Klagen op KLB

Voor de tl;dr mensen zijn er paints aanwezig ter onderbouwing van mijn mening. Dus gewoon plaatjes kijken.

Ik kom regelmatig topics tegen waarin het één groot geklaag is op het KLB van nu. Natuurlijk is dit terecht, er zouden immers geen dergelijke topics zijn als het hier elke dag een feestje was en KLB uit een waar walhalla van kwaliteits-topics bestond.

Nu moet ik toegeven dat ook ik niet bijdraag aan het openen van goede topics. Ik ben gewoon geen echte TS en laat dat graag aan anderen over. Toch probeer ik in dit topic door opbouwende kritiek te geven een goede en misschien zelfs noodzakelijke bijdrage te leveren.

Een paar weken terug ben ik naar aanleiding van een aantal klaagtopics over KLB intensief mijn omgeving gaan afspeuren op zoek naar TSs. Dit was absoluut niet makkelijk kan ik jullie vertellen omdat mensen die op FOK! zitten dit graag geheim houden. Na een aantal dagen besefte ik mij dat ik een serieus plan moest hebben om er één te pakken te krijgen en trok mij terug in mijn schuur. Uren en uren heb ik zitten overpeinzen hoe ik deze missie succesvol zou voltooien. Net op het moment dat ik het wilde opgeven drong het perfecte plan dankzij mijn hongerige lichaam tot mij door. Eureka!

Als een man met een missie sprong ik achter de pc en begon marktplaats af te struinen opzoek naar een brommer. Als snel was ik de trotse eigenaar van een geel blauwe Puch en voerde deze op tot een topsnelheid van 54 km per uur. Met een grijns begon ik rondjes door de buurt te rijden. Het voelde vrij en ik wist dat dit het gevoel moest zijn wat je als Hells Angel dagelijks hebt.
Plots dook er vanuit mijn linker ooghoek een bestelbrommertje op en ik begon hem met het gas volledig open te volgen. Uren en uren gingen voorbij terwijl ik zag hoe hij eten aan normale huisvrouwtjes en studenten overhandigde. Ik begon net te twijfelen aan de haalbaarheid van mijn idee tot we bij een huis kwamen waar alle gordijnen dicht zaten en alleen een vaag blauw licht door een slaapkamer naar buiten leek te schijnen.

Een bleke jongeman opende de deur en instinctief voelde ik aan dat hij een TS moest zijn. Ik parkeerde mijn brommer in de speeltuin tegenover zijn huis en liep achterom. Toen ik het tuinhek van het huis opende sloeg mijn hart een slag over. NEE! riep ik. Op het dak tussen alle bemoste dakpannen glansde een paar rijen pannen prachtig in de maneschijn. Tranen rolde over mijn wangen. Eindelijk had ik iemand gevonden maar hij bleek niet aan mijn eisen te voldoen. Dit mensen was het huis van een kwaliteits poster. Ik vertrok enigszins teleurgesteld maar ook onder de indruk van het geen ik had mogen aanschouwen.

Weken gingen voorbij zonder dat ik een hit had. Op een dag zat ik in de bosjes tegenover een huis dat ik al een tijdje op het oog had toen er plotseling een postbode met een pakketje aan kwam. Hij belde aan en een net iets te dikke jongen deed open. Hij nam het pakje aan en verdween vrijwel meteen achter een gesloten deur. Toch was dit korte moment voor mij genoeg om te weten dat ik eindelijk de persoon gevonden had waar ik zo lang naar opzoek was geweest.

Ik liep naar de voordeur en belde aan. Geen respons. Ik werd een beetje boos en verloor mijn geduld vrijwel direct. Ik ben niet iemand die graag wacht en besloot meteen om het huis heen te lopen. Onderweg trok ik een baksteen uit een brak muurtje naast het huis en gooide deze eenmaal in de tuin aangekomen door een ruit op de eerste verdieping. He eikel doe open schreeuwde ik. Nog steeds reageerde niemand en woedend rende ik op de deur achter het huis af. Ik beukte er zo hard als ik kon tegen aan maar kwam er niet door. Tijd voor een ander plan.

Met een kleine 30 km per uur racete ik al als een bezetene op de achter deur af. Mijn vizier was volledig beslagen maar ik hield hem recht. BAM ik knalde dwars door de deur heen en belande in iets dat door moest gaan voor een keuken. Mijn brommer lag in 2 stukken iets verderop midden in de woonkamer. ZIE WAT JE GEDAAN HEBT! Riep ik en met tranen in mijn ogen rende ik de trap op om wraak te nemen op mijn brommer.

Eenmaal aangekomen stond ik oog tegen achterhoofd naar de user te kijken. Door deze respectloze manier van begroeten werd ik kalm van woede. Er knapte iets in mij en rustig liep ik naar het scherm. Hij typte met twee smerige vingers op het vergeelde toetsenbord.

Idioot belt aan en gooit baksteen door mijn zusjes raam hahaha ik dacht meteen topic openen. Antiklacht friet eten of is het patat hihi.

Net op het moment dat hij zijn topic zou plaatsen kreeg ik weer gevoel in mijn handen en sloeg hem met twee vuisten tegelijk tegen zijn slapen. Hij ging neer en ik verwijderde zijn baggertopic. Daarna ontklede ik hem zoals ik altijd doe bij mensen die niet tegen kunnen werken en zette hem terug op zijn muffe bureaustoel. Toen hij wakker werd keek hij verbaast naar het scherm en toen naar mij. Ik was naast zijn scherm op het bureau gaan zitten en was zeer geduldig gaan wachten tot hij wakker zou worden. Ik zette het matige biertje dat ik uit zijn koelkast gepakt had weg en zei vriendelijk 'hoi'.

De jongen heeft mij 5 minuten verward aan zitten kijken tot hij besloot te gaan blèren als een zwijn. Hierbij bewoog het ranzige lijf dat hij zo verwaarloosd had bijna komisch op en neer. Met een platte hand sloeg ik hem vooruit op zijn gezicht wat resulteerde in een bloedneus en wat kleine bloedingen op en rond zijn lippen. SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSST niet zo'n herrie maken. Ik ben hier om je te helpen. De jongen werd volledig stil en terwijl hij geluidloos huilde vroeg ik of hij zou doen wat ik hem vertelde te doen. Hij knikte ja en ik beval hem een goed topic te openen.

Toen pas drong het tot hem door dat er iets niet was zoals het hoorde. Zijn handen bereikte het toetsenbord niet en het was onmogelijk iets te typen. Hij bekeek zijn zwevende handen en zag dat al zijn vingertoppen met touwtje aan het plafond verbonden waren. Hij keek mij aan. Ja? Zei ik. Ik kan zo niet typen mompelde hij en ik weet toch niets te klagen. Heb je misschien hulp nodig vroeg ik aan hem toen hij de touwtjes zelf probeerde los te maken. Ja maak mij alsjeblieft los en nieuwe tranen kwamen in zijn ogen op.

Ik stapte van het bureau af en haalde een tang uit mijn zak. Blij keek de jongen toe toen ik het tangetje tegen een touwtje aanzette. Langzaam liet ik het tangetje langs het touwtje omlaag glijden. Zijn gezichtsuitdrukking veranderende toen het koude metaal zijn vingerkootje raakte. Bang keek hij mij nu aan. Ik werd steeds vrolijker omdat ik wist dat zijn volgende topic weleens een terechte kracht zou kunnen gaan bevatten. Langzaam opende ik het tangetje wat verder zodat deze nu zijn het bovenste kootje van zijn middelvinger omsloot. Het enige wat ik mij verder van dat moment herinner is dat hij NEE piepte toen ik kracht begon te zetten en het bloed over zijn monitor spoot.

Ik ontwaakte uit mijn trance toen de stoel waarop hij tegen mij aan botste door de wilde bewegingen die hij maakte. Ik maande hem tot kalmte maar de vlegel luisterde niet. Ik sloeg hem als een moeder die haar kind een corrigerende tik geeft en hij zakte een beetje onderuit. Bellen snot kwamen uit zijn neusgaten en vermengde zich met het bloed. OPEN EEN TOPIC beval ik hem op dwingende toon. Met de overgebleven 2 kootjes van zijn middelvinger toetste hij de eerste woorden in.

Help mij alsje

Ik sloeg hem en vertelde hem dat dat geen klacht was. Hij huilde dat het teveel pijn deed aan zijn middelvinger. Vriendelijk als ik ben vroeg ik hem of hij nog wat kon doen met die vinger. Nee zei hij resoluut. Ik pakte zijn hand vast en knipte in één snelle beweging de rest van zijn middelvinger af. Krijsend bewoog hij achteruit en viel van zijn bureaustoel af toen de touwen waarmee zijn enkels aan het bureau vast zaten niet toelieten dat hij verder zou gaan. De stoel rolde zonder hem door tot aan het einde van de kamer. Toen ik zijn lichaam zag hangen aan zijn dikke vingertjes kon ik maar aan één ding denken. Dat is een sterke haak in het plafond.

Ik schopte tegen hem aan en zei dat hij op moest staan. Langzaam kwam zijn lijf in beweging en ik zei hem dat ik niet eerder weg zou gaan voordat hij een kwaliteits-topic zou openen. Hij huilde hard toen ik de tang op zijn wijsvinger zette en bleef een halfuur bewusteloos aan de touwtjes hangen toen het tweede kootje door de kamer vloog. Toen hij wakker werd waren alle topkootjes behalve die van zijn pinken afgeknipte.

Moet je kijken riep ik naar hem toen hij wakker werd. Dood! zei ik. Voor mij op de grond lag een hond bewegingloos. Goed zo riep ik terwijl de hond kwispelend naar mij toe kwam. Ik gooide een kootje in de lucht en de hond hapte deze zoals alleen een hond kan doen uit de lucht. Wat je hond met 8 kootjes en een stukje bonus vinger wel niet kan leren ongelofelijk.

Plotseling kwam het op. Als een brandweerslang spoot de jongen een laag kotst op zijn toetsenbord. Ik liep naar hem toe en zei hem dat hij misschien eens op zijn leefpatroon moest gaan letten. Ik haalde mijn vinger door de kots en het enige wat ik tegenkwam waren vette stukjes kip en chips. Ik smeerde het af aan zijn haar en beval hem opnieuw en nu voor de laatste keer een goed topic te openen. Met bebloede vingers begon hij te typen.

Ik ben een gedrocht een zwijn en kom nooit meer op dit forum.

Na deze regel viel hij neer. Zijn pinken konden het gewicht niet dragen en het vlees en vel scheurde rondom zijn botjes af. De hond kwam aangelopen en begon als een konijn op hem te rijden. Het was een grappig aangezicht en ik fantaseerde wat voor jongen er uit zouden komen als dat mogelijk zou zijn geweest. Ik liep de trap af toen de hond zich tegoed begon te doen aan het vele vlees en vet wat voor hem op de grond lag.


Het was het allemaal waard geweest. Al die weken wachten heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik was moe nee doodmoe en kroop tegen het koude lichaam van zijn zusje aan.