Waarom reageren borderliners zo extreem?2

quote:

[quote] Op woensdag 18 januari 2012 11:36 schreef LostInSpace het volgende:

[..]

En dat laatste is nou precies mijn punt. Het label an sich zorgt voor een bepaalde mate van zichzelf erbij neerleggen dat het zo is

.

Dit is afhankelijk van de persoon en zijn beleving ervan. De geboden hulp is daar om dat te doen inzien.

quote:

Heel cru gesteld heb je 3 perspectieven. Het perspectief van de hulpverlener, die eerst een diagnose wil stellen om vervolgens een behandelplan te maken. Het perspectief van de patient, die in eerste instantie hulp zoekt. En het perspectief van de buitenwereld, waar vooral onbegrip heerst.

Wat is daar mee aan de hand ?

quote:

Tegenwoordig is alles zeer transparant en ik vraag mij dus met enige kritiek af of deze vermenging van perspectieven niet averechts werkt. Er ontstaat een pseudo-wetenschappelijke visie onder de massa die al lang niet meer realistisch is.

Tot zover mijn perspectief

Hoe bedoel je dat ?

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 11:36 schreef LostInSpace het volgende:
En dat laatste is nou precies mijn punt. Het label an sich zorgt voor een bepaalde mate van zichzelf erbij neerleggen dat het zo is.

Ja, dat zou de situatie niet goed doen, je ergens bij neerleggen doet dat natuurlijk zelden, denk dat het wat dat betreft vooral de functie van de hulpverlener is om duidelijk te maken dat het anders kan. Aan de andere kant als het iemand om wat voor reden dan ook het veiligst lijkt om zich erbij neer te leggen en het contact met behandelaar afkapt dan je in zo'n geval weinig doen.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 11:40 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Hoe bedoel je dat ?

Dat het verkrijgen van informatie waar je zelf eigenlijk niet zoveel verstand van hebt, tot een verkeerde beleving van die informatie kan leiden.

En aangezien hulpverleners ook maar mensen zijn met hun eigen communicatieve gebreken, en bovendien de materie vrij complex kan zijn, altijd het gevaar bestaat dat mensen op een verkeerde manier tegen hun eigen problematiek aankijken.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 11:34 schreef Feestkabouter het volgende:
Naar jezelf kijken is wel heel erg moeilijk, de kans is zo enorm groot dat er onbewust bepaalde onbewuste invloeden in de weg blijven zitten. In feite is je doel om de onbewuste invloeden uit te schakelen of te negeren. Op papier lijkt dat een mission impossible, maar in praktijk lukt het gelukkig ook nog wel eens.

Zou het niet waardevol kunnen zijn om juist ook de dingen in die in het onbewuste zitten op 1 gezonde lijn te krijgen? Je gedrag wordt 7% bewust aangestuurd en 93% (zijn respectievelijk ongeveer de percentages zoals die nu geacht worden, zijn geen bewijzen feiten maar uitgangspunten) en het onbewuste zit bomvol overtuigingen die in de loop van iemands leven zijn opgebouwd. De gedachten en gevoelens zijn daar bijna het uiterste puntje van, het gedrag het aller uiterste; de dingen die aan de oppervlakte komen. Juist met die onbewuste invloeden aan de gang gaan kan helpen van binnenuit een nieuwe manier van omgaan met dingen ontwikkelen omdat het onbewuste verzet (tegen dingen als verlatingsangst, verdriet etc) daarmee vermindert of misschien zelfs wel oplost.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 11:51 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Voor mij werkt het niet stigmatiserend. Ik zie mezelf niet als borderliner, maar als een persoon die borderline heeft. Het label heeft mij juist geholpen een goede blik in de spiegel te werpen en te werken aan de persoon die ik ben.
Ik wist wat er mis met me was en ben van daaruit aan mezelf gaan werken. En ook als ik moeilijke periodes heb die een terugval kunnen veroorzaken weet ik wat ik moet doen, juist doordat het label en de goede behandeling kreeg zodat ik niet terugval.
De behandeling is voor mij juist een heel goed handvat geweest van hoe ik er mee moest omgaan.

En ja je zal soms weleens hebben dat mensen niet begrijpen en er vooroordelen over hebben , maar ik denk dat als ik de diagnose en de behandeling niet had gehad ik er verder van huis ben geweest.
Ik zie het meer als dat ik moeilijkheden heb gehad en ik heb ervoor gekozen om er aan te werken.

Heel mooi dat het voor jou zo heeft gewerkt! Vandaar dat ik zei dat het zou 'kunnen'

Waaruit bestond die behandeling dan ?

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 11:51 schreef LostInSpace het volgende:

[..]

Dat het verkrijgen van informatie waar je zelf eigenlijk niet zoveel verstand van hebt, tot een verkeerde beleving van die informatie kan leiden.

En aangezien hulpverleners ook maar mensen zijn met hun eigen communicatieve gebreken, en bovendien de materie vrij complex kan zijn, altijd het gevaar bestaat dat mensen op een verkeerde manier tegen hun eigen problematiek aankijken.

Als de informatie juist is, en goed omschreven kan het geen kwaad doen. Meen ik.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 12:05 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dagtherapie die een hele week was, en die was in een groep met mensen die allerlei verschillende psychische klachten hadden.
Je leerde dan ook meer door interactie met de groep en ook zelf door begeleiding. Het bestond uit doelstellingen leren , structuur opbouwen en ook veel rolspellen over sociale situaties .

Hoe is je zelfvertrouwen daardoor gegroeid ?

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 12:03 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Als de informatie juist is, en goed omschreven kan het geen kwaad doen. Meen ik.

Als, en als

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 12:07 schreef LostInSpace het volgende:

[..]

Als, en als

Kleinigheidjes hou je toch hé

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 12:05 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dagtherapie die een hele week was, en die was in een groep met mensen die allerlei verschillende psychische klachten hadden.
Je leerde dan ook meer door interactie met de groep en ook zelf door begeleiding. Het bestond uit doelstellingen leren , structuur opbouwen en ook veel rolspellen over sociale situaties .

Goed dat het goed gaat
Is het nu zo dat je dingen onderdrukt of in andere goede banen leidt, wat vroeger tot negatieve gebeurtenissen zou zorgen.
Of zijn de symptomen echt verdwenen?

Heel knap ! Het kan dus zeker werken, terwijl het een vaak oneindige weg blijkt voor de meesten. Je hebt een vernieuwd zelfbeeld gekregen waarmee jij jezelf waardig acht in deze wereld. Dat is heel knap.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 12:25 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Ik kan mezelf nu corrigeren, bepaalde gedachtes heb ik totaal niet meer, zoals dus zelfmoordgedachtes ben ik door de therapie eigenlijk van afgestapt . Bepaalde symptonen zoals een kort lontje heb ik nog wel maar ik kan mezelf daarin dus leren minder impulsief te reageren en ook mezelf en de kijk op de situatie corrigeren.

Dat is meer door van mezelf dus aan leren de situatie van een afstandje te bekijken of het rationeel is of niet en dat helpt ook al een heleboel.

Kan me zelfs herinneren dat je een jaartje geleden nog een korter lontje had...

Serieus, mijn complimenten fjb

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 23:19 schreef formerjellybean het volgende:
Overigens laat je het trouwens heel erg over wetenschappelijk gedoe hebben en helemaal niet over de stoornis waar je waarschijnlijk ook niet genoeg vanaf weet . Dat is best hoor maar het word storend in deze discussie die over ging en over de behandeling.

Ik zou niet willen dat de behandeling van borderline alleen kritiekloos benaderd mag worden. Kritiek vanuit andere invalshoeken dan de therapeutische praktijk lijkt mij gezond. Het is aan de orde in dit topic omdat TS zelf kritiek heeft op deze praktijk.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 20:57 schreef Canillas het volgende:

[..]

En hier laat je (voor de zoveelste keer) zien dat jij er geen ervaring mee hebt en alles puur theoretisch bekijkt (als wat als jij je daar prettig bij voelt helemaal prima is, het bevestigd alleen dat je bepaalde kennis mist).

Ik mis kennis en ik heb andere kennis. Uit de kennis die ik wel heb, weet ik 1) dat theorie niet samenvalt met het irrelevante en het domme en 2) dat praktijk mensen vaak weinig theoretische ervaring hebben. Theoretische ervaring is ervaring met het nadenken over theoretische modellen zoals theoretici dat doen. Niet theoretici roepen vaak uit hoe dom het theoretische is, maar zij weten daar zelf te weinig vanaf. Een praktische benadering is nodig, maar kent zelf ook grote valkuilen. Want iedereen theoretiseert, maar praktijk mensen zijn daarin te onkritisch / goedgelovig.

quote:

Behandelaar zal zich niet moeten inleven, dat is nergens voor nodig, de behandelaar moet alleen kennis en inzicht genoeg hebben om te begrijpen in welk proces iemand zit, wat er bij diegene speelt en hoe dat zich bij diegene uit. Dat is professioneel bezig zijn; betrokken zijn, benodigde (passende!) steun geven en bij zichzelf blijven.

Dat betekent dat de nare ervaringen van de borderliner en zijn gevoeligheden slechts worden gezien als storend. Ze zijn volgens mij ook verdiepend. De problemen van borderliner vertellen een verhaal over de waarde van menselijk contact. Ik vind sociale intelligente borderliners mooie mensen, juist omdat zij dit beter kunnen aanvoelen.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 21:02 schreef Canillas het volgende:

[..]

Een persoon die er zelf in zit heeft bijv een bepaalde houding tegenover de problematiek en kan zichzelf veroordelen en omlaag halen om hoe het gaat. De behandelaar heeft kennis en inzicht van de processen die er spelen en kan daar objectief (dus zonder oordeel) naar kijken en handvaten aanbieden over het hoe daarmee om te gaan.

Hij kan daar als buitenstaander tegenaan kijken, maar dat maakt het nog niet objectief.

quote:

Het verhaal (en daarmee zichzelf) volledig begrijpen is iets wat voor behandelde van belang is, om te kunnen behandelen is dat voor een behandelaar geen voorwaarde. Daarnaast is het onmogelijk om te weten hoe het is om een ander te zijn of om te weten hoe het voor een ander was om een bepaald iets mee te maken, dat is voor iets als oprecht meeleven ook nooit een criteria; dat is iets wat vanuit gevoel komt.

Dat de behandelaar daar geen oog voor heeft, omdat hij alleen de borderliner vrij wilt maken belemmerend gedrag, vind ik beperkend. Dat kan beter voor die medische problemen, waarbij de medicus op objectieve gronden de behandeling kan uitvoeren, zonder inbreng van de patient. Bij borderlines vind ik dat vaak niet het geval. Als de behandelde zijn belevingswereld wil inbrengen en dat wil gebruiken om het behandeldplan mede vorm te geven, dan is belangrijk voor zijn veiligheid, menswaardigheid en autonomie. Het hangt er wel vanaf inhoeverre de borderliner daarvoor de benodigde talenten heeft. Als een borderliner moet leren keuzes te maken, los van de psychische mechanismen die hem bepalen, dan kan hij dat ook oefenen bij het gezamelijk invullen/vormgeven en evalueren van het behandelplan.

De ervaringen van de borderliner zijn grotendeel te zien als een normaal leerproces, dat te eenzijdig/ongewoon is geweest om aan te sluiten bij de normale gang van zaken (inadequaat). De ervaringen zijn niet ongeldig, maar onvolledig/uitzonderlijk. Maar iedereen kampt in een zekere mate met dat probleem.

Als Pulzzar vind dat zij zich onvoldoende gezien voelt door haar behandelaar, dan begrijp ik dat en maakt ze volgens mij mij een belangrijk punt. Het laat zich te makkelijk wegzetten als een borderliner symptoom.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 13:24 schreef Maanvis het volgende:
Ik hoop iig niet dat ze allemaal zoals dit meisje in deze video zijn...

My threads are doing iron man numbers and I don't care anym

Lijkt me danig vervelend.

Het meisje in de video is een goed voorbeeld. Ik vind het triest voor haar en ga het hier eens voor haar opnemen. Zij voelt zich teleurgesteld en belazerd en geeft daar op een emotionele manier uitdrukking aan. Hij reageert volsterkt ongevoelig. Een groot contrast. Naar de jongen luisterend geef ik haar niet onmiddelijk ongelijk. Want het kan hem inderdaad geen ruk schelen.

Het gesprek staat in het teken van haar toestand van stress. Zij wil iets afdwingen op een onsuccesvolle / zinloze wijze (inadequaat). Dat is haar fout en mogelijk de oorzaak waarom hij zover gekomen is, dat hij volledig afstand neemt. De geschiedenis ken ik niet. Op zichzelf beschouwd, toont het filmpje slechts één situatie. De jongen had ook anders kunnen reageren op haar stress. Namelijk door met haar de verbinding te zoeken, omdat zij dat zeker wil. Van daaruit kan hij het bespreekbaar maken, werken aan een betere communicatie / verstandhouding en het ombuigen naar goede ervaringen. De jongen reageert mijns inziens te onverschillig en bot. Ervaringen met confrontatie en afwijzing hebben borderliners al genoeg. Hij kan ook zeggen dat hij het afbreekt, omdat hij er niets mee kan aanvangen, maar dat hij het tevens rot vindt voor haar.

Omdat mensen elkaar slecht kunnen behandelen (de bron van veel problemen), is het ook redelijk dat mensen proberen elkaar goed te behandelen (de oplossing van veel problemen).

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 16:35 schreef deelnemer het volgende:
Ik mis kennis en ik heb andere kennis. Uit de kennis die ik wel heb, weet ik 1) dat theorie niet samenvalt met het irrelevante en het domme en 2) dat praktijk mensen vaak weinig theoretische ervaring hebben. Theoretische ervaring is ervaring met het nadenken over theoretische modellen zoals theoretici dat doen. Niet theoretici roepen vaak uit hoe dom het theoretische is, maar zij weten daar zelf te weinig vanaf. Een praktische benadering is nodig, maar kent zelf ook grote valkuilen. Want iedereen theoretiseert, maar praktijk mensen zijn daarin te onkritisch / goedgelovig.

Dat zijn allemaal aannames en ervaringen van jou kant, verre van objectief dus (mocht dat voor jou een criteria zijn waar je waarde aan hecht).

quote:

Dat betekent dat de nare ervaringen van de borderliner en zijn gevoeligheden slechts worden gezien als storend.

Er wordt door de behandelaar niks gezien als storend, alles is zoals het is en alles mag er zijn en alles wat naar voren komt verdient aandacht.

Hoe krijg je het voor elkaar om te zeggen ''Dat betekent dat de nare ervaringen van de borderliner en zijn gevoeligheden slechts worden gezien als storend'' terwijl dat nergens gezegd wordt?

Je trekt hier een conclusie die niet alleen niet klopt, maar ook nog eens nergens op gebaseerd is.

quote:

Ze zijn volgens mij ook verdiepend. De problemen van borderliner vertellen een verhaal over de waarde van menselijk contact.

Dat zijn ze zeker, dat lijkt mij niet meer dan logisch. Jij haalt dat nu alleen aan omdat je de conclusie trok dat bepaalde dingen als storend zouden worden gezien terwijl daar helemaal geen sprake van is.

quote:

Hij kan daar als buitenstaander tegenaan kijken, maar dat maakt het nog niet objectief.

Nee, maar het is wel een kwestie van overzicht houden wat iemand die midden in een heftige emotionele reactie zit niet heeft. De behandelde zit er kwa ervaring midden in, de behandelaar ziet het gebeuren en weet wat er speelt, ook dat het weer voorbij gaat bijv.

quote:

Dat de behandelaar daar geen oog voor heeft, omdat hij alleen de borderliner vrij wilt maken belemmerend gedrag, vind ik beperkend.

Je trekt wederom een conclusie die niet klopt maar ook weer nergens op gebaseerd is, wie heeft het over geen oog voor hebben? Waar haal je dat vandaan?

Het is de taak van de behandelaar om het te begrijpen en hoe ermee om te gaan, zelf ervaring ermee hebben is prima maar dat wil niet zeggen dat je precies kan weten hoe het voor een ander is; jij bent die ander namelijk niet.

quote:

Dat kan beter voor die medische problemen, waarbij de medicus op objectieve gronden de behandeling kan uitvoeren, zonder inbreng van de patient. Bij borderlines vind ik dat vaak niet het geval. Als de behandelde zijn belevingswereld wil inbrengen en dat wil gebruiken om het behandeldplan mede vorm te geven, dan is belangrijk voor zijn veiligheid, menswaardigheid en autonomie. Het hangt er wel vanaf inhoeverre de borderliner daarvoor de benodigde talenten heeft. Als een borderliner moet leren keuzes te maken, los van de psychische mechanismen die hem bepalen, dan kan hij dat ook oefenen bij het gezamelijk invullen/vormgeven en evalueren van het behandelplan.

Dit zijn mijn inziens hele kloppende dingen die je typt, jammer alleen dat je de alinea begint vanuit een getrokken conclusie die niet klopt.

quote:

Het meisje in de video is een goed voorbeeld. Ik vind het triest voor haar en ga het hier eens voor haar opnemen. Zij voelt zich teleurgesteld en belazerd en geeft daar op een emotionele manier uitdrukking aan. Hij reageert volsterkt ongevoelig. Een groot contrast. Naar de jongen luisterend geef ik haar niet onmiddelijk ongelijk. Want het kan hem inderdaad geen ruk schelen.

Die conclusie trek jij, misschien is het de 100ste keer dat het zo gebeurt en weet die jongen van ellende niet meer wat hij ermee aan moet.

quote:

Het gesprek staat in het teken van haar toestand van stress. Zij wil iets afdwingen op een onsuccesvolle / zinloze wijze (inadequaat). Dat is haar fout en mogelijk de oorzaak waarom hij zover gekomen is, dat hij volledig afstand neemt. De geschiedenis ken ik niet. Op zichzelf beschouwd, toont het filmpje slechts één situatie. De jongen had ook anders kunnen reageren op haar stress. Namelijk door met haar de verbinding te zoeken, omdat zij dat zeker wil. Van daaruit kan hij het bespreekbaar maken, werken aan een betere communicatie / verstandhouding en het ombuigen naar goede ervaringen. De jongen reageert mijns inziens te onverschillig en bot. Ervaringen met confrontatie en afwijzing hebben borderliners al genoeg. Hij kan ook zeggen dat hij het afbreekt, omdat hij er niets mee kan aanvangen, maar dat hij het tevens rot vindt voor haar.

Dan redeneer je alsof de reactie wordt bepaald door iets wat in het heden gebeurt, en dat hoeft niet zo te zijn, als er verdrongen verdriet geraakt wordt en de reactie daarop vanuit haar onbewuste komt dan kan niemand (behalve zij als ze dat leert) daar iets aan veranderen. Tuurlijk hij kan weer de aandacht geven waarvan zij gelooft dat die nodig is maar dat is een doekje tegen het bloeden en doet uiteindelijk niks tegen de werkelijke wond.

Niemand kan in het heden iets doen om verdriet uit het verleden weg te nemen.

Met alle respect, reageer zoals je wil maar als je dingen post wat niet meer zijn dan verkeerde conclusies dan is de lol er op een gegeven moment wel af, je denkt zo zwart/wit dat het 75% reageren is op dingen die je zegt maar niet kloppen. Wat mij betreft mijn laatste reactie daarop.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 16:57 schreef Canillas het volgende:

[..]

Dat zijn allemaal aannames en ervaringen van jou kant, verre van objectief dus (mocht dat voor jou een criteria zijn waar je waarde aan hecht).

Ik kijk naar de filosofie. Dat is ook uit de levenservaringen van mensen voortgekomen. Filosofieen die zo worden geformuleerd berusten vaak op de ervaringen van velen door de eeuwen heen. Toch is de filosofie geen plaats waar de juiste zienswijzen voorhanden zijn. Het is eerder een bende, want er tal van strijdige voorstellingen van zaken en er is veel scepsis over al dat gefilosofeer. Jouw psychisch dynamische model is in het licht daarvan ook niet gevrijwaard van deze scepsis.

quote:

Er wordt door de behandelaar niks gezien als storend, alles is zoals het is en alles mag er zijn en alles wat naar voren komt verdient aandacht.

Hoe krijg je het voor elkaar om te zeggen ''Dat betekent dat de nare ervaringen van de borderliner en zijn gevoeligheden slechts worden gezien als storend'' terwijl dat nergens gezegd wordt?

Je trekt hier een conclusie die niet alleen niet klopt, maar ook nog eens nergens op gebaseerd is.

Dat zijn ze zeker, dat lijkt mij niet meer dan logisch. Jij haalt dat nu alleen aan omdat je de conclusie trok dat bepaalde dingen als storend zouden worden gezien terwijl daar helemaal geen sprake van is.

TS formuleert zelf meerdere malen de klacht dat de therapie te objectief is en geen aandacht heeft voor de achterliggende ervaringen. Dus het lijkt mij onterecht als jij stelt dat niemand dat beweerd. Je beweerd in reaktie op mij: "Behandelaar zal zich niet moeten inleven, dat is nergens voor nodig". Zonder deze inleving in iemands ervaringen, gedachten- en belevingswereld is er alleen inadequaat gedrag.

quote:

Nee, maar het is wel een kwestie van overzicht houden wat iemand die midden in een heftige emotionele reactie zit niet heeft. De behandelde zit er kwa ervaring midden in, de behandelaar ziet het gebeuren en weet wat er speelt, ook dat het weer voorbij gaat bijv.

Je trekt wederom een conclusie die niet klopt maar ook weer nergens op gebaseerd is, wie heeft het over geen oog voor hebben? Waar haal je dat vandaan?

Het is de taak van de behandelaar om het te begrijpen en hoe ermee om te gaan, zelf ervaring ermee hebben is prima maar dat wil niet zeggen dat je precies kan weten hoe het voor een ander is; jij bent die ander namelijk niet.

Dat is de toegevoegde waarde van degene die er van buitenaf tegenaan kijkt (naast het gezichtspunt van de behandelde die het van binnenuit beleeft).

quote:

Dit zijn mijn inziens hele kloppende dingen die je typt, jammer alleen dat je de alinea begint vanuit een getrokken conclusie die niet klopt.

Toch beweer jij telkens dat de behandelaar die buitenaf naar de behandelde kijkt, daaraan genoeg heeft gezien zijn kennis en ervaring.

quote:

Die conclusie trek jij, misschien is het de 100ste keer dat het zo gebeurt en weet die jongen van ellende niet meer wat hij ermee aan moet.

Dat is wat ik daarna ook opmerk.

quote:

Dan redeneer je alsof de reactie wordt bepaald door iets wat in het heden gebeurt, en dat hoeft niet zo te zijn, als er verdrongen verdriet geraakt wordt en de reactie daarop vanuit haar onbewuste komt dan kan niemand (behalve zij als ze dat leert) daar iets aan veranderen. Tuurlijk hij kan weer de aandacht geven waarvan zij gelooft dat die nodig is maar dat is een doekje tegen het bloeden en doet uiteindelijk niks tegen de werkelijke wond.

Nee, ik stel juist dat ik de voorgeschiedenis niet ken en het daarom noodgedwongen bespeekt als een losse situatie.

quote:

Niemand kan in het heden iets doen om verdriet uit het verleden weg te nemen.

Dat kan wel: eind goed, al goed. Als in het heden een situatie bereikt wordt waar iemand gelukkig mee is, dan worden ervaringen uit het verleden anders beoordeeld (namelijk als onvermijdelijk verbonden met de persoon die uiteindelijk geworden bent).

quote:

Met alle respect, reageer zoals je wil maar als je dingen post wat niet meer zijn dan verkeerde conclusies dan is de lol er op een gegeven moment wel af, je denkt zo zwart/wit dat het 75% reageren is op dingen die je zegt maar niet kloppen. Wat mij betreft mijn laatste reactie daarop.

Het valt mij op dat je snel reageert, zonder mijn posten goed te lezen en je kritiek vaak onterecht is. Je schiet in de verdediging.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 17:40 schreef deelnemer het volgende:
Je beweerd in reaktie op mij: "Behandelaar zal zich niet moeten inleven, dat is nergens voor nodig".

Wat ik bedoel is dat het geen voorwaarde hoeft te zijn, en juist wanneer iemand einde raad is of in paniek kan het handig zijn om als behandelaar wel kalm te blijven terwijl je hetgeen begrijpt wat paniek veroorzaakt.

Er is een groot verschil tussen inleven en meeleven, inleven zal niet altijd (geheel) kunnen (we hebben niet meegemaakt wat de anders heeft meegemaakt en we zijn de ander niet) meeleven wel, en dat geeft ook vertrouwen wanneer het oprecht is.

quote:

Zonder deze inleving in iemands ervaringen, gedachten- en belevingswereld is er alleen inadequaat gedrag.

Er is veel meer dan dat, er is bijv ook weten om te gaan met de gedachtes, gevoelens en gedrag en daar de juiste sturing op de moeilijke momenten, dat kan komen van kennis van eigen ervaringen of kennis van het meerdere keren bij iemand te hebben meegemaakt.

quote:

Toch beweer jij telkens dat de behandelaar die buitenaf naar de behandelde kijkt, daaraan genoeg heeft gezien zijn kennis en ervaring.

Ja, want ik denk dat je moet begrijpen dat je niet alleen de persoon maar ook diegene zijn psychisch systeem in behandeling hebt. Iemand kan iets willen waar onbewust nog veel weerstand voor is, de persoon kent en weet niet beter, als behandelaar heb je daar overzicht over, dat is kennis die je dan toepast.

quote:

Dat kan wel: eind goed, al goed. Als in het heden een situatie bereikt wordt waar iemand gelukkig mee is, dan worden ervaringen uit het verleden anders beoordeeld (namelijk als onvermijdelijk verbonden met de persoon die uiteindelijk geworden bent).

Nee, en dat mag best stellig van mij genoemd worden maar je kan nooit verdriet en pijnlijk uit het verleden helen door daar in het heden iets mee te doen, want zo zitten onze hersenen gewoon niet in elkaar en dat nastreven is een gebed zonder einde. Het is ook niet iets om vanaf te willen want dat zou zijn dat je van een deel van jezelf af wil, het is er om te begrijpen en te voelen. Je kan wel een punt bereiken waarop je dat oude gevoel volledig leert toelaten (op een manier die ten tijde dat het werkelijk gebeurde niet kon) zodat het kan worden opgeslagen als iets wat vroeger bedreigend was en niet meer, dat is een belangrijk deel van jezelf helen, figuur maar ook letterlijk fysiologisch in je hersenen wat allerlei gunstige gevolgen heeft.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 18:12 schreef formerjellybean het volgende:
Deelnemer vanaf nu reageer ik niet meer in dit topic op je want je loopt me volledig te frustreren met een heleboel uitspraken en ik zou het heel erg waarderen als je in dit topic niet meer op mij reageert..

Hoi Former,

Het was mijn voorlopig laatste post in dit topic, dus dat is opgelost. Ik weet dat je niets ophebt met mijn abstracte theoretische posten en dat je vindt dat ik de plank volledig misslaat. Daarvan acte. Laat je niet frustreren door mensen met een andere insteek, er kunnen / zullen nog allerlei kwesties in dit topic aan de orde komen, die voor jou boeiender / relevanter zijn .

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 18:47 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Hoi Former,

Het was mijn voorlopig laatste post in dit topic, dus dat is opgelost. Ik weet dat je niets ophebt met mijn abstracte theoretische posten en dat je vindt dat ik de plank volledig misslaat. Daarvan acte. Laat je niet frustreren door mensen met een andere insteek, er kunnen / zullen nog allerlei kwesties over het topic aan de orde komen, die voor jou boeiender / relevanter zijn .

Dit vind ik op mijn beurt dan weer erg jammer.
Dit is open forum en iedereen is welkom. Daarbij heb ik jouw bijdrages wel kunnen waarderen
(en heb ik veelal de tijd en soms de energie niet om te reageren op bepaalde posts).