Wet en genade

quote:

Op zaterdag 25 februari 2012 01:45 schreef Elemo het volgende:

[..]

Dat zegt natuurlijk elk lid van elke groepering. Feit blijft dat Zevende-dags Adventisten die leer aandragen en zelfs als teken van exclusiviteit zien, als teken van de "ware kerk".

Je blijft maar zevende dags adventisme bekritiseren, en me verdacht maken door het feit dat ik een overtuiging heb te wijten aan het feit dat ik lid ben van een bepaalde kerk. Zwak argument.

quote:

Je stelt de verkeerde vraag. Wil je dan soms beweren dat het ongeoorloofd is om te vluchten op de sabbat? Dat dit het extra rot zou maken omdat het de sabbat zou ontheiligen? En zo ja, waarom zegt Jezus dan juist dat dit is wat men moet doen?
Met die tekst wordt namelijk niet bedoeld dat de wet van de sabbatsrust nog geldig is, evenmin dat men zou moeten rusten in de winter of iets dergelijks, het gaat hier om de omstandigheden. De joodse religieuze leiders hadden allerlei beperkingen opgelegd voor de sabbat, zelfs aangaande de afstand die men mocht afleggen. Dit ging zelfs zo ver dat men de poorten van Jeruzalem op slot deed tijdens de sabbat. In de winter vluchten zou een vervelende omstandigheid zijn, door het weer. Op de sabbat vluchten zou een vervelende omstandigheid zijn door alle tegenwerkingen van de Joodse religieuze gezaghebbers, die vluchten overigens ook als een teken van lafheid zouden hebben gezien, en dit ook tegengingen toen de Romeinen Jeruzalem aanvielen.

Er wordt ook aangeraden om meteen te vluchten, wat de christenen ook deden waardoor het grootste deel het overleefde toen Jeruzalem vernietigd werd.
En gerelateerd aan de eindtijdsprofetie van de tekst is Israel de enige plek op aarde met restricties op de sabbat wat betreft reizen, openbaar vervoer, enzovoort. De tekst gaat over waakzaamheid en op tijd inzien wat er aan de hand is, niet over het rusten op de sabbat.

Het punt is dat de sabbat na Jezus blijkbaar nog steeds 'sabbat' is. Hoe invulling te geven aan die sabbat na Jezus?
Dat Jezus zei te bidden niet in een winter of op een sabbat te vluchten, kan meer betekenissen hebben. De winter spreekt voor zich. Jezus in de evangelien geeft aan dat de sabbat voor de mens is gemaakt, en niet de mens voor de sabbat. Ik geloof niet dat hij hier verwijst naar de restricties van de joden, maar naar het feit dat de sabbatsrust een zegening voor de mens dient te zijn, een pauze in de week. Het is beter om die dag vrij te houden, dan al je spullen te moeten pakken en een x aantal kilometer te moeten vluchten.

quote:

Ja omdat het er niet staat is het juist zo belangrijk, erg plausibel.
Dat is een noodzakelijk stilteargument waarmee je alles wel in kunt vullen, noodzakelijk omdat er geen andere basis voor is. Alle geboden zijn herhaald, behalve het observeren van de sabbat. De hele reeks wetten voor rustdagen en feesten (ook de zevende daagse sabbat) in Leviticus 23 waaraan gerefereerd wordt in Kolossenzen 2:6-23 geeft aan dat het slechts een schaduw was van wat zou komen.

Zie onder.

quote:

Hier moest ik even om grinniken, komende van een Zevende-dags Adventist

Dat zal best, maar het punt staat.

quote:

Wie spreekt daarover?
De apostelen noemden uiteraard de sabbat gezien de joodse cultuur waarin ze zich bevonden, als tijdsaanduiding voor bijvoorbeeld samenkomsten, en prediking. Er wordt nergens herhaald dat men de sabbat als specifieke rustdag onder de joodse wet nog steeds zou moeten observeren.

Dat is dus in hebreeen 4, zie hieronder.

quote:

Net zo min als dat het gebod 'Gij zult niet doden' is opgehouden met bestaan. Het vloeit allemaal voort uit de 2 grootste geboden.

Ja. En aangezien de sabbat een zegening voor de mens is, overtreed je dat eerste grote gebod indien je Gods zegening verwerpt. Hoe je het ook wendt of keert, of je nu naar de 10 geboden of naar de 2 grote geboden kijkt (die hetzelfde zijn), de sabbat is er en observeren zou je uit liefde voor God moeten doen, niet zozeer omdat God het je verplicht. Zo ga je ook niet onthouden van stelen alleen omdat God zegt dat Hij het niet wil, maar uit liefde voor je naaste, toch? Of je onthoudt je niet van vloeken omdat God het per se niet wil, maar omdat je simpelweg je Vaders naam niet wil gebruiken als grove taal, of wel?

quote:

Ook is "sabbat" niet alleen iets wat voor 1 dag bestemd was, er waren nog veel meer sabbatten en rustperiodes die verplicht waren voor het joodse volk.

Dat klopt. Maar er is wel degelijk een verschil tussen de wekelijkse sabbat en de andere feestdagen en rustdagen.

quote:

Dit hele principe van rust nemen en tijd opzij zetten voor God is vervuld in Christus.

Dus vandaag de dag hebben we geen rust en tijd apart voor God meer nodig? God wil ons niet 1 dag geheel voor Hemzelf om ons te zegenen?

quote:

Zoals je zelf al zei, het spirituele aspect is uitvergroot in tegenstelling tot het legalistische, en de judaistische drang (niet de joodse, belangrijk verschil) om dingen alsnog toe te blijven voegen aan het Nieuwe Verbond (wettelijke besnijdenis, wettelijke spijswetten, wettelijke sabbat) is juist alleen maar tegengegaan in de vroege kerk. Denk bijvoorbeeld aan de confrontatie tussen Petrus en Paulus.

Er zijn een heleboel wetten en die vragen allemaal een nadere kijk op zich.
De spijswetten zijn interessant, want het eten van ratten vandaag de dag is nog net zo ongezond als toen, het eten van varkensvlees kan nog steeds problematisch zijn, terwijl koeien en schapen die in een gezonde wei gegraasd hebben kwalitatief beter vlees geven.

Het naar bed gaan met je moeder is in de ogen van God nog steeds verschrikkelijk, net zoals homoseksualiteit en verkrachting, ook al staat het er niet letterlijk in het nieuwe testament.

We doen onze behoefte niet meer in een tentenkamp en hoeven het dus niet te begraven buiten dat kamp, maar een schoon huis is nog steeds wat God van ons vraagt, want Hij woont er. Er zijn principes uit die wetten te halen, ook al zijn we niet meer gebonden door die wetten. Gods geest in ons leven die ons inspireert, zal ons 'pushen' tot een heilig leven, waar al die zaken deel van uitmaken, inclusief het houden van Gods tien geboden en niet slechs dat, maar goed doen en liefhebben zoals Jezus Christus.

Ik hoop dat je begrijp dat de sabbat nog steeds gewoon bestaat, omdat ie bij de schepping gemaakt is, en niet bij het geven van de wet. De rust is niet noodzakelijk wegens een wet, maar wegens onze fysieke en spirituele conditie.

De betekenis van de sabbat heeft meerdere lagen. In de bijbel is ie een teken van God als schepper, God als verlosser, en een teken van de rust die de joden zouden ontvangen in Christus, evenals in de hemel. De sabbat krijgt steeds meer betekenis naarmate de tijd vordert. Het feit dat in Christus rust is te vinden, wil niet zeggen dat de sabbat zelf opgehouden is te bestaan. Hij maakt hem slechts nog dieper.

quote:

Ja Hebreen 4:9 is een bekende tekst die veelvuldig gebruikt wordt door sabbathoudende kerken. Er wordt inderdaad het woord "sabbatismos" gebruikt, van het werkwoord "sabbatizo", wat heel letterlijk betekent: "zich verkeren in de sabbatsrust".
Er staat dan ook geen "sabbatdag" (sabbatou/sabbaton) die geobserveerd dient te worden maar het woord geeft een staat van zijn aan.
De reden dat er hier verschil wordt gemaakt tussen rust als katapausis en sabbatismos is juist om aan te tonen dat deze sabbatsrust waar men zich in verkeert op hetzelfde principe berust als de wettelijke sabbat en eschatologisch gezien van dezelfde orde is. De nadruk wordt dan ook niet gelegd op de sabbatdag zelf, maar op de eeuwige rust (katapausis) zoals in het hoofdstuk ervoor staat. Sabbatismos benadrukt juist Gods rust, dat het van God komt, zoals in Genesis al staat nog voordat de sabbat als rustdag gold voor het joodse volk.

Dat is leuk bij elkaar verzonnen maar het woord wat hier gebruikt, wordt, wordt altijd gebruikt als het observeren van de zevende dag sabbat in meerdere buitenbijbelse werken geschreven in dezelfde tijdsperiode (Plutarch, Dialoog met Trypho, Adversus Haereses, Apostolische Constituties, Martelaarschap van Paulus en Petrus).
Dat de schrijver hier expres sabbatismos gebruikt om aan te geven dat het nu om katapausis gaat lijkt me fantasie, gebaseerd op een voorbeoordeelde kijk op die tekst waarin alles wat ook maar enigszins naar rust of sabbat verwijst geinterpreteerd wordt als de 'eeuwige rust' en niet een wekelijkse sabbatsrust. Het vers zegt dat er een 'zevendaagse sabbatsrust overblijft voor het volk van God'. Dat is een positief gebod.

De voorgaande verzen bewijzen dit ook:

4 Want Hij heeft ergens over de zevende dag als volgt gesproken: * En God heeft op de zevende dag van al Zijn werken gerust.
5 En op deze plaats opnieuw: Zij zullen Mijn rust niet binnengaan!
6 Omdat dus het feit blijft dat sommigen deze rust binnengaan, en dat zij aan wie het Evangelie eerst verkondigd was, niet binnengegaan zijn vanwege hun ongehoorzaamheid,
7 bepaalt Hij opnieuw een zekere dag, namelijk heden, wanneer Hij zo lange tijd daarna door David zegt (zoals al eerder gezegd is): * Heden, als u Zijn stem hoort, verhard dan uw hart niet.
8 Want als Jozua hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag.

Er wordt gesproken over de zevende dag, en dat men de rust niet binnenging wegens ongehoorzaamheid. 'Men' hier zijn de joden in de woestijn en tot aan de tijd van David. Dan 'bepaalt Hij opnieuw een zekere dag, namelijk heden. Maar dit heden, is dat vandaag? Verwijst dit naar het vandaag de dag binnengaan in Gods eeuwige rust? Nee. Psalm 95 wordt geciteerd:

7 * Want Hij is onze God en wij zijn het volk van Zijn weide en de schapen van Zijn hand.
* Heden, indien u Zijn stem hoort,
8 verhard uw hart niet, * zoals te Meriba, zoals in de dagen van Massa in de woestijn:
9 daar stelden uw vaderen Mij op de proef, daar * beproefden zij Mij, hoewel zij Mijn werk zagen.
10 * Veertig jaar heb Ik gewalgd van dit geslacht; Ik heb gezegd: Zij zijn een volk met een dwalend hart, en zíj kennen Mijn wegen niet.
11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij nooit binnengaan!

Dit is geen profetische tekst, en het 'heden' wat David noemt was in zijn tijd. Het 'heden' in hebreeen 4 verwijst niet naar 'vandaag de dag tijdens het nieuwe verbond'. Het betoog in hebreeen 4 is dus geen argument voor het verdwijnen van het sabbatsgebod, want dit zou dan in de tijd van David al plaats gevonden moeten hebben! Dit is duidelijk niet het geval.

Hebreeen 4:10 zegt: want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne.

Hoe heeft God van Zijn werken gerust? Door op de zevende dag van de schepping te rusten.

Genesis 2:1 Zo zijn de hemel en de aarde voltooid, en heel hun legermacht.
2 * Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had.
3 En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken.

Indien wij zoals God de sabbatsrust binnen diene te gaan, te stoppen met onze werken, is dat niet indicatief voor het ook rusten op de sabbat, zoals God deed, als herinnering aan het feit dat God de schepper van hemel en aarde en alles wat erin is is?

Dan vers 1: 1 Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is. *

Er is dus nog een belofte om in Zijn rust binnen te gaan van kracht. Welke rust? De sabbatismos van vers 9.

Vers 2: 2 Want ook aan ons is het Evangelie verkondigd, evenals aan hen. Maar het gepredikte woord bracht hun geen voordeel, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen die het hoorden.

Dus aan ons is het Evangelie verkondigd, evenals aan hen. Is het evangelie veranderd? Indien de zevendaagse sabbatsrust deel uitmaakt van het evangelie, juist zo belangrijk is en men in de ware sabbatsrust gaat door geloof en gehoorzaamheid, waarom zou dit dan op hebben gehouden bij Jezus?

3 Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: * Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn.

De zevendaagse sabbat is er nog steeds en God nodigt ons nog steeds uit om op die dag te rusten. Echter, die ware spirituele rust verkrijgt men slechts door geloof en gehoorzaamheid. Dit sluit geen katapausis rust uit de gehele week door, maar de sabbat blijft een herinnering aan de schepping en verlossing, en een type voor de hemelse rust. Waarom nu als 'teken voor de ware kerk'? Omdat:

Openbaringen 14:12 * Hier zien we de volharding van de heiligen. Hier komen openbaar die de geboden van God en het geloof in Jezus in acht nemen.

Omdat de 'ware kerk' de geboden van God bewaren en het geloof in Jezus hebben.
Dit heeft verder weinig met een denominatie te maken, maar met de relatie die we hebben tot God. Toevallig is zevendedagsadventisme de stroming die opnieuw de sabbat ter herinnering bracht, zoals het gebod zegt 'herinner de sabbat'.

De grote geboden van Jezus veranderen geen jota of titel aan de tien geboden maar behelzen ze.

Uit je post daarvoor:

quote:

Het maakt duidelijk dat de rust van Christus veel meer is dan een bepaalde dag observeren, hier was de wettelijke sabbat, als letterlijke dag, slechts een schaduw van.
"Dat u dan niemand oordele in spijs of in drank, of in het stuk des feestdags, of der nieuwe maan, of der sabbatten; Welke zijn een schaduw der toekomende dingen, maar het lichaam is van Christus." Kol. 2:16-17
Het woord dat hier vertaald wordt met sabatten is "sabatton", wat ook vertaald kan worden met 7 daagse week. Veel sabbathouders beweren dat het daarom niet op de sabbat slaat maar op andere feesten. Die andere feesten waren echter geen eenzijdige schaduw of voorbode van Christus' offer, ook was de 7 daagse week juist specifiek door de sabbat een Joodse tijdtelling op dat moment. De hoofdstukken in Leviticus waaraan in Kol. 2 gerefereerd wordt zijn dezelfde hoofdstukken waar naast de andere sabbatten ook dé sabbat genoemd wordt. Dit is de enige plek in net NT waarin direct beschouwelijk gerefereerd wordt aan de sabbat als rustdag, en duidelijk gesteld wordt dat deze slechts een schaduw was van de rust in Christus.

Kolossenzen 2 is een leuke tekst die steeds verkeerd wordt geinterpreteerd (heb ik mijzelf ook schuldig aan gemaakt).

Lees het vers eens goed:
16 * Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van * een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten.
17 Deze zaken zijn * een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus.

Wat staat er nu eigenlijk letterlijk: dat niemand u veroordeelt in het eten of drinken van bepaalde zaken, het vieren van feestdagen, een nieuwe maan of sabbatten. Er staat niet dat niemand u veroordeelt in het NIET eten of drinken, feestdagen, nieuwe maan, sabbatten.
Deze zaken ZIJN een schaduw van de TOEKOMSTIGE dingen.

Er staat niet dat deze zaken een schaduw WAREN van van het VERLEDEN, zoals Jezus' kruisdood en wederopstanding (pasen en feest der eerstelingen)

Nee, deze zijn een schaduw van zaken die nog moeten komen. Hoezo dan? Zijn de feesten niet vervuld?

Ik geef je enkele teksten:
Lukas 22:15,16
Openbaringen 14:4
Joel 2:28
Openbaringen 8 (trompetten)

Is de antitypische Yom Kippur al geweest?
Het huttenfeest?

Het vers zegt dat de sabbatten een schaduw zijn van toekomstige dingen. Waar zou de sabbat nog een schaduw van kunnen zijn?

Is het zo dat de tempel en de dienst daarin is opgehouden te bestaan, of is er nog steeds een tempel, een hogepriester, een ark met een wet erin denk je? Zo ja, waar?

quote:

Jij stelt dat als Jezus de sabbat afgeschaft had, hij het wel duidelijk had gezegd. Jezus kwam niets afschaffen.

Inderdaad. Zeker niet de wekelijkse sabbatsrust

quote:

Ook zijn alle geboden herhaald na de uitstorting van de heilige geest, behalve het observeren van de sabbat. Dit is net zoals de rest van de wet, vervuld in Christus.

Maar vervuld wil niet zeggen veranderd, verdwenen of afgeschaft.
Het feit dat Jezus perfect de wet gehoorzaamde, wil niet zeggen dat God ons niet opdraagt dat ook te doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ali_Kannibali op 07-03-2012 13:06:41 ]

quote:

Op woensdag 7 maart 2012 11:19 schreef Nietvandezewereld het volgende:

[..]

Hoatzin!!!!!!! Waar ik altijd nuances bij vermoed!!!
Je praat als een Boeddhist!!!!!
Het zijn deze menselijke trekjes waarom wij Boeddhisten de goden als niet bewonderenswaardig zien. Het zijn mensen met scherpe geest die de trekjes kunnen doorzien.
Siddartha, Ikke, Hoatzin, allemaal in min of meerdere mate.
De goden niet. Zijn slechts trots.
Het is te verkiezen om mens te zijn.
Ik wist het wel.
On topic, helemaal eens met een wet of hemel of hel.
Alleen komt het oordeel uit je eigen opslagbewustzijn en wat god er van vind is niet erg relevant.
No offence.

Is het kruis juist niet het beste voorbeeld van anti-trots? Jezelf opofferen voor mensen die niets van je willen weten.

quote:

Op donderdag 15 maart 2012 17:36 schreef ATON het volgende:

[..]

Over welke mensen heb je het ?

Jezus gaf zich voor de gehele wereld.

Het is echter duidelijk dat veel mensen weinig met Jezus van doen willen hebben.