Ik heb mijn vwo diploma behaald en daar is dan ook alles mee gezegd. Van mijn studie ben ik min of meer afgetrapt aangezien ik nooit aanwezig was en niets uitvoerde. Terecht ook. Ik vond de studie ook niet zo heel leuk dus nu werk ik tijdelijk. Helaas weet ik niet wat mij echt leuk lijkt om te doen. Een passie heb ik niet echt. Studeren heb ik sowieso niet echt zin in al moet het natuurlijk wel.
Alles gaat verder met moeite bij mij. Ik heb geen zin in de dagelijkse verplichtingen. Hierdoor kom ik vaak te laat op mijn werk, afspraken en andere activiteiten. Ik faal met andere activiteiten omdat ik geen inzet toon. Ik heb vaak geen zin om überhaupt iets te ondernemen wat ''moet''. Het liefste wat ik op dit moment doe is reizen. Helaas mag dit niet van mijn ouders omdat zij vinden dat ik eerst een studie moet voltooien. Begrijpelijk ook wel weer.
Het is niet dat ik niet verder wil leven. Ik wil juist leven. Ik heb veel doelen die ik wil behalen in het leven; het komt er alleen niet van. Iets blokkeert me. Ik houd ervan om te experimenteren, dingen te ontdekken en dat is dan ook wel wat ik doe maar brengt het me echt verder in het leven? Ik weet het niet.
Verder twijfel ik veel aan mezelf. Ik ben onzeker over met name mijn innerlijk. Het klinkt raar maar ik vind mezelf vrij vreemd. Niet zoals de meeste meiden van mijn leeftijd. Natuurlijk heb ik veel vriendinnen waar ik mee omga maar er is maar één die ik ook echt beschouw als een echte vriendin en die ik in vertrouwen neem.
Verder over mijn innerlijk: er zijn ook meiden die mij niet aardig vinden en dit laten merken. Zo tweetten er een paar meiden (16) vorige week over mij dat ik arrogant ben en zochten ruzie. Hier kan ik behoorlijk mee zitten want ik probeer me juist leuk (spontaan) voor te doen en ook dat kost me moeite. Verder ben ik laatst voor de gek gehouden door een jongen waar ik heel kort veel contact mee had. Ik dacht dat hij mij wel leuk vond om wie ik echt was i.p.v. alleen het uiterlijk. Bleek niet zo te zijn. Achteraf misschien ook wel dom om te geloven, maar toch. Het maakt me nog onzekerder over mezelf.
Geen idee wat ik hiermee wil. Van me afschrijven, denk ik. Lezen wat andere mensen vinden.
[ Bericht 86% gewijzigd door Lauzi-1993 op 07-02-2012 07:41:53 ]
klinkt alsof je het best zwaar hebt op dit moment,
laat me beginnen met sterkte en de belofte dat het later beter word, (flauwe belofte maar geloof me het is wel zo)
wat ik je wil vragen is heb je dit wel eens vaker gehad?
is het 'echt geen zin hebben' of ben je ook somber erbij?
als je eenmaal ergens mee bezig ben is het dan nog steeds moeilijk/zwaar of is alleen het beginnen lastig?
zijn er dingen aan jezelf die je wel leuk/mooi /fijn vind?
wat je verteld klinkt namelijk best depressief, en als je dat idee hebt is het niet raar om met een professioneel iemand te praten.
als je denkt dat van je af schrijven werkt doe dat,
tip schrijf is wat je leuk vind aan jezelf en lees het hardop voor
sterkte
en succes hiermee
Wat ik dan wel opmerkelijk vind is dat je aan de ene kant over komt als een " ik wil niets " maar dan toch doelen hebt. Waarom werk je niet rustig naar jouw doelen toe? Zie je zo snel muren en blokkeer je door onzekerheid of zo? Want doorgaans is het gewoon een kwestie van eventjes doorzetten en er dan achter komen dat het allemaal wel mee valt.
Over dat puberaal gesproken: met je innerlijk is waarschijnlijk niks mis, maar meisjes van 16 noemen je arrogant. Ze zijn 16, het hoort bij die leeftijd om achterbaks te zijn en om in het openbaar mensen zwart te maken. Je staat nog met 1 been in de puberteit, je moet nog tot de ontdekking komen dat je in zekere zin mee moet met de massa en dat het leven niet alleen maar leuk kan zijn. Om iets leuks te doen moet je vaak eerst iets vervelends doen. Daar kan je het niet mee eens zijn, maar zo werkt het wel. Het is aan jou om daar overheen te stappen en iets van je leven te maken. En ik ben bang dat, om van je dromen iets te maken, je best vaak dingen zult moeten doen waar je geen zin in hebt.
Daarnaast lijk je jezelf niet echt te waarderen, dat is geen verwijt maar gewoon iets wat je nog niet geleerd hebt; je hebt nog niet geleerd om positief met jezelf om te gaan, om positief in jezelf te investeren.
Gelukkig allemaal dingen die je kunt leren, google eens wat op zoeken boeken over onderwerpen als jezelf worden en van jezelf leren houden
Maar er is een verschil tussen geen zin en nagenoeg volledig blokkeren.quote:Op dinsdag 7 februari 2012 08:28 schreef Frag_adder het volgende:
Ik heb de " ik heb geen zin dus dan doe ik niets " nooit begrepen en zal dit waarschijnlijk ook nooit begrijpen. Tuurlijk heb ik ook wel eens geen zin om te gaan werken en tuurlijk heb ik wel eens een college geskipped maar naar mijn werk ga ik altijd wel.
Wat ik dan wel opmerkelijk vind is dat je aan de ene kant over komt als een " ik wil niets " maar dan toch doelen hebt. Waarom werk je niet rustig naar jouw doelen toe? Zie je zo snel muren en blokkeer je door onzekerheid of zo? Want doorgaans is het gewoon een kwestie van eventjes doorzetten en er dan achter komen dat het allemaal wel mee valt.
Je bent 18. Je werkt. Waarom zou je niet op reis mogen? Een soulsearch in India, Thailand en Australie (Of doe eens gek; Zuid-West-Afrika) kan je een heleboel nieuwe inspratie geven. Een jaartje ertussenuit is toch geen ramp.
Verder; je bent 18!
Ow en dat gevoel blijft de rest van je leven.
Ik weet dat het leven bestaat uit verplichtingen. Natuurlijk wil ik een goede studie afronden, dat is en was mijn doel. Dat is ook belangrijk. Helaas ben ik van mijn studie afgetrapt. Ik kon er niet veel meer tegenin brengen, eigen schuld ook. Achteraf ook wel positief want de studie was niet echt mijn ding. Het is dus niet dat ik ''puberaal niks doe'', op dit moment kan ik niet studeren en werk ik ook gewoon.quote:
Je hebt een reality check nodig. Het leven bestaat uit verplichtingen. Je wilt reizen maar moet eerst een studie afronden? Dan doe je dat toch in plaats van heel puberaal 'niks te doen omdat je niks leuk vindt'?
Over dat puberaal gesproken: met je innerlijk is waarschijnlijk niks mis, maar meisjes van 16 noemen je arrogant. Ze zijn 16, het hoort bij die leeftijd om achterbaks te zijn en om in het openbaar mensen zwart te maken. Je staat nog met 1 been in de puberteit, je moet nog tot de ontdekking komen dat je in zekere zin mee moet met de massa en dat het leven niet alleen maar leuk kan zijn. Om iets leuks te doen moet je vaak eerst iets vervelends doen. Daar kan je het niet mee eens zijn, maar zo werkt het wel. Het is aan jou om daar overheen te stappen en iets van je leven te maken. En ik ben bang dat, om van je dromen iets te maken, je best vaak dingen zult moeten doen waar je geen zin in hebt.
Het probleem mij bij is ook dat ik het wel weet natuurlijk. Ik wil ook wel maar het lukt me gewoon niet. Er is iets wat me blokkeert, ikzelf. Ik weet niet.
Ik weet inderdaad niet wie en hoe ik precies ben.quote:
Het lijkt alsof je tegen een belangrijk punt aanloopt; je weet niet goed wie jij bent. En als je dat niet weet, hoe kan je dan handelen op een manier die bij jou past? Waar jij je goed bij voelt?
Daarnaast lijk je jezelf niet echt te waarderen, dat is geen verwijt maar gewoon iets wat je nog niet geleerd hebt; je hebt nog niet geleerd om positief met jezelf om te gaan, om positief in jezelf te investeren.
Gelukkig allemaal dingen die je kunt leren, google eens wat op zoeken boeken over onderwerpen als jezelf worden en van jezelf leren houden
Ik weet niet of ik mezelf niet waardeer? Ik ben wel onzeker over mezelf maar dat zijn we allemaal wel eens, denk ik. Misschien ben ik het ook wel weer te erg over mijn innerlijk. Ik kan echt heel beledigd zijn wanneer iemand iets opmerkt aan mijn innerlijk wat niet leuk is of wanneer iemand heeft gedaan alsof hij me leuk vindt maar het toch om iets anders bleek te gaan (gebeurt vaak).
Bedankt voor de tip. Ik zal eens kijken of ik zulke boeken met die onderwerpen kan reserveren bij de bibliotheek.
Je klinkt idd aardig overhoop met jezelf
Ik denk net als 3x Sic dat een jaartje reizen helemaal geen slecht idee is. je leert heel veel over jezelf in zo'n jaar en misschien kom je er dan wel achter wat je wilt in het leven. Nu rommel je maar wat aan omdat je het zelf ook allemaal niet weet. Succes 
Dat soort dingen zijn natuurlijk nooit leuk maar uiteindelijk draait het om hoe jij jezelf ziet, niet wat anderen van je vinden. Zolang je merkt dat dat soort dingen je nog erg raken dan weet je dat je wat dat betreft nog wat aan identiteit te ontwikkelen hebtquote:
Ik weet niet of ik mezelf niet waardeer? Ik ben wel onzeker over mezelf maar dat zijn we allemaal wel eens, denk ik. Misschien ben ik het ook wel weer te erg over mijn innerlijk. Ik kan echt heel beledigd zijn wanneer iemand iets opmerkt aan mijn innerlijk wat niet leuk is of wanneer iemand heeft gedaan alsof hij me leuk vindt maar het toch om iets anders bleek te gaan (gebeurt vaak).
Simpel gezegd; als jij echt weet wie jij bent dan is dat iets wat gevormd is, wat vast staat, niet iets wat een speelbal is voor de meningen, opmerkingen en buien van anderen.
Je voelt nu misschien allemaal druk om zo snel mogelijk te gaan studeren, maar je zult er achter komen dat je daar nog tijd genoeg voor hebt, dat 24 of 26 bijvoorbeeld best een goede leeftijd is om de arbeidsmarkt op te gaan en 22 eigenlijk te jong is.
Breek dan eens met alles. Jaartje reizen is inderdaad een goed advies. Ik snap dat de mening van je ouders van belang is omdat je daar nog woont, maar misschien moet je eens een goed gesprek met hun aanknopen?quote:
[..]
Ik weet dat het leven bestaat uit verplichtingen. Natuurlijk wil ik een goede studie afronden, dat is en was mijn doel. Dat is ook belangrijk. Helaas ben ik van mijn studie afgetrapt. Ik kon er niet veel meer tegenin brengen, eigen schuld ook. Achteraf ook wel positief want de studie was niet echt mijn ding. Het is dus niet dat ik ''puberaal niks doe'', op dit moment kan ik niet studeren en werk ik ook gewoon.
Het probleem mij bij is ook dat ik het wel weet natuurlijk. Ik wil ook wel maar het lukt me gewoon niet. Er is iets wat me blokkeert, ikzelf. Ik weet niet.
Als je zo blijft zitten dan gaat er waarschijnlijk niet veel gebeuren. Change of scenery, dat werkt vaak goed.
Als je nu niets doet heb je daar de rest van je leven spijt van. Dan moet je baantjes achter de lopende band accepteren!quote:
Het probleem mij bij is ook dat ik het wel weet natuurlijk. Ik wil ook wel maar het lukt me gewoon niet. Er is iets wat me blokkeert, ikzelf. Ik weet niet.
Kortom, geef jezelf die schop onder je reet en ga vol goede moed aan een andere opleiding beginnen
.Heeft iemand al eens onderzocht hoe een jaartje reizen toch maakt dat mensen pardoes een pad zien?quote:
Wat voor studie was je aan het doen en waar liggen je passies/interesses?
Je klinkt idd aardig overhoop met jezelf
Of wordt het wellicht een beetje overtrokken?
Anders ga ik morgen ook pleite namelijk.
En dat blokkeren, al lang last van?quote:
[..]
Ik weet dat het leven bestaat uit verplichtingen. Natuurlijk wil ik een goede studie afronden, dat is en was mijn doel. Dat is ook belangrijk. Helaas ben ik van mijn studie afgetrapt. Ik kon er niet veel meer tegenin brengen, eigen schuld ook. Achteraf ook wel positief want de studie was niet echt mijn ding. Het is dus niet dat ik ''puberaal niks doe'', op dit moment kan ik niet studeren en werk ik ook gewoon.
Het probleem mij bij is ook dat ik het wel weet natuurlijk. Ik wil ook wel maar het lukt me gewoon niet. Er is iets wat me blokkeert, ikzelf. Ik weet niet.
Nee, maar ik ben er wel meer dan een jaartje mee bezig geweest. En het was een beter verhaal om te vertellen (ook bij toekomstige werkgevers bijvoorbeeld) dan een jaartje kassa draaien bij de plaatselijk Appie!quote:
Heeft iemand al eens onderzocht hoe een jaartje reizen toch maakt dat mensen pardoes een pad zien?
Het is geen haleluja oplossing, nee. Ik had dezelfde rusteloosheid toen ik terugkwam als toen ik wegging. Heb een jaartje een studie gedaan 'die me wel leuk leek'quote:Of wordt het wellicht een beetje overtrokken?
Mee gekapt want het was drama en ben gaan werken.Blijft het nog steeds een beter verhaal dan thuis blijven hangen. Meer meegemaakt, meer gezien, meer te vertellen. En het is gewoon leuk.
Als je kan, meteen gaan!quote:Anders ga ik morgen ook pleite namelijk.
Duidelijkquote:
[..]
Nee, maar ik ben er wel meer dan een jaartje mee bezig geweest. En het was een beter verhaal om te vertellen (ook bij toekomstige werkgevers bijvoorbeeld) dan een jaartje kassa draaien bij de plaatselijk Appie!
[..]
Kijk, een eerlijk antwoord zonder poeha! Daar kan een mens wat mee!quote:Het is geen haleluja oplossing, nee. Ik had dezelfde rusteloosheid toen ik terugkwam als toen ik wegging. Heb een jaartje een studie gedaan 'die me wel leuk leek'
Absoluut, klinkt goed ja. Alles beter dan hierquote:Blijft het nog steeds een beter verhaal dan thuis blijven hangen. Meer meegemaakt, meer gezien, meer te vertellen. En het is gewoon leuk.
Tsjah... Gerede kans dat ik nog meer verdwaalquote:Als je kan, meteen gaan!
Maar ik hou 'm in m'n achterhoofd hoor. Als het me dit jaar niet lukt om m'n zaken op orde te brengen ben ik volgend jaar weg. Gewoon pleite, met een camera en een dagboek. Hier de deur uit, en we zijn begonnen... Kijken hoe ver ik kom.
Beter?quote:laat me beginnen met sterkte en de belofte dat het later beter word
TS geeft aan een schurfthekel aan moeten te hebben. Later moet ze werken. Elke dag. Tot aan haar dood waarschijnlijk.
Nee het wordt echt beter later hoor
Wat ik doe is de dingen maar doen omdat ik niks beters te doen heb, en het dan maar leuk proberen te vinden.
Elke ochtend jankend onder de douche staan hoort erbij natuurlijk!quote:
Waarom moet alles tegenwoordig leuk zijn? Sommige dingen zijn niet leuk en moeten ook gedaan worden. Get used to it. Het leven is niet altijd leuk en al helemaal niet altijd eerlijk.
Kortom: het gaat om de mate waarin eea ervaren wordt.
Nee natuurlijk niet, maar werk is werk!quote:Op dinsdag 7 februari 2012 15:15 schreef grrrbeer het volgende:
Elke ochtend jankend onder de douche staan hoort erbij natuurlijk!
Kortom: het gaat om de mate waarin eea ervaren wordt.
Zelfs een hoer zal toegeven dat elke dag seks voor je werk ook gewoon hetzelfde is als grinden in je leukste MMORPG. Kut! Werk is werk. Natuurlijk moeten er leuke aspecten aanzitten. Maar een baan die 100% leuk en fantastisch is bestaat niet.
Elk ochtend jankend onder de douche staan? Waar lees jij dat?quote:
[..]
Elke ochtend jankend onder de douche staan hoort erbij natuurlijk!
Kortom: het gaat om de mate waarin eea ervaren wordt.
Mij stoort dit soort zaken omdat mensen denken dat alles leuk moet zijn omdat ze er anders geen zin in hebben en het niet willen doen.
quote:
Ik heb mijn vwo diploma behaald en daar is dan ook alles mee gezegd. Van mijn studie ben ik min of meer afgetrapt aangezien ik nooit aanwezig was en niets uitvoerde. Terecht ook. Ik vond de studie ook niet zo heel leuk dus nu werk ik tijdelijk. Helaas weet ik niet wat mij echt leuk lijkt om te doen. Een passie heb ik niet echt. Studeren heb ik sowieso niet echt zin in al moet het natuurlijk wel.
Alles gaat verder met moeite bij mij. Ik heb geen zin in de dagelijkse verplichtingen. Hierdoor kom ik vaak te laat op mijn werk, afspraken en andere activiteiten. Ik faal met andere activiteiten omdat ik geen inzet toon. Ik heb vaak geen zin om überhaupt iets te ondernemen wat ''moet''.
je bent 18, dat is volwassen. als je studie je geen reet interesseerd en je wil eigenlijk gaan reizen, doe dat dan gewoon. misschien ga je dan veel over jezelf leren en weet je na een jaartje wel wat je moet doen. misschien pak je dan je studie weer vol energie op, of je gaatw at anders doen, iets wat je wel echt wil. luister niet te veel nar wat anderen willen dat je doet, je bent nu zo oud dat je het zelf moet bepalen.
en je bent er al achter dat een leven vol ongemotiveerde verplichtingen niet leuk is. zoek ook de andere kant van het leven op, die kant die je gewoon kan doen omdat je het wil. dat maakt het leven de moeite waard, en uiteindelijk zal je een balans moeten vinden tussen verplicht en wat je wil.
Daar is (vind ik) de maatschappij nu wel op gebouwd. Subsidie voor alles, hobby's, schoolrichtingen/studies.quote:
Waarom moet alles tegenwoordig leuk zijn? Sommige dingen zijn niet leuk en moeten ook gedaan worden. Get used to it. Het leven is niet altijd leuk en al helemaal niet altijd eerlijk.
Maar zoals ik al zei: ik heb zelf ongeveer hetzelfde gevoel als TS. Maar ik denk ook gewoon "het zal wel, wat moet ik anders?"
Je hebt "geen zin hebben" en "geen zin hebben".quote:
[..]
Elk ochtend jankend onder de douche staan? Waar lees jij dat?
Mij stoort dit soort zaken omdat mensen denken dat alles leuk moet zijn omdat ze er anders geen zin in hebben en het niet willen doen.
[..]
Het zou kunnen dat er een achterliggende oorzaak is en dat ts het er daarom moeilijk mee heeft.
Dan gaat "niet alles moet maar leuk zijn" niet op.
[ Bericht 43% gewijzigd door DonRaja op 07-02-2012 17:29:02 ]
quote:
Ik zou je aanraden een doel te zoeken voor dit jaar. Als je graag wilt reizen; gewoon doen. Je ouders gaan er echt wel mee akkoord als je een goed plan hebt klaarliggen. Ga vrijwilligerswerk doen in Afrika ofzo. Ken genoeg mensen die een jaartje ertussen uit zijn gegaan, en het is gewoon een feit dat je je snel gaat vervelen als je parttime werkt en voor de rest geen fuck uitvoert. Tijd voor een plan dus.
Je weet wat er met dit topic gaat gebeuren nu, he...quote:
Ik zou je aanraden een doel te zoeken voor dit jaar. Als je graag wilt reizen; gewoon doen. Je ouders gaan er echt wel mee akkoord als je een goed plan hebt klaarliggen. Ga vrijwilligerswerk doen in Afrika ofzo. Ken genoeg mensen die een jaartje ertussen uit zijn gegaan, en het is gewoon een feit dat je je snel gaat vervelen als je parttime werkt en voor de rest geen fuck uitvoert. Tijd voor een plan dus.
Je ouders zijn bang dat je 'zomaar' een reis gaat maken, en logisch dat ze beschermend zijn als je pas 18 bent. Dit is echt het beste advies. Zoek leuk werk, en bezoek wat open dagen. Trek veel met je vrienden op, en praat vooral over je ideeen voor dit jaar.
Daar heeft niemand zin in.quote:Ik heb geen zin in de dagelijkse verplichtingen
Onzin.quote:
Op En ten tweede... Er is "geen zin" en er is "geen zin".
Wat is dit voor onzin?quote:
Misschien een manier om jezelf, je omgeving, vrienden en ouders, doelen en angsten beter op een rijtje te krijgen. Doen wat jij wilt, waar jij blij van wordt: dát is toch een beetje de crux hier denk ik. Van dingen tegen je zin doen, of dingen doen omdat anderen vinden "dat het zo hoort" kun je je erg ongelukkig gaan voelen.
Ik heb er nu pas last van omdat ik er nu daadwerkelijk mee geconfronteerd word. Denk ik. Ik heb in ieder geval een groot probleem met mezelf. En ik heb nog mijn hele leven met mezelf.quote:
[..]
En dat blokkeren, al lang last van?
Dat ben ik ook. Reizen gaat sowieso niet door. Ik zei het net nog tegen m'n moeder en haar antwoord was: ''jij moet op reis ja, in jezelfquote:
Wat voor studie was je aan het doen en waar liggen je passies/interesses?
Je klinkt idd aardig overhoop met jezelf
'' en ''de basis moet goed zijn voordat je echt gaat reizen''.De kip en het ei. Een reis kan prima als snelkookpan werken voor die "basis" (wat ze daar ook mee bedoelt). Alhoewel het ook te begrijpen valt dat een moeder haar dochter van 18 niet zomaar naar de andere kant van de wereld laat gaan.quote:
[..]
Dat ben ik ook. Reizen gaat sowieso niet door. Ik zei het net nog tegen m'n moeder en haar antwoord was: ''jij moet op reis ja, in jezelf
Ben je toevallig de oudste of enig kind? (Hoe "doen" je broers en zussen het? Kunnen die een beetje met je ouders door een deur? Hebben die zich "los moeten vechten"? )
Wat de verdere dingen betreft, reizen kan nuttig zijn, maar heb ook gevallen gezien van mensen die een jaar naar het buitenland gaan, daar het idee krijgen van 'zo moet ik het doen', maar vervolgens later daarmee teleurgesteld afhaken omdat de werkelijkheid er toch een stukje anders uit blijkt te zien. Niet dat ik het je afraad, maar toch, zo'n 'wondermiddel' als sommige mensen zeggen dat het is is het helaas niet voor iedereen
Verder, hoe lang loop je al met deze somberheids- en motivatieklachten? Hoe voelde je je tegen het einde van de middelbare school? Indien je er al een langere tijd mee zit is het misschien ietsjes dieper en moet het probleem bij de wortel aangepakt worden. Zelfhulp kan goed werken, maar pas op dat je je niet allerlei kwaaltjes aanpraat als je die boeken leest over psychologische problemen
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-02-2012 19:18:18 ]
Ga op jezelf wonen, dan hoef je je moeder niet om toestemming te vragen.quote:
[..]
Dat ben ik ook. Reizen gaat sowieso niet door. Ik zei het net nog tegen m'n moeder en haar antwoord was: ''jij moet op reis ja, in jezelf
Denk dat het beter is eerst zichzelf op orde te krijgen voor ze op zichzelf gaat wonen.quote:
[..]
Ga op jezelf wonen, dan hoef je je moeder niet om toestemming te vragen.
Zichzelf op orde krijgen? Alsof er iets mis met haar is.. Ze weet gewoon nog niet wat ze wil doen in haar leven.. Zie je echt bij heeeel veel studenten, en al dat opgeven en switchen en spijt hebben van hun keuze dat maakt ze niet gelukkiger. Dus beter even gewoon werken (dan bouw je ook geen schulden op, maar spaar je juist wat) tot ze wél weet wat ze wil. En ondertussen een beetje zelfstandig worden, op jezelf wonen, wat van het geld dat je hebt verdient gebruiken om een beetje te reizen. Al die dingen zijn mooi meegenomen op het moment dat ze daadwerkelijk gaat studeren.quote:
[..]
Denk dat het beter is eerst zichzelf op orde te krijgen voor ze op zichzelf gaat wonen.
Ik heb na de basisschool op 4 scholen gezeten omdat ik niet mijn best kan doen als ik iets moet.
Nu doe ik 2 jaar in 1 vwo zelfstudie, maar "blokkeer" weer.
Dit blokkeren gebeurt vooral als iemand mij iets opdraagt te doen.
Van mijn hbo vorig jaar ben ik afgetrapt omdat ik weinig aanwezig was en niets uitvoerde. Ik vond de opleiding niet leuk en veel te makkelijk.
Ik heb overal tijdelijk gewerkt. Festivals, in het buitenland, een bioscoop, horeca etc.
Alles behalve sociaal contact, sport en reizen, gaat met moeite bij mij. Ik heb geen zin in de dagelijkse verplichtingen. Hierdoor kom ik vaak te laat op mijn werk, afspraken en andere activiteiten. Ik faal met andere activiteiten omdat ik geen inzet toon. Ik heb vaak geen zin om überhaupt iets te ondernemen wat ''moet''.
Het liefste loop ik weg van huis om te reizen, zou ik mijn grenzen opzoeken en laat ik al mijn verwachtingen van mezelf achter.
Maar dat sta ik mezelf niet toe; ik moet een goede studie doen (het liefst 2 tegelijk). Een goede basis hebben (baan, geld, huis) voor als ik een gezin heb.
Maar ik weet niet wat ik wil en twijfel ondertussen of ik het nog wel kan.
Het is niet dat ik niet verder wil leven. Ik wil juist leven. Ik heb veel doelen die ik wil behalen in het leven (je moest eens weten). het komt er alleen niet van. Iets blokkeert me, zelfs in dat waarvan ik zeker weet dat ik het wil.
Ik houd ervan om te experimenteren, dingen te ontdekken en dat is dan ook wel wat ik doe maar ik denk niet dat het me echt verder brengt in het leven.
Verder twijfel ik veel aan mezelf. Ik vind mezelf vreemd en anders dan andere mensen. Vergeleken met anderen heb ik wel "veel" vrienden. Maar veel daarvan zijn er voor de oppervlakkige gezelligheid en er zijn er maar weinig waarmee ik een band heb opgebouwd. Na een paar maanden wordt die band minder, omdat mijn interesses sneller veranderen.
Als ik door heb wat voor persoon iemand is, laat ik een andere kant van mezelf zien, de kant die het best met diegene kan opschieten, dat kost me ondertussen geen moeite meer.
Maar wanneer ik een ondoordachte fout maak, kan ik er weken en soms maanden mee in mijn hoofd zitten.
De laatste 2 weken ben ik zo af en toe van me af schrijven. Dat is lekker, maar van korte duur.
(Ps werken op festivals is heel leuk, echt een aanrader)
Maar waar ik ook heen lift en loop, ik vind daar niet "de oplossing", dat probleem is volgens mij veel intrinsieker.
(ik het algemeen hoor ik wijs hier niemand aan)Je moeder heeft een punt, jij toont geen inzet, geen doorzettings vermogen en geen verantwoordelijkheid dan zou ik mijn dochter ook niet laten gaan. Je moeder maakt zich zorgen, hoe moeilijk het vaak ook is om op jouw leeftijd daar begrip voor te tonen.quote:
[..]
Dat ben ik ook. Reizen gaat sowieso niet door. Ik zei het net nog tegen m'n moeder en haar antwoord was: ''jij moet op reis ja, in jezelf
In plaats van hierop door te hameren, stel jezelf doelen. Ga met je moeder praten en zeg dat je verder wilt studeren, zeg dat je weer hobbies wilt gaan oppakken, dat je minder wilt gaan fikken en meer inzet wilt gaan tonen en ga dit ook doen. En dat als jij je doelen haalt dat je dan wel op vakantie gaat!
Haalbare doelen, (ipv dromen of onmogelijkheden) zijn een mooie manier om iets te hebben om naartoe te werken. Om rustigaan meer lol en passie in je leven te krijgen! Want laten we eerlijk zijn, die passie merk ik nergens bij je op!iedereen kan in de supermarkt of bij de post terecht.quote:
Oh ja dat gaat zo gemakkelijk tegenwoordig.
Je hebt bijna hetzelfde als wat ik heb? Of heb je het over zitten te tikken of zo?quote:
Hoi. Ik ben 19 jaar en ook niet gelukkig met mijn leven.
Ik heb na de basisschool op 4 scholen gezeten omdat ik niet mijn best kan doen als ik iets moet.
Nu doe ik 2 jaar in 1 vwo zelfstudie, maar "blokkeer" weer.
Dit blokkeren gebeurt vooral als iemand mij iets opdraagt te doen.
Van mijn hbo vorig jaar ben ik afgetrapt omdat ik weinig aanwezig was en niets uitvoerde. Ik vond de opleiding niet leuk en veel te makkelijk.
Ik heb overal tijdelijk gewerkt. Festivals, in het buitenland, een bioscoop, horeca etc.
Alles behalve sociaal contact, sport en reizen, gaat met moeite bij mij. Ik heb geen zin in de dagelijkse verplichtingen. Hierdoor kom ik vaak te laat op mijn werk, afspraken en andere activiteiten. Ik faal met andere activiteiten omdat ik geen inzet toon. Ik heb vaak geen zin om überhaupt iets te ondernemen wat ''moet''.
Het liefste loop ik weg van huis om te reizen, zou ik mijn grenzen opzoeken en laat ik al mijn verwachtingen van mezelf achter.
Maar dat sta ik mezelf niet toe; ik moet een goede studie doen (het liefst 2 tegelijk). Een goede basis hebben (baan, geld, huis) voor als ik een gezin heb.
Maar ik weet niet wat ik wil en twijfel ondertussen of ik het nog wel kan.
Het is niet dat ik niet verder wil leven. Ik wil juist leven. Ik heb veel doelen die ik wil behalen in het leven (je moest eens weten). het komt er alleen niet van. Iets blokkeert me, zelfs in dat waarvan ik zeker weet dat ik het wil.
Ik houd ervan om te experimenteren, dingen te ontdekken en dat is dan ook wel wat ik doe maar ik denk niet dat het me echt verder brengt in het leven.
Verder twijfel ik veel aan mezelf. Ik vind mezelf vreemd en anders dan andere mensen. Vergeleken met anderen heb ik wel "veel" vrienden. Maar veel daarvan zijn er voor de oppervlakkige gezelligheid en er zijn er maar weinig waarmee ik een band heb opgebouwd. Na een paar maanden wordt die band minder, omdat mijn interesses sneller veranderen.
Als ik door heb wat voor persoon iemand is, laat ik een andere kant van mezelf zien, de kant die het best met diegene kan opschieten, dat kost me ondertussen geen moeite meer.
Maar wanneer ik een ondoordachte fout maak, kan ik er weken en soms maanden mee in mijn hoofd zitten.
De laatste 2 weken ben ik zo af en toe van me af schrijven. Dat is lekker, maar van korte duur.
(Ps werken op festivals is heel leuk, echt een aanrader)
Nog even over de rest. Ik heb dat zelf ook best wel. Ik ben dan wel bezig met een opleiding en ik moet alleen nog afstuderen. Maar om daaraan te mogen beginnen, moet ik nog een aantal verslagen afmaken.
Over die verslagen ben ik al 1,5 jaar bezig. Ik heb dus al 1,5 jaar vertraging. Het lukt me niet om die verslagen te maken. Ik probeer het vaak wel, maar er komt niks uit, inderdaad ook alsof ik blokkeer.
Ik denk dat het misschien komt omdat ik het niet leuk vind en dat is bij jou misschien ook wel? Heb je geen zin om een studie te gaan volgen omdat je niet weet wat je wilt gaan doen?
Als je je erin gaat verdiepen wat er allemaal mogelijk is, kom je vast wel iets tegen wat je leuk vindt en waar je wel aan wilt beginnen.
Maar dat is nu dus niet meer van toepassing als je echt gaat reizen. Ben benieuwd of je het door durft te zetten. Succes iig!
