Friendzoning de andere kant?

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 13:15 schreef n1ek- het volgende:

[..]

En een gouden tip.. Als je denkt ".. had ik maar": niet alsnog (zelfs jaren later) een move maken.. Dat wordt awkward .. Laten rusten is het devies..

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 13:22 schreef n1ek- het volgende:

[..]

Mijn God, wat ben ik zo een keer lelijk op m'n bek gegaan ..

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 16:27 schreef n1ek- het volgende:

[..]

Hahahahaha..

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 16:40 schreef Mister-Bradge het volgende:

[..]

Ik denk oprecht best wel dat je met iemand wat meer kan doen dan alleen vrienden zijn zonder die vriendschap te verpesten.

Heb zelf een x aantal jaar geleden met een vriendin wat lopen scharrelen, en daar was ik tot 2 jaar geleden nog behoorlijk goed bevriend mee.
En ik ben nu ook met een meid bezig die ik al 3 jaar ken en we zijn buiten vrienden ook gewoon een beetje aan't rommelen, als je er beiden een goed gevoel over hebt en er gewoon afspraken zijn gemaakt zie ik niet waarom dat niet kan.

Een relatie is misschien anders, maar ook hier weer is communicatie key denk ik.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 16:35 schreef n1ek- het volgende:

[..]

Ik heb mezelf nog wel eens voor m'n harses geslagen hierom.. De awkwardness, en dat ik zo'n domme lul was die griet in 2007 te laten lopen..

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 16:54 schreef n1ek- het volgende:

[..]

Nouja.. Ik ben nooit verliefd geweest op de dame in kwestie, maar dat had wel zo kunnen zijn.. Ik heb er geen nacht minder om geslapen, maar het zijn wel van die gemiste kansen, van die "what if.."-dingen..

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 16:40 schreef Mister-Bradge het volgende:

[..]

Ik denk oprecht best wel dat je met iemand wat meer kan doen dan alleen vrienden zijn zonder die vriendschap te verpesten.

quote:

Op vrijdag 16 maart 2012 13:28 schreef strawberry_hill het volgende:
ik word gefriendzoned

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 10:13 schreef Nighthawk88 het volgende:
Ik heb een jongedame gefriendzoned en weet eigenlijk niet goed wat ik ermee aan moet. Of beter gezegd; ik heb het idee dat ik haar mogelijk onbewust aan het friendzonen ben of haar aan het lijntje houd omdat ik zelf niet goed weet wat ik wil.

Ik heb haar leren kennen via goede vrienden. De vriendengroep waarmee ik optrek bestaat uit een man of zes, allemaal mannen, waarvan twee een eindje uit de buurt wonen en aldaar ook nog een tweede (gemengde) vriendengroep hebben. Jarenlang hebben deze groepen zich niet getroffen maar in het begin van het jaar was het op de verjaardag van een van de heren wel zover. Hartstikke gezellig, en ik had eigenlijk met twee van de dames een klik. Toch vond ik t onverstandig iets met die dames te doen; echt heel erg zitten zag ik ze niet en zou het nergens toe leiden dan zou dat vervelende gevolgen in de vriendengroep kunnen hebben.
Appcontact ontstond er wel. Een van hen bleek ontzettend dicht bij me in de buurt te wonen (minder dan 2km), toch kenden we elkaar niet of haddeMaaktrlkaar nooit gezien. Als het dan om een goede vriendin van goede vrienden gaat ben je toch wel benieuwd en wil je elkaar beter leren kennen.
Kennelijk heeft dat (of eerder al op t feestje) tot een vonk van haar uit geleid. Ik had dat in eerste instantie niet in de gaten maar naar verloop van tijd werden de berichten ietwat flirteriger.
Op stap troffen onze groepen nog maals en al snel was ze niet bij mij weg te slaan. Met de nodige alcohol op heb ik me wat mee laten slepen en uiteindelijk leidde dit tot afzonderen van de rest en zoenen. Onmiddelijk daarna vertelde ze me dat een van mijn vrienden, die wat bij haar in de vriendengroep zit, door haar gefriendzoned is en verliefd op haar was. Enigzins weer nuchter en terug bij de rest bleek die vriend ineens foetsie. Oeps.
Ik heb haar duidelijk gemaakt dat het maar een dronken kus was en we wel zouden zien waartoe het zou leiden (meteen zeggen dat t niks gaat worden terwijl je net hebt staan zoenen is ook zo lullig, maar vond t een beetje klote voor die maat van me en dat ze wel heel erg all over me was schrok ik ook van). In de tijd daarna begon ze me zo'n beetje te stalken. Ik hoopte dat ze zou begrijpen dat ik geen interesse had door eigenlijk zelf 0 interesse terug te tonen. Ik beantwoorde appjes wel beleefd, vaak opzettelijk laat, maar toonde geen enkel initiatief of interesse terug. Geheel negeren leek mij wat bot, zo ben ik niet. Kennelijk kwam deze subtiele poging tot afwijzen niet over. Iedere zinspeling van haar op dates pareerde ik vakkundig. Maar toch bleef ze aanhouden.
Na het vergeten van haar verjaardag leek ze het toch wel begrepen te hebben, dat de interesse van mijn kant toch iets minder was. Toch af en toe appcontact gehouden op een vriendschappelijke manier. Na mijn verjaardag in juni (we hadden elkaar al maanden niet meer gezien) stelde ze dat we "binnenkort" toch maar eens wat moesten drinken ter ere van mijn verjaardag. Ik heb geantwoord met "kunnen we eens doen ja". Het was allemaal open genoeg en dacht dat vergeet ze toch wel weer. Maanden niets aan het handje, af en toe eens een berichtje, maar beiden verder heel druk met werk en andere zaken. Van de zomer waren we beiden uitgenodigd bij een vriend thuis. Toen ik afzegde wegens andere plannen reageerde ze ineens boos... "Dit kun je me niet aandoen dat je niet komt." "We zouden nog wat gaan drinken dat heb je beloofd en nu kom je niet" "Nu is het echt uit met de liefde". WTF. Dit soort drama zag ik niet meer aankomen en houd ik totaal niet van. Had dr maanden niet gezien, af en toe es een appje en nu doen alsof ik haar iets aangedaan had. Ik dacht echt dat de boel onderhand wel bekoeld was. Daarop ben ik haar totaal gaan negeren. Al snel kwamen poeslieve berichtjes. Blijven negeren.
Een week later kwamen we elkaar tegen waar de hele vriendengroepen bij waren. Heb naar haar toe aangegeven dat het allemaal niet zo lullig bedoeld was en ik wel gewoon normaal met haar om wilde kunnen gaan maar niet van zo'n drama houd.

Vanaf dat moment ging het eigenlijk heel goed. Ik denk dat het komt doordat het contact nu gelijkwaardiger leek. Al die tijd daarvoor had ik het idee dat ze te veel van ons contact verwachtte. Nu dat uit de lucht was vond ik t veel makkelijker met haar praten.

Inmiddels hebben we weer vrij veel appcontact. Eigenlijk puur vriendschappelijk, maar af en toe een flirtende ondertoon. Ik zoek het regelmatig zelf ook op. Op het moment dat het contact weg was miste ik het wel.

Ik ging mij afvragen wat ik dan mistte. Puur de aandacht? Zou zo maar kunnen. Misschien vind ik haar eigenlijk wel leuker dan ik zelf besef. Op sommige vlakken hebben we echt een goede klik en ik ben haar ontzettend gaan waarderen als persoon. Aan de andere kant denk ik; is dat genoeg. Zou ik mijzelf in een relatie met haar kunnen zien?

Langzaam kom ik tot de conclusie dat t misschien best aan mij ligt. Ik ben gewoon niet klaar voor een relatie. Niet met haar, niet met iemand anders. Ik heb gewoon een hoop dingen waarmee ik zit die verband houden met mijn ernstig zieke vader. Ik houd daardoor meisjes misschien wel onbewust op afstand. Ik ben nog thuiswonend om er te kunnen zijn voor mijn ouders. Dat is soms zwaar, soms heftig. De rest van de tijd probeer ik afleiding te zoeken in werk, hobbys en leuke dingen doen met vrienden. Ik ben er niet klaar voor mijn shit van thuis te delen met een vriendin. Ik zou der prima over kunnen praten maar ben er niet klaar voor iemand het echt van dichtbij mee te laten maken. Dat deel van mijn leven kan ik niet delen. Ik wil iemand dat niet aandoen. Daarbij heb ik t gewoon druk en wil ik de tijd die ik dan met een vriendin heb juist afleiding hebben en totaal niet bezig zijn met thuis. Ik snap dat dat best lastig is voor veel meisjes/vrouwen, dat je niet alles kan delen. En dat ik me door die gedachte ook niet open stel voor meisjes.
Dat de meesten door dat op afstand houden dan afhaken en zij terug blijft komen maakt haar wel bijzonder en heeft me aan het denken gezet.

Ze is niet onaantrekkelijk, ontzettend lief, en ondanks alles ontzettend loyaal gebleven. Misschien houd ik mijzelf voor de gek door haar op afstand te houden zoals ik met iedereen doe. Zeg ik mezelf wel dat t niks is maar vind ik haar toch leuk. Ik weet t eigenlijk niet. Misschien zou t juist met haar werken; ook zij heeft t druk. We missen allebei af en toe dat beetje aandacht van een speciaal iemand, en waarschijnlijk af en toe wat intimiteit. Juist doordat zij t ook zo druk heeft en we toch niet de tijd hebben constant rondom elkaar te hangen dat ze t misschien geen probleem vind geen tijd met mijn familie door te brengen maar de tijd die we af en toe hebben aan elkaar te wijden. En als dat werkt en dat gaat goed kan t altijd meer worden.

Vorige week hebben we eigenlijk voor t eerst wat met alleen ons twee gedaan. Eigenlijk een middag door een stad geslenterd. Spontaan ontstaan idee zonder het stempel date. Heel gezellig, verder niets gebeurd. Misschien zijn we wel gewoon echt vrienden geworden en niets meer. Moeilijk. Hoe moet ik dan met bovenstaand verhaal komen. Misschien denkt ze er wel heel anders over en is datgene dat ik momenteel kan bieden niet genoeg. Daar ben ik dan toch wel bang voor.
Ik weet niet eens of ik het zelf wel wil en of t zou werken. Ondertussen is die maat van mij, ook meer dan een half jaar later, nog steeds verliefd op haar. Het is goed te merken dat hij altijd probeert te voorkomen dat onze vriendengroepen elkaar nog eens treffen. Ondanks dat hij geen schijn van kans op meer maakt wil hij dan de aandacht van die meisjes voor zichzelf houden ofzo. Hij ontkent trouwens dat hij gek op haar is, maar alles spreekt dat tegen.
Als hij zou weten dat ik met haar afspreek zou het hem waarschijnlijk pijn doen ondanks dat hij dat niet zou toegeven.
Maakt t dr ook niet makkelijker op. Life aint easy.

quote:

Op zondag 30 oktober 2016 01:23 schreef jeroen25 het volgende:

[..]

Waarom wordt er steeds gedaan alsof degene die een relatie wil het lijdend voorwerp van het friendzonen is?
Dat je gevoelens voor een ander niet wederzijds zijn is jammer maar het is toch je eigen keuze om vervolgens als 'vriend' te blijven hangen?