quote:
Op zondag 6 januari 2013 21:00 schreef Blim het volgende:[..]
hoe lang ben je nou bezig met de baclofen?
ik denk dat je met baclofen alleen de trek kan wegnemen..
de denkwijze van een verslaafde is ook nogal apart.. heb ik wel geleerd.
ik heb 2 maanden intern in een kliniek gezeten, vervolgens nog 16 weken dagbehandeling en
5 maanden safe-house.. heel intensief maar het beste wat ik ooit gedaan heb in mn leven.
ik heb overigens ook 2 kids..
Nu pak ik elke vrijdag een meeting.. die me scherp houdt..
De denkwijze van een verslaafde is inderdaad nogal apart.. en ook niet altijd hetzelfde. Voor mij geldt namlijk dat niets wat iemand zegt mij op de juiste manier kan raken. Ik hoef namelijk niks in te zien. Al voor mijn 12e wist ik dat ik een verslavingsprobleem had, toen wisten mijn ouders niet eens van het stiekem nuttigen van de drankvoorraad. Ik weet vaak vooraf al precies waar het misgaat en toch laat/liet ik het misgaan. Een algehele levensstijltraining kan natuurlijk nooit kwaad, maar als ik gesprekken met iemand voer, zo leert de ervaring, zitten we in no-time in een situatie waarin we niks meer met elkaar kunnen. Zodra een hulpverlener onzin praat (en dat doen ze allemaal ooit op een bepaald onderwerp) kan ik zo iemand nooit meer serieus nemen en vanaf dat moment wordt het één groot toneelspel waarin ik de hulpverlener inzet voor mijn eigen "agenda" op dat moment (zoals tevreden stellen vrouw/familie, etc.).
Stoppen met verslaving begint voor mij met de absolute, intrinsieke wil om te stoppen. Het hele traject van smoezen verzinnen, geld over de balk smijten, zware roes verkeren, zware kater verkeren, liegen tegen je geliefden, labiel gedrag vertonen kots- en kotsbeu zijn. Maar dat gevoel lang vasthouden lukt me eigenlijk maar moeilijk. Ook nu na een dik jaar Baclofengebruik kan het weleens mis gaan.
En geloof me, ik heb in die 25 jaar echt alles geprobeerd... de harde aanpak, de fluwelen handschoen, Zuidwester, maanden intern, Kentron paar weken intern gevolgd door uitsluiting en jarenlang ambivalentambivalent, intern, therapiëen, particulier, praatgroepen, zelfs religieus terwijl ik agnost ben etcetera, etcetera. Ik zag Baclofen als een geschenk uit de spreekwoordelijke hemel en hoewel ik blij ben dat ik met het middel in aanraking ben gekomen lijkt het voor mij niet dezelfde magische uitwerking te hebben als voor verreweg de meesten ook hier op Fok! Dat is erg ontmoedigend. Je kunt nou niet bepaald stellen dat voor deze mensen geldt dat zij niks hebben geprobeerd voordat ze bij Baclofen terecht kwamen. Ik ben momenteel erg angstig of ik hier ooit nog wel eens uit kan gaan komen.