Het peutertopic (2-4 jaar) deel 93

quote:

Op woensdag 8 februari 2012 15:09 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Sasha was daar destijds supersnel mee en Oscar ook helemaal niet.
Hij kan wel zelf zijn broek uittrekken en ook zijn jas over zijn hoofd aantrekken, maar daar houdt het wel een beetje bij op.

Ik dacht dat ik een tijdje terug eens las dat de oudste van Mignonne het ook al helemaal zelf kan.

klopt
Ze wilde het vaak zelf doen en ik heb het ook een beetje gestimuleerd waar kon. Maar goed, groot deel is natuurlijk mazzel, zoals met alle dingen met kinders en opvoeding

dingen zelf uit zijn logischer wijs makkelijker voor haar dan dingen aan, knoopjes dicht doen kan ze nog niet zelf maar verder gaat het eigenlijk heel goed. Ik zei vorige keer dat ze maar even kleren moest gaan uitzoeken en dat we dan zouden aankleden en toen had ze zelfs een hemd en onderbroek erbij gepakt *trots*

En verder heb ik heel weinig te melden. Het gaat buitengewoon goed hier, ik ben heel trots op mn lieve grote. Ze is een deugniet maar wel een heel lieve. Ze praat volop, in goede duidelijk begrijpelijke zinnen van 5 tot 8 woorden. En ze is heel goed in het weergeven van haar gevoel, het klinkt zo droog als zo'n dreutel zegt "nee niet doen, dat vind ik niet fijn" whatever happened to NEE!!! *duw*
Ze is erg op haar plek bij de gastouder, ze vindt het heel leuk daar en met de andere kinders.
Ze vindt het heerlijk om thuis grapjes uit te halen (krokodil bijt in je bil is favoriet nu ), te knutselen, stickers plakken, fruit eten en met Elin knuffelen zijn haar favoriete dingen op het moment.

En ehm. Mja dat was het.

Ohja beterschap voor Isebeauke
en die foto van Minke is hilarisch lekker ding haha

Wat fijn dat het zo lekker gaat Mignonne!

't Beauke was net weer even wakker. Lag ze te huilen: "Ik ben zo gerdrietig mama" "Pijn in mn oogjes"

Niet leuk.

Gelukkig knapte ze wel op van wat TLC en een paar liedjes. Toen mocht ik weer "Naar meneden" Maar ik vrees dat dit zo'n nacht wordt met om het uur liedjes en knuffels. Maar ja, dat mag ook als je ziek bent.

och prul toch. Zoiets hadden we hier een tijdje terug ook, ontstoken oogjes en allemaal troep dr uit enzo. Zo zielig.

Succes voor de nacht

Arme Isabeauke

Mignonne je grootste

Eettips: alle strijd de deur uit, dat was de belangrijkste. Gebruik eten echt niet als machtsmiddel. Ze kunnen op deze leeftijd leven op bijna niks (echt bizar). Natuurlijk heb je wel regels, zoals altijd aan tafel zitten ook als ze niet wil eten. Maar na 2x vragen of ze wil eten er geen halszaak van maken. Als jezelf klaar bent, haar bord ook weghalen (als ze moeilijk doet over het eten). Dus je behoud de regie maar zonder strijd.
Wij worden nooit meer boos aan tafel, ook al zit ze te schreeuwen, koel blijven en eigenlijk niet op reageren werkt het beste en de buien, smijtwerk en demonstratief niet eten verdwenen haast.
Soms eet ze nog steeds niks hoor met het avond eten, meestal wel een paar maaltijden per week. Maar so be it, we zitten er niet mee en dat is een enorme verlossing.
Overdag geef ik wat vaker een tussendoortje en maken we echt samen lekkere dingetjes, oftewel het eten gewoon heel leuk proberen maken. 's Ochtends als ze niet echt heeft ontbeten, dan maak ik meestal tosti's en gaan we samen tekenen aan tafel. Zonder dat ze het dan echt doorheeft eet ze best wel wat. Of tijdens een boekje lezen appeltjes eten.
Om er wat meer vet aan te krijgen geef ik haar meer notenpasta's (pindakaas is de grootste favo) en dan lekker dik erop. Ook chocopasta. Ze eet graag olijven, dus die koop ik op oliebasis. Ik geef geen water meer maar alleen nog rosevicee en diksap. Dit puur alleen omdat alle kleine beetjes helpen en zo ook met drinken. Ze drinkt nog steeds graag water hoor, maar zo krijgt ze toch wat extra's weer binnen.
Vis eet ze inmiddels ook weer, dus 2x vis in de week.
Oja nog een regel van de dietiste, wel altijd proberen of ze willen proeven.

Strijd maken we er hier niet van, aan tafel is de enige regel dat je moet blijven zitten.
En onze oudste eet al ...uhm... anderhalf jaar denk ik?.... Geen warm. Hij vond het heerlijk, tot hij 2,5 was. Pizza lust hij wel een hapje en pannenkoeken, patat en 'zure komkommers' (plakjes komkommer met peper en azijn) kan hij niet genoeg van krijgen. Die hebben we er dus vaak wel bij.
Toetje hoeft hij ook niet

Overdag ongeveer 6 boterhammen (vaak met pindakaas en pure hagelslag), een half pak rijstwafels, veel drinken, fruit...

Dus zou ik me niet druk moeten maken.
Ware het niet dat hij net iets meer dan 12 KG is in maat 98

Maar ik kan er geen avondeten instampen en ik betwijfel ook of dat het verschil zou maken als ik kijk wat hij wel eet...

Het zal hopelijk wel weer komen Free. En dat postuur heeft hij niet van een vreemde toch. Seb zit met zijn 14 kilo ook wat aan de lage kant in de groeicurve. Het CB raadde me hier aan om vooral te investeren in zetmeel. Hoe laat je hem nu wel wat eten dan? Ik maak uit je post op dat je het er niet instampt maar ook niet maar kijkt wat hij wel eet.

Mignonne wat klink je toch heerlijk gelukkig. En wat fijn dat je grote het zo naar haar zin heeft bij de gastouder.

Soms smelt ik gewoon van mijn peuter. Dinsdag was Seb met zijn vader een spelletje aan het doen op de Ipad. Kruipt hij dicht tegen papa aan: 'Papa ik vind jou lief! Ik mis jou!' Hij ziet zijn vader iedere ochtend en avond maar gewoon een manier om te laten merken dat hij het zo fijn vindt om samen iets te doen.

Ik laat hem
Ik schep een beetje op, dat mag hij opeten en hij moet aan tafel blijven zitten. En verder houden we het gezellig aan tafel. Ik moedig hem wel aan om te proeven, maar dat is eigenlijk vrij zinloos
Al heeft hij eergisteren zowaar 2 losse spaghetti's gehad

Oh Seb!

Herkenbaar hoor, het niet willen eten. En de tips van Wickie geven me toch het gevoel in de goede richting bezig te zijn. Geen druk, geen strijd.

Ik heb een rare peuter, gister zei hij ineens: haren knippen.
Dus nu heeft hij weer een kort koppie, althans aan de voor- en zijkant, achter heeft hij een matje.
Vind ik zo leuk staan bij mijn kleine hooligan.

FOTO Oeke!

Over dat aan tafel blijven zitten, dat vind ik dus echt een lastig punt. Wat zouden jullie doen?

Isabeau eet momenteel niet geweldig tot best slecht. Ik maak er geen strijd van, maar het punt is vooral het aan tafel blijven zitten. Zelfs als ze iets wél lekker vindt krijgt na een paar minuten in d'r hoofd dat ze iets anders wil doen. Dan zeg ik dat we eerst even eten en dan schuift ze onmiddellijk haar bordje aan de kant met de mededeling: "genoeg gegeten!"

Vanaf dat moment gaat ze draken dat ze uit haar stoel wil om te spelen. Ik wil dat eten aan tafel leuk en gezellig voro haar is en sta dus in dubio; enerzijds wil ik dat ze blijft zitten, omdat ik het idee heb dat ik het gedrag versterk door eraan toe te geven... anderzijds wil ik niet dat ze een negatief gevoel heeft bij aan tafel (moeten) zitten... Wat is wijsheid?!

Ze was vanmorgen overigens een stuk opgeknapt, maar we houden haar nog lekker een dagje thuis om aan te sterken.

selene eet ook al een tijdje nauwelijks avondeten. eigenlijk eet ze alleen worst
maar hier ook; aan tafel blijven zitten tot iedereen klaar is. ze mag wel als ze klaar is liedjes zingen. klooien met bordje levert enkel dat het bordje verdwijnt.

quote:

Op donderdag 9 februari 2012 09:39 schreef Sorbootje het volgende:
Ze was vanmorgen overigens een stuk opgeknapt, maar we houden haar nog lekker een dagje thuis om aan te sterken.

fijn dat ze opgeknapt is! lekker een dagje bijkomen nu

wat fijn ingrid
go tyler

free, ik heb er hier eentje die avondeten over het algemeen bunkert en toch is hij klein en smal.

Harry zit nog steeds in een tuigje aan tafel. Als we hem zonder laten zitten, wil hij er steevast na enkele minuten uit, ongeacht wat we eten en of hij het wel of niet lekker vindt. In het tuigje blijft hij gewoon zitten en doet eigenlijk zelden een poging om eruit te komen (hij kán het wel).
Aangezien ik geen zin had in een hele maaltijd alleen maar zeggen dat hij moet blijven zitten, blijft het tuigje gehanteerd

Hij is niet zo'n goede broodeter (lijkt op zijn moeder) maar dan lezen we aan tafel gewoon een boekje of hij zet van te voren wat speelgoed op de tafel waar hij wat mee speelt terwijl ik de stukjes boterham naar binnen stop
Sinds kort eet hij zijn boterhammen zonder korst. De stukjes met korst gaf hij steed snetjes terug. Ik vermoed dat hij last heeft van de laatste kiezen die nog moeten doorkomen dus ik laat het maar even zo.

Drinken is lastiger. Soms zijn er dagen dan lurkt hij zo zijn melk op en drinkt hij de hele dag prima. Andere dagen krijg ik er moeilijk iets in. Dan probeer ik er meestal wel nog ergens een toetje bij te duwen ivm vocht.

Ingrid, wat tof dat Tyler opeens zinnen gaat praten zeg!

Seb begint steevast het avondeten met ik wil nieeehiet eeeeten, ik hoef niks, ik heb geen mondje meeeeer. Dan zeggen wij altijd, dan kom je toch maar aan tafel zitten. Binnen een minuut begint hij dan toch te eten. We mogen dus niet klagen, behalve over het aan tafel blijven zitten. Daar schort het nog wel eens aan.

Ik kan hier nu wel gaan roepen dat Seb aan tafel blijft zitten tot we klaar zijn en in theorie vind ik dat ook wel dat dat moet maar als we zitten te eten en Seb is na tien minuten klaar, dan rekken we dat nog een beetje, met vragen hoe zijn dag was en hem laten vertellen. Dat gaat steeds beter. Maar moet ik bekennen dat ik toch wel regelmatig kies voor het gemak en de rust en dan gaat Seb toch vrij snel van tafel. Maar hij eet in ieder geval wel goed

Leander zit ook nooit lang aan tafel. Als we dat doen gooit ie alleen maar zijn kop ertegen in en eet ie niks. Nu zit ie af en toe, loopt ie weer even weg, gaat ie weer zitten en zo gaat het door. Maar ondertussen eet ie wel heel veel. Dus we laten hem mooi gaan. Nu ie maar kan vertellen blijft ie ook wel langer zitten.

Ja maar Isabeau vindt het eten dus wel lekker, maar heeft meer zin om iets anders te doen en dan verliest ze haar interesse. Ze zit in een tuigje, maar ghaat gewoon krijsen en brullen als ze er niet uit mag. Vaak al na één of zelfs geen hap. En ik heb het idee dat het erger wordt als we toegeven, maar ik ben dus bang dat ze een afkeer ontwikkelt van samen aan tafel zitten en dat wil ik ook niet. Ik vind het echt lastig!

En als je der op een gewone stoel zet dan? Leander zit op een iets ingekorte barkruk. Bij mijn ouders zit ie ook "vast" in een stoel en dat is altijd drama.


Deze heeft ie thuis!!

Al geprobeerd. Het enige verschil is dat ze dan meteen zelf d'r tussenuit naait.

quote:

Op donderdag 9 februari 2012 10:39 schreef Sorbootje het volgende:
Al geprobeerd. Het enige verschil is dat ze dan meteen zelf d'r tussenuit naait.

Oh haha ze grijpt meteen der kans. Andere tip heb ik niet.

Seb wil nu ook steeds vaker op een gewone stoel. Je kan van die zitverhogers kopen voor gewone eetkamerstoelen. Seb zit op een omgekeerde speelgoedbak van Ikea

Sorbo lastig hoor als ze zo snel afgeleid zijn. Je zou haar af moeten leiden met iets aan tafel is mijn eerste gedachte, maar wat? Je wil ook niet dat ze een boekje gaat zitten lezen natuurlijk
Naarmate ze wat ouder wordt gaat het vast wel beter. Toen Seb echt dingen ging vertellen over zijn dag ging het wel beter. Maar daar heb je nu weinig aan besef ik

Mja ze vertelt al dingen over haar dag... ze is altijd aan het vertellen en ouwehoeren. En een gewone hoge stoel helpt dus ook niet. Ik denk dat we maar gewoon door het gekrijs heenmoeten en zelf toch lief en vrolijk blijven doen? Zoiets?