To Heal or not to Heal the Ego, That is the Question.

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 10:37 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Heb je dan wel de betekenis ervan begrepen ? Dat je je eigen pad moet volgen is uiteraard zeker waar.

Jawel hoor

quote:

Wat al die mensen doen is niet meer dan handvaten reiken voor beter begrip van jezelf of je omgeving ? Niet meer niet minder ?

De eigen beleving van die mensen staat vaak los van hun bedoeling wellicht ?

Dat bedoelde ik te zeggen met negatief benaderen van informatie, want meer is het niet. Ik heb persoonlijk ook geen voorbeelden of mensen die voor mij moeten dienen als verlicht persoon, maar wat ik wel doe is alles vergelijken met mijn eigen visie die ik heb opgebouwd door alle informatie tot mij te nemen. Daar zijn andere mensen die informatie geven ook voor bedoeld denk ik.

Handvaten die je eigenlijk alleen maar helpen op hun pad, niet op je eigen pad.
Weet je wat het is, ik heb me best wel aardig verdiept en aan sommige inzichten heb ik echt wel wat gehad, maar vooral aan het inzicht dat je je eigen weg moet vinden, zonder je te laten leiden door wie dan ook of wat dan ook.

Het is een persoonlijk iets, in mijn pad heb ik weinig aan vergelijken, jij hebt daar misschien wel veel aan, dat is dan jouw persoonlijke pad.
Vergelijken gaat al erg snel over in dingen overnemen, proberen dingen te bereiken via het pad van een ander, voor mij dan he. Dat bracht me vooral op omwegen waarbij ik vaak een stukje terug op mijn eigen pad uitkwam ipv vooruit ging.

Ik heb wel een vb waar ik me aan meet, dat is de natuur, dat is mijn pad en er zijn maar weinigen die ook dat pad op die manier proberen te volgen, het oude natuurlijke denken in een modern jasje steken, een brug tussen het oude en het nieuwe vinden en dieper graven om de kern te raken.
Soms denk ik dat ik heel dichtbij die kern ben, soms denk ik dat ik er nooit zal komen in dit leven, maar de zoektoch is interessant en de weg daarheen belangerijker dan het doel.

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 10:57 schreef Canillas het volgende:

[..]

Een werkelijke betekenis voor jou (en misschien ook anderen) of een werkelijke betekenis in de zin dat dat de enige betekenis is wat het symbool heeft?

Wat ik bedoel is dat een bepaald symbool voor bepaalde mensen een bepaalde betekenis kan hebben, en het is die laatste bepaalde die in mensen hun gedachten bestaat, en dat is natuurlijk prima, het doet niks af van de waarde die het voor iemand heeft, maar dat maakt het nog niet echt.

Symbolen zijn een taal, net als woorden hebben ze vastgestelde betekenissen.
Als ik zeg dat ik ga stoelen terwijl ik op douchen doel kan ik niet goed communiceren, zo werkt het ook met symbolen, ze hebben een betekenis, gebruik je een verkeerde associatie dan kan je niet communiceren ermee.

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 22:19 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dat zei ik dus ook.

Ik bedoel dat de (goedbedoelde) adviezen van anderen op dit gebied je daarvan af kunnen brengen.
Je (ik) moet vertrouwen op jezelf, op je eigen pad, desnoods het wiel zo nu en dan opnieuw uitvinden, alleen maar omdat dat de reis completer maakt en de eigen kennis dieper.

Soms is het beter niets te zeggen en in plaats daarvan te luisteren.

En soms wil je iets niet doen en doe je het juist.

En andere keren wil je 1 ding zeggen en zeg je meer.

Ik wil niets perse bereiken en wat de kern is is lastig uit te leggen.
Euhm, er zit een rode draad onder alle spiritualiteit, onder alle alternatieve genezingsmanieren, maar ook onder gedragswetenschap, hoe de hersenen werken enz enz enz enz enz enz enz, eigenlijk onder alles in het leven.
Die rode draad, die kern die alles verbind in dit leven, die wil ik begrijpen, echt begrijpen, het simpele onder alle moeilijke woorden, rituelen, methoden enz.

Ik wil het bovennatuurlijke vatten in het aardse, ik wil het gewone vatten in het spirituele, ik wil het web zien en het begrijpen, de basis van alles kennen.

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 22:41 schreef erodome het volgende:
Ik wil niets perse bereiken en wat de kern is is lastig uit te leggen.
Euhm, er zit een rode draad onder alle spiritualiteit, onder alle alternatieve genezingsmanieren, maar ook onder gedragswetenschap, hoe de hersenen werken enz enz enz enz enz enz enz, eigenlijk onder alles in het leven.
Die rode draad, die kern die alles verbind in dit leven, die wil ik begrijpen, echt begrijpen, het simpele onder alle moeilijke woorden, rituelen, methoden enz.

Ik wil het bovennatuurlijke vatten in het aardse, ik wil het gewone vatten in het spirituele, ik wil het web zien en het begrijpen, de basis van alles kennen.

Probleem met alles willen begrijpen is dat daarvoor het ego nodig is, het brein. En dat is een vrij beperkt 'instrument' in mijn ogen. Zeker in hoe wij daarin zijn opgevoed; het hokjesdenken belemmert vaak het begrijpen van onze omgeving, waarin alles afhankelijk is van elkaar. Dat is de dualiteit waarin we leven, en waar veel spirituele paden aan willen ontkomen, al zijn die zelf vaak ook duaal. Zo spreken veel goeroes van hoe wonderlijk het ontkomen aan het ego is, maar is daar wel een langdurige zelfstudie naar het eigen ego aan voorafgegaan.

Ah ja, het leven is complex in al zijn eenvoud.

Dat is heel moeilijk, dat gaat namelijk een heel stuk verder dan wat zelfkennis
Het betekend dat ik me in veel dingen moet verdiepen en de verbanden moet vinden, het leven is te kort, ik wil langer de tijd hebben!

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 22:48 schreef Gray het volgende:

[..]

Probleem met alles willen begrijpen is dat daarvoor het ego nodig is, het brein. En dat is een vrij beperkt 'instrument' in mijn ogen. Zeker in hoe wij daarin zijn opgevoed; het hokjesdenken belemmert vaak het begrijpen van onze omgeving, waarin alles afhankelijk is van elkaar. Dat is de dualiteit waarin we leven, en waar veel spirituele paden aan willen ontkomen, al zijn die zelf vaak ook duaal. Zo spreken veel goeroes van hoe wonderlijk het ontkomen aan het ego is, maar is daar wel een langdurige zelfstudie naar het eigen ego aan voorafgegaan.

Ah ja, het leven is complex in al zijn eenvoud.

Alles IS afhankelijk van elkaar, hangt aan elkaar vast, dat is nu juist het mooie en het complexe, zonder ego geen zelf, zonder zelf geen ziel, zonder ziel geen geest, zonder geest geen begrip en ga zo maar door

Voor wat ik wil moet het hokjesdenken opgegeven worden, dat is idd erg moeilijk, ik moet naar al die verschillende hokjes kijken, de grensen wegnemen en zien wat verbind ipv apart zet.
Misschien kom ik uiteindelijk op iets heel anders uit, zoals je zegt, om het ego te begrijpen en in bedwang te houden zal je je eerst moeten verdiepen in dat ego

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 22:52 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Dat gaat niet. Je kunt niet alle verbanden zien, onthouden en aan elkaar verbinden. En dan ook nog zinnig bezig zijn, want wat is nu het het doel ? begrijpen of weten.

Het gaat me aardig af tot nu toe
Weten en begrijpen en dan ook nog toepassen

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 22:54 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Hmmmm. I don't buy it.

Ik denk dat het prima mogelijk is. Waar veel in de boeken over in het Nu (en dus los van het denken/ego zijn) over gesproken wordt is dat alles in feite van hetzelfde gemaakt is, het is allemaal energie. Door het leven in gedachten (het leven in concepten; hokjes) zien we de dingen als los van elkaar, afgesneden van elkaar, en niet meer alles als 1 geheel. Daardoor ontstaat angst omdat je alleen en afgesloten lijkt te zijn. Dat is een gevolg van in het hoofd leven; de gedachten zijn een filter over de werkelijkheid en je ziet eigenlijk niet meer hoe het echt is. Als je je daar van lost maakt en weet echt gaat zien, weer echt contact maakt met het leven wat altijd en overal is, dan verdwijnt die angst omdat je je zou realiseren omdat jij ook leven bent en dus met alles 1 bent. In die verbintenis met het leven en dat echt ervaren zou het concept wat je van jezelf hebt gemaakt als ''ik'' (en dus ook dat er een eind zou komen aan die ik, het geloven in die ik maakt je kwetsbaar en zet aan tot het (onnodig) verdedigen van die ik) niet meer zoveel uitmaken omdat je altijd in contact staat met het leven, wat veel groter is dan 1 persoon. Dat is zoals ik het begrijp het zijn waar bijv in De Kracht van het Nu over gesproken wordt. En het doet me denken aan het liedje Colors Of The Wind van Pocahontas

Dit is puur hoe ik het uit boeken begrepen heb en zelf ben ik daar nog lang niet (geen idee of ik dat überhaupt wil of zelfs in geloof) maar weet wel het verschil tussen constant door angst dwangmatig in je hoofd leven en zonder gedachten in het moment, en dat is letterlijk een wereld van verschil, wie weet wat er mogelijk is

Daarnaast denk ik dat het het leukst is om je eigen 'goeroe' te zijn, leer ontdekken hoe je eigen ego werkt en waarom en beslis dan of je dat zo willen hebben of niet, niet omdat het anders 'verkeerd' zou zijn om gewoon omdat het kan, omdat je het wil voor jezelf, er zijn veel mooie boeken over maar uiteindelijk zijn die schrijver niet wie jij bent.

Ja, het is sowieso iets wat aan woorden voorbij gaat, terwijl ego juist woorden is, vandaar dat het ego er niks mee kan en het uitleggen ervan aan andere ego's niet echt mogelijk is.

Wat je veel mensen snel hoort roepen is ''zwerverig!!'' wat volgens mij 1 van de dingen is die het ego, wat bang is om zijn positie te verliezen (uit angst, niet uit 'slechte' bedoelingen) het liefst roept wanneer iemand zich dreigt in te laten met iets wat aan woorden bij gaat, er wordt ''zweverig!!'' geroepen en de persoon gaat weer terug naar het bekende, het concrete; de wereld in gedachten die 'vastigheid' en 'zekerheid' biedt.

quote:

Op zaterdag 4 februari 2012 22:54 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Hmmmm. I don't buy it.

Dat mag, het gaat ook echt nog niet op voor alles.
Maar er zit een rode lijn onder veel dingen en die is simpeler dan je denkt, het complexe zit hem in de hoeveelheid die je op ten duur moet onderzoeken en het pogen niet gevangen te raken in het menselijke hokjesdenken, apart zetten e.d.

quote:

Op zondag 5 februari 2012 08:53 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Alles is relatief zeg maar. Zo zou ik het in het kort omschrijven denk ik. Als je dat kunt zien dan is alles gelijk in perspectief, namelijk dat je één bent met alles en alles onderdeel is van één.

Dat soort inzicht komt niet aanwaaien.

En is iets anders dan lezen-weten, maar begrijpen-zijn.

Hoezo komt dat niet aanwaaien?
Ik persoonlijk ben ervan overtuigd dat we allemaal echt onze eigen waarheid al bezitten, dat we die alleen hoeven te vinden.
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.

quote:

Op zondag 5 februari 2012 09:18 schreef erodome het volgende:
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.