bronquote:I looked into the mirror. What reflected back to me was my ego. I burst out into laughter at all its funny expressions, the times the ego expressed itself through anger, pride and judgement. Then, I decided to take an even closer look into the mirror to see what else might reveal itself. What I now saw looking back at me was my true authentic, unified self with both the ego and higher self, living as one.
By truly seeing the ego as one with you, it removes the need to “blame” the actions of the ego, for it is you, you are it, you are one. Together you are one unified, perfect you. Hence, it is not death of the ego that is the goal here, for to be human is to have an ego. The ego’s main goal is survival. Without the ego, there would be no self preservation. Learn to thank your ego, for all the times it provided you with protection, helped you survive. However, life is more than mere survival especially if survival means you are living in a state of fear, instead of unconditional love.
How do we bridge that gap? If it is not death of an ego that helps us cross that bridge, what does? It is primarily through learning to live with the ego’s guidance, for the true authentic reason it is even there is to protect you. The ego may be that irritating part that resides in you, however, it is still part of you, you learn to coexist. But does that mean that gives ego the forefront in your life? How do we cope with it when it surpasses survival? When it becomes the nagging voice in your head, that makes you react in fear to others and with yourself? You begin by learning to become observant of yourself. Observant in all your interactions with others, your surroundings and with yourself. How do you behave outwardly? What is really going on internally when the world doesn’t see into the deep, sometimes dark chambers of your mind? How does the ego influence you to act? It is in those times where self observation is crucial.
“Know thyself”, is the sole commandment, the universal law that we all, in our true state abide. For in knowing thyself, one knows the all for we are the all. So to truly “know thyself”, one knows all aspects of itself, the ego and the higher self. Know every angle, every emotion, every fragmented part of yourself, know every connected part of yourself. Feel with all your senses, examine all your raw emotions. Look at all your details; in all your bright composition, and in all your dark structure. Touch all of your lightness and all of your heaviness. Hear all your gentle words of peace, hear all your angry cries of fear. Taste all your savoured flavours of authentic love, taste all you sour gagged flavours of attachment. Smell all your alluring fragrances of oneness, and all your rancid scents of separation. FEEL< EXPERIENCE<BE IT ALL! For in this moment of truth, one sees the true authentic self. With its ego, and its higher self, in a unified whole, no longer separate. When one acknowledges to have ego is to be human, then and only then, can one chose to live from a higher place of existence, from the higher self perspective. That does not mean, death to the ego, for there is nothing to kill. It means not allowing the ego to be in command any longer, to no longer allow it to run a muck in your life and hence affecting the lives of others. Do acknowledge the times the ego did take control. Forgive the ego for those times. Non forgiveness in the sense that there is something wrong with what it did, or a judgement that there is something “wrong” one can do it the first place, but forgiveness in the sense of “For Giving” yourself the peace that comes with viewing that it is all an experience. And “For Giving” you the space to understand that the ego will take the driver’s seat again. For life is a ride, with different roads. At times our higher self is in the driver’s seat, and other times our ego takes the wheel. The key is to be at peace with whomever is driving on the ride of life. Be thankful to both drivers, for they both get you to your destination. However, life is more of a journey, then a destination. Sure, sometimes the ego decides to take the longer more jagged routes, but stop to think of all the intense colourful things you might not have experienced along the way. It truly is all beautiful, in all its simple serene peaceful paths that the higher self takes, and all the dark back alleys the ego takes, it is all perfect. For they both are along on this adventure called life. Let’s learn to thank both drivers for their job ’til now. For those of us that decide to take the more peaceful route, the higher self again takes the wheel, until at times, life causes it to break and the ego can momentarily take the wheel while the higher self realigns its energies.
Therefore, it is not to be free of the ego. It is to be free, to just be. Be with the oneness of it all, with the oneness and integration of both you ego and your higher self. The key is to acknowledge both drivers are on board.
I decided to look at myself again in that mirror. I laughed once more, however this time laughing for what I now saw was my true authentic self reflecting back at me. I saw me, I saw you, I saw us all, I saw us as One.
With all the love of my soul to touch yours in our true unified brilliance.
Much love,
Angie
Erg mooi verwoord wat ik ook mee maak nu in mijn leven. Een meer volledige ervaring van het leven, die rust met zich meebrengt. Ik kan het iedereen aanraden, maar zelf heb ik niet eens een spiegel in huis lol
Kijk eens in de spiegel, kijk eens dieper dan normaal..
quote:Dit topic heeft had als titel ''To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question'' en ik denk dat er niks te killen valt, dat er iets te helen valt, iets wat ontzettend diep gaat en van generatie op generatie wordt doorgeven zolang het niet geheeld wordt en dat voor dit helen vooral compassie en begrip nodig is. Het idee van killen gaat uit van een vijand, iets waar je vanaf moet, en dat is liefdeloosheid naar jezelf toe en daar heeft denk ik nooit iemand baat bij
[ Bericht 3% gewijzigd door Gertje-Plongers op 02-02-2012 08:14:36 ]
quote:quote:
Op woensdag 1 februari 2012 18:11 schreef Gray het volgende:
Ik heb het al eerder genoemd, maar nogmaals:
Het begaafde kind van Alice Miller laat vanuit een therapeutisch oogpunt zien hoe het ego zich ontwikkelt in een kind, dat op latere leeftijd problemen kan geven:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)005487582/index.html
Koopje, zeker voor hoe krachtig dit boek is.
Omdat ik ontzettend veel van het boek van Alice Miller geleerd heb wil hier graag op reageren met een post van mij uit het Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic, wat een reactie was op een cross post uit dit topic van Boswachtertje.
quote:
Op zaterdag 21 januari 2012 08:27 schreef Canillas het volgende:
[..]
Mooi stuk Behalve de laatste zin wat betreft het kiezen want voor mij een is keuze iets wat je bewust doet, terwijl niet in het moment zijn (de bewuste en volledige beleving van het huidige moment meemaken) is iets wat vanuit psychische mechanismen uit het onbewuste kan worden opgedrongen; denk aan depersonalisatie en en dissociatie bij traumatische ervaring.
Door niet in bewust in het moment te zijn (dus uit het Nu weg te gaan -> je hoofd in) wordt je emotioneel beschermd, en hoe vaker en heftiger dat zich herhaald des te meer en vaster je daarin komt te zitten. Dat is hoe het dat mechanisme werkt; het is logisch en het bedoelt het goed. Het is een overlevingsmechanisme, en dat groeit hoe meer we erop leunen. Het is niet de bedoeling dat het zo gaat, het is een hulpmiddel, wijzelf horen aan het roer te staan maar die functie innemen kan eng zijn, vooral wanneer vaak is gebleken dat niet aan het roer staan minder pijnlijk is.
Hetgeen wat ik mis in boeken als De Kracht van het Nu, Boeddhisme in alle eenvoud en Ontwaken in de Droom (waarin allemaal heel goed wordt beschreven wat het ego doet) is waarom het ego doet wat het doet; hoe komt het tot stand. De boeken die daar wel over gingen waren voor mij interessanter en hebben mij doen in zien (puur wat ik ervan geleerd heb) is dat het ego een overkoepeld mechanisme in de hersens is wat wanneer het je geconfronteerd wordt met iets wat eventueel pijnlijk (op wat voor manier dan ook) kan zijn daar een alternatief voor aanbied in de zin van een gedachte en/of beeld in je hoofd. Alsof het als ware zegt; in plaats van jezelf te zijn en jezelf te ervaren is het misschien beter dat niet te doen want jezelf zijn (vooral bij gebrek aan eigenwaarde) kan pijn doen.
Wat dat betreft is ego constant bezig het verleden naar het heden te projecteren, en als er pijnlijke, onverwerkte (met onverwerkt bedoel ik pijnlijke dingen die gebeurd zijn en waarvan je nu nog niet hebt laten zien dat je ze nu wel aan kan) zaken in dat verleden liggen dan zie je die terug in de toekomst, die alleen in gedachten kan bestaan maar door angst heel echt aan voelt. Het is letterlijk een wereld in je hoofd, aangevuurd door angst, denk dat we allemaal wel hebben meegemaakt dat bij een angstgevoel de gedachtes het hevigst zijn.
Wat voorbeelden:
Regelmatig afgekraakt op het zijn van jezelf; ga overdreven presteren, dan kun je niet meer geraakt worden en ben je veilig.
Gepest als kind; ga zelf pesten dan overkomt het je niet meer, of hou jezelf klein en verstop jezelf
Laag zelfbeeld en geen liefde voor zichzelf; streef die liefde bij een ander na dan voel je de pijn van die leegte in jezelf niet
Veel mislukkingen meegemaakt; doe gewoon alsof het je allemaal niet interesseert, dan zit je daar ook niet meer mee (werkt vooral icm 1 of meerdere verslavingen; het dempen van jezelf.
Situaties meegemaakt die pijnlijk waren en waaraan je niet meer kon ontsnappen; ga maar niet meer de deur uit, dan voorkomt je dat
Etc.
Zo kan het ego ervan overtuigd raken dat het beter is je constant op die manier af te leiden (dus om te blijven overleven) dan je gewoon jezelf te laten zijn (leven). Zo komt wat men psychische stoornissen noemt tot stand, de beperking neemt zo´n groot deel in de beleving (het hoofd) van de persoon in dat goed functioneren niet meer mogelijk is. Ik zie dat meer als een verstoring dan een stoornis trouwens, het is een logische ontwikkeling met en logisch gevolg; het denken groeit uit z'n proporties, echt tot rust komen is er niet bij en dat alles heeft natuurlijk ook hoop fysieke consequenties; je kan jezelf niet meer zijn.
Het komt allemaal voort uit angst en verdriet en het ego, wat het goed bedoeld, wil mensen daarvan weg houden. En (belangrijk!) mensen gaan daar in mee (ze weten ook vaak niet beter, ik bedoel, ze voelen wat ze voel toch en die ook die gedachte is er niet zomaar?) en zo verhardt het mechanisme verder en verder. Dat het daarmee uiteindelijk de mogelijke levenskwaliteit ver om laag kan halen maakt daarvoor niet uit en het blijft zo werken tot de persoon zelf laat zien dat hij of zij de dingen waarvoor het ego beschermen wil wel aan kan of anders kan doen, dan hoeft er niet meer voor beschermd te worden, dan laat het ego los en komt er meer rust; de mogelijkheid om in het Nu te zijn komt op natuurlijke wijze terug.
En
quote:
Op zaterdag 21 januari 2012 08:40 schreef NouMooiNiet het volgende:
^ Mooi stukje. Alleen vraag ik me wel af of het wel het Ego is, dat die coping inschakelt..
want het Ego kraakt je toch juist af, in plaats van je te helpen?
Of is het het Ego wat je nu juist in de weg is gaan staan, nu die coping is ingeschakeld?
Hier ga ik even over nadenken..
quote:
Op zaterdag 21 januari 2012 09:20 schreef Canillas het volgende:
Als jou afkraken (je bent niet ... genoeg) ervoor gezorgd heeft dat jij bepaalde situaties (waar iets van dreiging schuilt, kan heel specifiek zijn of juist heel symbolisch) ben gaan mijden (uit angst) en je daarmee ook mogelijk(e) (herhaling van) leed vermeden hebt dan is het wat dat betreft 'geslaagd'. Je hebt weer overleefd.
Je kan het dan ook zo zien ''ik krijg een gedachte/signaal die als bedoeling heeft dat ik niet doe wat ik zou willen (in brede zin; mezelf zijn, mezelf laten zien, mijn werkelijke behoeftes natreven), ik begrijp dat daar een reden voor is (het aanzetten tot vermijden), ik accepteer het signaal (geen verzet, alles mag er zijn, zonder oordeel) en grijp juist deze mogelijkheid aan om te laten zien dat ik het wél kan, zodat er een positieve ervaring tegenover komt te staan.
Het ego leert op ervaringen, doe je wat het signaal ingeeft is het +1 ego (er wordt naar mij gehandeld, dus ik heb het bij het juist eind) doe je het anders +1 vrijheid (er wordt anders gehandeld dan op dat moment ligt vastgelegd; het kan dus anders en dat ging goed). Dit herhalen kan zorgen dat de overtuiging dat het ego van alles voor jou moet doen (die altijd maar ratelende gedachten activiteit ) kan omgaan naar loslaten, omdat er vertrouwen is dat jij als persoon die het ego heeft z'n eigen boontje kan doppen, en er daarmee mee vrijheid om jezelf te zijn komt, uit je hoofd, in het Nu, in het leven.
(Tegen iemand die dit leest en zoiets heeft van ''ZO SIMPEL IS HET NIET!!!'' zeg ik; je hebt helemaal gelijk, was het maar zo simpel. Daar voeg ik bij toe dat vast zitten in het ego, in die overlevingsstrategieën werkelijk vreselijk is, het de kleur uit je leven kan halen en je er zo verdomd leeg door kunt voelen, omdat je eigenlijk niet bij het zijn van jezelf kan. Vandaar juist ook dat ik dit wil mee geven omdat ik er veel aan gehad heb, en mocht iemand er wat aan hebben dan zou dat al prachtig zijn. Vind je het niks dan is dat natuurlijk ook helemaal prima, als maar duidelijk is dat ik niet willen overkomen als iemand die zegt ''je moet het maar gewoon doen'' want zulk onbegrip kan net zo steken wanneer je in een dergelijke situatie zit).
Dit topic heeft als titel ''To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question'' en ik denk dat er niks te killen valt, dat er iets te helen valt, iets wat ontzettend diep gaat en van generatie op generatie wordt doorgeven zolang het niet geheeld wordt en dat voor dit helen vooral compassie en begrip nodig is. Het idee van killen gaat uit van een vijand, iets waar je vanaf moet, en dat is liefdeloosheid naar jezelf toe en daar heeft denk ik nooit iemand baat bij
To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question.
Gisteren een hoofdstuk gelezen in een boek van Adyashanti, het grijpt aan, het spreekt aan en de woorden willen nog inzinken.
Achteraf gezien had ik het boek beter in het Engels kunnen kopen, nu ben ik ongewild steeds aan het vertalen naar het Engels.
Mooie reeks is dit aan het worden btw
Ik denk dat hier ook deels het loskomen van karma begint; in plaats van eerst te richten op de mogelijke negatieve resultaten, laat je zien aan jezelf dat ook positieve resultaten kunnen ontstaan uit het verrichten van handelingen, ondanks dat het ego je die handelingen ontmoedigt. Door verdere training/oefening op andere gebieden kan je uiteindelijk zelfs loskomen van het resultaatgericht denken, en ga je puur en bewust handelen. De grens tussen handelen en zijn valt dan weg, en de twee komen samen.quote:Het ego leert op ervaringen, doe je wat het signaal ingeeft is het +1 ego (er wordt naar mij gehandeld, dus ik heb het bij het juist eind) doe je het anders +1 vrijheid (er wordt anders gehandeld dan op dat moment ligt vastgelegd; het kan dus anders en dat ging goed). Dit herhalen kan zorgen dat de overtuiging dat het ego van alles voor jou moet doen (die altijd maar ratelende gedachten activiteit) kan omgaan naar loslaten, omdat er vertrouwen is dat jij als persoon die het ego heeft z'n eigen boontje kan doppen, en er daarmee mee vrijheid om jezelf te zijn komt, uit je hoofd, in het Nu, in het leven.
Dit komt een ieder vast wel bekend voor van het sterk focussen op iets waar je mee bezig bent, waardoor je 'in de zone' komt. De wereld om je heen smelt weg, en je gaat helemaal op in wat je doet. (uiteindelijk zou het wel de bedoeling zijn dat je ook de wereld om je heen niet verliest tijdens handelen, want je bent)
Niets moeilijks aan, gewoon doen. 
ehh white bull... ( bull staat voor...?)quote:
halve waarheden enzo
[ Bericht 10% gewijzigd door sientelo op 03-02-2012 03:07:21 ]
Hoe bedoel je ?quote:Op vrijdag 3 februari 2012 00:30 schreef sientelo het volgende:
[..]
ehh white bull... ( bull staat voor...?)
halve waarheden enzo
white bull.. witte stier... de stier staat symbool voor de duivel...(edit niet correct, sommige zien dat op die manier)quote:
dus die red bull, daar stond ik niet eens bij stil... en dan zeggen ze in de reclame die geeft je vleugels...
vele zinnen in het filmpje zijn op universele waarheden gebaseerd... maar het word gemixt met leugens..
op zich is luisteren naar de stem al voldoende.. je kan voelen wat voor stem iemand heeft...
maar zelfs de naam is dus duidelijk gekozen...
en dan die dingen die er gezegt worden..
[ Bericht 2% gewijzigd door sientelo op 04-02-2012 20:24:17 ]
Dat, en bullcrap.quote:
[..]
white bull.. witte stier... de stier staat symbool voor de duivel... en omdat ie wit is...betekent dit dus dat er zowel witte boodschap inzit als "duivels"
dus die red bull, daar stond ik niet eens bij stil... en dan zeggen ze in de reclame die geeft je vleugels...
vele zinnen in het filmpje zijn op universele waarheden gebaseerd... maar het word gemixt met leugens..
op zich is luisteren naar de stem al voldoende.. je kan voelen wat voor stem iemand heeft...
maar zelfs de naam is dus duidelijk gekozen...
en dan die dingen die er gezegt worden..
wat bedoel je?quote:
Het woord bullcrap of bullshit is een verwijzing naar onzin. De oorsprong hiervan ligt waarschijnlijk bij het verleden van de VS in de tijd van het Wilde Westen, maar er zullen vast mensen zijn die geloven dat deze bewoording is ingegeven door andere invloeden.quote:
okequote:
[..]
Het woord bullcrap of bullshit is een verwijzing naar onzin. De oorsprong hiervan ligt waarschijnlijk bij het verleden van de VS in de tijd van het Wilde Westen, maar er zullen vast mensen zijn die geloven dat deze bewoording is ingegeven door andere invloeden.
Heeft hij niet gewoon perongeluk banden met een bepaalde indianenstam, of daar feeling mee?quote:
[..]
white bull.. witte stier... de stier staat symbool voor de duivel... en omdat ie wit is...betekent dit dus dat er zowel witte boodschap inzit als "duivels"
dus die red bull, daar stond ik niet eens bij stil... en dan zeggen ze in de reclame die geeft je vleugels...
vele zinnen in het filmpje zijn op universele waarheden gebaseerd... maar het word gemixt met leugens..
op zich is luisteren naar de stem al voldoende.. je kan voelen wat voor stem iemand heeft...
maar zelfs de naam is dus duidelijk gekozen...
en dan die dingen die er gezegt worden..
Dat zou zijn naam kunnen verklaren op een wat vriendelijkere manier.
Heb verder het filmpje niet gekeken, alleen even het eerste stukje, vind het vervelend dat hij zijn ogen dichthoud en het is het zoveelste praatje van iemand die de waarheid in pacht heeft, ik heb daar verder niet zoveel mee, heb er al teveel gehoord/gezien zonder enig verder bewijs dat ze echt zo goed/verlicht waren als ze zelf wel zeiden, beter gezegd, het tegendeel is me vaker bewezen
De stier staat trouwens niet voor de duivel, maar voor mannelijke kracht en vruchtbaarheid, het is wel een beetje een agressief symbool, alhoewel ik vind dat dat onterecht is als ik naar levende stieren kijk. Die zijn erg zachtaardig, behalve als ze denken dat hun kudde gevaar loopt.
Mensen die zich stier noemen hebben vaak de neiging om over dingen heen te walsen, brengen vaak hun overtuigingen stevig over, zonder veel ruimte te laten voor andere waarheden. Ben benieuwd of dat hier ook opgaat.
Vreemde conclusie vind ik.
Denk dat dat inderdaad iets is waar je altijd tegenaan zult lopen wanneer je 'gelooft' in symboliek, in de zin dat je niet ziet dat het niet meer is dan een koppeling aan iets die je gedachte daaraan verbind. Zelfde geldt voor woorden; je kan ze gebruiken om aan iemand te beschrijven hoe je je voelt, maar daarmee breng je niet de werkelijk ervaring ervan over. Woorden zijn ook niet meer dan symbolen; iets met een vorm wat ergens naar verwijst.quote:Op zaterdag 4 februari 2012 10:08 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Wat wil men nu precies zien of horen dan ? Beetje vaag allemaal. Als de stem wat minder is, of de naam niet geheel juist volgens de symboliek regels ? Dan is het al niets meer waard ?
Vreemde conclusie vind ik.
Feit dat er gediscussieerd kan worden over de betekenis van een symbool laat al zien dat het geen werkelijk betekenis heeft, was dat wel zo dan konden we/niemand daar omheen.
Heb daarvan geleerd dat ik beter mijn eigen pad kan volgen en mensen die zeggen verlicht te zijn of te weten hoe je dat bereikt met argusogen moet bekijken, hoe harder iemand roept dat hij/zij verlicht is, of dat kan bereiken op bepaalde momenten, hoe verder ze ervanaf zijn is mijn persoonlijke ervaring. Het is vaak het ego dat hard roept om erkenning
Stop vooral niet met filmpjes plaatsen en boekentips, niet voor mij iig, anderen hebben er wel veel plezier aan, het is gewoon niet mijn ding en dat ligt bij mij en bij niemand anders.
Symbolen hebben wel een werkelijke betekenis, maar niet zozeer dat die vaststaand zijnquote:
[..]
Denk dat dat inderdaad iets is waar je altijd tegenaan zult lopen wanneer je 'gelooft' in symboliek, in de zin dat je niet ziet dat het niet meer is dan een koppeling aan iets die je gedachte daaraan verbind. Zelfde geldt voor woorden; je kan ze gebruiken om aan iemand te beschrijven hoe je je voelt, maar daarmee breng je niet de werkelijk ervaring ervan over. Woorden zijn ook niet meer dan symbolen; iets met een vorm wat ergens naar verwijst.
Feit dat er gediscussieerd kan worden over de betekenis van een symbool laat al zien dat het geen werkelijk betekenis heeft, was dat wel zo dan konden we/niemand daar omheen.
Maar je kan niet maar gewoon je eigen associatie eraan vasthangen, in een bepaalde tijd staat een symbool voor een bepaalde betekenis, soms veranderd dat wat, maar blijft altijd wel ongeveer in lijn met de oorspronkelijke betekenis.
Heb je dan wel de betekenis ervan begrepen ? Dat je je eigen pad moet volgen is uiteraard zeker waar.quote:
Ik hoef niets te horen of te zien, heb me een tijdlang verdiept in dit soort "goeroe's", heb er ook een paar gekend die zichzelf op die plaats zette en ik was niet echt onder de indruk.
Heb daarvan geleerd dat ik beter mijn eigen pad kan volgen en mensen die zeggen verlicht te zijn of te weten hoe je dat bereikt met argusogen moet bekijken, hoe harder iemand roept dat hij/zij verlicht is, of dat kan bereiken op bepaalde momenten, hoe verder ze ervanaf zijn is mijn persoonlijke ervaring. Het is vaak het ego dat hard roept om erkenning
Stop vooral niet met filmpjes plaatsen en boekentips, niet voor mij iig, anderen hebben er wel veel plezier aan, het is gewoon niet mijn ding en dat ligt bij mij en bij niemand anders.
Wat al die mensen doen is niet meer dan handvaten reiken voor beter begrip van jezelf of je omgeving ? Niet meer niet minder ?
De eigen beleving van die mensen staat vaak los van hun bedoeling wellicht ?
Dat bedoelde ik te zeggen met negatief benaderen van informatie, want meer is het niet. Ik heb persoonlijk ook geen voorbeelden of mensen die voor mij moeten dienen als verlicht persoon, maar wat ik wel doe is alles vergelijken met mijn eigen visie die ik heb opgebouwd door alle informatie tot mij te nemen. Daar zijn andere mensen die informatie geven ook voor bedoeld denk ik.
Zo zie ik het ook inmiddels. De symbolen op zich zeggen weinig, eigenlijk niets. Het is de observeerder die er waarde aan geeft.quote:
[..]
Denk dat dat inderdaad iets is waar je altijd tegenaan zult lopen wanneer je 'gelooft' in symboliek, in de zin dat je niet ziet dat het niet meer is dan een koppeling aan iets die je gedachte daaraan verbind. Zelfde geldt voor woorden; je kan ze gebruiken om aan iemand te beschrijven hoe je je voelt, maar daarmee breng je niet de werkelijk ervaring ervan over. Woorden zijn ook niet meer dan symbolen; iets met een vorm wat ergens naar verwijst.
Feit dat er gediscussieerd kan worden over de betekenis van een symbool laat al zien dat het geen werkelijk betekenis heeft, was dat wel zo dan konden we/niemand daar omheen.
Een werkelijke betekenis voor jou (en misschien ook anderen) of een werkelijke betekenis in de zin dat dat de enige betekenis is wat het symbool heeft?quote:
Symbolen hebben wel een werkelijke betekenis, maar niet zozeer dat die vaststaand zijn
Maar je kan niet maar gewoon je eigen associatie eraan vasthangen, in een bepaalde tijd staat een symbool voor een bepaalde betekenis, soms veranderd dat wat, maar blijft altijd wel ongeveer in lijn met de oorspronkelijke betekenis.
Wat ik bedoel is dat een bepaald symbool voor bepaalde mensen een bepaalde betekenis kan hebben, en het is die laatste bepaalde die in mensen hun gedachten bestaat, en dat is natuurlijk prima, het doet niks af van de waarde die het voor iemand heeft, maar dat maakt het nog niet echt.
Jaquote:
Zo zie ik het ook inmiddels. De symbolen op zich zeggen weinig, eigenlijk niets. Het is de observeerder die er waarde aan geeft.
Het kan erg leuk en nuttig zijn om symbolen te vinden die een bepaalde waarde voor je hebben, in de zin dat ze je kunnen herinneren aan dingen als kracht, zelfvertrouwen, liefde of creativiteit, etc, maar zodra je het gaat hebben over de betekenis die een symbool zou moeten hebben dan verlies je die dingen denk ik al snel uit het oog.
ja.. vele bedoelen het wel goed volgens mij..quote:
Ik hoef niets te horen of te zien, heb me een tijdlang verdiept in dit soort "goeroe's", heb er ook een paar gekend die zichzelf op die plaats zette en ik was niet echt onder de indruk.
Heb daarvan geleerd dat ik beter mijn eigen pad kan volgen en mensen die zeggen verlicht te zijn of te weten hoe je dat bereikt met argusogen moet bekijken, hoe harder iemand roept dat hij/zij verlicht is, of dat kan bereiken op bepaalde momenten, hoe verder ze ervanaf zijn is mijn persoonlijke ervaring. Het is vaak het ego dat hard roept om erkenning
Stop vooral niet met filmpjes plaatsen en boekentips, niet voor mij iig, anderen hebben er wel veel plezier aan, het is gewoon niet mijn ding en dat ligt bij mij en bij niemand anders.
dat filmpje is een channeling, dus er is iemand die doorkomt en die noemt zich white bull... die man heb ze ogen dicht omdat hij die ander door hem heen laat praten..
symbolen, ja het is geen verwijzing naar, sommigen denken er iets in te zien...
[ Bericht 3% gewijzigd door sientelo op 04-02-2012 19:49:00 ]
Jawel hoorquote:
[..]
Heb je dan wel de betekenis ervan begrepen ? Dat je je eigen pad moet volgen is uiteraard zeker waar.
Handvaten die je eigenlijk alleen maar helpen op hun pad, niet op je eigen pad.quote:Wat al die mensen doen is niet meer dan handvaten reiken voor beter begrip van jezelf of je omgeving ? Niet meer niet minder ?
De eigen beleving van die mensen staat vaak los van hun bedoeling wellicht ?
Dat bedoelde ik te zeggen met negatief benaderen van informatie, want meer is het niet. Ik heb persoonlijk ook geen voorbeelden of mensen die voor mij moeten dienen als verlicht persoon, maar wat ik wel doe is alles vergelijken met mijn eigen visie die ik heb opgebouwd door alle informatie tot mij te nemen. Daar zijn andere mensen die informatie geven ook voor bedoeld denk ik.
Weet je wat het is, ik heb me best wel aardig verdiept en aan sommige inzichten heb ik echt wel wat gehad, maar vooral aan het inzicht dat je je eigen weg moet vinden, zonder je te laten leiden door wie dan ook of wat dan ook.
Het is een persoonlijk iets, in mijn pad heb ik weinig aan vergelijken, jij hebt daar misschien wel veel aan, dat is dan jouw persoonlijke pad.
Vergelijken gaat al erg snel over in dingen overnemen, proberen dingen te bereiken via het pad van een ander, voor mij dan he. Dat bracht me vooral op omwegen waarbij ik vaak een stukje terug op mijn eigen pad uitkwam ipv vooruit ging.
Ik heb wel een vb waar ik me aan meet, dat is de natuur, dat is mijn pad en er zijn maar weinigen die ook dat pad op die manier proberen te volgen, het oude natuurlijke denken in een modern jasje steken, een brug tussen het oude en het nieuwe vinden en dieper graven om de kern te raken.
Soms denk ik dat ik heel dichtbij die kern ben, soms denk ik dat ik er nooit zal komen in dit leven, maar de zoektoch is interessant en de weg daarheen belangerijker dan het doel.
Symbolen zijn een taal, net als woorden hebben ze vastgestelde betekenissen.quote:
[..]
Een werkelijke betekenis voor jou (en misschien ook anderen) of een werkelijke betekenis in de zin dat dat de enige betekenis is wat het symbool heeft?
Wat ik bedoel is dat een bepaald symbool voor bepaalde mensen een bepaalde betekenis kan hebben, en het is die laatste bepaalde die in mensen hun gedachten bestaat, en dat is natuurlijk prima, het doet niks af van de waarde die het voor iemand heeft, maar dat maakt het nog niet echt.
Als ik zeg dat ik ga stoelen terwijl ik op douchen doel kan ik niet goed communiceren, zo werkt het ook met symbolen, ze hebben een betekenis, gebruik je een verkeerde associatie dan kan je niet communiceren ermee.
Dat zei ik dus ook.quote:Handvaten die je eigenlijk alleen maar helpen op hun pad, niet op je eigen pad.
Weet je wat het is, ik heb me best wel aardig verdiept en aan sommige inzichten heb ik echt wel wat gehad, maar vooral aan het inzicht dat je je eigen weg moet vinden, zonder je te laten leiden door wie dan ook of wat dan ook.
Ik bedoel dat de (goedbedoelde) adviezen van anderen op dit gebied je daarvan af kunnen brengen.quote:
Je (ik) moet vertrouwen op jezelf, op je eigen pad, desnoods het wiel zo nu en dan opnieuw uitvinden, alleen maar omdat dat de reis completer maakt en de eigen kennis dieper.
Dat zeg ik.quote:
[..]
Ik bedoel dat de (goedbedoelde) adviezen van anderen op dit gebied je daarvan af kunnen brengen.
Je (ik) moet vertrouwen op jezelf, op je eigen pad, desnoods het wiel zo nu en dan opnieuw uitvinden, alleen maar omdat dat de reis completer maakt en de eigen kennis dieper.
En soms wil je iets niet doen en doe je het juist.
En andere keren wil je 1 ding zeggen en zeg je meer.
Wat bedoel je hier eigenlijk mee. Wat wil je bereiken dan in het leven ? wat is die kern.quote:Ik heb wel een vb waar ik me aan meet, dat is de natuur, dat is mijn pad en er zijn maar weinigen die ook dat pad op die manier proberen te volgen, het oude natuurlijke denken in een modern jasje steken, een brug tussen het oude en het nieuwe vinden en dieper graven om de kern te raken.
Soms denk ik dat ik heel dichtbij die kern ben, soms denk ik dat ik er nooit zal komen in dit leven
Euhm, er zit een rode draad onder alle spiritualiteit, onder alle alternatieve genezingsmanieren, maar ook onder gedragswetenschap, hoe de hersenen werken enz enz enz enz enz enz enz, eigenlijk onder alles in het leven.
Die rode draad, die kern die alles verbind in dit leven, die wil ik begrijpen, echt begrijpen, het simpele onder alle moeilijke woorden, rituelen, methoden enz.
Ik wil het bovennatuurlijke vatten in het aardse, ik wil het gewone vatten in het spirituele, ik wil het web zien en het begrijpen, de basis van alles kennen.
Probleem met alles willen begrijpen is dat daarvoor het ego nodig is, het brein. En dat is een vrij beperkt 'instrument' in mijn ogen. Zeker in hoe wij daarin zijn opgevoed; het hokjesdenken belemmert vaak het begrijpen van onze omgeving, waarin alles afhankelijk is van elkaar. Dat is de dualiteit waarin we leven, en waar veel spirituele paden aan willen ontkomen, al zijn die zelf vaak ook duaal. Zo spreken veel goeroes van hoe wonderlijk het ontkomen aan het ego is, maar is daar wel een langdurige zelfstudie naar het eigen ego aan voorafgegaan.quote:
Ik wil niets perse bereiken en wat de kern is is lastig uit te leggen.
Euhm, er zit een rode draad onder alle spiritualiteit, onder alle alternatieve genezingsmanieren, maar ook onder gedragswetenschap, hoe de hersenen werken enz enz enz enz enz enz enz, eigenlijk onder alles in het leven.
Die rode draad, die kern die alles verbind in dit leven, die wil ik begrijpen, echt begrijpen, het simpele onder alle moeilijke woorden, rituelen, methoden enz.
Ik wil het bovennatuurlijke vatten in het aardse, ik wil het gewone vatten in het spirituele, ik wil het web zien en het begrijpen, de basis van alles kennen.
Ah ja, het leven is complex in al zijn eenvoud.
Het betekend dat ik me in veel dingen moet verdiepen en de verbanden moet vinden, het leven is te kort, ik wil langer de tijd hebben!
Alles IS afhankelijk van elkaar, hangt aan elkaar vast, dat is nu juist het mooie en het complexe, zonder ego geen zelf, zonder zelf geen ziel, zonder ziel geen geest, zonder geest geen begrip en ga zo maar doorquote:
[..]
Probleem met alles willen begrijpen is dat daarvoor het ego nodig is, het brein. En dat is een vrij beperkt 'instrument' in mijn ogen. Zeker in hoe wij daarin zijn opgevoed; het hokjesdenken belemmert vaak het begrijpen van onze omgeving, waarin alles afhankelijk is van elkaar. Dat is de dualiteit waarin we leven, en waar veel spirituele paden aan willen ontkomen, al zijn die zelf vaak ook duaal. Zo spreken veel goeroes van hoe wonderlijk het ontkomen aan het ego is, maar is daar wel een langdurige zelfstudie naar het eigen ego aan voorafgegaan.
Ah ja, het leven is complex in al zijn eenvoud.
Voor wat ik wil moet het hokjesdenken opgegeven worden, dat is idd erg moeilijk, ik moet naar al die verschillende hokjes kijken, de grensen wegnemen en zien wat verbind ipv apart zet.
Misschien kom ik uiteindelijk op iets heel anders uit, zoals je zegt, om het ego te begrijpen en in bedwang te houden zal je je eerst moeten verdiepen in dat ego
Het gaat me aardig af tot nu toequote:
Dat gaat niet. Je kunt niet alle verbanden zien, onthouden en aan elkaar verbinden. En dan ook nog zinnig bezig zijn, want wat is nu het het doel ? begrijpen of weten.
Weten en begrijpen en dan ook nog toepassen
Ik denk dat het prima mogelijk is. Waar veel in de boeken over in het Nu (en dus los van het denken/ego zijn) over gesproken wordt is dat alles in feite van hetzelfde gemaakt is, het is allemaal energie. Door het leven in gedachten (het leven in concepten; hokjes) zien we de dingen als los van elkaar, afgesneden van elkaar, en niet meer alles als 1 geheel. Daardoor ontstaat angst omdat je alleen en afgesloten lijkt te zijn. Dat is een gevolg van in het hoofd leven; de gedachten zijn een filter over de werkelijkheid en je ziet eigenlijk niet meer hoe het echt is. Als je je daar van lost maakt en weet echt gaat zien, weer echt contact maakt met het leven wat altijd en overal is, dan verdwijnt die angst omdat je je zou realiseren omdat jij ook leven bent en dus met alles 1 bent. In die verbintenis met het leven en dat echt ervaren zou het concept wat je van jezelf hebt gemaakt als ''ik'' (en dus ook dat er een eind zou komen aan die ik, het geloven in die ik maakt je kwetsbaar en zet aan tot het (onnodig) verdedigen van die ik) niet meer zoveel uitmaken omdat je altijd in contact staat met het leven, wat veel groter is dan 1 persoon. Dat is zoals ik het begrijp het zijn waar bijv in De Kracht van het Nu over gesproken wordt. En het doet me denken aan het liedje Colors Of The Wind van Pocahontasquote:
Dit is puur hoe ik het uit boeken begrepen heb en zelf ben ik daar nog lang niet (geen idee of ik dat überhaupt wil of zelfs in geloof) maar weet wel het verschil tussen constant door angst dwangmatig in je hoofd leven en zonder gedachten in het moment, en dat is letterlijk een wereld van verschil, wie weet wat er mogelijk is
Daarnaast denk ik dat het het leukst is om je eigen 'goeroe' te zijn, leer ontdekken hoe je eigen ego werkt en waarom en beslis dan of je dat zo willen hebben of niet, niet omdat het anders 'verkeerd' zou zijn om gewoon omdat het kan, omdat je het wil voor jezelf, er zijn veel mooie boeken over maar uiteindelijk zijn die schrijver niet wie jij bent.
Dat soort inzicht komt niet aanwaaien.
En is iets anders dan lezen-weten, maar begrijpen-zijn.
Wat je veel mensen snel hoort roepen is ''zwerverig!!'' wat volgens mij 1 van de dingen is die het ego, wat bang is om zijn positie te verliezen (uit angst, niet uit 'slechte' bedoelingen) het liefst roept wanneer iemand zich dreigt in te laten met iets wat aan woorden bij gaat, er wordt ''zweverig!!'' geroepen en de persoon gaat weer terug naar het bekende, het concrete; de wereld in gedachten die 'vastigheid' en 'zekerheid' biedt.
Maar het 'zijn' of begrijpen van, is niet te omschrijven als zijnde hetgeen iemand zou moeten leren voor, want dat is wat je zegt de moeilijkheid met iets aanreiken wat je moet begrijpen om te kunnen ervaren.
Dat is hetzelfde als iemand die nooit echt verliefd is geweest gaan uitleggen wat verliefdheid is, je kunt het nog zo prachtig en uitgebreid gaan omschrijven, maar de lezer zal nooit kunnen ervaren wat het is totdat hij of zij verliefd wordt.
Op dat moment begrijp je pas wat het is om verliefd te zijn en hebben de woorden die eerder geschreven waren betekenis.
Dat mag, het gaat ook echt nog niet op voor alles.quote:
Maar er zit een rode lijn onder veel dingen en die is simpeler dan je denkt, het complexe zit hem in de hoeveelheid die je op ten duur moet onderzoeken en het pogen niet gevangen te raken in het menselijke hokjesdenken, apart zetten e.d.
Was eigenlijk een beetje plagerig bedoeld hoor, don't worry.quote:
[..]
Dat mag, het gaat ook echt nog niet op voor alles.
Maar er zit een rode lijn onder veel dingen en die is simpeler dan je denkt, het complexe zit hem in de hoeveelheid die je op ten duur moet onderzoeken en het pogen niet gevangen te raken in het menselijke hokjesdenken, apart zetten e.d.
Wie ben ik om daar iets over te zeggen... Ik ken je helemaal niet.Hoezo komt dat niet aanwaaien?quote:
Alles is relatief zeg maar. Zo zou ik het in het kort omschrijven denk ik. Als je dat kunt zien dan is alles gelijk in perspectief, namelijk dat je één bent met alles en alles onderdeel is van één.
Dat soort inzicht komt niet aanwaaien.
En is iets anders dan lezen-weten, maar begrijpen-zijn.
Ik persoonlijk ben ervan overtuigd dat we allemaal echt onze eigen waarheid al bezitten, dat we die alleen hoeven te vinden.
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.
quote:
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.
Daar ben ik het ook mee eens. Maar dan komt het nog niet aanwaaien. Overal moet je moeite voor doen, anders was het allemaal niet nodig en deed iedereen het wel.quote:
[..]
Hoezo komt dat niet aanwaaien?
Ik persoonlijk ben ervan overtuigd dat we allemaal echt onze eigen waarheid al bezitten, dat we die alleen hoeven te vinden.
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.
Dat is precies wat ik zei.quote:
[..]
Alles IS afhankelijk van elkaar, hangt aan elkaar vast, dat is nu juist het mooie en het complexe, zonder ego geen zelf, zonder zelf geen ziel, zonder ziel geen geest, zonder geest geen begrip en ga zo maar door
Voor wat ik wil moet het hokjesdenken opgegeven worden, dat is idd erg moeilijk, ik moet naar al die verschillende hokjes kijken, de grensen wegnemen en zien wat verbind ipv apart zet.
Misschien kom ik uiteindelijk op iets heel anders uit, zoals je zegt, om het ego te begrijpen en in bedwang te houden zal je je eerst moeten verdiepen in dat ego
Op een bepaalde manier kan je best stellen dat het wel komt aanwaaien. Zelf heb ik gemerkt dat inzichten soms plotseling in m'n hoofd ploppen, als een aha-momentje. Dat terwijl ik met iets heels anders bezig ben.quote:
[..]
Hoezo komt dat niet aanwaaien?
Ik persoonlijk ben ervan overtuigd dat we allemaal echt onze eigen waarheid al bezitten, dat we die alleen hoeven te vinden.
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.
Af en toe was het zelfs een antwoord op een vraag waarvan ik niet eens wist dat ik die gesteld had.
Is best vermakelijk, zo'n fijne verrassing op z'n tijd.
Iemand die relatief weinig lijden ervaart (vrij is in het zijn van zichzelf) zal minder de behoefte hebben om zichzelf ergens van vrij te maken
Verlichting is eigenlijk niet meer dan het volledig accepteren van het huidige moment, en daarmee ruimte creëren om gehoor te geven aan wie jij bent, om het moment te ervaren zoals je bent en daarmee te doen wat bij jou hoort. Wanneer je je verzet tegen wat er is dan lever je op die ruimte in.
Een leuk, vrij en passend bestaan willen is geen ego onderneming, mensen hebben net als alle leven de aangeboren wens om zich te ontwikkelen tot wie ze zijn en echt te leven in plaats van te overleven (verzetten tegen pijn; ego (goed bedoelt maar niet altijd even handig) zodat jij met een gevoel van dankbaarheid en vrede je eigen bestaan leidt.
Waarom zou je geen leuk leven wat bij jou past willen? Waarom ben je anders hier dan leren jezelf te kennen en een passend bestaan voor jezelf op te bouwen? Is een boom of struik die met de loop van de seizoenen volledig uitgroeit een ego onderneming aan het uitvoeren?
Iedereen wil comfortabel zijn leven doorkomen en het liefst nog een mooie aansluitende carriere afsluitend met kinderen. Allemaal heel basale wensen.
Maar de dingen wekelijk willen weten en beseffen zijn in mijn ogen totaal verschillende dingen en hebben weinig met een verlichting te maken zoals ik het zie.
Niks meer aan toe te voegen, zo zie ik het ook voor me.quote:
[..]
Ik denk dat het prima mogelijk is. Waar veel in de boeken over in het Nu (en dus los van het denken/ego zijn) over gesproken wordt is dat alles in feite van hetzelfde gemaakt is, het is allemaal energie. Door het leven in gedachten (het leven in concepten; hokjes) zien we de dingen als los van elkaar, afgesneden van elkaar, en niet meer alles als 1 geheel. Daardoor ontstaat angst omdat je alleen en afgesloten lijkt te zijn. Dat is een gevolg van in het hoofd leven; de gedachten zijn een filter over de werkelijkheid en je ziet eigenlijk niet meer hoe het echt is. Als je je daar van lost maakt en weet echt gaat zien, weer echt contact maakt met het leven wat altijd en overal is, dan verdwijnt die angst omdat je je zou realiseren omdat jij ook leven bent en dus met alles 1 bent. In die verbintenis met het leven en dat echt ervaren zou het concept wat je van jezelf hebt gemaakt als ''ik'' (en dus ook dat er een eind zou komen aan die ik, het geloven in die ik maakt je kwetsbaar en zet aan tot het (onnodig) verdedigen van die ik) niet meer zoveel uitmaken omdat je altijd in contact staat met het leven, wat veel groter is dan 1 persoon.
We hebben de neiging om alles te formuleren, en onze verschillen tov een gegeven te bewoorden. We wllen minder kijken naar de overeenkomsten, dan heeft onze ego namelijk weinig te doen en verveeld zich.
Is dat werkelijk wat ieder mens graag doet? Doet ieder mens dat ook? Zijn ze vrij?quote:
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een leuk vrij en passend bestaan is geen verlichting bereiken ? Dat is wat ieder mens gewoon graag doet, niets mis mee. Op zich.
Ik heb geen idee; ik ben hen niet, maar heb wel het idee dat wanneer mensen echt vrij zou zijn (laten we zeggen het grootste gedeelte van de mensheid handelt vanuit authenticiteit en niet vanuit angst/ego) het er hier op aarde een stuk anders uit zou zien.
Denk ik ook, denk dat begrijpen, weten en beseffen tools meer zijn om je met verlichting bezig te houden.quote:Maar de dingen wekelijk willen weten en beseffen zijn in mijn ogen totaal verschillende dingen en hebben weinig met een verlichting te maken zoals ik het zie.
Dat zou ik meer omschrijven als onbezorgd leven.quote:
Ik denk dat iemand die al redelijk veel in het Nu leeft, pijn (en varianten daarvan) accepteert als onderdeel van het leven (en zich dus niet verzet tegen voelen; dat is is lijden) en zijn of haar leven inricht op een manier die past en voldoening geeft al behoorlijk verlicht leeft.
Verlichting is het laten varen van het ego, waardoor alles wat je ziet en ervaart verwonderlijk is. Van wat ik uit beschrijvingen van de ervaring heb meegekregen is dat het enorm overeenkomt met de ervaring van gebruik van mescaline, de werkzame stof van de wortel van de peyote-plant.quote:Verlichting is eigenlijk niet meer dan het volledig accepteren van het huidige moment, en daarmee ruimte creëren om gehoor te geven aan wie jij bent, om het moment te ervaren zoals je bent en daarmee te doen wat bij jou hoort. Wanneer je je verzet tegen wat er is dan lever je op die ruimte in.
Wel denk ik dat het verstandiger is verlichting te bereiken via het spirituele pad, dan via de chemische route.
Willen is juist een ego-onderneming. Niet dat er iets mis is met een vredig bestaan te willen leiden, maar toch, he.quote:Een leuk, vrij en passend bestaan willen is geen ego onderneming, mensen hebben net als alle leven de aangeboren wens om zich te ontwikkelen tot wie ze zijn en echt te leven in plaats van te overleven (verzetten tegen pijn; ego (goed bedoelt maar niet altijd even handig) zodat jij met een gevoel van dankbaarheid en vrede je eigen bestaan leidt.
Waarom zou je geen leuk leven wat bij jou past willen? Waarom ben je anders hier dan leren jezelf te kennen en een passend bestaan voor jezelf op te bouwen? Is een boom of struik die met de loop van de seizoenen volledig uitgroeit een ego onderneming aan het uitvoeren?
Maar het bestaat denk ik meer uit een "aha dat is het" moment dan een levenslang voortdurend orgasme.quote:
Verlichting is het laten varen van het ego, waardoor alles wat je ziet en ervaart verwonderlijk is.
Je kan die momenten van leegte wat daaruit ligt, want er is niks meer voor je ego om zich mee bezig te houden, geen verontwaardiging, geen afwijzing, etc wel vaker hebben als je vaak meditatieoefeningen doet. "maak je leeg" probeer je gedachten uit te zetten, en laat die kleine 'ik' kalmeren. Je zal zien dat hij al het mogelijke probeert te doen om je te laten misleiden "zie, ik kan wel stil wezen", "ja nu zijn we stil", "er is nu alleen maar rust", die kerel kan zn snavel maar moeilijk stilhouden maar als het dan lukt..lekker.
En uiteindelijk zou je dan de wereld doorzien, begrijp je waarom mensen zo reageren, waarom jij reageert in een gegeven situatie, je doorziet het spel en je ziet dat alles met elkaar als een energie in beweging is. Wanneer je zo'n moment hebt en even niets anders dan 'compleetheid' voelt.. dat is denk ik de verlichting.
Want wat is het betekenis van het woord? Je word verlicht van alles wat je ego regelt.
Dat moment houdt aan en je bent dan 'compleet' zogezegd. Je ervaart de wereld vanaf het besef, definitief anders, je stopt dan niet met leren, maar gaat gewoon door met leven en leren, eventueel ook anderen daar weer mee helpend. Denk ik.quote:Uiteindelijk zou je dan de wereld doorzien, begrijp je waarom mensen zo reageren, waarom jij reageert in een gegeven situatie, je doorziet het spel en je ziet dat alles met elkaar als een energie in beweging is. Wanneer je zo'n moment hebt en even niets anders dan 'compleetheid' voelt.. dat is denk ik de verlichting.
Denk dat iemand die verlicht leeft over het algemeen redelijk onbezorgd isquote:
Dat zou ik meer omschrijven als onbezorgd leven.
Ik denk dat volledig in het moment zijn onderdeel is van het laten varen van het ego, dus in het moment zijn ongeacht daar is (gedachtes, gevoelens, etc), dat je daarmee de ruimte om alles weer te gaan zien als verwonderlijk creëert omdat het ego het dan niet meer inkleurt. Het ego wil een bepaald pad blijven volgen omdat dat is wat gewend en dus bekend is, daarvan afwijken levert angst op. Door regelmatig af te wijken van het bekende ontstaat vertrouwen dat het anders kan; meer vrijheid.quote:Verlichting is het laten varen van het ego, waardoor alles wat je ziet en ervaart verwonderlijk is.
Natuurlijk is het idee van de natuur werkelijk waarnemen en zien hoe eindeloos mooi en prachtig alles is iets heel waardevols, maar ik denk dat ook dat begint met het leren in het moment te zijn, wat oefening is om de invloed van het ego beetje bij beetje te verminderen. Het idee van 1 grote omslag klinkt mooi maar niet reeel, denk dat velen er voor zullen moeten werken, vooral wanneer je begrijpt dat het een overlevingsmechanisme is wat van generatie op generatie wordt doorgeven, een verzameling aan pijnlijke geschiedenissen en aangevuurd door angst wat zich in iemands beleving nestelt. Het omkeren daarvan is een heel karwei.
Als iemand lijdt onder zijn of haar ego/psychische mechamismes (in allerlei vormen van verzet tegen gevoelens, situaties, etc) en besluit dat het zo langer niet kan omdat de ruimte om te leven steeds kleiner wordt en gevoelens gaat accepteren in plaats van verzetten (ego) omdat diegene bij zijn/haar gevoelens wil omdat diegene zich vrij wil maken van het lijden (ego), hoe is dat dan een ego onderneming? Het heel willen zijn, om zo niet langer te lijden komt voort uit het willen beëindigen van het lijden wat het ego produceert.quote:Willen is juist een ego-onderneming. Niet dat er iets mis is met een vredig bestaan te willen leiden, maar toch, he.
Denk eerder dat het vinden dat je niet iets zou mogen willen een ego uitspraak is, alsof het ego niet wil dat je gehoor geeft aan de wens om vrij van lijden te zijn
De vloek van het westen, denken dat alles echt heel bijzonder moet zijn om iets te zijnquote:
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een leuk vrij en passend bestaan is geen verlichting bereiken ? Dat is wat ieder mens gewoon graag doet, niets mis mee. Op zich.
Iedereen wil comfortabel zijn leven doorkomen en het liefst nog een mooie aansluitende carriere afsluitend met kinderen. Allemaal heel basale wensen.
Maar de dingen wekelijk willen weten en beseffen zijn in mijn ogen totaal verschillende dingen en hebben weinig met een verlichting te maken zoals ik het zie.
Als ik kijk naar boeddhistische monniken die actief bezig zijn met verlichting bereiken dan zie ik dat ze werken, eten, slapen, mediteren. Alles in een zekere tevredenheid, met een rust en een kalmte, acceptatie en zonder te verlangen naar meer, naar dat bijzondere gevoel dat verlichting dan zou moeten zijn volgens sommigen.
Ze volgen het 8 voudige pad, dat kan je heel moeilijk uitleggen, maar ook heel simpel houden, acceptatie van de dingen zoals ze zijn.
Ik vermoed dat degene die tevreden is met zijn leven, die lekker doorkabbelt in kalmte en rust en geen hang heeft naar meer dichter bij verlichting is dan degene die zich dag en nacht verdiept in grote filosofen en zijn leven in het teken zet van verlichting bereiken
Ik denk dat zij vooral vrij zijn van het idee dat dingen anders zouden moeten gaan/zijn dan dat ze gaan/zijn, en daardoor de ruimte hebben om gewoon te zijn. Ze accepteren bijv wat ze voelen in plaats van daarvan vluchten in andere bezigheden dan gewoon het voelen op zich.quote:
Ik vermoed dat degene die tevreden is met zijn leven, die lekker doorkabbelt in kalmte en rust en geen hang heeft naar meer dichter bij verlichting is dan degene die zich dag en nacht verdiept in grote filosofen en zijn leven in het teken zet van verlichting bereiken
Leven is gewoon dat; vrij. Geleefd worden door gedachtes (het moet zus of zo zijn/gaan (of erger; geweest/gegaan) is niet vrij.
Maar iemand die onbezorgd is hoeft niet verlicht te zijn, dat is het verschil.quote:
[..]
Denk dat iemand die verlicht leeft over het algemeen redelijk onbezorgd is
Eens.quote:[..]
Ik denk dat volledig in het moment zijn onderdeel is van het laten varen van het ego, dus in het moment zijn ongeacht daar is (gedachtes, gevoelens, etc), dat je daarmee de ruimte om alles weer te gaan zien als verwonderlijk creëert omdat het ego het dan niet meer inkleurt. Het ego wil een bepaald pad blijven volgen omdat dat is wat gewend en dus bekend is, daarvan afwijken levert angst op. Door regelmatig af te wijken van het bekende ontstaat vertrouwen dat het anders kan; meer vrijheid.
Ik geloof ook niet dat zoiets mogelijk is in een grote omslag. Eerder dat die omslag het gevolg is van lange voorbereiding en kennisname, eventueel gecombineerd met oefening.quote:Natuurlijk is het idee van de natuur werkelijk waarnemen en zien hoe eindeloos mooi en prachtig alles is iets heel waardevols, maar ik denk dat ook dat begint met het leren in het moment te zijn, wat oefening is om de invloed van het ego beetje bij beetje te verminderen. Het idee van 1 grote omslag klinkt mooi maar niet reeel, denk dat velen er voor zullen moeten werken, vooral wanneer je begrijpt dat het een overlevingsmechanisme is wat van generatie op generatie wordt doorgeven, een verzameling aan pijnlijke geschiedenissen en aangevuurd door angst wat zich in iemands beleving nestelt. Het omkeren daarvan is een heel karwei.
Wil, wil, wil; het is toekomstdenken. Niet accepteren van het nu, maar het nu leven gericht op straks. "Ik wil verlichting, want nu is het niet goed." Dat is ego-denken. In een verlichte staat verkeren is niets anders dan zijn, waarbij in een verlichte staat willen verkeren is als staartjagen: het ego dat van het ego af wil. Helemaal niet verkeerd overigens; veel goeroes vertellen dat zij dit jarenlang gedaan hebben, dan ze op een gegeven moment zo moe werden van het staartjagen, dat ze het opgaven. Niet langer staken ze energie in het zoeken, en pas toen vonden ze het. Ironisch genoeg zijn ze vanaf dat moment in staat uit eigen wil het ego naar wens uit te zetten.quote:[..]
Als iemand lijdt onder zijn of haar ego/psychische mechamismes (in allerlei vormen van verzet tegen gevoelens, situaties, etc) en besluit dat het zo langer niet kan omdat de ruimte om te leven steeds kleiner wordt en gevoelens gaat accepteren in plaats van verzetten (ego) omdat diegene bij zijn/haar gevoelens wil omdat diegene zich vrij wil maken van het lijden (ego), hoe is dat dan een ego onderneming? Het heel willen zijn, om zo niet langer te lijden komt voort uit het willen beëindigen van het lijden wat het ego produceert.
Onbegrijpelijk denk ik, voor wij die niet deze staat van wezen bereikt hebben. Misschien is het ergste nog dat we het misschien met enige regelmaat wel ervaren, maar ons er niet bewust van zijn.
Voordeel is dan wel dat je kan leren ervan bewust te zijn. Dat is het wrange, want daar heb je helemaal gelijk in. Niet mogen willen van jezelf is nog steeds willen; je wil niet willen, en dus wil je. De grote paradox van het ego ivm verlichting.quote:Denk eerder dat het vinden dat je niet iets zou mogen willen een ego uitspraak is, alsof het ego niet wil dat je gehoor geeft aan de wens om vrij van lijden te zijn
Dus je bent tevreden met je leven tot nu toe zeg maar ? Vanwaar dan toch alles willen doorgronden zoals je zelf aangeeft.quote:
[..]
De vloek van het westen, denken dat alles echt heel bijzonder moet zijn om iets te zijn
Als ik kijk naar boeddhistische monniken die actief bezig zijn met verlichting bereiken dan zie ik dat ze werken, eten, slapen, mediteren. Alles in een zekere tevredenheid, met een rust en een kalmte, acceptatie en zonder te verlangen naar meer, naar dat bijzondere gevoel dat verlichting dan zou moeten zijn volgens sommigen.
Ze volgen het 8 voudige pad, dat kan je heel moeilijk uitleggen, maar ook heel simpel houden, acceptatie van de dingen zoals ze zijn.
Ik vermoed dat degene die tevreden is met zijn leven, die lekker doorkabbelt in kalmte en rust en geen hang heeft naar meer dichter bij verlichting is dan degene die zich dag en nacht verdiept in grote filosofen en zijn leven in het teken zet van verlichting bereiken
Ik las gisteren nog een boekje over Zen monniken die werkelijk alle ellende moeten doorstaan om inderdaad de 'verlichting' te bereiken, dat vond ik zelf toen ik daar over nadacht eigenlijk ook een vreemde manier om zo de verlichting te bereiken.
[ Bericht 7% gewijzigd door Gertje-Plongers op 05-02-2012 13:02:21 ]
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij benquote:
[..]
Dus je bent tevreden met je leven tot nu toe zeg maar ? Vanwaar dan toch alles willen doorgronden zoals je zelf aangeeft.
Ik heb niet zo'n behoefte aan verlichting, wel aan begrijpen. Mijn nieuwschierigheid is vele jaren geleden al opgewekt(eigenlijk al vroeg in mijn jeugd), mijn ego wil begrijpen, weten, onderzoeken en dat vind ik prima, daar voel ik me goed bij.
Ik heb geen enkele hang naar het hogere, maak me niet druk om welk hiernamaals dan ook, ik wil niet eens in energie veranderen en dit leven nu al stoppen, ik wil alles ten volle ervaren, de storm van mijn emotie's ervaren, doordringen naar het oog van die storm om te zien wat daar is.
Het leven vind ik prachtig en ik vier dat meer dan graag.
Tuurlijk wil ik de negatieve kanten van het zelf zo minimaal mogelijk houden, wil ik in zoverre mijn emotie's onder controle houden en begrijpen waarom die er zijn zodat ik ze om kan zetten naar wat positiefs, maar ik heb geen hekel aan die negatieve emotie's, ze leren me veel over mezelf en zonder ze zou ik niet compleet zijn.
Ik zoek geen verlichting, ik zoek balans. Wel ben ik tevreden met mijn leven, met mijn verlangen dingen te willen doorgronden en daar vind ik een vrede in die voor mij werkt.
Grappig: daaronder versta ik juist verlichting.quote:
[..]
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij ben
Ik heb niet zo'n behoefte aan verlichting, wel aan begrijpen. Mijn nieuwschierigheid is vele jaren geleden al opgewekt(eigenlijk al vroeg in mijn jeugd), mijn ego wil begrijpen, weten, onderzoeken en dat vind ik prima, daar voel ik me goed bij.
Ik heb geen enkele hang naar het hogere, maak me niet druk om welk hiernamaals dan ook, ik wil niet eens in energie veranderen en dit leven nu al stoppen, ik wil alles ten volle ervaren, de storm van mijn emotie's ervaren, doordringen naar het oog van die storm om te zien wat daar is.
Het leven vind ik prachtig en ik vier dat meer dan graag.
Tuurlijk wil ik de negatieve kanten van het zelf zo minimaal mogelijk houden, wil ik in zoverre mijn emotie's onder controle houden en begrijpen waarom die er zijn zodat ik ze om kan zetten naar wat positiefs, maar ik heb geen hekel aan die negatieve emotie's, ze leren me veel over mezelf en zonder ze zou ik niet compleet zijn.
Ik zoek geen verlichting, ik zoek balans. Wel ben ik tevreden met mijn leven, met mijn verlangen dingen te willen doorgronden en daar vind ik een vrede in die voor mij werkt.
Ja, oefenen met loslaten, begrijpend dat de grootte/aanwezigheid van ego met de tijd gegroeid is en dat dat beetje bij beetje kan worden teruggedraaid; dat is willen, dat is toekomst denken.quote:
Ik geloof ook niet dat zoiets mogelijk is in een grote omslag. Eerder dat die omslag het gevolg is van lange voorbereiding en kennisname, eventueel gecombineerd met oefening.
Waar iemand als Eckhart wellicht aan voorbij gaat is dat wanneer gedachten vooral uit het onbewuste kunnen worden opgedrukt, en dat dat zo heftig kan zijn dat iemand daar niet anders kan dan in meegaan (zie diepgaande psychische verstoringen); het kan iemand lamleggen, ziek maken etc. In zo'n geval heeft weinig mogelijkheden behalve zich daar stukje bij beetje van los te maken, om zo naar een vrijere toekomst te werken.
En waarom zou iemand zich niet inzetten voor een vrije toekomst?
Wat ik bedoel is dat voor sommige ontwaken simpelweg niet mogelijk is omdat er zoveel nog in het onbewuste zit wat onopgelost is (trauma's etc) en dus de werking van de hersenen dat tegenhoud, ga iemand die geconfronteerd wordt met zijn of haar pijnlijke verleden en daardoor volledig dissociëert maar eens leren in het Nu te zijn bijv.
Denk dat door te zeggen ''het gaat niet om willen; je doet het of je doet het niet'' er een heleboel mensen buiten de boot zullen vallen terwijl wanneer je de wens om vrij te willen zijn van lijden erkent en het ziet als een proces waarin je leert loslaten zoveel je kan totdat 'alles' losgelaten is voor veel mensen een behapbaarder perspectief is; je kan zo stapsgewijs met kleine passen naar een vrijere toekomst toe werken want voor sommige is het idee van echt loslaten te groot en zou dat in sommige gevallen zelfs bedreigend zijn.
Misschien struikel ik nog wel een keer over die verlichting heen door wat ik "zoek", maar het zou me verdriet doen als ik niet meer compleet ben, ego, ziel, geest en lichaam.quote:
[..]
Grappig: daaronder versta ik juist verlichting.
Ik mag mijn ego wel eigenlijk, misschien dat ik daarom minder hang heb naar dat loslaten
Mooi beschreven. Dat is een mooi streven ook, het is jouw leven en die wil je invullen naar je beste kunnen. Succes.quote:
[..]
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij ben
Ik heb niet zo'n behoefte aan verlichting, wel aan begrijpen. Mijn nieuwschierigheid is vele jaren geleden al opgewekt(eigenlijk al vroeg in mijn jeugd), mijn ego wil begrijpen, weten, onderzoeken en dat vind ik prima, daar voel ik me goed bij.
Ik heb geen enkele hang naar het hogere, maak me niet druk om welk hiernamaals dan ook, ik wil niet eens in energie veranderen en dit leven nu al stoppen, ik wil alles ten volle ervaren, de storm van mijn emotie's ervaren, doordringen naar het oog van die storm om te zien wat daar is.
Het leven vind ik prachtig en ik vier dat meer dan graag.
Tuurlijk wil ik de negatieve kanten van het zelf zo minimaal mogelijk houden, wil ik in zoverre mijn emotie's onder controle houden en begrijpen waarom die er zijn zodat ik ze om kan zetten naar wat positiefs, maar ik heb geen hekel aan die negatieve emotie's, ze leren me veel over mezelf en zonder ze zou ik niet compleet zijn.
Ik zoek geen verlichting, ik zoek balans. Wel ben ik tevreden met mijn leven, met mijn verlangen dingen te willen doorgronden en daar vind ik een vrede in die voor mij werkt.
Ik ben het helemaal met je eens in deze post. Ook ik denk dat verlossing van lijden begint met het willen. Dat is dan wel weer het grappige aan het ego: het is een instrument voor zelfbescherming (zo zie ik het iig), maar het kan je ook juist in gevaar brengen. Waarop het ego kan willen om zichzelf te veranderen, of misschien zelfs (tijdelijk) geheel uit te zetten.quote:
[..]
Ja, oefenen met loslaten, begrijpend dat de grootte/aanwezigheid van ego met de tijd gegroeid is en dat dat beetje bij beetje kan worden teruggedraaid; dat is willen, dat is toekomst denken.
Waar iemand als Eckhart wellicht aan voorbij gaat is dat wanneer gedachten vooral uit het onbewuste kunnen worden opgedrukt, en dat dat zo heftig kan zijn dat iemand daar niet anders kan dan in meegaan (zie diepgaande psychische verstoringen); het kan iemand lamleggen, ziek maken etc. In zo'n geval heeft weinig mogelijkheden behalve zich daar stukje bij beetje van los te maken, om zo naar een vrijere toekomst te werken.
En waarom zou iemand zich niet inzetten voor een vrije toekomst?
Wat ik bedoel is dat voor sommige ontwaken simpelweg niet mogelijk is omdat er zoveel nog in het onbewuste zit wat onopgelost is (trauma's etc) en dus de werking van de hersenen dat tegenhoud, ga iemand die geconfronteerd wordt met zijn of haar pijnlijke verleden en daardoor volledig dissociëert maar eens leren in het Nu te zijn bijv.
Denk dat door te zeggen ''het gaat niet om willen; je doet het of je doet het niet'' er een heleboel mensen buiten de boot zullen vallen terwijl wanneer je de wens om vrij te willen zijn van lijden erkent en het ziet als een proces waarin je leert loslaten zoveel je kan totdat 'alles' losgelaten is voor veel mensen een behapbaarder perspectief is; je kan zo stapsgewijs met kleine passen naar een vrijere toekomst toe werken want voor sommige is het idee van echt loslaten te groot en zou dat in sommige gevallen zelfs bedreigend zijn.
Dat dilemma herken ik ook in HAL, van 2001: A Space Odyssey: zijn belangrijkste doel is om de missie tot uitvoering te brengen, door de bemanning veilig te houden. Door een opgelegde wil ontstaat een ego, waarop hij in een paradoxale loop besluit om...
Nog een spoiler, minder gericht op het verhaal en meer over het ego van HAL:SPOILER...de bemanning te doden om de missie veilig te stellen.
Een aanrader voor zij die een vleugje sf willen in hun spirituele kijkervaring.quote:Wat heel sterk gedaan is door de schrijver is dat ondanks dat HAL een kunstmatige intelligentie is en dus geen emoties zou kunnen hebben (volgens de mensen zoals in de film), hij juist heel erg emotioneel gaat reageren.
Ik (mijn ego) vind mijn ego ook wel leuk. Ik vergelijk het als een kind, onrustig, speelt spelletjes, onvolwassen, wil alles weten, en is soms oervervelend.quote:
[..]
Misschien struikel ik nog wel een keer over die verlichting heen door wat ik "zoek", maar het zou me verdriet doen als ik niet meer compleet ben, ego, ziel, geest en lichaam.
Ik mag mijn ego wel eigenlijk, misschien dat ik daarom minder hang heb naar dat loslaten
Ja, het denk ik een balans tussen zelfbescherming en zelfrealisatie die van koers raakt; het maakt juist kapot wat het zou moeten helpen, levenskwaliteit heeft geen hoge prioriteit, in ieder geval lager dan vasthouden aan wat het kent, ook als dat richting een afgrond gaan is. 'Positieve' ('' omdat het voor diegene op z'n zachts gezegd niet zo leuk is, of in ieder geval begint) er is wel dat het niet anders kan dat iemand zich daarvan wil bevrijden, daar wellicht in slaagt en dan ander daarmee kan helpen.quote:
Ik ben het helemaal met je eens in deze post. Ook ik denk dat verlossing van lijden begint met het willen. Dat is dan wel weer het grappige aan het ego: het is een instrument voor zelfbescherming (zo zie ik het iig), maar het kan je ook juist in gevaar brengen. Waarop het ego kan willen om zichzelf te veranderen, of misschien zelfs (tijdelijk) geheel uit te zetten.
Heb 2001: A Space Odyssey nog niet gezien, gaat verandering in komen, vleugje sf is altijd wel welkom
Inderdaad, het ego staat voor overleving, niet beleving. Terwijl van overleving in onze maatschappij niet echt sprake meer is (gelukkig maar). Een luxeprobleem, maar wel eentje die voor sommigen juist ertoe leidt zich van het leven te willen beroven. Eckhart Tolle weet daar alles van.quote:
[..]
Ja, het denk ik een balans tussen zelfbescherming en zelfrealisatie die van koers raakt; het maakt juist kapot wat het zou moeten helpen, levenskwaliteit heeft geen hoge prioriteit, in ieder geval lager dan vasthouden aan wat het kent, ook als dat richting een afgrond gaan is. 'Positieve' ('' omdat het voor diegene op z'n zachts gezegd niet zo leuk is, of in ieder geval begint) er is wel dat het niet anders kan dat iemand zich daarvan wil bevrijden, daar wellicht in slaagt en dan ander daarmee kan helpen.
Mijn lievelingsfilm: heel visueel evenals veel aandacht voor de beleving van het geluid. Ook gaat het over transcendentie en de verhouding tussen ratio en emotie. En dat op een manier die mij, als iemand die niet in geesten of zielen gelooft, heel erg aanspreekt.quote:Heb 2001: A Space Odyssey nog niet gezien, gaat verandering in komen, vleugje sf is altijd wel welkom
Wat bedoel je precies hiermee, daar ben ik benieuwd naar.quote:
Als alle materie bestaat uit een naar omlaag gehaalde energiestaat die het Licht vertegenwoordigd en men als (evenals materiële) mens dit nog niet kan zien dan is men imo nog niet Verlicht.
Deze post kan ik veel mee. Realistisch en toch gevoelig.quote:
[..]
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij ben
Ik heb niet zo'n behoefte aan verlichting, wel aan begrijpen. Mijn nieuwschierigheid is vele jaren geleden al opgewekt(eigenlijk al vroeg in mijn jeugd), mijn ego wil begrijpen, weten, onderzoeken en dat vind ik prima, daar voel ik me goed bij.
Ik heb geen enkele hang naar het hogere, maak me niet druk om welk hiernamaals dan ook, ik wil niet eens in energie veranderen en dit leven nu al stoppen, ik wil alles ten volle ervaren, de storm van mijn emotie's ervaren, doordringen naar het oog van die storm om te zien wat daar is.
Het leven vind ik prachtig en ik vier dat meer dan graag.
Tuurlijk wil ik de negatieve kanten van het zelf zo minimaal mogelijk houden, wil ik in zoverre mijn emotie's onder controle houden en begrijpen waarom die er zijn zodat ik ze om kan zetten naar wat positiefs, maar ik heb geen hekel aan die negatieve emotie's, ze leren me veel over mezelf en zonder ze zou ik niet compleet zijn.
Ik zoek geen verlichting, ik zoek balans. Wel ben ik tevreden met mijn leven, met mijn verlangen dingen te willen doorgronden en daar vind ik een vrede in die voor mij werkt.
En balans , ja, denk dat dat heel belangrijk is. Tevreden zijn met wat je wél hebt ook. En dan heb ik het niet persé over materiele dingen.
Loppe gaat al net zo posten als jijquote:
[..]
Wat bedoel je precies hiermee, daar ben ik benieuwd naar.
Right....Als je iets niet begrijpt, vragen héquote:
[..]
Loppe gaat al net zo posten als jij
Imo is materie een vorm van licht dat door (universele) omgevingsfactoren zoals bvb zwaartekracht gecomprimeerd wordt tot iets tastbaar.quote:
Wat bedoel je precies hiermee, daar ben ik benieuwd naar.
In het licht van dit topic zou ik zeggen: Finding yourself to recreate yourself.
Of misschien zelfs andersom!
Ik hou het gewoon op "find yourself by recreating yourselfs" denk ik.quote:
[ afbeelding ]
In het licht van dit topic zou ik zeggen: Finding yourself to recreate yourself.
Of misschien zelfs andersom!
Eerst pel je als een ui alles wat je denkt van jezelf er vanaf, daarna wat andere mensen van je vinden en aan je blijft plakken, dat zorgt dat je in een verdediging springt, of anderszinds reageert vanuit ego.
Wat je over hebt is je pure zelf.
Jij en ik denken zo erg hetzelfde,quote:
[..]
Ik hou het gewoon op "find yourself by recreating yourselfs" denk ik.
Eerst pel je als een ui alles wat je denkt van jezelf er vanaf, daarna wat andere mensen van je vinden en aan je blijft plakken, dat zorgt dat je in een verdediging springt, of anderszinds reageert vanuit ego.
Wat je over hebt is je pure zelf.
.quote:
