De stortvloed aan aardbevingen heeft enorme schade aan Christchurch Nieuw-Zeeland toegebracht. Toch lijkt de trend van die aardbevingen mogelijk nog zorgwekkender: Een (her)ontwakende vulkaan?Er zijn een aantal websites die zeer gedetailleerd alle aardbevingen in en rond Christchurch in kaart hebben gebracht. Het was immers de 7.1 beving uit september 2010 die de huidige, nog altijd actieve, aardbevingszwerm in gang heeft gezet. De eerste site is van
Geonet, die alle bevingen met kracht 3+ weergeeft, waarbij ze gesplitst zijn naar drie punten. (4 sept 2010 - 22 febr 2011, 23 febr 2011 - 13 juni 2011 en 14 juni t/m 4 december 2011) 4 December is de dag waarop dit beeld is gecreëerd.
Dit beeld laat duidelijk zien hoe verschillend de locatie is van de drie zwaarste bevingen. Elke zwerm aardbevingen als gevolg van de zware beving lijkt dan steeds verder naar het oosten op te schuiven. De bevingen van de laatste 36 uur (let wel: dit is in december geschreven!) wijzen nog altijd op een oostelijker schuivende trend.
De tweede interessante website is de
Christchurch aardbevingskaart, waarbij je alle aardbevingen in die regio terug of vooruit kan spoelen tot aan de huidige datum. Deze presentatie gebruikt kleuren waarmee de verschillende dieptes worden aangegeven terwijl de grote van de circels de kracht van de beving aangeven.
Beide kaarten/sites samen geven een interessante trend weer. Ze geven beide (bij één optioneel) de onlangs ontdekte Greendale breuklijn weer, alhoewel de schrijver dit artikel het belang van deze breuklijn in twijfel trekt. Lezers die onbekend zijn met deze regio van Nieuw-Zeeland: Het gehele gebied van Canturbury bestaat uit Alluviaal. Oftewel het losse materiaal dat door rivieren in het gebied wordt afgezet. Dit losse materiaal maakt het erg lastig om de onderliggende geologische lagen duidelijk in kaart te brengen.
Toch lijkt het veel interessanter dat de totale hoeveelheid bevingen samen duidelijke patronen herbergen. In het westen van de totale hoeveelheid bevingen zie je een noordoost/zuidwest patroon wat je losjes kunt verbinden met de kern van het oost-west gedeelte. (Zie gele stippelijn op de ene kaart). In het midden Noorden, tussen Darfield en Kirwee zit opnieuw een noord-zuid gedeelte. (kleine gele stippellijn in midden).
Opmerkelijk is ook het al dan niet geheel aardbevingsvrije gedeelte tussen Templeton en Springston. Aan beide kanten van deze 'vrije' zone lijken bevingen ten westen van de dit gebied ondiep te zijn, maar worden ze dieper naarmate we verder naar het oosten gaan.
En dan hebben we nog in het oosten de bulk van de bevingen ten zuiden en zuidoosten van het Banks schiereiland. (opnieuw gele stippellijn in oosten). Hier vinden we een mix van diepe en ondiepe bevingen op ongeveer constant dezelfde locaties.
Naast de bevingen, inmiddels bijna 10000, waren er ook
onbevestigde berichten over een stijging in watertemperatuur en de geur van rotte eieren (zwaveldioxide?) in de haven van Lyttelton.
In tegenstelling tot veel suggesties die de auteur van dit stuk op diverse sites heeft gelezen, is de Canterbury regio van Nieuw-Zeeland al een zeer lange periode geologisch stabiel. Het is nergens gerelateerd tot andere omringende breuklijnen en speelt geen rol in aardbevingen die langs breuklijnen opschuiven.
Daarnaast ligt het gebied ook aan de verkeerde kant van de dichtstbijzijnde subductiezone zoals die wel te vinden zijn in het midden van het noordereiland.
Het Banks schiereiland in het zuiden is juist gecreëerd via de zogenaamde hot-spot methode die
we terug vinden op bijvoorbeeld Hawaii (of de Canarische Eilanden)
En volgens de schrijver van dit stuk zou het deze hotspot wel eens kunnen zijn die zich opmaakt voor een nieuwe eruptie. Het aardbevingspatroon wijst op twee verschillende magmagebieden. Eén die zich beweegt in de richting van Methven, de ander richting Burnt Hill, waar ze in de richting van Dunsandel samen zouden komen en dan richting Christchurch draaien. Daar zou dan een vermoedelijke eruptie kunnen plaatsvinden tussen de twee bestaande caldera's bij Lyttelton en Akaroa.
De huidige seismische activiteit wijst echter niet op een dreiging op korte termijn. Het is mogelijk nog vele maanden weg (en mogelijk zijn we totaal onjuist met deze theorie!) maar het is misschien wijs om de mogelijkheid van een eruptie niet uit te sluiten. Voor de langere termijn moet het gebied nauwlettend worden gevolgd om al dan niet uit te sluiten wat er voor Christchurch te wachten staat.