met de vraag of ze zin had om te komen. Zodat ze het excuus "sorry, ik heb al andere dingen" niet kon gebruiken. Ik kreeg niet echt een duidelijk antwoord, maar goed, 1 week van te voren hadden we een datum geprikt. Op een zaterdag welliswaar, dan is ze normaal bij haar vriend, maar mij lijkt het normaal om naast je relatie ook met vrienden af te spreken. Vooral als je al een dik jaar hebt, dan is het kleffie beffie begin er toch wel een beetje vanaf. Anyways, een paar dagen van te voren kon het ineens niet door gaan, want mevrouw had een 'andere' verjaardag. Er stond ook letterlijk "Wij hebben dan een verjaardag". Alsof ze al 300 jaar getrouwd is. Ik een bericht terug met of ze dan aankomende zaterdag kan, maar nee, dat heeft ze ook al een afspraak..

Waar het op neer komt is dat ze nooit tijd voor me heeft wil maken. Ze heeft altijd een smoes.. Ik heb het er ook al vaak met andere vrienden over gehad, en die vinden dat ik er al te veel aandacht aan heb besteed. En dat ze zichzelf nog wel tegenkomt, mocht het uit gaan met de vriend. Ik heb nu zelf ook een relatie sinds een paar weken, dat weet ze niet eens En ik vind niet dat je relatie een excuus mag zijn om goede vrienden te verwaarlozen.

Ik weet niet wat ik nu het beste kan doen.. Alsnog afspreken, maar dan in de vakantie ofzo, zodat ze haar vriend dat dagje niet hoeft te 'missen'.. Of haar de waarheid zeggen? Wat zouden jullie doen?

Edit: Ik ben geen jongen, maar een meid van 17

[ Bericht 2% gewijzigd door Herkenbaarheid op 19-04-2012 16:57:52 ]

Thanks voor jullie reactie's. Ik ga haar idd maar negeren. Als het niet van twee kanten komt houd het op.

Ik moet ook 'harder' voor mezelf worde met dit soort dingen, maar ik denk dat altijd van ach, ze draait wel bij. Maar op deze manier is het ook niet meer leuk. Ze neemt nog niet eens de tijd om me even face to face te feliciteren, wat voor een vriendin ben je dan.. :S

Haar wereldje gaat wel klein worden zo. Ze heeft verder namelijk niet echt vrienden, ben er inmiddels ook wel achter hoe dat komt.. Pff

Oke, dus toch wel duidelijk zijn van oke, hier houd het op? Of zal ik haar de waarheid pas zeggen als ze doorheeft dat ik haar negeer..

En Laser, nee, haar vriend is echt een softie, die keer op haar verjaardag kon ik nog best met hem lachen. Hij heeft haar zelfs wel eens gewaarschuwd haar vrienden niet te verwaarlozen, omdat hij zelf die fout ook eens had gemaakt ofzo..

Hmm, ja.. Sowieso is dit wel het einde dan ja. Heb haar al vaker kansen gegeven.. ga eens even goed nadenken hoe ik het tegen haar ga zeggen. Wil het niet te lang maken, kort maar krachtig.