Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #111

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 19:25 schreef _NIKKI_ het volgende:
Ik: nou zo graag wil ik het nou ook weer niet! En toen hoefde het niet. Die staaf gaat straks nog vaak genoeg in m'n doosch.

Fijn dat het een goed gesprek was verder!

Jammer dat er nog niks te zien was Cathmer..

Ik heb vorige keer met Puregon 30 dagen moeten spuiten, volgens mij begon er pas na 25 dagen een eitje te groeien bij mij, dat was ook pas nadat ik begon met 100 eenheden te spuiten ( begon met 50 ) dus wie weet geeft het ophogen voor jou ook een mooi resultaat!

Pregnyl en puregon deed bij mij zijn werk wel maar we zijn lang bezig geweest met welke eenheden nu de juiste waren. Want ook dat was elke poging weer anders.
De ene maand kon ik 50 eenheden al gebruiken voor de eitjes terwijl ik de maand er na 150 eenheden nodig had om de maand er na weer bij 100 te beginnen. Kan even duren

Nikki wat fijn dat het gesprek goed gegaan is

Cathmar jammer dat er nog niks te zien was

Inca; even een dikke knuffel voor jou Ik hoop dat deze ellende snel voorbij is allemaal, duurt allemaal veel te lang!

Klumsy; Ook weer begonnen, you go girl! Succes ermee.

Ereshkigal; wat vervelend dat het allemaal niet voldoende groeit. Ik hoop dat je donderdag goed nieuws krijgt en niet dat deze poging klaar is. Snap dat de stap naar spuiten groot is, maar als je eenmaal die prik zelf hebt gezet is het een eitje. Succes morgen!

Cathmar; voor jou ook al teleurstellend nieuws Ook een knuffel voor jou

Nikki; fijn dat het gesprek goed was en dat ze akkoord gaan met de startdatum. Nu kun je ergens naar uitkijken, spannend weer! Wat jij schrijft dat je er nu relaxter in staat omdat je Lisa al hebt vind ik heel herkenbaar. Ik zou heel graag nog een tweede kindje willen, maar als dat niet lukt zal het een teleurstelling zijn, maar het verdriet zal niet zo groot zijn als dat we geen kindje zouden kunnen krijgen. Een tweede zou hier ook echt een cadeautje zijn.

DV; hoe is het nu met jou?

Wij hebben morgen het gesprek met de gyn, ben heel benieuwd en ook wel een beetje zenuwachtig. Ben heel bang dat ik het advies krijg om niet meer zwanger te mogen zijn of nog langer te moeten wachten vanwege de bloeddruk. Nou ja, we zien het wel. Mijn lijstje met vragen heb ik inmiddels klaar.

Spannend Poezebeest! Goed dat je een lijstje hebt gemaakt

Nikki, ook vooruitzichten dus!

Cathmar, verdorie... het werkt niet echt mee he? Als ze m gemist hebben is dat wel heel slordig ja

Waarschijnlijk moet ik binnenkort ook weer echo's laten maken, want ze willen mijn hormoonwaarden ook nog een keer bepalen. De waarden waren bij afgelopen keer bloedprikken wat laag geweest, en omdat mijn eisprong in het weekend viel hebben ze m dus niet heel nauwkeurig kunnen bepalen. Nu willen ze dus zeker weten dat ze het 7 dagen na de eisprong prikken.

Zelf denk ik eigenlijk dat ik dus misschien toch geen goeie hormoonwaarden heb, en stiekem ben ik daar wel een beetje blij mee het vooruitzicht van naar huis gestuurd worden zonder reden begon zich onaangenaam aan me op te dringen namelijk.

Verder moet ik ergens de komende week waarschijnlijk komen voor de HSG, aangezien ik vandaag ongesteld ben geworden. Dat dat zou gebeuren wist ik ook dit keer heel zeker, dus het is alleen maar jammer van de buikpijn

Sorry als ik trouwens mensen 'oversla', ik probeer wel gedetailleerd mee te lezen, maar het gaat soms heel hard en dan loop je zo achter!

LB ik denk niet dat ze je zomaar naar huis sturen hoor, maar ik snap best dat, dat iets is wat door je hoofd spookt. Ik hoop dat er gauw meer duidelijkheid komt voor je en dat ze dan ook gericht komen met een behandelplan.

Poezebeest spannend hoor, goed dat je een vragenlijstje hebt, ik hoop dat je snel door mag voor een 2e wondertje

Hmm hoe het met mij gaat?? Redelijk, ik herstel heel goed van de operatie, wat dus nu best een valkuil is, heb de neiging om nogal eens wat te veel te doen. Afgelopen weekend was er carnaval dus ja dan wil je wel naar de optocht kijken, dat lange staan was hem toch niet. Merkte gisteren heel erg dat ik er last van had, veel trekken van de hechtingen. Geestelijk heb ik het gevoel alsof ik op standje overleven en automatische piloot sta, volgende week ff langs de HA ik ga toch hulp inschakelen.

Heel verstandig DV! Standje overleven lijkt me helemaal geen goeie basis om verder te kunnen. Sterkte meid

En naar huis gestuurd worden, tja... ik ben nog best jong en ben 'nog maar' 1,5 jaar bezig, en als er niks uit de onderzoeken komt dan kunnen ze best zeggen dat ik nog een half jaar of een jaar zelf moet proberen. Dat wordt iig wel verteld bij de gesprekken. Maargoed, eerst maar afwachten inderdaad.

Eigenlijk moet ik allang blij zijn dat ik geen endometriose heb, en geen pcos, en dat het zomaar nog elke maand raak kan zijn. Maarja, jullie weten het he, alles is naar als het niet lukt....

nou ja nog maar 1.5 jaar, voor jou is het te lang. En ik snap best dat ziekenhuizen niet zo maar iedereen helpen en dat ze eerst willen dat je het zelf probeert, maar je bent zo 2 jaar verder. Ik snap best dat je daar druk overmaakt, zodra je weer zelf moet beginnen word je toch weer in het diepe gegooid, kan me voorstellen dat het ook eng is. En het is gewoon frustrerend iedere maand weer als het niet gelukt is

Niet zo maar? In Nieuwegein is het standaard na een jaar. Want wat je zegt je bent zo 5 jaar verder Diakonessen in Utrecht stuurde me naar huis met de mededeling: veel plezier hebben in bed want ja het is pas een jaar.
Als je alle onderzoeken door bent dan ben je al een jaar verder met echo's, medicijnen, bloedprikken en andere (soms rare onderzoekjes). Dus niet naar huis laten sturen hoor.

Ik heb morgen een doktersafspraak. Niets bijzonders zou je zeggen maar ik ben een beetje ...... Wiebelig of zo.
De laatste tijd ben ik ontzettend licht in mijn hoofd en nadat ik vanmiddag bijna tegen de vlakte ging toch maar gebeld.
Dan neem je zo de klachten door en roep je: 1 van de laatste keren dat ik het had (voor deze periode) belande ik op de eerste hulp door een te lage bloeddruk maar toen kwam het door de zwangerschap. Zegt de assistente opeens: is het een mogelijkheid dat u zwanger bent. Na een korte stilte zeg ik: ja het is mogelijk maar gezien mijn geschiedenis niet het eerste waar je aan denkt. Morgen dus langskomen en bloed laten prikken
Nu ga ik er niet vanuit want een paar weken geleden zelf een testje gedaan maar toch. Het is een heel klein beetje spannend.

dat is idd wel spannend

Mij valt door het meelezen hier dat ieder ziekenhuis toch echt anders reageerd. In Heerlen sturen je zo ook gewoon weg. Maastricht geen idee, heb niet het idee dat ze je daar zomaar wegsturen, als ik zie hoe snel de maanden om vliegen met onderzoeken enzo en wachten op uitslagen, kan ik me dat ook niet echt voorstellen, eigenlijk zouden er meer landelijke duidelijk afspraken over moeten komen.

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 18:46 schreef droomvrouwtje het volgende:
dat is idd wel spannend

Mij valt door het meelezen hier dat ieder ziekenhuis toch echt anders reageerd. In Heerlen sturen je zo ook gewoon weg. Maastricht geen idee, heb niet het idee dat ze je daar zomaar wegsturen, als ik zie hoe snel de maanden om vliegen met onderzoeken enzo en wachten op uitslagen, kan ik me dat ook niet echt voorstellen, eigenlijk zouden er meer landelijke duidelijk afspraken over moeten komen.

Ze roepen dat er Europeese richtlijnen zijn Maar gek dat het hier in elk ziekenhuis anders en je in het buitenland (zelf ervaring met Duitsland helaas) een zooi aan medicatie krijgt te slikken.
Reden dat ze dat in NL niet doen was, het is niet bewezen dat die medicatie ook werkt (ook al kan het geen kwaad bij wel doen).

whaha tuurlijk waarom doen de verzekeringen dan soms zo moeilijk als je naar het buitenland wilt voor je behandeling als de richtlijnen overal het zelfde zijn, want dan hoef je daar ook niet meer naar toe te gaan als ze daar andere behandelingen geven toch??
Tja en over een lading zooi slikken, tis niet bewezen dat het niet helpt maar ook niet dat het wel helpt. En er zal vast een rede voor zijn, maar dat is net zoals hier in het azM moet je bmi onder de 30 zijn er zijn genoeg ziekenhuizen die daar niks mee doen, azM zei ook dat is een landelijke richtlijn, nou ja het blijkt wel dat je dus van die richtlijnen mag afstappen als je dat uitkomt.

Ja. Mijn BMI was ook te hoog (nou ja is te hoog) maar verschilt zelfs van gynaecoloog niet eens per ziekenhuis

oeh misschien dat er dan nog hoop is als ik niet op tijd alle kg kwijt ben hihihi.

Spannend Tally!

Droomvrouwtje, goed dat je hulp inschakeld, een grote stap die veel denk ik niet durven te nemen...

LadyBlack anderhalf jaar is echt wel lang hoor, je moet je echt niet zomaar naar huis laten sturen.

Tja en die verschillen per ziekenhuis vind ik maar niks! In nieuwegein had ik een heel fijn gevoel bij hoe alles liep, hier in amersfoort vind ik het tot nu toe allemaal een beetje amateuristisch overkomen!

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 19:01 schreef droomvrouwtje het volgende:
oeh misschien dat er dan nog hoop is als ik niet op tijd alle kg kwijt ben hihihi.

De gyn die mijn dochtertje ter wereld bracht wilde me niet helpen met het traject. Later zijn er andere fertiliteitsartsen bijgekomen (nog geen maand later) en die wilde wel helpen.
Bij de keizersnede was ik een heel klein beetje blij dat ik het traject daar in was gegaan aangezien de artsen (ja echt allemaal) mijn verleden kende.
Helaas niet tot in de puntjes maar ik voelde me op mijn gemak en lag te stralen op de operatietafel zei de gyn en assistentes.

Mijn BMI was ook te hoog ( nouja is ) maaromdat ze me zielig vinden mag ik toch met de behandeling starten

Ik moet zeggen dat mochten voor een 2de gaan (wat ik denk want ik rammel te hard) dat ik zelf wel een stuk minder wil wegen. Als ik die kans nog krijg
Het was echt zwaar (in alle opzichten).

Ja ik zou ook wel minder willen wegen, maar de kilo's willen er helaas bijna niet af.
Ik blijf maar zo gezond mogelijk eten en dan zie ik wel wat er nog af gaat, sporten moet ik wel weer gaan oppakken, da zal ook wel wat gaan helpen

Je ziet het dan minder snel
Of je moet gaan voor een tweeling, daar weten klumsy en ik alles van

Ik weet het echt niet, heb 2 gyns eentje die de ivf doet en eentje die zich alleen bezig houdt met het endometriose gedeelte, de 2e riep vorige week dat BMI toch wel te hoog is en dat ze niet behandelen boven de 30, mijn andere gyn die endometriose en ivf doet heb ik daar nog niet over gehoord, niet dat ik ga stoppen met afvallen, ben ondertussen op 100 gr na 7kg kwijt, ik ben al over de helft, nog 5 en BMI is onder de 30. Ach ja we gaan het zien en beleven, in april terug op controle.

-edit- hier ging het afvallen in het begin ook niet echt gemakkelijk en het gaat nog steeds niet snel

@tally en Klumsy ja werd tijd ook dat ik hulp ging zoeken, niet alleen op aanrade van wat lieve mede fokkers maar ook omdat ik toch echt merk dat ik wat dingen moet verwerken en dat gaat niet lukken zonder hulp, ik vind het traject ook best heftig, het gepor in je lijf, de hormonen die door m'n lijf gaan. Had het niet verwacht, het voelde ook als een soort falen, anderzijds is het alleen maar goed dat ik hulp durf te vragen. Het gaat nog wel heftiger worden denk ik