100 euro voor een tweet

http://www.nrcnext.nl/col(...)euro-voor-een-tweet/

Met een arm vol nieuwe kleren sta ik aan de kassa van een grote modeketen. Nadat de cassičre klaar is met scannen, zegt ze: „De volgende keer moet je gewoon even bellen met het hoofdkantoor hoor, dan hoef je niet te betalen.” „Pardon?” zeg ik, terwijl ik me afvraag of ik een of andere actie gemist heb. Maar dan noemt ze de namen van een paar BN’ers. „Die doen dat ook. Gewoon even bellen en dan krijg je waardebonnen.” Mijn eerste gedachte is: ‘Oké, ze herkent me van tv’, de tweede gedachte is: ‘Dus zķ doen die BN’ers dat’.

Dus zķ doen die BN’ers dat

Samsung organiseerde een paar maanden geleden een ‘feestelijke avond vol glamour’ om een nieuwe tabletcomputer te lanceren. De belofte aan BN’ers: als je komt en even gezellig op de foto gaat met het apparaat (750 euro), krijg je er één gratis. De landelijke pers ontvangt de volgende dag een mailtje met foto’s: Winston Gerschtanowitz, Lieke van Lexmond en Frank de Boer waren erbij!

Bedrijven geven hun producten gratis weg aan mensen die ze invloed toedichten. Vroeger waren dat vooral BN’ers en journalisten, maar tegenwoordig doen twitteraars en bloggers ook mee op de marktplaats der aandacht. Internetberoemdheden krijgen geld, spullen, reisjes en uitnodigingen in ruil voor een positieve YouTube-video, een paar tweets of blogposting over het product.

Ik ondervind het aan den lijve en het verbaast me steeds minder. Als m’n internetverbinding het niet doet, staat er binnen twee uur een busje van de kabelmaatschappij voor de deur. In populaire restaurants krijg ik makkelijker een tafel. Als ik iets online bestel, krijg ik het bestelde product vaak twee keer (met een post-it op het tweede product: ‘Deze is voor Matthijs’ of ‘Omdat je zo leuk over computers praat’).

Terwijl de meeste journalisten zich moeten houden aan een ethische code (en dus niets mogen aannemen), zijn daar op Twitter en Facebook geen regels voor. Breed wantrouwen is het gevolg. Ik kan niet positief over een product of dienst twitteren, zonder twintig mensen aan m’n broek te hebben die vragen of ik soms betaald word voor zo’n tweet. En niet onterecht. Vorige week ontdekte 925.nl dat een aantal BN’ers zich liet betalen om te twitteren over de nieuwe film van Theo Maassen. Zij waren gemaild met een aanbod: als je meer dan 25.000 volgers hebt, krijg je 100 euro voor een tweet, wie er meer dan 300.000 heeft, vangt 500 euro.

Eigenlijk is er maar één oplossing voor deze nieuwe vorm van belangenverstrengeling: transparantie. En wie dat niet doet, wordt, zo ook in het geval van de hoererende BN’ers, terecht verguisd.
================

quote:

Op vrijdag 20 januari 2012 13:34 schreef zarGon het volgende:
Dus, welke BN'ers moeten we boycotten? Een lijstje was wel zo makkelijk.

Winston Gerschtanowitz, Lieke van Lexmond en Frank de Boer