Relatie verbreken of niet

Ik ben 21-jarige vrouw die al meer dan 3 jaar een relatie heeft. De relatie is altijd wel goed geweest, zelfs nu nog. Maar heb de laatste tijd veel fantasieën over andere mannen, nu heb ik deze al meer dan een jaar maar het wordt alleen maar erger. Ik heb nu en in het verleden situaties opgezocht die op het randje waren. Daarbij ben ik overigens nooit vreemd gegaan, maar het had zomaar kunnen gebeuren, maar heb alles op tijd afgekapt. Heb in deze jaren dus meerdere ‘gevoelens’ voor andere jongens/mannen gehad. De laatste tijd worden de gedachtes heftiger, voel me belemmerd door het hebben van een partner en begin te twijfelen of ik de relatie nu wel of niet moet verbreken. In die drie jaar zijn ook best wel veel dingen veranderd. We zijn allebei gaan studeren in Nijmegen en hij ging al meteen op kamers ik ben pas sinds vorig jaar op kamers gegaan. De rollen zijn nu compleet omgedraaid, ik was voorheen best wel depressief, omdat ik niet tevreden was met mijn leven. Ik ben toen veel aan mezelf gaan werken en ik ben veranderd, ben zelfverzekerd, gelukkig echt alles wat ik wilde is uitgekomen. Hij is daarentegen niet veel verandert. Ik heb veel nieuwe vrienden gemaakt, ga veel uit en onderneem veel. Hij is een beetje blijven hangen in het verleden, heeft weinig vrienden gemaakt in zijn nieuwe stad, maar spreekt alleen zo nu en dan af met zijn vrienden van vroeger. Hij wilt het liefste elke dag met mij op de bank tv kijken. Het is zo zelf gegroeid dat hij elke dag bij me is. Vroeger woonde ik in Oss en hij in Twente dus zagen we elkaar alleen in de weekenden, maar denk dat niet de oorzaak van het probleem is, omdat deze gedachtes toen ook al speelde. Ik weet niet wat ik met al deze gevoelens aan moet, ik houd nog van mijn vriend ben niet verliefd meer dat is niet iets wat ik erg vind omdat dat na zo’n lange tijd ook haast niet meer kan. De relatie verbreken wil ik enerzijds wel maar anderzijds houd ik nog van hem, ben ik nog steeds graag bij hem en hebben we best een goede relatie, denk ook niet dat ik zo snel ooit weer zo iemand ga vinden als hij. Ik heb gewoon het gevoel dat het op deze leeftijd niet ‘goed’ is om al zo lang een relatie te hebben en heb het gevoel dat ik wat mis en de relatie mijn persoonlijke groei/ervaringen belemmerd. Nu is dit totaal niet eerlijk tegenover hem want kortom komt het erop neer dat ik uit zeer egoïstische motieven liever single ben. Ik heb meerdere keren geprobeerd een gesprek aan te gaan hierover, maar dan werd hij al zo emotioneel de gesprekken hielpen wel, hij heeft me veel meer vrij gelaten maar het is niet genoeg voor mij. Ik denk dat de fantasieën en het geflirt van mij naar andere jongens toe ook komt door het feit dat hij mijn enige sekspartner is. Ik vraag me nu af wat ik het beste kan doen.

Ik ben er helemaal niet verdrietig over, dus dat huilen valt wel mee. Ik heb erover gepraat wel meer dan eens en dat is het probleem ook een beetje, de relatie is gewoon goed ik wil zelf zonder een echt gegronde reden geen relatie meer.

Dit speelt ook gewoon meer dan een jaar dus het is niet iets van gisteren. Ik wil ook geen ander, daar ligt het niet aan.