Heel Anders. Nogal vastgebakken in gewoontes. Ik ben aan het zoeken naar de blog van Diccon Bewes. Dat is een engelsman die in Zwitserland neergestreken is. Werkte er in bij Stauffacher in Bern (bekende, uitgebreide boekhandel bij het centraal station) en begon te vertellen over zijn ervaringen in Zwitserland.
Wat ik zelf via een paar forums merk, is dat ze xenofobisch geworden zijn, eigenlijk sinds Schengen. Eerst was de wereld nog heerlijk scheidbaar in wij en zij. Nu zijn de grenzen open. Wat in NL de bontkraagjes zijn, zijn daar de lieden van de Balkan. Ze krijgen veel Duitsers binnen en inmiddels is het géén aanbeveling om hoogduits te praten, dan ben je buitenlands. Het is hun schrifttaal, praten doe je in het lokale dialect. Het semi-dialect is te volgen (schrift aangepast aan de grote verscheidenheid in dialecten, waarvan sommige absoluut onverstaanbaar).
Als je er als buitenlander komt en in die functie blijft, zijn ze vriendelijk afstandelijk. Vooral goed aan de regels houden. Altijd handjes geven, iederéén persoonlijk, bij aankomst en bij vertrek. Bij voorkeur ergens geïntroduceerd worden. Dat kan ook via medewerking van het hotel waar je blijft als zo, als je maar niet uit de lucht komt vallen en hallo'end binnenkomt en verwacht dat iedereen je een toffe peer vindt. Bewes heeft een paar keer met een zwaai naar de rest afscheid genomen en was ten tijde van die column nog steeds bezig "het zwarte stempel op zijn voorhoofd weg te poetsen". Als je het langs de goede weg weet te doen, dan gaan er deuren wagenwijd voor je open. Ik heb er gevarieerde ervaringen en ook opmerkelijk grote gastvrijheid ervaren.
Eten is er bijna het belangrijkste wat er bestaat. Ze leven veel op terrasjes, scholieren gingen (ben er lang niet geweest) in hun lange middagpauzes in lunchrooms pauzeren, daar pas je dan niet meer bij in. Hoe het nu is, weet ik niet. Maar denk aan de biertafels: lange klaptafel met lange klapbankjes. In mijn herinnering zijn er (vooral bij evenementen) lange tafels en banken en iedereen schuift aan. Glazen worden vaak bijgevuld.
De taalgrenzen zijn strikt. In de grenszones zijn ze allebei maar gescheiden. Als je in de verkeerde taal terugpraat in de winkel, dan sta je verbluft naar een verdwijnende rug te kijken. Het duitstalige staat meer open voor vooral het Welschland. Retoromaans is sowieso apart. Fietshelmen zijn dacht ik verplicht voor kinderen. Er wordt opmerkelijk veel gefietst, ook naar school.
Zwitserland is duur. Het eten kan er van betere kwaliteit zijn dan hier, maar dat betaal je goed. Huur is nog duurder, maar dat ligt eraan waar je wonen wil. Kleine appartementen voor torenhore prijzen. Je moet dus niet in de binnenstad willen wonen. Gewoon in de voorsteden rondkijken, het OV schijnt er goed te zijn. Ziektekostenverzekering is indrukwekkend en voor een redelijke beurt bij de tandarts schijn je voor je het weet een bedrag van bijvoorbeeld ¤ 900 kwijt te zijn.
Tessino is natuurlijk totaal niet maatgevend voor Zwitserland.
Hier is een blog van een geëmigreerde Nederlander, die graag informeert.
http://zwitserlaan.wordpr(...)rland-hoe-werkt-dat/