En dan heb je er twee! (Of drie, of vier, of...) deel 3

Impact is hier voor mij vooral heftig geweest. Mijn meiden kwamen niet vanzelf (ivf) en na de eerste (duurde 7 jaar) wilde ik heel graag snel door voor de 2e. Tussen de dames zit uiteindelijk maar 23 maanden. Qua kindjes ging dat prima, maar 2e dame was een huilbaby. Dát hakte er wel in. Onderling ging meteen prima, oudste accepteerde haar zusje meteen prima.

Oudste is nu 4 en een beetje en gaat naar school. En sindsdien verandert er wel eea in de dynamiek tussen beide. Jongste is idolaat van haar zus maar oudste is heel graag heel dominant tov haar zusje. Dát zorgt wel voor aardig wat strijd.

Best pittig op zijn tijd maar ze kunnen echt niet meer zonder elkaar (soms dus ook niet mét elkaar en precies dat is pittig).

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 22:20 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik heb er wel over nagedacht. Maar het heeft me niet weerhouden. Wel heel bewust het nieuwe kindje in het wiegje bij kennismaken en de oudste bij je nemen en er helemaal voor ze zijn. Ze zijn ook niet verantwoordelijk voor elkaar. Dat zijn wij als ouders. En ze hoeven ook niet elkaars vriend te zijn als ze maar beschaafd met elkaar omgaan.
Ze zoeken elkaar trouwens wel op. En de twee groten verheugen zich dat kleine broer volgend jaar ook bij hen op de middelbare komt.
Ik benader ze dus erg sterk als individuen. En meer kinderen was gewoon mijn wens.
En ik denk ook dat ze er later meer voordelen dan nadelen van hebben.

Ik probeer ook heel bewust niet altijd 'de oudste moet de wijste-zijn' toe te passen. Femke wordt ook gecorrigeerd, maar ik leg Lars ook uit dat ze nog maar klein is en simpelweg nog wat onhandig. Dat het pijn doet als zij hem 'aait', maar dat ze het wel lief bedoelde. Hmm... ik krijg het niet goed verwoord...

In ieder geval zie ik bij mijn broer vaak dat de oudste altijd op z'n kop krijgt als er ruzie is tussen hen twee, terwijl juist het kleine zusje een ontzettende haaibaai is. Vind het daar vaak zo sneu voor m'n neefje als ik er weer eens ben, dat ik mezelf goed heb voorgenomen altijd de situatie goed te proberen in te schatten.

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 21:59 schreef Shandaly het volgende:

[..]

Precies handen genoeg hier k gezegd ook niet eens over nagedacht Wij wilden graag twee kindjes en het leek ons geweldig voor Lars om een broertje of zusje te krijgen. Om mee te spelen, om mee te knuffelen, en om ruzietjes mee te maken. Enneh... je hebt een maand of negen om de oudste(n) er op voor te bereiden he

Ik vind momenteel de interactie tussen die twee van ons geweldig. Gevalletje 'kannie met en kannie zonder'. Als Femke continu bij Lars zit - want geweldige grote broer - dan ergert hij zich wild, maar als ze eens voor zichzelf bezig is, dan gaat ie bij haar zitten - want lief klein zusje.
Vanmiddag nog, toen ik Femke naar boven bracht voor een middagdutje, hoorde ik Lars ineens heel hard huilen. Ik schrok me wild, dacht dat ie minstens ergens vanaf gevallen was, en ik 112 moest gaan bellen... dus ik mik Femke in d'r bed en trek een sprintje naar beneden... staat meneer daar intens verdrietig midden in de kamer: "Ik -boehoe- ik wilde Fenke nog een knu-huffel geven -boehoe!!"

_{(btw, is het nog mogelijk om dit topic te reeksen met z'n 2 voorgangers?)}

Dit eigenlijk helemaal.
Inclusief de huilbui soms

Ik vind het zo geweldig om te zien hoe ze samen zijn.
Vrijdagochtend was de jongste eerder wakker dan oudste. Kwam oudste naar mij toe om te vragen waar zijn zus was

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 22:32 schreef Shandaly het volgende:

[..]


Ik probeer ook heel bewust niet altijd 'de oudste moet de wijste-zijn' toe te passen. Femke wordt ook gecorrigeerd, maar ik leg Lars ook uit dat ze nog maar klein is en simpelweg nog wat onhandig. Dat het pijn doet als zij hem 'aait', maar dat ze het wel lief bedoelde. Hmm... ik krijg het niet goed verwoord...

In ieder geval zie ik bij mijn broer vaak dat de oudste altijd op z'n kop krijgt als er ruzie is tussen hen twee, terwijl juist het kleine zusje een ontzettende haaibaai is. Vind het daar vaak zo sneu voor m'n neefje als ik er weer eens ben, dat ik mezelf goed heb voorgenomen altijd de situatie goed te proberen in te schatten.

Dit ook idd.
Sowieso is die kleine hier ook best een haaibaai op zijn tijd. En ze kan ook heel goed overdrijven. Daar probeer ik ook echt wel op te letten.
Zal vast niet altijd goed gaan

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 22:03 schreef bitterend het volgende:

[..]

Volgens mij niet alleen jij..ik lees heel vaak dat men graag een tweede wil en dat uit een grote verlangen komt voor nog een kindje maar ik was benieuwd of er mensen zijn die ook eerst nadenken over de gevolgen voor de eerste? (niet negatief bedoeld! ik leg het moeilijk uit)

Ik denk dat je een kind, of het nou de eerste, tweede of tiende (;)) is, alleen moet krijgen omdat je dat als ouders wil. Wel of niet doen voor de volgende vind ik niet direct de juiste insteek. Ik denk dat er aan alle situaties voordelen en nadelen kleven voor een kind dat er al is.
Wel kan ik me voorstellen dat zaken als de gezondheid van een volgend kind en de mogelijke gevolgen voor de oudste meetellen in de beslissing.

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 22:03 schreef bitterend het volgende:

[..]

Volgens mij niet alleen jij..ik lees heel vaak dat men graag een tweede wil en dat uit een grote verlangen komt voor nog een kindje maar ik was benieuwd of er mensen zijn die ook eerst nadenken over de gevolgen voor de eerste? (niet negatief bedoeld! ik leg het moeilijk uit)

check

Dolgraag een 3de...
Maar we hebben ook Roy,niet negatief bedoeld,maar Roy is een kind wat enorm veel aandacht en tijd kost.

Geen idee hoe Roy gaat reageren op een brusje. Als ik kijk hoe hij bij vrienden/fam reageert op babies denken we ja dat zit wel goed.
Maar die babies blijven niet...

Hoe gaat Roy reageren op de baby... Hoe gaat hij ermee om dat de aandacht ineens verdeeld word.

nu scheelt het dat Roy overdag niet thuis is,pas vanaf 16uur terug thuis.
Maar eenmaal thuis vraagt Roy nu alle aandacht van ons, hij heeft een half uurtje nodig om de,prikkels van school te verwerken.
En alleen spelen gaat ook nog niet al te best.

hoe zou dat dan gaan met een baby.

en zo zijn er nog meer vragen en twijfels. En kriebels, we willen wel maar ja is dit de juiste tijd, komt de,juiste tijd.

Dan hebben we nog de reacties van fam.

gevoel en verstand knettergek worden we er soms van.

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 21:48 schreef bitterend het volgende:
Ik lees vaak dat moeders inderdaad zijn bang om handen te kort te komen, of logistieke issues maar zijn er dames die ook twijfelen aan een gezinsuitbreiding omdat ze bang zijn voor de reactie van hun oudste kindje?

Handen tekort ben ik nooit bang voor geweest..

Slaaptekort wel

Wij hebben eigenlijk nooit getwijfeld en ik heb altijd gedacht dat voor alle problemen, waar je tegenaan loopt, wel een oplossing voor zou komen.
Wij zijn best wel snel voor de tweede gegaan zodat dreumes er ook snel aan gewend zou zijn.

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 23:10 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik denk dat je een kind, of het nou de eerste, tweede of tiende (;)) is, alleen moet krijgen omdat je dat als ouders wil. Wel of niet doen voor de volgende vind ik niet direct de juiste insteek. Ik denk dat er aan alle situaties voordelen en nadelen kleven voor een kind dat er al is.
Wel kan ik me voorstellen dat zaken als de gezondheid van een volgend kind en de mogelijke gevolgen voor de oudste meetellen in de beslissing.

+1

Ik denk dat je als ouder zijnde ook niet te veel moet willen invullen.

Wanneer kinderen problemen hebben met het hebben van een broertje of een zusje komt dat volgens mij niet zozeer door de komst van dat broertje/zusje. Maar meer hoe er door de ouders mee omgegaan wordt (voorbeelden die buuf en Shandaly aanhalen).

AH leuk dit topic weer eens te zien/lezen.

Hier was de keuze voor een 2e wel heel snel genomen, man en ik willen allebei graag meer dan 1 kindje, deels voor Minke (ik ben enig kind en weet dus hoe dat is, en R heeft een zusje, 3 jaar jonger, en weet hoe dat kan zijn) en deels voor onszelf... wij zien het in de ideale situatie met 3 kindjes.
Er zit wel wat meer leeftijd tussen dan de bedoeling was, maar ja... tis niet anders. Ik vind het wel heel leuk om te zien hoe Minke nu al bezig kan zijn met een hypothetische baby (we hebben haar nog niet ingelicht) en zich er al helemaal druk mee en om kan maken. die gaat zo'n trotse grote zus worden. Ben alleen bang dat ze ook heel erg gaat moederen, maar dat zien we dan wel

Oooooh, 3 Ik zie het helemaal voor me hè. Zo'n Lily-gezin met een klein nakomertje erbij .

[ Bericht 45% gewijzigd door groofskendezoveelste op 29-10-2014 15:39:48 ]

Ik had het met mijn duo hypothetisch over een derde erbij. Gewoon even peilen hoe ze daar zo over denken en het leek ze allebei wel wat. Toen ik aangaf dat dat ook wel veel geld kost, nog een kindje erbij, zei R "mama, dan mag je mijn zakgeld wel voor de baby gebruiken" .

Oh Groof. Hoe lief

Oh wat een schatje Groof

Wat super lief! Hier zijn ze ook zo leuk en zo enorm zorgzaam voor de baby

quote:

Op zondag 26 oktober 2014 22:20 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik heb er wel over nagedacht. Maar het heeft me niet weerhouden. Wel heel bewust het nieuwe kindje in het wiegje bij kennismaken en de oudste bij je nemen en er helemaal voor ze zijn. Ze zijn ook niet verantwoordelijk voor elkaar. Dat zijn wij als ouders. En ze hoeven ook niet elkaars vriend te zijn als ze maar beschaafd met elkaar omgaan.
Ze zoeken elkaar trouwens wel op. En de twee groten verheugen zich dat kleine broer volgend jaar ook bij hen op de middelbare komt.
Ik benader ze dus erg sterk als individuen. En meer kinderen was gewoon mijn wens.
En ik denk ook dat ze er later meer voordelen dan nadelen van hebben.

Vooral het niet de verantwoordelijkheid geven vind ik heel belangrijk.
En dat is waar ik het in mijn omgeving vaak mis zie gaan.
We houden echt veel rekening met elkaar maar ze hebben verder geen verplichtingen naar elkaar.

En ik heb er rekening mee gehouden met kraambezoek. Eerst de kinderen de baby ontmoeten en weer fijn in hun vel en bijkomen van de eerste indrukken en dan pas visite enzo.

Hoe bedoelen jullie dat? Geen verantwoordelijkheid voor elkaar?
Daar ontkom je toch niet aan binnen een gezin? En hoe ouder ze worden, hoe meer verantwoordelijkheid ze krijgen, ook naar elkaar toe. Verantwoordelijkheid nemen hoort toch ook bij zelfstandig worden?

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 21:54 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

klopt. Oudste is ook 'de baas' als wij er niet zijn. Maar hij hoeft niet thuis te blijven als wij weg moeten. Hij is niet ' de oppas'. dan moeten we een andere oplossing verzinnen. Toen ze kleiner waren dus ook. Ik hou niet van teksten als maar jij bent toch al groot? Of geef eens het goede voorbeeld...

Ik verwacht wel dat ze beschaafd met elkaar omgaan. En ze helpen elkaar vanzelf. Dat is vast ook verantwoordelijkheid nemen. Maar ik bedoel meer 'ouderlijke taken'

Op die manier. Ja, dan snap ik wat je bedoelt.
Maar ik vind wel dat de oudste ook wel de wijste/verstandigste mag zijn, op grond van zijn leeftijd/levenservaring. Van een 13-jarige verwacht meer dan van een 6-jarige. Niet dat een 13-jarige altijd wijs en verstandig moet zijn, maar wel meer dan een 6-jarige.

Mensen met drie, even een vraagje naar jullie ervaringen.

Ik overweeg dus een derde en mijn enige twijfel ligt eigenlijk op het financiële vlak. Dus ik ben me daar een beetje op aan het voorbereiden, beetje inlezen her en der.

Als ik de NIBUD-site mag geloven dan kosten twee kinderen gemiddeld 26 % van je besteedbaar inkomen en drie kinderen gemiddeld 33 % van je besteedbaar inkomen.

Op zich kwa baby-uitzet moet ik veel weer opnieuw kopen, maar ik ben een marktplaats-mens dus met een euro of 200 heb ik alle belangrijke dingen wel weer in huis. Kleding rouleert in de familie en op het eerste pakje na vind ik pakketten van marktplaats ook prima. Dat is volgens mij allemaal prima te overzien.

De opvang de eerste vier jaar is duur, heel duur. Daar maak ik me misschien wel de meeste zorgen over. Omdat ik echt nog zoekende was en opbouwende (kwa werk) heb ik bij de komst van de eerste twee eigenlijk niet veel stappen terug hoeven doen (alleen eenmalig toen de opvang ineens zoveel duurder werd). Nu zou ik wel echt een grote stap terug moeten doen. Daar staat tegenover dat er veel meer luxe in huis is. We hebben grote verbouwingen doorstaan sinds de geboorte van de oudste en kwa plek is het geen probleem. Er is zelfs nog een kamertje over.

Maar daarna, als ik drie basisschoolkinderen zou hebben, of bv twee middelbare scholieren en een basisschoolkind. Wordt het dan nóg weer duurder of wordt het dan in jullie ervaring juist weer wat goedkoper?

Ik ben heel benieuwd naar ervaringsverhalen.

Oh, en even voor de duidelijkheid. Ik werk al een tijdlang op dezelfde plek, met een net en stabiel inkomen. Geen vetpot, maar ook zeker niet arm. Gewoon een keurig 70-%-baan-inkomen in het onderwijs.

Oh, ik vraag me ineens af of dit wel de juiste plek is voor zo'n vraag.

Ik heb het al eens laten vallen in het rammelaars topic maar ik vind het vreselijk tegenvallen. Ik betaal me blauw aan de kinderen, juist nu ze ouder worden.

Speelgoed/gadgets bij oudere kinderen
Veel kleding want groeien waar je bijstaat.
Veel schoenen want groeien (zomerschoenen, winterschoenen, gymschoenen (binnen/buiten) voetbalschoenen (binnen/buiten), sandalen, laarzen, balletschoenen
In alle maten, voortdurend
Meubels voor hun kamers
Schoolspullen, schriften, lunchtrommels, bekers, rugzakken, rekenmachine, agenda
Voeding/drinken
Stroom/water/gas
Verzorgingsproducten
kapper
fietsen
Verenigingen/contributies/busgeld
Verzekeringen
En veel eten…heel veel eten (in puberleeftijd)
En dan nog schoolboeken (die je moet betalen omdat ze er per ongeluk in geschreven hebben wat niet mocht), studiereizen, excursies, gymkleding, zakgeld, consumpties.
Bijles

Onze 13 jarige is nu het duurste in ieder geval en dat is nog maar het begin.
Ook alle goedkopere dingen 'omdat ze kind' zijn gelden maar t/m 12 jaar, zoals kapper, entreegelden e.d.

Poeh, dat klinkt inderdaad heel duur zo.

Wat lily zegt merk ik nu ook. Ook mijn oudste is 13 en groeit alle kleren en schoenen binnen een paar maanden uit (halverwege het seizoen is alles weer te klein ). Middelbare school is duurder, etc.
Maar voor mijn jongste (6 jaar), de derde, geef ik niet zoveel uit. Dat is er prima bij te doen. Op dit moment.
Hoe het gaat als zij naar de middelbare school gaat? Geen idee. Misschien heb ik dan eindelijk werk, kan mijn man meer werken (i.p.v. minder), is mijn oudste het huis uit (ik denk trouwens niet dat dat financieel gunstiger is...) We zien het wel.
Ik vind het lastig om te zeggen dat het te duur gaat zijn. Maar goedkoper wordt het in elk geval niet . Maar misschien zijn er ook weer andere mogelijkheden in de toekomst. Je kunt niet alles voorzien.

[ Bericht 0% gewijzigd door Grijs op 02-11-2014 21:42:23 ]

Tot het voorgezet onderwijs vond ik het qua kosten allemaal wel meevallen. Vanaf een jaar of 13 stegen de kosten ineens wel explosief.
Maar joh, dat is voor jou pak-hem-beet 14 jaar verder! Weet jij veel hoe je er dan bijzit?
Als je kinderen ouder worden kun je ook weer wat meer werken en hoef je geen opvang meer te betalen dus dat scheelt ook weer
Als jij alles voor elkaar hebt, en je ziet het zelf zitten?

Dat is imho ook wat het moeilijk maakt.
Je kan nu ook er goed voor zitten en dan over 14 jaar ineens niet meer.

En veel dingen zijn er ook aardig goedkoop en zou de kinderbijslag op kunnen vangen.
Maar of dat er dan nog is dat is ook maar de vraag natuurlijk.

Ik vind het zo lastig dat wij niet een financiële blik in de toekomst kunnen werpen.

Ik begrijp je heel erg goed groofs.