Ook zonder het genverbrander verhaal vind ik dat als iemand het licht ziet die dat beter voor zichzelf kan houden. Het lijkt me ook dat als zoiets gebeurt, zo iemand alleen nog maar dat licht wil zien en zich niet of weinig meer interesseert voor het aardse leven en daarmee verder gaat. In plaats van bijna wanhopig proberen mensen te doen geloven in je verhaal en hen te overtuigen van je eigen zogenaamde kwaliteiten ipv hen te leren hun eigen kwaliteiten te ontwikkelen. Het lijkt me dat je na zoveel ervaringen toch wel een levenswijsheid hebt ontwikkeld al was het maar als overlevingsmechanisme en dat zo iemand dat aan anderen kan leren. Maar in plaats daarvan probeert hij alle aandacht naar 'zijn gave' te trekken en lijkt hij vooral uit te zijn op een stukje acceptatie van anderen, alsof hij dat nodig heeft om gelukkig te worden. Als hij zoals hij zegt een gave heeft alsof hij tot de uitverkorene behoort dan heb je toch geen acceptatie, bevestiging of aandacht van aardse mensen meer nodig?